• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Sueno)
    Nairawen (Imperialism)

    Interius
    Leyla (Sueno)
    June (Panter)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)
    Mischa (Sueno)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)
    Arianna (Fae)

    Cornu
    Charis (Fayan)
    Miorynn (Imperialism)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)
    Cherelle (Sueno)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)

    Koppeltjes:
    Vedran x Leyla
    Silvano x Raveny


    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 28 nov 2011 - 14:24 ]


    -

    Let's spoel door tot the party? :'D


    -

    Goed idee ^^


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Volgens mij zijn we allebei aan het wachten tot iemand gaat posten, hea?


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Nee, ik was even bezig :'D

    *gaat typen*


    -

    Cherelle Isabeau
    Geduldig stond ze te wachten waar ze hadden afgesproken: op het plein. Vanaf hier kon ze de harde muziek al horen, en met een lichte grijs vroeg ze zich af wanneer de politie hun tot stilte zou komen manen.
    Haar lichaam was gehuld in een aardig strak, zwart jurkje, waar een lichte glans overheen hing. De enige sieraden die ze droeg waren twee zilveren armbanden, de aandacht ging namelijk vooral naar haar donkerrode, volle lippen. Haar donkere haar hing gewoon steil en glanzend rond haar gezicht, daar hoefde ze weinig voor te doen.
    Ze stond op van het bankje, liep zonder moeite op de hoge hakken naar het midden van het plein. Oké, zo geduldig was ze niet.


    -

    Arianne
    Licht zenuwachtig door mijn telaatheid - was dat een woord? Nou ja, nu dus wel - rende ik de straten door op weg naar het plein. Ik had geen hakken aan, daar kon ik namelijk echt niet op lopen. In plaats daarvan had ik zwarte ballerina's aan onder de nachtblauwe jurk die tot halverwege mijn onderbenen viel. Mijn roodbruine haren waren opgestoken. 'Sorry!' piepte ik zodra ik het plein op stoof.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Cherelle Isabeau
    Ze keek om toen ze een stem hoorde, en zuchtte even. 'Dat mocht tijd worden.'
    Haar blik gleed even over het meisje, waarna ze in haar donkergrijze tasje begon te rommelen, die aan een lange ketting om haar schouder hing. Met tussen haar vingers een knalrode lippenstift richtte ze zich weer op.
    'Kom eens hier.'
    Een beetje te braaf was het wel, en die kleur zou prachtig staan bij haar haar.


    -

    Arianne
    Ik grinnikte en kwam iets dichterbij staan. Wel had ik mascara opgedaan, en oogschaduw, maar toen raakte ik afgeleid door de klok die aangaf dat ik te laat was. Felrood? Prima. 'Sorry dat ik laat ben,' verontschuldigde ik mezelf.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Cherelle Isabeau
    'Geeft niet.' Met haar vinger veegde ze een klein stukje verdwaalde lippenstift naast Arianne's bovenlip weg, en liet het daarna weer in haar tas glijden.
    Onwillekeurig bracht ze haar hand omhoog, alsof ze zo kon voelen of haar mascara nog goed zat. Oogschaduw droeg ze zelden, daar had ze ook gewoon geen geduld van. In plaats daarvan een dun streepje zwarte eyeliner stond haar ook beter.
    'Zullen we dan maar?' grinnikte ze.


    -

    Arianne
    Ik knikte en begon te lopen, maar na een paar passen stond ik stil. 'Wacht, welk huis was het ook al weer?' vroeg ik twijfelend.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Cherelle Isabeau
    Ze grinnikte even, en streek haar lange lokken naar achteren.
    'Waarom ga jij dan ook vooraan lopen?' Ze greep haar pols vast en trok haar een stukje mee, om haar vervolgens weer los te laten. Nog geen twintig meter verder werd door de dreunende bas erg duidelijk in welk huis het feest werd gegeven.


    -

    Arianne
    'Ik was ongeduldig,' grinnikte ik terwijl ik vrolijk achter haar aanliep. Heel erg dronken worden moest vanavond wel lukken. En dat was maar goed ook, ik had een deadline... Nee, niet aan denken. Niet vanavond. Rustig leunde ik tegen de muur, drukte op de deurbel en wachtte tot iemand open kwam doen.

    [ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 17:15 ]


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Cherelle Isabeau
    De jongen die open deed keek een beetje glazig uit zijn ogen, fronsde zijn wenkbrauwen en keek bedenkelijk naar Arianne. Pas toen hij Cherelle zag staan, leek hij weer wat helderder te worden.
    Hij trok haar tegen zich aan, met een grote grijns bekeek hij Arianne over haar schouder van top tot teen. 'Jason, laat me los,' grinnikte ze, en trok zijn armen van haar lichaam af.
    'Dit is Arianne. En dit is dus Jason, als hij zich dat nog kan herinneren tenminste.'


    -

    Arianne
    Ik grijnsde vrolijk naar Jason. 'Coole muziek, man.' Met een lachje verdween ik de deur door en kreeg bijna meteen een drankje in mijn hand geduwd door een onbekende jongen. Even keek ik er wantrouwig naar, toen haalde ik mijn schouders op en dronk het in één teug leeg.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Cherelle Isabeau
    Het ontvangst was hysterisch, maar dat was het eigenlijk altijd. Het duurde zeker twintig minuten voor ze Arianne eens aan iedereen had voorgesteld, en daarna liep ze naar de tafel. Behendig wierp ze een teug cranberrysap, wodka en contrieau in een cocktailshaker en begon het door elkaar te schudden.
    'Ik heb een zwak voor cosmpolitans,' gaf ze met een grijns toe, terwijl ze twee glazen inschonk.


    -