• Hier inschrijven, en info: http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178911
    Je moet je eerst ingeschreven hebben, dan pas kun je meedoen.
    Hier is het speeltopic.
    Veel schrijfplezier!
    We beginnen bij een normale eerste schooldag.


    Never grow up, it's a trap.

    Cat



    Hij ging zitten en wachtte tot wij stil waren. na een paar minuten werd het stil.
    De man was niet erg lang, eerder klein, toch was hij indrukwekkend. Bijna niemand krijg onze klas stil zonder iets te zeggen. Ik was alleen wel nieuwsgierig waarom we hier les kregen, en niet ergens waar we konden oefenen.
    'Hey meneer de Sixpack,' riep ik door het lokaal. 'Waarom gaan we hier leren? Dat lijkt me namelijk een beetje saai. Heb je eigenlijk wel eens een keer les gegeven ofzo?'

    [ bericht aangepast op 11 juli 2016 - 16:35 ]


    Never grow up, it's a trap.

    Camhanaich schreef:
    [MT.]


    kip is lekker daarom heet ik drumstick



    Lidia Volkova • Daughter of Zeus


    Ik moest grinniken toen Cat de docent mister sixpack noemde. Ik zelf nam gewoon plaats op een stoel en dat deed ook het rolstoel meisje. Opeens krijg ik een app van Dylan dat hij naar de tandarts moet en dus dit en het volgende uur er niet zal zijn. Balen, want ik ken hier niemand anders.


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

    Victoria Adelaide Kane
    ''Im the queen of Scotland''

    Ik werd wakker vanuit het Schotse hof. Ik werd gewassen door de hofdames en natuurlijk schrok ik me dood, Catherine stond naast me
    en bekeek me van top tot teen. 'Mooi majesteit.' Zei Catherine en ze lachte, toen hielp ze me naar de balzaal waard de Schotse koning helaas
    niet was, 'je vader moest vroeg naar Italië en je stiefmoeder is niet hier.' Ik knik en word begeleid naar de keuken waar ik een heerlijk ontbijt krijg
    en glimlach. Dan sta ik weer op om weg te gaan, mijn stiefmoeder geeft me een kus en dan is het tijd om te gaan, geen afscheid meer, maar gewoon op weg naar school.
    Ik stap in de koets, het is drie dagen rijden en ik zou te laat komen, maar het is het waard...

    Elisa McGarrett



    Meisje ~ 12 jaar ~ FC: Ryan Newman

    Na de wiskunde les ren ik naar zwaardvechten en ga naast het meisje die zich had voorgesteld als Cat zitten. 'hallo, ik ben Elisa.' Zeg ik terwijl ik mijn rugzak op de grond neerzet. Ik keek om me heen, ik kon al zwaard vechten, ik had het geleerd van mijn vader. Maar je kan altijd beter worden.

    LEVI ACKERMAN



    Ik kijk de klas rond, die gelukkig na enkele minuten al stil wordt. Ik begin steeds meer hoop te krijgen voor deze groep snotapen, totdat er eentje door de klas begint te schreeuwen.
    'Hey meneer de Sixpack.'
    Bij dat "compliment" trek ik een wenkbrauw misschien welgesteld één millimeter op, waarna hij even gauw weer op zijn plek terug zakt. Ik weet niet hoe gemakkelijk ik me erbij moet voelen als leerlingen op zo'n manier naar me kijken. Ik ben toch zeker geen lustobject? Het valt me op dat enkele leerlingen zachtjes gniffelen, maar ik negeer het.
    'Waarom gaan we hier leren? Dat lijkt me namelijk een beetje saai. Heb je eigenlijk wel eens een keer les gegeven ofzo?'
    De eerste vraag was wat mij betreft oké, maar de vraag of ik wel eens led had gegeven. Respectloos. Desondanks besloot ik niet boos te worden. Ik had de indruk dat ze daar alleen maar op uit was. Net zoals de rest van de klas. Als ze denken dat ik een aapje ben dat ze leuk met een stok kunnen prikken waardoor ik leuke kunstjes ga doen of iets dergelijks, dan hebben ze het goed mis.
    'We zijn hier, omdat ik niet zo achterlijk ben om jullie direct een wapen in de handen te duwen. We beginnen bij het begin en dat zijn de regels en dergelijke. We moeten niet hebben dat een van jullie per ongeluk zijn partner spiest.'
    Ik leg mijn armen op mijn bureau om een rustige indruk te maken en kijk het meisje strak aan. Van mijn gezicht is werkelijk waar niets af te lezen, zoals gewoonlijk. Ik vraag me af hoe ze hierop zal reageren. Ik kijk enkel even om wanneer een meisje de klas binnen stormt, nog net voor de bel. Ze ploft neer naast Cat en blijkbaar vindt ze het een goed idee om een gesprek te starten.
    'Jongedame, ik weet niet of het je opvalt, maar de bel is net gegaan, wat betekend dat de les is begonnen. Kletsen doe je maar in de pauze.'
    Mijn blik rust nu nog altijd op de twee meisjes.


