[RPG - [16+] - 100 ] Animal hotel [Speeltopic] - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek
  • 28 feb 2020 - 22:34   Frisk is offline
    Frisk
    Frisk 8318

    Animal hotel      [16+]
    Rollen            Praat            Speel
    @Liesje

    De grootstad Nixton wordt geteisterd door geweld en criminaliteit. Onder de grote, felle neonlichten en tussen al de toeristische trekpleisters in loert het gevaar. Niet enkel in de donkerste steegjes, maar ook in de luxe en het rijke nachtleven.
          Animal Parade is de invloedrijkste bende van het moment: in enkele jaren uitgegroeid van een groepje pooiers tot een heel imperium in de drugs- , wapen- en mensenhandel. Zowat overal hebben ze wel iets te zeggen, er is geen tak in de criminaliteit die ze onberoerd hebben gelaten, en toch blijft de top totaal onaanraakbaar. Of toch tot nu.

    Nothing could kill me like you do
    Herwerking van Animals & Hotel Aphrodite

    Op de ochtend van zondag 15 maart, net voor de lente begint, wordt het lijk gevonden van Mason Kingsley (26), doodgeschoten en achtergelaten in een van de kamers van Hotel Aphrodite: luxebordeel, nachtclub en dé uitvalbasis van Animal Parade. De jongeman stond zelf hoog aangeschreven in de bende en zijn dood, in het midden van hun thuis, is een zware klap voor de bende. Is dit het begin van hun einde?
    ⋅⋅⋅⋅⋅      DISCLAIMER
    Deze RPG is [16+]: seks, geweld, drugs, donkere gedachten etc. zijn zeker toegelaten en zullen waarschijnlijk ook aan bod komen. Mocht je zelf te maken hebben gehad met iets wat hier aan bod komt, dan wil ik je als eerste al mijn steun aanbieden. Het raakt me oprecht dat je dat hebt moeten meemaken en ik hoop en geloof in jou dat je het leven krijgt dat je verdient. Ten tweede is het misschien een beter idee om hier dan niet veel verder te lezen.
    Het is allerminst mijn bedoeling om welk van deze onderwerpen dan ook te romantiseren. Criminaliteit in deze vorm en mate is afschuwelijk en onmenselijk, en er bestaat geen enkel excuus voor. De vrouwen in dit topic worden verschrikkelijk behandeld en verdienen stuk voor stuk een beter leven. In geen enkel opzicht wil ik misbruik en mishandeling romantiseren of goed praten, en ik keur dit in elke vorm af. Hell, ik sta op de eerste rij om er recht tegenin te gaan.
    Daar komt dan ook bij dat dit fictie is. Dat het niet verboden is om over deze onderwerpen te schrijven en re RPG'en, en het lijkt me dan ook enorm interessant om verschillende aspecten ervan te zien verschijnen. Ik zie het graag wat realistisch, en niet in de stijl van fifty shades of cringe (geen aanval op de boeken en de fans van de boeken, gewoon een woordgrapje!), maar het is en blijft fictie. De deelnemers schrijven vooral wat zij willen en hoe zij het zien, en dit is allemaal bedoeld om plezier te vinden in het schrijven en lezen van de posts.
    teksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekst
    ⋅⋅⋅⋅⋅      BENDE
    De bende is begonnen als een naamloze pooierbende die jonge meisjes in hun macht kreeg, om ze vervolgens uit te buiten en te verkopen. Er was toen niet zo heel veel structuur en zowel de jongens, als de meisjes kwamen en gingen. Pas de laatste 5 jaar is er structuur en hiërarchie ontstaan, en sindsdien is de bende enorm gegroeid. Ze houden zich met van alles bezig, maar in het hotel is (luxe)prostitutie en drugs nog altijd de hoofdbezigheid.

    DE MASKERS
    Je herkent de leden van de bende aan hun dierenmaskers (vandaar ook de naam). Deze zijn erg hightech, zodat ze niet zomaar afvallen, niet de zwaar zijn, de stem eventueel wordt vervormd, etc. Alle maskers van hetzelfde dier zien er hetzelfde uit en zijn een grijzig wit, maar de eigenaars zijn vrij om deze aan te passen. Het is ook volledig vrij te kiezen in hoeverre je je eigen identiteit beschermt, maar als je van uit de bende spreekt, moet je het masker dragen. Daartegenover staat dan ook dat als je iets doet wat de bende niet goedkeurt met het masker aan... Wel, dat mag je zelf invullen.
    The lion, the wolf and the pig
    De drie (mannelijke) leiders van de bende zijn degenen die vijf jaar geleden begonnen zijn met het uitbreiden van hun macht en de hiërarchie in de bende brachten. Ze zijn de eigenaars van het hotel en er dan ook nog altijd goed mee bezig. Ze hebben elk hun eigen taken, maar werken goed samen om alles in goede banen te leiden. Natuurlijk hebben ze ook heel wat mensen onder hen die ook heel wat te zeggen hebben en vaak ook in associatie werken, en niet perse in opdracht van.
          Naar de buitenwereld toe lijken ze ook elk hun eigen karakter en taak te hebben: de ene de grote leider (ik heb hier zelf een idee voor, dus ik ga even zien) (pig), de andere de onderhandelaar (lion), de derde de vuisten (wolf). Ook zonder masker houden ze zichzelf echter bezig met hun meisjes en andere handeltjes in het hotel.
          De rest van de bende is opgedeeld in twee grote groepen: the rabbits (konijnenmasker) en the cats (kattenmasker).

    The rabbits
    De konijnen of the rabbits zijn de brute kracht van de bende. De straatschoffies die de stad echt terroriseren. In heel de stad zijn ze ondertussen met duizenden, waar ze overvallen plegen, het vuile werk doen bij de deals en een acute dreiging zijn.
          In het hotel zijn ze ook eerder de jongens die zich bezighouden met het grove geweld. Ze zijn de dreigende spierbundels die op de eerste rij staan om te zien of alles wel netjes verloopt. Ze houden zich vooral bezig met de meisjes, drugs, wapens etc.
          Dit wil natuurlijk niet zeggen dat het allemaal domme krachten zijn. De meesten in de hogere rangen hebben wel een goed brein in hun hoofd zitten en weten dat te gebruiken ook. Ze werken nauw samen met de leiders en de cats, en zullen sommige skills zeker ook zelf kunnen.

    The cats
    De katten of the cats zijn de maatpakken en stropdassen van de bende. Ze zijn meer bezig achter de schermen en gebruiken minder makkelijk en minder vaak grof geweld. Ook van hen zijn er zeker wat honderden verspreid over de stad, waar ze zich bezighouden met afpersen, fraude en het witwassen van de buit.
          In het hotel zelf zitten zij ook gemakkelijk meer achter de schermen. Ze zorgen voor de IT en onderhouden de contacten met hoogstaande en vooral superrijke klanten. De hoogste top is echter nog steeds afkomstig uit de pooierbende en het is dan ook niet vreemd dat deze cats zich ook nog bezighouden met hun meisjes.
          Dit wil natuurlijk niet zeggen dat de cats allemaal omhooggevallen ijdeltuiten zijn. Ze zijn niet vies van geweld en kunnen prima hun eigen zaakjes regelen. Ze werken nauw samen met de leiders en de cats, en zullen sommige skills zeker ook zelf kunnen.

    Het belangrijkste onderscheid is vooral naar de buitenwereld toe: staat er een cat voor je deur, dan is onderhandeling nog mogelijk of ben je al je geld kwijt. Staat er een rabbit voor je deur, bereid je dan voor op een bezoekje aan het ziekenhuis. In de hoogste rangen van de bende is dit onderscheid er wat minder, of toch onder elkaar.

    ⋅⋅⋅⋅⋅      HOTEL
    Hotel Aphrodite is geen echt hotel, maar bestaat uit twee componenten:
    Een luxueus bordeel, bedoeld voor de hoogste klasses in de maatschappij, en een nachtclub voor rijke jongeren die zich een avondje van niets willen aantrekken, en los gaan met drank, drugs en meisjes.
    tekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteks
    Kelder
    De kelder is verdeeld in twee delen, die elk te bereiken zijn met aan aparte trap. Er is geen doorgang tussen de twee delen.
          In het eerste deel is er een luxueus zwembad, met enkele jacuzzi's en een sauna te vinden. De ruimte kan afgehuurd worden voor privéfeestjes en op vrije dagen amuseren de jongens hier zich ook wel eens. Met toestemming mogen de meisjes hier ook gebruik van maken.
          In het tweede deel, aan de straatkant van het hotel, is de nachtclub. Er zijn twee dansvloeren, elk met hun eigen bar. De ene vloer is het werkterrein van de meisjes en daar staan ook meer zetels en andere zitmogelijkheden, als wel een klein podium en enkele metalen palen. De andere dansvloer is echt het feestterrein voor de klanten die zich een avondje komen uitleven op drank en drugs.

