Dit topic gebruiken we nog niet, alleen als de eerste niet meer kan.
Never grow up, it's a trap.
Quizlet High School || 2 - Speeltopics
-
14 juli 2016 - 20:38
0
20 juli 2016 - 19:43
0
Peter Pevensie
Zonnestralen verschijnen op mijn gezicht wanneer het grote gordijn open wordt gedaan. "Goedemorgen uwe Hoogheid." wordt ik begroet door één van de bediendes. Echter lijkt het erop dat ze lichtelijk verbaast is aan haar stem te horen. Mijn vermoedens kloppen wanneer ze verder gaat met praten. "My lord, moet u niet op school zijn. Volgens mij bent u een dag te laat." Mijn ogen schieten wijd open en ik spring vloekend uit bed. Natuurlijk had ik geen zin om naar die school te gaan, maar ik zou te laat komen. Hoe kon Hoge Koning Peter van Narnia, de Wolvendoder nou te laat komen bij het begin van het schooljaar. Leraren zouden gelijk de pest aan mij krijgen en dat was het laatste wat ik wilde. Waarschijnlijk zouden leraren me al anders behandelen vanwege mijn afkomst, maar dat zou ik daar pas merken. Ik grijp mijn zwaard, deze zou ik meenemen omdat ik deze altijd bij me had. Zo bleef Narnia nog steeds een stukje bij me.
"Je rijk is in goede handen." zei Alistar, de Minotaurus. Ik gaf hem een klein knikje en stapte op mijn paard en begon aan de tocht naar Quizlet met mijn companion. Na een lange reis zie ik dan eindelijk de school en ik laat mezelf van mijn paard zakken. "Bedankt Fallamond." zeg ik tegen de Centaur die met mij mee was gereden. "Goede terugreis." Fallamond geeft me enkel een knikje en draaft vervolgens weg. "Dus hier verblijf ik..." zeg ik licht mompelend.If no one else will defend the world then I must
20 juli 2016 - 20:21
0
Ariël Greenleaf
"One step closer"
Ik zie dat mijn paard onrustig begint te worden, ik kijk haar even bedenkelijk aan, we hebben net een hele rit gehad, dan is ze nu toch niet meteen weer druk? Dan ineens springt Asfaloth op en rent weg, "Asfaloth!" schreeuw ik en ren haar achterna. Ik zie dat ze al vaart verminderd als we bij de ingang van de school komen. Ik zie dat een jongen van ongeveer mijn leeftijd afstapt en met een minotaurus staat te praten. Mijn ogen puilen bijna uit, een minotaurus. Dat zijn echt prachtige en slimme dieren. Jammergenoeg had ik die niet in mijn wereld. Ik kijk nieuwsgierig hoe het dier of mens weer wegrijd. Daar had je helemaal geen magische krachten voor nodig om mee te praten. Toen bedacht ik me dat Asfaloth nog ergens was, ik keek om me heen, daar zag ik haar, ze reed regelrecht op de jongen af. "Asfaloth!" schreeuw ik, ze was vast overstuur ofzo dat er een minotaurus bij hem zat. Ik rende naar haar toe voordat ze de jongen had aangeraakt. Snel ga ik voor haar staan en kalmeer haar. Ik fluister nog wat in elfen taal dat ze rustig moet blijven omdat het maar een minotaurus is. Ze kijkt nog een beetje geschrokken maar word dan helemaal rustig. Dan draai ik me om naar de jongen, "Sorry voor Asfaloth, ze was een beetje overstuur van de minotaurus." ik kijk de jongen even aan, "Ik ben Ariël Greenleaf, en jij bent?" vraag ik vriendelijk aan hem.het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
20 juli 2016 - 20:49
0
Peter Pevensie
