[RPG] Geen weg meer terug [10] - Forum spelletjes

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6; Blub.
Nummer 7; Blub.
Nummer 8; Blub.
Nummer 9; Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen - Het waren er meer maar bon ;p
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - JamieGoede vampier: Elif - Gawyn - Lew - Odile - Yue
Slechte vampier: Faith - Savoy
Vampierjagers: Ask (Damiën) - Chase (James)

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

[ bericht aangepast op 28 april 2011 - 16:09 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Haha dacht al dat het de examens waren :'] En jouw voorstel brengt van James brengt me op een best nice idee wat al een tijdje in m'n hoofd speelde :']

No growth of the heart is ever a waste

Hmmm, nu ben ik nieuwgierig

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Ik laat me meer onderuit op de bank zakken als Lew een arm om me heen slaat. Ondertussen hoor ik zijn idee aan.
'Ellendig.. nu we die vampiers goed konden gebruiken zijn ze er vandoor.' Ik denk na over het boek. Er moet vast een andere manier zijn. De meest geniale ingevingen zijn vaak verbazingwekkend simpel. 'Hmm.. ik vrees ook dat het niet gaat lukken. Maar niet geschoten is altijd mis.' Ik glip onder zijn arm vandaan en ga met een soepele beweging op zijn schoot zitten.
"Eventueel kunnen we ook aan Savoy vragen of hij iets weet." Geschokt kijk ik hem aan en verstijf even. 'Wat?' Hij vervolgt zijn verhaal en ik trek peinzend een wenkbrauw omhoog.
'Misschien. Maar de vuile opportunist zal er vast wel wat voor terug willen. Ik kan wel wat bedenken als ik in zijn situatie zat.' Het beeld van hoe ik Dewi's nek bijna leeg zoog flitst voorbij. 'We kunnen het erop wagen,' zeg ik dan.
'Aan wie de eer? Aan wie heeft hij de minste hekel.' Ik grijns even vermakelijk en laat mijn handen onder zijn shirt dwalen.

No growth of the heart is ever a waste

School is stom
''Niet zozeer beter dan Ash, ja dat ook, maar ik heb mezelf verbeterd'' Hej, Ash is wel de master he

Ash vampierjager

'je hebt andere doelen?' beledigd kijk ik hem aan, waar zit hij hier verdomme voor. 'Wij zijn hiernatoe gegaan om mensen te redden, en volgens mij is Dewi een mens' alle woorden pers ik eruit, met moeite hou ik mezelf tegen niet te gaan schreeuwen 'En weetjewat je zoekt het zelf maar uit met je ''doelen'' ik ben hier gekomen om mensen te redden en dat ga ik ook doen' met nog een korte blik kijk ik hem furieus aan en draai me dan om. Snel loop ik het huis door opzoek naar Dewi, helaas zie ik haar nergens. Misschien kan ik wat medicijnen halen vanuit onze schuilplaats, ik kijk snel eventjes om me heen en loop dan naar buiten. De frisse wind blaast gelijk in mijn gezicht en een koude rilling voort zich op mijn rug. Met grote stappen loop ik naar 'de poort' en zeg wat latijnse woorden op, als ik zeker weet dat ik ze goed gezegdt heb loop ik naar buiten;opweg naar mijn veilige huis.

Trust me. I'm the doctor

Had ruzie, gezeik, druk met school en was/ben ziek en jarig en blabla. Maar hier is ie eindelijk.

Dewi
Ik liep samen met haar haar kamer binnen. "Dankje Yue," bedankt ik haar en glimlachte. "Ik ben zo snel mogelijk klaar." Ik pakte wat schone kleren en verdween de badkamer in. Al gauw had ik mijn kleren uitgetrokken en rillend van de kou draaide ik de kraan open, gauw ging ik eronder staan. Het was heerlijk en ik bleef een tijdje staan genieten, totdat ik me weer realiseerde dat Yue wachtte. Gauw waste ik mezelf en toen ik klaar was stopte ik weer onder de douche vandaan. Ik droogde mezelf, borstelde mijn haren en trok schone kleren haar. Fris en wel liep ik de badkamer weer uit. "Ben klaar." Het was een nutteloze mededeling naar Yue, dat kon ze namelijk ook wel zien, maar dan wist ze ten minste dat ze de badkamer kon gebruiken.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

