• Fayan & Sphynx

    De Caelo et Inferno


    In de jaren hadden de Engelen en Demonen geleerd elkaar te accepteren, te leven zonder elkaar tot last te zijn. De enige plek waar de twee wezens elkaar tegen kwamen, was in de mensenwereld. Waar ze zichzelf niet waren, een plek waar ze hun vermogen tot vliegen kwijt waren geraakt met hun achtergelaten vleugels. In de mensenwereld waren de vleugels van een Demon of Engel niks meer dan een tatoeage, inkt op hun schouderbladen die ze moesten verbergen voor de mensen.
    Het ging echter mis toen Orestes naar de mensenwereld ging. Hij wist dat het beeldschone meisje niet van zijn soort was, hij herkende de duistere gloed die over Iphigenia hing, maar liet zich er niet door tegenhouden.
    De twee werden verliefd, tot groot ongenoegen van de Hemel en Hel. Toen de woede was gezakt bij de Opperengel, en Orestes bij haar had gesmeekt om vergiffenis was ze vertederd door de speciale liefde. De Opperdemon toonde echter geen berouw, verbood Iphigenia nog naar de mensenwereld te gaan.

    Sindsdien leven de wezens niet meer in vrede met elkaar. Het verhaal van Orestes en Iphigenia is inmiddels in de vergetelheid geraakt, verdwenen tussen alle mythe's die het slechtste vertellen over de Engelen en Demonen.

    Het is een eeuwenoude oorlog, het gevecht tussen goed en kwaad.



    Demonen:
    Cherelle Shenley Mirabella (Sphynx)
    Virgo Celaeno (Fayan)
    Amaranta Ambrosia Andromeda Galiatsos (District12)
    Stygius Commotus Ignoscens (District2)
    Moira Bellum Umbra Noctis (Jerusalem)
    Anastacía Júlia Dremin (Pariah)

    Engelen:
    Aglaia Alathea Alcini Patroniem (District12)
    Aldyne Duclea Romaine (Sphynx)
    Arthurus Tenerae Elisus Permissio (District2)
    Delenia Samorena (Pocket)
    Ambrosus Dionsus Pulcher (Jerusalem)

    Mensen:
    Reina Olympe Suela (Sphynx)
    Helena Quinnia Pendora (District2)
    Bonnie Emanuella Lafleur (Negligible)


    [ bericht aangepast op 13 dec 2011 - 19:10 ]


    -

    Pocket schreef:
    Doeii moet gaan

    xxx

    doeg(doeg)


    Doubt your doubts before you doubt your beliefs.

    Anastacía Júlia Dremin ~ Demon

    Toen ik door de Poort ging, voelde ik de heerlijke kilte van mijn vleugels weer. 'Hmm,' ontsnapte er uit mijn mond. Ik sprong de Poort uit, en zag dat Stygius de Bewakers afleidde. Snel glipte ik langs hen heen, zodat ik niet gezien zou worden.
    In plaats van rustig te wandelen over de botten, en de warme vloer, begon ik te vliegen. Ook al was ik mijn vleugels maar een paar uur kwijtgeraakt, ik had ze toch vreselijk gemist. De wind sloeg in mijn gezicht, en blies mijn haren naar achteren. Vervolgens hield ik halt, om op Stygius te wachten; als hij nog zou komen.


    It is better to reign in hell than to serve in heaven.

    ik ga ff warme coco maken

    Stygius Commotus Ignoscens - Demon
    Het duurde niet lang voordat ik doorkreeg dat ze door de poort was geraakt en ik de bewaker gerust liet. Vervolgens klapte ik mijn vleugels uit en vloog ik de lucht in. Elke beweging had ik gemist, elke beweging van mijn vleugels. Ik noemde het altijd een vloek hoe de vleugels verdwenen naar tatoeages in de mensenwereld, maar ik kon er zelf weinig aan doen. 'Zo Anastacía, wat zijn jou dagelijkse activiteiten, behalve alleen maar naar de mensenwereld gaan?'


    Doubt your doubts before you doubt your beliefs.

