• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Sueno)
    Nairawen (Imperialism)

    Interius
    Leyla (Sueno)
    June (Panter)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)
    Mischa (Sueno)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)
    Arianna (Fae)

    Cornu
    Charis (Fayan)
    Miorynn (Imperialism)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)
    Cherelle (Sueno)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)

    Koppeltjes:
    Vedran x Leyla
    Silvano x Raveny


    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 28 nov 2011 - 14:24 ]


    -

    Leyla Manta
    Haar handen gleden omlaag, haar vingers krulden zich langzaam om zijn heupen waarmee ze zijn onderlichaam dichter tegen de zijne trok. De ferme gevoelens die daardoor door haar lichaam golfden, zorgden ervoor dat haar nagels zich harder in zijn heupen drukten dan de bedoeling was geweest.
    Eén van haar handen ging omhoog, bracht zijn gezicht weer op de hoogte van de hare, trok zijn lippen naar zich toe.


    -

    Arianne
    Ik begroef mijn handen in de zakken van de dikke jas die ik om me heen had geslagen en besloot maar naar het strand te gaan, toen ik echter recht in de ogen van een meisje keek. Even aarzelde ik, maar toen glimlachte ik en stak mijn hand op. Rustig slenterde ik richting de zee, want water was thuis.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    *sigh* Nu ga ik beginnen met Topic 10 en ik zit op 52 pagina's.

    Vedran
    Ik liet mezelf meeslepen in de wilde, opwindende zoen. Haar nagels drukten in mijn heupen, spoorden me aan om ruwer te bewegen wat als gevolg weer had dat er een kreun over mijn lippen ontsnapte.
    "Oh, Leyla..."


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Cherelle Isabeau
    Bedenkelijk keek ze naar het onbekende meisje, en knikte even ter begroeting.
    Eigenlijk was er niks mis mee, met iets anders dan de type's waar ze altijd mee omging. De type's zoals ze eigenlijk niet echt was, maar welke rol ze al zolang speelde dat ze zich erin thuis voelde.


    -

    Ik zou echt gek worden als ik dat moest doen :')

    Leyla Manta
    Een zachte kreun klonk toen ze haar naam hoorde, uitgesproken door zijn hese, grommende stem. Haar pols vouwde zich om zijn onderrug, zorgde er samen met haar soepele heupen voor dat hij elke keer zo diep als mogelijk in haar kwam. En dat was gezien zijn grootte aardig diep.
    Haar ogen gleden weer dicht, ze beet zacht en speels op zijn onderlip, verloor zichzelf toen de kus verder ging.


    -

    Arianne
    Eenmaal aangekomen bij het water bleef ik even staan. Zou ik maar gewoon gaan zwemmen, of hield ik het nog even bij mijn benen? Rustig haalde ik mijn hand door mijn haren en besloot maar gewoon een stukje te lopen. Even overwoog ik om aan het meisje te vragen hoe ze heette, maar mijn blik ging automatisch naar mijn voeten. Stomme verlegenheid ook.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Cherelle Isabeau
    Ergens deed het meisje haar denken aan zichzelf, aan hoe ze vroeger was tenminste.
    Een flauwe glimlach speelde rond haar lippen, met haar vingers streek ze haar lange, donkere lokken uit haar gezicht. 'Hey.'


    -

    Word ik ook, lol. Maar ik wil het zo graag, altijd leuk om eens terug te lezen :'D

    Vedran
    Iedere keer als ik nu volledig in haar stootte, kon ik een kreun niet onderdrukken.
    Ik voelde dat mijn hoogtepunt niet ver weg meer was en besloot het tempo nog een stuk op te voeren.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Arianne
    Ik keek meteen op bij het horen van haar stem en glimlachte opnieuw. Als mensen tegen mij praatten, was het anders, vond ik. 'Hé. Ik ben Arianne,' stelde ik mezelf voor. Ondertussen speelde de wind met mijn roodbruine haren en blies het water tegen de rotsen verderop.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Doe je het eigenlijk voor dat verhaal, of wil je het gewoon op je computer hebben staan?

    Leyla Manta
    Een geluid dat ergens tussen een kreun en gil inzat was eruit toen hij zijn bewegingen nog ruwer maakte voor ze er erg in had.
    Haar rug kromde zich omhoog, haar benen krulden zich rond de zijne. Zacht kreunend krasten haar nagels over zijn borst, haar ogen gingen open en gleden over zijn gezicht, genietend van zijn eigen genot.


    -

    Cherelle Isabeau
    'Cherelle,' stelde ze zichzelf ook voor.
    Het kon niet anders dan dat ze nieuw was, of nooit met iemand omging. Anders had ze de verhalen wel gehoord, over met hoeveel jongens ze zogenaamd naar bed was geweest, hoe dronken ze wel niet was geweest bij elk feest, en zo kon ze nog wel even doorgaan.
    God, wat had ze een hekel aan die krengen die het nodig vonden om haar al wankelende reputatie nog erger om zeep te helpen.


    -

    Arianne
    Een nieuwe windvlaag verkilde me tot op het bot en in een reflex trok ik de dikke jas nog iets dichter om me heen. 'Jezus, die winter werkt echt op mijn zenuwen,' mopperde ik. 'Dat hadden ze me best even mogen vertellen voor ik hierheen kwam.'


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Cherelle Isabeau
    Haar wenkbrauwen gingen onwillekeurig iets omhoog. Zelf droeg ze enkel een shirt met lange mouwen en een gewone jas, aangezien ze altijd al in de kou had geleefd en er wel redelijk aangewend was.
    'Kom je van Melania?' vroeg ze, aangezien ze geen andere plek kende dan het zustereiland die wist van Alcamene. En wat voor wezen zou ze dan moeten zijn? Geen Cornu of Dulcis, ze had geen vleugels. Een Sanguis was ook uitgesloten, die kon je er altijd meteen uithalen.


    -

    Arianne
    Ik schudde mijn hoofd. 'Nee, Venetië. Heel vroeger woonde mijn familie hier, maar toen was het nog gewoon zomer. Mijn oma vertelde altijd de verhalen die háár oma haar had verteld, en toen had het net een sprookjeseiland geleken. Maar het is gewoon steenkoud en alle sprookjes zijn hartstikke ondergesneeuwd.'


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Cherelle Isabeau
    'Wisten jullie dan niet van de Koningin?'
    Onwillekeurig dwaalde haar blik af naar het besneeuwde landschap. Er waren wel verdwaalde foto's op het eiland, van voor de winter. Maar ze kon zich niet voorstellen dat dit eiland ooit zonnig en groen was geweest.


    -