• [ bericht aangepast op 7 jan 2017 - 14:49 ]


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Setha
    "Crying off my face again"


    "Heb je dat bij mij al gedaan?" vroeg hij met bevende stem, ik heb het verknald, voor altijd, misschien wou hij nooit meer vrienden met mij zijn.
    Ik kijk naar beneden, "Ja..." zeg ik zacht, "Maar het was niet expres..." ik kijk hem aan, laat hem alsjeblieft niet boos worden, alsjeblieft...


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Tibo de wenende waterman

    "Ja..." zegt ze zacht, "Maar het was niet expres..." Ik kreeg woede in mij. "Wat?" Schreeuwde ik uit. "Waarom doe je zoiets?" Ik moest de woede even onderdrukken. "Setha, zoiets doe je gewoon niet. Gun me nu even tijd om het te laten bezinken. Oké?" Met die woorden liep ik de kamer uit en gooide de deur keihard dicht. Ik ging wenend op de trap zitten.

    [ bericht aangepast op 17 juli 2016 - 14:33 ]

    Setha
    "Crying off my face again"


    Ik zag dat hij boos was, en dat kon je ook gewoon zien zonder zijn gedachten te lezen, "Wat?" schreeuwt hij uit, "Waarom doe je zoiets?" ik voelde dat hij erg boos was, ik had hem nog nooit zo gezien, "Setha, zoiets doe je gewoon niet. Gun me nu even tijd om het te laten bezinken. Oké?" met die woorden stond hij op en liep boos weg. Hij gooide de deur hard dicht waardoor ik schrok, ik keek naar de deur, wat ben ik een sukkel... Ik had ook gewoon kunnen zeggen dat ik het nooit had gezien, dan was hij niet boos geworden... Maar dat zou liegen zijn, ik deed even mijn ogen dicht, wat heb ik gedaan!? Ik voelde dat er iets fels voor me stond, Seth...
    "Goedzo Setha, zie je, je kan het best, je bent goed in chaos veroorzaken, je bent de opvolger van mij, 100%..." ik keek hem even aan, "Ik wil je opvolger niet zijn... Ik wil mijn vrienden niet wegjagen..." Seth begon te lachen, "Jij? Vrienden? Die heb je niet!" hij wees even naar de deur, "Door jouw actie is de enige vriend van jouw weg, Setha begrijp het, het gaat niet expres, maar het gebeurt gewoon, je bent de opvolger, daar kan je niets aan veranderen. Ik wou mijn broer ook niet vermoorden, ik heb het gedaan, het moest, ik had er geen controle over... Als jij vrienden hebt, gebeurt er precies hetzelfde..." ik keek hem even aan, buiten begon het harder te waaien, Seth keek naar buiten, "Setha, je gaat de goede kant op, nog even en je bent hetzelfde als mij, Chaos, Storm... Dood..." hij keek me aan en verdween. Teneergeslagen liet ik me weer in de stoel vallen tot ik me realiseerde dat, als Tibo nog dicht bij was, hij alles had kunnen horen of zelfs kunnen zien, Seth is namelijk niet onzichtbaar maar zichtbaar voor iedereen als hij zich eenmaal aan iemand wil laten zien...

    [ bericht aangepast op 17 juli 2016 - 14:58 ]


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Martyr

    Ik trek mijn hand terug.
    'Quinn, maak het nu niet moeilijker dan het is... Je kunt me niet dwingen terug te gaan. Wat heb ik daar eigenlijk te zoeken?Ooit richtte ik een club op om mensen te helpen, nou je bent de enige die de hulp heeft aangenomen. Maar je hebt geen hulp meer nodig. Mijn taak zit er op.'


    i wanna die with you once or twice.

    Tibo de bezorgde boosdoener

    "Goed zo Setha, zie je, je kan het best, je bent goed in chaos veroorzaken, je bent de opvolger van mij, 100%..." Hoorde ik opeens een stem achter de deur zeggen. Ik kwam dichterbij en keek door het sleutelgat. Seth. "Ik wil je opvolger niet zijn... Ik wil mijn vrienden niet wegjagen..." Seth begon te lachen, "Jij? Vrienden? Die heb je niet!" hij wees richting mij, gelukkig stond in achter de deur. "Door jouw actie is de enige vriend van jouw weg, Setha begrijp het, het gaat niet expres, maar het gebeurt gewoon, je bent de opvolger, daar kan je niets aan veranderen. Ik wou mijn broer ook niet vermoorden, ik heb het gedaan, het moest, ik had er geen controle over... Als jij vrienden hebt, gebeurt er precies hetzelfde..." buiten begon het harder te waaien, Seth keek naar buiten, "Setha, je gaat de goede kant op, nog even en je bent hetzelfde als mij, Chaos, Storm... Dood..." In schrok. En Seth ging weg. Ik stormde binnen in de kamer. "Wat was dat Setha?" Vroeg ik haar bezorgd, maar ook een beetje boos.

    Setha
    "Crying off my face again"


    Ik schrok op toen ineens de deur open ging en Tibo daar stond, "Wat was dat Setha?" hij klonk bezorgd, maar ook boos. Ik stond op,
    "Nou, het was gewoon Seth..." zeg ik met mijn blik afwendend. Ik wil hem nu niet aankijken, hij is boos, door mij.
    En dat hij dan ook nog Seth heeft gezien, nou wat een feestje...


