• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
    - MoonBerry| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
    - HurtedHeart| Koningin Serena Polare | Ijsbeer (7)
    - JaiRy| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Fayan| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
    - Proprius| Koning Moose Anderson | Beer
    - Carebear| Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -

    Er kunnen GEEN vrouwelijke Faunielen meer gemaakt worden

    Wachters
    - Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Proprius| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - Smugness| Fáilte Abhainn | Wachter van Rhiannon
    - MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van Serena Polare
    - JaiRy| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
    - MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Mags| Faye Melodié Sanchez
    Equestria| Domestica Amoia Lestice

    Mensen onbeperkt
    Carebear| Mathan Dilis
    MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
    Gancanagh| William Irial Smelting
    Proprius| Madeline Lucy Walls

    [ bericht aangepast op 9 feb 2012 - 20:32 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Madeline

    Ik glimlach bij de gedachten aan wat ik teken. Ik maak het parkje of eigenlijk het deel waar Irial en ik elkaar ontmoet hebben. Ik maak het kleurrijker en leger dan normaal. 'Wacht maar ik hoop dat je het mooi vind.' Ik deed er ruim een half uur over maar dan is het'klaar.

    Eleanor

    ‘Wat water graag,’ antwoorde hij waarop ik een glas met water voor hem vulde en meenam naar binnen. ‘Heb je soms een markeerstift? Dan duid ik alle alleenstaande huizen aan en kan jij de adressen over tikken? Ik hou er niet van om aan andermans computer te zitten,’ zei hij, het laatste op een verontschuldigende toon. Ondertussen pakte ik uit een van mijn lades onder mijn salontafel een paar markeerstiften en schoof mijn laptop op het midden van de tafel, aangezien die daar al lag. ‘De markeerstiften..’ en ik gaf hem de stiften terwijl ik de laptop open klapte en aan drukte. ‘En de laptop,’ glimlachte ik en ging op een stoel zitten. ‘Jij streept, ik typ. Zodra we hebben wat we nodig hebben moeten we alleen kijken hoe we het verder aan gaan pakken.’


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Irial

    "Wacht maar, ik hoop dat je het mooi vindt."
    Gefascineerd blijf ik staan toe te kijken naar hoe er uit het niets een iets op haar blad vloeit door haar vingers. Ik vind het echt prachtig dat ze dat kan. Een beeld uit haar hoofd overbrengen op papier. Langzaam maar zeker raak ik ervan overtuigd dat het het parkje is waar ik haar ontmoet heb.
    "Je bent een artiest, Maddie. Een kunstenaar," glimlach ik wanneer ze klaar lijkt te zijn.
    In één ruk draai ik haar stoel, en dus ook haar, naar me toe. Ik laat mijn handen weer beide op tafel steunen en buig me naar haar toe.
    "Je bent geweldig."
    Zachtjes kus ik haar.

    Atreyu

    "De markeerstiften.. En de laptop," zegt ze terwijl ze die respectievelijk op tafel legt. Ik kies een kleur waarvan mijn ogen niet te snel pijn zullen doen.
    "Jij streept, ik typ. Zodra we hebben wat we nodig hebben moeten we alleen kijken hoe we het verder aan gaan pakken."
    Ik kijk naar de stapel en zucht.
    "Volgens mij zitten we hier nog wel even, dus dat plan komt wel. Als je makkelijker zit in andere kleren, hoef je het voor mij niet te laten," zeg ik terwijl ik nog steeds starend naar de papieren over mijn slapen wrijf.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Eleanor

    Hij zucht terwijl hij naar de stapel kijkt, het was ook geen kleine stapel. Hopelijk kwamen we er snel doorheen.‘Volgens mij zitten we hier nog wel even, dus dat plan komt wel. Als je makkelijker zit in andere kleren, hoef je het voor mij niet te laten,’ zegt hij terwijl hij over zijn slapen heen wrijft met zijn blik op de papieren gericht. ‘Wel, als je het niet erg vind spring ik graag even vlug onder de douche,’ reageer ik en ga weer overeind staan. ‘Vijf minuutjes, hooguit dan ben ik klaar.’


