De Kwaadaardige Club || RPG - 2 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 7 jan 2017 - 14:49 ]

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Setha
"Crying off my face again"

Tibo pakte een doekje en deed het op mijn lip "Zo." zegt hij tevreden maar zijn gezicht veranderd snel als het niet ophoud. Ik keek hem even aan, hij wist niet wat hij moest doen, is dat zo moeilijk bij een bloedlip? Het is maar een bloedlip.
Een druppel bloed viel op mijn vinger, "Wat is er Tibo?"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Tibo de vermoeide verliefde

"Wat is er Tibo?" Vroeg ze. Ik wilde zeggen "Ik wil je kussen!" Maar dat deed ik niet. "Gewoon, ik ben een beetje vermoeid..." Zei ik snel. Ze hoefde niet te weten dat ik van haar hield.

Setha
"Crying off my face again"

"Gewoon, ik ben een beetje vermoeid..." zei hij snel, ik keek hem even aan, "Je hoeft niet tegen me te liegen, en nee, ik las niet je gedachten..."
Ik sprak de waarheid. Ik had net beloofd om niet zijn gedachten te lezen, dus waarom zou ik het dan ineens wel doen?

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Tibo de geeuwende grimas

"Je hoeft niet tegen me te liegen, en nee, ik las niet je gedachten..." Ik vertrouwde ze. Maar ze mocht nog niet weten dat ik op haar was verliefd. "Ik weet niet goed wat het is. Ik ga nu slapen. Ik slaap in de kamer van Jo, waar jij slaapt weet ik niet. Ik ga het wel even vragen." Ik moest plotseling heel hard geeuwen. Ik wandelde de kamer uit en zag Jo. "Jo, waar moet Setha slapen?" Zei ik nadat ik nogmaals geeuwde.

[ bericht aangepast op 18 juli 2016 - 16:42 ]

Jo Sparrow
I'am a Ghost of a Girl

Ineens zag ik Tibo naar me toe komen, "Jo, waar moet Setha slapen?" geeuwde hij, ik keek hem even aan, "Ze kan wel op de sofa...' zeg ik, dan slaap ik vannacht maar niet, ik kijk hem onderzoekend aan, "Wat is er met jouw?"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Tibo de slapende slimmerik

"Ze kan wel op de sofa... Wat is er met jouw?" Ik keek naar de grond. "Niets hoor. Gewoon een beetje vermoeidheid... Ik ga nu slapen. Heb je ergens een pyjama liggen?" Vroeg ik.

Jo Sparrow
I'am a Ghost of a Girl

Hij keek naar de grond zodat ik wel wist dat er iets was, "Niets hoor. Gewoon een beetje vermoeidheid... Ik ga nu slapen. Heb je ergens een pyjama liggen?"
Ik kijk hem nuchter aan, "Er ligt wel wat in mijn kast..." zeg ik, "Lekker slapen..." ik geef hem een vriendelijke glimlach en loop verder naar Setha.
"Ga jij ook maar slapen, op de sofa, vind je het erg dat het daar is?" ze schudde haar hoofd, "Gelukkig, hier is een pyjama hemd..." zeg ik en geef haar een hemd wat meer lijkt op een jurk. Ze trekt hem aan en gaat zitten, "bedankt..." zegt ze waarna ik de kamer uitloop.
Waar zijn Iratus en Martyr? En waar is Daniel?

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Martyr

Ik naar de lucht. Ik weet al wat ik wil zeggen, de woorden liggen al klaar om uitgesproken te woorden. Maar ik twijfel of ik er wel goed aan doe, te zeggen wat ik denk. Ze noemde me egoïstisch, maar is ze dat zelf niet, door me haast te dwingen hier te blijven? Is het niet onterecht dat ze de woorden uitspreekt zonder enige spijt? Eigenlijk twijfel ik niet zo vaak over mijn woorden, als je een stilte laat vallen om mij de kans te geven om te antwoorden, of eigenlijk wanneer je van me verwacht een antwoord te geven, dan doe ik dat. Dan vraag je om mijn menig en dan geef ik hem. Maar ik dit geval weet ik niet hoe ze zal reageren, ze lijkt zo kwetsbaar en met één enkel woord kan je haar het grootste verdriet geven.
'Quinn, weet je wat ik nog een keer heel graag wil doen?' Ze lijkt verwart door mijn plotselinge verandering van onderwerp. 'Een wereldreis maken. Om niet in dezelfde routine te belanden als de meeste mensen.'

