[RPG] Animal Royal | 12 - Speeltopics

De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?

Faunielen (Koningen/Koninginnen)
- Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
- MoonBerry| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
- HurtedHeart| Koningin Serena Polare | Ijsbeer (7)
- JaiRy| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
- Fayan| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
- Proprius| Koning Moose Anderson | Beer
- Burlington| Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(
-

Er kunnen GEEN vrouwelijke Faunielen meer gemaakt worden

Wachters
- Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
- Proprius| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
- Smugness| Fáilte Abhainn | Wachter van Rhiannon
- MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van Serena Polare
- JaiRy| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
- MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
-
-

Floraten onbeperkt
Mags| Faye Melodié Sanchez
Equestria| Domestica Amoia Lestice

Mensen onbeperkt
Burlington| Mathan Dilis
MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
Gancanagh| William Irial Smelting
Proprius| Madeline Lucy Walls

[ bericht aangepast op 1 feb 2012 - 21:23 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

"I wove you."
Ik kijk hem vertederd aan.
"Zo kan ik toch geen afscheid van je nemen?"
Ik trek een pruillip, en kus hem zacht.
"I wove you more."

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Liam

Ik lach als Camargue wauw zegt. 'Ik houdt van je cam' Mijn stem klonk nog een beetje hijgerig. Ik strweld met mijn vingers door haar haren en kijk naar haar gezicht.

Atreyu

"Zo kan ik toch geen afscheid van je nemen?" antwoordt Fedea vertederd.
Ik heb nog steeds mijn pruillip op en schud mijn hoofd. Fedea doet hetzelfde en geeft me een kusje.
"I wove you more," zegt ze dan.
Ik trek opnieuw een pruillip en schud weer mijn hoofd. Vervolgens geef ik haar nog een kusje en zucht,
"Hup, prinses."

Camargue

"Ik houd van je, Cam," zegt Liam hijgerig. Zijn vingers glijden door mijn haren en wanneer ik mijn gezicht naar hem toe draai zie ik dat hij naar me ligt te kijken.
"En ik van jou, Liam."
Ik kus hem zacht op zijn lippen en draai me volledig naar hem toe. Ik staar in zijn ogen. Ik ga op zoek naar zijn hand en laat mijn vingers tussen die van hem glijden. "Ik zou hier de hele dag kunnen liggen."

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

Ik druk nog een kus op zijn lippen.
"Kom je me vanmiddag halen? Dan kunnen we samen eten."
Ik kijk hem liefdevol aan en druk nog een kus op zijn lippen. Ik open de deur en de kou slaat me toe.
"Brrr," ril ik.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Liam

Ik glimlach. 'J ik ook met zo'n uitzicht zeker. ' ik kus haar en laat mijn duim over de rug van haar hand strelen. 'Wie wil je uitnodigen voor de bruiloft?'

Madeline

Eindelijk gaat de bel. Ik haast me naar mijn kluisje en pakte mijn had en boeken eruit. Mijn had trek ik aan en met mijn ras over mijn schouder loop ik de koudevoeten buiten lucht in.

Atreyu

"Kom je me vanmiddag halen? Dan kunnen we samen eten."
Ik knik en krijg nog een kusje. Dan opent ze de deur en rilt van de kou.
"Misschien moeten we dit weekend maar eens voor een paar broeken kijken ook," grinnik ik. Ik druk haar snel nog een kus op haar voorhoofd en kijk haar met een klein hartje na.

Camargue

"Ja ik ook, met zo'n uitzicht zeker," glimlacht Liam. Hij drukt zijn lippen even op de mijne en streelt zachtjes over mijn hand.
"Wie wil je uitnodigen voor de bruiloft?" vraagt hij dan.
"Nou, gezien we niet veel andere mensen kennen dacht ik aan iets kleins. Alleen de andere vorsten en wachters. Ohja, en Fedea en Atreyu natuurlijk," zeg ik met een glimlach. "Jammer dat het winter is," zeg ik zacht.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

Ik kijk hem grinnikend aan.
"Kleedjes zijn veel sneller uit."
Lachend druk ik mijn lippen nog eens op de zijne.
"Nu moet ik echt weg," zucht ik, maar blijf toch nog zitten.
Ik voel me net een kleuter die voor de allereerste keer naar school wordt gebracht en geen afscheid wil nemen van haar ouders.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Liam

"Nou, gezien we niet veel andere mensen kennen dacht ik aan iets kleins. Alleen de andere vorsten en wachters. Jammer dat het winter is," Ik knik goedkeurend. 'Ja dat vind ik een goed plan. Waar wil je trouwen? In de kerk of?' Ik kijk haar vragend aan.

Madeline

Ik voel de koude wind door mijn haar gaan en ril even. Het was echt koud. Ik tril een beetje en ik weet zeker dat mijn neus nu ookwel rood roze zal zijn. Ik loop naar de parkeerplaats om op Irial te wachten.

[ bericht aangepast op 1 feb 2012 - 16:31 ]

Atreyu

"Kleedjes zijn veel sneller uit." Ik moet lachen terwijl ze haar lippen op de mijne drukt. "Nu moet ik echt weg," zucht ze terwijl ze gewoon blijft zitten.
Ik schud lachend mijn hoofd en geef haar nog een kusje.
"Vooruit, binnen enkele uurtjes zien we elkaar terug," zeg ik zacht.
Ik heb helemaal geen zin haar te laten gaan, maar sommige dingen hebben nu eenmaal voorrang.