    Gelijkvloers
    De belangrijkste ruimte op het gelijkvloers is de 'lobby'. Het hotel is geen echt hotel waar je dagen kan verblijven met eten en entertainment, maar het is wel mogelijk om kamers te huren voor één of enkele nachten. Deze worden exclusief gebruikt voor de elite die hun avontuurtjes met de meisjes in stijl, luxe en discretie willen beleven. De lobby is dan ook niet gewoon een aanmeldpunt, maar bestaat eerder uit een rustigere en chique zitruimte, met een kleine, aantrekkelijke bar en de dames die op dat moment beschikbaar zijn voor de elite.
          Naast de lobby zijn er ook nog enkele zalen beschikbaar voor privéfeestjes en andere gelegenheden. Er is ook een keuken, die niet voorzien is op grote feestmalen, maar wel het ontbijt en de 'hapjes' verzorgt voor de klanten. Al het eten is roomservice.

    1ste verdieping
    Op de eerste verdieping bevinden zich de werkruimtes van de meisjes. Dit zijn kleine, maar stijlvolle en comfortabele kamers met elk hun eigen douche. Er zijn er een 15-tal. Deze zijn niet beschikbaar voor overnachtingen, maar staan in functie van de klanten uit de nachtclub die voor wat extra geld meer services van de meisjes vragen. Tijdens de nachtdiensten staan er altijd mannen discreet en professioneel in de gang om de betalingen te ontvangen. Meestal zijn dit bendeleden in een wat lagere rang.

    2de & 3de verdieping
    Op de 2de en 3de verdieping zijn de grotere en luxueuzere kamers van de gasten die deze op voorhand een nacht of enkele nachten boeken. Er zijn er een twintigtal en ze verschillen een beetje qua grootte en luxe, naargelang de prijs. Bij elke kamer komt standaard 1 meisje voor de nacht ter beschikking. Meer vrouwelijk 'genot' is zeker ook een optie, opnieuw voor een bepaalde prijs.

    4de verdieping
    Op de vierde verdieping is de werkruimte van de bende. Deze verdieping is afgesloten en alleen bereikbaar met speciale sleutels en wachtwoorden. Hier maakt de top hun plannen, regelen ze hun IT en andere zaakjes, en komen ze samen om alles te bespreken. Het is niet bereikbaar voor de meisjes, enkel de top heeft toegang tot.

    5de - 7de verdieping
    Dit zijn de slaap- en leefruimtes van de inwoners van het hotel: de jongens en de meisjes. De jongens hebben een 10-tal kamers op de 5de en een deel van de 6de verdieping. Zij liggen alleen, of wanneer ze dit willen, met twee op een kamer. De kamers zijn ruim en luxueus, met elk hun eigen badkamer en eigen indeling. Zij elk op een eigen verdieping: 5, 6 of 7.
          De kamers van de drie topleden zijn nog een tikkeltje groter en hebben ook elk een kleine leefruimte.
          De 15-tal kamers van de meisjes verschillen niet heel veel van die van de jongens, maar zij liggen met 3 of 4 op een kamer, en hebben minder spullen en luxe. Ook zij hebben per kamer een eigen badkamer. Zij liggen vooral op de 7de en ook een deel op de 6de verdieping.
          Op het einde van elk verdiep is een kleine leefruimte: de 5de is vooral voor de jongens, de 6de is meer gezamenlijk, en op de 7de is het iets kleiner, en meer voor de meisjes. Om enig comfort in hun leventje te geven, mogen ze met die ruimte doen wat ze willen, zo lang het schoon blijft. De meeste jongens laten zich er niet snel zien, tenzij ze iemand of iets nodig hebben.

    Onderhoud & personeel
    De meisjes zorgen overdag voor de schoonmaak van het hotel, maar verder is er ook wat personeel van buitenaf: mensen die het geld nodig hebben en zich bewezen hebben discreet te zijn. Vaak zijn dit bendeleden of mensen met associaties, maar er zijn ook heel wat onschuldige personeelsleden. Zij komen echter enkel overdag in het hotel werken.
    		 ⋅⋅⋅⋅⋅      NIXTON
    De stad Nixton is een fictieve stad in de Verenigde staten, ergens in Maine. Het is vergelijkbaar met New York en Chicago, en is niet enkel gekend voor haar toeristische trekpleisters en luxe nachtleven, maar ook voor de corruptie en natuurlijk de bende.
    ⋅⋅⋅⋅⋅      MASON
    Mason Kingsley was 26 jaar op het moment dat hij stierf. Hij behoorde tot één van de eerste rabbits en had dan ook een hoge rang binnen de bende. Hij had 1 meisje in het hotel zitten op het moment van de moord, en hield zich verder graag bezig met drugszaken.
          Qua karakter was hij niet altijd de gemakkelijkste. Hij was niet dom, helemaal niet, maar dacht niet altijd even goed na voor hij iets deed. Hij was opvliegend, sadistisch en een tikkeltje narcistisch. Hij was echter ook loyaal en trouw, en beschermde zijn meisje tegenover anderen - al had ze vooral bescherming tegenover hem nodig. Hij stond klaar voor zijn vrienden en voor de bende, en was altijd wel in voor een vrolijke avond. Hij had een aanstekelijke lach.

    Just survive somehow
    ⋅⋅⋅⋅⋅      ROLLEN
    MEISJES - 7
    Vrouwelijke bendeleden bestaan, maar komen eigenlijk niet erg hoog. Het kan wel zijn dat een meisje dat al lang meedraait meer privileges heeft gekregen en uiteindelijk een soort van plekje in de bende heeft gekregen, maar ze zal altijd moeten knokken voor dat plekje. En dit zijn er niet veel.
    • Naam
    • Leeftijd (16 - 25)
    • Innerlijk
    • Uiterlijk
    • Geschiedenis (hoe in het hotel: verliefd geworden, chantage, geweld, ontvoering...)
    • Extra
    • Relaties (welke pooier)

    ♀      Virago - Dani Reina Verdad - 25 - Juve - 2
    ♀      Reeses - Luna Margaret Hale - 19 - Juve - 4
    ♀      Luftmensch - Mila Addison - 24 - Ravi - 3
    ♀      Serotin - Inez Elizabeth Castillo - 22 - Roman - 3
    ♀      Klaus - Evelyn "Evie" Kay - 23 - Pooier - 4
    ♀      Millay - Montana "Bambi" Byrd - 21 - Ty - 4
    ♀      Velns - Naam - Leeftijd - pooier - pagina
    JONGENS - 7
    Alle mogelijke ideeën die je maar kan bedenken: bring 'em on. De meesten zullen gewelddadig en agressief zijn, maar probeer er wat afwisseling in te maken. Soms maken de kleine dingetjes een personage al uniek. Ook andere ideeën qua rollen, zoals infiltranten of zo, zijn welkom om te bespreken!
    • Naam
    • Leeftijd (20 - 30)
    • Masker (cat, rabbit, 1 van de 3)
    • Innerlijk
    • Uiterlijk
    • Geschiedenis
    • Extra
    • Relaties (welke meisjes)

    ♂      Luftmensch - Juvenalis Pipindorio - 27 - Pig - 4
    ♂      Woundmate - Ravi Rios - 29 - Lion - 3
    ♂      Darby - Tyron Price - bijna 29 - Wolf - 2
    ♂      Mandolorian - Roman Damario Sanchez - 27 - Rabbit - 2
    ♂      Balloo - Naam - Leeftijd - Cat - pagina
    ♂      Preservation - Ace Brennan - 27 - Special kitty - 4
    ♂      Velns - Naam - Leeftijd - pooier - pagina
    teksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekstteksttekst
    BEGIN
    Het is zondag 15 maart. Het hotel is vandaag erg rustig. Er waren maar enkele klanten die waren blijven overnachten, en die zijn allemaal vertrokken. Het is 11u. 's ochtends, de club is nu zo'n 6 uur dicht en de meesten worden stilletjes aan wakker. Kies maar wie Mason vindt (: Die avond is de club normaal dicht (elke zondagavond), maar het 'hotel' wel nog open. Dit is een beetje een rustdag voor iedereen, tenzij die nog taken buiten het hotel en de club heeft. Er worden ook klusjes en dergelijke gedaan, maar op zich valt dat mee omdat er ook extern personeel is.

    ⋅⋅⋅⋅⋅      REGELS
    • Quizlets huisregels
    • 16+ is toegestaan, in welke vorm dan ook. Geef het misschien wel eventjes aan met een trigger-waarschuwing.
    • OOC & relaties & onzin in praattopics
    • Bij ruzie: wees rustig, denk na over wat je typt en probeer het niet over de topics te smeren. Als het niet met jou te maken heeft, probeer je dan niet te moeien. Vraag eventueel vriendelijk om dit niet in de RPG op te lossen. Heb respect voor elkaar en dan komt het vast wel goed!
    • HAVE FUN!! YOU MUST!! RAUWTCH!!

    [ bericht aangepast op 16 maart 2020 - 22:38 ]

    Mijn brein breint zoals het breint.

