[RPG] The habit. [2] - Speeltopics

[Meedoen kan altijd! Rollentopic.]
Jongere (12):
Mireille Amelia Scott.- Slang
Maud Fally- Kameleon
Caitlinn Morgana Camelot- Sneeuwuil
Gawain Marlon Iolani- Havik
Silver Madeline Rue Shaw- Zwarte Panter
Hayes Vukovic- Wolf
Mike kaimana- Orka
Cherie Beth Jones- Kat
Cedric Dean Dux- Aap
Dana Alexia Pippens- Pinguïn
Noah Morrigan- Hert
Eleanor Anthea Hope- Zwaan

Trainers (5):
Prixor Tapsanter Trainer/Oprichter TAP/Omroeper.
Sasha Afanasiy Filischkin Wapenexpert/ Leraar
Heather Knochenmus Lerares Plantkunde/Schoolarts
Valerie Savarin
Lily Haspers

Verdeling:
Prixor Tapsanter-
Caitlinn Morgana Camelot.
Cherie Beth Jones.
Silver Madeline Rue Shaw.
Eleanor Anthea Hope.

Valerie Savarin-
Gawain Marlon Iolani.
Mike kaimana.
Hayes Vukovic.
Dana Alexia Pippens

Lily Haspers-
Maud Fally.
Mireille Amelia Scott.
Cedric Dean Dux.
Noah Morrigan

Sasha Afanasiy Filischkin
Om de week een andere klas, verdeling:
Groen, Blauw, Rood

Heather Knochenmus
Om de week een andere klas, verdeling:
Rood, Groen, Blauw

Regels:
- Geen grote besluiten nemen zonder toestemming.
- Geen ruzie (in de 'rpg'mag dat natuurlijk wel), je word uit het topic gezet.
- Geen reclame voor andere dingen zonder toestemming
- Je moet lol hebben!

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 2 nov 2011 - 16:50 ]

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Pariah schreef:
@Endure, dan hangt het er ook vanaf in wat voor situatie je persoon zit.
Eigenlijk vind ik gewoon dat je zelf moet kunnen kiezen hoelang je je stukjes wilt hebben, het is en blijft tenslotte jouw personage. :W

Vind ik ook, maar ik wil niet stukjes zoals wat jij hier zegt. Dat vind ik wel érg kort, ik vind het wel prettig als ik zie dat iemand zijn best heeft gedaan op ene post..

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

@Endure, je kunt ook met een kort stukje je best hebben gedaan op een post hoor. Dan post je gewoon niet veel woorden in één keer, maar wel wat meer. Like I said, het is nog steeds je eigen keuze, en mensen kunnen gaan zeuren dat stukjes langer of korter moeten, ik ga daar persoonlijk niets aan veranderen. Ik schrijf zoals ik fijn vind.

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Ooc; Iedereen schrijft gewoon hoe hij wil, maar laat je vooral niet tegenhouden als je wat meer inspiratie hebt ^^ Maar RPG gaat vooral om de fun natuurlijk c: Langere posts schrijven zonder dat je het personage van iemand anders bestuurt, is trouwens best mogelijk, het is gewoon een kwestie van oefenen. So no worries ^^

Ik knikte goedkeurend. 'Goed gedaan, dames, u mag stoppen,' Tevreden schonk ik hen allen een zeldzaam glimlachje. 'Niet slecht, voor een eerste keer. U mag naar binnen gaan. U heeft een kwartiertje de tijd om te doen wat u wilt, dan verzamelen we terug aan het wapendepot, in de tussentijd mag u uw wapens aan mij geven. Vergeet ook zeker niet uw beveiligingsuitrusting, ik ga u leren schieten met echte kogels,' Ik knikte kort als afscheid naar elk van hen wanneer ze hun geweren aan mij gaven. Het eerste wat ik zou doen was die geweren afdrogen voor ze roestten. Mijn haar en kleren waren wel nat van de regen, maar dat was de minste van mijn zorgen. Ik had er op zich niet echt last van. Bovendien moest ik sowieso terug naar het depot, aangezien ik de kogels in mijn broek moest vervangen. Grote kans dat ze nat waren geworden en dat risico kon ik met beginnelingen niet nemen. 'U kan gaan. Oh en, juffrouw Jones...? Probeert u op tijd te komen deze keer? Dank u,'