Ik kijk Fallamond en Alistar na terwijl ik ze langzaam kleiner zie worden. "Asfaloth!" hoor ik iemand schreeuwen. Ik draai me om en kijk of iemand hulp nodig heeft, maar dan zie dat er een paard om me af komt rennen. Vlak voordat ik aan de kant wil springen komt de eigenaresse van het paard tussen ons beide in staan. Dit was me nog eens een welkom. Ik hoor haar iets mompelen, maar begrijp niet wat ze zegt. Ze had het toch tegen haar paard en niet tegen mij. Dan draait ze zich om richting mij. "Sorry voor Asfaloth, ze was een beetje overstuur van de minotaurus." het meisje kijkt mij even kort aan, "Ik ben Ariël Greenleaf, en jij bent?" ze klonk vriendelijk. Ik twijfelde of ik mijn volledige titel zou moeten noemen, maar ik besloot om mezelf niet gelijk zo hoog op te stellen. "Peter," zeg ik dan maar op een vriendelijk toon. "Peter Pevensie. Het is me een waar genoegen." ik maak voor de grap een overdreven buiging.If no one else will defend the world then I must
20 juli 2016 - 21:00
0
Ariël Greenleaf
"One step closer"
"Peter," zegt hij op een vriendelijk toon waardoor ik hem meteen mag. "Peter Pevensie. Het is me een waar genoegen." hij maakt voor de grap een overdreven buiging. Ik glimlach even maar dan dringt het tot me door, Peter Pevensie de Grote... Of beter, Peter de Grote.
"Jij bent Peter de Grote is het niet? De koning van Narnia?" vraag ik aan hem, "Ik heb veel over je gehoord..." ik glimlach even vriendelijk, "Ik ben Ariël Greenleaf, dochter van koning Thranduil. Elven koning..." zeg ik lachend en ook ik maak een overdreven buiging. Hij is erg aardig. Ook is hij wel knap, knapper dan in de boeken, ook lijkt hij minder aardig, maar nu ziet hij er wel vriendelijk uit en heeft ook wel een beetje humor. Ik fluister even tegen Asfaloth dat ze beter weg kan gaan want ze is nog steeds een beetje overstuur, "Noro lim, Asfaloth, noro lim!" zeg ik terwijl ik haar los laat en ze wegrend. Ik kijk haar na. Ze is erg snel en binnen een minuut is ze uit het zicht verdwenen. Ik kijk de jongen aan, hij ziet er koninklijk uit, dan te bedenken dat hij vroeger niet eens wist dat hij een koning was, of voorbestemd was om koning te worden. Geduldig wacht ik op zijn reactie en antwoord.het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
20 juli 2016 - 21:21
0
Victoria Adelaide Kane
'Victoria!' Ik kijk om me heen, ik steek mijn hand uit. 'Present.' Heel veel mensen kijken me aan, waardoor ik raad om me heen kijk en half opsta. En dan gebeurd het, Loreno komt met zijn koffie tegen mij aan en schrikt zich dood dan hij ook nog even zijn kom soep er bij gooit.'O jee.' Ik sta nu helemaal op en kijk paniekerig om me heen. Ik ren naar mijn kamer om de ravage te zien en een andere jurk aan te doen, wat me het meeste pijn doet. Dit was mijn favoriete jurk, en ook die van mijn moeder. Ik deed hem uit en probeerde met allemaal soorten zeep&wasmiddel de jurk schoon te maken, maar het leek of hij er alleen uit wou met magie. Ik zucht verdrietig en loop naar de kast om een nieuwe jurk te zoeken. Snel zocht ik, 'Kenna, waarom deed je me dit aan!' Ik hield allemaal soorten baljurken en feestjurken uit mijn koffer opzoek naar 1 normale. Toen vond ik hem, niet helemaal mijn style, maar ik zag toch dat hij perfect voor me was. Snel trok ik de rok en het shirtje aan en keek even goed naar mezelf. Een diadeem zou er pefect bij staan en ik haalde degene van mijn hoofd af en maakte plaats voor een nieuwe Zo liep ik de kamer uit en had even geen behoefte aan de kantine. Ik liep zo naar buiten en wist niet waarom ik hier heen ging. Ik moest even wandelen... Geen idee waarom. Ik liep een richting uit, kijkend op mijn mobiel, waardoor ik tegen een meisje aan botste die met een jongen aan het praten was. 'Sorry, ik staarde denk ik te veel naar mijn telefoon...'