    10 april 2020 - 13:46   Syaoran is offline
    Syaoran
    Syaoran 12961


    Kesari Zahira Dahab
    "Let it hurt. Let it bleed. Let it heal. And let it go."
    • Twenty-four • Jacuzzi • Malikah & Luna • Outfit •

    Vermoeid staarde Kesari naar haar spiegelbeeld — haar handen omklemde de rand van de wasbak dusdanig stevig dat haar knokkels wit werden. De donker paarse plek die eens haar jukbeen had gesierd had nu nog een groen gelige kleur, waardoor het minder overheerste als het de eerste dagen gedaan had, en de buil op haar hoofd was iets geslonken. Aanraken was echter wel gevoelig nog.
          Ze had een dikke week nodig om enigszins bij te komen van wat door andere bestempelt werd als een "lastige" klant — de man was nijdig geworden nadat hij klaarblijkelijk van mening was niet voldoende voor zijn geld gekregen te hebben, en had haar een lelijke mep verkocht. Wat er verder gebeurd was, wist Kesari niet. Het laatste wat haar bijstond was dat ze Tyrone om hulp had geroepen.
          De zorgen die ze daarna had, vielen echter nu in het niet met het nieuws dat ze vanmorgen voorgeschoteld kreeg. Mason. Dood. Vermoord op zijn eigen kamer. Kesari huiverde. Een lastige klant leek nu haar minste zorgen wel en het benauwende gevoel dat al in haar binnenste huisde, trok zich wat strakker aan. Er dreunde maar één prangende vraag door haar heen, welke voorlopig nog onbeantwoord leek te blijven.
          Kesari ademde een keer diep in, blies haar wangen bol, alvorens ze haar adem weer losliet. Langzaam liet ze de wasbak los en gleed met haar vingers kort een keer door haar donkere haren heen. Ze had genoeg van de vier muren op haar gedeelde kamer — waar ze vooral nu geen rust meer leek te vinden. Onrust en een vorm van angst borrelde diep in haar binnenste. Het was mede daarom dat ze vanavond besloten had de rest weer op te gaan zoeken en hoewel ze niet de complete maaltijd had meegemaakt, was de gegeven speech haar niet ontgaan. Ze had afleiding nodig. Net als de rest waarschijnlijk.
          Na zichzelf enigszins herpakt te hebben, verliet Kesari het toilet en blikte eenmaal terug beneden een keer rond. Her en der zaten kleine groepjes, maar de brunette had eerder al een tweetal gespot waar ze naar toe wilde gaan. In een ietwat versnelde pas liep Kesari in de richting van de jacuzzi en begroette het tweetal voorzichtig — zichzelf duidelijk bewust van de wat sombere sfeer die er rondom hen leek te hangen.
          "Vinden jullie het erg als ik er bij kom zitten?"
    Een kleine glimlach trok over haar lippen heen, terwijl ze knikte naar de rand van het ronde warm-water bad.

    [ bericht aangepast op 10 april 2020 - 13:47 ]

    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    10 april 2020 - 22:32   Perseid is offline
    Perseid
    Perseid 8184

    Inez Castillo
    Some girls are just made of sugar and spice and everything nice

    Roman's girl • with Ravi • kitchen • outfit
          Haar subtiele verandering van onderwerp lijkt de sfeer tussen hen naar veiligere wateren te hebben gestuurd. De donkerharige latina voelt haar lijf dan ook stukje bij beetje weer ontspannen zodra ze de trap naar boven beklimmen, haar gedachten al bij de mogelijkheden aan wat ze zal kunnen bereiden om hen beter te doen voelen onder de huidige situatie. Het idee van quesedillas met veel te veel kaas om fatsoenlijk te kunnen zijn doen haar de laatste meters naar de keuken bijna sprinten.
          ‘Wacht. Voordat we iets gaan klaarmaken, moet je eerst...’ Met lichtelijk gefronste wenkbrauwen kijkt de kleine latina toe hoe Ravi systematisch kastjes begint open te trekken, duidelijk op zoek naar iets. Zich inmiddels bewust van het grootste gedeelte van de inhoud van die kastjes, wil Inez bijna vragen wat hij nodig heeft als de welbekende EHBO—kist tevoorschijn komt. Direct schieten haar ogen omlaag, naar de blaren op haar vingers die hij moet hebben opgemerkt.
          Een poging om haar armen wegwuivend over elkaar te slaan lijkt dan ook niets meer uit te halen als hij een tube met verkoelende gel omhoog houdt. In plaats van de verpakking te lezen, blijft haar blik op zijn onverbiddelijke gelaat hangen. ‘Dit had je eigenlijk direct moeten doen — maar, vooruit,’ zegt hij, de ruimte tussen hen in overbruggend.
          ‘No es nada,’ begint ze, volgend hoe hij iets van de inhoud over zijn slanke vingers verdeeld. De brunette slikt, tevergeefs vechtend tegen de warmte die onverstoord naar de hoogste punten van haar gezicht stijgt. ‘Ik heb er bevroren... guisantes tegenaan gehouden.’ De verdediging ontmoedigd hem allesbehalve, en Inez vindt zichzelf opkijkend naar zijn gezicht op het moment dat hij haar veel kleinere hand met een voorzichtigheid die ze niet achter hem zou hebben gezocht tot zich neemt.
          Er is enkel opperste concentratie in zijn uitdrukking te vinden, de zwarte wenkbrauwen boven zijn lichte kijkers samengetrokken tot een frons, en zijn lippen onbeweeglijk op elkaar gedrukt. Ravi is zo dichtbij dat ze hem kan ruiken, zich afvraagt of zijn donkere haren zo satijnzacht zouden aanvoelen als ze lijken terwijl zijn handen ongehaast over haar vingers strelen. Mierda.
          ‘Voelt het al ietwat beter?’
    Hij kijkt haar zo plotseling aan dat ze bijna achteruit deinst, haar ogen voor het eerst naar zijn werk verplaatst om te bemerken dat de kloppende sensatie eindelijk volledig is verdwenen, de kans dat ze openspringen vrijwel nihil nu. Na Mason... Het had niet meer zo belangrijk geleken.
          ‘Gracias, Ravi.’ Ze kijkt omhoog, een glimp van het poolblauw opvangend vanonder haar wimpers. Inez weet dat ze langer blijft staan dan nodig, dat de stilte om hen heen het bijna doet lijken op de eerste nacht dat ze hem op precies dezelfde plek trof. Ze geeft hem een zacht kneepje in zijn duim, voelt de koele ring die zich daar bevindt en stapt dan langs hem heen naar het aanrecht, hopend dat ze haar gezond verstand ergens in de lades zal kunnen terugvinden.
          ‘Ik heb al besloten wat we nodig hebben, maar voor je liefdadigheid wil ik best suggesties opnemen,’ zegt ze, glimlachend zonder dat ze haar mondhoeken omhoog heeft voelen gaan. Kauwend op de binnenkant van haar wang begint ze de spullen uit te stallen, neuriënd om de stilte te verjagen en omdat ze bang is dat hij haar hart anders zal horen slaan.

    Feel the fire, but do not succumb to it.

    10 april 2020 - 23:10   Vanth is offline
    Vanth
    Vanth 23147


    Roman Damario Sanchez
    27 • Rabbit • With Ace

    "Je hebt vast veel begrip gekregen," had hij nog vastgesteld, iets waardoor ik kort met mijn ogen had gerold. ''Ja, zeker. Maar dat viel wel te verwachten van onze lieftallige klantjes hmh?'' sprak ik sarcastisch. Zoals verwacht, was het totaal het tegenovergestelde. Nu had ik ook mijn zuiderse temperament, dus als de een begint te schreeuwen doe ik snel genoeg mee. Hoeveel Spaanstalig gevloek uit mijn mond is gekomen elke keer als ik de telefoon ophing, ik kon het niet meer bijhouden. Oh well.
    "Geen bijzonderheden. Enigszins teleurgesteld in het gebrek aan informatie," zegt hij na mijn laatste vraag en ik knik lichtjes, waarna ik zijn blik volg richting Ravi. Oh, ja hij had het opgeruimd uiteindelijk. Mooi, een zorg minder in mijn ogen. Maar lastig als je naar informatie zoekt, natuurlijk. Ik frons lichtjes als ik hem zie vertrekken met Inez en voor een kort moment vernauwen mijn ogen. De man naast me trekt echter alweer mijn aandacht.
    "Hoe bezopen ben je en moet ik je de sleutels van je R8 al afhandig maken?" Ik steek mijn vinger even op en even ben ik van plan hem een eerlijk antwoord te geven. Ik blijf echter stil als ik mij niet kan bedenken hoeveel het nou eigenlijk al geweest is. Iets wat hij ook zou moeten bedenken nu. ''Oké, laat me mezelf verdedigen. Het is in ieder geval verspreid geweest over deze hele dag dus zo slecht voel ik me niet.'' zeg ik en ik neem nog een grote slok, waarna ik zachtjes lach. "Maar als je even wat rondjes wilt gaan rijden in mijn baby, dan moet je het zeggen.'' zeg ik wat speelser. ''Jij bent waarschijnlijk de enige die ik vertrouw hier met de sleutels dus...'' vervolg ik al snel en haal dan mijn schouders op. Bij gebrek aan de liefde van mijn leven, heb ik al mijn liefde maar gestoken in die auto. Spijt had ik er niet echt van, het is geweldig en menig man lijkt daar hetzelfde over te denken. ''Jij moet het zeggen, maar het ziet er niet uit alsof je ergens vanavond dat zwembad in duikt.'' spreek ik nonchalant met een lichte grijns en neem nog wat kleine slokken ''And I need a break.''

    El Diablo.

