• [ bericht aangepast op 7 jan 2017 - 14:49 ]


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Iratus

    De stilte die opeens tussen ons valt is pijnlijk.
    'Misschien, moeten we dit maar op onze eigen manier doen,' besluit hij.
    'Goed plan,' lispel ik. Maar wat spookt er door mijn hoofd, de vrolijke sfeer, tijdens al mijn verjaardagen? Dat is het enige wat ik er nog van weet. Felle kleuren? Nee, dat past niet bij ons...
    Zwakke, rode lichtjes sieren de bomen. Ik loop verbaasd op de bomen af, ik wist niet dat ík zoiets moois kon maken.
    Mijn blik verzacht, terwijl ik de kleine lampionnetjes bestudeer.
    'Martyr?' vraag ik, zonder me om te draaien. 'Ik vroeg me af, wat zit er eigenlijk in die tas, die je bij je hebt?'

    [ bericht aangepast op 28 juli 2016 - 18:06 ]


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Martyr

    Ik had de vraag wel verwacht, maar ik schrik om dat het zo plotseling is. Onzeker gaan mijn ogen naar de donkere, van stof gemaakte tas.
    'O, zomaar wat. Maar zeg Quinn dat boekje in mijn bibliotheek, waar is dat?' Weer valt er een stilte die eeuwig lijkt te duren. Maar dan begint ze toch weer te praten.


    i wanna die with you once or twice.

    Iratus

    Je liegt. Vertrouw je mij niet?
    Dat was wat ik had willen zeggen, maar ik besloot het toen toch maar in te houden. Het was niet nodig om altijd zo bot te zijn.
    Toen pas drong zijn vraag tot me door, en ik haalde het boekje ongemakkelijk uit mijn zak.
    'Voor wie was dat bedoeld?' vroeg ik, en mijn stem sloeg over.


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Martyr

    Ik negeer haar vraag en duw mijn tas in haar handen.
    'Kijk zelf maar wat er in zit.' Ze lijkt te twijfelen en ik ben nu erg nieuwsgierig waarom. Waar zou ze zo aarzelen? Waar ja dat voor nodig? Maar dan gaat ze op haar knieën in het gras zitten en opent ze mijn tas.


    i wanna die with you once or twice.

    Iratus

    Vertwijfeld bijt ik op mijn lip.
    Waarom krijg ik geen antwoorden.
    Ik weet dat deze gedachte egoïstisch is. Maar ik ben egoïstisch.

    Ik ga op het gras zitten, en fronsend haal ik een illusie tevoorschijn, een illusie van licht.
    Ik haal een portemonnee tevoorschijn, een paar boeken, die ik niet durf te lezen, wat eten, en drinken...
    "Encyclopedie met alles dat je nog niet eerder wist, de Vierde Editie".
    Zonder nog aan de situatie te denken sla ik hem open en nieuwsgierig laat ik mijn vinger over de hoofdstukken glijden.


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Martyr

    Eigenlijk wil ik het boek uit haar handen grissen en zeggen dat het wel genoeg is, maar ik weet dat ze vroeg of laat toch wel weer zal in breken in mijn kamer en het boek uit mijn kamer stelen.
    'Je snapt er niks van,' zeg ik. Ik ga naast haar op het gras zitten. 'Het is niet om te lezen. Het is alleen maar de prefecte schuilplaats voor papieren die geheim moeten blijven.' Ze kijkt op, haar groene ogen doorboren de mijne.


    i wanna die with you once or twice.

    Iratus

    'Oh,' mompel ik. Ik wend mijn blik af. 'Sorry.'
    Maar uiteindelijk is mijn nieuwsgierigheid te groot.
    'Wat staat er dan?'
    Beschaamd besef ik wat mijn vraag eigenlijk inhoud, alsof zijn geheimen mij aangaan.


