[RPG] Geen weg meer terug. [2] - Speeltopics

Het oude topic.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!

Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D


Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Aaah, dat zuigt 0_0

Mogen we hier trouwens off-topic posten

Vluuv schreef:
Aaah, dat zuigt 0_0

Mogen we hier trouwens off-topic posten

Liever niet :p
Liever als je ook emteen een reactie plaats
met je personages.. Want we mogen
maar 20 pagina;s per topic :ll

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Mjah, weet niet. Heb geen zin in Savoy

Candy
Ze stond trillend op d'r benen, en het was maar goed dat Elif haar vast had. Nóg iemand die haar bloed wilde? Hoeveel waren het er nu al? 3? Ze beet hard op haar lip. En nu was het katje ook al weg..

[ bericht aangepast op 16 jan 2011 - 15:01 ]

---

I sit here and smile, dear // I smile because I think of you and blush <'3

Lol, dan staan Odile&Faith er dus saampjes voor..
En dat nog wel nu ze 'ruzie' hebben.

Elif - Goede Vampier.
,,Een villa midden in het bos.'' antwoordde Elif droogjes en keke naar Candy. ,,Gaat 't een beetje..?'' toen ging haar blik weer naar Yue. ,,Trouwens, ik weet niet wat je bedoelingen zijn maar van Candy blijf je af.'' zei Elif, ze was van plan Candy te beschermen, althans, voor zover ze dat kon.

Dewi - MensenGeval.
Voor ze het wist kreeg ze een hand over haar mond, waar ze echt een hekel aan had. Ze kon ook gewoonz eggen datz e stil moest zijn, maar waarschijnlijk vertrouwde ze haar niet. Toen ze buiten waren trok Dewi de hand van Odile van haar mond. Ze had de dood eerder onder ogen gezien, maar dit was toch anders.. ,,Ik weet wat er dan gebeurt.'' mompelde ze en keek weg. ,,Misschien vind je me bloed wel heerlyk.. En als het je wel lukt dan maakt myn lichaam weer bloed aan en zou ej dus nog eens kunnen drinkken >3<'' murmelde ze er nog achteraan, misschien dat haar dit er wat meer van overtuigde om haar in leven te laten.

Faith - Slechte Vampier.
Ze snapte die dat dejongen zo blij was, het was maar een akt.. Right? Toch zei ze er niks van. ,,Wie ben je eigenlijk?'' vroeg ze in plaats daarvan, ondertussen draaide ze een lok van haar haar rond haar vinger. Hmm, hij leek haar wel makkelijk in te palem zijn.. Maar dat kon ook niet zo zijn. Naja, ze zou er snel genoeg achter komen. ,,En wat doe je hier?'' voegde ze er nog aan toe, omdat ze wel nieuwsgierig was waarom hij hierheen was gekomen.

[ bericht aangepast op 16 jan 2011 - 15:11 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

we need Ivan

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yue
Ojee, de vrouw leek niet echt blij met me. Maar.. Ik had toch niets fout gedaan? Of had ze geweten dat ik het meisje had willen.. Wat had ik eigenlijk gewild? Haar eten? Dat was belachelijk, ik had nooit een vlieg kwaad gedaan. Maar het meisje keek me wel doodsbang aan. Ik raakte met mijn duimen mijn pinken aan, iets wat ik altijd deed als ik niet wist wat ik moest doen. "Ik eh.. zal haar niets aandoen. Is hier ergens een verbanddoos? Ik wil even verband om mijn been doen.."
Ik had het gevoel dat de vrouw boos op me was.. Maar waarom? Ik wilde niet dat ze boos was, ik wilde altijd dat iedereen me aardig vond. Nee Yue, zei ik tegen mezelf. Dat kan nu eenmaal niet. Er zijn altijd mensen die je niet mogen.

Sorry Ik had een presentatie tot fucking half 6 En dan nog met de trein naar mn stad toe en eten.

Odile - Slechte vampier.

