• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
    - MoonBerry| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
    - HurtedHeart| Koningin Serena Polare | Ijsbeer (7)
    - JaiRy| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Fayan| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
    - Proprius| Koning Moose Anderson | Beer
    - Carebear| Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -

    Er kunnen GEEN vrouwelijke Faunielen meer gemaakt worden

    Wachters
    - Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Proprius| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - Smugness| Fáilte Abhainn | Wachter van Rhiannon
    - MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van Serena Polare
    - JaiRy| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
    - MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Mags| Faye Melodié Sanchez
    Equestria| Domestica Amoia Lestice

    Mensen onbeperkt
    Carebear| Mathan Dilis
    MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
    Gancanagh| William Irial Smelting
    Proprius| Madeline Lucy Walls

    [ bericht aangepast op 9 feb 2012 - 20:32 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Ik ga ervan door, slapen, x]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    Ik grinnik.
    "Je hoeft die moeite niet te doen. Ik oefen het wel als ik terug thuis ben."
    Mijn gezicht vertrekt een beetje.
    "Àls ik nog thuis geraak."
    Ik leg het blad weer weg en ik kijk haar aan.

    [Ik ben niet zo'n fan van Taylor, en WILAY, heeft ze al eens gezongen :3 maar er zijn gewoon een paar liedjes waaruit ik niet kan kiezen]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Atreyu
    "We kunnen een hoop lege panden waarschijnlijk al afstrepen. In een rijtjes huis of een appartement zullen ze haar niet vast houden, behalve dat het verdacht is zou ze ook nog eens herrie kunnen maken wat bij buren op kan vallen. We moeten zoeken naar iets alleenstaand en ik denk zelfs iets afgelegen."
    "Hoe weten we welke de alleenstaande huizen zijn?" vraag ik dan. Ik wil even op de papieren kijken maar besef dan dat ik aan het stuur zit en richt mijn gezicht weer op de weg. Om mezelf een beetje te kalmeren zet ik de radio aan.

    Irial

    "Zoveel dingen, maar het moet iets speciaals zijn en het moet ook te tekenen zijn," zegt ze terwijl ze een nadenkende pose aanneemt. Ik denk even met haar mee en krijg dan een idee.
    "Je houdt toch van muziek? Valt daar niets mee te doen?"
    Ik leg mijn hand op die van haar en laat mijn vnger er zachtjes over gaan.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Madeline

    Ik lach naar hem en knik zucht. 'Irial kom me helpeeeen' Klaag ik en strek mijn handen smekend naar hem uit. 'ik heb je nodig!' Ik knipper onschuldig met mijn ogen.

    Irial

    "Irial kom me helpeeeen," klaagt Madeline terwijl ze haar handen naar me uitstrekt. "Ik heb je nodig!"
    Ik doe mijn best niet als een bezetene op te springen en haar in mijn armen te nemen. Met heel wat moeite blijf ik waar ik ben. Ik lach een keer en kijk haar verontschuldigend aan.
    "Maar ik kan helemaal niet tekenen," zeg ik dan.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Madeline

    'Maakt niet uihuit ik heb je nodig Irial.' ik kijk om en glimlach naar hem en strek mijn armen nog wat verder naar hem uit.

    Irial

    "Maakt niet uihuit ik heb je nodig Irial," zegt ze terwijl ze haar armen verder naar me uitstrekt. Ik schud lachend mijn hoofd en wandel naar haar toe. Voor de tweede keer neem ik haar in mijn armen en til haar van haar stoel. Dit keer zet ik haar gewoon op tafel neer.
    "Wat moet je van me, Maankind," probeer ik nonchalant te zeggen. Maar al snel moet ik lachen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Eleanor

    'Als het goed is..' Mompel ik en blader verder tussen de papieren. 'Er staan beschrijvingen bij.' Concludeer ik dan als ik bij een van de leeg staande panden "rijtjeswoning" zie staan. ' Het wordt dus zoeken naar een waarbij staat "vrijstaand" en waar het ligt.'
    Ik schuif de bladeren weer op een nette stapel als ik merk dat het zitten in een rijdende auto en tegelijkertijd lezen niet bevordelijk is voor mijn maag.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Madeline

    Ik grinnik. 'Nou dat klinkt ook aardig.' Ik trek een pruillipje en kus hem dan. 'Ik heb inspiratie nodig.' Ik lwg mijn gezicht in zijn nek en omhels hem.

    Atreyu

    "Als het goed is... Er staan beschrijvingen bij. Het wordt dus zoeken naar een waarbij staat "vrijstaand" en waar het ligt."
    "Eleanor, je bent een genie," lach ik. Ik besluit de radio aan te zetten en heb er al meteen spijt van wanneer ik Hello door de boxen hoor spelen. Ik zet de auto aan de kant wanneer mijn zicht wazig wordt.
    "Kan jij rijden?" vraag ik met gebroken stem aan Eleanor.

    Irial

    "Ik heb inspiratie nodig," zegt ze nadat ze me een kusje gegeven heeft. Ze legt haar gezicht in mijn hals en slaat haar armen om me heen.
    "En hoe moet ik je die bezorgen?" vraag ik lachend.
    Ik neem een lokje van haar haar en speel er even mee. Dan laat ik mijn hand naar haar wang glijden en doe mijn hoofd wat achteruit zodat ik haar kan aankijken. Zacht druk ik een kusje op haar lippen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Madeline

    "En hoe moet ik je die bezorgen?" Hij speelt met een lok van mijn rode haar en kijkt me aan. Ik haal mijn schouders op. 'Geen idee maar als ik voor morgen niet een tekening heb dan heb ik een groot probleem.' Ik ga in de kleermakerszit zitten op de tafel en kijk hem hulpzoekend aan.

    Faye
    "Je hoeft die moeite niet te doen. Ik oefen het wel als ik terug thuis ben." Ik haal vlug mijn schouders op en luister aandachtig. "Àls ik nog thuis geraak." murmelt ze erachter. Even herinner ik mezelf aan het geval met haar mobiel, dat ik die moet afpakken, maar ik weet dat dit niet het geschikte moment is. Ik beantwoord haar zin niet, aangezien ik weet dat de kans groot is dat haar vrienden haar vinden, maar ergens betwijfel ik of ze wel door de muur van floraten zullen komen.
    "Tuurlijk wel," zeg ik dan toch, helaas niet erg overtuigend.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Tuurlijk wel."
    Ik kijk haar even aan. Echt overtuigend klinkt ze niet.
    "Doe het. Zeg het maar. Wees een floraat en zeg me dat ik nooit meer thuiskom."
    Ik trek mijn vestje wat steviger om me heen wanneer ik ril van de koude.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Doe het. Zeg het maar. Wees een floraat en zeg me dat ik nooit meer thuiskom." Mijn blik verstrakt als ze dit zegt. Ik wendt mijn gezicht van haar af en mompel wat, zo zacht dat het zelfs voor mij onverstaanbaar is. Ik vroeg me af of ze überhaupt wel wist wat ik doormaakte. Als Fedea zou ontsnappen, met dank aan wie dan ook zou ik problemen krijgen met zowel haar vriend als met mijn familie en de andere floraten. Als ze hier bleef, liep ik voor altijd met een blok aan mijn been, met het schuldgevoel dat ik iemand zijn leven verpeste. Beide wou ik niet meemaken.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    Ik zucht.
    "Sorry, ik had zo bot niet moeten doen. Ik geef eerlijk toe dat dit niet meteen mijn favoriete plek is tot nu toe."
    Ik forceer even een glimlach en kijk naar de grond.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.