[RPG] Geen weg meer terug [10] - Forum spelletjes

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6; Blub.
Nummer 7; Blub.
Nummer 8; Blub.
Nummer 9; Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen - Het waren er meer maar bon ;p
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - JamieGoede vampier: Elif - Gawyn - Lew - Odile - Yue
Slechte vampier: Faith - Savoy
Vampierjagers: Ask (Damiën) - Chase (James)

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

[ bericht aangepast op 28 april 2011 - 16:09 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

Ik hoor zijn tirade aan en weet even niet wat te zeggen. Het zou compleet hypocriet zijn Savoy te beoordelen op iets waar ik net zo goed schuldig aan was. Hoe zat het met al die mensen die ik zonder berouw om zeep hielp? Degenen die ik leegzoog zonder een greintje spijt of verdriet. Wat was mijn excuus? Mijn excuus was dat ik mensen simpelweg niet als gelijken zag, maar als prooidieren. Geen mens denkt na dat het stukje biefstuk op zijn bord ooit een levend wezen was wat vervolgens werd afgevoerd naar het slachthuis en nu ik met mensen omga als gelijken moet ik een standpunt innemen. Savoy zal me geheid uitlachen. Lew's woede is inmiddels nog steeds niet afgezwakt. Ik wou eigenlijk zeggen: 'ik snap wel hoe vampiers zoals Savoy denken,' maar besluit dat niet te wagen. Ook kwam het standaard 'het komt goed' in me op, maar ik weet dat zoiets wel het laatste is waar hij behoefte aan heeft. En bovendien durf ik die garantie niet eens te geven. Ik leid hem naar de bank, zet hem daar neer en neem plaats naast hem. Ik begin zacht te praten, niet wetend of de woorden in goede aarde zullen vallen.
'Hij heeft geen hart meer. En ik.. ik weet dat je er waarschijnlijk niet op zit te wachten, maar ik weet hoe hij zich voelt. Want ooit was ik precies zoals hem. Geen mens of vampier kan puur kwaad zijn, ook al gelooft hij van wel. Ik hoop voor hem dat hij het leven eens op een andere manier zal leren inzien, maar tot die tijd zal ik niet om aarzelen om zijn keel door te snijden als het moet.' Ik leg mijn hoofd op Lew's schouder. 'Ja,' zeg ik dan. 'Het is oneerlijk. We hadden de kans niet gehad om haar te helpen.'

No growth of the heart is ever a waste

Dewi
"Ik snap niet waarom iedereen dood moet gaan. Waar slaat dat op?" zei ze, haar stem trilde nog. "iedereen sterft ooit Yue.." antwoordde ik haast fluisterend, ik slikte. Ik zweeg en keke naar Yue, ze lkke diep in gedachten verzonken, maar vroeg me plots wie me gebeten had. "Savoy," antwoordde ik kalm, "hij zei dat ie elke keer maar een beetje dronk, wat ook waar is.. Het lijkt wel alsof hij me niet dood wilt, maar eerder als een speeltje gebruikt." Ik zuchtte diep. "Dat is nog bijna erger." Ik beet op mijn onderlip en haalde een hand door mijn haren, hij kon me echt het stuipen op mijn lijf jagen.


Wraah, ik wil Faith wel in actie laten komen, maar ik vind het zo idioot op mijn eigen personage aan te vallen x]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Doe gewoon, anders is het altijd Savoy :']
Dat wordt zo saai :p

Yue
Ik zucht en knik gedwee. Ik moet Dewi ook niet te veel lastig vallen met mijn problemen, ze heeft er zelf al meer dan genoeg. "Savoy." zegt ze kalmer dan ik had verwacht. Maar ach, ze is het waarschijnlijk gewend. "Hij zei dat 'ie elke keer maar een beetje dronk, wat ook waar is.. Het lijkt wel alsof hij me niet dood wil, maar eerder als een speeltje gebruikt. Dat is nog bijna erger." Ik knik instemmend. "Hij moet leren dat mensen geen speeltjes of eten zijn. Maar hoe leer je een bloeddorstige vampier dat hij niet aan mensen mag komen?" Ik glimlach vermoeid en kijk naar de kleine beetjes sneeuw die aan het smelten zijn. Er ligt een dikkere hoop sneeuw op de plek waar ooit onze sneeuwpop stond. "Zullen we naar binnen gaan?"

