[RPG] I Totally Screwed Up My Life [Verhaal/RPG] - Speeltopics

Hoi! Hier kunnen jullie je personage tot leven laten komen, maar let op we beginnen morgen! Hier zijn de rollen en wat informatie:

DE ROLLEN!:
Leave: Madeline Sarah McClain , 16
MustacheMe: Brain Charles Luwissun , 17
Micheal James Lonés , 18
Fae: Abigail Lillith Pierce (Abby) , 19
Aesthetic: Vivian Nathalia Larson , 19
Jackal: Murlaugh Danson Upgraye , 25
Primerose: Aiden Marslow , 19
Paynelicous ;P: Charles (Chaz) James McKnight, 18
JaiRy: Kaitlynn (kate ) Brooks , 22
HurtedHeart Rosalina Eliza Serpent , 19
Jackal Helena Cherry Sullivan , 23


We gaan vandaag beginnen! Maakt niet uit wie er gaat beginnen!
Hier is nog wat informatie:
-Als iemand offline is en je praatte met hem/haar, 'loop' dan niet weg of doe iets wat diegene niet wil.
-Praat met duidelijke zinnen.
-Niet schelden, of het hoort bij het persoon.

Vraag/Klets Topic
Als jullie de rollen nog een keer willen overkijken, hier klikken <3

Als jullie nog iets willen weten vraag het me!

xxx

[ bericht aangepast op 19 nov 2011 - 14:17 ]

NO ALCOHOL ONLY FIZZY JUICE

Madeline
Ze keek rond, en zag toen op een ander gedeelte van de bar iets bekends. Ze fronste en kwam met en plofje op de grond terecht, waarna ze richting de bar liep. ‘‘Murlaugh?’’ Mompelde ze een tikkeltje geschrokken terwijl ze aan zijn schouder schudde. Ze keek rond, en zeg verderop een groepje tuthola's hard lachen. Ze ademde diep in om niet meteen een potje te gaan vechten, en schudde zacht aan zijn arm.

Feel the fire, but do not succumb to it.

- Brain Charles Luwissun
Al snel krijg ik een sms-je terug van Helena. Ik lees het en beantwoord.

Volgende keer beter... Ik zat al niet helemaal lekker in mijn vel.
Al vond ik het etentje wel leuk (;
Is het nog steeds even gezellig daar?

[ bericht aangepast op 20 nov 2011 - 14:43 ]

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Murlaugh

Doorweekt van het zweet werd Murlaugh een beetje wakker, en viel bijna achterover. Hij probeerde zijn hoofd te ondersteunen met zijn handen, maar viel weer met zijn hoofd op de bar. Hij doorzocht zijn zakken, en gooide zijn autosleutels op de bar. Daarna sloot hij zijn ogen weer. Hij was bleek, en had enorme wallen onder zijn ogen.

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

Kaithlynn

Ze merkte de iet wat terughoudende houding van Abby op toen ze deze vraag stelde, het antwoord daarop was dan ook kort. "Die weet het niet."
Vanuit haar ooghoeken zag ze Murlaugh met zijn gezicht op de bar terecht komen, wat had die ineens? Ze wendde zich terug tot Abby. "Ga je het hem wel vertellen? Ik bedoel, het is ook zijn kind uiteindelijk nietwaar?"

[ bericht aangepast op 20 nov 2011 - 14:47 ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Madeline
Ze griste de autosleutels van de bar, zo onhandig dat ze, ze bijna liet vallen. Ze probeerde hem zo goed mogelijk te ondersteunen, en sleepte hem haast de club uit. Eenmaal in de auto deed ze hem izjn gordel om, op de bijrijdersstoel. Ze stapte zelf gehaast in, en startte de auto, waarna ze wegracete van de parkeerplaats en de snelweg opreed. Haar handen trillend om het stuur. Waar was dat verdomde ziekenhuis? Normaal werd je stukgegooid met die borden en nu ze ze nodig had kon ze hen niet vinden. ‘‘Verdomme.’’ Siste ze, terwijl ze een blik op zijn bleke gezicht wierp. De tranen branden in haar ogen, vochten zich haast een weg naar haar wangen. Ze ademde diep in een sneed een stuk af door over de stoep te gaan, waarna ze tot stilstand kwam voor het ziekenhuis, en half struikelend de auto uitging. Ze ondersteunde hem weer. Eenmaal in het ziekenhuis werd hij van haar afgepakt en werd ze alleen gelaten. Ze beet hard op haar trillende onderlip, en wachtte af terwijl ze zichzelf langs een kale, witte wand liet zakken, en zachtjes snikte. Haar schouders schokten terwijl ze met haar vingers haar gezicht omsloot. In haar hoofd doemde het liedje van Avril op. ‘Wish you were here.’ Het was nog zo ook.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Abby
'Waarschijnlijk niet,' mompelde ik. Michael was nog altijd een gevoelig onderwerp. Twee jaar waren we samen geweest, en toen had hij het uitgemaakt en twee maanden lang niets van zich laten horen. Dan had hij ook geen recht meer om mijn kind te zien. 'Ik ga zo naar huis, denk ik. Moe.'

