• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
    - MoonBerry| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
    - HurtedHeart| Koningin Serena Polare | Ijsbeer (7)
    - JaiRy| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Fayan| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
    - Proprius| Koning Moose Anderson | Beer
    - Carebear| Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -

    Er kunnen GEEN vrouwelijke Faunielen meer gemaakt worden

    Wachters
    - Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Proprius| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - Smugness| Fáilte Abhainn | Wachter van Rhiannon
    - MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van Serena Polare
    - JaiRy| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
    - MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Mags| Faye Melodié Sanchez
    Equestria| Domestica Amoia Lestice

    Mensen onbeperkt
    Carebear| Mathan Dilis
    MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
    Gancanagh| William Irial Smelting
    Proprius| Madeline Lucy Walls

    [ bericht aangepast op 9 feb 2012 - 20:32 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Oki ;D]

    Fedea

    "Ik weet helemaal niets, echt ik zweer het je."
    Haar antwoord klinkt niet echt overtuigend, maar ik ga er niet verder op in.
    "Pff. Als dit lang gaat duren, ga ik me wel vervelen," zucht ik.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Pff. Als dit lang gaat duren, ga ik me wel vervelen," zegt Fedea zuchtend. Ik weet dat ze me niet geloofd, maar dat negeer ik.
    "Wat zou je willen doen? Zeg het maar, ik kan vast wel iets regelen." Ik glimlach vriendelijk en gris naar een plastic tas. Hoopvol vis ik er wat spullen uit, van een bot broodmes en maandverband tot een haarborstel en handdoeken. "Er zal vast wel iets leuks te doen zijn hier."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    Ik grinnik en kijk naar wat ze allemaal uit de zak haalt.
    "Wat zit daar allemaal wel niet in?"
    Ik ga bij haar zitten en kijk in de zak.
    "We kunnen een spelletje spelen," grap ik.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Van alles," antwoord ik op haar vraag. "Ze willen vast dat je zo min mogelijk deze ruimte uitgaat." Ik haal mijn schouders even op en neem dan haar volgende zin in me op. Een spelletje. Het zou de tijd doden en aangezien ik me kapot verveelde leek het me een goed plan.
    "Prima, wat had je in gedachten?" Ik glimlach even.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Prima, wat had je in gedachten?"
    Ik kijk haar lachend aan.
    "Dat was een grapje. En ik kan zo niet meteen op iets komen. Zeg jij maar."
    Ik kijk nieuwsgierig verder in de zak.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Dat was een grapje. En ik kan zo niet meteen op iets komen. Zeg jij maar." Ik zucht even. Ik was nooit erg goed geweest in dingen verzinnen. Het eerste wat in me op komt is doen, durf of de waarheid, maar aangezien onze problemen sla ik dat over.
    "Laten we eerst gaan eten," stel ik voor. "Misschien dat we dan op ideeën komen, in de tussentijd kunnen we bekijken of er nog iets in die zakken zitten." Ik graai naar het brood en de chocopasta, even controleer ik de houdbaarheiddatums, maar als ik zie dat alles in orde is reik ik het haar aan. "Alleen als jij wilt, ik kan vast nog ergens anders eten vandaan krijgen."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Ik heb niet zo'n honger, maar eet maar gerust," zeg ik vriendelijk.
    Weer trek ik mijn knieen op en ik kijk haar aan.
    "En ik heb echt geen enkel idee wat we kunnen doen," zeg ik lachend.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Ik heb niet zo'n honger, maar eet maar gerust," Dit is niet iets dat ik me twee keer laat zeggen. Voorzichtig open ik het zakje en haal het broodkapje eruit, die ik besmeer met chocopasta. Langzaam stop ik een stukje in mijn mond en kauw er zorgvuldig op.
    "Laten we gewoon wat over ons zelf vertellen anders, dat dood de tijd. Een soort doen, durf of de waarheid." zeg ik dan toch maar. "En als de vraag te erg is, hoeft het natuurlijk niet."


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    "Dat vind ik een goed idee. Ik weet iets voor jou," zeg ik enthousiast.
    "Heb jij een vriend?"
    Aangezien ik de hele tijd aan Trey denk, is dat de eerste vraag die in me opkomt.

    [ik ga slapen]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    "Dat vind ik een goed idee. Ik weet iets voor jou," Verbazingwekkend genoeg klinkt ze enthousiast. Even licht ik op en glimlach.
    "Kom maar op dan." Snel stop ik nog een stuk brood in mijn mond voordat ik de zak dichtknoop.
    "Heb jij een vriend?" Ik schud meteen mijn hoofd en bind mijn haar vast in een losse staart.
    "Nee, forever alone. Denk ook niet dat mijn ouders dat geweldig zullen vinden, gezien de omstandigheden." Ik grinnik. "Stel je voor dat ik een vriend heb en hij erachter komt dat ik meisjes van mijn leeftijd ontvoer." Ik zucht even, toch probeer ik te glimlachen om het niet al te dramatisch te laten klinken. "Maar goed, nu mijn vraag aan jou, tenzij je er nog iets aan toe wilt voegen?"