(girl= Ariël)[ bericht aangepast op 20 juli 2016 - 21:22 ]
20 juli 2016 - 21:45
0
Peter Pevensie
Ik krijg een vriendelijke glimlach terug van het meisje dat zich net had voorgesteld als Ariël, maar dan zie een lichte verbazing in haar gezichtsuitdrukking. "Jij bent Peter de Grote is het niet? De koning van Narnia?" een kleine zucht ontsnapte uit mijn mond. Een dekmantel als de normale Peter Pevensie werkte hier dus niet. Er gingen blijkbaar vele verhalen van mij te ronden. "Ik heb veel over je gehoord..." ze glimlacht opnieuw vriendelijk naar mij. "Ik ben Ariël Greenleaf, dochter van koning Thranduil. Elven koning..." ze zegt het al lachend en maakt daarna net als mij een overdreven buiging. "Je hebt dus veel over me gehoord?" vraag ik Ariël ter bevestiging, nadat ze opnieuw iets tegen haar paard fluisterde. "Ik hoop dat het geen nare verhalen zijn." een zwak glimlachje kwam uit mijn mond. "Ik zou graag willen zeggen dat ik ook verhalen over jou heb gehoord, maar" ik blijf even stil. "sorry."If no one else will defend the world then I must
21 juli 2016 - 0:12
0
Ariël Greenleaf
"One step closer"
"Je hebt dus veel over me gehoord? Ik hoop dat het geen nare verhalen zijn." een zwak glimlachje kwam uit zijn mond. "Ik zou graag willen zeggen dat ik ook verhalen over jou heb gehoord, maar" hij is even stil. "sorry." Ik glimlach maar word dan om gebeukt door een meisje en val tegen Peter aan, 'Sorry, ik staarde denk ik te veel naar mijn telefoon...' ik kijk haar glimlachend aan, “Geeft niet…” zeg ik vriendelijk, dan kijk ik weer naar Peter, “Sorry…” mompel ik tegen hem, “Het zijn positieve verhalen hoor…” glimlach ik, “Ken je Middle Earth? De elven daarvan? En de Orc’s?” vraag ik, “Ik ben The Queen of the Orc of The princes of Morder, de uitverkorene, degene die bij Smaug heeft gewoond en nog veel meer…” ik kijk hem glimlachend aan, “Sorry als ik nu arrogant over kom maar misschien ken je me in 1 van deze dingen…” ik kijk nog even naar het meisje dat tegen me op was gebotst en lach nog een keer vriendelijk. Kan iedereen gebeuren toch? Dan kijk ik weer naar Peter, wow hij is echt knap! Ik zucht even, ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan, waarom denk ik hieraan!?het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
21 juli 2016 - 0:34
0
Peter Pevensie
Er verschijnt een glimlach op het gezicht van Ariël, maar dan valt ze tegen mij aan en ik grijp haar vast zodat ze niet viel. 'Sorry, ik staarde denk ik te veel naar mijn telefoon...' zei het meisje dat Ariël omduwde. “Geeft niet…” zegt Ariël vriendelijk. Ik kijk het meisje met een serieuze blik na. Ariël richt haar blik weer op mij en ik doe het tegenovergestelde. “Sorry…” mompelt ze zachtjes tegen me, “Het zijn positieve verhalen hoor…” glimlacht ze, Ik was blij om dat te horen, maar was nu wel benieuwd naar welke positieve verhalen. Eigenlijk was ik nooit de held geweest, maar was het Aslan die Narnia heeft gered. “Ken je Middle Earth? De elven daarvan? En de Orc’s?” vraag ze. Ik knik zachtjes. Edmund had daar een keer iets over verteld, toen hij een boek aan het lezen was. “Ik ben The Queen of the Orc of The princes of Morder, de uitverkorene, degene die bij Smaug heeft gewoond en nog veel meer…” het verbaast me hoelang Ariël die glimlach op haar gezicht kan houden, “Sorry als ik nu arrogant over kom maar misschien ken je me in 1 van deze dingen…” ik knik opnieuw. "Mijn broer heeft ooit een over je verteld. Niet jou specifiek, maar..." ik schud mijn hoofd. "Je begrijpt vast wel wat ik bedoel. Zeg," ik gebaar met mijn hoofd naar het gebouw. "Kan ik daar gewoon een kamer regelen?"If no one else will defend the world then I must
