• [ bericht aangepast op 7 jan 2017 - 14:49 ]


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Ik meld me af want ik ga slapen... Tot morgen!!!

    Setha
    "Crying off my face again"



    "Alsjeblieft, Setha. Bemoei je er niet mee. Ik zeg het je wel als de tijd rijp is." ik keek hem nors aan,
    "Tibo, je kunt me alles vertellen, we zijn vrienden!" zeg ik, even word ik rood. Stiekem wil ik meer dan vrienden zijn maar straks vind hij mij niet leuk en dan...
    Ik keek hem even aan, per ongeluk met een verliefde blik, snel herstelde ik me weer en keek weg. "Euhm... Sorry..." zeg ik snel.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Tibo de verliefde vent

    "Tibo, je kunt me alles vertellen, we zijn vrienden! Euhm... Sorry..." Ik keek haar aan. Ze moest het weten. "Ik... Ik... Ik ben verliefd op jou..." Ik keek neerslachtig naar beneden. Wat had ik toch gedaan?

    Setha
    "Crying off my face again"



    "Ik... Ik... Ik ben verliefd op jou..." ik keek hem met grote ogen aan, hij zei net wat ik wilde horen.
    Ik glimlachte, "Dat komt mooi uit, ik vind jou ook leuk..."


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Tibo de ongelovige opkrasser

    "Dat komt mooi uit, ik vind jou ook leuk..." Zei ze zonder al te veel emotie. "Meen je het?" Vroeg ik ongelovig.

    Setha
    "Crying off my face again"



    "Meen je het?" vraagt hij ongelovig, ik glimlach, "Ja, ik meen het, 100%..." ik glimlach nog meer als ik eraan denk dat hij me ook leuk vind.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Tibo het kussende kind



    "Ja, ik meen het, 100%..." Ik glimlachte. Ik wilde haar kussen, maar wist niet wat haar reactie ging zijn. Ik deed het dan toch maar. Ik hoopte dat ze hem ging aanvaarden en me nu niet ging haten.

    [ bericht aangepast op 19 juli 2016 - 17:03 ]

    Setha
    "Crying off my face again"



    Tibo glimlachte. Ik zag dat hij twijfelde ergens over, ik wou het vragen maar daar had ik geen tijd voor, hij kuste me. Ik voelde dat alle vlinders in mijn buik alle kanten op gingen. Ik schrok even maar kuste toch terug


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Tibo de kussende kwast

    Joepie! Ze kuste terug! Ik legde mijn hand op haar rug en duwde ze dichter bij mij. Hopelijk kwam Jo nu niet binnen...

    Setha
    "Crying off my face again"



    Hij legde zijn hand op mijn rug en trok me meer naar hem toe. Na even haalde ik mijn lippen van de zijne, streel even over zijn wang,
    "En hoe gaat het nu met ons? Wat gaat er gebeuren?" vraag ik aan hem.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Tibo de zoekende zorg

    Na een tijdje hield ze haar lippen van demijne. "En hoe gaat het nu met ons? Wat gaat er gebeuren?" Ik schudde mijn hoofd. "Ik weet het niet. Maar eigenlijk is op de moment mijn grootste zorg mijn vader... Ik moet en zal hem terugvinden. Levend."

    [ bericht aangepast op 19 juli 2016 - 17:26 ]

    Setha
    "Crying off my face again"



    "Ik weet het niet. Maar eigenlijk is op de moment mijn grootste zorg mijn vader... Ik moet en zal hem terugvinden. Levend." ik kijk hem aan en mijn blik gaat naar beneden, zal ik het hem zeggen? "Tibo, je vader..." ik hield me even stil, misschien moet ik het toch maar niet zeggen, "Krijg alsjeblieft niet te veel hoop..." fluister ik.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Tibo de hopende hooligan

    "Tibo, je vader... Krijg alsjeblieft niet te veel hoop..." Ik keek net zoals Setha naar beneden. "Ook al is hij gestorven... Hij moet een eerbiedwaardige plek naast zijn voorgangers krijgen. In Egypte. In de Vallei Der Koningen."

    [ bericht aangepast op 19 juli 2016 - 17:35 ]

    Setha
    "Crying off my face again"



    "Ook al is hij gestorven... Hij moet een eerbiedwaardige plek naast zijn voorgangers krijgen. In Egypte. In de Vallei Der Koningen." ik legde mijn hand op zijn schouder en ging wat dichter bij hem zitten, "Waar zou hij moeten zijn dan?" vraag ik hem terwijl ik hem diep in zijn ogen aankijk.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Tibo de kijkende kikker

    "Waar zou hij moeten zijn dan?" Ik keek haar aan. En keek dan weer naar de vissen. En dan naar de grond. "Geen idee..."