Camargue

"Ja dat vind ik een goed plan. Waar wil je trouwen? In de kerk of?" vraagt hij dan.
Ik barst in lachen uit en kijk hem dan aan.
"Zie ik eruit alsof ik in een kerk wil trouwen?" vraag ik nog steeds lachend. "Nee, voor een altaar in de open lucht, net zo eentje als toen we nog klein waren. Waar iedereen offers voor de Goden bracht."
Ik hou mijn mond en laat mijn herinneringen aan vroeger naar boven komen.

Irial

Wanneer ik wakker word schrik ik me rot als ik op de klok kijk.
"Shit. Madeline," vloek ik.
Ik spring uit bed en hoef gelukkig geen kleren meer aan te doen gezien ik ze gewoon aangehouden had om te slapen. In een wip zit ik in de auto en en rijd naar haar school. Wanneer ik toekom staat Madeline al te wachten. Ik stop de auto met het portier vlak voor haar neus. Zodra ze ingestapt is druk ik een kusje op haar voorhoofd.
"Sorry, ik was in slaap gevallen," zeg ik zacht.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

Ik druk nog 1 keer mijn lippen op de zijne, bijt zacht op zijn lip en stap de auto uit. Ik draai me nog even om, wuif, en loop naar binnen. Ik wil helemaal geen school.
Snel loop ik naar het lokaal en ga zitten, net voor de leraar binnenkomt.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Liam

"Zie ik eruit alsof ik in een kerk wil trouwen?" vraagt ze nog steeds lachend. "Nee, voor een altaar in de open lucht, net zo eentje als toen we nog klein waren. Waar iedereen offers voor de Goden bracht." Ik grinnik. 'Wist ik veel misschien wilde je dat wel. Maar jou idee vind ik inderdaad beter.' Net als Cam val ik stil en denk aan vroeger.

Madeline

Ik stap in en krijg een kusje op mijn voorhoofd. "Sorry, ik was in slaap gevallen," Ik glimlach. 'Geeft niet ik heb het je al vergeven.' Ik kus zijn wang en kijk uit het raam terwijl we naar huis toe rijden.

Atreyu

Wanneer ik Fedea niet meer kan zien rijd ik naar huis. Mopperend kom ik mijn loft binnen. Ik besluit maar even te poetsen om mezelf af te leiden. Vervelend werk, maar het moet gebeuren. Ik haal de stofzuiger uit de kast en zet mijn koptelefoon op voor ik het ding aanzet. Ik hoor niks van het akelige geluid en loop luidkeels mee te zingen met de liedjes die door mijn oren gaan.

Camargue

"Wist ik veel, misschien wilde je dat wel. Maar jou idee vind ik inderdaad beter."
Plots wordt hij heel stilletjes en ik besluit dat hij net als ik de beelden van vroeger aan het ophalen is.
"Weet je nog, die ene keer toen ik tien was dat ik een appel uit een boom wilde plukken maar er niet aan kon omdat ik toen al zo verdomd klein was?" grinnik ik. "En toen ging jij hem plukken en kreeg je landeigenaar achter je aan."

Irial

"Geeft niet, ik heb het je al vergeven," glimlacht ze. Ze geeft me een kusje op de wang en staart dan uit het raam. Terwijl we naar huis rijden kan ik het niet laten haar even aan te kijken.
"Je ziet nogal bleekjes, Maddie, voel je je wel lekker?" vraag ik een beetje bezorgd. Ik richt mijn ogen snel terug op de weg en kan nog net de juiste afrit nemen.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[En nu? :')
Misschien kunnen we Equestria (een van de Floraten) zeggen dat ze mag ingrijpen? :')]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Liam

"En toen ging jij hem plukken en kreeg je landeigenaar achter je aan." Ik begon te lachen. 'Ohh ja, ik heb nog nooit zo hard gerent.' Ik schud lachend mijn hoofd. 'En toen ik je eindelijk had gevonden had je tenminsten nog een appel.' Grijns ik,

Madeline

"Je ziet nogal bleekjes, Maddie, voel je je wel lekker?" Ik kijk op. 'Ja een beetje moe.' Mompel ik en haal een hand door mijn haren. Irial parkeert de auto en ik open het portier om uit te stappen.

[Doe maar :')]

Camargue

"Oh ja, ik heb nog nooit zo hard gerend," zegt hij lachend. "En toen ik je eindelijk had gevonden had je tenminste nog een appel."
Ik kruip wat dichter tegen hem aan.
"Zelfs toen al wilde je voor me zorgen," zeg ik met een gelukzalige glimlach. "Je was zelf nog een ukkie. Of die keer, toen iemand me per ongeluk had laten vallen. Ik geloof niet dat je eerder al zo boos gezien had."
Ik vind het heerlijk om terug even kind te zijn.

Irial

"Ja, een beetje moe," mompelt Madeline. Zodra ik geparkeerd heb wil ze al uitstappen. Ik doe net hetzelfde en vergendel de auto. Eens we binnen zijn trek ik haar tegen me aan en leg bezorgd een hand op haar voorhoofd om te voelen of ze te warm of te koud aanvoelt. Er lijkt echter niks aan de hand te zijn dus geef ik haar een kusje op de lippen.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.