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Murlaugh

Zonder enig idee hebbende wat er was gebeurd, ontwaakte Murlaugh in een grote, kille ziekenhuiskamer. Zijn maag brandde, en zijn hoofd draaide. Net op dat moment kwam er een zuster binnen, die hem een glas water aanbood. 'Wat is er gebeurd?', vroeg Murlaugh zwak. In zijn lippen verschenen bloedende scheurtjes zodra hij begon met praten, door zijn droge lippen. 'U bent gedrogeerd, heer Upgraye, we hebben uw maag leeg moeten pompen', zei ze neutraal. 'Wat?! Ik wil Madeline hier..', mompelde hij.

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

Kaithlynn

Ze besloot verder geen vragen te stellen, haar houding vertelde dat het een gesloten onderwerp was. "Als je maar goed voor jezelf zorgt dan en als er iets is waarmee ik je kan helpen dan heb je mijn nummer." zei ze tegen haar. "Ik zal voor je klaar staan daar waar ik het kan" vervolgde ze en schonk Abby een warme glimlach.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Madeline
Ze was geen stuk verschoven. Haar blik was leeg gericht op de muur tegenover haar. Haar nagels hadden afdrukken achter gelaten in haar handpalmen. Ze beet hard op haar onderlip, terwijl de tranen zachtjes, steeds langzamer over haar wangen leken te glijden. Ze keek op toen een mollige dame haar overeind hielp, en een kamer aanwees. ‘‘Uw vriend ligt daar.’’ Ze ademde diep in, en omsloot met haar hand de deurklink. Ze opende de deur langzaam, en zag nog hoe een andere zuster haar passeerde en de deur sloot. ‘‘Hee.’’ Prevelde ze zachtjes, en slikte in de hoop de brok in haar keel weg te krijgen.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Abby
Ik lachte naar haar en gaf haar even een knuffel. 'Bedankt,' zei ik. Rustig stond ik op en slenterde naar de garderobe, waar ik mijn dikke jas aantrok en de deur uitliep. Onder het lopen pakte ik mijn mobiel en begon een sms naar Madeline te typen. We waren niet echt vriendinnen, maar we gingen vaker met een groepje uit en we vonden elkaar wel aardig. Ik had haar nummer wel, maar ze was niet de eerste die ik belde als ik een probleem had. Nu maakte ik me echter zorgen om Murlaugh.
Hé, alles goed? Wat was er met Murlaugh? Gaat het wel weer met hem?
xAbbs
Ik drukte op verzenden en versnelde mijn pas. Het was verdomd koud buiten.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Kaithlynn

Ze glimlachte en nam de knuffel in ontvangst. "Geen dank." antwoorde ze en keek haar na toen ze richting de garderobe liep. Vervolgens draaide ze zich terug naar de bar en staarde bedenkelijk voor zich uit. Wat gebeurde er net met Murlaugh? De enigste die daar iets op wist was Madeline, dus graaide ze haar gsm uit haar tasje en smste haar.
Hey Madeline, wat gebeurde er met Murlaugh? Let me know. Xx Kate
Vervolgens gooide ze haar glas whiskey achter over en seinde naar de barman, hij mocht hem mooi weer vullen.

[ bericht aangepast op 20 nov 2011 - 15:20 ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Murlaugh
Murlaugh glimlachte breed. 'Hey, Kleine!', riep hij, en ging rechtop zitten met zijn armen gespreid, wachtend op een knuffel, ondanks de pijn. 'Veeg die frons van je gezicht af, en lach een beetje', zei hij daarna, nog steeds wachtend.

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

Madeline
Eigenlijk wilde ze zijn nek omdraaien, maar dat idee werd al snel weggevaagd. Ze schuifelde naar voren en sloeg haar armen zacht om zijn middel, ze voelde haar mobiel trillen, maar hell no dat ze hem zou loslaten. Ze onderdrukte de neiging meteen in huilen uit te barsten, maar snikte wel tegen zijn borst.

Feel the fire, but do not succumb to it.

- Micheal James Lonés
De club begint heel langzaam leeg te stromen, maar ik blijf als een beest dansen. Het zweet parelt over mijn hoofd en ik ben inmiddels ook gaan hijgen door mijn slechte conditie.

- Brain Charles Luwissun
Als ik binnen een kwartier geen sms terug heb gehad besluit ik te gaan slapen. Ik gaap en sluit mijn ogen.

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Abby
Eenmaal thuis pak ik de chocomel uit het campingkoelkastje, doe het in een beker en zet die op het gasstelletje. Zodra het opgewarmd is neem ik plaats op de bank en warm mijn handen aan de mok.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.