Mijn ogen glijden over Dewi en wat me van dit alles nog het meest verbaast is dat niemand ingrijpt. Het laatste waar ik zin in heb is praten over of ik haar in leven zal laten. Ik heb nog nooit iemand in leven gelaten en ik vind het ook belachelijk dat ik zomaar met dat voorstel kwam. Wat bezielde me? Ik heb de macht over haar. Nu er niemand tussen ons in staat is zij degene die mij om genade zou moeten smeken en zich geen rechten toeeigenen. En precies dat besef maakt van mij weer de jager als vanouds. Nog voor ze haar mond open kan doen om wat te zeggen trek ik haar achter een struik op ons terrein en grijp het eerste het beste waar ik bij kan, in dit geval een arm. Met alle zorgvuldigheid maak ik een snee en begin aan de arm te zuigen terwijl ze zich los probeert te worstelen.
God, ik dank u op mijn knieën voor dit zalige bloed,.

[ bericht aangepast op 23 nov 2014 - 19:12 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

Elif - Goede Vampier.
-bwuh, komt zo -

Dewi - MensenGeval.
(Is okay hoor )
Toen Dewi achter het struikje getrokken werd viel ze half waardoor ze op haar knieën eindigde. In het begin probeerde ze nog wat los te komen maar ze kwam er al gauw achter dat 't hopeloos was, 't enige wat ze nu dus kon was toekijken. Het zga er vreemd uti dus wendde ze al gauw maar haar blik af terwijl ze zihc afvroeg of ze 't niet altijd via de keel deden. Nouja, het klonk stom amar dan ahd ze toch liever dit. Zachtje sbeet Dewi op haar onderlip, als ze zou gaan roepen.. Zou zij dan meteen haar keel doorsnijden? het was beter als ze dat niet ging proberen.

Faith - Slechte Vampier.
Ze snapte die dat dejongen zo blij was, het was maar een akt.. Right? Toch zei ze er niks van. ,,Wie ben je eigenlijk?'' vroeg ze in plaats daarvan, ondertussen draaide ze een lok van haar haar rond haar vinger. Hmm, hij leek haar wel makkelijk in te palem zijn.. Maar dat kon ook niet zo zijn. Naja, ze zou er snel genoeg achter komen. ,,En wat doe je hier?'' voegde ze er nog aan toe, omdat ze wel nieuwsgierig was waarom hij hierheen was gekomen.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Slechte vampier.

Er is niet veel voor nodig om mensen dood te krijgen. Ze zijn kwetsbaarder dan ze zelf wellicht denken. Er zijn talloze dieren die klappen overleven in situaties waar mensen geen schijn van kans hebben. Hun intelligentie is de enige voorsprong, anders kon je ze afschrijven. Terwijl ik in een steeds gehaaster tempo haar bloed naar binnen werk probeer ik me los te maken van de wereld.
"Je bent zwak als je je laat leiden door lust." Onmiddellijk stop ik. Ik laat haar arm los - niet eens beseffend of ze nog leeft - en kom langzaam overeind. Het besef dat zich langzaam in mijn hoofd ontvouwt is vele malen schokkender dan ik ooit voor mogelijk heb kunnen houden. Niet zo zeer wat het meisje zojuist zei, maar meer het feit dat ik geen haar beter ben dan degene die mijn onschuld afnam en me daarmee veroordeelde tot een levenslange straf die me nu nog achtervolgt. Voor hem was seks een middel om te leven, voor mij bloed.
Ik ben geen slachtoffer maar dader en hoewel ik weet dat bloed essentieel voor mijn bestaan is, vraag ik me af of ik verder kan leven met dit besef. Ik heb me afgestoten voor elk schuldgevoel whatsoever en ineens komt het weer naar boven.

Word ik menselijker?

---

No growth of the heart is ever a waste

Elif - Goede Vampier.
,,Sorry, maar ik vertrouw niet iedereen hier.'' legde ze uit en keek haar aan, haar geen moment uit 't oog verliezend. ,,Beneden is een verbanddoos, ik wil wel even meelopen..'' zei Elif, ze kon haar op zijn minst een kans geven.

