[RPG] The habit. [2] - Speeltopics

[Meedoen kan altijd! Rollentopic.]
Jongere (12):
Mireille Amelia Scott.- Slang
Maud Fally- Kameleon
Caitlinn Morgana Camelot- Sneeuwuil
Gawain Marlon Iolani- Havik
Silver Madeline Rue Shaw- Zwarte Panter
Hayes Vukovic- Wolf
Mike kaimana- Orka
Cherie Beth Jones- Kat
Cedric Dean Dux- Aap
Dana Alexia Pippens- Pinguïn
Noah Morrigan- Hert
Eleanor Anthea Hope- Zwaan

Trainers (5):
Prixor Tapsanter Trainer/Oprichter TAP/Omroeper.
Sasha Afanasiy Filischkin Wapenexpert/ Leraar
Heather Knochenmus Lerares Plantkunde/Schoolarts
Valerie Savarin
Lily Haspers

Verdeling:
Prixor Tapsanter-
Caitlinn Morgana Camelot.
Cherie Beth Jones.
Silver Madeline Rue Shaw.
Eleanor Anthea Hope.

Valerie Savarin-
Gawain Marlon Iolani.
Mike kaimana.
Hayes Vukovic.
Dana Alexia Pippens

Lily Haspers-
Maud Fally.
Mireille Amelia Scott.
Cedric Dean Dux.
Noah Morrigan

Sasha Afanasiy Filischkin
Om de week een andere klas, verdeling:
Groen, Blauw, Rood

Heather Knochenmus
Om de week een andere klas, verdeling:
Rood, Groen, Blauw

Regels:
- Geen grote besluiten nemen zonder toestemming.
- Geen ruzie (in de 'rpg'mag dat natuurlijk wel), je word uit het topic gezet.
- Geen reclame voor andere dingen zonder toestemming
- Je moet lol hebben!

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 2 nov 2011 - 16:50 ]

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Noah Morrigan

Ik blaas even in mijn handen en kijk naar mijn zwarte sneakers. De meesten hebben niet echt een training aan en ik moet toegeven dat ik dat ook niet echt zag zitten. Onderweg naar mijn kamer had ik gezien hoe de andere trainster, Valerie dacht ik, haar leerlingen hard afbeulde dus had ik gekozen voor een kort, grijs shortje met dikke witte naden en een zwart topje met daarop een appel in een supermanpakje. Mijn lange zwarte haren had ik opgebonden in een hoge staart. Een kleine, blauwgrijze polsbeschermer maakte de outfit af. Soepel zonk ik neer op de koude grond en liet mijn hoofd tegen de muur achter me steunen.

Nou, een klein hoera'tje voor mijn geweldige dansoutfit ><

[ bericht aangepast op 29 okt 2011 - 20:12 ]

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Wandless schreef:
Noah Morrigan

Ik blaas even in mijn handen en kijk naar mijn zwarte sneakers. De meesten hebben niet echt een training aan en ik moet toegeven dat ik dat ook niet echt zag zitten. Onderweg naar mijn kamer had ik gezien hoe de andere trainster, Valerie dacht ik, haar leerlingen hard afbeulde dus had ik gekozen voor een kort, grijs shortje met dikke witte naden en een zwart topje met daarop een appel in een supermanpakje. Mijn lange zwarte haren had ik opgebonden in een hoge staart. Een kleine, blauwgrijze polsbeschermer maakte de outfit af. Soepel zonk ik neer op de koude grond en liet mijn hoofd tegen de muur achter me steunen.

Nou, een klein hoera'tje voor mijn geweldige dansoutfit ><

hiep hiep, hoera!

~Mireille Amelia Scott - SLANG.

'Ik ben hier niet op gekleed... Ik ben hier niet op gekleed...' zeg ik en ik wrijf me in mijn handen. Ik heb mijn lange, rode haren ingevlochten en kijk naar Noah.

