• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
    - MoonBerry| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
    - HurtedHeart| Koningin Serena Polare | Ijsbeer (7)
    - JaiRy| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Fayan| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
    - Proprius| Koning Moose Anderson | Beer
    - Carebear| Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -

    Er kunnen GEEN vrouwelijke Faunielen meer gemaakt worden

    Wachters
    - Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Proprius| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - Smugness| Fáilte Abhainn | Wachter van Rhiannon
    - MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van Serena Polare
    - JaiRy| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
    - MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Mags| Faye Melodié Sanchez
    Equestria| Domestica Amoia Lestice

    Mensen onbeperkt
    Carebear| Mathan Dilis
    MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
    Gancanagh| William Irial Smelting
    Proprius| Madeline Lucy Walls

    [ bericht aangepast op 9 feb 2012 - 20:32 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Eleanor

    'Eleanor, je bent een genie,' lacht hij dan en zet vervolgens de radio aan. Dan klinkt er een liedje wat hem zichtbaar raakt en zet hij de auto aan de kant. 'Kun jij rijden?' Vraagt hij met een gebroken stem. 'Natuurlijk, waarheen?' Vraag ik zacht en leg de papieren weg om uit te stappen zodat we van plaats kunnen ruilen.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Faye
    "Sorry, ik had zo bot niet moeten doen. Ik geef eerlijk toe dat dit niet meteen mijn favoriete plek is tot nu toe." Ik haal mijn schouders op en zucht.
    "Mijne ook niet bepaald, nee." antwoord ik terug en ga verder."Nou ja, in ieder geval kan ik je met zekerheid zeggen dat er waarschijnlijk betere plekken zullen komen. Ze gaan je hier niet eeuwig houden natuurlijk." Meteen heb ik door dat ik teveel gezegd heb en pers mijn lippen op elkaar. Natuurlijk was het niet veel bijzonders, was het informatie wat ik had opgevangen tussen mijn vader en een andere floraat, maar ik hoorde dit eigenlijk niet te weten.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    Ik kijk haar angstig aan.
    "Ik blijf hier niet? Waar ga ik dan heen?"
    Tevergeefs onderdruk ik de paniek in mijn stem. Als ik hier niet lang meer blijf, gaat Trey me nooit vinden. Ik vloek binnensmonds en hou me in niet te gaan slaan en schoppen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Ik blijf hier niet? Waar ga ik dan heen?" Ik hoor de paniek in haar stem en vrijwel meteen kijk ik haar weer aan.
    "Gokje, floraten zijn niet dom, Fedea. Ze wachten hier al zo lang op, er is jaren voorbereiding aan vooraf gegaan." zeg ik en dwaal even af. Zie mezelf als dertig jarige in een kelder zitten, zwanger met Fedea naast me. In het lichaam van een zestienjarige opgesloten. Ik ril even en leg mijn koude handen tegen mijn wangen aan, meteen schrik ik op.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Gokje, floraten zijn niet dom, Fedea. Ze wachten hier al zo lang op, er is jaren voorbereiding aan vooraf gegaan."
    "Maar wat gaan ze dan met mij doen? Gewoon, houden, als een huisdier waar niet naar omgekeken wordt?"
    Ik kan het niet laten een beetje kwaad te worden. Ik spring op en kijk haar aan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Maar wat gaan ze dan met mij doen? Gewoon, houden, als een huisdier waar niet naar omgekeken wordt?" Langzaam trek ik mezelf aan de muur op en leun tegen de muur aan. Niet wetend haal ik mijn schouders op.
    "Ze vertellen me niet veel, Fedea." zeg ik zuchtend en staar naar de vieze grond. "Hun zien me als een puber die ze toevallig goed konden gebruiken, aangezien ik de enigste ben in jouw leeftijdscategorie waarvan de ouders ermee instemde." Ik stop even en kijk haar dan aan. "Denk je nou echt dat als er veel waren ze mij hadden uitgekozen? Dan hadden ze vast de persoon gekozen die faunaten het meeste haatte, het meest sadistisch was en dergelijke." Ik loop even op haar af en pak haar bij de polsen beet, mijn ogen vallen op mijn broers vingerafdrukken in de mijne, snel kijk ik haar weer aan. "Echt, ik meen het."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    Ik volg haar blik naar de plekken op haar arm.