    11 april 2020 - 9:10   Kefe is offline
    Kefe
    Kefe 5051

    Malikah El Masry
    Roman’s Girl      ♕      Believer      ♕      Fighter      ♕      Jurk | Badpak      ♕      Jacuzzi w/ Luna & Kesari


    "How my mind ricochets
    between certainties and doubts."



    "I promise you this —
    you will never walk alone in the darkness."


    		 ‘Dankjewel.’
    Het woord is verstopt in de vorm van een mompel, maar Malikah begrijpt het maar al te goed. Het enige dat ze kan doen is vertellen hoe ze erover denkt, liegen wil ze niet. Expres heeft ze dan ook niet de belofte gemaakt dat ze haar niets zullen doen, want dat is niet aan haar. Ze hoopt het niet en is zeker niet van plan de blondine een duwtje te geven richting de afgrond — al zal het haar relatie met Black Cat echter wel weer kunnen versterken. De moordenaar op een dienblad aangeven? Als hij dan niet dankbaar is weet ze het ook niet. En ondanks dat het kort door haar hoofd spookt weet ze dat ze dat nooit of te nimmer zal doen — hoopvol dat ze Black Cat gewoon kan blijven ontwijken zolang mogelijk.
          Op de wilde fantasie van Luna, besluit Malikah niet te antwoorden. Het is een simpel plan, eentje die ze zelf ook maar al te graag uit wil vogelen — en waar ze haarzelf ook oprecht uren mee bezig kan houden. Maar nu, nu voelt het onrealistisch. Er zit een agent binnen Animal Hotel, en ondanks dat haar dat een veilig gevoel moet geven, voelt ze enkel zijn aanrakingen branden op haar lichaam. Haar keel, haar wangen, haar pols en vooral de vinger welke één simpele aanraking heeft ontvangen. Het doet haar denken aan de laatste interactie met Black Cat, waar Roman haar dwong een slachtoffer te vinden om te verleiden — Black Cat werd de gedupeerde. Nu ze echter de ogen achter het masker kent, betwijfelt ze of ze hem überhaupt iets gedaan had, of er enige vorm van reactie was geweest vanachter dat welbekende masker.
          ‘Dat moet lukken. Als we ze klootzakken kunnen blijven noemen, moet het voor deze avond in ieder geval wel lukken.’
          De waterige glimlach op het gezicht van de blondine doet Malikah toch eventjes een eigen glimlach forceren. Ondanks dat het een vooruitgang is op eerder, voelt het nog niet echt als een triumph. En natuurlijk wil ze hier best uren over praten met Luna, maar voor nu is het niet realistisch. Iedereen kan wat opvangen, de mannen kunnen wat opvangen of iemand blijft hen in de gaten houden. Geen van die scenario’s klinken haar goed, en het liefst wil ze nu vertrekken. Het is echter dat ze zelf beseft dat ze op het randje zit, niet enkel op dat van de jacuzzi, maar ook van haar eigen capaciteiten. Malikah heeft alle besef dat anderen haar leven in hun handen hebben, en wil het terug eigenen. ‘Klootzakken klinkt gepast als je het mij vraagt.’
          ‘Je hebt gelijk.’
          Het doet haar goed dat Luna en zij op één lijn zitten, al is het maar voor nu. Malikah besluit voor nu dan ook maar haar handen op haar schoot te behouden, en even de tijd te nemen om in— en uit te ademen. Om haar eigen rug te rechten, alle emoties weg te drukken en haar eigen masker op te zetten. Een poging daarin is om na een korte stilte Luna te vragen of ze nog met muziek bezig is geweest. Het is iets. Ze wil zich vastgrijpen aan iets bekends, puur uit wanhoop.
          ‘Nee. Niks nieuws, eigenlijk. Ik ben wat oude stukken aan het herschrijven, sommigen liepen niet zo lekker. Je mag wel een keer mee, als Juve dat tenminste goed vind.’
          Een vlaag van emoties is zichtbaar in de blauwe ogen van Luna, waardoor Malikah kort twijfelt aan haar afwisseling van gesprek, maar tot haar verbazing gaat ze er dan toch in mee. Begripvol knikt Malikah naar haar vriendin. ‘Je komt er wel.’ Het herschrijven kent ze zelf maar al te goed, de schildersezel aan haar kant van haar gedeelde slaapkamer heeft ze al zeker twee jaar, en heeft al zo’n dikke laag verf erop zitten dat het haar verbaasd dat nog niemand er een blank doek neer heeft gezet. Het is echter de naam Juve die haar richting de man laat glijden. Het besef dat hij de enige is die ze kan vertrouwen op dit vlak is groot. Toch schud Malikah lichtjes haar hoofd op Luna’s woorden, al spreekt ze zichzelf direct tegen. ‘Misschien moet ik dat wel eens doen.’ Of ze het heeft over haar eigen gedachten — het opzoeken van Juve — of eens met Luna meegaan weet ze nog niet zozeer.
          ‘En jij? Mis je het niet, het piano spelen?’
          Even denkt Malikah na over deze woorden, en haar oprechte antwoord. Ze mist het gevoel van haar vingers op de toetsen, al spelen daarbij ook direct haar emoties naar boven van haar laatste pianoleraar, en hoe dit tot een einde kwam. Ondanks dat alles knikt Malikah toch op de woorden van Luna, maar voordat ze haar mond kan openen om te antwoorden hoort ze een bekende stem.
          ‘Vinden jullie het erg als ik er bij kom zitten?’
          Malikah kijkt op, om daar vervolgens Kesari op te merken. Een lichte glimlach siert haar gezicht, terwijl ze uitnodigend naast haar klopt. Ze steekt haar hand behulpzaam uit, zoals ze eerder ook bij Luna deed, en wacht geduldig tot ze plaats heeft genomen. De bult op haar hoofd is gekrompen, maar het is nog steeds duidelijk zichtbaar. De plek op haar jukbeen was ook lichter geworden, wat natuurlijk niet gek is.
          ‘Gaat het een beetje met je? Je ziet er in elk geval al wat beter uit,’ maakt ze de andere dame duidelijk. Malikah bekijkt het gezicht van de andere dame nog eens, voor ze dan toch een instemmend knikje geeft op haar eigen woorden. Haar ogen glijden toch naar de jacuzzi toe, om zich weer even te focussen op de bubbels. Ergens wil ze zichzelf dwingen in de jacuzzi te glijden, zodat ze niet zo gauw eruit zal klimmen om iets doms te doen, maar ze weet zelf ook dat niets haar zal stoppen als er eenmaal een plan haar te binnen schiet. Malikah neemt een slokje van haar glas, maar houdt het vervolgens in haar hand.
          Ergens weet Malikah niet of ze Mason op wil halen, en besluit het maar even niet te doen voor ze haarzelf en Luna opnieuw triggered. ‘Het is haast een welcome back party voor je, Kes.’ Malikah’s mondhoeken krullen wat op, maar een glimlach is het ditmaal niet te noemen, ze weten allemaal namelijk goed genoeg waarom ze hier zijn.

    I'm your little ray of pitch black.

    11 april 2020 - 11:44   Novilunium is offline
    Novilunium
    Novilunium 1529

    A C E - B R E N N A N
    I must also have a dark side if I am to be whole
    Zithoek — Roman — 27 Years Old — Police Detective — Black Cat — Outfit

          Zijn vraag word opgevolgd door de duidelijke intentie een antwoord te geven, maar de man naast zich laat zijn vinger enkel even in de lucht hangen terwijl zijn hersenen duidelijk op zoek zijn naar een reactie op die vraag. Er verstrijkt een bijna komisch te noemen moment waarin hij als bevroren zo zit, alvorens het op te geven, zijn hand te laten zakken en te lachen.
          "Oké, laat me mezelf verdedigen. Het is in ieder geval verspreid geweest over deze hele dag dus zo slecht voel ik me niet," verdedigd hij zijn persoon, waaruit Ace de conclusie trekt dat; nee, nee Roman is niet in staat zijn auto nog te besturen. Duidelijk niet van plan om na deze bevinding te gaan minderen, neemt de man nog een slok uit zijn fles. "Maar als je even wat rondjes wilt gaan rijden in mijn baby, dan moet je het zeggen. Jij bent waarschijnlijk de enige die ik vertrouw hier met de sleutels dus...''
          Waarop Ace zijn andere mondhoek ook omhoog tikt en het geheel nu bijna door kan gaan voor een grijns. Maar goed dat hij zijn masker op heeft. Zelf is hij in zijn BMW X6 op het moment, aangezien hij direct uit het werk hierheen is gekomen. Prachtige wagen, maar puur voor het comfort en niet per se voor de rij ervaring. Het kan in niets op tegen een supercar.
          "Jij moet het zeggen, maar het ziet er niet uit alsof je ergens vanavond dat zwembad in duikt and I need a break.'' Wat correct is, als Ace wil zwemmen dan doet hij dat thuis wel, zich afvragend hoe goed zijn masker tegen chloor zou kunnen. Hij zet zijn glas direct weg, opgelucht over het feit dat hij nog maar een paar slokken heeft gehad en komt in een vloeiende beweging overeind, zijn blik in die beweging voor een laatste keer naar Malikah afdwalend.
          "Uiteraard zeg ik geen nee tegen dat aanbod. Ik moet toch nog een dossier van huis halen, dus als je het niet erg vind daar even een tussenstop te maken?" Ace wacht tot de andere man ook in de benen komt en steekt zijn hand gebiedend in de richting van de deuren. "Lead the way."

