Ik zal Odile even naar de kelder laten gaan ofzo, 't is hier nml nogal stil. Btw, iedereen ermee eens dat het huwelijk dan morgen plaatsvindt?
Odile - Goede vampier.
Pas op de weg terug lijkt het of ik weer vrijuit kan ademen en mezelf toelaten na te denken over wat er in dat korte gesprek met Jonah eigenlijk gebeurd is. Tijdens het etentje was er die verstikkende angst of Fjodor wat doorgehad zou hebben, maar wanneer hij sprak, ging het over de voorbereidingen van het feest. Tot mijn groot ongenoegen bespeurde ik her en der een vleugje menselijkheid bij Fjodor Koltsov en vraag me af welke van de twee clanleden nu het ergst is. Niet dat het nu nog uit zou maken, ik heb het balletje aan het rollen gebracht en ik kan niet meer terug.
Nog steeds breek ik mijn hoofd over hoe Jonah ooit van plan is de rest te bevrijden tijdens het huwelijk. Zoals hij zelf al zei: ze kunnen moeilijk naar binnen wandelen tijdens het feest en Yue, Quinten, Lewis en Savoy weg grissen. Hoe zijn ze het dan van plan ooit uit te voeren? Ik ken maar één mogelijkheid die een beetje in de buurt komt; als ze niet op het feest zelf aanwezig zijn, maar ergens anders. Wellicht in de kerker zelf. Ik vrees voor het leven van Quinten. Het is onwaarschijnlijk dat hij ooit dit huwelijk kan overleven als hij de enige mens is.
'Fjodor,' zeg ik en draai me dan om naar de man die al die tijd zwijgend naast me liep. Ontspannen, beheersd. Alsof de wereld hem kan verrotten. Waarschijnlijk is dat in zijn geval ook zo. Hij heeft al wat hij zo graag wil.
'Ja?' 'De menselijke jongen, Quinten. Het is niet verstandig dat hij erbij is tijdens de ceremonie. Ze zullen niks van hem heel laten. Hij moet daar blijven.' Hij kijkt me even onderzoekend aan en strijkt dan kort langs mijn wang.
'Ik zal er rekening mee houden. Trouwens, heb je je jurk al gezien?' Ik til even een wenkbrauw op en schud het hoofd.
'Hij is prachtig,' verzekert hij me. 'Is het niet de bedoeling dat je die pas ziet tijdens de bruiloft zelf?' vraag ik.
'Ik kwam Hester tegen met de jurk in haar handen.' We naderen het gebouw en hij opent de deur voor me. 'Wacht,' zeg ik voor hij de deur naar de kelders opent. Hij draait zich naar me om.
'Welke kleur? Dat heeft ze me niet verteld.' 'Wit.' Verdomme. Heb ik weer.
'Ik ben al lang geen maagd meer,' zeg ik. Hij lacht even en gaat me voor naar de kelder. 'Een ouderwetse gedachte, Odile. Dat is tegenwoordig niet meer van belang. Bovendien ben je prachtig, maagd of niet.' Met die woorden opent hij de deur, laat me naar binnen en sluit hem weer. Ik merk dat ze nog steeds niet hebben gegeten. Mijn blik flitst kort naar Quinten. Geen van de vampiers zal wel een geweldige kok zijn. Tenzij Savoy nog verborgen talenten heeft.
'Ik zal je avondeten wel in orde maken,' zeg ik met een glimlach en ga weer in de keuken staan. 'Ik ben hem tegengekomen,' zeg ik terwijl ik de pannen op zet, de geschilde aardappels erin gooi met een laag water.
'En hij wil dat ik met Fjodor trouw en jullie tijdens het huwelijk bevrijden. Ik ben er alleen nog niet uit waarom hij mij niet wil bevrijden. Hij heeft gezegd dat Fjodor dan helemaal over de rooie zal gaan zijn, maar ik weet dat er meer achter zit. Ik ken types als hij. Ze zijn gewiekst, sluw en intelligent tot op het bot. Hij wil iets van me, maar ik weet niet wat.'
[ bericht aangepast op 6 jan 2012 - 0:51 ]
No growth of the heart is ever a waste