• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
    - MoonBerry| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
    - HurtedHeart| Koningin Serena Polare | Ijsbeer (7)
    - JaiRy| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Fayan| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
    - Proprius| Koning Moose Anderson | Beer
    - Burlington| Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -

    Er kunnen GEEN vrouwelijke Faunielen meer gemaakt worden

    Wachters
    - Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Proprius| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - Smugness| Fáilte Abhainn | Wachter van Rhiannon
    - MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van Serena Polare
    - JaiRy| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
    - MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Mags| Faye Melodié Sanchez
    Equestria| Domestica Amoia Lestice

    Mensen onbeperkt
    Burlington| Mathan Dilis
    MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
    Gancanagh| William Irial Smelting
    Proprius| Madeline Lucy Walls

    [ bericht aangepast op 1 feb 2012 - 21:23 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Irial

    "'Je bent te leuk weet je dat?" zegt Madeline terwijl ze haar gezicht dichter bij het mijne brengt. Ik sla mijn armen om haar heen en haal dan mijn schouders op.
    "Het is een gave," zeg ik nonchalant. Dan moet ik lachen. Ik laat mijn tong even over mijn piercing gaan en geef Maddie een tedere kus.
    "Als het kon liet ik je nooit meer los," fluister ik tegen haar lippen aan.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Madeline

    "Het is een gave," Het is zo sexy wanneer hij met zijn piercing speelt. "Als het kon liet ik je nooit meer los," Terwijl hij dit fluisterd raken zijn lippen die van mij zachtjes. Ik glimlach. 'Daar ben ik het mee eens maar helaas moet is straks weer verder met mijn huiswerk.' Mmpel ik en glimlach.

    Irial

    "Daar ben ik het mee eens maar helaas moet is straks weer verder met mijn huiswerk," mompelt Madeline.
    Ik kan het niet laten.
    "Toevallig niks te doen voor bio?" vraag ik wenkbrauwwiebelend. Ik bijt even op mijn piercing en kijk haar met een verontschuldigend glimlachje aan. Ik weet niet wat het is, waardoor het komt, maar liefst van al zou ik de hele dag naakt met haar in bed liggen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Madeline

    "Toevallig niks te doen voor bio?" Hij doet zijn bekende wenkbrauwwiebel. Ik grinnik. 'Jammer genoeg niet.' Ik kus hem zacht. 'Ik moet tekenen en ik moet nog wat aan economie doen.' Vooral in de laatste had ik geen zin.

    Faye Sanchez
    Gekalmeerd haal ik adem, draai de deur op slot en laat me op de stoel zakken. Even kijk ik Fedea aan en haal ik mijn schouders op, alsof ik geen enkel idee heb wat er aan de hand is of gaat gebeuren.
    "Dames," de stoel staat nog steeds naar ons toegekeerd. De haartjes op mijn armen gaan overeind staan. Ongeduldig staar ik strak voor me uit en hoor wat gestommel van het bureau komen. Ik frons maar wenkbrauwen even, maar negeer het. "Kan ik jullie ook maar iets te drinken aanbieden, voordat ik begin met waar ik het over wou hebben?" Langzaam draait de stoel om en in een kleine fractie van een seconde wordt er een zakdoek tegen Fedea haar mond en neus aangeduwd. Ik kijk recht in de ogen van mijn vader, naast me staat mijn broer. Hierna valt mijn blik op Fedea, in de tegenaanval. Wanneer ze me aankijkt weet ik precies wat ze bedoeld. Ik heb haar verraden en dat zal ze me waarschijnlijk nooit vergeven, nooit.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    Ik kijk niet-begrijpend naar het meisje en voor ik het weet, wordt er een zakdoek tegen mijn mond aangedrukt. Ik kijk het meisje wanhopig aan, maar voel me wegzakken. Verdoofmiddel. Wat gaan ze doen? Trey... De baby... Voor alles zwart wordt, zak ik in elkaar.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Eleanor

    Na een tijdje op de vloer gelegen te hebben duw ik mezelf overeind, schuif de bladen terug onder in de la van de tv kast en sta vervolgens helemaal op. Een warme douche, daar had ik nu behoefte aan. Onderweg naar de douche ontdoe ik me van mijn kleren en laat ze op de slaapkamer op de grond vallen. In de badkamer stap ik snel onder de warme douche.

    [ bericht aangepast op 4 feb 2012 - 13:52 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Irial

    "Jammer genoeg niet. Ik moet tekenen en ik moet nog wat aan economie doen."
    Ik zucht en neem haar bij de hand. Zo lopen we terug naar beneden. Ik neem mijn papieren voor de verhuis en leg ze op de keukentafel. In de woonkamer loop ik naar de kast en haal er een doosje uit.
    "Niet lachen," zeg ik tegen Madeline terwijl ik mijn leesbril er uit haal.

