De Kwaadaardige Club || RPG - 2 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 7 jan 2017 - 14:49 ]

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Tibo de wanhopige

"Weet je nog toen ik ineens weg was?" Ik knikte. "Ik moest vluchten, mijn ouders waren vermoord, ik en mijn broertje waren niet meer veilig. Het kwam omdat we de directe afstammelingen zijn van Seth. Ongeveer een jaar daarna ontdekten ze ons, ik gebruikte mijn magie om ze weg te krijgen. Maar dat hadden mensen gezien. Niet lang daarna kwamen ze terug en gaven ze me armbanden zodat ik mijn magie niet kon gebruiken, ik zag hoe mijn broertje langzaam werd vermoord, hij werd gemarteld, geslagen, geschopt en uiteindelijk overleed hij aan zijn verwondingen. Ik moest het zien, het was verschrikkelijk. De mannen renden snel weg en de mensen beschuldigden mij van het vermoorden van mijn broertje... Ik werd in de cel gezet van een paar vierkante centimeter en zat daar voor 2 jaar. Uiteindelijk is het me gelukt om te vluchten, ik zag je vader, hij werd ontvoerd door de zelfde mannen die mijn broertje 2 jaar geleden hadden vermoord. Ik durfde er niet heen te gaan en liep weg, Nu ben ik hier..." Zei ze. "Dus... Mijn vader is ontvoerd? Weet je waar die bende zich schuilhoud? Ken je de gezichten van de daders?" Ik slingerde allemaal vragen naar haar hoofd uit wanhopigheid. Ik moest mijn vader terug vinden. Levend. "Maar? Mijn vader is een verre afstammeling van Seth, moeten ze al zijn nakomelingen hebben? Ik ben deels van Seth en Toetanchamon, moeten ze mij dan ook hebben?" Ik werd echt bang...

Setha
"Crying off my face again"

"Dus... Mijn vader is ontvoerd? Weet je waar die bende zich schuilhoud? Ken je de gezichten van de daders?" hij vroeg allemaal vragen, ik wist van wanhopigheid. Hij moest zijn vader terug vinden. Levend, nouja, dat denkt hij, mij maakt het eigenlijk niet uit, of zijn vader nou dood of levend is, mij helpt het niet. "Maar? Mijn vader is een verre afstammeling van Seth, moeten ze al zijn nakomelingen hebben? Ik ben deels van Seth en Toetanchamon, moeten ze mij dan ook hebben?" ik kijk hem aan, hij kan soms een beetje doordraaien, "Nee, jouw hebben ze niet nodig, alleen de directe afstammelingen, daar hoor jij niet bij, ook alleen de directe afstammelingen hebben dezelfde krachten als Seth, en soms nog wel meer!" ik wacht even, "Maar als het waar is, en je vader is nog niet terug, vrees ik het ergste..." ik kijk even naar beneden, ik vind het verschrikkelijk om een vriend pijn te doen.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Tibo de verdrietige

"Nee, jouw hebben ze niet nodig, alleen de directe afstammelingen, daar hoor jij niet bij, ook alleen de directe afstammelingen hebben dezelfde krachten als Seth, en soms nog wel meer!" Ze wacht even, "Maar als het waar is, en je vader is nog niet terug, vrees ik het ergste..." Ik begon te huilen. "Waar moet ik dan toch naartoe, als ik zelfs niet meer in mijn eigen huis kan wonen?"

[ bericht aangepast op 15 juli 2016 - 18:31 ]

Jo Sparrow
I'am a Ghost of a Girl

Ik luisterde zwijgend het gesprek mee, ik vond het heftig, van Setha maar ook van Tibo... Ineens begon Tibo te huilen, Setha stond op en gaf hem meteen een knuffel. "Sorry..." fluistert ze. "Waar moet ik dan toch naartoe, als ik zelfs niet meer in mijn eigen huis kan wonen?"
Ik keek hem aan, "Misschien, kan je hier blijven..." ik keek even naar Setha, "En jij ook Setha..." ik zie dat ze Tibo loslaat en me ongelovig aankijkt, "Meen je dat?" vraagt ze, ik knik onzeker, "Als Iratus en Martyr het goed vinden... of anders hebben ze gewoon pech denk ik..."

[ bericht aangepast op 15 juli 2016 - 18:41 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Tiboke

"Sorry..." fluistert Setha. Jo keek me aan, "Misschien, kan je hier blijven..." Ze keek even naar Setha, "En jij ook Setha..." "Meen je dat?" vraagt Setha, "Als Iratus en Martyr het goed vinden... of anders hebben ze gewoon pech denk ik..." Ik knikte, en veegde mijn tranen weg. "Bedankt Jo. Bedankt..."

[ bericht aangepast op 15 juli 2016 - 18:58 ]

Jo Sparrow
I'am a Ghost of a Girl

Hij veegde zijn tranen weg, "Bedankt Jo. Bedankt..." ik knikte even, "Misschien moeten jullie even praten... Ik bedoel, jullie zijn al vrienden sinds weet ik veel en jullie hebben elkaar niet meer gezien sinds een lange tijd dus..." en met die woorden verliet ik de kamer. Ooit was ik ook zo, zoals Setha...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Tibo de vakkundige vragensteller

"Misschien moeten jullie even praten... Ik bedoel, jullie zijn al vrienden sinds weet ik veel en jullie hebben elkaar niet meer gezien sinds een lange tijd dus..." en met die woorden verliet Jo de kamer. "Oke dan Setha. Ik weet niet goed wat te vragen. Stel jij anders een vraag?" Ik kijk wat rond in de kamer, hopend een onderwerp te vinden voor mijn vraag. Opeens zie ik een raam, met tralies ervoor. "Wacht. Ik heb een vraag. Hoe was het daar in de gevangenis, als jong, weerloos meisje tussen al die grote, sterke mannen die misschien wel 30 mensen hebben vermoord?"

