• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
    - MoonBerry| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
    - HurtedHeart| Koningin Serena Polare | Ijsbeer (7)
    - JaiRy| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Fayan| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
    - Proprius| Koning Moose Anderson | Beer
    - Carebear| Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -

    Er kunnen GEEN vrouwelijke Faunielen meer gemaakt worden

    Wachters
    - Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Proprius| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - Smugness| Fáilte Abhainn | Wachter van Rhiannon
    - MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van Serena Polare
    - JaiRy| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
    - MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Mags| Faye Melodié Sanchez
    Equestria| Domestica Amoia Lestice

    Mensen onbeperkt
    Carebear| Mathan Dilis
    MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
    Gancanagh| William Irial Smelting
    Proprius| Madeline Lucy Walls

    [ bericht aangepast op 9 feb 2012 - 20:32 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Faye
    "Sorry." Ik haal mijn schouders op. Wat was 70 jaar, vergeleken met 2800?
    "Je laat me nu realiseren hoeveel ik mijn leven verpest door hier te zitten." Geïrriteerd bijt ik op mijn wang. "Niet met jou hoor," zeg ik snel, in de hoop dat ze het niet meteen verkeerd opvat. "Ik wil mijn ouders alleen niet teleurstellen, weet je."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    Ik leg mijn hand op haar arm.
    "Ik begrijp het. Maar je bent hun dochter. Ze moeten je nemen zoals je bent."
    Glimlachend kijk ik haar aan.
    "Ik durfde mijn ouders ook niet vertellen dat ik zwanger was. Of het dacht, ten minste."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Ik begrijp het. Maar je bent hun dochter. Ze moeten je nemen zoals je bent." Ik zucht en schud mijn hoofd fel. "Ik durfde mijn ouders ook niet vertellen dat ik zwanger was. Of het dacht, ten minste."
    "Je weet niet hoe mijn ouders zijn, Fedea." De angst dat mijn vader, broer of moeder meekijkt is groot. Als ze meeluisteren weet ik wat voor problemen ik zal krijgen. "Ze zijn streng gelovig in het feit dat dieren de planten uitroeien en dat jullie schuld is." Ik stop even en ga weer rechtop zitten.
    "Als ik het niet met ze eens ben, zorgen ze wel dat ik het eens met ze wordt. Er zijn maar weinig floraten, het mag niet nog meer verminderen."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    Ik leg mijn arm om haar heen.
    "De fauna en flora is een creatie van moeder Natuur. Er is altijd een balans nodig tussen die twee."
    Ik zucht even.
    "En tegen mij kunnen ze toch niet veel hebben? Ik ben een leeuw, een vleeseter dus," probeer ik te grappen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Eleanor

    Hij zuchtte even en stak zijn hand in de lucht om aan te tonen dat hij nog een minuutje nodig had. Ik zag dat hij het zichtbaar moeilijk had en wilde hem ergens mee troosten. Voorzichtig legde ik mijn hand op zijn schouder en gaf hem een licht kneepje. ‘We hebben gedaan wat we moesten doen, ze zal het zeker wel begrijpen,’ zei ik tegen hem, hopende dat ik hiermee niet iets verkeerd had gezegd. Jongens troosten was niet iets wat ik vaak gedaan had.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Irial

    Mijn hart gaat wat sneller slaan wanneer Madeline begint te giechelen. Ik ben er nog steeds gek op dat ze dat doet. Haar handen glijden over mijn lichaam en na een tijdje maakt ze haar lippen los van de mijne.
    "Ik hou van je," fluistert ze terwijl ze een hand over mijn wang laat gaan.
    Ik kijk met fonkelende ogen in die van haar en laat een glimlach op mijn gezicht verschijnen.
    "En ik van jou," antwoord ik zacht.
    Ik moet even lachen en druk wat kleine kusjes op haar lippen.

    Atreyu

    Eleanor legt haar hand op mijn schouder en geeft er een kneepje in.
    "We hebben gedaan wat we moesten doen, ze zal het zeker wel begrijpen," zegt ze troostend. Ik knik even en zucht.
    "Dat weet ik," zeg ik met bevende stem. "Maar ergens maakt dat het alleen maar erger. Begrijp me niet verkeerd Eleanor, je bent een fantastische meid en ik ben je heel dankbaar, alleen-" Ik maak mijn zin niet af en ga rechtstaan. "Laten we gaan, we hebben een hoop te doen."
    Ik loop naar de auto en wacht tot Eleanor ingestapt is.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Madeline

    Ik lach naar hem. 'Gelukkig maar. ' glimlach ik en kus hem
    zacht op zijn lippen. Mijn handen leh ik in zijn haar en kietel hem zacht in zijn nek.

    [Proprius, kan je wat langere stukjes schrijven?]