Dewi - MensenGeval.
Ze wasin gedachten verzonken maar werd weer terug naar de realiteit getrokken doordat ze merkte dat ze gestopt was, iets wat Dewi nogniet had verwacht. Zo te merken was ze ook niet té veel bloed verloren, ze voelde zich enkel wat lichter in haar hoofd en ietwat duizelig.. Maar mensen met bloedarmoede hadden dat ook, dus zo ernstig was het niet. Dewi keek verbaasd naar de jonge vrouw, niet zeker over wat ze nu moest doen of denken.. Voorzichtig trok ze toen haar arm terug, waarom was ze gestopt? Eigenlijk wist Dewi dat ze zich daar niet druk om moest maken maar toch, het trok haar aandahct.. Ieder mens dat in haar plaats had gestaan was nu vast weggerent, maar Dewi wist niet wat ze nog kon verwachten.. VOor hetzelfde geld haalde ze nu een of ander mes tevoorschijn nom haar in stukken te hakken, of een geweer voor als ze een poging deed weg te rennen. Alles was mogelijk in dit gestoorde huis.

Faith - Slechte Vampier.
Ze snapte die dat dejongen zo blij was, het was maar een akt.. Right? Toch zei ze er niks van. ,,Wie ben je eigenlijk?'' vroeg ze in plaats daarvan, ondertussen draaide ze een lok van haar haar rond haar vinger. Hmm, hij leek haar wel makkelijk in te palem zijn.. Maar dat kon ook niet zo zijn. Naja, ze zou er snel genoeg achter komen. ,,En wat doe je hier?'' voegde ze er nog aan toe, omdat ze wel nieuwsgierig was waarom hij hierheen was gekomen.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ook al was de vrouw nog steeds op haar hoede, ik kon merken dat ze niet meer boos was, voor zover ze dat was geweest. Ik schrok wel even van haar opmerking dat ze niet iedereen kon vertrouwen, maar bestad (besteede? 0_0) er verder geen aandacht aan. Opgelucht glimlachte ik. "Dankje, ik volg je wel."

[ bericht aangepast op 18 jan 2011 - 19:36 ]

Odile - Slechte vampier.

Dan word ik weer de realiteit in gesleurd en kijk naar beneden, waar het meisje wat vreemd naar me kijkt. Zal ik..? Even weet ik niet wat te doen. Dan til ik haar op en draag haar weer terug naar het huis. Het voelt als verraad tegenover mezelf. Maar daar kan ik wel mee leven.
'Wat doe je?' vraagt ze, maar ik geef geen antwoord.
Als we in mijn kamer zijn zeg ik haar dat ze niet weg moet rennen en open mijn kast. Een EHBO-doos, ooit gepikt van een scoutingbegeleider die in het bos rondzwierf. 'Geef me je arm.' Ze kijkt me sprakeloos aan terwijl ik de wond desinfecteer en er een zacht verbandje omheen wikkel. Deze keer handel ik buitengewoon secuur en voorzichtig omdat ik weet dat de menselijke pijngrens een stuk lager ligt dan de onze.
'Je gaat hier weg, voor je net zo wordt als ik. Je hebt een leven voor je en ik kan en ga niet beloven dat ik me in ga houden. Dit is eenmalig. Hoor je me? Eenmalig.'

[ bericht aangepast op 18 jan 2011 - 19:29 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

Elif - Goede Vampier.
,,Sorry, maar ik vertrouw niet iedereen hier.'' legde ze uit en keek haar aan, haar geen moment uit 't oog verliezend. ,,Beneden is een verbanddoos, ik wil wel even meelopen..'' zei Elif, ze kon haar op zijn minst een kans geven.

Dewi - MensenGeval.
(Haha, lekker bodyguards heeft Dewi )
Het desinfecterende spul prikte een beetje maar ik hield me sterk. ,,Dankje..'' zei ik zachtjes toen ze klaar was, vervolgens lusiterde ik zwijgend naar haar. ,,Ik kan niet weg, dat weet je.'' zei ik zachtjes en keek weg. ,,Of ik sterf of ik word net zoals jullie..'' ik keek naar het verband rond mijn arm. Al kon ik weg van dit huis had ik geen flauw idee waar ik heen zou kunnen, weer de straat op zeker. Rondzwerven en amar wachten tot ze me vinden om me weer in een stom weeshuis te droppen waar ik verplciht was te blijven tot ik 18 was, dan zou ik eht alleen moeten utivinden.. Nou, zonder diploma's of wat dan ook waar ik op kon terugvallen zou ik vreselijk eindigen. Ik was een hopeloos geval. ,,Trouwens, je bent mentaal sterker dan ik ahd gedacht.'' ik glimlachte flauwtjes, dat ze had kunnen stoppen en nu dit deed ging echt boven al mijn verwachtingen uit.