    Marrow deep, soul deep, essence deep

    11 april 2020 - 14:06   Reeses is offline
    Reeses
    Reeses 1333

    LUNA MARGARET HALE
    ▢ Outfit ; Dress + Bikini ▢ 19 years old ▢ Juve's girl ▢ Jacuzzi --> Malikah ▢

    		 Hoewel Malikah er logischerwijs niet op door was gegaan, bleef de optie om te ontsnappen toch door haar hoofd spoken. Die ochtend had Luna het er met Montana over gehad, zojuist weer met Malikah. Was dat niet een reden om er toch mee door te gaan? Was het toeval of misschien toch een soort teken? Sinds ze in het hotel was gearriveerd, had ze met geen woord over het onderwerp gesproken. En nu was het notabene twee keer op dezelfde dag. Voorlopig zou ze het onderwerp laten rusten, maar Luna zou het zeker niet vergeten.
          Op haar glimlach had Malikah gereageerd door terug te glimlachen en eventjes viel het woord klootzakken wel erg vaak. “Klootzakken klinkt gepast als je het mij vraagt.” Luna had instemmend geknikt, waarna Malikah op een ander onderwerp was overgestapt. “Je komt er wel,” antwoordde Malikah, Ze schudde daarna kort met haar hoofd, al was haar antwoord het tegenovergestelde. “Misschien moet ik dat wel eens doen.” Luna had opnieuw geknikt, iets dat ze veel deed deze avond. “Leuk,” antwoordde ze gemeend.
          Voor Malikah echter antwoord kon geven op Luna’s volgende vraag, klonk er een andere stem op. “Vinden jullie het erg als ik er bij kom zitten?” Heel even verstijfde Luna, maar toen ze zag dat de stem tot Kesari behoorde, liet ze haar schouders langzaam zakken. Malikah was degene die echter reageerde op Kesari’s vraag, waarna ze haar hand uitstak zodat Kesari zich bij hen kon voegen. “Gaat het een beetje met je? Je ziet er in elk geval al wat beter uit,” zei Malikah toen. Luna wierp een blik op Kesari, die ze desondanks graag mocht. Luna zag meteen wat Malikah bedoelde en knikte bevestigend op Malikah’s woorden. “Ja,” zei Luna ook. “Het is een stuk minder geworden.” Luna’s blik gleed vanzelf naar haar eigen bovenarm, welke versierd werd door een blauwe plek, hoewel het door het jurkje dat ze droeg minder opviel. Een laatste aandenken aan Mason’s gewelddadige karakter.
          “Het is haast een welcome back party voor je, Kes,” vervolgde Malikah, met een halve glimlach. Luna snoof lichtjes. “Alleen jammer dat wij dan niet mochten bepalen wie er wel en niet mochten komen,” mompelde Luna. “Dan was het een stuk rustiger geweest.” Ze was even stil en opperde toen: “Ander onderwerp?” Luna liet haar hand door de bubbels glijden. “Ik denk dat ik toch eens die bubbels ga uitproberen.” Soepel trok Luna het jurkje over haar hoofd, waarna ze zich vrijwel direct tot aan haar nek in het water liet glijden om de verse blauwe plekken aan het oog te onttrekken.

    11 april 2020 - 14:51   Frisk is offline
    Frisk
    Frisk 8318

    ▣◈▣      JUVENALIS      ▣◈▣
    27 - Ligbedden - Ty & Dani - zwemshort & T-shirt

    Het was hem gelukt om Tyrone een iets minder bedrukte gezichtsuitdrukking te laten vertonen, al was dat voor Juve geen al te grote prestatie. Het was wat hem zo goed maakte tussen Ty en Ravi in. Hij stond dan ook met een gelijkaardige grijns op om Dani op te wachten.
    Tyrone antwoordde niet op Dani’s vraag en ook Juve ontweek het. Ze hadden beiden geen enkel antwoord dat helemaal bevredigend zou zijn. Het was nog vroeg en hoewel ze alle drie wel al met – heel wat – moorden en doden in contact waren gekomen, was deze situatie toch uniek. Het zou niet zomaar overwaaien. Dus draaide Juve het gesprek makkelijk naar Dani’s welzijn.
          ”Mejor,” antwoordde ze en Juve glimlachte. Hij streek wat natte plukken haar uit haar gezicht en hals, en bestudeerde haar op zijn gemak. Ondanks haar ontdekking, zag ze er verder – fysiek – beter uit dan andere meisjes. Nu was iedereen hier wel gewend aan de blauwe plekken en Juve zou zich er ook niet al te druk om maken. Zo lang de functionaliteit bewaard bleef, ging hij niet zitten uitvogelen wat klanten allemaal precies wilden en deden met het ... aanbod.
          ”Alleen wat hoofdpijn nu, maar daar geef ik wel een paar boeken de schuld van.” Ze keek hem eventjes aan en hij deed hetzelfde, een geamuseerde trek om zijn mond. Hij vertrouwde erop dat Dani niet in de kasten of spullen heeft zitten zoeken, waar ze niet moest komen. Boeken had hij overal in de kamer liggen, dus dat was helemaal prima. Voor hij er op in kon, blikte ze over zijn schouder.
          ”Pas je op dat je gezicht niet zo nors blijft staan?” riep ze, waardoor Juve wist dat ze Ty bedoelde. Hoewel, vandaag waren er ook anderen die behoorlijk uit hun humeur waren. Zelf had hij het nieuws al in de dag verwerkt – Juve kon erg veel verdragen. Zolang het geen familie was, of écht een van zijn beste vrienden, kon hij zich er uiteindelijk makkelijk overzetten. Hij maakte zich wel zorgen, maar zou prima kunnen slapen die nacht.
          ”Oh, al aan het plagen, ja?” grinnikte hij, terwijl hij zijn handen naar haar middel verplaatste. Hij liet zijn hoofd zakken naar haar hals, waar hij zachtjes tegen haar huid uitademde. “Als het zo zit,” mompelde hij, eveneens op een plagende toon. Het volgende moment hief hij haar een klein stukje op en duwde haar weer het water in. Lachend leunde hij naar achteren en zette zich schrap, mocht ze hem er mee proberen in te trekken. “Oeps,” grijnsde hij.

    [ bericht aangepast op 11 april 2020 - 14:51 ]

    Mijn brein breint zoals het breint.

    11 april 2020 - 15:54   Frisk is offline
    Frisk
    Frisk 8318

    ⁎❅⁎      Mila Addison      ⁎❅⁎
    24      -      Zitruimte      -      With Mo      -      Bikini


    "Ja," reageerde Montana en ze richtte haar blik even op Black Cat en Roman. Mila keek met haar mee, maar de twee mannen merkten hen niet eens op. Dat vond ze helemaal prima, ook al waren ze nooit echt onaardig tegen haar. Roman kon zelfs soms bijna opvallend lief zijn – iets wat ze niet altijd even veel vertrouwde, maar dat haar ook niet onaangeraakt liet.
          ”Ik vind het maar eng,” zei Montana zachtjes en Mila draaide haar hoofd weer naar haar. Automatisch legde ze haar hand op Mo’s arm en glimlachte ze geruststellend. “Iemand hier heeft... je weet wel.”
          Mila knikte traagjes, maar voelde nog altijd niet echt... Het was alsof ze naar een film keek, eentje waar ze wel in meegesleurd werd, maar ook weer niet echt. Misschien moest het nog binnenkomen? Ze had dit altijd wel in panieksituaties en vaak kwamen de emoties achteraf pas. Meestal kwam dat goed uit, maar dat niets voelen schrok haar ook af.
          ”Ja, klopt. Het is eng,” antwoordde ze wat droogjes en ze keek weer weg. “Ik ga wat te drinken halen,” zei ze vervolgens snel. “Moet jij ook wat hebben?”
          Ze wachtte Mo’s antwoord af en stond recht. Roman en Kitty – zo noemde ze hem in haar hoofd en ze hoopte dat ze het er nooit zou uitfloepen – leken net te willen vertrekken, waardoor ze een onhandige bocht om hen moest maken. “Sorry,” mompelde ze, waarna ze verder trippelde.
          Ergens halverwege de zaal stopte ze even en keek gespannen toe hoe eerst Inez en dan Ravi uit de bar kwamen. Zijn gezichtsuitdrukking – de manier waarop hij naar Inez keek – leek haar lichaam in steen te doen veranderen. Ze had het al een paar keer eerder gezien en elke keer weer woog het zwaarder op haar zelfvertrouwen. Als een stomme bevestiging van wat ze eigenlijk wel wist, maar nog altijd niet wilde accepteren.
          Met moeite stapte ze weer verder en probeerde ze het tweetal te negeren dat de deur door verdween. Ze kende Inez ook, ze nam het het meisje niet écht kwalijk, maar Mila kon moeilijk boos worden op Ravi. Daar had ze de durf niet voor. Waarom ook. In de bar aangekomen, was ze blijkbaar niet de enige die het gezien had.
          ”Wel, wel, wordt het prinsesje dan toch vervangen. Welkom bij de club, Millie,” hoorde ze zoetsappig achter zich, terwijl ze op de drankjes wachtte. Mila reageerde niet op Rosalie, pakte de glazen voorzichtig in haar kleine handen en draaide zich met een strak gezicht om. Ze ging niet zoals haar worden, nooit. Ze zou Inez beter behandelen, wat er ook.. wat er ook mocht gebeuren. Dat was het laatste stukje van zichzelf dat ze nog zelf in bezit had – want meer was ze niet, bezit. Verder was ze niet interessant, waarschijnlijk nooit geweest ook – en dat ging ze niet laten verpesten door een verbitterde trut.
          Zonder haar een woord of een blik waardig te geven, liep Mila terug naar de zithoek, waar ze zwijgend en nog altijd met een strak gezicht het drankje aan Mo gaf. Zuchtend ging ze zitten.
          ”Zo kan ik er vanavond nog wel een paar gebruiken, wat jij?” zei ze na haar eerste slokje.