    Atreyu

    Wanneer het middag is sta ik aan de schoolpoort te wachten. Ik vind het vreemd dat Fedea er nog steeds niet is. Even haal ik mijn mobiel uit mijn broekzak. Niks. Ik besluit haar te bellen en tot mijn verbazing wordt er niet opgenomen, na drie keer nog steeds niet. Ik maak me zorgen. Tegen beter weten in besluit ik haar ouders te bellen. Gelukkig neemt haar moeder op.
    "Is Fedea naar huis gekomen? Volgens mij is er een misverstand, ze zou op me wachten aan de schoolpoort."
    Nee. Wat is er aan de hand?
    Ik voel een ongekende woede in me opborrelen, stap uit en wandel de school in. Maar ook aan de receptie weet niemand waar ze is. Normaal had ze nu inderdaad pauze. Wanneer ik in de kantine ga kijken is er niemand die op haar lijkt. Met gebalde vuisten storm ik de school uit. Ik stap in de auto en vertrek met piepende banden. Half op de stoep van het flatgebouw dat Eleanor had aangewezen parkeer ik mijn wagen. Ik ren het gebouw binnen zonder de auto te vergrendelen. Razend bonk ik op elke deur die ik passeer.
    "Waar is ze?!"


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Ik doe nu even een tijdsprong, aangezien Trey al op school is en zo en weet dat Fedea weg is?]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    [Ja, doe maar (:]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Eleanor

    Zodra ik klaar ben met douchen, me in een simpele skinny en hempje heb gehesen, loop ik naar de keuken om wat te eten te maken. Een broodje gezond, daar had ik nu zin in. Neuriend haal ik sla, kaas, komkommer en een tomaatje uit de koelkast en leg deze vervolgens op aanrecht. Op dat zelfde moment klinkt er op de gang plots luid geschreeuw en tot mijn grote schrik wordt er enorm had op de deur gebonst. 'Welke idioot..' mopper ik vervolgens en loop richting de voordeur. 'Waar is ze?!' hoor ik iemand roepen en lichtelijk geirriteerd trek ik de deur op. 'Ik weet niet waar jij denkt... Oh!' mopper ik half maar zodra ik Atreyu zie staan slik ik de rest in. 'Wat is er aan de hand?' vraag ik hem als de razende uitdrukking op zijn gezicht zie.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Madeline

    Ik kan het niet laten en begin te giechelen. 'Sorry' weet ik er nog uit te krijgen en loop met mijn spullen naar hem toe. 'Het staat je hewl goed. ' ik kus hem en ga dan zitten.

    Faye Sanchez
    De kelder waar we in zitten is donker en vochtig. Ik klem mijn vest strakker rond mijn lichaam tegen de kou en tuur voor me uit. Het plan was gelukt, we hadden de nieuwe fauniel weten te pakken te krijgen en terwijl ik me nu goed moest voelen, opgelucht deed ik dat niet. Ik voelde me een verrader. Waarschijnlijk wist ze niet eens wat er aan de hand was. Ongeduldig maak ik een propje van een stukje papier wat ik uit mijn jaszak vind en mik het op Fedea, raak tot mijn verbazing. Ze had allang wakker moeten zijn, iets waardoor ik me zorgen maak. Hoewel ik haar duidelijk zag ademhalen bekroop het gevoel me dat ze dood was, of het tenminste niet zou halen.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Fedea

    Langzaam kom ik terug naar de realiteit, maar ik hou mijn ogen gesloten. Zolang ze gesloten zijn, kan ik mezelf wijsmaken dat het een nare droom was. Maar mijn gezond verstand weet dat ik lieg. De harde ondergrond waarop ik lig, is al een bewijs op zich. Uiteindelijk open ik toch mijn ogen en kijk schichtig om me heen.
    "W-waar ben ik?" zeg ik met schorre stem.
    Ik ga rechtzitten en leg mijn hand op mijn buik, die pijn doet. Mijn hart gaat als een bezetene tekeer in mijn borst en ik kijk het meisje angstig aan.
    "Wat doe ik hier?" vraag ik met bibberende stem.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Faye
    Ik hou me stil en probeer mezelf niet te bewegen als ik Fedea bij zie komen.
    "W-waar ben ik?" Hoor ik haar zeggen. Ik blijf stil, zie haar gezicht vertrekken als ze naar haar buik grijp, dan zie ik dat ze me in het oog heeft.
    "Wat doe ik hier?" Ik hoor haar stem trillen van angst. Ik zucht. Ik wist dat er op ons gekeken werd, ze kon me niets aandoen.
    "Je zit in een kelder, God mag weten waar." Antwoord ik eerlijk. Eigenlijk was ik net zo weinig ingelicht als het meisje voor me. "Weet je wat je bent?" vraag ik luchtig, ergens hoop ik op een ja. Dat ze het haar al hebben uitgelegd, dat zou me veel moeite besparen. Ik gooi nog een propje, maar dit keer tegen de muur aan. "Hmm?"

    [Gaan er meer floraten komen of zijn er meer? Haha, want dat zou iets gemakkelijker zijn, waarschijnlijk]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.