Vale Skia Nihil
"I am a Shadow of a Girl"
![](https://66.media.tumblr.com/b32d5a8043b2329daa71c6e4517c5199/tumblr_myivborilP1ryw766o1_500.gif)
![](http://celebmafia.com/wp-content/uploads/2015/10/olivia-holt-rebecca-minkoff-flagship-store-opening-in-los-angeles-october-2015_4.jpg)
Nooit gedacht dat ik een willekeurige kamer in zou lopen. Opeens gaat de deur open, ik voel mijn hart kloppen in mijn lichaam, straks is het het persoon dat hier woont... "Euhm... Excuseer me, weet u waar de directeur/directrice is?" ik keek de man aan, hij leek een beetje op een docent, verlegen schudde ik mijn hoofd, ik zit hier niet eens op school... Hij speelt even met een wereldbol, ik kijk er naar, reizen, dat lijkt me wel wat. Nieuwe culturen leren kennen, mensen ontmoeten, vrij zijn.... "Ik ben een nieuwe leraar, trouwens." ik knik langzaam, ik had het goed. Ik keek hem nog een keer onderzoekend aan, nee, deze kamer is niet van hem... "Weet je van wie deze kamer is? Ze is nogal... Netjes." ik kijk hem aan, in mijn hoofd spring ik een gat in de lucht, deze kamer is echt niet van hem, "Nee sorry..." fluister ik schor, als je even niet praat is praten best lastig, "Ik ben Vale..." zeg ik maar om het niet alleen maar 'negatief' te houden, maar voordat ik verder nog iets kon zeggen ging de deur open, daar staat een man, waarschijnlijk ook een leraar en hij ziet er niet bepaald, vrolijk, uit. Ik denk dat hij de bewoner van deze kamer is. 'Wat moet dat hier?' ik wou onzichtbaar zijn, wacht, dat kan! Ik ga in het ligt staan, ik vervaag maar word niet helemaal onzichtbaar. Na ongeveer 1 minuut heb ik door dat het niet werkt en loop er weer uit. Hij slaat zijn handen over elkaar,
"Het spijt me, het was niet de bedoeling om uw kamer in te gaan, ofja, niet zijn bedoeling..." ik wees naar de docent, hij mag niet deze problemen krijgen op zijn eerste dag, "Ik heb gezegd dat hij hier naar binnen moest, hij is onschuldig...." ik wist niet hoe deze man was maar hij zag er kil uit, net zoals ik eigenlijk, geen gevoel meer. Net zoals ik eigenlijk. Ik bleef hem koelbloedig aankijken en wachtte op zijn reactie....
het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]