[RPG] The Host |Part 2| - Speeltopics

Gebaseerd op het boek "The Host" van Stephanie Meyer.

Zielen zijn buitenaardse wezens die naar planeten gaan om deze over te nemen. Ze nemen de lichamen van de inwoners van de planeet over en leven daar dan in harmonie met elkaar. De zielen zijn ook op aarde gekomen om beter gebruik te maken van deze prachtige wereld. Er zijn een paar mensen die het overleefd hebben en zich verschuilen in een grote grot. Daar leven ze samen van de dingen die ze nog hebben. Ze gaan zo nu en dan naar buiten om vers voedsel te stelen. Alles gaat om overleven. Natuurlijk ontstaat er van alles als je constant op elkaars lip zit. Haat, irritatie maar ook liefde en vriendschap.

Part 1

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Katherina kwam de grot uitgestormd en zag haar nichtje. Ze rende op haar af en omhelsde haar. "Je leeft nog!" riep ze vrolijk.

James halfdoodxD

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Jonathan
Ik knikte, ze liep moeilijk maar ze probeerde normaal mogelijk te lopen. Ik zucht. "Dana, wat is er met je enkel gebeurt?" Ik sla mijn armem om elkaar.
"Er moet nodig ijs erop gelegd." Mompel ik.

Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

Dana
'Niks, nouja gewoon mijn enkel omgezwikt,' loog ik. 'Het gaat wel.' Maar met elke stap werd de pijn erger. Na drie stappen vetrok mijn gezicht van pijn. 'Kut,' vloekte ik.

Zoey
'Ja!' glimlachte ik. Ik keek Dean en Katherina aan. 'Gelukkig wel.' Ik grijnsde. 'James zou blij zijn je te zien,' mompelde Dean.
'Leeft James ook nog?' Ik glimlachte. 'Maar dat is geweldig!'

"Ignite, my love. Ignite."

Jonathan
Ik zucht en ik zie haar gezicht vertrok van de pijn. "Je hebt zeker een zwaar gekneusde enkel." Mompel ik.
Ik pak haar arm beet. "Leun maar, ik breng je naar de ziekenboeg." Verder vraag ik ook maar niet wat er is gebeurt, iedergeval ik geloof der niet dat der enkel is verzwikt.

Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

Katherina glimlachte naar Zoey. "Ik kan je wel naar hem toebrengen als je wilt. Je moet alleen niet schrikken als je hem ziet." zei ze kalm. "Dean ik wil dat jij ook meegaat."

"Writing is a socially acceptable form of schizphrenia." -E.L.Doctorow

Dana
Ik keek naar Jonathan en schudde mijn hoofd.
'Het gaat wel,' zei ik. De dokter zou nooit mijn verhaal geloven dat ik mijn enkel verzwikt had. Ik wilde niet dat Jonathan zich zorgen maakte.

"Ignite, my love. Ignite."

Zoey
'Hoezo?' vroeg ik. 'Wat is er gebeurt?' Ik keek naar Dean en zag iets van schuld gevoel in zijn blik. Zou hij? Nee. Ik keek naar Katherina. 'Wat is er gebeurt?' vroeg ik nogmaals.

"Ignite, my love. Ignite."

Jonathan
Ik zucht. "Dan niet, je bent nog steeds even goed eigenwijs." Bij de laatste grinnik ik zachtjes. Ik staar naar Dana, ze trekt het volgens mij niet echt meer. "Moet ik je ondersteunen?"

Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

Dana
Ik bloosde bij het stuk dat hij zei dat ik nog steeds eigenwijs was.
'Ja, graag,' zei ik zachtjes. Mijn enkel klopte echt heel erg. De tranen prikte achter mijn ogen. Nee Dana, niet huilen waar Jonathan bij is. Dan ben je een watje.

"Ignite, my love. Ignite."

Jonathan
Ik ondersteun der. "Wil je echt niet langs naar de ziekenboeg?" Vraag ik nogmaals.
"We zijn der bijna." Glimlach ik.

Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

Dana
'Nee,' zei ik en ik schudde mijn hoofd. Ik keek Jonathan aan en voelde iets opborrelen in mijn buik, mijn hart maakte een klein sprongetje.
Wacht, was ik nou serieus verliefd geworden op Jonathan? Ik kon me eigen wel slaan bij de gedachte maar hij was wel heel lief. Ik beet op de binnen kant van mijn wang om van mijn frustratie af te komen. Ik voelde hoe ik iets roder werd.

"Ignite, my love. Ignite."

Jonathan
Ze ziet er zo schattig uit als ze bloost. Ik wordt warm van binnen.. Wacht eens wordt ik verliefd? Ik voel mijn wangen gloeien. "W..e. zijn der." Zeg ik vlug. "Je ziet er schattig uit als je bloost." Zeg ik zachtjes.

Leef de dag, zoals je nooit hebt geleefd.

Dana
Ik keek Jonathan aan en glimlachte verlegen.
'Ehm, dankje?' zei ik zachtjes. Ik keek naar de ziekenzaal. 'Ik wilde niet dat zei ik toch.' Ik zuchtte en wist dat Jonathan me niet weg liet gaan voordat mijn enkel gecontroleert was. Ik keek naar zijn mooie blonde haar, zijn prachtige ogen.
Fack, Dana, hij is je beste vriend.

"Ignite, my love. Ignite."

Ah, Jonathan en Dana zijn schattig samen ;$

"Ignite, my love. Ignite."

Bam ;$

"Ignite, my love. Ignite."