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Madeline

    "Je bent een artiest, Maddie. Een kunstenaar," Zegt hij zodra ik klaar bn met tekenen. Hij draait met en ruk mij en de stoel om naar hem toe. "Je bent geweldig." Zegt hij voor hij me kust. Ik glimlach en leg mijn handen in zijn nek en kus hem terug. 'Jij bent geweldig.' Mompel ik en kus hem nu iets langer.

    Atreyu

    "Wel, als je het niet erg vind spring ik graag even vlug onder de douche. Vijf minuutjes, hooguit dan ben ik klaar."
    "Neem je tijd, Eleanor. Ik ben niet arrogant genoeg om te denken dat dit alleen voor mij lastig is." Ik haal de dop van de stift en begin te markeren. "En ik kan wel een kleine voorsprong gebruiken, geloof ik."
    Ik neem een slok van het water en voel nu pas hoe ruw mijn keel aanvoelt door de frustraties en het schreeuwen.

    Irial

    Ze legt haar handen in mijn nek en kust me.
    "Jij bent geweldig," herhaalt ze mijn woorden. Dan kust ze me langer. Ik wil gaan zitten maar besef dat er geen stoel staat. Ik zoek haar handen zonder haar lippen los te laten en trek haar overeind. Glimlachend kijk ik haar aan en stap achteruit naar de woonkamer terwijl ik haar tegen en achter me aantrek. Moeiteloos vind ik mijn weg naar de zetel en plof er in neer.
    "Heb je nog huiswerk of..." Ik kijk haar veelbetekenend aan.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Madeline

    Met enige moeite komen we via de keuken aan in de woonkamer waar we op de bank neer ploffen. "Heb je nog huiswerk of..." Hij kijkt me veel betekenend aan. Ik giechel. 'Nee ik ben helemaal de jouwe.' Ik neem zijn hand vast en kus hem met een lachje op nieuw op zijn geliefde lippen. Dan klim ik op zijn schoot om me dicht tegen hem aan te kunnen kruipen.

    Eleanor

    ‘Neem je tijd, Eleanor. Ik ben niet arrogant genoeg om te denken dat dit alleen voor mij lastig is,’ antwoord hij terwijl hij een stift pakt en begint te markeren. ‘En ik kan wel een kleine voorsprong gebruiken, geloof ik.’ Nog vlug tik ik op de laptop de site in van een routeplanner en loop dan richting mijn slaapkamer. ‘Als ik terug kom zal ik direct beginnen met opzoeken, mocht je in de tussentijd iets nodig hebben… Nou ja, pak wat je nodig hebt,’ zeg ik nog voor ik helemaal de slaapkamer in verdwijn. Daar laat ik me even met een diepe zucht op bed zakken en staar bedenkelijk naar de grond. Ik haatte het als er mensen om me heen verdrietig waren, pijnleden of in een moeilijke situatie zaten. Op z’n momenten voelde ik me verplicht het te verzachten, hoe moeilijk ik dat ook vond.

    [ bericht aangepast op 10 feb 2012 - 21:39 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Irial

    "Nee, ik ben helemaal de jouwe," zegt ze na schattig gegiecheld te hebben.
    Terwijl ze me kust kruipt ze op mijn schoot. Ik laat mijn handpalm op haar wang rusten terwijl mijn vingers zich in haar haren verstrengelen.
    Ik lik zachtjes over haar lip terwijl ik haar zo mogelijk met mijn vrije hand nog dichter tegen me aantrek. Diezelfde hand rust op haar onderrug en ik laat mijn duim onder haar truitje glijden.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Madeline

    Zo te merken vond Iial het niet erg dat ik dichter bij hem kwam zitten. Zijn ene hand lag op mijn wang terwijl de ander onder mijn truitje mijn rug streelde. Zijn tong likt over mijn lippen die ik gewillig voo hem open en onze kus in een vurige tongzoen veranderd. Mijn armen leg ik in zijn nek en streel hem daar zachtjes. Hij was als een drug voor me. Hij was verslavend.