21 juli 2016 - 0:43
0
Ariël Greenleaf
"One step closer"
"Mijn broer heeft ooit een over je verteld. Niet jou specifiek, maar..." hij schud zijn hoofd. "Je begrijpt vast wel wat ik bedoel. Zeg," hij gebaart met zijn hoofd naar het gebouw. "Kan ik daar gewoon een kamer regelen?" ik kijk hem even aan en volg dan zijn blik, "Ja, gewoon naar binnen lopen en maar wachten waar je uitkomt, dat heb ik en Joey..." ik hield me even stil, alsof ik mijn mond voorbij was gepraat, "Dat heb ik in ieder geval wel gedaan..." zeg ik als ik een klein beetje rood word, net zoals ik daarnet ook zei, niet iedereen hoeft te weten dat ik een baby Orc op mijn kamer heb zitten. Maar als ik even niet aan Joey denk word de verbinding ook minder, als ik aan heb blijf denken word het erger en voel ik alles wat hij voelt. Ineens krijg ik een schokje in mijn vinger, "Auw..." roep ik uit terwijl ik mijn pols vast pak, Joey... Ik dacht te veel aan hem, toen voelde ik het in mijn hoofd, weer een schok. Mijn hand schiet even naar mijn hoofd, eerst achterhoofd dat voorhoofd. Even krijg ik hoofdpijn en wankel even, "Sorry..." zeg ik als ik zo goed als ik kan de verbinding had verbroken met Joey, ik voelde hem nog wel maar vaag.het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
21 juli 2016 - 10:54
0
21 juli 2016 - 11:06
0
Jo Mari Gold
"I am a Ghost of a Girl"
"Whats wrong with me?"
'Oh jij verdient straf.' geschrokken deed ik een stapje naar achter, had ik niet al genoeg straf gehad vandaag zonder iets terug te doen bij hem? Hij begon te grijnzen wat niet een goed teken is voor mij. Ineens voelde ik een helse pijn door mijn lichaam gaan, nee ik had dus waarschijnlijk niet genoeg pijn geleden vandaag voor hem, ik viel bijna op de grond maar probeerde te blijven staan, ik wou niet aan het toegeven. Na 20 seconden hielt ik het niet meer vol, de hoofdpijn zette weer toe door het gat in mijn hoofd dus ik werkte mee. Ineens kreeg ik een golf schuldgevoel door me heen, "Sorry dat ik je sloeg, het was compleet onterecht..." komt er uit mijn mond. Als ik weer een beetje mezelf ben kijk ik hem boos aan, de klootzak laat me dingen zijn, dingen zeggen, dingen doen die ik niet wil! Ik stond op en mijn hand ging weer even naar mijn hoofd, die hoofdpijn wil niet erg meewerken... Ik keek hem koppig aan,
"Ik verbied je mij te besturen!" zeg ik boos, "Mij pijn te geven of iets anders..." ik kijk hem aan, "Heb ik niet genoeg pijn gehad vandaag? En jij helemaal geen... Ik snap wel dat Neal het liefste weg wou, als je hem hetzelfde behandelde als mij in ieder geval wel, en sowieso, wie wil jou nou als vader?"het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
21 juli 2016 - 11:34
0
Peter Pevensie
