• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Sueno)
    Nairawen (Imperialism)

    Interius
    Leyla (Sueno)
    June (Panter)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)
    Mischa (Sueno)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)
    Arianna (Fae)

    Cornu
    Charis (Fayan)
    Miorynn (Imperialism)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)
    Cherelle (Sueno)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)

    Koppeltjes:
    Vedran x Leyla
    Silvano x Raveny


    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 28 nov 2011 - 14:24 ]


    -

    Nee, dat verhaal wordt heel anders. Gewoon, omdat ik sowieso al van plan was :'D

    Vedran
    Mijn handen waren tot vuisten gebald in het matras, ik trilde eerst zacht totdat ineens al mijn spieren spanden, ik mijn hoofd in mijn nek gooide en er een soort zalige explosie in mijn onderbuik plaatsvond, die me hard liet kreunen.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Arianne
    'Nope. Maar het is hier wel mooi, alleen koud. De zee is wel fijn, de kanalen van Venetië waren hartstikke vervuild,' vertelde ik. Ja, dat was een pluspunt, de zee. En dat ik er rustig in kon zwemmen, in Venetië moesten we onze vissenstaarten verborgen houden. Alleen maar mensen.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Je moet het er maar voor over hebben (cat)

    Leyla Manta
    Haar vingers streken omhoog naar zijn gezicht toen hij die weer liet zakken. Een ondeugende, tevreden glimlach sierde rond haar lippen toen ze het genot in zijn donkere ogen zag schitteren.
    Langzaam duwde ze zichzelf omhoog, drukte haar lippen zacht tegen de zijne.


    -

    Cherelle Isabeau
    Een klein glimlachje verscheen op haar gezicht. 'Een Sirene, dus?'
    Ze sloeg haar armen onwillekeurig over elkaar, liet haar blik even over haar gezicht glijden. Als ze het zo zag, klopte het wel.


    -

    I haz nothing better to do 8D

    Vedran
    Ik was even compleet buiten adem, maar kuste haar toch teder terug, streelde met mijn vingers langs haar wang.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Arianne
    Ik knikte en glimlachte alweer. 'Jij een Cornu, toch?' Vleugels. Die hadden er niet veel, verder alleen de Dulcis, maar ze zag er niet uit als een van die laatste. Opnieuw ging mijn hand even door mijn roodbruine lokken. Gelukkig was ik van de chemo niet kaal geworden, hoewel daar best kans op was geweest.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    :')

    Leyla Manta
    Het duurde niet lang voor ze zich met een vermoeide zucht terug liet zakken in de kussens. Een tweede, nagenietende zucht ontsnapte aan haar, ze rekte zich even uit waardoor haar borsten kort in zijn richting werden geduwd.
    'Vedran,' mompelde ze nog, haar stem verweven met een kreun.


    -

    Cherelle Isabeau
    Ze knikte even.
    'Ja,' mompelde ze. En dat was maar goed ook, eigenlijk. Haar moeder was een Dulcis geweest, maar ze het absoluut haar controle over zichzelf niet willen verliezen. Het leek haar verschrikkelijk om jezelf niet meer in de hand te hebben.


    -

    Ben even weg, straks terug.

    Vedran
    Een grijns speelde om mijn mond toen ik naast haar ging liggen. Ik kuste haar nek en trok haar prachtlijf dicht tegen me aan.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Arianne
    Er viel een stilte en mijn ogen dwaalden af naar een hoge rots. De gedachte aan mijn lijst schoot door mijn hoofd en peinzend keek ik naar de rots, die op een mooie plek in het water stond. Daar zou het vast al diep genoeg zijn. 'Eigenlijk moet ik nog een keer van een rots springen,' flapte ik eruit.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Oké :3

    Leyla Manta
    Ze draaide zich bijna automatisch op haar zij, legde haar arm over zijn borst en liet haar hoofd er ook op rusten.
    Haar ogen bleven dicht, ze nestelde zich dichter tegen zijn lichaam aan.


    -

    Cherelle Isabeau
    Haar wenkbrauwen gingen omhoog, haar blik gleed meteen naar de rotsen.
    'Hoezo dat?' vroeg ze.
    Niet dat ze haar ongelijk gaf. Het was leuk, alleen kreeg je het idee dat je bevroor zodra je in het ijskoude water belande. Ze had het dan ook maar één keer gedaan, omdat ze een weddenschap had verloren.


    -

    Arianne
    'Het staat op mijn Before I Die-lijst,' zei ik met een beetje tegenzin. Nu zou ze vast vragen waarom ik zo'n lijst had, dan zou ik moeten vertellen dat ik kanker had en dan zou ze waarschijnlijk niets meer met me te maken willen hebben. Mensen hadden de vreemde opvatting dat kanker besmettelijk was, leek het wel.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Cherelle Isabeau
    Een paar tellen bleef ze stil, en keek daarna weer naar haar op.
    Waarom zou ze binnen een bepaalde tijd sterven? Er waren zoveel ziekte's die ze zou kunnen hebben, maar toch was er één die het meeste voorkwam: kanker. En ze kon begrijpen dat ze geen behoefte had om erover te praten.
    'Zullen we dan maar?' vroeg ze, doelend op de rotsen. Een grijns verscheen rond haar lippen.


    -

    Arianne
    Even keek ik haar verbaasd aan, toen grijnsde ik ook. 'Super!' lachte ik en ik begon in de richting van de rots te lopen. 'Is het trouwens niet te koud? Ik krijg meteen een staart en dan heb ik er geen last meer van, maar straks bevries je nog.'


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.