[RPG] I Totally Screwed Up My Life [Verhaal/RPG] - Speeltopics

Hoi! Hier kunnen jullie je personage tot leven laten komen, maar let op we beginnen morgen! Hier zijn de rollen en wat informatie:

DE ROLLEN!:
Leave: Madeline Sarah McClain , 16
MustacheMe: Brain Charles Luwissun , 17
Micheal James Lonés , 18
Fae: Abigail Lillith Pierce (Abby) , 19
Aesthetic: Vivian Nathalia Larson , 19
Jackal: Murlaugh Danson Upgraye , 25
Primerose: Aiden Marslow , 19
Paynelicous ;P: Charles (Chaz) James McKnight, 18
JaiRy: Kaitlynn (kate ) Brooks , 22
HurtedHeart Rosalina Eliza Serpent , 19
Jackal Helena Cherry Sullivan , 23


We gaan vandaag beginnen! Maakt niet uit wie er gaat beginnen!
Hier is nog wat informatie:
-Als iemand offline is en je praatte met hem/haar, 'loop' dan niet weg of doe iets wat diegene niet wil.
-Praat met duidelijke zinnen.
-Niet schelden, of het hoort bij het persoon.

Vraag/Klets Topic
Als jullie de rollen nog een keer willen overkijken, hier klikken <3

Als jullie nog iets willen weten vraag het me!

xxx

[ bericht aangepast op 19 nov 2011 - 14:17 ]

NO ALCOHOL ONLY FIZZY JUICE

Misschien moeten we het maar even afronden en dan zo naar de volgende dag gaan? Want volgens mij is iedereen een beetje door de gesprekstof voor dit feestje heen...

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Murlaugh

Murlaugh slikte zijn tranen in. De reden dat hij altijd zo blij en opgewekt was, was zodat Madeline zijn echte zorgen en gevoelens niet kon zien. Murlaugh greep naar zijn jas, en haalde een papiertje uit zijn jaszak. 'Het nummer van dat meisje', glimlachte hij, en hield het Madeline voor. 'Wat wil je ermee doen?'

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

ik wacht nog steeds op antwoord van Paynelicous/Chaz dus ik vind alles best

Kaithlynn

De club begon langzaam leeg te stromen en dat was voor haar een teken om ook te gaan. Voor het eerst in een lange tijd had ze een wat rustigere avond, niet echt gewoon voor haar. Nog voor ze zichzelf van de barkruk af liet glijden gritste ze de whisky fles achter de bar vandaan. Die ging mooi mee, in ruil daarvoor liet ze een briefje van twintig op de bar vallen.
Eenmaal buiten schroefde ze de dop van de fles af en zette deze tegen haar lippen terwijl ze langzaam de straat door begon te lopen en de drank naar binnen gleed. Het zag er naar uit dat ze vannacht ergens buiten zou slapen maar dat was ze inmiddels ook wel gewend.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Madeline
Ze streek met de rug van haar hand over har wangen. ‘‘Weet ik veel. Een jongen die ik ken kan haar wel iets afleren.. Iets tegen een verkrachting?’’ Snifte ze. Die woorden pasten totaal niet bij het breekbare meisje met het onschuldige stemmetje dat ze nu leek te zijn. Ze sloot haar ogen even en zuchtte diep. Dit was een rotavond geweest.

Feel the fire, but do not succumb to it.

- Micheal James Lonés
Met een licht-hoofd en een warm gevoel in min buik ren ik achter het meisje dat met Abby stond te praten aan. 'Hé! Zo'n fles hoor je niet in je eentje leeg te drinken.' zeg ik glimlachend. Ik ga naast haar lopen en kijk haar aan. 'Micheal, voor als je dat nog niet wist!' Zeg ik met dubbele tong. Ik trek de fles drank uit haar handen en neem een slok.

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Abby
Morgen ging ik een baan zoeken. En nee, niet als hoer. het deed toch wel pijn dat Brain dat gezegd had, ook al was hij dronken geweest. Dacht hij echt zo over me? In het begin nam alcohol alleen je remmingen weg, maar als je echt dronken was sloeg je gewoon complete onzin uit. Het was de vraag in welke fase Brain had gezeten. Zou hij al slapen, eigenlijk?