Ariël volgt mijn blik richting het gebouw. "Ja, gewoon naar binnen lopen en maar wachten waar je uitkomt, dat heb ik en Joey..." Ariël hield zich even stil. Het leek erop dat ze zich versproken was. Wie was die Joey? Haar vriendje? "Dat heb ik in ieder geval wel gedaan..." ze zegt het, terwijl ik haar langzaam wat roder zie kleuren. Ik laat het maar voor wat het is. "Auw..." roep ze plots uit terwijl ze haar pols vast pak, Ik weet niet wat er gebeurd, maar ze krijgt nu opeens naar haar hoofd. Ik pak haar beet aan haar schouders als ze begint te wankelen, zodat ze niet kan omvallen. "Sorry..." verontschuldigd ze aan mij. "Je hoeft je excuses echt niet aan te bieden." stel ik haar gerust.If no one else will defend the world then I must
21 juli 2016 - 15:38
0
21 juli 2016 - 16:10
0
Ariël Greenleaf
"One step closer"
Hij pakt mijn schouders vast zodat ik niet kan vallen en ik kijk hem dankbaar aan, "Je hoeft je excuses echt niet aan te bieden." stelt hij me gerust, ik kijk hem verlegen aan, hij was echt aardiger dan in de boeken. Laat ik maar niet zeggen dat hij minder aardig werd beschreven in de boeken. "Dankje..." zeg ik. Ik wou hem best vertellen wat er aan de hand was, het zou misschien wel handig voor hem zijn om het te begrijpen maar dan kom ik zo over als zo'n klaag of zeur, of nog erger, een aandacht vrager! "Maar je wou dus naar binnen?" vraag ik als ik weer zie dat ik draaierig word, denk ergens anders aan....
Jo Mari Gold
"I am a Ghost of a Girl"
"Whats wrong with me?"
Ik zag dat mijn vader boos werd, wat me eigenlijk best wel beangstigde. 'Neal behandelde ik met respect en met liefde, bij hem was het meer door foute keuzes.' zei hij woedend, ik voelde mijn hart 10x harder kloppen als normaal, ik was nu eigenlijk wel bang. Maar al snel verdween Rumple na een woedende blik na mij. Ik keek even om me heen, hij stond toch niet zomaar achter me? "Ja vlucht maar!" schreeuw ik nog naar hem. Eigenlijk wil ik ook liever niet alleen hier zijn, zo kan me van alles overkomen, straks komt hij terug! Levi, hij is veilig... Ik teleporteerde weg naar Levi, ik wist niet waar hij was maar daar zou ik snel achter komen. Ik deed mijn ogen open en zag Levi, ik wou lachen maar ik was te verdrietig daarom bleef ik hem emotieloos aankijken.het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]
21 juli 2016 - 17:25
0
× Alias: Humanity's Strongest Soldier, Mr. Sixpack
× Abilitiy: Power Negation
× Mood: Exhausted & Surprised
× Mentions: Cat & Jo
Ik wacht geduldig Cat haar reactie af, maar krijg opeens het vreemde gevoel dat ik wordt bekeken door iemand. Als een reactie op dat gevoel, werp ik een blik over mijn schouder. Tot mijn verbazing zie ik Jo daar dan staan. Ze kijkt me aan. Haar blik verraadt niets van wat ze denkt, helaas. Ik ben namelijk benieuwd wat haar naar de ziekenboeg brengt. Is de wond dusdanig erg dat ze er uiteindelijk mee instemt hierheen te komen?
'Jo..'
Ik draai me half naar haar toe en hou mijn ogen op haar gericht. Ik analyseer als het ware haar houding, op zoek naar iets dat verraad wat eraan de hand is met haar. Ik kom alleen gauw tot de conclusie dat er niets te vinden is. Ze wilt niet dat ik iets vindt, dat is duidelijk. Ik vraag me dan ook alleen maar meer af wat eraan de hand is. Ik besluit maar te praten.
'Moet de wond toch verbonden worden?'
Afwachtend kijk ik haar aan. De keus is nu aan haar. Of ze geeft aan dat het probleem de wond is en ze daarom naar de ziekenboeg is gekomen, of er is iets anders aan de hand. Iets dat aannemelijker is dan Jo die helemaal naar de ziekenboeg komt vanwege verwondingen.
"A good book is always good, no matter how many times you've read it."
