[RPG] Camp Springwood | 12 - Speeltopics

Regels en waarschuwingen:
- Schelden en 16+ mag
- Gelieve stukjes te schrijven van drie regels of meer
- Respecteer de andere spelers
- Bestuur alleen je eigen karakters





Rollen
Begeleiders:
Patrick Hathaway – Escritura
Hailey Miller - Ludwig
Felix Patterson - Citizen
Cassia Sterling - Escritura

Zaal 1:
Noah Jay Lopez - Ry
Catherine Noah Adams - Rooba
Jade "Skyler" Bright - HurtedHeart
Elske - nikkiemalfoy
Aislyn Paige Valentina - Talisman

Zaal 2:
Sasha Anderson Ripley - Cosette
Matthew Rowan Harris - Ludwig
Alexis Ruby Avery - Ry
Ranaela Maeve Bones - Marethyu
Danny Alex Ryder - AlwaysKlaine

Zaal 3:
Jace Dream Duval - Escritura
Julian Dan Forli - Merwin
Taylor Ferris - Faberyayo
Jayden Jason Bright - HurtedHeart
Raine Yuliane Highfort - xMelodious

Zaal 4:
Maya Dahlia Myra Borisovaena - Mortenson
Bijou Rosine Virgine Mignon Deferière - Mombasa
Annabelle Codnis - xEPONINEx
Quinn del Luna - FreckledEmo

Tijd in de RPG: Dag 4 - Middag
Activiteiten:
Jongens: ??
Meisjes: ??
Therapy

[ bericht aangepast op 11 april 2012 - 18:44 ]

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Sasha

"Met mijn hoofd gaat het al iets beter, hoewel ik me een flinke buil ben gevallen. En, hoe gaat het met jouw hoofd? Het spijt me trouwens, ik had me niet zo moeten laten gaan," zegt hij.
Even zit ik hem verstomd aan te staren. Mijn mond valt nog net niet open. Dan valt de dubbelzinnigheid van het woord "hoofd" me op. Ik moet even lachen.
"In tegenstelling tot wat jij waarschijnlijk denkt is het prima met mijn hoofd, al heb ik wel nog even sterretjes gezien," geef ik eerlijk toe. "En het was ook best stom van mij om te blijven schreeuwen net toen Patrick jou ietwat gekalmeerd had." Woede is gewoon een veilige emotie voor mij, die heb ik altijd al gehad. "Weet je wat? Als jij me niet meer ziek noemt, dan noem ik jou niet meer dom. Elk denkt het zijne maar we houden onze mond. Wat denk je?"

[ bericht aangepast op 10 april 2012 - 20:15 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Ik hoop het maar, ik heb alleen geen idee hoe ik haar moet overtuigen…]
Aislyn Paige Valentina
“Omdat mensen zoals jij ons daar geen kans toe geven. Jullie denken alleen maar dat het een ziekte is en dat wij gedrochten zijn.” Mijn stem was eerlijk en volwassen, maar vol afschuw.
“Wie heeft je dat soort rotzooi aangeleerd? Ook je ouders zeker?” Ik probeerde op haar kwetsbare kant in te spelen door dit te zeggen, haar te laten breken zodat ze wel moest voelen wat ik ook voelde. Als ze zo door zou gaan, dan zou ik het klokje kapot stampen.
Ze heeft totaal geen eigen leven en wil, alles hangt aan haar ouders af.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Mignon

'Waar heb je het over?'
Met een klein lachje kijk ik hem aan.
"Ik kan het zien. Zien aan jou en aan Sasha," zeg ik zacht. Sasha's naam spreek ik nog zachter uit dan de rest van de zin om te vermijden dat andere het horen.
"Ik zie het aan je ogen, aan je lichaamstaal. Daar heb ik geen woorden voor nodig."
Ik haal een hand door mijn haren en leun tegen het huisje. Uit mijn zak haal ik het pakje sigaretten van Aislyn en ik steek er een op.
"Jij ook?" vraag ik met een klein lachje.
Naar het antwoord luister ik niet echt. Mijn gedachtes dwalen weer af. Ik sluit genietend mijn ogen maar ook om beter na te denken. Als ik zelf had gekozen wanneer ik ontmaagd werd dan was ik nu anders geweest. Heel anders. Ik was mezelf gebleven en geen arrogante, egoïstische bitch die altijd voor het makkelijkste kiest. Voorzichtig slik ik.
"Patrick?" vraag ik zachtjes.
"Vind je mij een bitch? Of egoïstisch? Wees eerlijk."

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Cassia Sterling
'J-Ja...' Verdomme, nu stotterde ik nog ook. Maar ze had me aan de gevoelige kant geraakt. Alles wat ik wist kwam van mijn ouders. Alles wat ik deed was voor hen. Mijn handen trillen een beetje en ik kan het meisje voor me niet meer aankijken.
Was het echt rotzooi? Alles wat me aangeleerd was, de enige manieren waarop ik goed genoeg kon zijn voor mijn ouders...

Patrick Hathaway
Ik kan even niet meer spreken. 'Ik kan het zien. Zien aan jou en aan Sasha.' Ze denkt dat ik verliefd ben op Sasha? Ik zie het aan je ogen, aan je lichaamstaal. Daar heb ik geen woorden voor nodig.
Ik verdruk het van mijn gedachten. Dat is belachelijk... Ze bied me een sigaret aan en ik schud mijn hoofd even. Verder blifjt het stil.
'Patrick? Vind je mij een bitch? Of egoïstisch? Wees eerlijk,' vraagt ze dan zachtjes. Ik werp haar een blik toe.
'Op het eerste gezicht wel. Vaak gedraag je je er naar, Mignon. Maar ik begin te denken dat daar veel meer achter zit dan jij laat blijken.' Ik val even stil en denk na. Iedereen hier heeft wel wat persoonlijke problemen. het zijn alleen niet de problemen waar ik vroeger in geloofde.
'Ik denk dat er ergens in je een aardig meisje zit.'

