LEVI ACKERMAN

Ik kijk de klas nog eens rond. Steeds meer mensen kijken op van hun boeken en beginnen te praten. Daaruit trek ik dan maar de conclusie dat iedereen die wilt lezen nu wel klaar is. De opmerkingen van de meiden over mijn humeur negeer ik maar gewoon. Ik ben hier immers niet om populair te zijn, of iets dergelijks. Integendeel. Hoe meer ze me met rust laten, hoe beter.
'Goed, zijn er nog vragen over de stof?'
Ik kijk de klas rond. Een enkele leerling steekt zijn hand op en ik beantwoord diens vraag. Voor de rest blijft het eigenlijk vrij stil, wat ik wel had verwacht. Iedereen in dit lokaal is zo omhoog gevallen, arrogant of weet ik het, dat ze zich te goed voelen om wat regels door te nemen. Maar hee, ze zullen zichzelf wel tegen komen wanneer ze de wapen opslag op mogen ruimen en schoon mogen maken.
'Nogmaals, voor degenen die zichzelf zo hoog inschatten dat ze dit niet hoeven te lezen, ik raad aan het toch te doen. Dit boek is speciaal voor deze school samengesteld en enkele regels, signalen en dergelijke kunnen afwijken van wat jullie gewend zijn. Dit geldt ook voor enkele andere vakken.'
"A good book is always good, no matter how many times you've read it."