    [En ik ga ook slapen, welterusten!]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Irial

    "Die bril staat je goed," zegt Madeline voor ze me nog een kusje geeft. Ze bijt even op haar lip en ik merk dat ze moeite doet om niet te lachen.
    "Je zit me gewoon uit te lachen!" zeg ik verontwaardigd, hoewel ik er ook moet om lachen. Ik geef haar een zacht duwtje en trek dan een pruillip.
    "Gemeen," zeg ik terwijl ik naar beneden kijk.

    Atreyu

    "Ja we gaan haar ook vinden, we gaan je helpen goed?" antwoord Liam.
    "Dat apprecieer ik," zeg ik gemeend. "Maar het lijkt me zo onmogelijk. We moeten toch iets van plan opstellen. Ik denk dat ik eerst en vooral nog eens ga rondvragen op haar school, er moet toch iemand iets gezien of gemerkt hebben?"
    Ik voel mijn wanhoop toenemen maar probeer er niet aan toe te geven. Ik kan het me niet veroorloven nog een keer in te storten. Daar help ik Fedea niet mee. Maar als ik ooit uitvind wie haar dit aangedaan heeft wring ik die persoon met blote handen de nek om of mijn naam is niet Atreyu Guarrin.

    Camargue

    "Het is ook niet eerlijk, soms is die hele stomme vloek niet eerlijk..." zegt Eleanor terwijl ze me probeert te sussen. Ik laat mijn hoofd op haar schouder rusten terwijl ik probeer op te houden met huilen.
    "Cam," zegt Ellie zacht. Ik weet wat er volgt en ik wil het even niet horen. Meteen geef ik er mezelf een standje om. Het is niet hun schuld. "We moeten haar zoeken..."
    Ik knik zachtjes en hijs mezelf recht. Slenterend loop ik naar de gang waar Liam met Atreyu staat te praten. Ik loop de laatste recht voorbij en verberg mezelf in Liam's armen.

    [ bericht aangepast op 6 feb 2012 - 11:12 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Madeline

    Im schud lachend mijn hoofd. 'Nee ik meen het echt. Hij staat je heel goed! ' ik houdt mijn hoofd achuinw zodat ik hen aan kan kijken. 'Je bent leuk. ' Grinnik ik.

    Liam

    Dan komt Camargue en kruipt dicht tegen me aan. 'Gaat het weer? ' ik druk een kus op haar hoofd en als mijn armen om haar heen.

    Eleanor

    Cam knikt zacht en hijst zichzelf vervolgens recht. Ik vond het vreselijk om haar zo verdrietig te zien en liep langzaam achter haar aan de gang terug op. Terwijl Cam naar Liam loopt, Atreyu duidelijk negerend, wend ik me tot hem. 'Laten we naar haar school gaan, daar vragen of iemand weet waar ze naar toe is,' zeg ik en trek even een bedenkelijk gezicht. 'Iemand moet haar weg hebben zien gaan dat kan gewoon niet anders. Weet je misschien welke lessen ze heeft gehad? Dan kunnen we aan een van de leraren vragen of die misschien weten waar ze heen is gegaan,' voegde ik er aan toe. We moesten wel wat vaart maken, de floraten waren nou niet bepaald vriendelijk tegenover ons.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Irial

    "Nee ik meen het echt. Hij staat je heel goed! Je bent leuk."
    Ik kijk haar lachend aan en schud mijn hoofd even.
    Ze is ongelooflijk. Waar heb ik haar aan verdiend?
    Ik maak een rechthoekje van mijn duimen en wijsvingers en druk een inbeeldig knopje in, alsof ik een foto maak.
    "Lach voor me, fotomodel," lach ik.

    Camargue

    "Gaat het weer?" vraagt Liam die een kus op mijn hoofd drukt en me in zijn armen neemt. Ik geniet nog even van zijn omhelzing voor ik antwoord.
    "Dat moet wel," zeg ik dan vastberaden.
    Ondertussen hoor ik hoe Eleanor het overneemt en ik besluit nog even troost te zoeken in Liam's armen. Voor het eerst ben ik blij dat binnen een maand mijn tijd om is. Ik zou het niet kunnen aanzien hoe die twee hun kindje opvoeden.

    [ bericht aangepast op 6 feb 2012 - 11:26 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Atreyu

    Eleanor en Cam komen terug. Die laatste loopt me straal voorbij om in Liam's armen te schuilen. Dan richt Eleanor zich tot me.
    "Laten we naar haar school gaan, daar vragen of iemand weet waar ze naar toe is. Iemand moet haar weg hebben zien gaan dat kan gewoon niet anders. Weet je misschien welke lessen ze heeft gehad? Dan kunnen we aan een van de leraren vragen of die misschien weten waar ze heen is gegaan."
    Ik knik af en toe terwijl ik luister.
    "Dat zei ik ook net. Ik heb er geen idee van welke lessen ze heeft, maar zo moeilijk kan dat toch niet uit te vinden zijn? Het probleem is alleen dat ze daar weten wie ik ben."


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.