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Caitlinn Morgana Camelot
Zo snel als mijn benen me toelieten liep ik naar de ingang. We waren dichterbij als ik dacht en dus was ik al snel weer binnen. Daar liep ik naar mijn kamer om vervolgens de natte vieze kleren die ik aan had te verwisselen en mezelf een beetje toonbaar te maken. Met een blik in de spiegel zag ik dat mijn haar onmogelijk was tenzij ik het eerst zou wassen dus ik bond het in een gemakkelijke staart. Heel even ging ik op mijn hangmat zitten maar veel te snel was de tijd alweer om en begon ik aan mijn weg terug naar het wapendepot.

---

"Delaying death is one of my favourite hobbies."

Cherie Beth Jones ~ Kat

Een kwartier. Verdomme een kwartier. We hebben door de regen gerend, sit-ups gedaan, veel te lang met onze armen omhoog gestaan... En dan geeft hij ons een kwartier pauze. Ik kan niet in woorden neerleggen hoe kwaad ik toen was. Ik wilde het liefst tegen hem uitvallen, hem een hele harde klap geven en eens goed zeggen waar het op stond, maar dat deed ik niet.
Ik stampte naar binnen, richting mijn kamer, om de modder uit mijn haren te kammen, en iets schoons aan te trekken. En iets waar geen regen doorheen kwam. Vervolgens zou ik met een warme kop chocomel gaan zitten. Ja, dat ging ik doen.

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Eleanor Anthea Everdeen ~ Zwaan.
Een kwartier? Ineens leek ze weer al haar energie terug te hebben, ze wilde zich douchen. Dat kon ze wel in 10 minuten en dan had ze nog 5 minuten om zich snel aan te kleden en tegelijkertijd wat voedsel naar binnen te proppen. Vlug gaf Eleanor het wapen terug en haastte zich terug naar het gebouw. Ze liep langs de tafel met snacks en gritste er een appel en verpakte reep ontbijtkoek vanaf, dat zou goed moeten zijn. Zo snel als ze kon liep ze haar kamer binnen en terwijl ze de badkamer inliep trok ze hinkelend haar kleren al uit die ze in een hoek op de grond gooide. Ze draaide de douche aan en toen hij nog koud was ging ze er al onder staan, haar lichaam kreeg een schrok, maar het warme water dat volgde was heerlijk. Gauw haalde ze de vlecht uit haar haren en wastte haar lichaam en haren. Toen ze klaar was draaide ze de douche uit en sprong eronder uit, terwijl ze zichzelf afdroogde werkte ze de ontbijtkoek naar binnen. Koolhydraten, dat had ze nodig. Nog steeds etende begon ze zich aan te kleden. Ze hees zich zelf in een schone lingerie, en koos voor een keer een simpele donkere skinny jeans met daarop een hempje met kant en een vest. Gemakkelijke kleren kon ze vandaag wel hebben. Ze wierp een blik in de spiegel, de snee op haar wang was niet groot, maar viel wel op.. Ze vloekte zachtjes, maar besteedde er verder weinig tijd aan. Aan haar voeten deed ze gauw een stel all-stars, die vond ze heerlijk zitten. Met haar appel tussen haar tanden geklemd liep ze weer gauw naar buiten terwijl ze haar haren in een losse ballerina bun (zoek maar op xd). Toen ze dat gefixt had nam ze haar appel in haar hand en nam een grote hap, tevreden dat ze het gered had liep ze door naar het wapendepot. Turbo douchen en aankleden, dat had ze al vaak nodig gehad, omdat ze een afspraak had of iets dergelijks en ze was blij dat ze het nu ook kon. Haar eigen shampoo lucht drong haar neusgaten binnen, maar dat vond ze geen probleem, het rook beter dan de modder waar ze zich toenstraks in had bevonden. Toen ze aankwam bij het wapendepot zat ze dat ze niet de eerste was, maar dat was voor haar geen probleem. Iets wat haar wel opviel was dat ze nu al spierpijn begon te krijgen.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Dana
Ik rekte me uit terwijl ik rustig af wachtte wat onze volgende marteling zou worden. Ik had nog nooit heimwee gehad maar nu had ik het zo erg dat het gewoon pijn deed. Ik probeerde rustig te ademen en mijn tranen binnen te voelen. Ik had me nooit zo ellendig gevoeld na de dood van mijn vader.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Silver
Een kwartier? Wat kon ze nu in een kwartier doen? Lippenstift opdoen misschien. Terwijl alle anderen zich gingen douchen en zichzelf verzorgen ging ik buiten onder een afdakje zitten met een flesje water. We zouden gaan schieten met échte kogels. Mijn hoge staart was helemaal uitgezakt en hing nu losjes over mijn schouder. Natuurlijk was er in de buurt geen spiegel. Ik begon met het vlechten van mijn haren en toen ik zag dat ik nog 2 minuten had liep ik langzaam naar het wapendepot liep, waar ik als enige was.