---

i wanna die with you once or twice.

Tibo de prachtige pyjamaman

Ik knikte en ze ging weg. Ik wandelde naar haar kamer en deed de kast open. Een probleem. Er lagen enkel van dit soort pyjama's in... De t-shirt ging wel maar de broek was niet bepaalt mannelijk. Ik deed daarom enkel de t-shirt aan die blijkbaar lang genoeg was. Mijn onderbroek hielp ik aan en zo leek het toch nog een beetje op een mannenpyjama. Ik kroop in het bed en hoopte dat niemand me wakker ging maken.

Setha
"Crying off my face again"

Ik ga liggen in mijn bijna te kleine jurkje, het is wel goed als hemd maar wel een beetje kort voor Jurkje.
Na lang te hebben gelegen komt de verveling al, ik kan niet slapen... Het ligt niet aan de sofa, niet aan het jurkje maar ik denk aan mezelf. De gedachten komen weer in me op, de ontsnappen, achtervolgingen, Seth en natuurlijk Tibo... Ik ga zitten, ughh, ik kan niet slapen!
Ik loop stilletjes de kamer uit en ga naar boven, op zoek naar Tibo. Stil doe ik zijn kamerdeur open en zie allemaal water, wat fijn.
"Tibo... Tibo ben je nog wakker?" fluister ik en doe de deur achter me dicht. "Tibo?" vraag ik nu iets harder als ik bij zijn bed ben aangekomen.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Tibo de bange bosaap

Opeens werd in wakker door gefluister. "Tibo... Tibo ben je nog wakker?" fluisterde de stem terwijl deze de deur dicht deed. Ik herkende deze stem niet "Tibo?" Vraagt ze nu iets harder als deze bij mijn bed is aangekomen. Het was Setha. "Euhm, ja ik ben nog wakker." Zei ik zachtjes. "Wat doe je hier?" Zei ik wrijvend in mijn ogen.

Setha
"Crying off my face again"

"Euhm, ja ik ben nog wakker." Zei hij zachtjes. "Wat doe je hier?"
Ik kijk hem even aan, "Ik kan niet slapen..." fluister ik en ga op zijn bed zitten. Het veert lekker mee.
"Kan jij wel slapen?"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Tibo de zwijgende zwendelaar

"Ik kan niet slapen..." fluistert ze en gaat op het bed zitten. "Kan jij wel slapen?" Ik schud mijn hoofd. "Niet echt." Ik wilde er nog achter zeggen "Omdat ik aan jou moet denken!" Maar dat deed ik niet.

[ bericht aangepast op 18 juli 2016 - 22:21 ]

Setha
"Crying off my face again"

Hij schud zijn hoofd, "Niet echt." ik kijk hem even aan,
"Denken is gevaarlijk Tibo, iedereen kan het lezen..." zeg ik rustig terwijl ik hem aankijk, "Wat vertel je me niet? In de jaren dat ik in de cel heb gezeten weet ik nu echt het verschil wel tussen alles vertellen en de helft vertellen..." zeg ik streng maar ook glimlachend

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Tibo de denkende drinker

"Denken is gevaarlijk Tibo, iedereen kan het lezen... Wat vertel je me niet? In de jaren dat ik in de cel heb gezeten weet ik nu echt het verschil wel tussen alles vertellen en de helft vertellen..." Ik keek naar de fakevissen die rondzwommen. "Alsjeblieft, Setha. Bemoei je er niet mee. Ik zeg het je wel als de tijd rijp is."

[ bericht aangepast op 18 juli 2016 - 22:45 ]