Setha
"Crying off my face again"
Ik zag dat hij boos was, en dat kon je ook gewoon zien zonder zijn gedachten te lezen, "Wat?" schreeuwt hij uit, "Waarom doe je zoiets?" ik voelde dat hij erg boos was, ik had hem nog nooit zo gezien, "Setha, zoiets doe je gewoon niet. Gun me nu even tijd om het te laten bezinken. Oké?" met die woorden stond hij op en liep boos weg. Hij gooide de deur hard dicht waardoor ik schrok, ik keek naar de deur, wat ben ik een sukkel... Ik had ook gewoon kunnen zeggen dat ik het nooit had gezien, dan was hij niet boos geworden... Maar dat zou liegen zijn, ik deed even mijn ogen dicht, wat heb ik gedaan!? Ik voelde dat er iets fels voor me stond, Seth...
"Goedzo Setha, zie je, je kan het best, je bent goed in chaos veroorzaken, je bent de opvolger van mij, 100%..." ik keek hem even aan, "Ik wil je opvolger niet zijn... Ik wil mijn vrienden niet wegjagen..." Seth begon te lachen, "Jij? Vrienden? Die heb je niet!" hij wees even naar de deur, "Door jouw actie is de enige vriend van jouw weg, Setha begrijp het, het gaat niet expres, maar het gebeurt gewoon, je bent de opvolger, daar kan je niets aan veranderen. Ik wou mijn broer ook niet vermoorden, ik heb het gedaan, het moest, ik had er geen controle over... Als jij vrienden hebt, gebeurt er precies hetzelfde..." ik keek hem even aan, buiten begon het harder te waaien, Seth keek naar buiten, "Setha, je gaat de goede kant op, nog even en je bent hetzelfde als mij, Chaos, Storm... Dood..." hij keek me aan en verdween. Teneergeslagen liet ik me weer in de stoel vallen tot ik me realiseerde dat, als Tibo nog dicht bij was, hij alles had kunnen horen of zelfs kunnen zien, Seth is namelijk niet onzichtbaar maar zichtbaar voor iedereen als hij zich eenmaal aan iemand wil laten zien...
[ bericht aangepast op 17 juli 2016 - 14:58 ]
het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]