[RPG] Magical High [2] - Speeltopics

Deel 2

Voor degene die of het onderwerp zijn vergeten - of de leden die het rollenspel gaan lezen, dit is ongeveer waar het overgaat;

Magical High is een school voor allerlei wezens. Vampieren, weerwolven, tovenaars, etc. Er gebeuren dingen.

Niet de langste samenvatting, maar goed.

Mensen die meespelen, en zo ja, met welke rollen;

Leave:
Charléne Sky (Charlie) McWhite (Nimf);
Enxilia Morwen (Exilia) Abletate (half mens, half zeemeermin);
Elisabeth Dawn (Dawn) Kingsley (geest).
Paynelicious:
Tyler Jason McKnight (half weerwolf, half mens);
Jason Thomas Strykx (half wolf, half vampier);
June Williams (vampier).
Python:
Amber Claires (vampier).
SuperCookie:
Lucette (Luce) Hale (half kat, half mens);
Briarrose (Rose) Angel (engel).
Eonian:
Jason Blake (duistere engel, zoon v.d. dood);
Ivy Bominable (één van The Yeti).
Turophile:
Mabel Eleanore (May) Roux (elf);
Owen Queens (geest).
Failish:
Melianta (Meli) Dante (bosnimf).
Cameron Auguste (Meniks)
RainbowDay:
Crystal Stone (half mens- half vampier)
HeartFlower:
Duncan Lyam (Duncan) Otora (half mens, half weerwolf)
Endure:
Sky Leah (Leah) Morgan (Dulcis)
Pixie Yarina (engel)

Wie slaapt bij wie op de kamer?

Slaapzaal 1:
Luce Hale
Charlie McWhite
Dawn Kingsley
Ivy Bominable

Slaapzaal 2:
Duncan Otora
Jason Blake
Tyler Jason McKnight
Owen Queens
Jason Thomas Strykx
Cameron Auguste

Slaapzaal 3:
Amber Claires
Rose Angels
May Roux
Leah Morgan

Slaapzaal 4:
Enxilia Morwen
June Williams
Crystal Stone
Meli Danthe
Pixie Yarina

En dan nu de regels, die best wel belangrijk zijn,
-Niet schelden. Als het bij je personage hoort, doe het dan niet te grof.
-Werk met hoofdletters, punten, etc.
-Als je personage iets zegt of doet, moet dat op deze manier:

(Naam personage)
Ik pakte het boek op en bekeek het nauwkeurig. "Weet iemand waar het over gaat?"

Uitleg: Het is dus geschreven uit een ik-persoon. Je moet de naam van je personage erboven zetten, want sommigen hebben meerdere personages. Verder schrijf je met aanhalingstekens als je iets zegt.

Veel plezier!
X'

---

Being happy is a choice ~

Pixie Yarina. > Owen.
Hij klonk wel erg enthousiast, zouden de roddels dan toch waar zijn? Hij was een geest, toen straks viel hij al bij hun kamer naar binnen, ze hoopte niet dat hij zou gluren.. Een ongemakkelijk gevoel bekroop haar, wat als ze straks aan het douchen was en hij begluurde haar, zonder dat ze het wist? (Dit is zo leuk om te doen xd) Wat ongemakkelijk begon ze aan haar harent e frunniken, niet goed wetend wat ze nu weer moest zeggen. Ze was zo'n ramp in de buurt van anderen, al helemala als die 'anderen' jongens waren. Hij vond haar vast stom, bedacht ze zich terwijl ze haar wangen voelde kleuren en gauw haar gezicht afwende terwijl ze zachtjes op haar onderlip beet, iets wat ze altijd deed als ze zich ongemakkelijk voelde.

Sky Leah Morgan. > Rose.
"Oh, dus ik ben nodig om het gezellig te maken?" vroeg ze en rolde kort met haar ogen. "En ik kan prima zelf mijn haar doen,' voegde ze er beledigd aan toe. Waarom zou ze naar dat feest gaan? Dan zouden ze denken dat ze vrienden zocht, iets wat ze niet probeerde. Leah gritste het tijdschrift vna haar nachtkastje en ging op haar buik op haar bed liggen en begon het te lezen, Rose negerend. Ze had geen zin in de pogingen om haar over te halen, ze zou niet gaan. Trouwens, Jason (Blake) zou er waarschijnlijk ook zijn, hij bracht haar in de war en het leek haar beter als ze hem niet zag. Hij zorgde ervoor dat ze bij hme wou zijn, hij was interessant en anders, maar aan de andere kant.. Hij schopte haar leven in de war en het was de bvedoeling dat ze geen vrienden maakte, ze was een Dulcis, geen engeltje.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ivy
Ze ging terug naar haar kamer en trok hier een mooie halflange, blauwe jurk aan die ietwat glitterde. Het was wel een verjaardag en dat was voor haar altijd belangrijk. Ivy wist echter niemand echt die er naartoe gingen en ze kende ook Luce eigenlijk niet goed, die de verjaardag gaf. Beter om 'mensen' te leren kennen, zuchtte ze.