    Atreyu

    "Als ik terug kom zal ik direct beginnen met opzoeken, mocht je in de tussentijd iets nodig hebben… Nou ja, pak wat je nodig hebt," zegt ze voor ze verdwijnt. Ik ben dankbaar voor het moment alleen. Ik deel mijn verdriet niet graag met anderen. Ik laat mijn hoofd tussen mijn handen steunen en zucht. De hele tijd heb ik nog aan niemand anders dan Fedea gedacht. Ik wil haar vasthouden, haar kussen, haar vertellen hoeveel ik van haar houd. Ik wil haar.

    Irial

    Madeline opent haar mond en doet onze kus in iets vurigs veranderen. Onze tongen houden even een strijd om dominantie. Haar handen glijden in mijn hals en haar vingers kriebelen er zacht. Ik grijp haar steviger vast zodat ze niet valt terwijl ik onze lichamen kantel. Ze komt onder me te liggen en ik haal haar haren uit haar hals en zet er mijn lippen in om zachtjes te bijten.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Eleanor

    Hoewel ik had gezegd binnen vijf minuten klaar te zijn, ging ik dat bij lange na niet halen. Een vijf minuten douche was niks voor mij, ik had er alleen al vijf nodig om mijn lange haren te wassen en uit te spoelen. Stilletjes verontschuldigde ik me voor mijn lange werk toen ik na een half uur pas weer de douche uit kwam. Snel droogde ik mezelf af, schoot in schoon ondergoed, een joggingsbroek en een strakke zwarte hemd. Terwijl ik met een borstel de knopen uit mijn lange lokken borstelde liep ik weer terug naar binnen. ‘Sorry, ehm.. vijf minuten was net ietsje te kort.’


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Madeline

    Irial hield me stevig vast en kantelde ons zodat ik op mijn rug op de bank lag met Irial boven me. Hij aaide wat plukjes van mijn haar uit mijn nek en zette er toen zijn lippen in en beet zachtjes waardoor er tintelingen door mijn lichaam en ik sloot mijn ogen. Zachtjes trok ik hem steeds iets dichter naar me toe.

    Carebear schreef:
    (...)


    Fedea

    Ik bloos even wanneer ze me een compliment geeft.
    "Zo goed ben ik nu ook weer niet."
    Ik neem het blad even op van de grond, en maak een paar aanpassingen aan de tekst.
    "Wil je het een stukje horen?" vraag ik zacht.


    Faye
    "Graag," zeg ik zachtjes en knik kort. Ik was maar al te nieuwsgierig naar haar teksten. Ergens bekroop me het gevoel dat het een droevig lied zou zijn, over dat ze hier gevangen zou zitten, maar dat negeerde ik. Ik durfde te wedden dat ze er iets moois van had gemaakt.
    "Laat maar horen."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Atreyu

    "Sorry, ehm.. vijf minuten was net ietsje te kort," zegt Eleanor die de kamer komt binnengewandeld terwijl ze een borstel door haar haren haalt. Als dat Fedea was geweest, lag die borstel al op de grond.
    Ik kijk haar met een geruststellende glimlach aan. Ik schuif het stapeltje papieren dat ik al verwerkt heb naar haar laptop.
    "Heb jij honger? We kunnen iets bestellen, of ik kan snel iets klaar maken," zeg ik zacht. Het maakt niet uit dat dit mijn appartement niet is, ik begin me er langzaam maar zeker thuis te voelen en ik wil iets terug doen voor Eleanor.

    Irial

    Maddie trekt me dichter naar zich toe en ik laat mijn lippen weer de hare zoeken. Ik kus haar heel teder, alsof ze gemaakt is van porselein. Door slechts deze simpele aanrakingen gaat mijn hoofd al tollen.
    Je weet niet wat je met me doet, Maankind.
    Ik laat voorzichtig een hand onder haar truitje glijden en kijk haar even in de ogen, op zoek naar goedkeuring of afwijzing. Ik mag haar dan wel vaak uitdagen en verleiden, als het er echt op aan komt krijgt zij de beslissing.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.