Savoy
Geschokt voel ik hoe Lew mijn keel dichtknijpt en me tegen de muur drukt. Godver, waar slaat dat nou weer op. Ik heb toch gezegd dat ze mogen blijven? "Hoe dùrf je." gromt hij en met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik hem aan. Wat is zijn probleem? O, ja, ik leefde in hetzelfde huis als Elif. Maar de beste vrienden waren we echt niet. Ik bedoel, er leven hier toch ook spinnen in het huis. Als die geplet worden moet ik ook heus niet janken alleen maar omdat ze in hetzelfde huis woonden. Omdat mijn nek zo'n beetje plat wordt gedrukt lukt het me eerst niet om te praten, maar na een tijdje krijg ik er toch een "Dude, chill even." uitgeperst. Odile komt op Lew aflopen en vraagt hem om mee te gaan. Ik negeer haar beledegingen en grijns naar Lew. "Dat klopt, luister naar je.." Ik slik nog net het woord bitch in en glimlach. "Naar je vriendin." Hij kijkt me misprijzend aan en smijt me tegen de muur. "Klootzak." Ik sta op en wuif met mijn hand. "Ja, het was gezellig, kom nog eens terug." Ik draai me om en kijk naar de deuk in de muur. "Heel erg fijn. Just great. Dat had deze kamer nu echt nodig." Ik zucht dramatisch en loop naar het raam. "Vuile eikel." mompel ik terwijl ik over mijn pijnlijke keel wrijf. Misschien wordt het tijd om uit dit huis te vertrekken. Ik zit hier nu al zo lang, en ik heb geen enkele reden om hier te blijven.

Aah fluffy, pirates valt stil en binding ook + achter gesloten deuren enen.. naja zeg o-o

Dewi
"Door die vampier om een mens te laten geven, mission impossible dus." Ik glimlachte scheefjes en keek haar aan, ik knikte toen ze vroeg of we naar binnen zouden gaan. "Goed idee, Odile en Lew zouden wel.. Naja, klaar zijn." Ik onderdrukte een gaap en liep samen met Yue naar binnen, ik was weer aan slaap toe. Jezus wat had een mens veel rust nodig zeg, we waren echt zwakke wezens zeg. Vanuit mijn ooghoeken gluurde ik naar Yue en keek toen weer voor me, ik dacht Lew en Odile te horen maar wist het niet zeker. Voorzichtig elgde ik vervolgens mijn hand op de reep stof om mijn nek, die kon er straks wel vanaf. Misschien even ontsmetten en een verbandje erom, als ik het wist te vinden dan.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ik weet het Iedereen heeft het vast druk...

Yue
Ik glimlach. "Ach, Odile is ook veranderd. Wie weet lukt het ooit." Maar misschien is het dan al te laat voor Dewi, denk stilletjes en ik kijk voor me. Ik zie vanuit mijn ooghoeken hoe ze de bebloede stof om haar nek wat beweegt en meteen word ik me weer bewust van de geur. Die heerlijke, alles overheersende geur van bloed. Met grote ogen kijk ik even naar haar nek, en mijn mond zakt een stukje open. Dan merk ik dat Dewi omkijkt en snel kijk ik weer vooruit. God, dat was raar. "Heb je het eigenlijk warm genoeg nu? En heb je nog eten nodig? Of moet je slapen?" Nu ik er aan denk.. Ik ben zelf eigenlijk ook best moe. Het zou geen kwaad kunnen om even te gaan liggen.