    Mijn brein breint zoals het breint.

    11 april 2020 - 16:06   Vanth is offline
    Vanth
    Vanth 23147


    Roman Damario Sanchez
    27 • Rabbit • With Ace

    Hij zet zijn glas zowat direct weg en een tevreden grijns vormt op mijn lippen. Dat is nou eenmaal een aanbod dat je niet kan laten liggen eh? "Uiteraard zeg ik geen nee tegen dat aanbod. Ik moet toch nog een dossier van huis halen, dus als je het niet erg vind daar even een tussenstop te maken?" Ik knik en neem nog een laatste slok, waarna ik de fles op de tafel zet. ''Ja, geen probleem.'' zeg ik. Hij steekt zijn hand richting de deuren. "Lead the way." Ik sta op en begin een weg te maken terug naar mijn kamer. Niet alleen om mijn sleutels te pakken maar ook om me snel om te kleden. Allemaal leuk en aardig, maar ik ga niet enkel in een zwembroek in mijn auto zitten.
    Ik open de deur van mijn kamer en loop ondertussen al naar de kast. ''Give me one minute.'' zeg ik en snel schiet ik weer in een simpele, donkere outfit. Ik had maar weinig lichte dingen in mijn kast hangen. Nadat ik een zwart paar sneakers aan heb gedaan loop ik naar mijn tafel en vis mijn mobiel en sleutels er vanaf. ''Let's go.'' zeg ik met een lichte grijns op mijn lippen. Na zo'n dag als vandaag kon ik het hotel wel even achter me laten, al zou het maar kort zijn. Het duurt niet lang voor we bij de garage aankomen en met een simpel piepje maak ik de auto open, waarna ik mijn sleutels zijn kant op werp.
    Zelf neem ik plaats in de bijrijdersstoel en houd ik me bezig met de radio. Dat zijn de regels toch? Shotgun gets the radio? Uiteindelijk besluit ik het te laten bij een of ander latin nummer die ik zachtjes laat afspelen. Ik zucht even en kijk voor me uit. ''Ik mag hopen dat dit soort dingen geen gewoonte worden.'' mompel ik, doelend op het hele zooitje vandaag. ''Anders ga ik mijn vertrek naar een prachtig tropisch eiland maar even eerder inplannen.''

    El Diablo.

    11 april 2020 - 21:10   Kefe is offline
    Kefe
    Kefe 5051

    Tyrone Price
    Bambi’s owner      ♕      Lone wolf      ♕      Fighter      ♕      Trunks      ♕      Poolside w/ Juve & Dani


    		‘Pas je op dat je gezicht niet zo nors blijft staan?’
    Dani’s lichte plagerij is direct hoorbaar, waardoor hij haar kant op kijkt — al is haar aandacht alweer gericht op de getatoeëerde arm van Juve. ‘En ik maar denken dat het me zwoeler doet lijken.’ De spieren in zijn gezicht verlichten wat, al neemt het geen vleugje stress weg. Geen van zijn zorgen worden weggedrukt, en zelfs Dani weet hem niet af te leiden.
          De blik van Ty glijdt rond, en voordat hij het goed en wel beseft ligt Dani alweer in het water — dankzij een plagende Juve. Het is iets waar Ty altijd tegenop kijkt, want zelf is hij helemaal niet zo met de dames. De meesten zien hem als een monster, met her en der een uitzondering. Ondanks dat hij daar grotendeels zelf voor gekozen heeft, niet alleen dankzij zijn gedrag dat omschreven kan worden als een ware zonnestraal, maar ook door zijn woede uitbarstingen die hij inmiddels wat beter in toom kan houden.
          Tyrone zit er maar, als een ware zoutzak afwachtend op een teken. Lang duurt dit echter niet, gezien hij zichzelf bezig wil houden met iets. Wanneer zijn ogen weer naar Juve en Dani glijden, besluit hij maar eens gek te doen in de hoop op zijn minst zijn eigen gemoedsrust te doen verbeteren. Het is een zeldzaam moment voor Tyrone. Muisstil staat hij dan ook op, en voordat Juve het goed en wel beseft, heeft Ty hem ditmaal het water ingeduwd — terwijl er een lichte grijns op zijn gezicht verschijnt. Onderweg legt hij nog zijn wijsvinger voor zijn mond terwijl zijn blik op Dani gericht is. ‘Oeps.’ Hij kan dan ook niet anders als hetzelfde woord tegen zijn vriend gebruiken die hij zojuist tegen Dani uitsprak.
          ‘Voort wat, hoort wat,’ zegt Ty dan droogjes, terwijl hij enkele stappen achteruit zet, terwijl hij toch met een lichte grijns naar de twee in het water kijkt. Pas wanneer niemand iets lijkt uit te willen halen besluit hij plaats te nemen op de rand van het zwembad, zoals Juve eerder deed. Ondanks dat zijn gezicht vrijwel direct in een neutrale staat te vinden is, voelt hij zich wat kalmer. Misschien is het simpelweg het idee dat hij niet zo waakzaam hoeft te zijn, geen van de anderen lijken die taak namelijk op zich te nemen, en het is zeker die van hem niet. Een eenzame zucht glijdt tussen zijn lippen vandaan, voor hij zijn armen even achter zich plaatst om wat relaxter naar achteren te leunen.
          De komst van Kesari is hem ook zeker niet ontgaan, welke hij met zijn ogen richting de jacuzzi volgt. Ze neemt al gauw plaats bij Luna en Malikah, waardoor Tyrone zijn aandacht weer in het rond laat glijden. Montana en Mila hebben hun plek gevonden in de zithoek, terwijl Ravi er vandoor gaat met Inez. Er is genoeg leven, en toch ook weer niet. De sfeer is vreemd, en in alle eerlijkheid heeft Ty ook helemaal geen zin in dit “feest”. Het liefst vertrekt hij gewoon naar huis, maar helaas is er een taak die verricht moet worden.
          Wanneer Roman en Ace er vandoor gaan, wil hij hen het liefst naroepen dat ze op hem moeten wachten, maar in plaats daarvan blijft hij stilletjes zitten. Zijn ogen glijden weer naar Juve en Dani, voor deze opnieuw de rest van de menigte scannen. Hij weet niet eens of hij ditmaal op zoek is naar een specifiek iets, of gewoon iets dat hem afleiding kan bieden. Zijn ogen glijden uiteindelijk echter richting het water, waar hij twijfelt of hij een duik wil nemen.

    I'm your little ray of pitch black.

    12 april 2020 - 15:01   Syaoran is offline
    Syaoran
    Syaoran 12961


    Dani Reina Verdad
    "I knew my innocence was lost when I realised I was no longer afraid of the darkness surrounding me. .
    Instead, I discovered, I fear the darkness that hides inside me."
    • Twenty-five • Zwembad • Juve & Tyrone •