Setha
"Crying off my face again"

Jo verliet de kamer waardoor ik en Tibo alleen achterbleven, "Oke dan Setha. Ik weet niet goed wat te vragen. Stel jij anders een vraag?" ik lachte even, maar ook ik ben niet zo goed in vragen stellen, Tibo keek even rond tot hij even naar een punt bleef kijken, "Wacht. Ik heb een vraag. Hoe was het daar in de gevangenis, als jong, weerloos meisje tussen al die grote, sterke mannen die misschien wel 30 mensen hebben vermoord?" ik keek hem aan, jeej wat een leuke vraag, was de sarcastische stem in mijn hoofd. Ik lachte even vaag, "Ik denk dat je wel kan raden dat het niet leuk was, gelukkig zat ik vaker in een cel dan met al die rare mannen. Maar als ik bij hun zat was het een hell..." ik dacht even na, "Ik ben vaak dronken gevoerd door die vage gasten..." er waren veel dingen gebeurt maar ach, dat is iets wat is gebeurt en waar ik even liever niet aan terug wou denken...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Tibo de verbaasde vent

"Ik denk dat je wel kan raden dat het niet leuk was, gelukkig zat ik vaker in een cel dan met al die rare mannen. Maar als ik bij hun zat was het een hell... Ik ben vaak dronken gevoerd door die vage gasten..." Ik keek haar verbaasd aan. "Howly shit... Ocharme... Hoe ben je kunnen ontsnappen?"

Setha
"Crying off my face again"

"Howly shit... Ocharme... Hoe ben je kunnen ontsnappen?" ik moest even lachen door zijn reactie, "Tja, magie..." zeg ik met een knipoog,
"Ik had zoveel tijd om magie te beoefenen dat ik steeds beter werd in de storm, nu ben ik zo goed dat het zich aanpast aan mijn gevoel... Maar ik liet een bliksemschicht in de gevangenis komen, op het stukje waar ik zat, dus alleen ik ontsnapte..."

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Tibo de vreemde vogel

"Tja, magie..." zei ze met een knipoog,
"Ik had zoveel tijd om magie te beoefenen dat ik steeds beter werd in de storm, nu ben ik zo goed dat het zich aanpast aan mijn gevoel... Maar ik liet een bliksemschicht in de gevangenis komen, op het stukje waar ik zat, dus alleen ik ontsnapte..." Ik was echt verbaasd. "Wow... Maar, wat kan je eigenlijk nog allemaal buiten het weer besturen?"

[ bericht aangepast op 16 juli 2016 - 8:26 ]

Martyr

'Uh, hoe denk je daarover...' Ik haal mijn schouders op.
'Gedeeltelijk waar, gedeeltelijk niet. Dus nee, ik ga niet mee naar het huis.'

---

i wanna die with you once or twice.

Setha
"Crying off my face again"

Ik keek even in Tibo zijn gedachten, hij was verbaast. Niet dat ik het gek vond want hij kende me lang, terwijl hij nooit wist dat ik magie had.
"Wow... Maar, wat kan je eigenlijk nog allemaal buiten het weer besturen?" ik dacht even na, niet zo veel eigenlijk, "Seth is de God van Chaos en Storm, ik ben zijn opvolger, ik kan dus het weer besturen maar ik ben ook wel goed in Chaos te veroorzaken zoals wat ik nu eigenlijk aan het doen ben... Al wil ik het niet, het is mijn lot om zo te worden zoals Seth..." ik kijk Tibo even aan, "Ook kan ik gedachten lezen..." ik hoop niet dat hij bang voor me word... dat hoop ik zo erg...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Iratus

Ik sper mijn ogen wijd open, een strijd woedt in mijn hoofd, om uit alle macht het vuur tegen te houden dat zijn weg naar buiten wil vinden.
Ik weet dat het zal mislukken. Ik probeer me wanhopig om te draaien, maar het is al te laat, een verschroeiende streep rood vliegt over zijn hand.
'Sorry... Ik wilde het tegenhouden,' zeg ik gekweld. 'Maar zonder jou is het geen leven voor mij. Ik weet dat dat egoïstisch is. Maar ik heb Jou nodig,' fluister ik. Ik bijt op mijn lip. Ik had nooit verwacht dat bekennen zo moeilijk zou zijn.
Zuchtend pak ik Martyrs hand en laat er koud water over heen stromen. Peinzend staar ik ernaar. Het ziet er vreemd uit, die vloeistof die gewoon uit mijn hand komt.
Bijzonder. Ik ben bijzonder. Hij ook.
Speciaal.

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Tibo de bevende bangerik

"Seth is de God van Chaos en Storm, ik ben zijn opvolger, ik kan dus het weer besturen maar ik ben ook wel goed in Chaos te veroorzaken zoals wat ik nu eigenlijk aan het doen ben... Al wil ik het niet, het is mijn lot om zo te worden zoals Seth... Ook kan ik gedachten lezen..." Ik werd nog verbaasder. "Heb je dat bij mij al gedaan?" Zei ik met een bevende stem.

[ bericht aangepast op 16 juli 2016 - 18:59 ]