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."


    ×Ninfé "Nim" Dillon×

    FC: Lindsay Hansen | 14 jaar | Trinute


    Ik kon een grinnik niet onderdrukken toen een meisje de docent "Mister Sixpack" noemde, bijna schoot ik helemaal in de lach, maar dat kon ik nog wel bedwingen. 'Mister Sixpack,' mompelde ik. Peter leek ook duidelijk geamuseerd.
    'Hoe noemen we de volgende docent?' vroeg hij, zacht genoeg om voor de rest van de klas ongehoord te blijven. Nu pas viel het me op dat hij net als ik een zwaar Brits accent had. Pretlichtjes dansten in zijn ogen.
    'Eerst maar eens kijken, dan zien we wel wat voor gestoorde volwassene ons les geeft,' fluisterde ik terug. Tot nu toe mocht ik Peter wel, hij had humor. Ergens deed hij me een beetje aan de arrogante Beroeps tributen denken, zelfde kalmte, zelfde eigendunk, maar hij was aardiger. Beleefder kon ik nu niet echt zeggen, beleefde mensen doen niet zo tegenover leraren. Maar misschien waren Beroeps in hun eigen district ook wel zo, wie weet. Een meisje met bruin haar voor haar gezicht kwam de klas in stormen, ik was niet de enige die laat was hier dus. Ze wierp een blik op Peter, eentje vol herkenning, en nam toen plaats aan het tafeltje achter ons, legde het leesboek op tafel.


    obsessive rage



    Mimmi Bergen • Daughter of Neptune


    Wanneer de docent een speech houdt tegen het meisje over waarom we hier zijn, schiet me er een vraag te binnen. Ik steek mijn hand op, want zwaardvechten in een rolstoel is niet handig.


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

    Jo Mari Gold


    Ik keek op mijn rooster, Wiskunde, stond erop, ik zucht even. Dat ga ik dus echt niet doen! Snel loop ik de meisjes wc in en wacht tot iedereen weg is, zo hoef ik Wiskunde ook niet te doen. Ik wandel even door de school en zie dat het veel plekjes heeft om te verschuilen, mooi, dat kan ik nodig hebben...
    Zo snel is het uur ook al weer om, ik heb niet eens door dat de volgende les al was begonnen, Zwaardvechten...
    Ik schrok even, het was al begonnen. Rustig loop ik naar de les, het valt me eigenlijk nu pas op dat Avan weg was, vast ergens anders heen gegaan... Ik sta voor de deur van het lokaal, waarom een lokaal? Ik doe de deur zelfverzekerd open en zie dat er kinderen zijn, ik zucht even, is dit serieus mijn klas? Ik zie een meisje in een rolstoel haar hand op steken lekker handig... een rolstoel met zwaardvechten...
    "Ja ik ben te laat, ik weet het, Sorry i am not sorry..." zeg ik tegen de docent en ga achterin zitten.

    [ bericht aangepast op 11 juli 2016 - 18:06 ]


    het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

    Beaudine Nicole Rivera.
    Do not be afraid, but I screwed up half your life.

    Rot zwaarden, sis ik in mijn gedachten terwijl ik net 1 plekje voor achterin de klas zit. Ik haat dingen doen met zwaarden,
    vooral omdat ik het niet kan. Daarom zou ik het liefste meteen de meester vervloeken door hem alleen aan te hoeven kijken.
    Ik kijk naar de meester en zijn gespierde lichaam kan me niks schelen, ik ben wel populair maar ik ben nou net geen Hoer!
    Ik pak mijn telefoon en app naar Florence dat ze zo meteen moet komen! Ik zucht en kijk hoe een meisje binnen stapt, wanneer ze
    achteraan zit buig ik me naar achteren en fluister ik, 'verwacht maar niet te veel..'

    Iphigeneia Calanthe Snow
    16+ kinders
    Seventeen | The Hunger Games | Feeling sleepy
    Talking to Francisco