Savoy
Geschokt voel ik hoe Lew mijn keel dichtknijpt en me tegen de muur drukt. Godver, waar slaat dat nou weer op. Ik heb toch gezegd dat ze mogen blijven? "Hoe dùrf je." gromt hij en met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik hem aan. Wat is zijn probleem? O, ja, ik leefde in hetzelfde huis als Elif. Maar de beste vrienden waren we echt niet. Ik bedoel, er leven hier toch ook spinnen in het huis. Als die geplet worden moet ik ook heus niet janken alleen maar omdat ze in hetzelfde huis woonden. Omdat mijn nek zo'n beetje plat wordt gedrukt lukt het me eerst niet om te praten, maar na een tijdje krijg ik er toch een "Dude, chill even." uitgeperst. Odile komt op Lew aflopen en vraagt hem om mee te gaan. Ik negeer haar beledegingen en grijns naar Lew. "Dat klopt, luister naar je.." Ik slik nog net het woord bitch in en glimlach. "Naar je vriendin." Hij kijkt me misprijzend aan en smijt me tegen de muur. "Klootzak." Ik sta op en wuif met mijn hand. "Ja, het was gezellig, kom nog eens terug." Ik draai me om en kijk naar de deuk in de muur. "Heel erg fijn. Just great. Dat had deze kamer nu echt nodig." Ik zucht dramatisch en loop naar het raam. "Vuile eikel." mompel ik terwijl ik over mijn pijnlijke keel wrijf. Misschien wordt het tijd om uit dit huis te vertrekken. Ik zit hier nu al zo lang, en ik heb geen enkele reden om hier te blijven.

Dewi
Ik had gemerkt dat Yue naar mijn nek had gekeken en ik nam het haar niet kwalijk, het zat in haar aard. "Ik wil slapen denk ik, even maar, ik ben kapot." Ik was kapot, mentaal én fysiek. Ik wreef kort in mijn ogen en keek haar aan. "Kan ik in jouw kamer? Voordat ik weer verkeerd lig.." Ik glimlachte scheefjes en liep al naar de trap. Eigenlijk wilde ik Lew en Odile nog bedanken, maar dat kwam straks wel. "Ik ga trouwens eerst douchen denk ik," vertelde ik, daar knapte ik vast al veel van op.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Endure schreef:
Dewi
"Ik snap niet waarom iedereen dood moet gaan. Waar slaat dat op?" zei ze, haar stem trilde nog. "iedereen sterft ooit Yue.." antwoordde ik haast fluisterend, ik slikte. Ik zweeg en keke naar Yue, ze lkke diep in gedachten verzonken, maar vroeg me plots wie me gebeten had. "Savoy," antwoordde ik kalm, "hij zei dat ie elke keer maar een beetje dronk, wat ook waar is.. Het lijkt wel alsof hij me niet dood wilt, maar eerder als een speeltje gebruikt." Ik zuchtte diep. "Dat is nog bijna erger." Ik beet op mijn onderlip en haalde een hand door mijn haren, hij kon me echt het stuipen op mijn lijf jagen.


Wraah, ik wil Faith wel in actie laten komen, maar ik vind het zo idioot op mijn eigen personage aan te vallen x]

No growth of the heart is ever a waste

'Jij bent anders. Jij bent moedig genoeg om je fouten onder ogen te zien en te proberen veranderen. Jou hebben ze tegen wil en dank gevormd in een moordenaar en dat heb je overwonnen. Jij bent een ongelofelijk sterk en moedig persoon. En bovendien ben je ook nog erg sexy. En hij heeft geen van die eigenschappen. Hij is een arrogante, laffe parasiet.' Lew vouwde zijn armen vastbesloten over elkaar en staarde gedecideerd voor zich uit. 'Ik zou er trouwens niet van verschieten moest hij Elif vermoord hebben. Zij beschermde Jamie in ieder geval en we weten dat Savoy of Faith hém hebben vermoord. Bovendien is Savoy een tijdje uit ons zicht geweest omdat we te druk waren met die rat van een James die zich overal mee bemoeit.' Lew zuchtte. 'Hoever staan we eigenlijk met ons plan om Dewi hier buiten te krijgen.Het idee om Daniel, Grace of Faith te gebruiken is in het water gevallen. Dat wil zegen dat we terug bij af zijn.'