    "Echt, ik meen het."
    Ik kijk haar doordringend aan.
    "Ik ga hier niet weg zonder jou," zeg ik zacht.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    Ik ga hier niet weg zonder jou," Hoor ik haar zacht zeggen, met een doordringende blik kijkt ze me aan.
    "Waar heb je het over?" vraag ik fluisterend terug en frons mijn wenkbrauwen even. Nerveus trek ik mijn handen los.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Waar heb je het over?"
    "Ik kan jou hier toch niet achter laten wanneer ik hier eindelijk weg kan, en jij hier moet blijven?"
    Ik schud mijn hoofd.
    "Dat kan ik niet."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Ik kan jou hier toch niet achter laten wanneer ik hier eindelijk weg kan, en jij hier moet blijven?" Ik kijk haar ongelovig aan terwijl ze haar hoofd schudt. "Dat kan ik niet." zegt ze vastberaden. Ik frons mijn wenkbrauwen.
    "Tuurlijk wel, gewoon rennen en wegwezen." zeg ik serieus. "Waarom zou je me niet achterlaten? Het is niet dat ik mishandeld word of zo." Ik staar even naar de grond, bang om haar in de ogen te kijken.
    "Ik durf jou vriendje tevens niet onder ogen te komen."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    Ik sla mijn armen over elkaar heen.
    "Neen, ze zullen je met open armen ontvangen."
    Het sarcasme druipt ervan af.
    "Ik durf jouw vriendje tevens niet onder ogen te komen."
    "Trey is geen beest. Hij zal het vast wel begrijpen."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Trey is geen beest. Hij zal het vast wel begrijpen." Ik lach onbegrijpelijk.
    "Natuurlijk niet. Hij zal het volkomen normaal vinden dat ik meegeholpen heb met de floraten hun plannetjes en overal mee akkoord ging alsof het niets was." Ik kijk haar kort aan voordat ik naar de andere kant van de kamer loop en onzinnig tegen de muur trap.
    "Hij is jouw wachter, denk je nou echt dat hij het ook maar gaat accepteren dat ik dit gedaan heb?" Een grijns komt er op mijn gezicht te staan. "En wat dacht je van de andere faunielen? Ik zou een prima kandidaat zijn om hun agressie op af te slaan, voor al de jaren dat wij geprobeerd hebben jullie en de diersoorten uit te roeien."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    Ik zucht en ga naast haar staan.
    "Faye, door hier met jou te zijn, ken ik jou. Ik weet dat je geen echte Floraat bent. Van mij zullen ze het aannemen, geloof me."
    Ik leg mijn hand op haar arm en kijk haar overtuigend aan.
    "Wat de anderen jou ook wijsmaken, faunielen zijn geen monsters."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Faye, door hier met jou te zijn, ken ik jou. Ik weet dat je geen echte Floraat bent. Van mij zullen ze het aannemen, geloof me." Als ze deze woorden zegt kijk ik snel weg naar de muur. De andere zin komt nauwelijks tot me door.
    "Je moet zulke dingen hier niet zeggen." sis ik haar nijdig toe. "We worden elk moment afgeluisterd als je dat nog niet wist, je kan daar ontzettend hoog gerande floraten hebben en geloof me, die kennen geen medelij met faunaten. Die wachten hier al jaren op." fluister ik zachtjes, voordat ik haar bij haar schouders iets naar achteren duw. Ik wenk even naar de muur en knik dan lichtjes, in de hoop dat het laatste niet opzettelijk gemeen bedoeld was.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Je moet zulke dingen hier niet zeggen. We worden elk moment afgeluisterd als je dat nog niet wist, je kan daar ontzettend hoog gerande floraten hebben en geloof me, die kennen geen medelij met faunaten. Die wachten hier al jaren op."
    Ik haal mijn schouders op.
    "Wat gaan ze doen? Me vermoorden? Dat durven ze waarschijnlijk niet eens."
    Ik duw haar handen van mijn schouders.
    "Hoe laat is het?"


    But I still have this faith in the truth of my dreams.