---

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

Noah Morrigan

Ik kijk naar een meisje met felrode, ingevlochten haren die er nogal nerveus uitziet en zij kijkt terug. Ik haal diep adem en probeer mezelf wat te vermannen. Aarzelend sta ik op en zet een paar stappen in haar richting. 'Gaat het wel met je?'

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

~Mireille Amelia Scott - SLANG.

'N-niet bepaald,' zeg ik en ik draai zenuwachtig met mijn vingers. 'I-ik wil gewoon heel graag naar huis.'

---

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

Noah Morrigan

Aarzelend kwam ik dichterbij en sloeg mijn armen om haar heen. Ik wist niet wat me precies bezielde, dit was ik niet maar toch fluisterde ik zacht in haar oor. 'Dat willen we allemaal.'

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

~Mireille Amelia Scott - SLANG.

Ik sla mijn arm twee keer om haar middel en ik zucht. Het is totaal niet zoals ik het me voor had gesteld...
'Het is gewoon...' zeg ik en ik schuifel met mijn voeten. 'Mijn moeder ligt op sterven en ik kan er niet bij zijn als ze haar laatste adem uitblaast. Ik word hier dóódzíék van, het was de bedoeling dat ik "het sterke slangenmeisje" zou zijn, niet "die zwakke redhead". Ik ben het zát!'

---

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

Noah Morrigan

Verontwaardigd keek ik op van haar schouder. 'Wat hebben ze gedaan?'
'Dat is gewoon, onmenselijk!' Ik klopte bemoedigend op haar schouder tot ik de blik in haar ogen zag. 'He, ik vind het al sterk van je dat je gewoon praat en niet altijd wegkruipt of overal loopt te huilen.' Nu hopen dat ik die blik juist geïnterpreteerd had en mezelf niet volledig voor schut had gezet.

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Ik was al wakker van half vijf 's morgens om mijn boeltje op orde te krijgen voor Tapsanters experimenten arriveerden. Enkele uren hadden nu gepasseerd, het groepje was gearriveerd en ik had hen op beeld gezien via de beveiligingscamera. Ze leken een ongeorganiseerde bende chimpansees, had ik gedacht toen in voor het eerst mijn ogen op het trillende beeld had gegooid. Het zou me heel wat moeite kosten om ze ietwat te leren om te gaan met de grote verscheidenheid aan wapens die de instelling te bieden had. Nu al wist ik dat ik spijt zou krijgen van het accepteren van deze opdracht, maar ik geloofde met een passie in het doel en ik zou sterven om mijn moeder aarde te redden. Maar dat nam niet weg dat ik zelfs na een verfrissende douche hun bekwaamheid betwijfelde. Met een handdoek om mijn lendenen geknoopt, viste ik een paar zwarte cargopants en een effen zwart T-shirt in de kast, voor ik op een computertje dat in de muur van mijn kamer geïnstalleerd was, checkte of Prixor Transanter reeds had vermeld wanneer ik de eerste les hoorde te geven. Dat was nog niet het geval en ik voelde een steek van ergernis door me heen racen. Hoewel ik me over het algemeen snel kon aanpassen, haatte ik het wanneer er chaos heerste. Mij was een militaire discipline bijgebracht en ik had daar over de jaren heen niets dan voordelen van geplukt, wanneer dingen die compleet perfect zouden kunnen verlopen dat niet deden, werd ik dus kregelig.
Snel deed ik mijn kleren aan terwijl ik mijn ogen vluchtig door de mij toebedeelde kamer liet glijden. Ze was opgebouwd uit een mat metaal, effen zwarte wanden en houten details, met hier en daar een groenig glas om de ruimte af te werken. Ze was praktisch en strak, met niet teveel frustsels, zoals ik het graag had. Dat was iets waar Prixor perfect in geslaagd was, naar mijn mening, bedacht ik terwijl ik de gang op glipte, nadat ik mijn boots had aangetrokken en de kamer had afgesloten met een elektronisch slot.
Ik begaf me met een zekere tred door de gangen naar een ruimte waartoe alleen Prixor en ikzelf de sleutel hadden; het wapendepot. De schuifdeuren openden zich traag met een licht gesis wanneer ik de code heb ingevoerd en de computer mijn DNA heeft erkent, zodat ik vol zicht kreeg op meer dan veertien statige rekken die elk zeker dertig wapens droegen. Een glimlachje verscheen op mijn gezicht. Hier voelde ik me thuis, dacht ik, toen de zachte geur van metaal en olie in mijn neus drong. Dit was mijn specialiteit.