[ bericht aangepast op 17 nov 2011 - 20:54 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Jason Blake
Hij had zijn blonde haar warrig, maar er scheen een soort charmant-heid over, waardoor het niet echt meer door de war was en zijn blauwe ogen glommen nieuwsgierig terwijl hij over Leah nadacht. Zou zij ook gaan? Vast niet, die meid was zo koppig als ik weet niet wat, dacht hij terwijl een grijns op zijn lippen kwam. Jason stopte de uitnodiging in zijn binnenste borstzak en liep de deur weer uit - op naar slaapzaal 3. Waar hij ook aanklopte toen hij aankwam, een rustig geklop was dit echter, niet het gebonk dat Leah eerder op zijn slaapzaal deur deed. Kalm wachtte hij totdat er open werd gedaan.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Pixie Yarina. > Owen.
Hij klonk wel erg enthousiast, zouden de roddels dan toch waar zijn? Hij was een geest, toen straks viel hij al bij hun kamer naar binnen, ze hoopte niet dat hij zou gluren.. Een ongemakkelijk gevoel bekroop haar, wat als ze straks aan het douchen was en hij begluurde haar, zonder dat ze het wist? (Dit is zo leuk om te doen xd) Wat ongemakkelijk begon ze aan haar harent e frunniken, niet goed wetend wat ze nu weer moest zeggen. Ze was zo'n ramp in de buurt van anderen, al helemala als die 'anderen' jongens waren. Hij vond haar vast stom, bedacht ze zich terwijl ze haar wangen voelde kleuren en gauw haar gezicht afwende terwijl ze zachtjes op haar onderlip beet, iets wat ze altijd deed als ze zich ongemakkelijk voelde.

Sky Leah Morgan. > Rose.
Er werd geklopt en niemand leek echt van plan om open te doen. Met een zucht legde ze haar tijdschrift opzij en liep naar de deur. Leah opende de deur en tot haar verbazing stond Jason er weer. Even was ze in tweestrijd, vragen wat hij kwam doen of wat het makkelijkst was. Weglopen. Ze was bang iemand in haar leven toe te laten, ze was altijd al alleen geweest, zo hoorde het. Ze was een Dulcis en vriendschappen werkten niet. Even beet ze op haar onderlip en sloot toen zonder wat te zeggen de deur weer, het was een teken van zwakte en ze was daarom kwaad op zichzelf, maar ze kon 't niet. Ze zag Rose vreemd kijken en Leah wimpelde het af. "Niks bijzonders," mompelde ze en liep alweer terug naar haar tijdschrift

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Briarrose> Leah
Ik keek naar Leah.
'Wat lees je?' vroeg ik.
Leah was boos en ik probeerde haar een beetje op haar gemak te stellen, misschien kwamen we in iets overeen?
Lazen we dezelfde tijdschriften?
Ik gooide mijn eigen Vouge aan de kant en liep naar Leah en ik keek over haar schouder en glimlachte want ze las...

Luce
Ik dartelde door de gang heen, met lampionnen en ander spul voor mijn feestje.
Ik hoopte zo dat iedereen kwam.
Met mijn handen vol feest versiering duwde ik de deur van mijn slaapzaal open.
'Hoi!' riep ik.
Ik zag niemand want ik kon met mijn kleine hoofdje niet door de feestversiering in mijn armen heen kijken.

