• Gebaseerd op het boek "The Host" van Stephanie Meyer.

    Zielen zijn buitenaardse wezens die naar planeten gaan om deze over te nemen. Ze nemen de lichamen van de inwoners van de planeet over en leven daar dan in harmonie met elkaar. De zielen zijn ook op aarde gekomen om beter gebruik te maken van deze prachtige wereld. Er zijn een paar mensen die het overleefd hebben en zich verschuilen in een grote grot. Daar leven ze samen van de dingen die ze nog hebben. Ze gaan zo nu en dan naar buiten om vers voedsel te stelen. Alles gaat om overleven. Natuurlijk ontstaat er van alles als je constant op elkaars lip zit. Haat, irritatie maar ook liefde en vriendschap.

    Part 1


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Dean
    En Ik werd wakker en stapte uit. Net voordat Katherina de grot verder in wil lopen hou ik haar tegen. 'Ik heb je altijd willen beschermen. En vandaag besefte ik, dat ik je voor mezelf moet beschermen, en daarom heb ik besloten, dat ik morgen vetrek en jij hier blijft.'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Zo. Waar waren we bij Dana en Jonathan?


    "Ignite, my love. Ignite."

    Dana
    'Waar heb jij zin in?' vroeg ik. Hopelijk iets
    rustigs waar mijn enkel niet te veel aan zou
    bezwijken. Ik voelde hem gewoon kloppen.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Ridder schreef:
    Dean
    En Ik werd wakker en stapte uit. Net voordat Katherina de grot verder in wil lopen hou ik haar tegen. 'Ik heb je altijd willen beschermen. En vandaag besefte ik, dat ik je voor mezelf moet beschermen, en daarom heb ik besloten, dat ik morgen vetrek en jij hier blijft.'


    "Ignite, my love. Ignite."

    Katherina keek hem aan. "Jij gaat helemaal nergens heen. Als jij gepakt word leiden je hersens die wormen recht naar ons toe." zei ze kortaf. "Ik kan prima voor mezelf opkomen dat heb je wel gezien. Dus ik hoef niet voor jou beschermd te worden."


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Dean
    Ik trok Katherina naar me toe en gaf haar een knuffel. Toen ik haar omhelsde fluisterde ik zachtjes: 'je hebt gezien wat ik heb gedaan bij James. Mijn eigen broertje haat me en ik heb het gedaan. Ik wil hem of jou niet nog een keer pijn doen.' Ik voelde verdriet, maar dat liet ik niet aan Katherina merken. Waarom begreep ze niet dat dit het beste voor iedereen zou zijn? 'Ik ben een monster,' voegde ik nog snel toe.


    "Ignite, my love. Ignite."

    "die niet zo.. Je bent geen monster." zei Katharina kalm. "jij blijft gewoon hier en wij gaan gewoon samen werken aan jou zelfbeheersing." ze keek hem doordringend aan. "het komt wel weer goed."


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Dean
    Ik keek twijfelend naar Katherina en knikte toen.
    'En James?' vroeg ik onzeker.


    "Ignite, my love. Ignite."

    'James is je broer, hij zal boos zijn maar als je je excuses aanbied zal hij er uiteindelijk wel overheen komen' glimlachte katherina


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Dean
    'Weet ik nog net zo.' Ik keek van Katherina weg. 'Ik heb hem bewusteloos geslagen. Hoor je dat, hij had dood kunnen zijn.' Ik voelde de woede weer op komen en sloeg kei hard tegen een muur. Ik voelde hoe mijn botten kraakte en ik wist dat ik mijn hand gebroken had.
    'Kut!' riep ik. Ik liet me eigen zakken tegen een muur en legde mijn hoofd tegen me opgetrokken knieën. 'Ik heb het verpest. Ik heb alles verpest.' Ik mompelde zachtjes scheldwoorden naar mezelf.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Heb je trouwens mijn pb nog gehad?


    "Ignite, my love. Ignite."

    Jonathan
    Ik haal mijn schouders op. "Ik eh weet het eigenlijk niet echt." Zeg ik zachtjes. "We zouden Dean kunnen laten schrikken ofzo?" Vraag ik fronzend. Nee dat is niet z'n goed idee.. "Weet je wat, laten we stiekem naar de voorraad kast gaan, om wat lekkers te pikken."


    Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

    Dana
    Ik keek aarzelend naar mijn enkel maar ik wilde Jonathan niet teleurstellen.
    'Ja is goed,' zei ik. Ik stond op en ik voelde de pijn door mijn enkel gaan. Ik slikte en probeerde gewoon te lopen. Het mocht niet opvallen.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Katherina keek naar hem en zuchtte. "Dat weet ik.. Daarom zal het wat tijd kosten. Des te meer motivatie om je gedrag te veranderen." zei ze kalm. "Misschien kan je beter meteen naar hem toe om je excuses aan te bieden."


    James lag halfdood in de ziekenzaal. Hij was helemaal bond en blauw.


    "Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

    Dean
    Ik deed mijn mond open om wat te zeggen totdat ik wat hoorde. Ik stond op, negeerde de pijn in mijn hand.
    'Er is dat wat,' fluisterde ik. Ik pakte mijn pijl en boog en sloop naar buiten.
    'Een stap dichterbij en ik schiet je dood,' hoorde ik een meisjes stem zeggen. Het gedaante had ook een pijl en boog.
    'Ik kan ook schieten,' dreigde ik. Ik zag het gedaante een stap naar voren doen. Ze stond recht in het licht. Zoey!
    'Zoey!' riep ik verrast. Zoey, mens Zoey! Ik rende op haar af en gaf haar een knuffel.
    'Katherina! Je nichtje is hier!'

    -ja ik heb gedaan dat Zoey Katherina's nichtje is.


    "Ignite, my love. Ignite."