          "En ik maar denken dat het me zwoeler doet lijken."
    Heel even kijkt Dani op van Juve' arm en weet een zachte grinnik te laten klinken als ze haar duim en wijsvinger een centimeter of twee van elkaar af houdt. "Nog een klein beetje meer je best doen," werpt ze Ty toe.
          "Oh, al aan het plagen, ja?" grinnikt Juve, waardoor haar aandacht weer terug naar hem toe gaat. Een van haar mondhoeken krult omhoog, terwijl ze één van haar wenkbrauwen haast in een stille uitdaging omhoog trekt. Toen Dani zijn kamer verlaten had, had ze geprobeerd zoveel mogelijk van haar gemoedstoestand daar achter te laten. Nu ze de grip op zichzelf enigszins weer had weten te herpakken, was terugvallen het laatste dat ze wilde — hierdoor viel ze maar al te gemakkelijk in haar eigen manier van doen en laten.
          "Als het zo zit."
    Kippenvel trok over Dani's lichaam heen bij het voelen van Juve' warme adem tegen haar naakte huid aan. Het bleef bijzonder om te merken — te voelen — hoe instinctief haar lichaam altijd op hem reageerde, wat hij ook deed, en na al die jaren nog steeds. Hierdoor raakte Dani te veel afgeleid van waarom zijn handen daadwerkelijk naar haar middel waren afgedwaald.
          "Juve," wist ze enkel en alleen nog ter waarschuwing uit te brengen, tevergeefs weliswaar. Met een plons gooide Juve haar terug het water in, waarbij ze nog net voorkwam volledig kopje onder te gaan. "Oeps."
          "Sádico," reageerde Dani, haar donkere kijkers ietwat toegeknepen — haar plan al gesmeed om hem terug te pakken — terwijl hij op zijn beurt breed naar haar grijnsde. Achter hem kwam Tyrone echter in beweging, nog voor Dani ook maar iets in werking had kunnen brengen. Terwijl de jongen geluidloos achter Juve gaat staan en een vinger op zijn lippen legt, besluit de brunette om Juve' aandacht vooral bij dat van haar te houden.
          "Kom je niet bij me?"
    Licht kantelde Dani haar hoofd, liet haar tong suggestief over haar onderlip heen glijden. "Flauw hoor," een grijns trekt over haar lippen heen, precies op het moment dat Tyrone hem het water in duwt. "Oeps," is diens droge reactie vervolgens. "Voort wat, hoort wat."
          Dani kan het niet helpen om even zachtjes te lachen. Tyrone — anders altijd zo niet het plagende type, liet voor het eerst een kant van zichzelf zien die waarschijnlijk niemand hier achter hem had gezocht.
          "Afleiding, cariño," prevelde Dani zoetjes, een brede glimlach op haar lippen eens Juve boven water komt en ze naar hem toe zwemt — doelend op de plagende woorden in de richting van Tyrone, welke ze eerder op de kant uitgesproken had.
          "Werkt het beste om even te vergeten wat er allemaal gaande is," vervolgde Dani, terwijl ze haar armen in Juve' nek legt en haar lichaam doelbewust dicht tegen het zijne aanbracht. Ergens zat er een kern van waarheid in haar woorden, daar ze zelf geregeld gebruik maakte van de afleiding op dat moment, om even niet te hoeven denken aan waar ze daadwerkelijk in was beland. Het hielp vaker dan ze in het prille begin verwacht had.
          Een voldane glimlach weet voor het eerst vandaag oprecht rondom haar mond te spelen, waarbij de brunette geamuseerd één van haar wenkbrauwen omhoog trekt, alvorens ze met haar lippen over zijn kaaklijn heen veegt, in de richting van zijn oor.
          "Geleerd van de beste, niet waar?" fluistert ze, een tikkeltje heser dan ze normaliter klinkt.
    Licht laat Dani haar vingers even door de natte haren in zijn nek glijden, waarna ze subtiel haar handen naar zijn schouders laat afdwalen — om Juve zo opnieuw met haar volledige gewicht een keer onder water te duwen. "Oeps," grijnst ze breed een keer naar Tyrone.
          Het deerde haar niet wat de rest allemaal mocht denken. Dani had haar portie voor vandaag wel gehad en greep nu alles aan om haar angsten onder controle te houden. De andere meiden hadden de shock wellicht pas net te verwerken gekregen — zij liep de komende maanden nog rond met een afgrijselijk beeld op haar netvlies gebrand, terwijl de meeste enkel het belangrijkste te horen hadden gekregen. Ze verdiende het om nu heel even te doen alsof er helemaal niks mis was gegaan.

    Kesari Zahira Dahab
    "Let it hurt. Let it bleed. Let it heal. And let it go."
    • Twenty-four • Jacuzzi • Malikah & Luna • Outfit •

    Dankbaar neemt Keasri de hand aan die Malikah naar haar uitsteekt, om zo langs haar plaatst te nemen op de rand van het bad. De donkere schone was een van de weinige vrouwelijke gezichten die ze de afgelopen dagen had gezien — bewust weliswaar, omdat Kesari geen zin had in verdere bezoek.
          "Gaat het een beetje met je? Je ziet er in elk geval al wat beter uit," vroeg Malikah. "Ja," viel Luna haar op datzelfde moment bij. "Het is een stuk minder geworden."
          Voorzichtig wist Kesari een keer te glimlachen, terwijl ze haar benen door het warme water heen liet glijden.
          "Ik voel me ook een stuk beter dan aan het begin van de week," reageerde ze ondertussen. Een leugen was het niet, want Kesari voelde zich inderdaad een heel stuk beter. Haar hoofdpijn — hetgeen wat als een denderende trein had geklonken de eerste dagen — was bijna helemaal verdwenen, en haar gezicht voelde een heel stuk minder beurs aan. Toch had haar innerlijke zelf een deuk op gelopen en hoewel ze er altijd al tegenop had gezien, keek ze nu al helemaal niet uit naar haar klanten van de komende dagen. De angst dat haar opnieuw iets kon gebeuren had haar bijna feilloos in zijn macht.
          Hierdoor blikte ze heel even in de richting van Tyrone, die een eindje verderop plaats had genomen aan de rand van het zwembad en waarvan ze wist dat ze hem nog moest spreken.
          "Het is haast een welcome back party voor je, Kes," zegt Malikah dan, waardoor ze de opkmende stroom aan gedachten in Kesari's hoofd weet te doorbreken. "Alleen jammer dat wij dan niet mochten bepalen wie er wel en niet mochten komen," mompelt Luna. "Dan was het een stuk rustiger geweest."
          Kesari glimlacht bemoedigend in de richting van Luna als haar blik kort die van de blondine ontmoet. "Hey, de belangrijkste personen zijn nu hier in dit bad, toch?" Met een licht gekanteld hoofd kijkt ze van Luna naar Malikah. "Dit is precies goed zo."
          "Ander onderwerp?"
    Met een lichte frons kijkt Kesari op naar Malikah — zich voor een kort moment afvragende of ze iets gemist had — waarna ze subtiel een keer haar schouders ophaalde. Als de brunette iets geleerd had de afgelopen maanden omtrent de blondine, dan was het vooral om haar niet te pushen; op deze manier was de band tussen hen op een veel soepelere manier tussen hen ontstaan en sloot Luna zich steeds minder vaak voor haar af.
          "Ik denk dat ik toch eens die bubbels ga uitproberen."
    Heel even glijdt haar blik over de blondine heen als deze haar jurkje uittrekt — de blauwe plekken die Kesari ziet ontgaan haar hierdoor niet, ondanks dat Luna zo snel mogelijk doet. Een huivering trok door Kesari heen, zich voor even weer bewust van haar eigen plekken, al was het duidelijk dat die van Luna veel verser waren. Ze vraagt er echter niet na, wetende dat het iets was waar ze zelf ook liever niet over sprak.

    [ bericht aangepast op 12 april 2020 - 21:22 ]

    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    12 april 2020 - 15:27   Altschmerz is offline
    Altschmerz
    Altschmerz 7758

    Ravi Rios

    •••

    Lion • Outfit • @ Kitchen • & Inez
          Alhoewel Ravi al zijn concentratie bij Inez' beblaarde vingers houdt — ziet hij continu Mason's lichaam voor zich. Vannacht zou een nacht worden met nachtmerries, een fenomeen wat hem niet onbekend is. Gedurende zijn nachten wordt hij regelmatig geteisterd door verscheidene nachtmerries — de een nog gruwelijker dan de ander.
          'Ik heb er bevroren. . . guisantes tegenaan gehouden.'
          Ravi houdt zijn lippen stevig opeen gesloten bij het horen van deze woorden — wat verbijsterd vanwege het idee. Inez zou beter moeten weten, helemaal met haar ervaring in de keuken. Ravi zelf weet van jongs af aan al de aanpak — bij brandwonden komt eerst water en de rest komt later.
          'Gracias, Ravi.'
          Woordeloos kijkt hij op de latina neer — zijn hoofd slechts eenmalig knikkend ter bevestiging. Inez' zachte kneepje in zijn duim ontgaat hem geen moment, maar hij blijft roerloos staan. Uiteindelijk stapt ze weer bij hem vandaan — veilig van de klauwen van een moordenaar.
          'Ik heb al besloten wat we nodig hebben, maar voor je liefdadigheid wil ik best suggesties opnemen.'
          Ravi laat zichzelf zakken op één van de hoge barkrukken — zijn onderarmen rustend op het glanzende kookeiland. Binnen de afscheiding van de keuken was hij niet op zijn gebruikelijke plaats, en dat is een understatement te noemen. Ravi doet zich voornamelijk tegoed aan snacks — niet de moeite nemend om te koken. Inez bracht daar omslag in — nadat hun nachtelijke ontmoetingen steeds gebruikelijker werden. Ravi is inmiddels verwend geraakt rondom eten, waardoor zijn verwachtingen hoog zijn.
          'Ik vertrouw jou, volledig.'
          Zuchtend haalt Ravi een hand door zijn inktzwarte warrige haren.
          'Mango, trouwens. Ik heb zin in mango.'
          Ondanks het gegeven dat Ravi mango snijden een verschrikking vindt — is het zijn meest favoriete fruit geworden. Vreemd genoeg doet het hem denken aan zijn jeugdige jaren, zittend op zijn moeders schoot met een gezicht vol sap. Nadat hij in Amerika terecht is gekomen — heeft hij jaren geen mango's meer aangeraakt.
          'Wanneer gaat Roman je inzetten? Ik hoorde hem laatst praten. . . Hij is ontevreden, Inez.'
          Ravi weet van Inez' problemen met Roman — en eveneens van Roman's problemen met Inez. Hij begrijpt het — gedeeltelijk, in ieder geval. Ravi weet echter dat Inez gevaar loop — helemaal wanneer ze zichzelf blijft lopen verzetten. Binnen het hotel wordt dat soort gedrag absoluut niet getolereerd — zeker niet door Roman zelf.




