[RPG] I Totally Screwed Up My Life [Verhaal/RPG] - Speeltopics

Hoi! Hier kunnen jullie je personage tot leven laten komen, maar let op we beginnen morgen! Hier zijn de rollen en wat informatie:

DE ROLLEN!:
Leave: Madeline Sarah McClain , 16
MustacheMe: Brain Charles Luwissun , 17
Micheal James Lonés , 18
Fae: Abigail Lillith Pierce (Abby) , 19
Aesthetic: Vivian Nathalia Larson , 19
Jackal: Murlaugh Danson Upgraye , 25
Primerose: Aiden Marslow , 19
Paynelicous ;P: Charles (Chaz) James McKnight, 18
JaiRy: Kaitlynn (kate ) Brooks , 22
HurtedHeart Rosalina Eliza Serpent , 19
Jackal Helena Cherry Sullivan , 23


We gaan vandaag beginnen! Maakt niet uit wie er gaat beginnen!
Hier is nog wat informatie:
-Als iemand offline is en je praatte met hem/haar, 'loop' dan niet weg of doe iets wat diegene niet wil.
-Praat met duidelijke zinnen.
-Niet schelden, of het hoort bij het persoon.

Vraag/Klets Topic
Als jullie de rollen nog een keer willen overkijken, hier klikken <3

Als jullie nog iets willen weten vraag het me!

xxx

[ bericht aangepast op 19 nov 2011 - 14:17 ]

NO ALCOHOL ONLY FIZZY JUICE

Leave schreef:
Ja, nou ik heb dus geen leuke foto's meer en dus probeer ik tussendoor enkele uit :'3.

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Murlaugh

Toen Murlaugh zijn overhemd al wat open had geknoopt, en het stoofvlees van het vuur had gehaald, hoorde hij Madeline iets zeggen achter hem. Hij draaide zich om, en sloeg gelijk zijn handen voor zijn ogen. 'Waarom heb ik een leren broek aan?!', schreeuwde hij zichzelf toe, terwijl hij zich weer omdraaide. 'Het is heel mooi, liefje, maar doe je er nog wel een jasje over aan?', mompelde Murlaugh, die met zijn hoofd op het aanrecht lag.


Helena


'Hey Brain, ik zag je niet, ik sta achter je!', glimlachte ze, terwijl ze aan kwam lopen, en hem omhelsde. 'Ik kon Michael niet bereiken, weet jij waar hij is?', vroeg ze daar na, en bekeek haarzelf in een autospiegel. Ze had een pin-up jurkje aan en een typisch kapiteinshoedje op, en een gescheurde panty. 'Ik bedoel, hij zei dat hij me zou bellen, maar 't is niet gebeurd, en ik kan 'm niet bellen. Kijk trouwens wat ik bij heb', grijnsde Helena, en haalde een fles Bourbon uit haar tas.

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

Madeline
Madeline. ‘‘Geen idee. Ik kan je wel helpen kleding kiezen? En heb ik ook. Maar voor nu heeft dat geen zin. Gaat het wel?’’ Fronst ze terwijl ze met haar vingers zacht over zijn rug strijkt en het vuur uitzet. Achja, anders zou ze het vergeten.

Feel the fire, but do not succumb to it.

- Brain Charles Luwissun
'Ohw, haha.' Ik draai me om en kijk in haar mooie ogen. Ik hang op en glimlach. 'Sorry, ik was iets te laat.' Zeg ik licht blozend. 'Micheal?' Ik slik, ik haat die gozer, alleen omdat hij zo makkelijk bij Abby wegging en omdat ik hem zwaar verdenk van het vaderschap. 'Nee sorry... Ik heb hem niet gezien.' Wanneer Helena de fles uit haar tas haalt grijns ik breed. 'Daar zullen we vast nog wel lol van hebben.' Ik lik mijn lippen en glimlach. 'Zullen we naar binnen? Dan hoeven we ons niet te haasten.' Zeg ik nog steeds glimlachend.

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Lalala... *heeft helemaal geen falende, niet kloppende post gestuurd, want die post is namelijk helemaal nooit gepost, nee, echtniet hoor*

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Fae schreef:
Lalala... *heeft helemaal geen falende, niet kloppende post gestuurd, want die post is namelijk helemaal nooit gepost, nee, echtniet hoor*

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Murlaugh
'Nee hoor, oke, snap ik, en ja, ik had alleen even last van een ding wat mannen hebben als ze iets leuks zien', mompelde Murlaugh, en keek weer naar haar. 'Alleen een ding; tanktop of overhemd? En niet schuren met vreemde mannen, drank aannemen van vreemde mannen, en naar bed gaan met mannen die je minder lang kent dan vijf minuten exact, op mij na, capiche?'



Helena
'Hm, okay', zei Helena lief, en stapte naar binnen. Eenmaal binnen drong ze een beetje voor, en bestelde twee menu's, een voor haar, een voor Brain. 'Heeft u bekertjes?', vroeg ze aan het meisje achter de kassa, die ja knikte als antwoord op haar vraag. 'Dan wil ik er twee', zei ze toen, en liep naar een tafeltje met de bekertjes. 'Brain, hier!', riep ze, stak haar hand op, en goot toen Bourbon in de twee bekertjes, en wachtte op hun eten.