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Tibo de neerslachtige nomade

    "Nou, het was gewoon Seth..." Ik herhaal sarcastisch "Gewoon Seth. Gewoon Seth?! Ik heb het wel gehoord hoor. Chaos, storm en dood. Chaos heb je al door mij, storm, dat zie je zelf ook wel en dood, daar zal je ook nog wel voor zorgen! Leer je te verzetten tegen die Seth! Ik weet dat het niet je bedoeling is van dit alles maar..." Ik keek neerslachtig naar de grond. Ik wilde iets zeggen maar kreeg het niet uit mijn mond. Ik zakte neer in de zetel.

    Setha
    "Crying off my face again"


    "Gewoon Seth. Gewoon Seth?! Ik heb het wel gehoord hoor. Chaos, storm en dood. Chaos heb je al door mij, storm, dat zie je zelf ook wel en dood, daar zal je ook nog wel voor zorgen! Leer je te verzetten tegen die Seth! Ik weet dat het niet je bedoeling is van dit alles maar..." zei hij sarcastisch,
    "Ik heb al voor dood gezorgd..." zeg ik zacht als ik terugdenk aan al mijn ontsnappingspogingen bij de politie en de FBI.
    Ik zag dat hij niet uit zijn woorden kon komen, "Denk aan wat je wilt zeggen, ik kan het lezen als ik dat wil.." zeg ik, ik ga voor hem staan en hurk voor hem neer, keek diep in zijn ogen, ik las zijn gedachten nu niet maar zijn reactie.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Tibo de ongelovige oorworm xD

    "Ik heb al voor dood gezorgd..." Ik kijk ongelovig naar haar. "Denk aan wat je wilt zeggen, ik kan het lezen als ik dat wil.." Ik schudde mijn hoofd. "Neen. Ik wil het niet. Je mag iedereen zijn gedachten lezen maar... NIET DEMIJNE!" Riep ik. "Ik wil je niet kwijt, maar het word me allemaal teveel. Waarom moest jij nu ook weer mijn vader hebben gezien? Het was eventjes tof dat in je terugzag, maar nu..."

    Setha
    "Crying off my face again"



    "Neen. Ik wil het niet. Je mag iedereen zijn gedachten lezen maar... NIET DEMIJNE!" Riep hij, ik deed een stapje naar achter. "Ik wil je niet kwijt, maar het word me allemaal teveel. Waarom moest jij nu ook weer mijn vader hebben gezien? Het was eventjes tof dat in je terugzag, maar nu..."
    Ik keek hem aan, hoe kon hij dat zeggen? Ik zag door het raam dat het harder begon te stormen, ook voelde ik aan mezelf dat de eerste tranen al over mijn wangen gingen. Ineens ging er een raam open door de storm, nee, de storm wou naar me toe komen, net zoals in de gevangenis. Snel deed ik het raam weer dicht. Ik word een beetje nat maar dat maakt me niet uit, nu zie je minder dat ik aan het huilen ben, ik draai me af van Tibo en sla mijn haar voor mijn gezicht zodat hij niet zo goed kon zien dat ik aan het huilen was, alsof het mijn keuze is. Ik droogde mijn tranen, "Alsof ik er iets aan kan doen dat ik zo ben, waarom accepteer je me niet? Ik accepteer jouw toch ook, al weet ik dat je een kat bent..." ik sla mijn handen voor mijn mond, ik heb het gezegd, hij had het me nooit verteld vroeger, maar ik wist het toen al.


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Tibo de brave boosdoener

    Na een tijdje zegt Setha "Alsof ik er iets aan kan doen dat ik zo ben, waarom accepteer je me niet? Ik accepteer jouw toch ook, al weet ik dat je een kat bent..." Ik keek haar met grote ogen aan. "Hoe. Weet. Jij. Dat?" Ik merkte dat ze aan het wenen was. "Ik accepteer je zo. Maar je moet gewoon je ertegen verzetten. Als het niet lukt, oke. Maar dan heb je tenminste geprobeerd. En ik als kat... Dat geeft niemand problemen. Jij wel. Nu ja, Seth wel..."

    [ bericht aangepast op 17 juli 2016 - 18:43 ]

    Setha
    "Crying off my face again"



    "Hoe. Weet. Jij. Dat?" ik ga even langs mijn ogen en haal diep adem, kijk hem dan aan en zeg, "Omdat ik niet dom ben..."
    "Ik accepteer je zo. Maar je moet gewoon je ertegen verzetten. Als het niet lukt, oke. Maar dan heb je tenminste geprobeerd. En ik als kat... Dat geeft niemand problemen. Jij wel. Nu ja, Seth wel..." ik loop dichter naar hem toe "Alsof ik dat nooit geprobeerd heb..." ik kijk hem recht in zijn ogen aan, "Het word alleen maar erger..."


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Tibo de kijkende klopgeest

    "Alsof ik dat nooit geprobeerd heb..." Ze kijkt me recht in mijn ogen aan, "Het word alleen maar erger..." Ik keek haar ook recht in haar ogen aan. In haar bruine ogen. "Maar wat kan in daar dan aan doen?" Vroeg ik onschuldig.

    Setha
    "Crying off my face again"



    "Maar wat kan in daar dan aan doen?" vraagt hij onschuldig,
    Ik doe weer een stapje naar achter, "Me gewoon accepteren..." ik ga op de tafel zitten en kijk hem rustig aan, "Je hoeft niets te doen, je kan zelfs niets doen..."


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Tibo de vergevende voetballer

    "Me gewoon accepteren... Je hoeft niets te doen, je kan zelfs niets doen..." Ik knikte. "Ik wil je echt niet kwijt. Maar het werd me allemaal even te veel. Sorry, het spijt me echt zo erg..."