Ik grinnik even als er geen antwoord komt.
'Ik heb Daniël gedaan, aan jou de beurt om het op Savoy te wagen,' zeg ik met een enorme grijns. Come on, ik mag toch ook wel een keer pauze? Ik glijd van zijn schoot af en haal een hand door zijn haar. Jammer dat ik die stijltang er waarschijnlijk niet meer in ga zien, maar het resultaat was zo ongelofelijk schattig. Ik haal mezelf uit mijn meisjesdroom en druk een kus op zijn mond. 'Mijn haar heeft zijn verzorging nodig. Ik sta onder de douche. Als je me nodig hebt, je weet me te vinden.' Ik geef hem een knipoog en wandel de kamer uit. Ik voorzie mezelf van - hoe verrassend - een zwarte coltrui en een lichtgrijze broek. Dezelfde kleur als mijn ogen, besef ik als ik mezelf kort in de spiegel bekijk. Ik pak een handdoek en wandel ontspannen richting de douchecabines. Het is bijzonder stil in het huis. Iets wat me gerust stelt en tegelijkertijd beangstigt. Bij de doucheruimte kom ik Dewi tegen. Ik groet haar als ze de badkamer verlaat. Nu sta ik alleen te kijken in een enorme spiegel. Ik hou een pluk haar omhoog en een stoutmoedige fantasie schiet mijn hoofd in. Goed Odile. Objectief kijken. Probeer objectief te kijken. Ik buig me zodat mijn haar naar beneden komt te hangen en ik haal alles door de war. Ik voel hoe de stijle lokken plaats maken voor dankbare krullen. Als ik het hoofd weer omhoog gooi bekijk ik mezelf in de spiegel. Ik snap niet wat hij daar nou mooi aan vindt? Ik lijk wel op - hoe heet die vrouw ook alweer? - Marilyn nog wat. Ik schud het hoofd in ongeloof, waardoor de krullen meedansen. Verdomme. Nee. Hier is niks moois aan. Lew kan de pot op, denk ik al grijnzend. Ik doe de douche aan en laat mijn handen tevreden over het stijle natte haar glijden. Dit is vele malen beter. Ik denk terug aan de keer dat Lew en ik het hier.. erg gezellig hadden en glimlach even stout, waarna ik de douchegel pak en mezelf insmeer.

No growth of the heart is ever a waste

Chase - Vampierjager.

Wat is die Ash een chagrijn, hij kan de pot op met zijn Dewi. Ik ga vampiertjes doden. Waar is mijn lieve schat van een Odile? Ik zoek even door het huis, maar in plaats van Odile, zie ik Lew. 'Lew! Makker,' grijns ik. Ik moet hem hebben, dan krijg ik Odile vanzelf wel, bedenk ik me ineens. Ik loop nog wat dichter naar hem toe en praat wat zachter. 'Luister, ik bespreek dit liever niet met Odile, omdat ik haar nog niet helemaal vertrouw. Maar ik denk dat ik een manier heb gevonden om Dewi hier weg te krijgen. Je zult me wel moeten helpen en daarvoor moeten wij even door de poort, het bos in. Daar is iemand die ons kan helpen, anders hebben wij geen kanst,' leg ik met een doodserieus gezicht uit. Hij moet met me meekomen, goedschiks of kwaadschiks, dat is zijn keuze.

everything, in time

Godverdomme, moest hij Savoy ook nog gaan ondervragen. Die zal daar ook wel op zitten wachten. Oh ja, dat zou ook lekker gaan, aangezien hij die vlo net tegen de muur van zijn kamer had gekatapulteerd. Lew kon een zucht niet onderdrukken en streelde gedachteloos over de huid van Odile's rug heen. Hij schrok op toen ze een liefdevolle zoen op zijn lippen drukte en ze meedeelde dat ze ging douchen. Hij knikte afwezig en keek haar na toen ze op haar typische elegante manier uit de woonkamer verdween. Hij was alleen. Maar niet voor lang, aangezien James de kamer weer in kwam draven. Gutjes, die arrogante zak was wel het laatste waar hij op dit moment zin in had.'Lew! Makker,' Wantrouwend en zwijgend staarde hij James aan, niet goed wetend wat die kerel van hem verwachtte. James begon een uitleg over één of ander plan om Dewi hier uit te krijgen. Beats convincing Savoy, bedacht Lew terwijl hij zijn schouders optrok en rechtstond. Een vreemd gevoel waarschuwde hem voor James' onheilspellende ogen, maar Lew schoof dat aan de kant. Eens kijken kon nooit kwaad, en wat kon zo'n mormel als James ook doen? 'Goed, ik ga wel even met je mee,' ging hij akkoord, waarbij hij naar James liep. 'Wie is die persoon die ons kan helpen?'

