Iratus
Ik barst in tranen uit. Ik zak in tegen de muur, ik snik onbeheersbaar, hij is weg. Hij is weg en het is mijn schuld, en ik heb hem nooit kunnen vertellen wat ik voor hem voel, en dat zal nooit gebeuren, want moed is iets dat ik niet bezit. Maar als hij weg is... Echt weg, dan kan ik toch wel...
Ik trek de deur open, sprint naar buiten, achter Martyr aan, haal hem in, pak zijn gezicht vast, en druk mijn lippen op de zijne.
[ bericht aangepast op 29 aug 2016 - 19:53 ]
i wanna vincent van gogh cry in a corner