    Irial

    "Gelukkig maar," Glimlacht Madeline voor ze een kusje op mijn lippen drukt. Haar handen gaan naar mijn haar en plots kietelt ze me in mijn nek. Er loopt een rilling over mijn hele lichaam. Ze heeft een gevoelig plekje gevonden. Automatisch haal ik mijn schouders naar omhoog terwijl ik mijn hoofd een heel klein stukje achterover doe zodat ze niet kan verder kietelen. Met een gekke glimlach zit ik haar aan te kijken.
    "Tarzan kan niet tegen kriebelen," lach ik.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Madeline

    Ik lach om zijn opmerking en haakr mijn handen bewaf weg. 'Sorry.' Antwoord ik schuldewust en kus hem als troisten. Sorry tarzan ik moet huiswerk maken. ' grijns ik en staat op van zijn schoot om terug naar mijn economie huiswerk te gaan.


    (Schrijft vanaf mijn tlefoon maar zal het proberen.)

    Irial

    "Sorry," zegt Madeline en geeft me een kusje. "Sorry, Tarzan, ik moet huiswerk maken."
    Ze gaat van mijn schoot af en begint opnieuw aan haar huiswerk. Ik laat mijn hoofd jammeren op tafel vallen.
    "Ik haat huiswerk," zeg ik op een zielig toontje.
    Ik kijk haar lachend aan een neem een slok van mijn thee. Mijn gezicht vertrekt helemaal wanneer ik merk dat het goedje al koud is. Ik spuug het terug uit in mijn tas en giet deze leeg in de gootsteen. Dan maar nieuwe maken.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Madeline

    Ik schud lachend mijn hoofd. 'Jij hoeft het niet zelf te maken je hebt alleen aandacht te kort.' Grinnik ik. Mijn economie vond ik wel goed zo dus berg ik het in mijn tas op. 'Oke. .. nu tekenen. ' mompel ik en pakte mijn tekenblok met potloden, krijt en andere dingen. 'Wat moet ik tekenen. ' zuchr ik en kijk naar het witte blanco vele papier voor mijn neus.

    Eleanor

    ‘Maar ergens maakt dat het alleen maar erger. Begrijp me niet verkeerd Eleanor, je bent een fantastische meid en ik ben je heel dankbaar, alleen-‘ Hij stopte halverwege zijn zin en stond vervolgens op. ‘Laten we gaan, we hebben een hoop te doen. ‘
    Met het stapeltje papieren loop ik achter hem aan en stap vervolgens in de auto. Besloot verder niet in te gaan op wat er gezegd was. ‘We kunnen een hoop lege panden waarschijnlijk al afstrepen. In een rijtjes huis of een appartement zullen ze haar niet vast houden, behalve dat het verdacht is zou ze ook nog eens herrie kunnen maken wat bij buren op kan vallen,’ zeg ik en bladderen tussen de papieren heen. ‘We moeten zoeken naar iets alleenstaand en ik denk zelfs iets afgelegen.‘


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Faye
    "En tegen mij kunnen ze toch niet veel hebben? Ik ben een leeuw, een vleeseter dus," Ik lach kort en schud mijn hoofd.
    "Je snapt toch wel dat als we jou hier houden, de oudste faunaat zal verdwijnen en daardoor dieren zullen uitsterven. Het maakt volgensmij niet eens uit welke, gewoon willekeurig." Ik slik even, dit onderwerp wou ik het liefst vermijden.
    "Maar goed, aangezien ik de laatste vraag gesteld heb, is het jou beurt. Bedenk maar eens iets leuks."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    Ik denk even na, en mijn gedachten dwalen naar Trey. Zachtjes neurie ik een deuntje, en dan komt er wat in me op.
    "Heb je eventueel wat papier en een pen?"
    Ik blijf het melodietje wat neurien, en probeer het bij te houden. Net als de woorden die net in mijn hoofd opkwamen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Heb je eventueel wat papier en een pen?" Ik zoek even in de zakken en haal mijn schouders op.
    "Ben zo terug," mompel ik en loop naar de deur, meteen open ik hem met de sleutel en loop de gangen door, totdat ik bij mijn arm beet gepakt wordt. Ik slaag er net in om nog niet te gillen. "Wat moet je?" sis ik nijdig. Ik kijk recht in de ogen van mijn broer, Avis.
    "Pa heeft gezegd dat je haar telefoon moet innemen." Ik ril even en knik.
    "Begrijpelijk, nog meer?" Nieuwsgierig wacht ik af, in de hoop op iets nieuws.
    "Slaapkamer is boven, eerste deur rechts en je hoeft trouwens niet zo aardig en lief te doen tegen dat mormel, ze is een faunaat, Faye." Nogmaals knik ik, grijp naar een pen en papier en haast me terug, als ik bij de kelder kom trek ik snel de deur open en sluit hem achter me. Ik voel mijn hart bonzen en bedenk me wat voor slechte conditie ik wel niet heb.
    "Pen en papier." Ik grijns even.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.