Frankly my dear, I don't give a damn.

Chase - Vampierjager.

'Een kennis van me,' begin ik terwijl ik voor Lew uitloop, zachtjes een paar Latijnse woorden spreek en de poort door loop. 'Niet bepaald een vriend, hij is een beetje een rare gozer. Maar geen zorgen, hij is zeer vriendelijk, zolang je goed met hem omgaat. Laat mij het woord maar doen, oké? Die kant op,' zeg ik vastbesloten. Hm, dat liegen gaat me gemakkelijk af. Ik moet even kijken hoe ik dat ga doen zodra Lew binnen is, hoe ik hem neerkrijg. Klote, ik had wel op Ash moeten wachten. Nee, nee dat hoeft niet, ik kan dit zelf wel.
Dat hij zo makkelijk mee gaat zeg, die arme knul heeft werkelijk geen idee.


Sorry dat hij zo kort is, dat maakt het voor jou ook weer moeilijker but I have to go, kom zo nog wel op iPod mehe.

everything, in time

Odile - Goede vampier.

Met een tevreden en zalig schoon gevoel stap ik onder de douche uit en droog me af. Het enige dat me nog stoort is het feit dat het hier zo ongelofelijk naar mens ruikt. Daardoor krijg ik dorst. En niet zo'n beetje ook. Ik slaak een korte zucht. Ik ben al vergeten hoe een mensvrij huis ruikt. Hou je in Odile, zeg ik tegen mezelf als ik me aankleed. Natuurlijk neem ik ruim de tijd om mijn haar uit te kammen en vervolgens te föhnen. En zoals gewoonlijk is het nu één grote pluizenbol. Maar daar gaat Odile wat aan doen. Ik wikkel de handdoek om mijn hoofd, gooi de vieze kleding in de wasmand en wandel richting mijn kamer. Eenmaal binnen pak ik mijn hitteserum en smeer mijn haar ermee in. Vervolgens komt de stijltang erbij, die een eind maakt aan het pluis. Tevreden laat ik mijn hand over de zachte stijle lokken glijden. Prima werk. Zo kan een mens zich weer vertonen.
Ik loop de kamer uit, waar ik weer in de woonkamer uit kom. Tot mijn verbazing is de stoel waarin Lew net zat leeg.
'Lew..?' vraag ik, maar er komt geen gehoor. Natuurlijk, want zijn geur is hier al behoorlijk vervaagd. Ik haal mijn schouders op en grinnik even. Die vampier is zich waarschijnlijk buiten aan het vermaken. Ik ben zeker niet de enige die omkomt van de dorst door al die mensen hier. Mijn blik valt op een fles whisky. Ik weet dat dit zijn vakgebied is, maar ik heb wel behoefte aan wat warmte. En aangezien Lewis er niet is, zal ik mezelf een handje moeten helpen. Ik giet een klein glaasje in en gooi het in één keer achterover. Meteen begin ik te kuchen. Godverdomme! Dat hadden we toch afgeleerd Odile? Ik grijp naar mijn keel en knipper een paar keer met mijn ogen. Hoe krijgt hij het in godsnaam voor elkaar?

No growth of the heart is ever a waste

Lew bleef op een veilige afstand achter James lopen. Hoewel hij er rotsvast van overtuigd was dat het rotjong amper bij hem in de buurt zou kunnen komen, was er toch ergens in zijn verstand een belletje dat alarmerend aan het rinkelen was. Dat belletje, dat hij ook zijn instinct noemde, had hem vroeger nog wel eens zijn leven gered, dus daarom was hij erg op zijn hoede. God weet wat voor creep James weer bij elkaar gescharreld had. Then again; James had van bij het begin volgehouden dat hij Dewi wilde helpen en op dat vlak hadden ze hetzelfde doel, dus hoewel hij het joch voor geen haar vertrouwde, was hij toch erg nieuwsgierig naar zijn oplossing. Want hoe sneller ze Dewi in veiligheid hadden gebracht, hoe sneller hij met Odile naar Louisiana kon gaan en momenteel was dat het enige wat hem nog op de been hield.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Chase - vampierjager.