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Nu blijkt dat ik een strategische plek heb gekozen om mijn hoofd op te leggen; Lewis kan mijn roze kleurende wangen niet zien, wat weer ten goede komt voor mij. Zijn woorden doen me denken aan wat Julian zei.
"Ik zou er trouwens niet van verschieten moest hij Elif vermoord hebben." Meteen hef ik het hoofd en de beelden van Savoy flitsen door mijn hoofd. Ik knipper een paar keer verrast met mijn ogen. Savoy. Hij leek niet op z'n minst verrast toen Lew meedeelde dat Elif dood was. Hij vond het vervelender dat wij in zijn kamer zaten en wilde ons het liefst weg hebben. Hoe sterk is hij eigenlijk? Ik weet weinig over hem, noch zijn kracht en gave. Stille wateren hebben diepe gronden. Zou hij een moord op zijn geweten hebben? Kon ik maar in iemands verleden kruipen. Ik snuif even kort bij de gedachte. Akelige gave, vooral als je zelf de lul bent. Als de naam James valt voel ik onmiddellijk een bol agressie naar boven komen.
'De lul,' zeg ik hardop. 'Straks spelen hij en Savoy onder één hoedje. Hoewel ik het betwijfel want volgens mij heeft die James het niet zo op ons.' "Hoever staan we eigenlijk met ons plan om Dewi hier buiten te krijgen? Het idee om Daniël, Grace of Faith te gebruiken is in het water gevallen. Dat wil zeggen dat we terug bij af zijn." Ik knik langzaam.
'Jammer. Het boek zou ons goed kunnen helpen. We kunnen het wagen om haar onder de poort door te loodsen, via de gang onder mijn kamer. Misschien is het te makkelijk genomen, maar we kunnen altijd een poging wagen.' Ik denk terug aan Dewi en ik vraag me hetzelfde af wat zij zich waarschijnlijk ook af vraagt: je bent vrij, en dan? Het leek er niet op dat ze graag terug wou naar haar ouders. Leven die eigenlijk nog? Ik zucht even. Het is niet aan mij om me hiermee bezig te houden.
Onwillekeurig vindt mijn hand een stukje blote huid onder Lew's shirt, waar mijn vingers langs heen glijden. Ik voel hoe de zachte deken van donsharen overeind springt en grinnik even. Het maakt niet uit wat ik doe of zelfs wanneer ik het doe, zijn lichaam schijnt elke aanraking van mij maar al te goed te waarderen.

[ bericht aangepast op 11 mei 2011 - 19:12 ]

No growth of the heart is ever a waste

Terug van weggeweest, stukje wordt waarschijnlijk kort want ik ben een beetje emo de laatste tijd.x]

Chase - vampierjager.

Met grote genoegen kijk ik Odile na, wat heerlijk om haar zo te kunnen pesten. Hoewel ze doet alsof het haar niet veel boeit. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, maar, ze moest eens weten.
Dan komt Ash aanlopen. "Wij gaan Dewi hier weghalen, ook al moet ik haar hier wegslepen. Zoals je waarschijnlijk al weet is ze gebeten" 'Ja, dat wist ik al. En die Dewi interesseert me niet meer, als je wil mag jij daarvoor zorgen; ik heb nieuwe doelen,' grom ik een beetje. Het is me nooit om die Dewi gegaan, maar om het moorden natuurlijk. Ineens zegt hij dat hij met Odile wil praten. 'Nee!' roep ik fel. 'Allesbehalve Odile. En die vriend van haar ook liever niet. Doe het dan maar alleen.' Eerst waren Ash en ik een dik team, nu ben ik veel feller en beter. Niet zozeer beter dan Ash, ja dat ook, maar ik heb mezelf verbeterd. Ik ben er klaar voor die vampiertjes hier stuk voor stuk een pijnlijke en langzame dood te geven.

everything, in time

Yue
"Tuurlijk, je bent altijd welkom in mijn kamer. En daar kan je meteen douchen." Samen lopen we naar binnen, het donkere huis weer in. De bedompte, stoffige lucht voelt beklemmend, en ik voel een rilling over mijn rug lopen. Gelukkig voelt het fijner als we eenmaal op mijn kamer zijn, met de vertrouwde klerenhoop in de hoek. "Als jij gaat douchen zal ik het bed even opmaken. Roep maar als er iets is."

