• [ bericht aangepast op 7 jan 2017 - 14:49 ]


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Tibo die veel te blij is

    "Tibo?" Ze gaf me zonder enige twijfel een knuffel, "Ik heb je zo gemist!" Fluisterde ze. "Ik jou ook Setha, ik jou ook..." Fluister ik terug. Nadat we elkaar weer hadden losgelaten stelde ik de vraag waarop er een lang antwoord moest komen. "Waar ben je al die tijd geweest? En wat heb ik allemaal gehoord op het nieuws? Is dat waar?" Vraag ik ernstig. Als ze echt haar broertje had vermoord, moest ik wel op mijn hoede zijn...

    Setha
    "Crying off my face again"


    "Ik jou ook Setha, ik jou ook..." Fluistert hij terug waarop ik glimlach. Na even lieten we elkaar los, "Waar ben je al die tijd geweest? En wat heb ik allemaal gehoord op het nieuws? Is dat waar?"
    Ik slikte even, zou hij me geloven, zou hij me vertrouwen?
    "Nee, het is niet waar... Of ja, het merendeel is niet waar... Of ja, een deel is niet waar...."


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Tibo die een achterachterachterachterachterkleinzoon is van een achterachterachterachterachterkleindochter van Toetanchamon

    "Nee, het is niet waar... Of ja, het merendeel is niet waar... Of ja, een deel is niet waar...." Met de krachten die ik had geërfd van 1 van mijn voorouders, Toetanchamon, voelde ik dat ze niet loog. Ze kon enkel niet zo goed uit haar woorden. "Natuurlijk geloof ik dat. Maar kan je er wel wat meer over vertellen? Weet je wie het dan wel heeft gedaan?" Ik keek naar Jo. "Je snapt er waarschijnlijk niet veel van, maar als je wilt kunnen we al wat wandelen." Het onweer begon stilletjes aan op te klaren.

    Setha
    "Crying off my face again"


    "Natuurlijk geloof ik dat. Maar kan je er wel wat meer over vertellen? Weet je wie het dan wel heeft gedaan?" Hij keek naar het meisje dat Jo heette. "Je snapt er waarschijnlijk niet veel van, maar als je wilt kunnen we al wat wandelen." Ik werd al wat rustiger dus het onweer begon stilletjes aan op te klaren.
    Ik lachte even, "Als je daarna weer nat wilt worden moet je dat vooral doen... Het ligt bij mij nogal gevoelig als je wilt dat ik dingen vertel..."


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Ik snap het niet. Xd


    You are my piece of paradise.

    GlowInTheDark schreef:
    Ik snap het niet. Xd

    Wat snap je niet?
    xD


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Tibo die ALLES snapt

    "Als je daarna weer nat wilt worden moet je dat vooral doen... Het ligt bij mij nogal gevoelig als je wilt dat ik dingen vertel..." Ik knikte. "Oke, dan niet... We zijn opzoek naar Iratus en Martyr. Ken je ze en heb je ze gezien?" Ik hoopte van niet, ik wilde gewoon rustig een gesprek beginnen en niet 2 deurvoormijnneusdichtgooiers gaan zoeken.

    [ bericht aangepast op 14 juli 2016 - 10:22 ]

    Setha
    "Crying off my face again"


    Tibo knikte. "Oke, dan niet... We zijn opzoek naar Iratus en Martyr. Ken je ze en heb je ze gezien?"
    Ik keek Tibo onderzoekend aan, "Ja... ik ken ze... Martyr, en Quinn, dus Martyr wel..." zeg ik en kijk hem aan, "Jammergenoeg..." ik keek om me heen, misschien was het niet het beste om buiten te staan in verband met de politie. "Mag ik misschien naar binnen, als de politie me vind ben ik dood, letterlijk. Daar leg ik alles wel uit..."

    [ bericht aangepast op 14 juli 2016 - 17:45 ]


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Tibo die iedereen helpt.

    "Ja... ik ken ze... Jammer genoeg... Mag ik misschien naar binnen, als de politie me vind ben ik dood, letterlijk. Daar leg ik alles wel uit..." Ik knikte nogmaals. "Jo, weet je het salon zijn?" Het was best vreemd dit huis gewoon te gebruiken zonder hier eigenlijk te wonen.

    Setha
    "Crying off my face again"


    "Jo, weet je het salon zijn?" Jo knikte en ik volgde haar. Ze stopte bij een kamer en zei dat we hier wel konden zitten.
    Ik ging zitten en zat een beetje zenuwachtig met mijn handen te spelen. Ik moest zometeen alles opbiechten. Net zoals toen...


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Tibo de wilde weldoener

    Jo bracht ons naar het salon, en we gingen zitten. Ik zag dat Setha nogal zenuwachtig was. "Setha, dit is maar een verhoor door vrienden. Als het waar is wat je zegt, zorg ik er voor dat je nooit meer in de cel hoeft te komen. Oke?" Ik hoopte dat ze niet te bang ging zijn...

    Setha
    "Crying off my face again"


    "Setha, dit is maar een verhoor door vrienden. Als het waar is wat je zegt, zorg ik er voor dat je nooit meer in de cel hoeft te komen. Oke?" ik zag dat hij hoopte dat ik niet bang zou worden, al had hij het wel mis het was wel lief...
    Ik knik even en merkte dat ik maar op moest biechten, ik begon vanaf het begin.
    "Weet je nog toen ik ineens weg was? Ik moest vluchten, mijn ouders waren vermoord, ik en mijn broertje waren niet meer veilig. Het kwam omdat we de directe afstammelingen zijn van Seth. Ongeveer een jaar daarna ontdekten ze ons, ik gebruikte mijn magie om ze weg te krijgen. Maar dat hadden mensen gezien. Niet lang daarna kwamen ze terug en gaven ze me armbanden zodat ik mijn magie niet kon gebruiken, ik zag hoe mijn broertje langzaam werd vermoord, hij werd gemarteld, geslagen, geschopt en uiteindelijk overleed hij aan zijn verwondingen. Ik moest het zien, het was verschrikkelijk. De mannen renden snel weg en de mensen beschuldigden mij van het vermoorden van mijn broertje... Ik werd in de cel gezet van een paar vierkante centimeter en zat daar voor 2 jaar. Uiteindelijk is het me gelukt om te vluchten, ik zag je vader, hij werd ontvoerd door de zelfde mannen die mijn broertje 2 jaar geleden hadden vermoord. Ik durfde er niet heen te gaan en liep weg, Nu ben ik hier..." de tranen stroomden over mijn wangen, ik had geen enkele stop gegeven in mijn verhaal omdat ik anders misschien niet wou gaan. Ik zag hoe het buiten heel hard begon te regenen, gelukkig zat ik binnen...


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Iratus

    Ugh, regen.
    Was Setha weer aan het janken.
    'Martyr, weet je nog wat ik net zei, voordat Setha er was?'


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Martyr

    'Ja,' zeg ik tegen Iratus.


    i wanna die with you once or twice.

    Iratus

    Ongemakkelijk staar ik naar onze voeten.
    'Uh, hoe denk je daarover...'


    i wanna vincent van gogh cry in a corner