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Martyr

    'Hoe je iemands gedachten moeten vernietigen.Niet alle gedachtes, maar die aan één ding of persoon.'' Een tel kijkt ze zwijgend naar het boek, alsof ze alles moet laten bezinken, maar dan kijkt ze me plots weer aan.
    'Wiens gedachtes wou je vernietigen?' Haar gezicht krijgt kleur, alsof ze zich schaamt voor wat ze vroeg. Ik zucht.
    'Die van jou.'


    i wanna die with you once or twice.

    Iratus

    'Waarom?' stamel ik.
    Ik weet niet wat ik moet zijn.
    Gekwetst? Boos? Verdrietig?
    Ik zou allemaal moeten zijn. Maar nee. Niets. Ik weet niet wat ik voel.


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Martyr

    'Quinn...' fluister ik,' ik wou het doen om te helpen. Ik weet dat het verkeerd was. Ik heb het toch niet gedaan. Wees niet boos alsjeblieft.' Maar ze staat toch op en bekijkt me met een blik die ik nog nooit eerder heb gezien. Haat? Walging? Afschuw? Haar gezicht vertrekt.
    'Zonder jou was ik hier niet geweest, in het huis en,' haar stem trilt,' dan was ik nooit gelukkig geweest.' Haar handen vormen zich tot vuisten. Heeft de me ooit zien huilen? Heeft iemand me ooit zien huilen, behalve mij ouders toen ik een baby was? Mijn ogen vullen zich met vocht.


    i wanna die with you once or twice.

    Iratus

    Ik wil schreeuwen. Ik wil woedend zijn. Waarom kan ik dat dan niet.
    Waarom voel ik niets, ondanks mijn woorden, die er zo boos uit zijn komen vallen. Niets. N. I. E. T. S. Onbegrip maakt zich van me meester.
    'Ik voel niets.'
    Jaren van sarren, gemeen zijn, heeft mij voortgebracht. Paniek. Eindelijk is er weer iets, bedenk ik me dan. Ja, alles komt weer terug. Onzeker neem ik de situatie in me op, een klein speeltuintje, rode lampje, een jongen, ik.
    Martyr... Huilt!
    Ik word er door verscheurd van pijn. Hoe troost je iemand. Ik weet het niet. Ik weet wel dat ik door zijn tranen besef hoe klein ik me nu voel. En dat ik zijn verdriet haarfijn aanvoel.
    Alsof ik hem ken.
    Wat weet ik van hem?


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Martyr

    Ik leg mijn hoofd in mijn handen.
    'Het spijt me,' fluister ik,' het spijt me, het spijt me zo erg.' Waarom heb ik het haar vertelt? Ik vraag het aan mezelf, terwijl ik het antwoord al weet: Omdat ik me schuldig voelde, net zo schuldig als toen ik Quinn ontmoette .


    i wanna die with you once or twice.

    Quinn

    Ik sper mijn ogen open bij zijn woorden, en zonder dat het wil buitel ik weer terug ik mijn eigen herinneringen.

    Eenzaam zat ik op de schommel. Eigenlijk was het ding te hoog opgehangen, maar met enige moeite kon ik er altijd wel op komen. Ik staarde naar mijn voeten, en een gordijn van bruin haar viel voor mijn ogen, verhulde mijn betraande gezicht.
    Aryane had haar keus gemaakt. Ze haatte me. En dat besef was onverdraaglijk.
    Ondanks het bruine gordijn voelde ik ogen in mijn rug priemen. Verbaasd draaide ik me om, maar het enige wat ik zag was ik jongen met donker haar.
    Waarom zou hij naar mij staren?


    'Nee, mompel ik. 'Het is gewoon... Je hebt het niet gedaan. Het is een ongewenste gedachte, een illusie.'


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Martyr

    'Quinn?' Ik til mijn hoofd op, uit mijn handen. 'Waarom hecht je zoveel waarde aan onze vriendschap? Waarom vind je mij aardig? Waarom...?'


    i wanna die with you once or twice.

    Quinn

    'Ik... Denk dat ik...'
    Waarom?
    'Jij bent de eerste die me begrijpt, Martyr.'
    De woorden glipten mijn mond uit voor ik het doorhad. Ik werd rood, en wendde mijn blik af.


    i wanna vincent van gogh cry in a corner