Faith - Slechte Vampier.
Ze snapte die dat dejongen zo blij was, het was maar een akt.. Right? Toch zei ze er niks van. ,,Wie ben je eigenlijk?'' vroeg ze in plaats daarvan, ondertussen draaide ze een lok van haar haar rond haar vinger. Hmm, hij leek haar wel makkelijk in te palem zijn.. Maar dat kon ook niet zo zijn. Naja, ze zou er snel genoeg achter komen. ,,En wat doe je hier?'' voegde ze er nog aan toe, omdat ze wel nieuwsgierig was waarom hij hierheen was gekomen.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Sorry x'D ik krijg er plots geen melding meer van als er in dit topic wordt gereageerd ;x Ik steek Lew's slechte gehoor wel op de bommen in Japan

Lew struinde een beetje verveeld door de gangen. Een stemmetje in zijn hoofd dat zichzelf geweten noemde, beet hem woedend toe dat het hem zou bezuren als Dewi ook maar iets overkwam. Toch was hij,ondanks dat lichtelijk dreigende gevoel dat hij uiteindelijk maar op de paranoia stak, kalm en deed hij niet zijn uiterste best om haar te vinden. Dat laatste bezorgde hem een licht schuldgevoel, maar dat moffelde hij bij zijn geweten weg in een stoffig hoekje van zijn brein. Tot hij een zacht gejank hoorde. Het was niet luid. Integendeel zelfs, het klonk heel zwak, en het kwam van dichtbij. Als Lew's hart nog had geklopt, dan racete het nu als een gek tegen zijn ribbenkast. Koortsachtig stormde de jongen de eerste beste kamer binnen om een verlaten studeerkamer aan te treffen. Hij nam zelfs niet de moeite om de deur te sluiten toen hij het vertrek ernaast instormde, dat hij, toen hij binnen was, herkende als Odiles kamer. Dat had misschien mede te maken doordat het Odile zelf was die met vanalles en nog wat aan het rommelen was. Dewi stond met haar gewonde pols in haar hand in het midden van het vertrek en keek nogal pijnlijk, lichtjes op haar lip bijtend. Het duurde niet lang voor hij het sommetje gemaakt had en hij de bajonet woedend terug vantussen zijn riem getrokken had. Ik draai me één seconde om, dacht hij furieus toen hij Odile bij haar keel greep en haar -voor de zoveelste keer- tegen de muur drukte. De bajonet hield hij net onder haar oog. Hij wist dat het haar niet zou doden als ze iets probeerde, maar zelfs voor een vampier is het niet aangenaam om een mes in je oog geramd te krijgen.

[ bericht aangepast op 18 jan 2011 - 19:55 ]

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Haha :'d ja zo'n crash komt hard aan.

Odile - Slechte vampier.

Ik glimlach kort naar Dewi en ik wilde net voorstellen haar naar de stad te brengen als een razende storm mijn kamerdeur opengooit en me tegen de muur smijt. Mijn reflexen zijn snel, maar totaal overrompeld door wat me nu overkomt. In een milliseconde weet ik Lew te herkennen maar ben niet in staat terug te vechten omdat nu iets scherps onder mijn oog wordt gedrukt.
'Je bent laat,' zeg ik met een rauwe stem die iets van spot verraadt. 'Hopelijk geniet je ervan om me in je macht te hebben want ik ga hier geen gewoonte van maken.' Intussen houdt Lew me ruw op mijn plaats. M'n schouder begint te protesteren maar al met al is het nog wel te doen, zolang hij het maar niet in z'n kop haalt m'n oog uit te prikken. Dat zou meer iets voor mij zijn, grijns ik innerlijk.
'Ga je me nog loslaten of hoe zit dat? Ik weet dat je me niet kunt weerstaan, maar ik heb het nu wel gehad met onze intieme momentjes.' Toch zit dat mes me absoluut niet lekker maar ach, vergeleken met Kazinsky's martelingen is Lew poeslief. Hij zou die lieve Odile toch geen kwaad willen doen.

[ bericht aangepast op 18 jan 2011 - 20:19 ]

---

No growth of the heart is ever a waste