    And so the lion
    fell in love with the lamb.

    •

    12 april 2020 - 18:01   Novilunium is offline
    Novilunium
    Novilunium 1529

    A C E - B R E N N A N
    I must also have a dark side if I am to be whole


    Be a Beast, drive a Beast
    Car — Roman — 27 Years Old — Police Detective — Black Cat — Outfit

          Het vooruitzicht in zijn auto te stappen lijkt voor Roman mooi genoeg om zijn fles achter te laten en Ace volgt hem door de gangen van het hotel naar zijn kamer. Ze komen eigenlijk niemand tegen, aangezien het grootste gedeelte bij het zwembad is en de rest er niet happig op lijkt zijn of haar kamer te verlaten zolang het niet nodig is.
          ''Give me one minute," geeft Roman aan, zonder in te houden naar zijn kast lopend. Het lijkt er op dat zijn woorden hier even weg te willen niet zijn overdreven en Ace keert hem de rug toe zodra de man zich om begint te kleden. Er lijkt slechts een minuut te zijn verstreken alvorens het rinkelen van sleutels klinkt en Roman — nu compleet in zwart gekleed evenals Ace zelf — hem al grijnzend weer voorbij loopt met een 'let's go' en het voortouw neemt richting de garage.
          Ze passeren Ace zijn BMW en vinden hun weg naar de matzwarte R8, beide hun grijnzen gelijk aan die van achtjarige jongetjes met lolly's. Roman ontgrendeld de auto vanaf de bijrijderskant en werpt Ace de sleutels toe, waarop ze instappen en de deuren achter zich dicht trekken. Nog een reden dat Ace zo gek is op dure auto's die zijn ge-customized is het feit dat de ramen zo intens zijn geblindeerd dat het bijna onmogelijk is naar binnen te kijken. Hij heeft zijn gordel net vast — hij blijft natuurlijk van de police — en zijn masker ligt al op de achterbank.
          Terwijl Roman zich over de radio ontfermt, parkeert Ace de auto uit, genietend van het geluid van de ronkende motor en de hele vibe van de Audi. Machines als deze hebben de feel dat de auto zelf wil dat je hard rijd; alsof hij je aanspoort het gaspedaal in te trappen. Ze verlaten echter heel rustig het hotel en Ace neemt zijn tijd in te voegen op de openbare weg, niet gewillig een koude motor onder druk te zetten. Een ritmisch latin nummer vult de auto, zacht genoeg om de motor vooralsnog te kunnen horen.
          "Ik mag hopen dat dit soort dingen geen gewoonte worden. Anders ga ik mijn vertrek naar een prachtig tropisch eiland maar even eerder inplannen," verzucht Roman, voor zich uitkijkend naar de weg. Ace manoeuvreert de Audi tussen het overige verkeer door en draait hem richting de snelweg, zijn ogen nauwlettend op de temperatuurmeter van de motor en de anticipatie iets levends binnen de auto.
          "We gaan er voor zorgen dat het geen gewoonte word. Schuif dat eiland van je nog maar even op de lange baan." De scherpe bocht die voorafgaat aan de invoegstrook weerhoudt hem ervan gas bij te geven, maar de meter geeft nu tachtig graden aan en zodra de weg rechter word plankt Ace het gaspedaal. De kickdown schiet in werking en doet de auto nog sneller accelereren, terwijl de supercar zichzelf vooruit torpedeert de snelweg op. De wereld om hen heen word een blur terwijl ze tussen het overige verkeer door vliegen en met honderdtachtig alles en iedereen achter zich laten. Hij weet dat er nog zo veel meer in de auto zit, maar het is te druk om verantwoord nog harder te kunnen rijden en hij heeft eveneens geen zin om opgepakt te worden, mochten ze hen bij kunnen houden. Zijn masker op de achterbank brengt hem geheid in de problemen.
          "Ben je echt van plan ooit weg te gaan? Alles achter je te laten?" Zijn aandacht ligt haarscherp op de weg, maar dat betekend niet dat hij geen gesprek kan voeren. "Iedereen achter je te laten?"

    Marrow deep, soul deep, essence deep

    12 april 2020 - 19:42   Vanth is offline
    Vanth
    Vanth 23147


    Roman Damario Sanchez
    27 • Rabbit • With Ace

    "We gaan er voor zorgen dat het geen gewoonte word. Schuif dat eiland van je nog maar even op de lange baan." Ik pruil even bij deze woorden. Ik moet toegeven, een heerlijk warm paradijs waar ik ben omgeven met prachtige dames, drank en andere leuke zaken klinkt niet verkeerd momenteel. Het heeft nooit slecht geklonken natuurlijk, maar nu zou ik dat zeker kunnen gebruiken. ''Jullie kunnen niet zonder me, ik weet het.'' zeg ik op een ietwat speelse toon en grijns breed wanneer hij het gaspedaal indrukt. This never gets old.. Deze auto is de beste aankoop die ik ooit in mijn leven ga maken, I'm sure.
    Ik kijk kort uit het raam, naar de stad die in topsnelheid aan ons voorbij gaat. "Ben je echt van plan ooit weg te gaan? Alles achter je te laten?" hoor ik hem dan vragen en ik richt mijn blik weer op hem. "Iedereen achter je te laten?" Kort haal ik mijn schouders op en ik kijk weer voor me uit. Goed, er zullen wellicht genoeg mensen zijn waar ik aan zou blijven denken. De jongens, wellicht sommige meer dan anderen. Mijn dames en waarschijnlijk ook dames uit het hotel die ik nog daadwerkelijk kan uitstaan, wat een zeldzaam iets lijkt te zijn. Bijvoorbeeld Mila, of Dani al heb ik die stille kleine waardering bij haar nog nooit uitgesproken. Ik denk ook niet dat dat ooit gaat gebeuren.
    ''Ik ben in elk geval niet van plan hier de rest van mijn leven door te brengen,'' begin ik luchtig. ''Geloof mij, ik heb mijn hele vroegtijdige pensioen al uitgestippeld.'' Ik schud mijn hoofd en zucht dan weer. ''Ik weet het niet, ik heb niet echt iets wat mij hier echt zou houden, niet op dit moment in ieder geval.'' vervolg ik dan en ik kijk toe hoe hij de afslag neemt richting zijn appartement. ''De bende dumpt mij toch wel zodra ik de 40 aantik denk ik zo, als ik dat nog mag beleven. Mijn familie zou met me meekomen.. Dus ja, ik zit niet echt vast snap je.'' Ik blik weer naar Ace. ''Maar het is duidelijk dat ik nu nog niet weg kan gaan, waar zouden jullie in hemelsnaam zijn zonder mij.'' zeg ik niet veel later op een plagende toon met een kleine lach op mijn lippen. Een kleine poging om het gesprek luchtig te houden.

    El Diablo.

    12 april 2020 - 20:33   LordJohn is online
    LordJohn
    LordJohn 10836

    Montana Byrd
    21 — Ty's girl — @ sitting area w/ Mila — outfit
    'Ja, klopt. Het is eng,' reageerde Mila. Mo keek haar even aan. 'Ik ga wat te drinken halen. Moet jij ook wat hebben?'
          Mo knikte alleen even en zag hoe Mila wegliep richting de bar. Mo bleef achter en friemelde met haar vingers en staarde naar haar handen in haar schoot. Het duurde, godzijdank, niet lang voor Mila terugkwam en dankbaar nam Mo het drankje van de blondine aan.
          'Zo kan ik er vanavond nog wel een paar gebruiken, wat jij?' verbrak Mila de stilte.
          Mo kon het niet helpen wat te lachen en ze knikte instemmend en nam direct een slok. Ze was in principe pas net legaal — de minimumleeftijd voor alcohol was hier natuurlijk 21 — maar ze had al veel, heel veel ervaring met drinken. Toen ze op straat leefde wat alcohol vrijwel het enige wat haar warm hield. Ze was geen alcoholist en kon er ook prima vanaf blijven (al wist ze dat heel veel alcoholisten dat ook zeiden), maar af en toe, zeker op haar vrije zondagen, wilde Mo maar al te graag zuipen. Ze vond haar werk niet zo erg als sommige anderen (zoals Luna) maar ze kon ook niet zeggen dat ze er immens van genoot. Het was af en toe nodig om flink wat naar binnen te werken om al haar zorgen te vergeten.
          'Zeg dat wel,' mompelde Mo en ze nam nog een slok en kneep haar ogen even dicht. Heel lekker was dit nu ook weer niet, maar het was genoeg. Ze had het nodig. Een diepe zucht verliet haar lippen en ze keek weer naar Mila. 'Ik hoop maar dat ze degene snel vinden... Ik betwijfel of ik überhaupt in slaap kom vannacht.' Ze keek kort naar haar halflege glas en nam nog een slok. 'Misschien wordt het makkelijker als ik er hiervan gewoon wat naar binnen sla.'

    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.




Index RPG Actieve Topics Zoek