Savoy
Geschokt voel ik hoe Lew mijn keel dichtknijpt en me tegen de muur drukt. Godver, waar slaat dat nou weer op. Ik heb toch gezegd dat ze mogen blijven? "Hoe dùrf je." gromt hij en met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik hem aan. Wat is zijn probleem? O, ja, ik leefde in hetzelfde huis als Elif. Maar de beste vrienden waren we echt niet. Ik bedoel, er leven hier toch ook spinnen in het huis. Als die geplet worden moet ik ook heus niet janken alleen maar omdat ze in hetzelfde huis woonden. Omdat mijn nek zo'n beetje plat wordt gedrukt lukt het me eerst niet om te praten, maar na een tijdje krijg ik er toch een "Dude, chill even." uitgeperst. Odile komt op Lew aflopen en vraagt hem om mee te gaan. Ik negeer haar beledegingen en grijns naar Lew. "Dat klopt, luister naar je.." Ik slik nog net het woord bitch in en glimlach. "Naar je vriendin." Hij kijkt me misprijzend aan en smijt me tegen de muur. "Klootzak." Ik sta op en wuif met mijn hand. "Ja, het was gezellig, kom nog eens terug." Ik draai me om en kijk naar de deuk in de muur. "Heel erg fijn. Just great. Dat had deze kamer nu echt nodig." Ik zucht dramatisch en loop naar het raam. "Vuile eikel." mompel ik terwijl ik over mijn pijnlijke keel wrijf. Misschien wordt het tijd om uit dit huis te vertrekken. Ik zit hier nu al zo lang, en ik heb geen enkele reden om hier te blijven.

...
kan niet verder hier, ofzo.

No growth of the heart is ever a waste

Me neither

Door mij? Srry sorry, ik reageer vanaaf!

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Sorry ;x Ik zal zo snel mogelijk iets posten of zo. Btw: binnen een week of twee moeten ik serieus aan mijn examens beginnen en dan ben ik minstens drie weken niet aanwezig hier. James/Chase mag hem anders wel ergens opsluiten en mishandelen of zo. Of iets anders, doesn't matter, maar het punt is dat je in die periode wss niet veel van me gaat horen ;x

Lew glimlachte flauwtjes toen hij haar vingers over zijn huid voelde dwalen en genoot van het tintelende gevoel dat daarmee mee kwam. Om haar dichter tegen zich aan te trekken, moffelde hij zijn arm van tussen hun twee lichamen in en zwaaide die daarna rond haar schouders. 'We moeten dat boek nog eens goed bekijken. Zien of er geen andere manier is. Alleen heb ik het gevoel dat we al zoveel naar andere manieren op zoek zijn gegaan dat onze voorraad stilletjes aan op geraakt.' Hij liet een licht moedeloze zucht ontsnappen. 'We moeten in ieder geval eerst proberen om haar via jouw tunnel naar buiten te krijgen. Al heb ik het vage voorgevoel dat dat niet gaan werken, je weet nooit...' Even zweeg hij, en staarde afwezig voor zich uit, terwijl hij met een idee speelde. 'Eventueel kunnen we aan Savoy vragen of hij iets weet. Hij zit hier ook al lang en hij moet het nu toch stilletjes aan beu beginnen worden om afgeklopt te worden om een paar druppels bloed die hij in het dorp veel makkelijker kan krijgen... Ook al is hij een schurftige, luie rat,'

Frankly my dear, I don't give a damn.