[ bericht aangepast op 17 nov 2011 - 21:32 ]

Jason Blake
Leah had de deur geopend en even zag Jason een blik op haar gezicht alsof ze in een dilemma zat. Weer beet ze even op haar onderlip en Jason kon niets anders dan weer hiernaar te kijken, maar trok zijn blik toen weg naar haar ogen. Het duurde echter niet lang, want hierna sloot zij de deur weer zonder wat te zeggen of doen. Hij kon het verwachten dat ze dit zou doen. Met een grijns opende hij de deur, dit keer zonder te kloppen, en leunde tegen de deuropening. 'Niet zo blij me te zien dus, Leah?' Hij kon het niet vergeten wat er op de zolder was gebeurd, hij kon het niet loslaten, maar zij hoefde zijn gedachtes niet te weten en ook niet wat hij ervan vondt. Wat hij van haar vondt. Nog niet tenminste. 'Ik dacht, laat ik je eens ophalen voor een feestje.' En hij haalde soepel de uitnodiging van Luce uit zijn zwarte binnenzak, die hij daarna tussen wijs- en middelvinger omhoog hield met een halve grijns op zijn gezicht en een beetje warrig blond haar voor zijn ogen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Ivy > Luce
Er kwam iemand de kamer binnen, maar Ivy herkende haar niet, zeker niet met de spullen die voor haar gezicht waren. Behendig pakte ze een paar dingen over van haar en zette ze neer op het bed. 'Dan neem ik aan dat jij de jarige bent, Luce?' Zei Ivy met haar buitenlandse toon en een glimlach op haar gezicht.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Pixie Yarina. > Owen.
Hij klonk wel erg enthousiast, zouden de roddels dan toch waar zijn? Hij was een geest, toen straks viel hij al bij hun kamer naar binnen, ze hoopte niet dat hij zou gluren.. Een ongemakkelijk gevoel bekroop haar, wat als ze straks aan het douchen was en hij begluurde haar, zonder dat ze het wist? (Dit is zo leuk om te doen xd) Wat ongemakkelijk begon ze aan haar harent e frunniken, niet goed wetend wat ze nu weer moest zeggen. Ze was zo'n ramp in de buurt van anderen, al helemala als die 'anderen' jongens waren. Hij vond haar vast stom, bedacht ze zich terwijl ze haar wangen voelde kleuren en gauw haar gezicht afwende terwijl ze zachtjes op haar onderlip beet, iets wat ze altijd deed als ze zich ongemakkelijk voelde.

Sky Leah Morgan. > Rose&Jason Blake.
"Rose, bemoei je nou even met je eigen zaken," mompelde ze chagerijnig. Ze had nog maar net haar tijdschrift opgepakt, was nog niet eens gaan zitten, of Rose zat er alweer met haar neus bovenop. Ze had geen zin in dat 'aardige' gedrag.
"Niet zo blij me te zien dus, Leah?" hoorde ze Jason zeggen, verbaasd en lcihtelijk geïrriteerd draaide ze zich om, om tot de ontdewkking te komen dat hij zichzelf in feite had binnengelaten. Haar ogen schoten van Jason naar Rose en toen weer teurg. Leah wou haar mond opendoen en een vinnige opmerking maken -waarom maakte hij het haar nou zo moeilijk?-, maar hij was haar voor. "Ik dacht, laat ik je eens ophalen voor een feestje." Terwijl hij de woorden uitsprak haalde hij de uitnodiging van Luce uit zijn zak, maar Leah lette er niet meer op. Had ze het goed gehoord? Hij vroeg haar mee naar een feest? Laat je niet gek maken, Leah, sprak ze zichzelf in gedachten toe. "Ik kan me niet herinneren dat ik een date had," zei ze koppig met haar handen in haar zij. Eerlijk gezegd kon ze zich niet herinneren dat iemand haar ooit had meegevraagd, het maakte haar in de war, maar ze probeerde het niet te laten merken. Emoties laten zien was een teken van zwakte, dat mocht ze niet doen. Waarom lieten ze haar niet gewoon allemaal met rust? En vooral Jason, elke keer als hij er was bracht hij haar weer van zijn stuk en ze kon het niet hebben dat ze de controle verloor. Ze wou dat ie wegging, voor goed, maar tegelijkertijd voelde ze zich vreselijk aangetrokken tot hem, ze had nog nooit zulke dingen gevoeld en het maakte haar gefrustreerd. Ze wist niet wat ze er mee moest en wou dat die gevoelens gewoon verdwenen, maar dat gebeurde niet en het werd alleen maar erger. Hoe hij daar nu weer stond, met die grijns op zijn gezicht.. Ze kon hem niet uitstaan en tegelijkertijd vond ze dat die grijns en die paar lokken blond haar voor zijn ogen hem vreselijk schattig ens toer maken.