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

Madeline
Ze grinnikte, en kon een lichte bloos niet tegenhouden. En dus waren haar kaken roze gekleurd. ‘‘Overhemd, en zal ik zeker doen.’’ Grinnikt ze, en schud haar hoofd. Ze streelt nog altijd zacht over zijn rug. Het was best schattig als hij een vader figuur voordeed. Op zijn eigen manier dan. Dat was één van de vele redenen dat ze dol op Murlaugh was geworden die maanden, zelfs jaren geleden. Hij was zo zorgzaam, en dan ook weer humoristisch getikt.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Abby
Buiten was het koud, zeker als je alleen een rafelig afgeknipte spijkerbroek en een donkerpaars topje aanhad. Eerlijk gezegd zag ik er best leuk uit vanavond, maar ik was niet op zoek naar een vriend. Enerzijds voor Pixel, ik had geen zin om hem of haar met een of ander chagrijnig typ op te zadelen dat vervolgens bleef zeuren omdat het zijn kind niet was. En anderzijds... Tsja, anderzijds was er Pixel's vader. Maar daar ging ik vandaag niet aan denken, vertelde ik mezelf streng. Iets te vroeg kwam ik aan bij de club, en omdat ik geen zin had om alleen naar binnen te gaan leunde ik tegen de muur. Over iets minder dan een kwartier hadden we hier afgesproken, en misschien kwam er nog wel iemand te vroeg.

[ bericht aangepast op 19 nov 2011 - 21:56 ]

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Rosalina
Een briefje van 50 kwam uit het meisje haar zak en ik stak de paddo's naar haar toe. Ik greep de 50 euro en gaf haar de paddo's. Ik liep uit het donkere steegje en richting een andere straat. Alles was hier met drugs i deze Getto. Ik kwam op een plek en zag een aantal mensen. Ik kende ze nog niet maar daar zou verandering in komen.
[Iemand met Rosalina praten (Bijnaam Rosé)]

I'm finally back, Finally after a Year break

- Brain Charles Luwissun
Snel loop ik achter Helena aan. Eenmaal binnen neemt ze de leiding en volg ik haar braaf. Ik lik mijn lippen en neem een slokje van het heerlijke spul. 'Perfect, waar heb je dit gekregen?' Ik kijk haar aan en kneep mijn ogen tot spleetjes. Ik probeer te lezen wat erop de fles staat maar de letters dansen voor mijn ogen. Ik zucht en focus me weer op Helena.

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

- Micheal James Lonés
Ik had een sms-je van Helena gekregen dat er een nieuwe club werd geopend. Mijn vader had mij natuurlijk weer de tijd gegeven om te spieken bij de concurrenten. Ik loop de straat in en zie haar gelijk al staan. Ik haal mijn neus op en loop langs haar naar de deur. Zonder haar een blik waardig te gunnen begin ik heel aso met een blondharig meisje naast me te flirten. Wat ben ik toch harteloos.

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Murlaugh

'Hmm, dan houd ik deze aan', grinnikte Murlaugh, terwijl hij zijn handen van het aanrecht afhaalde, en zich omdraaide, waardoor Madeline haar handen terugtrok. Murlaugh keek haar heel serieus aan. 'Zorg er gewoon voor dat je niet weer bij een vreemde in bed belandt, en doe je het wel, doe het alsjeblieft veilig', zei hij zachtjes, streelde haar wang, en liep naar zijn kamer, waar hij zijn haar kamde, en zijn Doctor Martens aan trok.


Helena

'Geen idee, gevonden in mijn huis, op mijn bank waar een raar wijf lag te pitten', antwoordde ze vluchtig, terwijl ze een grote slok nam van de bourbon. Helena ging met haar benen over elkaar zitten, en nam de borden aan van het dametje dat ze kwam brengen. 'Ik hoop dat je houdt van frikandellen, anders loop ik wel terug', grijnsde ze, met haar opvallende witte tanden, die mooi kleurden bij haar zwarte haar.

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

Abby
Na een tijdje begin ik zachtjes een liedje te neuriën en leg mijn hand op mijn buik. 'Hoe gaat het met mijn kleine baby?' vraag ik zachtjes, niemand anders zou het horen. Ik laat mijn hand weer van mijn buik glijden en glimlach lichtjes. Verschillende mensen lopen naar binnen, maar ik besteed amper aandacht aan ze. Ik ga pas naar binnen als de anderen er zijn, denk ik bij mezelf.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

- Brain Charles Luwissun
Ik lachte zachtjes en luisterde naar het rumoerige hok waar we in zaten. 'Nee joh, ik eet alles.' Zeg ik grijzend terwijl ik aan mijn friet begin. 'Hoe gaat het nou eigenlijk in je nieuwe huis? Je was toch verhuisd of niet?' Ik glimlach met volle mond.

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."