    Anastacía Júlia Dremin ~ Demon

    'Naar de mensenwereld gaan is zo ongeveer het enige wat ik onderneem, geloof ik,' antwoordde ik, terwijl ik voor mezelf ook besefte dat dat vrijwel het enige was dat ik deed. Ik moest nodig eens nieuwe dingen gaan doen. 'En wat doe jij eigenlijk?' vroeg ik vervolgens, stiekem een beetje nieuwsgierig.


    It is better to reign in hell than to serve in heaven.

    Stygius Commotus Ignoscens - Demon
    'Wat ik doe?' dat was eigenlijk best wel een goede vraag. 'Ik ben graag op mezelf. Ik let normaal gesproken niet op anderen. Als ik niet in de mensenwereld geniet over hun angsten, zie je me hoogstwaarschijnlijk niet in de hel. Ik haat het hier, te saai.'


    Doubt your doubts before you doubt your beliefs.

    Olla.


    -

    Hai. Wacht, wie moet er reageren? Jij, ik, of Pocket?


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    ..I don't know *gaat zoeken*


    -

    Dit zijn onze laatste posts:

    Reina Olympe Suela
    Ik lachte schamper, liet mijn blik kort over haar gezicht glijden.
    'O ja?' vroeg ik met een uitdagende klank.
    Ergens was het zo, ergens loog ik. Maar mijn naam was volgens de wet veranderd, naar Reina Olympe Suela. Ik wist niet hoe die vrouw het voor elkaar had gekregen, maar het was zo.
    Mijn geboortenaam telde niet meer, dat was de naam van het meisje in het weeshuis. En dat was ik niet meer.

    Virgo Celaeno ~ Demon

    Dit gesprek was plotseling veel interessanter geworden. Het meisje scheen Reina Olympe Suela te heten, maar de Engel leek het niet te geloven.
    'Je liegt!' zei ze zelfs. Maar waarom zou dit meisje, dat wel een mens moest zijn, liegen vanwege haar naam?
    Ik sloeg mijn armen over elkaar, leunde tegen de boom waar ik zojuist nog in zat en keek geïnteresseerd toe. Een Engel die iemand beschuldigde? Dat kwam ook niet vaak voor.

    Delenia Samorena
    'je liegt' fluisterde ik zachtjes maar meer voor mezelf.'ik heb haar net nog in de hemel gezien,en trouwens je ziet er veel te menselijk uit om haar te zijn'

    [Post jij nu dan? :3]


    -

    Virgo Celaeno ~ Demon

    De blonde Engel had gelijk, al vond ik het vreselijk om dat alleen maar aan mezelf toe te geven. Reina wás te menselijk om een Engel te zijn, maar als zij in onze werelden zou leven, dan zou ze nooit een Demon worden. Maar blondje dacht schijnbaar ook dat ze de Engel Reina Olympe Suela zojuist nog in de Hemel had gezien, dus ik snapte er vrijwel niets meer van. Wie was déze Reina en waar was de échte Reina? Of waren er überhaupt wel twee? Sterker nog; waarom maakte ik me zorgen om een onbenullig mensje en een verrotte Engel? Ik kon mijn tijd wel beter besteden.
    "Nou, discussiëren jullie maar lekker verder over of ze nu Engel is of niet en als jullie klaar zijn; laat het me weten, dan kan ik jullie eindelijk de mond snoeren."
    En met die woorden klom ik terug in mijn boom, op mijn tak. Helaas was het niet meer zo rustgevend als net, nu de regen was gestopt en met die twee vlak onder me.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Reina Olympe Suela
    Op het moment dat zijn lage stem weer klonk, keek ik vanuit mijn ooghoeken naar hem. Hij praatte net zo gestoord als dat meisje, over Engelen. Alsjeblieft zeg: een Engel. Maar er moest toch iets zijn, aangezien ik sommige mensen er over hoorde praten.
    'En hoe was je dat van plan te doen?' vroeg ik toen de man halverwege de boom was, waarna mijn blik naar hem schoot. Ik liet mijn zachtgroene ogen onbeschaamd over zijn gezicht glijden, naar zijn borst, en weer terug. Uitdagend trok ik mijn wenkbrauwen wat op, voelde de lichte zweem van een glimlachje rond mijn lippen.