Wauw, ik raak zelf verward als ik moet schrijven dat zij verward is xd

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Jason Blake > Leah
Soepel stak hij de uitnodiging weer in zijn binnenzak en stopte zijn handen in zijn broekzakken, waardoor zijn slendere lichaam goed uit kwam. Even kwam zijn gezicht wat omhoog, maar kantelde die ietwat schuin en keek Leah aan met nieuwsgierige ogen. Leah keek naar hem terug en hierdoor kwam er weer een halve grijns op zijn lippen. Een date, huh? Hij vond het grappig dat zij dit dacht, al zei hij niets over een date - dit was een nóg beter idee. Echter moest hij zichzelf inhouden haar niet te plagen en dicht bij haar gaan staan, ze was boos naar hem toegekomen omdat anderen dachten dat ze wat hadden - wat dus niet zo was. Hier zou haar ego zeker door geschaadt worden, dacht Jason terwijl de plukken warrig, blond haar nog voor zijn ogen hingen. 'Je hoeft het je niet te herinneren,' zei hij toen maar op een beslissende toon, alsof ze niets meer te zeggen had en ging recht staan, niet meer tegen de deurpost leunend. 'Als ik het maar weet, dan komt het helemaal goed.' Hij gaf haar een plagerige knipoog en liet zijn ogen even hierna de omgeving scannen. Hij kwam niet voor het andere meisje, die blijkbaar Rose heet, dus gaf hij haar niet echt een blik waardig. Er lagen allemaal spullen door elkaar en het leek ook echt al op een meisjesslaapzaal, maar hierna keek hij weer richting Leah. 'Kom je?'

Ivy > Luce
Er kwam iemand de kamer binnen, maar Ivy herkende haar niet, zeker niet met de spullen die voor haar gezicht waren. Behendig pakte ze een paar dingen over van haar en zette ze neer op het bed. 'Dan neem ik aan dat jij de jarige bent, Luce?' Zei Ivy met haar buitenlandse toon en een glimlach op haar gezicht.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Heej, jullie mogen alles doen met mijn personages,
just saying <3

---

NO ALCOHOL ONLY FIZZY JUICE

Paynelicious schreef:
Heej, jullie mogen alles doen met mijn personages,
just saying <3

Neuj, stuur ze op iemand af? (:
Laat ze bijv. langs slaapzaal 3 lopen en Jason Blake in deuropening zien staan ofzo.. Of stuur June op Pixie af die ind e gang staat te kletsen? (Ze zijn immers slaapzaal genootdingetjes)

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Endure schreef:
(...)

Neuj, stuur ze op iemand af? (:
Laat ze bijv. langs slaapzaal 3 lopen en Jason Blake in deuropening zien staan ofzo.. Of stuur June op Pixie af die ind e gang staat te kletsen? (Ze zijn immers slaapzaal genootdingetjes)

of stuur ze naar de grote hal waar clyde nog steeds staat en begroet hem

---

Do it scared, but do it anyway.

Pixie Yarina. > Owen.
Hij klonk wel erg enthousiast, zouden de roddels dan toch waar zijn? Hij was een geest, toen straks viel hij al bij hun kamer naar binnen, ze hoopte niet dat hij zou gluren.. Een ongemakkelijk gevoel bekroop haar, wat als ze straks aan het douchen was en hij begluurde haar, zonder dat ze het wist? (Dit is zo leuk om te doen xd) Wat ongemakkelijk begon ze aan haar harent e frunniken, niet goed wetend wat ze nu weer moest zeggen. Ze was zo'n ramp in de buurt van anderen, al helemala als die 'anderen' jongens waren. Hij vond haar vast stom, bedacht ze zich terwijl ze haar wangen voelde kleuren en gauw haar gezicht afwende terwijl ze zachtjes op haar onderlip beet, iets wat ze altijd deed als ze zich ongemakkelijk voelde.