         
          De tedere ochtendzon verwarmde haar nog slapende lichaam die zich had verhuld onder een laag van satijnen dekens. Voor Iphigeneia was slapen de ultieme vorm van tot rust komen naar een fijne avond. Maar aan elk ding zat een einde, dus ook aan haar nachtrust. Ze werd gewekt door het licht dat over haar gelaat streelde. Om zich heen voelde ze een warme omhelzing, ze besloot haar ogen open te doen om een kijk te nemen. Ze lag praktisch verhuld in zijn armen, die een stevige grip op haar hadden. Ivy wurmde zich er zachtjes uit en rustte haar hoofd bovenop de zijne, zijn dikke donkerbruine haar kriebelde haar wangen. Om haar lichaam had ze een oud wit shirt die niet al te fris rook, daaronder een pikzwarte onderbroek. Zijn haar had een frisse geur, een soort mix van munt en tijm. In zijn nek zag ze dat er donkerblauwe plekken waren ontstaan, waarschijnlijk gecreëerd door haarzelf. Met Ivy's linkerhand voelde ze zachtjes in zijn nek, haar hand was koel, dus ze merkte zijn beweging onder haar aanraking op. Van zijn nek ging ze naar zijn rug, die vol zat met kleine schrammen. Het waren littekens die zijn hele lichaam vulde. Ze volgde een lijn met het topje van haar vinger en voelde hem opnieuw rillen. Met een laag geluid voelde ze hem ontwaken. Ze rolde uit zijn grip, op haar rug en keek hem aan. "Hey." Zei ze zachtjes, haar stem was ietwat hees en zeker niet erg duidelijk. De realisatie dat ze naar school moest kickte nu pas in. Ach, een paar lessen kon ze wel missen. Twee hazelbruine ogen staarde haar aan, ze bestuurden elke millimeter van haar lichaam. Grijnzend kroop ze dichterbij je jongen en drukte een kus op zijn wang. Tijdens haar kus voelde ze een lichte stobben tegen haar lippen, hij moest overduidelijk nog scheren. De ochtend begon niet als de andere in haar zeventien levensjaren.

    The female is the deadliest of the species.


    You are either with me, or against me.

    [ bericht aangepast op 11 juli 2016 - 19:30 ]


    Up with the sun. Gone with the wind.

    Cat




    'Kletsen doe je maar in de pauze.'
    Ik slaak een overdreven, diepe zucht en rol met mijn ogen. Terwijl een ander meisje vraagt hoe ze moet leren zwaardvechten terwijl ze in een rolstoel zit, haal ik onopvallend mijn iPhone uit mijn zak. Wat best moeilijk is, aangezien hij mij de hele tijd aan zit te staren.
    Ik zie dat Chace ook online is, en stuur hem een appje:

    hey(H)
    Binnen een paar seconden kreeg ik een appje terug:
    Hey Poesje (flower)

    Ik wou mijn telefoon uitzetten, maar ik weet niet precies wat ik verkeerd deed, maar een paar seconden later klonk mijn playlist van iTunes door de klas.
    En hard ook.

    Baby, this is wat you came for,
    Lightning, strikes every time she moves
    And everybody is watching here, but she's looking at
    You
    You
    You
    You
    You
    You
    You

    Het duurde even tot het me lukte om mijn muziek uit te zetten. Inmiddels lag de halve klas in een deuk.
    God, dit mocht officieel uitgeroepen worden tot de vreemdste les ooit.
    Maar als ik een ding had geleerd van het leven dat ik had voordat ik op Quizlet kwam, en een van de weinige mensen was die ik kende die anders was was, was het wel dat als ik me slecht voelde, dag ging handelen als een opgejaagd dier. Ik deed alles om weg te komen, of deed alsof het me niet kon schelen.
    Ik boog even om zogenaamd mijn veters te strikken, maar deed dat eigenlijk om mijn pokerface op te zetten.
    Toen dat gelukt was, keek ik de leraar aan met een Had-je-Wat-Blik, ook al wist ik diep van binnen wie dit gevecht ging winnen als we krachten gingen meten.
    En dat was hij.

    [ bericht aangepast op 11 juli 2016 - 19:38 ]


    Never grow up, it's a trap.



    Lidia Volkova • Daughter of Zeus


    Opeens hoor ik uit het meisjes telefoon muziek uit komen. Ik moet mijn best doen om niet te lachen, maar je ziet alsnog een grijns op mijn lippen.
    'Ze vraagt echt om problemen,"denk ik terwijl ik mijn pen uit mijn tas haal.


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

    Beaudine Nicole Rivera.
    Do not be afraid, but I screwed up half your life.

    Ik boog me weer naar voren en lachte om de muziek door de klas, 'Rihanna is best goed!' Ik stopte daarna
    direct met lachen en gaf haar mijn oortjes. 'Misschien is dat beter.' Ik grinnikte net als mijn meelopers
    van natuurlijk. Ik keek geboeid naar de les, maar het was super saai. Toen niemand het zag draaide ik met mijn
    vinger en siste een spreuk, waardoor er een muizen plaag kwam uit de linker hoek van het lokaal. Ik ben soms
    ook een rebel...



    Lidia Volkova • Daughter of Zeus

    Opeens merk ik dat er van de linkerkant van het lokaal er muizen komen. Om de muizen van zowel mij als het meisje in de rolstoel weg te halen, gebruik onopmerkelijk Electrokinesis, zodat ze door de shock niet meer bij ons komt. Ik weet heus wel dat dat van mijn halfzus Beaudine is, maar ik zwijg toch.


    ‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina