[RPG - [16+] - 100 ] Animal hotel [Speeltopic] - Speeltopics

28 feb 2020 - 22:34 Frisk is offline

Frisk 8318

Animal hotel [16+]
Rollen Praat Speel

@Liesje

De grootstad Nixton wordt geteisterd door geweld en criminaliteit. Onder de grote, felle neonlichten en tussen al de toeristische trekpleisters in loert het gevaar. Niet enkel in de donkerste steegjes, maar ook in de luxe en het rijke nachtleven.
Animal Parade is de invloedrijkste bende van het moment: in enkele jaren uitgegroeid van een groepje pooiers tot een heel imperium in de drugs- , wapen- en mensenhandel. Zowat overal hebben ze wel iets te zeggen, er is geen tak in de criminaliteit die ze onberoerd hebben gelaten, en toch blijft de top totaal onaanraakbaar. Of toch tot nu.

Nothing could kill me like you do
Herwerking van Animals & Hotel Aphrodite

Op de ochtend van zondag 15 maart, net voor de lente begint, wordt het lijk gevonden van Mason Kingsley (26), doodgeschoten en achtergelaten in een van de kamers van Hotel Aphrodite: luxebordeel, nachtclub en dé uitvalbasis van Animal Parade. De jongeman stond zelf hoog aangeschreven in de bende en zijn dood, in het midden van hun thuis, is een zware klap voor de bende. Is dit het begin van hun einde?

⋅⋅⋅⋅⋅ DISCLAIMER

Deze RPG is [16+]: seks, geweld, drugs, donkere gedachten etc. zijn zeker toegelaten en zullen waarschijnlijk ook aan bod komen. Mocht je zelf te maken hebben gehad met iets wat hier aan bod komt, dan wil ik je als eerste al mijn steun aanbieden. Het raakt me oprecht dat je dat hebt moeten meemaken en ik hoop en geloof in jou dat je het leven krijgt dat je verdient. Ten tweede is het misschien een beter idee om hier dan niet veel verder te lezen.

Het is allerminst mijn bedoeling om welk van deze onderwerpen dan ook te romantiseren. Criminaliteit in deze vorm en mate is afschuwelijk en onmenselijk, en er bestaat geen enkel excuus voor. De vrouwen in dit topic worden verschrikkelijk behandeld en verdienen stuk voor stuk een beter leven. In geen enkel opzicht wil ik misbruik en mishandeling romantiseren of goed praten, en ik keur dit in elke vorm af. Hell, ik sta op de eerste rij om er recht tegenin te gaan.

Daar komt dan ook bij dat dit fictie is. Dat het niet verboden is om over deze onderwerpen te schrijven en re RPG'en, en het lijkt me dan ook enorm interessant om verschillende aspecten ervan te zien verschijnen. Ik zie het graag wat realistisch, en niet in de stijl van fifty shades of cringe (geen aanval op de boeken en de fans van de boeken, gewoon een woordgrapje!), maar het is en blijft fictie. De deelnemers schrijven vooral wat zij willen en hoe zij het zien, en dit is allemaal bedoeld om plezier te vinden in het schrijven en lezen van de posts.
teksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekst

⋅⋅⋅⋅⋅ BENDE

De bende is begonnen als een naamloze pooierbende die jonge meisjes in hun macht kreeg, om ze vervolgens uit te buiten en te verkopen. Er was toen niet zo heel veel structuur en zowel de jongens, als de meisjes kwamen en gingen. Pas de laatste 5 jaar is er structuur en hiërarchie ontstaan, en sindsdien is de bende enorm gegroeid. Ze houden zich met van alles bezig, maar in het hotel is (luxe)prostitutie en drugs nog altijd de hoofdbezigheid.

DE MASKERS
Je herkent de leden van de bende aan hun dierenmaskers (vandaar ook de naam). Deze zijn erg hightech, zodat ze niet zomaar afvallen, niet de zwaar zijn, de stem eventueel wordt vervormd, etc. Alle maskers van hetzelfde dier zien er hetzelfde uit en zijn een grijzig wit, maar de eigenaars zijn vrij om deze aan te passen. Het is ook volledig vrij te kiezen in hoeverre je je eigen identiteit beschermt, maar als je van uit de bende spreekt, moet je het masker dragen. Daartegenover staat dan ook dat als je iets doet wat de bende niet goedkeurt met het masker aan... Wel, dat mag je zelf invullen.

The lion, the wolf and the pig
De drie (mannelijke) leiders van de bende zijn degenen die vijf jaar geleden begonnen zijn met het uitbreiden van hun macht en de hiërarchie in de bende brachten. Ze zijn de eigenaars van het hotel en er dan ook nog altijd goed mee bezig. Ze hebben elk hun eigen taken, maar werken goed samen om alles in goede banen te leiden. Natuurlijk hebben ze ook heel wat mensen onder hen die ook heel wat te zeggen hebben en vaak ook in associatie werken, en niet perse in opdracht van.
Naar de buitenwereld toe lijken ze ook elk hun eigen karakter en taak te hebben: ~~de ene de grote leider~~ (ik heb hier zelf een idee voor, dus ik ga even zien) (pig), de andere de onderhandelaar (lion), de derde de vuisten (wolf). Ook zonder masker houden ze zichzelf echter bezig met hun meisjes en andere handeltjes in het hotel.
De rest van de bende is opgedeeld in twee grote groepen: the rabbits (konijnenmasker) en the cats (kattenmasker).

The rabbits
De konijnen of the rabbits zijn de brute kracht van de bende. De straatschoffies die de stad echt terroriseren. In heel de stad zijn ze ondertussen met duizenden, waar ze overvallen plegen, het vuile werk doen bij de deals en een acute dreiging zijn.
In het hotel zijn ze ook eerder de jongens die zich bezighouden met het grove geweld. Ze zijn de dreigende spierbundels die op de eerste rij staan om te zien of alles wel netjes verloopt. Ze houden zich vooral bezig met de meisjes, drugs, wapens etc.
Dit wil natuurlijk niet zeggen dat het allemaal domme krachten zijn. De meesten in de hogere rangen hebben wel een goed brein in hun hoofd zitten en weten dat te gebruiken ook. Ze werken nauw samen met de leiders en de cats, en zullen sommige skills zeker ook zelf kunnen.

The cats
De katten of the cats zijn de maatpakken en stropdassen van de bende. Ze zijn meer bezig achter de schermen en gebruiken minder makkelijk en minder vaak grof geweld. Ook van hen zijn er zeker wat honderden verspreid over de stad, waar ze zich bezighouden met afpersen, fraude en het witwassen van de buit.
In het hotel zelf zitten zij ook gemakkelijk meer achter de schermen. Ze zorgen voor de IT en onderhouden de contacten met hoogstaande en vooral superrijke klanten. De hoogste top is echter nog steeds afkomstig uit de pooierbende en het is dan ook niet vreemd dat deze cats zich ook nog bezighouden met hun meisjes.
Dit wil natuurlijk niet zeggen dat de cats allemaal omhooggevallen ijdeltuiten zijn. Ze zijn niet vies van geweld en kunnen prima hun eigen zaakjes regelen. Ze werken nauw samen met de leiders en de cats, en zullen sommige skills zeker ook zelf kunnen.

Het belangrijkste onderscheid is vooral naar de buitenwereld toe: staat er een cat voor je deur, dan is onderhandeling nog mogelijk of ben je al je geld kwijt. Staat er een rabbit voor je deur, bereid je dan voor op een bezoekje aan het ziekenhuis. In de hoogste rangen van de bende is dit onderscheid er wat minder, of toch onder elkaar.

⋅⋅⋅⋅⋅ HOTEL

Hotel Aphrodite is geen echt hotel, maar bestaat uit twee componenten:
Een luxueus bordeel, bedoeld voor de hoogste klasses in de maatschappij, en een nachtclub voor rijke jongeren die zich een avondje van niets willen aantrekken, en los gaan met drank, drugs en meisjes.
tekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteks

⋅⋅⋅⋅⋅ NIXTON

De stad Nixton is een fictieve stad in de Verenigde staten, ergens in Maine. Het is vergelijkbaar met New York en Chicago, en is niet enkel gekend voor haar toeristische trekpleisters en luxe nachtleven, maar ook voor de corruptie en natuurlijk de bende.

⋅⋅⋅⋅⋅ MASON

Mason Kingsley was 26 jaar op het moment dat hij stierf. Hij behoorde tot één van de eerste rabbits en had dan ook een hoge rang binnen de bende. Hij had 1 meisje in het hotel zitten op het moment van de moord, en hield zich verder graag bezig met drugszaken.
Qua karakter was hij niet altijd de gemakkelijkste. Hij was niet dom, helemaal niet, maar dacht niet altijd even goed na voor hij iets deed. Hij was opvliegend, sadistisch en een tikkeltje narcistisch. Hij was echter ook loyaal en trouw, en beschermde zijn meisje tegenover anderen - al had ze vooral bescherming tegenover hem nodig. Hij stond klaar voor zijn vrienden en voor de bende, en was altijd wel in voor een vrolijke avond. Hij had een aanstekelijke lach.

Just survive somehow

⋅⋅⋅⋅⋅ ROLLEN

MEISJES - 7
Vrouwelijke bendeleden bestaan, maar komen eigenlijk niet erg hoog. Het kan wel zijn dat een meisje dat al lang meedraait meer privileges heeft gekregen en uiteindelijk een soort van plekje in de bende heeft gekregen, maar ze zal altijd moeten knokken voor dat plekje. En dit zijn er niet veel.

♀ Virago - Dani Reina Verdad - 25 - Juve - 2
♀ Reeses - Luna Margaret Hale - 19 - Juve - 4
♀ Luftmensch - Mila Addison - 24 - Ravi - 3
♀ Serotin - Inez Elizabeth Castillo - 22 - Roman - 3
♀ Klaus - Evelyn "Evie" Kay - 23 - Pooier - 4
♀ Millay - Montana "Bambi" Byrd - 21 - Ty - 4
♀ Velns - Naam - Leeftijd - pooier - pagina

JONGENS - 7
Alle mogelijke ideeën die je maar kan bedenken: bring 'em on. De meesten zullen gewelddadig en agressief zijn, maar probeer er wat afwisseling in te maken. Soms maken de kleine dingetjes een personage al uniek. Ook andere ideeën qua rollen, zoals infiltranten of zo, zijn welkom om te bespreken!

♂ Luftmensch - Juvenalis Pipindorio - 27 - Pig - 4
♂ Woundmate - Ravi Rios - 29 - Lion - 3
♂ Darby - Tyron Price - bijna 29 - Wolf - 2
♂ Mandolorian - Roman Damario Sanchez - 27 - Rabbit - 2
♂ Balloo - Naam - Leeftijd - Cat - pagina
♂ Preservation - Ace Brennan - 27 - Special kitty - 4
♂ Velns - Naam - Leeftijd - pooier - pagina
teksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekst

BEGIN
Het is zondag 15 maart. Het hotel is vandaag erg rustig. Er waren maar enkele klanten die waren blijven overnachten, en die zijn allemaal vertrokken. Het is 11u. 's ochtends, de club is nu zo'n 6 uur dicht en de meesten worden stilletjes aan wakker. Kies maar wie Mason vindt (: Die avond is de club normaal dicht (elke zondagavond), maar het 'hotel' wel nog open. Dit is een beetje een rustdag voor iedereen, tenzij die nog taken buiten het hotel en de club heeft. Er worden ook klusjes en dergelijke gedaan, maar op zich valt dat mee omdat er ook extern personeel is.

⋅⋅⋅⋅⋅ REGELS

[ bericht aangepast op 16 maart 2020 - 22:38 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

13 april 2020 - 0:05 Novilunium is offline

Novilunium 1529

A C E - B R E N N A N
I must also have a dark side if I am to be whole

Be a Beast, drive a Beast

Garage Ace — Roman — 27 Years Old — Police Detective — Black Cat — Outfit

Voor een moment is het enige hoorbare de muziek en het geronk van de motor. Ace heeft zelf geen idee waar de vragen vandaan kwamen, aangezien hij normaliter niet bepaald van de diepzinnige gesprekken is. Echter zette Roman zijn woorden van eerder hem wel aan het denken over wat hij ooit wil. De afgelopen jaren zijn niet per se vlekkeloos, maar toch goed verlopen met betrekking tot zijn status binnen zowel de politie als Animal Parade. Echter is het slechts een kwestie van tijd voor er iets mis gaat en een escape plan is misschien niet eens zo'n slecht idee.
''Ik ben in elk geval niet van plan hier de rest van mijn leven door te brengen,'' antwoord Roman uiteindelijk, luchtig hoewel hij goed over zijn woorden nagedacht lijkt te hebben. ''Geloof mij, ik heb mijn hele vroegtijdige pensioen al uitgestippeld.''
"Slim," beaamt Ace, des te meer beseffend dat hij hier misschien ook eens wat meer energie in moet steken. Voor iemand die altijd een aantal stappen vooruit loopt voelt hij zich op dit vlak ineens belachelijk slecht voorbereid. Geld is geen probleem, nooit geweest ook. Dus wat hem tot noch toe heeft weerhouden?
''Ik weet het niet, ik heb niet echt iets wat mij hier echt zou houden, niet op dit moment in ieder geval.'' En ook dat sentiment kan worden gedeeld door Ace. Zijn werk is — hoewel hij ooit anders had gehoopt — slechts een tijdverdrijf welke saaier werd met de dag, tot Juve hem strikte voor de organisatie. Om zijn familie heeft hij nooit veel gegeven, al hebben ze altijd het beste met hem voor gehad. Een relatie heeft hij nooit gehad, aangezien het te gecompliceerd is met zijn dubbelleven om iemand die niet van Animal Parade af weet te daten en wat de meiden binnen het hotel betreft — wel; die hebben andere dingen aan hun hoofd en niet een bepaald goed beeld van hem. Het beeld van Malikah die zich met opengesperde ogen verontschuldigd terwijl zijn hand om haar hals ligt dringt zich aan hem op, waarop hij zichzelf tot de orde roept en de snelweg verlaat.
"De bende dumpt mij toch wel zodra ik de 40 aantik denk ik zo, als ik dat nog mag beleven. Mijn familie zou met me meekomen.. Dus ja, ik zit niet echt vast snap je," legt Roman uit, waarop Ace een scheve grijns rond zijn lippen dwingt. ''Maar het is duidelijk dat ik nu nog niet weg kan gaan, waar zouden jullie in hemelsnaam zijn zonder mij.''
"Als je de veertig haalt met dat temperament van je," bromt hij, doelend op de Colombiaan zijn licht ontvlambare trekjes. Een bron van vermaak voor hemzelf, tot het moment dat het levensbedreigend word, wat al meerdere malen is voorgevallen. Desondanks is Roman een van de personen waarmee hij het liefst op pad gaat voor de bende, al verteld hij hem dat uiteraard niet na de zojuist gemaakte opmerking. "En je ongeëvenaarde bescheidenheid."
Ze rijden ondertussen de juiste straat in, omring door flatgebouwen en bedrijvenpanden. Hij stuurt de Audi de ondergrondse parkeergarage in na het tonen van het bewijs dat hij in het gebouw woont en rijd richting zijn eigen hoek van de ruimte. Ace parkeert de R8 op de plek van zijn BMW X6, tussen zijn Mercedes J wagon en zijn nieuwste aanwinst; de Audi RS5. Ze stappen uit en hij wijst naar de nieuwste toevoeging aan zijn collectie, wetend dat Roman een mooie Audi zeker kan waarderen.
"Geen R8, maar hij doet er zeker niet voor onder," merkt hij op, tevreden op de auto kloppend in het voorbijgaan. Ze lopen richting de lift en hij geeft aan naar het Penthouse te willen, waarop hij wederom zijn pasje voor een scanner moet houden.

Marrow deep, soul deep, essence deep

13 april 2020 - 17:50 Vanth is offline

Vanth 23147

Roman Damario Sanchez
27 • Rabbit • With Ace

"Als je de veertig haalt met dat temperament van je," bromt Ace en ik kan het niet laten om even te lachen. Daar had hij een punt. Maar goed, dat zit nou eenmaal in het bloed van een latino no? Besides, het is niet alsof het ons nooit heeft geholpen. "En je ongeëvenaarde bescheidenheid." Grijnzend richt ik mijn blik weer op hem. ''Waar zou ik bescheidenheid voor nodig hebben.'' zeg ik geamuseerd.
Ik stap uit wanneer hij stopt in de garage en fluit kort bij het zien van de auto's, met name de Audi die ik hiervoor nooit gezien heb. Ik had vanzelfsprekend een grote liefde voor Audi, wie heeft een Ferarri nodig wanneer je zo'n geweldige auto hebt. Niet dat ik zou protesteren als mij een Ferarri aangeboden zou worden, let me just say that. "Geen R8, maar hij doet er zeker niet voor onder," merkt hij op en ik knik. ''Dat zeker niet, nee.'' zeg ik en laat mijn vingers kort over de auto heen gaan. Hmh, misschien moest ik mijn auto maar weer eens een upgrade geven. Ik zal er vast nog wel iets mee kunnen.
Ik volg hem naar het penthouse en laat me hier op de bank vallen, waarna ik even uit het raam kijk over de stad heen. ''En, hoe zit het met jouw toekomstplannen?'' vraag ik hem ondertussen. ''Ook al op zoek naar een privé eiland?'' plaag ik en grijns lichtjes. Na een tijdje sta ik op en loop naar de ramen. ''Of ben je wel van plan hier je dagen uit te tellen..'' Mij niet gezien in ieder geval. Ik vind het nu nog allemaal prima en ik kan zeker niet heel erg klagen meestal, maar ooit moet ook dit hoofdstuk eindigen. That's life.

El Diablo.

14 april 2020 - 10:36 Kefe is offline

Kefe 5051

Malikah El Masry
Roman’s Girl ♕ Believer ♕ Fighter ♕ Jurk | Badpak ♕ Jacuzzi w/ Luna & Kesari

"How my mind ricochets
between certainties and doubts."

De woorden die Luna nog deelt met betrekking tot Kesari’s privéfeest doen Malikah’s mondhoeken toch lichtjes optrekken — en ook al deelt ze die mening, ze besluit het niet uit te spreken. Als het aan Malikah lag zat ze hier inderdaad met deze twee dames, op een aangenamere wijze in de jacuzzi. Geen zorgen die haar deze dag overkomen zijn, en het liefst zou ze die van Luna en Kesari ook nog eens wegnemen. Als dat eens kon.
‘Hey, de belangrijkste personen zijn nu hier in dit bad, toch? Dit is precies goed zo.’
Zachtjes legt Malikah even haar hoofd tegen de schouder van Kesari aan, een diep ademhaling later trekt ze zich echter alweer terug — al heeft het eerder met de volgende woorden van Luna te maken.
‘Ander onderwerp?’
Malikah’s blik schiet even naar het blondje toe, waarna ze haar ogen neerslaat. Ergens voelt het fijn om er niet over na te denken, maar blijkbaar werkt het voor Luna niet zo. Of het herinnert haar er toch net teveel aan, waardoor Malikah’s hoofd vrijwel direct weer begint te bonken door alle problemen die er door haar hoofd stromen. Wanneer ze Roman en Black Cat dan ook nog eens weg ziet lopen, lijkt haar hart te stoppen — en dwalen er duizenden ideeën door haar hoofd. Haar ogen schieten angstig rond de zaal, tot ze weer bij Juve stoppen. Juve. Er is geen andere kans. Ondanks dat ze nu het liefst gewoon op wil staan, doet ze het niet, vooral niet gezien haar ogen richting Luna glijden die zichzelf soepeltjes in het water laat glijden. Malikah is het niet eens opgevallen dat ze haar jurkje uitgetrokken heeft.
Ze knippert enkele keren met haar ogen, voordat deze richting Kesari glijden. Zelf wil ze haar eigen verwondingen — of lichaam — niet tentoonstellen. Dat wil ze haast nooit, waardoor ze zelf op de rand blijft zitten. Even twijfelt ze, voor ze zich tot Luna keert. ‘Is het lekker?’ Domme vraag, natuurlijk is het dat. Het is echter de stilte die haar op het moment niet lekker ligt, het zorgt er enkel voor dat de naam Juve als een soort van mantra door haar hoofd dwaalt — wat in haar ogen betekent dat het haar enige keus kan zijn. Wie weet kan hij haar wel helpen als ze hem inlicht dat Black Cat een agent is? Het klinkt zo logisch in haar hoofd, en wie weet beloond hij haar wel met iets. Tijdelijke rust, een update of misschien wel haar vrijheid. Hoe dan ook, ze wil afleiding voordat ze uit het niets op de man af gaat stormen.
Malikah giet haar kokosnootwater achterover, en zet het glas aan de overkant van de jacuzzi neer — een handeling die er bijna voor zorgt dat ze in het water beland gezien haar instabiele houding. Met een opgeluchte zucht laat ze zich weer op de rand terugzakken, en houdt ze haar jurk opnieuw stevig vast. ‘Bijna…’ Opnieuw zucht ze, ditmaal terwijl ze met de stof van haar jurk frutselt. Haar ogen zijn gefocust op geen bijzonder punt van de jacuzzi, opnieuw zijn het de bubbels die haar aandacht trekken. Het heeft haast een kalmerend effect, het werkt echter enkel en alleen wanneer haar blik erop gericht is. Alles lijkt haar haast te triggeren.

I'm your little ray of pitch black.

14 april 2020 - 18:49 Reeses is offline

Reeses 1333

LUNA MARGARET HALE
▢ Outfit ; Dress + Bikini ▢ 19 years old ▢ Juve's girl ▢ Jacuzzi --> Malikah & Kesari ▢

Op haar woorden reageerde Kesari glimlachend, en Luna was het volkomen eens met Kesari’s opmerking die volgde – al ging ze er niet op door. Luna was bang dat het onderwerp als vanzelf weer richting Mason ging en dat wilde ze vermijden, voor nu in ieder geval. Een beetje abrupt stelde Luna dan ook voor om van onderwerp te veranderen, alvorens ze aankondigde zich tegoed te doen aan de jacuzzi.
Kesari’s blik die volgde ontging Luna dan ook niet, maar ze was de brunette dankbaar dat ze er niet op doorvroeg. Luna vermoedde dat Kesari inmiddels wist hoe ze in elkaar stak en dat het verhaal vanzelf een keer zou komen. Snel liet Luna zich daarna in het water zakken. Het warme water had een kalmerend en rustgevend effect op haar gevoelige spieren, die aanvoelden alsof ze de dag ervoor flink gesport had. Maar haar spieren hadden op een andere manier een flinke optater gehad. “Is het lekker?” Luna keek op toen ze Malikah hoorde, en knikte als antwoord. “Ja, lekker warm,” zei Luna, hoewel het antwoord geheel overbodig was. Zowel Malikah als Kesari hadden hun voeten in het water. “Waarom komen jullie er niet ook bij?,” stelde Luna toen voor, in een poging het gesprek luchtig te houden.
Als vanzelf dwaalden haar gedachten weer naar Mason, iets dat de komende dagen en weken nog vaak genoeg zou gebeuren, vreesde Luna. Ze vroeg zich af wie Masons lichaam had gevonden, en wat ze ermee hadden gedaan. Hadden ze de politie gebeld? Hoe zou het nu verder verlopen? Of had Malikah gelijk en zouden ze er niet achterkomen? Luna liet haar blik afdwalen naar Kesari en Malikah en als vanzelf gleden haar blauwe kijkers over Kesari’s verwondingen. Ze wist dat het onderwerp over het algemeen een no go was en Luna zelf reageerde al helemaal niet als haarzelf zulke vragen werd gesteld. Maar ze moest het weten. “Kesari,” begon Luna aarzelend en haar blik flitste even nerveus naar Malikah. Ze knikte naar Kesari, waarna ze zich weer wat dieper tussen de bubbels liet wegzakken. “Ty hè,” begon Luna aarzelend. “Heeft hij… Die klant. Is die gestraft?”

14 april 2020 - 19:26 Frisk is offline

Frisk 8318

⁎❅⁎ Mila Addison ⁎❅⁎
24 - Zitruimte - With Mo - Bikini

Mo’s spontane reactie bracht toch een glimlach op Mila’s gezicht, zij het een geforceerde. “Zeg dat wel,” stemde het meisje in en Mila leunde wat meer tegen haar aan. Ze had het koud gekregen, en kon wel wat affectie gebruiken. Al zou de dat niet meteen uitspreken. Ze nam enkele slokjes van haar glas en keek op toen Mo verder ging over het onderwerp.
”Ik hoop maar dat ze degene snel vinden... Ik betwijfel of ik überhaupt in slaap kom vannacht.” Mila glimlachte opnieuw wat geforceerd. Ze voelde zich een tikkeltje schuldig, maar vooral ook heel erg fout, want dat was eigenlijk helemaal geen zorg van haar. Of toch niet de grootste.
”Ik betwijfel het ook,” zuchtte ze, al was dat om een andere reden. “Maar ik denk niet dat we ons zorgen hoeven te maken. Als ze ons moesten hebben, dan... wel, het zal wel een reden hebben dat het Mason was, toch? En een seriemoordenaar in het hotel... Lijkt me sterk.” Mila lachte eventjes droogjes. Psychopaten genoeg, dat wel.
”Misschien wordt het makkelijker als ik er hiervan gewoon wat naar binnen sla.” Nu, dat klonk als een plan voor Mila. Ze knikte en nam meteen het goede voorbeeld door haar drankje in eens achterover te slaan.
”Kom op, laten we wat shotjes gaan doen,” besloot ze, terwijl ze rechtssprong. Er was geen kat die op hen lette, zelfs Seth keek niet meer om bij hun plotse bewegingen. Ze stak haar hand naar Mo uit. “We hebben toch tot morgenavond voor we weer aan het werk moeten.”

Mijn brein breint zoals het breint.

14 april 2020 - 20:07 Frisk is offline

Frisk 8318

▣◈▣ JUVENALIS ▣◈▣
27 - Ligbedden/Zwembad - Ty & Dani - zwemshort ~~& T-shirt~~

Lachend keek Juve naar Dani in het water en pruilde even toen ze hem een sadist noemde. Hij zou het niet ontkennen, eerlijk, maar ging er ook niet bepaald op in. Hij wilde zich naar Ty omdraaien om één of andere stomme opmerking te maken, maar Dani leidde hem al af.
”Kom je niet bij me?” vroeg ze zoetjes. Hij trok een wenkbrauw op, om te zeggen dat hij er niet intrapte, maar bleef daarbij wel naar haar lippen kijken. Damn. “Flauw hoor.” Juve fronste en kreeg door wat er ging gebeuren, maar was te laat om te reageren. Met een kleine schreeuw belandde hij ook in het water.
”Oeps,” hoorde hij Tyrone zeggen toen hij bovenkwam. Hij knipperde het water uit zijn ogen en keek zijn vriend ongelovig aan, al verraadde de rest van zijn gezicht zijn amusement. Die kant van Ty zag zelfs Juve niet heel veel, zeker niet zo in het ‘openbaar’. “Voor wat hoort wat.”
”Ty, what the fuck!” riep Juve gespeeld verontwaardigd. Hij kon zijn lach niet inhouden en schudde zijn hoofd. Hij stak nog zijn middelvinger op, maar dan zwom Dani naar hem toe en draaide hij zich om.
”Afleiding cariño,” glimlachte ze. Ze legde haar armen om zijn nek, wat hij een tikkeltje achterdochtig toeliet. Toen ze ook nog eens haar lichaam tegen hem aandrukte, liet hij de achterdocht los. Hij vermoedde wel nog een streek, maar liet haar dat plezier maar hebben. Tenslotte was het voor hem ook niet mis.
”Werkt het beste om even te vergeten wat er allemaal gaande is.” Juve grijnsde om haar woorden en legde zijn handen op haar heupen. Zonder protest liet hij haar doen, ook toen ze hem extra uitdaagde met haar lippen. “Geleerd van de beste, niet waar?” fluisterde ze. Hij trok een wenkbrauw op en voelde hoe ze haar handen verplaatste. Dit trucje kende hij al jaren – al deden zijn broertjes en zusjes het gelukkig wel zonder Dani’s ‘afleiding’- maar hij liet het toe.
Hij hapte nog net naar adem, voor hij zich liet onderduwen. Hij bleef enkele tellen onder water, trok dan haar handen van zijn schouders af en greep haar bij haar middel. Hij kwam lachend weer boven en begon haar meteen te kietelen. Voor een moment vergat hij Tyrone achter zich, helemaal op Dani gefocust.
”Oh, kleine pest,” lachte hij, terwijl hij haar zo goed mogelijk probeerde vast te houden tijdens het gespartel en geworstel. Uiteindelijk liet hij haar even los, zodat ze kon bijkomen, zwom dan weer naar haar toe en sloeg zijn armen weer om haar heen.
Zijn handen gleden naar haar billen – waarbij hij haar even een knipoog gaf – en dan haar benen, zodat hij die om zijn middel kon slaan. Hij kon goed staan in het zwembad, op platte voeten stond het water tot aan zijn kin, en kon haar dus makkelijk dragen. Hij hield zijn hoofd wat schuin en bestudeerde haar eventjes, genietend van het moment.
In tegenstelling tot zijn vrienden en vele anderen had Juve er minder problemen mee om het hele gedoe even los te laten. Ja, hij had zich druk gemaakt die dag en toen hij Mason had zien liggen, was hij zichzelf even bijna kwijt geweest. Maar dat moment was snel voorbij en nu was hij zijn rustige, speelse zelf weer. Zorgzaam zelfs, voor het moment.
Juve legde zijn hoofd op Dani’s schouder en glimlachte. ”Waarom blijf je vannacht niet bij mij slapen?” fluisterde hij in haar oor.

Mijn brein breint zoals het breint.

14 april 2020 - 22:52 Novilunium is offline

Novilunium 1529

A C E - B R E N N A N
I must also have a dark side if I am to be whole

Be a Beast, drive a Beast

Penthouse Ace — Roman — 27 Years Old — Police Detective — Black Cat — Outfit

Ze betreden het penthouse en de verlichting springt als automatisch aan, reagerend op hun bewegingen en het feit dat het buiten slechts nog schemerig is. Nog even en de duisternis valt en Ace is buitengewoon tevreden met het plaatje wat dat oplevert. De stad strekt zich onder hen uit, het verkeer een blur aan verlichting en het nachtleven iets wat hem altijd kalmeert.
Roman maakt het zich gemakkelijk op de bank terwijl Ace de trap bestijgt en zijn slaapkamer in loopt. De ruimtelijke indeling van zijn huis zorgt er voor dat Roman prima verstaanbaar is vanaf de benedenverdieping, zijn stem iets gedempt maar niet minder verstaanbaar.
''En, hoe zit het met jouw toekomstplannen? Ook al op zoek naar een privé eiland?'' klinkt het, waarop Ace een vermaakt geluidje maakt en het dossier uit zijn overvolle maar georganiseerde bureaulade zoekt. ''Of ben je wel van plan hier je dagen uit te tellen?''
Wanneer hij weer naar beneden komt staat Roman voor het raam. Ace loopt naar zijn drankkast, schenkt voor beiden een duim van zijn betere whiskey in en overhandigt het glas terwijl hij naast de Rabbit komt staan.
"Nooit over nagedacht," geeft hij toe, een slok nemend van de amberkleurige vloeistof terwijl hij zijn vrije hand in zijn broekzak steekt. "Voor een strateeg ben ik op persoonlijk gebied verbijsterend slecht voorbereid. Niemand die me hier houdt en ook geen binding met specifiek deze stad, dus ik zou er geen moeite mee hebben te verdwijnen. Het word tijd dat ik mijn mogelijkheden eens uitstippel, voor het een keer mis gaat en het te laat is."
Na vandaag met Malikah heeft hij wel even een reality-check gehad. Hij is even met beide beentjes op de grond gezet met betrekking tot hoe makkelijk het mis kan gaan. Het vooruitzicht naar het proces te moeten verdwijnen maakt hem bijna weemoedig. Onderdeel zijn van de hogere rangen van de politie is zowel iets wat hem zal helpen, als iets wat hem doet inzien hoe makkelijk iemand de fout in kan gaan, hoe de meest simpele handelingen ervoor kunnen zorgen dat je word opgespoord. Met een ontevreden brom slaat hij de overige drank achterover.
"Misschien vergezel ik je wel naar jouw eiland, als je ruimte hebt voor een mede ex-crimineel met een voorliefde voor veel te dure auto's," grapt hij droogjes, alvorens zich van het raam weg te draaien, het glas te deponeren en het dossier weer op te pakken. "Wil je hier nog blijven of zullen we terug naar het hotel? Ik kan eerlijk gezegd ook wel wat meer alcoholische versnaperingen gebruiken, maar eerst moet jouw auto nog zonder kleerscheuren thuis komen."

Marrow deep, soul deep, essence deep

15 april 2020 - 22:27 Kefe is offline

Kefe 5051

Tyrone Price
Bambi’s owner ♕ Lone wolf ♕ Fighter ♕ Trunks ♕ Bar, alone

‘Nog een klein beetje meer je best doen.’
Ondanks dat de woorden overduidelijk tegen hem bedoeld zijn, is haar aandacht op Juve gericht. Telkens wanneer die man met een dame in één ruimte is lijken ze zowat geobsedeerd met hem, het is echt een knelpunt aan het worden binnenin Juve. Het begint hem met de dag zwaarder te vallen, en het feit dat het nu ook nog eens Dani is zorgt voor een onaangename knoop in zijn maag.
Toch besluit hij Juve maar even terug te pakken op een wat plagerige manier, puur om hun relatie niet naar de tering te werken omdat hij in een klotebui te vinden is als het ware. Voor eens in zijn leven kan Tyrone alles even slikken en zichzelf wat laten gaan — iets dat ook voor de anderen binnen het hotel nieuw zal zijn. Zijn speelse en plagerige kant komt zo zelden naar boven dat hij zich niet eens kan herinneren of iemand deze ooit gezien heeft.
‘Ty, what the fuck!’
De middelvinger die volgt vanuit Juve is echter op speelse wijze, al voelt Ty zijn eigen vinger — maak er maar gehele vuist van — die aan het branden is. In plaats daarvan haalt hij zo nonchalant mogelijk zijn schouders op, om vervolgens plaats te nemen op de rand. Ergens is hij hoopvol dat Dani hem eens op komt zoeken, maar eerst weet ze Juve nog eens kopje onder te duwen.
Al gauw plakt Dani echter weer als een of andere magneet op de koelkast genaamd Juve, waardoor Ty’s blik al gauw weer wegglijdt van het duo — op zoek naar enig houvast om zijn woede weer in te slikken. Een uitbarsting is niet ver van hem verwijderd, de gebalde vuisten weet hij direct uiteen te breken door deze evenals op de rand van het zwembad te plaatsen.
Wanneer Juve Dani echter optilt, en haast verstrengeld lijkt met haar staat hij dan toch op, en maakt hij zonder verdere aankondiging zijn weg richting de bar. Dit is eerder hoe mensen Ty kennen, dus hij verwacht geen vragen. Al zal de eerste beste die een vraag besluit te stellen geen vriendelijk antwoord verwachten, als het daar nog bij blijft.
Hij besteld zijn zoveelste drankje voor deze avond, en zodra het glas voor hem verschijnt glijden zijn vingers om het welbekende glas heen — de koude vloeistof leidt hem kort af van wat er precies gaande is. Na wat twijfelen neemt hij plaats aan de bar, en speelt hij wat met het glas in zijn hand, welke hij op de bar plaatst na een grote slok. Zuchtend staart hij naar de inhoud, voor hij er opnieuw een slok van neemt.

I'm your little ray of pitch black.

16 april 2020 - 13:55 Syaoran is offline

Syaoran 12961

Dani Reina Verdad

"I knew my innocence was lost when I realised I was no longer afraid of the darkness surrounding me. .
Instead, I discovered, I fear the darkness that hides inside me."

• Twenty-five • Zwembad • Juve & Tyrone •

Wanneer Juve terug boven komt, is Dani allesbehalve voorbereid op de kietelende aanval op haar. Worstelend poogt de brunette vrij te komen uit Juve' greep, terwijl zijn vingers genadeloos te keer gaat op de plekken waar ze er het allerslechtste tegen kan. Als een kreet van het lachen haar lippen dreigt te verlaten, slaat Dani een hand voor haar mond om deze smoren.
"Oh, kleine pest," lacht Juve, nog altijd vol in de aanval, alvorens hij uiteindelijk besluit de brunette een keer bij te laten komen.
"Juve, stop!" hikt ze tussen haar lachen door — zichzelf geheel onbewust van het feit dat Ty hen verlaten heeft door naar de bar te vertrekken. "Alsjeblieft," volgt het smekend, waarna het kietelen lijkt op te houden en Dani met buikpijn van het lachen op adem tracht te komen — haar zorgen voor het moment compleet naar de achtergrond gedreven.
Als Juve na enkele seconden weer naar haar toe komt, grinnikt Dani enkel zacht nog even na. Zijn handen glijden onbeschaamd naar haar billen, waarop hij haar een knipoog schenkt die enkel haar glimlach tot een kleine grijns doet verbreden, terwijl ze haar benen om zijn middel heen vouwt.
Dani had het geprobeerd, om Juve te haten voor hetgeen waar hij haar in gestopt had en hem te verafschuwen zo ver als kon. Echter, naarmate de tijd in het Hotel voor haar verstreek — de dagen maanden werden en de maanden op hun beurt weer een jaar — verzwakte alles waar ze een poging toe had gezet. Hij had haar hart jaren geleden gestolen en tot op de dag van vandaag nog altijd in zijn bezit.
Mede daarom had Dani zich uiteindelijk weten neer te leggen bij het gegeven hier nooit meer weg te raken, waardoor ze de situatie geaccepteerd had zoals deze nu was — zij het met zo nu en dan nog een subtiele steek onder water. Welke andere keuze had ze tenslotte? Vierenhalf jaar was lang.
"Waarom blijf je vannacht niet bij mij slapen?"
Met zijn hoofd rustend op haar schouder fluisterde Juve zijn woorden in haar oor. Opnieuw wist een huivering door Dani heen te trekken, terwijl een hummend doch goedkeurend geluidje haar mond verliet. Ditmaal lagen haar armen in zijn nek zonder de bedoeling hem weg — of onder water — te duwen, en gleden haar vingertoppen zacht knedend over de achterkant van zijn nek heen.
Dani genoot van de rust die er nu op haar neerdaalde, maar weerstond steevast de drang haar ogen te sluiten zodat ze zich volledig kon mee laten nemen op de kalmte die Juve naar haar uitstraalde. Een glimlach verscheen op haar lippen. Ze zou zijn aanbod niet weigeren, dat deed Dani nooit wanneer het op hem aankwam, en nu met het vooruitzicht dat haar nachten geen pretje leken te worden al helemaal niet.
"Mag ik daar over na denken?" plaagde de brunette Juve zacht, waarna ze haar donkere blik over zijn gezicht heen liet glijden, zodra ze daar de kans voor kreeg. De andere mochten denken wat ze wilden wanneer het haar met Juve betrof — haar prachtige kont kussen als het ze zelfs zo dwars zat — haar zwak voor hem zou altijd groot blijven.
"Ik neem wel mijn eigen kussen mee," vervolgde Dani enkele seconden later, waarbij ze het niet kon laten een veel te preuts kusje op zijn wang te plaatsen, alvorens duivels te grijnzen. "En ik wil aan jouw kant van het bed."

Kesari Zahira Dahab

"Let it hurt. Let it bleed. Let it heal. And let it go."

• Twenty-four • Jacuzzi • ~~Malikah & Luna~~ —> Tyrone • Outfit •

Kesari herkende de blik in Malikah's ogen — die haar vertelde dat ze ondanks alles bleef zitten waar ze zat, niet van plan eventuele beurse plekken te laten zien, mocht ze deze hebben. Zelf had ze tenslotte een week op haar kamer gelegen, mede om diezelfde redenen.
"Is het lekker?" vraagt Malikah aan de blondine voor hen in het bad — wie op haar beurt een keer knikt. "Ja, lekker warm," reageert Luna dan. Overbodige vraag of niet, het hield hun gesprek gaande en voerde hopelijk enigszins wat weg van de bedrukte sfeer die er leek te hangen. "Waarom komen jullie er ook niet bij?"
Ditmaal schudde Kesari haar hoofd — een actie waar ze een minuut later spijt van kreeg daar het haar hoofd nog altijd leek te duizelen. Ze moest Tyrone spreken, maar gezien deze nog bij het zwembad leek te zitten had de brunette hier vooralsnog geen behoefte aan. Langs haar mikt Malikah dusdanig snel haar drankje achterover, dat de Arabische schone bijna alsnog de jacuzzi in valt — wat haar een kleine doch zorgelijke frons van Kesari oplevert.
"Kesari," het was niet eens zozeer het horen van haar naam wat Kesari op liet kijken, maar de aarzelende toon die Luna er in wist te leggen. Het bereidde haar erop voor dat wat het ook is dat ze ging vragen, of zeggen, het een stuk persoonlijker was dan het luchtige waar de drie dames het eerder trachtte over te hebben.
"Ty hè," vervolgde de blondine. Kesari voelde hoe haar handen de rand van het bad omklemde en ze zich onbewust schrap zetten voor wat er komen ging. "Heeft hij… Die klant. Is die gestraft?"
Heel even perste Kesari haar lippen op elkaar en liet haar blik van Luna naar Malikah afdwalen, alvorens ze weer terugkeek naar de jonge vrouw in het bad. Ergens kon ze het Luna niet kwalijk nemen — ze was nog zo nieuw in deze wereld dat haar vraag niet gek was, ondanks de onuitgesproken regel niet naar elkaars verwondingen te vragen. Kesari kon zien hoe wanhopig Luna was naar de uitkomst en daar alleen al om moest de brunette haar wel antwoorden.
"Tyrone was furieus," sprak Kesari zacht — de avond waarop het gebeurde weer volledig aanwezig op haar netvlies. "Van wat ik begrepen heb kon hij amper nog maar lopen."
Moeizaam slikte ze een keer, waarna ze een flauwe glimlach over haar lippen heen liet glijden. Haar hart bonsde als een bezetene opnieuw in haar borstkas, waarmee de drang opsteeg om Tyrone te moeten spreken. Ze kon het niet. Kesari kon niet weer aan het werk gaan. Nog niet, hield ze zichzelf voor.
"Maar als je echt antwoorden wil, Luna," sprak Kesari vervolgens en ze liet haar blik heel even afglijden naar het zwembad — waar ze Tyrone enigszins verbeten naar de bar zag lopen. "Is er maar één iemand hier die je dat kan geven."
Kesari was geen grote fan van de Spaanse vrouw op wie ze doelde. Dani had elk beetje hoop wat Kesari aan het begin van haar verblijf in het Hotel had, genadeloos met de grond gelijk gemaakt. Ze was wel eerlijk, een gegeven waar Kesari zelf niet omheen kon hoe graag ze dat ook zou willen. Er was geen uitweg hier en dat bewees de Spaanse brunette wel.
"Ik moet even.." bracht ze daarna uit, terwijl ze haar benen uit het warme water trok en beide dames een verontschuldigende blik toewierp. Nu Tyrone alleen was, was dit de uitgelezen kans om hem te vragen of ze nog een paar dagen langer vrij kon krijgen. Met een veelzeggende blik keek ze naar Malikah — de jonge vrouw was vrijwel de enige die precies wist wat er door Kesari heen ging; wat ze bedoelde zonder het daadwerkelijk hardop uit te spreken.
Eens ze rechtop stond blikte ze nog eenmaal naar Luna. "Ik zeg het niet gauw, maar praat met Dani. Van ons meisjes hier, weet zij het meeste." Na een bemoedigende glimlach en een zacht kneepje in de schouder van Malikah — die haar vertelde dat ze elkaar later wel weer spraken — draaide Kesari zich om, om haar weg naar de bar te volgen.
Ze aarzelde, niet goed wetende hoe ze het gesprek met hem nu moest beginnen, en haar vingers wrong ze zelfs een tikkeltje zenuwachtig over elkaar heen. Het was bizar om het verschil te zien voor het Hotel en nu in het Hotel. Toch kreeg Kesari het bedrogen gevoel niet van zich afgezet. Tyrone had misbruik van haar gemaakt op een manier die ze nooit van hem verwacht had, en nu stond ze dan toch naast hem — met maar één vraag brandend op het puntje van haar tong en waar ze ver voor durfde te gaan.
"Hey — kan ik.. kunnen we praten?"

[ bericht aangepast op 16 april 2020 - 16:27 ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

16 april 2020 - 16:44 LordJohn is online

LordJohn 10835

Montana Byrd

21 — Ty's girl — @ bar w/ Mila — outfit

Mo voelde dat Mila wat tegen haar aan leunde en ze glimlachte toch wel even. Ze werden hier natuurlijk continu aangeraakt, door allemaal vreemde mannen, maar dit voelde toch heel anders. Gewoon lief, was het.
'Ik betwijfel het ook. Maar ik denk niet dat we ons zorgen hoeven te maken. Als ze ons moesten hebben, dan... wel, het zal wel een reden hebben dat het Mason was, toch? En een seriemoordenaar in het hotel... lijkt me sterk.' Mila's opmerkingen leken toch wat luchtig, maar ze deden Mo wel goed. Het hoefde niet allemaal doom and gloom, al zorgde het feit dat er iemand vermoord was er niet voor dat ze zich geheel op haar gemak voelde. Maar het was enigszins hoopgevend dat het geen meisje was geweest.
'Kom op, laten we wat shotjes gaan doen.' Mila sprong overeind en stak haar hand uit. 'We hebben toch tot morgenavond voor we weer aan het werk moeten.'
Mo lachte, sloeg haar glas alcohol achterover en nam toen Mila's hand aan. 'Lijkt me een goed idee,' zei ze, voor ze samen, haast arm in arm, richting de bar liepen. Mo zag Ty daar zitten. Sinds vanmorgen had ze hem niet meer gesproken. Nog steeds leek hij vrij gespannen te zijn, al zou de alcohol in zijn glas daar wel tegen helpen.
Mo liep zijn richting op en wilde hem aanspreken, maar besloot het niet te doen zodra Kesari zijn kant op kwam en tegen hem sprak. Ze beet op haar onderlip en wendde haar blik af. Het was misschien raar, zeker omdat Kesari langer in het hotel was dan Mo zelf, maar het maakte haar toch jaloers. Zo aanhankelijk was hij niet en dat begreep Mo ook, maar ze had af en toe ook behoefte aan wat anders. Ze richtte haar aandacht op de barman en bestelde vier shotjes. Ze konden maar meteen goed beginnen om alles te vergeten en straks laveloos in bed te duiken, zónder gezelschap. De glaasjes stonden al snel voor hen en Mo schoof er twee naar Mila toe, tilde er eentje op en proostte. Daarna sloeg ze het goedje achterover en ze kneep haar ogen even dicht. De smaak was niet haar favoriet, maar alles was welkom. 'Proost,' zei ze nog een keer voor ze ook de tweede naar binnen werkte.

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

16 april 2020 - 21:02 Kefe is offline

Kefe 5051

Malikah El Masry
Roman’s Girl ♕ Believer ♕ Fighter ♕ Jurk | Badpak ♕ ~~Jacuzzi w/ Luna & Kesari~~ » Poolside w/ Juve

‘Ja, lekker warm. Waarom komen jullie er niet ook bij?’
Zowel Kesari als Malikah schudden beide hun hoofd op hetzelfde moment, en gezien Malikah’s aandacht daarbij op Luna gevestigd is merkt ze niet zozeer op dat Kesari last heeft van deze handeling. Voor Malikah is het gewoonlijk dat ze op de meeste dagen het water niet betreed, puur omdat ze er geen fan van is dat anderen haar halfnaakt blijven zien, en met betrekking tot Kesari is het al helemaal niet vreemd.
Wanneer Malikah Luna echter hoort vragen over de vervelende klant van Kesari, of eerder of deze gestraft is bijt ze echter op haar lip. Dit is iets waar ze eigenlijk helemaal niet bij wil zijn, of het liefst wil ze Luna even door elkaar schudden omdat ze die vraag stelt. Toch bemoeit ze zich er niet mee, en wacht ze af — haar blik kort rond glijdend om te zien of ze Black Cat kan spotten. Of het liefst nog Black Cat samen met Roman. Nog steeds niet terug. Een onaangename rilling glijdt langs haar ruggengraat heen, waarna ze diep zucht.
Zwijgzaam luistert Malikah naar de woorden die de dames uitspreken, maar erop focussen kan ze niet. Tijdens de onderzoekende blik over de ruimte heeft ze Juve namelijk gezien, en daarmee heeft ze besloten er met hem over te gaan hebben. Als ze met één van de mannen een fatsoenlijk gesprek kan hebben is het Juve. Ravi is in haar ogen ook niet zo moeilijk als anderen soms denken, maar Juve is toch rustig genoeg om daadwerkelijk te kunnen luisteren. Malikah is dan ook totaal in haar gedachten verdwaald, totdat Kesari op staat.
De veelzeggende blik die Kesari naar haar toewerpt laat haar even knikken. Toch twijfelt Malikah kort over wat er gaande is, maar na een snelle blik spot ze Tyrone ook alleen aan de bar, en klikt het puzzelstukje in zijn plek. Al gauw voelt ze het kneepje in haar schouder, waardoor ze Kesari een bemoedigende glimlach toewerpt, voordat ze haar weg ziet lopen. Op hoop van zegen.
Zelf moet ze Roman ook nog opzoeken, maar ze heeft simpelweg geen behoefte ervoor. Maar het idee dat ze morgen weer aan het werk zal moeten zorgt voor een pijnlijke knoop in haar maag — bovenop de honderd die er al in lijken te zitten. Haar polsen zijn beurs, de striemen die erop te vinden zijn beginnen eindelijk een korstje te krijgen en het hele idee om nog zo’n klant tegen te komen bezorgd haar rillingen. Bovendien durft ze niet eens realistisch na te denken, gezien haar hersenen direct doorvloeien naar die badge. Alles lijkt erheen te vloeien, ze heeft nog nooit zo’n heldere herinnering voor haar gezien.
Kort glijdt Malikah’s blik naar Luna, terwijl haar hoofd op zoek gaat naar een idee om weg te lopen. ‘Ik moet Juve nog even spreken, misschien kun jij dan Dani opzoeken?’ De naam van de andere dame rolt iets gefrustreerder over haar lippen dan waarschijnlijk nodig is, maar voor iedereen is het wel bekend dat Dani en Malikah elkaars tegenpolen zijn — iets dat hen ook aardig laat strijden op sommige vlakken. Toch heeft Kesari gelijk, als iemand haar kan helpen is het de hardheid van Dani wel, maar of het eerst meer pijn zal doen dan wat anders weet Malikah niet.
‘Laten we gaan,’ zegt Malikah zo kalm mogelijk. Opnieuw klopt echter haar hart in haar keel, en schiet de kippenvel over haar gehele lijf. Het onzekere gevoel kruipt naar boven, maar ze weet dat ze niet met dit geheim rond kan blijven lopen. Ze kan het sowieso niet met Luna gaan delen, want die zal zich helemaal rot schrikken, gezien Malikah zich er bewust van is dat haar vader agent is. Laat de herinnering aan haar vader maar gewoon positief blijven.
Moeizaam klimt ze uit de jacuzzi, en wanneer ze veilig met haar beide benen op de grond staat wacht ze even op Luna, waarna ze haar weg met onzekere passen richting Juve en Dani maakt — al zitten die twee innig in het zwembad. Met elke pas voelt ze hoe haar handen zich meer en meer tot vuisten ballen, waardoor ze deze zo ver mogelijk terug in haar mouwen trekt. Eenmaal bij de rand van het zwembad kucht Malikah wat overdreven om het moment te verbreken.
‘Juve…’ er klinkt nu al een lichte twijfel in haar stem, waardoor ze haar keel ditmaal schraapt om minder onzeker te klinken — al weet ze nu al dat het geen zin heeft. ‘Kan ik je… uhm… even spreken?’ Omdat ze zich geen houding weet te geven legt ze haar armen over elkaar, en al gauw voelt ze door de gesloten manier dat er tranen in haar ogen beginnen te spelen. Om dit niet zichtbaar te maken voor de buitenwereld kijkt ze even naar haar voeten. ‘Nu?’ Het komt er meer uit als een hoge pieptoon, waardoor ze haar mond maar gesloten houdt verder, voordat ze een kuil graaft die ze niet kan dichten.

I'm your little ray of pitch black.

17 april 2020 - 20:46 Perseid is offline

Perseid 8184

Inez Castillo
Some girls are just made of sugar and spice and everything nice

Roman's girl • with Ravi • kitchen • outfit

♡ ♡ ♡

Het gevoel dat hij niet erg onder de indruk is van haar eerdere aanpak kruipt in de stilte die tussen hen in komt te hangen, zelfs nadat ze bij hem vandaan is gestapt en zijn gezicht niet langer voor zich ziet. Inez weet dat ze zenuwachtig gedrag vertoont in de nabijheid van de meeste mannen, en vrouwen, die hier rondlopen. Roman mag haar dan misschien daadwerkelijk hebben ontvoerd — de rest is minstens even schuldig.
Ze mag niet vergeten dat geen enkele hoeveelheid vriendelijkheid of tijd in de keuken daar iets aan zal veranderen. Dit is een afleiding. Dit is een coping mechanisme. Dit is een uitvlucht. Vergeet dat niet.
‘Ik vertrouw jou volledig,’ zegt Ravi, de woorden zo hevig in contrast met haar donkere gedachtes dat ze meermaals knippert voor ze over haar schouder kijkt. ‘Mango, trouwens. Ik heb zin in mango.’
Inez geeft hem een knikje, vertrouwt haar eigen stem niet genoeg om hem te gebruiken, waarna ze haar krullende lokken vaardig bij elkaar pakt en ronddraait tot deze niet langer in haar gezicht hangen, maar ergens in haar nek in een knot zijn verdwenen. ‘Oké, mango's,’ zegt ze bijna gedachteloos.
De vruchten liggen in een berg van fruit welke verrassend genoeg dagelijks wordt aangevuld. Appels, bananen en druiven verdwijnen het snelst — maar alles wat een tikje meer moeite kost, zoals met vele dingen in het leven, eindigt veelal onderin de schaal. Ze heeft er al twee op een snijplank gelegd, mes in haar linkerhand, overwegend of ze hen in een smoothie zal veranderen, of een onconventionele vulling voor de quesedillas, als Ravi de stilte vult met zijn eigen, donkere gedachten. ‘Wanneer gaat Roman je inzetten? Ik hoorde hem laatst praten... Hij is ontevreden, Inez.’
De punt van het scherpe mes scheert langs haar vingertoppen, en vrijwel automatisch springt haar greep open, het keukengerei daarbij luid op het aanrecht kletterend. ‘Mierda!’ Ze vouwt haar rechterhand in een vuist, drukt deze tegen haar borstkas, wetend dat ze vandaag bijna twee ongelukken heeft gehad op deze plek. Ditmaal kostte het echter bijna haar vingertoppen.
Wanneer ze zich tot hem wendt, doen de zachte lijnen van haar gezicht weinig om de woede te verbergen die haar donkere wenkbrauwen hebben samengetrokken en haar chocoladebruine kijkers intens verduisteren.
‘Roman is ontevreden?’ herhaalt ze, hoewel het allesbehalve een vraag is, haar armen wapperen weinig gecontroleerd om zich heen, de keuken aanduidend, en alles er omheen. ‘Kijk om je heen, Ravi. Er is geen dag waarop ik mijn ogen open en niet wens overal wakker te worden behalve hier. Hij kan me dronken voeren tot ik moet overgeven, hij kan me dwingen tijd met hem door te brengen en doen alsof hij geen verkeerd persoon is, maar dat zal niet veranderen hoe ik me voel elke keer wanneer hij me zonder toestemming aanraakt omdat hij denkt dat hij daar recht op heeft. Het zal niets veranderen aan de constante rillingen en de buikpijn en het angstzweet waar ik elke nacht mee naar bed ga — wetend dat wat ik wil er uiteindelijk helemaal niets toe doet.’ Inez heeft haar ogen inmiddels in die van Ravi geboord. ‘Ik ben Inez Castillo, ik ben een persoon, niet jullie joder puta.’
Haar borstkas rijst en daalt alsof ze zojuist een marathon heeft gelopen, maar wanneer het eerste vuur in haar ogen langzaam wegtrekt en de realisatie van wat ze zojuist naar zijn hoofd heeft geschreeuwd begint te bezinken, neemt Inez al snel een struikelende stap terug, haar ogen afslaand op de tegels.
‘Ik—’ meende het niet? Ze weten beide beter. Inez klapt haar mond resoluut dicht, het geluid pijnlijk hoorbaar, waarna ze zich omdraait en haar ogen dichtknijpt. Het trillen komt niet langer voort uit razernij, maar voorkomt wel dat ze het mes nog eens probeert vast te pakken.

* fucking whore

Feel the fire, but do not succumb to it.

17 april 2020 - 22:04 Vanth is offline

Vanth 23147

Roman Damario Sanchez
27 • Rabbit • With Ace

"Nooit over nagedacht," geeft hij toe en ik haal mijn wenkbrauw wat op terwijl ik het glas aanpak. Nu moet ik zeggen dat ik niet van het plannen ben, tenzij het om mijn eigen toekomst gaat. Hoe kan je daar niet over nadenken, je moet overal op voorbereid zijn toch? Oh well. Ik neem een slok en blik nog eens terug op de stad. "Voor een strateeg ben ik op persoonlijk gebied verbijsterend slecht voorbereid. Niemand die me hier houdt en ook geen binding met specifiek deze stad, dus ik zou er geen moeite mee hebben te verdwijnen. Het word tijd dat ik mijn mogelijkheden eens uitstippel, voor het een keer mis gaat en het te laat is." vervolgt hij dan en ik kan enkel knikken. ''Dat klinkt als een heel goed plan,'' geef ik hem mee met een klein lachje en klop even op zijn schouder. ''In een wereld als dit moet je altijd voorbereid zijn.'' mompel ik.
"Misschien vergezel ik je wel naar jouw eiland, als je ruimte hebt voor een mede ex-crimineel met een voorliefde voor veel te dure auto's," grapt hij en ik schud grijnzend mijn hoofd. ''Nou goed dan, omdat jij het bent,'' zeg ik en kijk weer naar hem. ''Ik heb iemand nodig die me rond rijd in prachtige auto's wanneer mijn dronken kop het niet meer kan doen.'' grijns ik en met die woorden sla ik het glas achterover. "Wil je hier nog blijven of zullen we terug naar het hotel? Ik kan eerlijk gezegd ook wel wat meer alcoholische versnaperingen gebruiken, maar eerst moet jouw auto nog zonder kleerscheuren thuis komen." Ik lach zachtjes en loop naar de keuken waar ik het glas neer zet. ''Laten we maar terug gaan dan, het zou heel erg rude van mij zijn om je weg te houden van de bar.'' zeg ik en met nog een laatste blik uit de ramen maak ik weer een weg terug naar de garage, waar ik plaats neem op de bijrijdersstoel. Hier klik ik weer de eerste de beste latinzender aan en zing zachtjes mee met de tekst wanneer ik het nummer herken. ''Eigenlijk had ik gewoon de volgende Ricky Martin moeten worden, veel makkelijker.''

El Diablo.

18 april 2020 - 23:48 Novilunium is offline

Novilunium 1529

A C E - B R E N N A N
I must also have a dark side if I am to be whole

Be a Beast, drive a Beast

Garage Hotel — Roman — 27 Years Old — Police Detective — Black Cat — Outfit

''In een wereld als dit moet je altijd voorbereid zijn.'' De woorden resoneren door Ace zijn hoofd als een mantra, maar lijken nog steeds niet voor die klik te zorgen. De connectie tussen de woorden en het daadwerkelijke besef van die waarheid is iets waarvan hij zich afvraagt of hij het niet expres uitstelt — de spanning waarnaar hij eeuwig opzoek lijkt iets wat hem weerhoud. De hand op zijn schouder trekt zijn aandacht terug naar het hier en nu.
"Nou goed dan, omdat jij het bent. Ik heb iemand nodig die me rond rijd in prachtige auto's wanneer mijn dronken kop het niet meer kan doen,'' antwoord Roman grijnzend, alvorens de drank achterover te slaan en naar de keuken te lopen om zijn glas netjes weg te ruimen. "Laten we maar terug gaan dan, het zou heel erg rude van mij zijn om je weg te houden van de bar.''
"Niet dat jij ooit problemen hebt gehad met rude zijn," kaatst Ace vrijwel zonder een seconde te missen terug. Ze betreden de lift weer, vinden hun weg naar beneden en vervolgens terug naar de R8. Hij werpt nog een verlangende blik op zijn eigen Audi, maar blijft zichzelf voorhouden dat het niet handig is twee auto's bij het hotel te hebben; buiten het feit om dat Roman — zingend naast hem in de bijrijdersstoel — niet meer in staat is een auto te besturen.
''Eigenlijk had ik gewoon de volgende Ricky Martin moeten worden, veel makkelijker,'' uit hij juist op dat moment, wat een oprechte grinnik ontlokt aangezien Ace hem voor zijn geestesoog ziet dansen in veel te strakke kleding. Niet iets wat hij zich al te vaak voor de geest wil halen.
"De wereld is niet klaar voor jouw als celeb." Ace stuurt ze wederom over de snelweg, geen zin hebbend om het verkeer in het centrum te trotseren. Het is rustig, aangezien het steeds later word en de nasmaak van de whiskey doet hem verlangen naar meer, waardoor hij met ruim tweehonderd zijn weg terug vind. "Al geloof ik dat je het ver zou schoppen met die stem van je."
Roman kan zingen, dat weet hij, heeft hij meermalen gehoord. Misschien als hem andere kansen waren gegeven in het leven, dan had hij nu daadwerkelijk de nieuwe Ricky Martin kunnen zijn. Terwijl ze garage van het hotel binnenrijden word de realiteit echter rechtgetrokken en zodra de auto op zijn plek staat, grist Ace zijn masker blindelings van de achterbank en zet deze weer op. Ze stappen uit en hij duwt het dossier verder weg in zijn jasje zodat het folder niet op zal vallen.
"Ik moet deze naar mijn kamer brengen en werp er misschien een vluchtige blik op. Zie ik je later aan de bar?" vraagt Ace, de mechanische stem van het masker voor een moment weer vreemd in zijn oren.

Marrow deep, soul deep, essence deep

21 april 2020 - 0:03 Vanth is offline

Vanth 23147

Roman Damario Sanchez
27 • Rabbit • With Ace > @ the bar, alone

Een grinnik rolt over zijn lippen waardoor ik grijnzend zijn kant op kijk. Zie je, zelfs ernstig kan ik nog mensen amuseren. "De wereld is niet klaar voor jouw als celeb." Ik lach zachtjes en schud mijn hoofd. ''Hmh, ik denk het ook niet nee.'' grijns ik. ''It would be over for everyone, Beyoncé who?'' lach ik. Dan keer ik mijn hoofd weer om uit het raam te kijken naar de stad. "Al geloof ik dat je het ver zou schoppen met die stem van je." Ik leg in een speels gebaar mijn hand op mijn hart. ''Waar zou ik zijn zonder je vertrouwen?'' zeg ik en schud mijn hoofd, waarna ik weer zacht meezing met de muziek. Nu hij toch aangeeft dat hij op mijn stem vertrouwt, mag hij het horen ook.
Het duurt met deze route niet heel lang voor we weer bij het hotel aankomen. Ik stap uit en rek mezelf kort uit. "Ik moet deze naar mijn kamer brengen en werp er misschien een vluchtige blik op. Zie ik je later aan de bar?" vraagt Ace en ik draai me om naar hem, waarna ik weer recht op het vertrouwde masker aankijk. Ik knik. ''Yes,'' zeg ik met een kleine glimlach. ''Ik beloof echter niet dat er wat over is.'' plaag ik vervolgens en grijns nog even naar hem voor ik een weg terug maak naar het zwembad. Hier neem ik plaats bij de bar en schenk een glas vol met de eerste de beste fles die er staat. Ik lust toch alles en daarnaast betwijfel ik of ik het nog echt merk. Ik draai me om op de stoel en laat mijn blik over de verschillende mensen gaan, waarna een diepe zucht mijn lippen verlaat en ik het glas weer naar mijn lippen breng. Daar zitten we weer..

El Diablo.

Index RPG Actieve Topics Zoek