    -

    Virgo Celaeno ~ Demon

    "En hoe was je dat van plan te doen?" vroeg Reina. Ik draaide me om en zag hoe haar ogen mijn gezicht en lijf observeerden, zonder moeite te doen het te verbergen. En als ik het goed zag, glimlachte ze er zelfs heel licht bij.
    Ik plofte weer uit de boom en keek Reina met een grijns aan, voor ik in drie stappen naar haar toe schoot en haar één van mijn angstaanjagende, demonische gezichten liet zien. Er waren mensen geweest die zich letterlijk dood geschrokken waren van dat gezicht.
    "In een handomdraai, Reina," antwoordde ik. Mijn gezicht veranderde weer naar normaal en ik ging terug naar mijn boom, deed geen moeite om daarbij mijn rug te verbergen, waar mijn getatoeëerde vleugels overduidelijk zichtbaar waren voor haar ogen. Ze mocht het best zien. Ze mocht best weten wat ik was, want ik zou haar zo meteen toch afmaken. Regels zijn regels; zodra een mens weet wat je bent, maak je het af. Dit was een regel waar ik me maar al te graag aan hield.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Reina Olympe Suela
    Natuurlijk was ik ervan geschrokken, en ik was dan ook blij dat hij me zijn rug even toekeerde. Ik had er echter slechts twee tellen voor nodig om mezelf weer bij elkaar te rapen, mijn blik trok een warme streep over zijn rug. Ik volgde de details van de zwarte vleugels die op zijn schouderbladen waren getatoeëerd en over zijn rug naar beneden liepen.
    Een handomdraai. Dat zei vrij weinig.
    Ik beet bedenkelijk op mijn onderlip, bleef op precies dezelfde plek staan. Met één van mijn handen streek ik mijn zachte, blonde lokken uit mijn gezicht, waarna ik een paar stappen in zijn richting zette.
    Mijn blik glom, gewoon omdat ik heel goed wist dat ik niet verstandig bezig was. Niet dat ik dom was, ik hield er gewoon van om naar het onbekende te gaan, iets waarvan ik kippenvel kreeg.
    'Waar komt de wil vandaan om de baas te spelen, "meneer"?' vroeg ik, het laatste woord duidelijk uitsprekend in een ironische vorm van zogenaamde beleefdheid.


    -

    Virgo Celaeno ~ Demon

    "Waarom komt de wil vandaan om de baas te spelen, 'meneer'?" hoorde ik vervolgens van onderaan de boom. Met grote ogen staarde ik naar beneden, naar Reina, die daar naar me stond te loeren en me blijkbaar achterna was gelopen. Dat verbaasde me, want iedereen die dat gezicht te zien kreeg, viel of dood neer, of rende gillend weg, waardoor ik de jacht kon openen. Reina leek wel geschrokken, maar ze was ook geïnteresseerd, zo te zien. Arme meid, misschien kon ze beter wegrennen. Ze maakte het zo alleen maar leuker voor mij.
    "Ik speel niet de baas, ik ben niet de baas. Om de baas te zijn heb je mensen of andere wezens nodig die onder je staan. Die heb ik niet, simpelweg omdat ik nooit iemand in leven laat." Zelfs in mijn eigen wereld niet.

    [ bericht aangepast op 18 dec 2011 - 16:59 ]


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Reina Olympe Suela
    In plaats van iets te zeggen, lachte ik enkel zacht. Een schamper, maar toch helder geluid. Het zei meer dan woorden, en tegelijkertijd niet.
    Er waren meerdere mensen die erg in de war raakten van mijn gedrag. Ze voelden zich tot me aangetrokken, maar wisten zich geen houding te geven. Bij mensen wist ik hoe ik met hun gevoelens en gedachten moest spelen, maar ik wist dat het bij hem een uitdaging zou vormen.
    Dat trok me, en daarom stond ik hier nog, waar elk gezond mens meteen weg was gerend.


    -