'Oke, hier naar binnen,' zeg ik wanneer we bij de hut zijn aangekomen. Ik laat Lew eerst naar binnen lopen, zodat ik de deur zonder geluid op slot kan draaien, ik heb tenslotte geen zin in pottenkijkers. Naast de deur staat een schep, die gebruik ik om Lewis, die met zij rug naar me toe staat, een flinke klap te geven. Niet hard genoeg om hem te doden, maar wel om hem te kunnen vastketenen aan de muur. 'Don't worry, ik zal je niet vermoorden,' sis ik, weg met de poppenkast. 'Althans nog niet, maar ik heb je eerst nodig om je geliefde hierheen te lokken. Ik had het haar tenslotte beloofd.'
Oh, dit vind ik werkelijk heerlijk. Zo heb ik dadelijk twee vampieren! En zonder hen, zal de rest van het huis een makkie zijn. Boevensien hou ik me technisch gezien ook nog aan mijn woord, want zo zal alleen Dewi overblijven en haar zou ik "redden".

everything, in time

James hield de deur voor hem open, waarna Lew een tikje aarzelend naar binnen stapte. De hut was simpel, met betonnen blokken als muren, waar hier en daar kettingen aan bungelden. Waarschijnlijk had hij zich toen moeten realiseren dat er iets grondig mis was, maar hij was te ondersteboven van de vreemde attributen die zich in het hutje bevonden, dat hij het amper registreerde. 'Je maat is er niet,' merkte hij overbodig op terwijl hij de hut in zich opnam. Lew wilde achterom kijken om te zien waar James gebleven was, aangezien het rotjong al te lang zijn grote klep niet open had getrokken, waar in plaats daarvan ontving hij een harde spade die hem in de nek en schouder raakte. James maakte van zijn complete verbazing gebruik door de vampier aan de muur vast te ketenen. Lew, die ondertussen al weer over de pijn heen gestapt was, rukte woest aan het metaal terwijl hij zichzelf vervloekte. Hij had niet met James mee mogen gaan. Hij had iets dergelijks kunnen verwachten. Godver- 'Don't worry, ik zal je niet vermoorden. Althans nog niet, maar ik heb je eerst nodig om je geliefde hierheen te lokken. Ik had het haar tenslotte beloofd.' Lew voelde de lucht uit hem geperst worden. Hij had het op Odile gemunt. 'Nee! Godverdomse kakkerlak. You leave her the fuck alone!' brulde hij woest, nog steeds als een woedende stier aan de kettingen snokkend. De dingen gaven echter geen millimeter mee, waardoor de paniek in zijn lichaam bijna ondragelijk werd.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Chase - Vampierjager.

"Nee! Godverdomse kakkerlak. You leave her the fuck alone!" Dit is gewoonweg hilarisch. Een kakkerlak, ik? Zegt de vampier die door een mens aan de muur werd geketend.
Met een zelfvoldane grijns neem ik een stoel en ga rustig tegenover hem zitten. Vechten heeft geen zin, hij komt toch niet los. 'Kom kom, niet zo schreeuwen, dan is het voor ons beiden niet leuk. Je brengt me wel op een idee met het woord "fuck". Wie weet maak ik eerst nog wel wat lol met haar, dan mag jij toekijken. Je kijkt toch graag naar haar?'

everything, in time

Die smoel, die verdomde smoel... Dat arrogante grijnsje dreef hem naar het randje van complete waanzin. 'Kom kom, niet zo schreeuwen, dan is het voor ons beiden niet leuk. Je brengt me wel op een idee met het woord "fuck". Wie weet maak ik eerst nog wel wat lol met haar, dan mag jij toekijken. Je kijkt toch graag naar haar?'Lew voelde een ijskoud gevoel door zijn borst racen. Dit kon hij toch niet menen. De jongen stopte met als een razende aan de kettingen te trekken. In plaats daarvan staarde hij James strak aan. De woede die van hem af straalde was praktisch voelbaar. 'Ik maak je af. Ik maak je AF als je ook maar een vinger naar haar uitsteekt!' bracht hij uit met een stem die trolde van razernij. 'Al is het het laatste wat ik doe. Knoop dat goed in je oren...'

Frankly my dear, I don't give a damn.