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Mignon

"Op het eerste gezicht wel. Vaak gedraag je je er naar, Mignon. Maar ik begin te denken dat daar veel meer achter zit dan jij laat blijken. Ik denk dat er ergens in je een aardig meisje zit."
Ik knik en staar weer voor me uit. Het was precies het antwoord wat ik had verwacht.
"Zou jij me willen helpen?" vraag ik zacht.
"Helpen om weer 'normaal' te worden. Te worden zoals ik eerst was."
Wanneer eerst was laat ik in het midden. De details zijn niet belangrijk en dit is een detail. Ik zucht zachtjes en wrijf even aan mijn neus. Even bijt ik op mijn lip als ik de ketting om mijn hals voel. In een verwarring heb ik het sieraad om mijn nek gehangen niet er over nadenkend wat het inhield. Ik trek hem los van mijn nek en gooi hem hard weg. Mijn hoofd laat ik weer tussen mijn knieën rusten.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Aislyn Paige Valentina
“J-Ja…” Mooi, nu ze stotterde wist ik zeker dat ik haar kwetsbare kant had geraakt. Nu wist ze wat ik, wij, door moesten brengen, alleen omdat hun vinden dat wij een ziekte hebben.
“Je bent net een robot weet je dat?” Zeg ik hardop mijn gedachte tegen haar, “Alleen maar je familie na praten en doen. Hoe ver zijn ze eigenlijk gegaan om het in je hoofd te stampen zodat je niet verder zou vragen? Volgens mij heel ver, want er komt waarschijnlijk niets van jezelf, lijkt het zo.” Mijn stem was hard en spottend, maar ik meende het wel – en dat was te horen ook. Ik was dan wel direct, maar ze vroeg er zelf om.
“Kan je eigenlijk wel voor jezelf denken? Het verbaast me nog dat je niet naar je ouders gaat om te zeggen dat we niet naar je luisteren, maar volgens mij hebben ze je wel al het hoognodige verteld wat je moet weten. Wat je volgens hun moet weten.” Ik grijnsde vies, maar bleef haar de hele tijd aankijken – geen een seconde verlies ik haar uit het oog. “Wat weet je eigenlijk wél zelf?”

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Felix just died from Sasha's sexyness, I think.]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Cosette schreef:
[Felix just died from Sasha's sexyness, I think.]

[He did 8D
Ik was bezig met schrijven, huiswerk en RPG'en, niet boos worden
*gaat Felix-post schrijven*]

---

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Felix Patterson - Begeleider

'Afgesproken,' glimlach ik.
Dat ik hem niet meer 'ziek' ga noemen, wil natuurlijk niet zeggen dat hij dat niet meer is. Hij is hier nog steeds om genezen te worden, en als dat beter gaat als hij niet ziek genoemd wordt, dan zij het zo.
Ik wijs naar de gitaar.
'Kan je gitaar spelen? Dat kon ik vroeger ook, maar ik ben het verleerd,' grijns ik.

---

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[*duitst* -.-]

---

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Catherine

''Toe dan'' kreunde hij, en ik grinnikte even. Ik hield er van om mensen te plagen.. Zijn hand bewoog heel zachtjes over mijn slipje, en ik beet even op mijn lip. In één beweging trok ik zijn boxer omlaag, en pakte zijn lid vast. Ik bewoog mijn hand langzaam op en neer, en na een tijdje ging ik wat sneller.

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Patrick Hathaway
'Zou jij me willen helpen?' Daar ben ik immers begeleider voor. Dat is het hele punt waarom ik hier kwam. Onbewust heb ik dat altijd geprobeerd, om mensen te helpen.
Ze trekt een ketting van haar nek en smijt het weg, waarna haar gezicht zich tussen haar knieën verstopt.
'Natuurlijk zal ik je helpen.' Ik twijfel even en praat verder. 'Tijdens de straf-therapie uurtjes. Ik zal mijn best doen om je te helpen.'

Cassia Sterling
Haar woorden slaan hard tegen me aan, zakken als een steen door mijn maag. ik voel me hol, leeg, bang.
'Wat weet je eigenlijk wél zelf?' Er staan tranen in mijn ogen en ik betrap mezelf er op dat ik mijn hoofd héén en weer aan het schduden ben. ik weet hiet niet. Heeft ze gelijk? Ben ik niets meer dan een robot voor mijn vader?
Tranen druppen geluidloos over mijn wangen. ik haal mijn schouders op, hulpeloos.

---

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[Oh, Tolkien is boos op me omdat ik haar story in de spotlight heb gezet, rare mensen hier :'D]

---

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Sasha

"Kan je gitaar spelen? Dat kon ik vroeger ook, maar ik ben het verleerd," grijnst hij terwijl hij naar mijn gitaar wijst. Ik grinnik even.
"Nee, ik vind het gewoon een mooi ding om naar te kijken," lach ik. Ik stop hem de gitaar in zijn handen. "Probeer het even."
Ik schud mijn hoofd.
Kan je gitaar spelen.
Domkop.
Maar ach, de man doet zijn best aardig te zijn, dus laat ik mijn criticisme maar even aan de kant zetten.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.