---

Me so good.

@Schneider zijn jullie nog bezig met dat spel want ik heb precies wat pagina's gemist?

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Wandless schreef:
@Schneider zijn jullie nog bezig met dat spel want ik heb precies wat pagina's gemist?

We zijn nog bezig met eerlijke groepen maken. Als ik Niks gemist heb

Lykos schreef:
(...)
We zijn nog bezig met eerlijke groepen maken. Als ik Niks gemist heb

Dat is zo ver ik weet ja.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Maar over welk spel hebben we het? :'D

---

"Ignite, my love. Ignite."

Schneider schreef:
Maar over welk spel hebben we het? :'D

Over het, 'maak groepjes en vind de trainer eerder dan het andere groepje' spel

Terwijl de meisjes hun eigen zaken in orde kregen, zette ik zelf koers naar mijn tempel. Nadat ik de geweren één voor één zorgvuldig had afgedroogd, laadde ik ze met elk vijf kogels. Net toen ik gecontroleerd had of de beveiliging aanstond, hoorde ik gerommel op de gang. Met de vijf wapens uiterst voorzichtig rond zijn schouder. 'Dag dames, volgt u me maar naar de baan,' nodig ik zonder veel poespas uit, terwijl ik me al naar de baan begin te begeven, er vanuitgaande dat ze wel zouden volgen. Daar aangekomen, deelde ik hen de wapens opnieuw uit en nam ook mijn eigen wapen erbij. 'Het eerste wat u moeten weten, is dat een geweer met deze kracht een serieuze terugslag geeft, zorg dus dat u daarop voorbereid bent. Ik zal u even demonstreren wat ik precies van u verwacht,' zei ik dan toen ik naar één van de banen liep en een roos aan de haken bevestigde. 200 meter was de afstand die ik koos. Terwijl de machine zichzelf op mijn gekozen afstand plaatste, zette ik mezelf in de correcte positie, rustte de kolf op mijn schouder en gluurde over het rode pinnetje van het wapen heen. Vijf snel op elkaar volgende schoten volgden. Traag liet hij het wapen weer zakken en drukte op het knopje zodat de roos weer terug naar schoof. Vijf gaatjes vormden een perfect sterretje op het papier. 'U moet éxact kunnen schieten waar u wil...'

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

-cedric aap-
Nadat Maud klaar was met vertellen begon ik maar. 'hey!' roep ik, de rest kijkt verbaast mijn kant op. 'nou zal ik me ook maar voorstellen. Voor degene die me nog niet kennen, ik ben Cedric Dean Dux, ik ben 25 en kom uit Brazilië,' zeg ik zelfverzekerd, snel en met een verheffende toon. 'in brazilië heb ik altijd aan de rand van het bos geweest en was daar ook vaak te vinden, vandaar dat ik best goed kan klimmen. Mijn vrienden daar noemde me om die reden altijd tarzan. Ik had ook nog een zusje. Zij was ongeveer 10 jaar jonger dan ik en haar naam was Amy. Ongeveer 8 jaar geleden heb ik deze tatoeage op mijn borst laten Zetten.' ik stop voor een kleine pauze. Ik raap mijn shirt op en loop naar de groep zodat ze hem wat beter kunnen zien. 'dit aapje is getekend door mijn zusje toen ze klein was. Het verhaal erachter is dat mijn zusje ongeveer 8 jaar geleden door mijn domme fout verongelukt is. Toen ze me iets wou laten zien is ze gevallen en haar nek gebroken. Nog vragen?' de laatste woorden komen er kil uit.