Sky Leah Morgan. > Rose&Jason Blake.
Ze frunnikte aan het zwarte rokje dat ze droeg en haar wenkbrauwen wipte even verbaasd de lucht in bij zijn woorden. Leah onderdrukte de neiging om te blozen toen hij knipoog en slikte een keer. "Kom je?" vroeg hij haar uiteindelijk en ze schudde koppig haar hoofd. "Waarheen, naar dat kinderfeestje? Ik dacht het niet," antwoordde ze, een slappe smoes voor het feit dat ze bang was een mistbui te krijgen of dat er meer mensen aaridg tegen haar gingen doen. Maar ze mocht geen vriendelijkheid laten zien, Rose was er namelijk ook nog.. Ze deed een lok haar achter haar oor en keek Jason aan, als hij wilde dat ze meeging, dan moest hij haar maar overhalen of naar buiten slepen, want ze was niet van plan vrijwillig mee te gaan. Nukkig staarde ze de andere kant op, terwijl der in haar nog altijd een tweestrijd woedde. Het was zeker niet gemakkelijk een Dulcis te zijn en altijd gemeen te doen ter zelfbescherming en vooral als allerlei wezens aardig tegen je gingen doen, je leven binnendrongen. Al helemaal als je je zelfs aangetrokken voelde tot ze. Ongemakkelijk liet ze haar blik naar de muur glijden, en keek toen terug naar Jason en ze speurde zijn gezicht af naar emoties, om erachter te komen wat hij voelde en dacht. Helaas, ze was een Dulcis, niet iemand die in andermans hoofd kon kijken.

[ bericht aangepast op 18 nov 2011 - 19:42 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Jason Blake > Leah
Hij merkte op dat Leah erg haar best deed om geen blozende wangen te krijgen en ergens zag ze er voor eventjes - heel eventjes maar - schattig uit in Jason haar gedachten, alsof die zijn hele gedachten en hersens overgenomen had en toen opeens weer eruit werd gegooid waardoor hij helder kon nadenken. Zij schudde koppig haar hoofd toen hij haar vroeg mee te gaan en antwoordde enkel dat het een kinderfeestje was en dat ze niet ging. Diep zuchtend keek hij weer naar Rose, die alleen een beetje stomverbaasd naar hun had gekeken, en hij wist dat het niet zou helpen als hij tegen haar zou praten of zou vragen even weg te gaan. Dus keerde hij zich weer om naar Leah en vroeg met een - dit keer emotieloze - stem, 'Wil je dan even meegaan naar de gang voor een seconde?,' Zijn ogen waren dodelijke pijlen geworden en boorde gaten in Leah's ogen en gezicht. 'I would like to talk to you.' Even draaide hij zich om en liep hij op een kalme manier, echter met een dringende geïrriteerde pas, naar de gang en keek haar vanaf hier weer aan. Emotieloos, maar ook kalm. Dringend, alsof hij haar iets belangrijks wilde vertellen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Pixie Yarina. > Owen.
Hij klonk wel erg enthousiast, zouden de roddels dan toch waar zijn? Hij was een geest, toen straks viel hij al bij hun kamer naar binnen, ze hoopte niet dat hij zou gluren.. Een ongemakkelijk gevoel bekroop haar, wat als ze straks aan het douchen was en hij begluurde haar, zonder dat ze het wist? (Dit is zo leuk om te doen xd) Wat ongemakkelijk begon ze aan haar harent e frunniken, niet goed wetend wat ze nu weer moest zeggen. Ze was zo'n ramp in de buurt van anderen, al helemala als die 'anderen' jongens waren. Hij vond haar vast stom, bedacht ze zich terwijl ze haar wangen voelde kleuren en gauw haar gezicht afwende terwijl ze zachtjes op haar onderlip beet, iets wat ze altijd deed als ze zich ongemakkelijk voelde.

Sky Leah Morgan. > Rose&Jason Blake.
"Wil je dan even meegaan naar de gang voor een seconde?" vroeg hij haar, tot haar grote verbazing. Ze had verwacht dat ie weg zou gaan, ze gedroeg zich vreselijk en toch bleef hij. Toch was hij in één klap veranderd, zijn grijns was verdwenen en zijn stem klom emotieloos en kil. Zijn ogen.. Ze werd er bijna bang van, maar ze liet zich niet kisten en keek brutaal terug. "I would like to talk to you," nadat hij die woorden uitgesproken had verdween hij de gang op. Even dacht ze irritatie te zien bij 'm. Leah bleef besluiteloos staan, zuchtte en keer en maakte even gebruik van het moment om weer rustig te worden. Ze wierp kort een blik op Rose en liep toen de gang op, waarna ze deur achter zich sloot. Zwijgend keek ze hem aan, afwchtend terwijl ze zich afvroeg waar hij ineens zo serieus over was. Het liefst was ze veilig binnen gebleven, maar zo lullig was ze niet.. Hij leek het te menen en dus wou ze hem de kans geven te zeggen wat hij wou zeggen, wat dat dan ook mocht zijn.

Crappy post.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.