[ bericht aangepast op 30 okt 2011 - 1:04 ]

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

lily Haspers. Alle mensen waren er dus ik besloot maar te beginnen. 'Als jullie mij nou allemaal even volgen dan zal de training vandaag niet zo erg zijn. We gaan naar de bossen en jullie moeten proberen een knikker in het glazenpotje te gooien die ik bewaak. Als je er eenmaal een in hebt gegooid Kan je bij mij komen staan en we gaan door tot iedereen er een knikker in heeft. Veel succes. Waren aangekomen bij het. Bosland en ik liep weg van
De kinderen. 'als ik fluit beginnen we. '.
Sorry van gisteren was opfamiebezoek -.- slaan mag hoor;3

---

"Delaying death is one of my favourite hobbies."

(kan ik een samenvatting krijgen omdat ik de laatste dagen niet online was. )

---

Dreams are the best thing in life, but dont lose yourself!

nou, we zijn in teams verdeeld en we beginnen aan de eerste training (je moet ff kijken in welke groep je zit)

Nou ik heb twee jongeren online van mijn groep dus mijn groep begint ook weer.

Valerie Savarin
Zuchtend en puffend liepen ze mij voorbij, Gawain helemaal vooraan. Goedkeurend knikte ik hem toe als ik zag dat hij nog adem genoeg had. Ik wachtte ongeduldig tot ze terug zouden keren. De training was nog lang niet over.

Noah Morrigan

Ik liep voorop, als eerste na lily mee naar de bossen. Even moest ik gapen, misschien had ik toch meer moeten slapen vannacht. Gelukkig was de opdracht die wij kregen nog redelijk simpel. De groep van Valerie was rondjes aan het rennen, volgens mij was zij echt geen gemakkelijke vrouw. Aan de rand van het bos bleef ik even staan en keek omhoog, het was een mooi bos maar had toch iets afschrikwekkends.

[ bericht aangepast op 30 okt 2011 - 11:32 ]

---

Soms ben ik het sterkste wijf ter wereld en soms ben ik een kwartelei.

Cedric Dean Dux- aap
we gingen naar het bos, een echt bos. daar had ik wel iets aan. we moesten iets doen met een knikker en een potje maar ik begreep het nog niet. het eerste wat ik ging doen als we beginnen was om een beetje te verdwijnen en in een boom te gaan zitten en kijken wat de andere gingen doen, vanaf boven had ik altijd een goed zicht op alles

- Maud Fally
In een snel tempo loop ik achter Lily aan, we gingen naar een bos zei ze. Eigenlijk was het vrij bijzonder dat er ier zoveel groen was, want op de rest van de aarde was daar nauwelijks nog wat van over. Lily zegt iets over een knikker en dat als ze fluit we mogen beginnen. Ik wacht tot ze het bos in is gelopen en fluit. Dan probeer ik het zicht dat ik bij de aanvaring met Cherie had terug te krijgen. Het lukt niet, dan moet het maar op gevoel.

- Prixor Tapsanter
Mijn leerlingen staan met zijn drieën naast elkaar, ik geef ze een knikje. 'Deze week staat alles in teken van wapens, welke gebruik je in welke situatie? Welk wapen gebruik je om je tegenstander te vermoorden? noem maar op. Julie krijgen les van Kapitein Filischkin, wij als TAP zijn heel vereerd hem in ons midden te hebben. Behandel hem daarom ook met respect. Volg mij!' Ik loop de gangen door naar de kamer waar Filischkin vast al is.

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."