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Kaithlynn

Verbaasd staarde ze naar de jongen die de fles uit haar hand trok. "Ehh.. Nu drink ik hem niet meer alleen toch?" antwoorde ze daarna en wierp hem een brede grijns toe. "Kaithlynn, voorals jij dat nog niet wist." vervolgde ze met een knipoog en pakte de fles terug uit zijn hand om er een slok van te nemen.

[ bericht aangepast op 20 nov 2011 - 16:05 ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Murlaugh

Murlaugh lachte hardop, en schudde zijn hoofd. 'Leer d'r maar een lesje. Ze heeft namelijk mijn avond verpest, en de jouwe', zuchtte hij. Daarna zette hij zijn hand tegen zijn voorhoofd. 'Ik ga naar huis', zei hij toen, nam zijn autosleutels mee, trok zijn jas aan, en beende weg, met Madeline aan zijn hand. 'Neem het stuur over als ik toevallig buiten westen raak', glimlachte hij naar haar, en stapte in zijn oude Mustang.

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

- Micheal James Lonés
'Nee, je drinkt niet meer alleen, want niemand is alleen, nee niemand is alleen.' Zing ik waarna ik in lachen uitbarst. Ik wreef in min ogen en ging weer rechtop lopen. 'Waar gaan we heen?' Zeg ik inmiddels huppelend. Ik zucht en staar naar het meisje voor me.

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Kaithlynn

Grinnikend keek ze naar de jongens langs haar, overuidelijk was dat ie iets te diep in het glaasje had gekeken. Ze nam nog een slok van de fles whiskey en haalde haar schouders op. "Ik heb geen idee waar we heen gaan, ik nergens in iedergeval.." antwoorde ze en schopte haar hakken uit om ze vervolgens in haar andere hand te dragen.

[ bericht aangepast op 20 nov 2011 - 16:11 ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Madeline
Ze zucht. ‘‘Jij bent echt onmogelijk, Murlaugh.’’ Knikte ze hoofdschuddend, waarna ze op de bijrijdersstoel ging zitten en haar gordel omdeed. ‘‘Voortaan geen drankjes meer van vreemde meisjes. Alleen van mij.’’ Grijnsde ze, en pakte haar mobiel. ‘‘Ooh, Abby laat ook nog iets horen. Stom wicht.’’ Mompelde ze, en schreef iets terug. Pardon? Jij verdient Murlaugh niet als vriend. Hij had dood kunnen gaan. Nee hoor, jij denkt alleen maar aan die stomme baby, die niet eens helemaal van jou is. Vertel het Micheal. Of zal ik het doen? Serieus, bitch. Jij verdient niemand. Vinnig drukte ze op verzenden. ‘‘Ik ben dood.’’ Gaapte ze, terwijl ze met haar hand haar hoofd ondersteunde.

Feel the fire, but do not succumb to it.

- Micheal James Lonés
Ik blijf huppelen en denk na. 'Ik heb honger, kom we gaan naar een snackbar!' Zeg ik en haak een arm door de hare. Zoekend om me heen steek ik de straat over en sla wat straten in. 'Damn, waar zijn we?' vraag ik haar kant opkijkend.

[ bericht aangepast op 20 nov 2011 - 16:18 ]

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Abby
Geschrokken kijk ik naar het schermpje. Hoe weet zij uberhaupt van Pixel? Ik heb het haar nooit verteld. Maar blijkbaar is ze niet meer aanspreekbaar vanavond, of heeft ze gewoon een knallende hekel aan me. Fijn dat ik dat ook te horen krijg. Zal ik Michael van de baby vertellen? Misschien. Maar ik heb ook zijn nummer niet meer, in een nu-is-het-klaar-bui had ik het uit mijn mobiel gewist. De volgende dag had ik spijt gehad, maar het nummer was weg.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Murlaugh

Murlaugh grinnikte, terwijl hij de motor startte, en wegreed. 'Ja, ik ben ook moe, maar ik ga denk ik nog wel even rustig een filmpje kijken', zei hij breed glimlachend, terwijl hij uiteindelijk hun straat in reed en de auto stopte. 'Doe maar rustig aan, ik klap mijn slaapbank uit en pleur er een film in. Als je wil slapen, moet je dat doen'

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)