Once Upon A Time (speeltopic) ~ 8 - Speeltopics

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?


Once Upon A Time (speeltopic) ~7
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178281&page=last&message=66#6263599

---

When you believe your dreams come true

'Goedemorgen schone slaper,' ik Vittoria. 'Je viel ineens op de grond, ik dacht dat je weer dood ging.' Ik staarde even naar de grond. Tja met mij wist je het nooit zeker. 'Maar gelukkig is alles toch goed.' Er verscheen een brede glimlach op haar gezicht. 'hoe gaat het nu met je?' Door haar glimlach moest ik ook glimlachen. "Ondanks het idee dat je vader mij wilt vermoorden en vermoord heeft..." ik stopte even en begon te lachen. "Kan het momenteel niet beter." Ik stop op en legde mijn armen om Vittoria's schouders. "Zo snel kom je niet meer van mij af." plaagde ik haar.

Ik weet al hoe laat het is al de wangen van Ruby beginnen te kleuren. 'Ik heb gister een leuke man ontmoet.' glimlachte ze. 'Hij reed mij bijna aan en toen wilde hij mij trakteren op een drankje. Vervolgens hebben we de hele avond zitten te kletsen.' Ruby boog zich voorover naar mij toe en ging op een fluisterende toon verder. 'En ik heb hem gezoend, Zijn naam is August en hij is sinds kort in Storybrooke.' mijn ogen schoten wijd open. August? Shit, ik was hem totaal vergeten. Blijkbaar had Henry toch alles meegekregen. "August, de schrijver?" vroeg hij enthousiast. "Hij vond mijn sprookjesboek zo interessant." er verscheen een lach op Henry's gezicht. "Ik ben blij voor je Ruby." en ik kneep even in haar hand. Daarna stond ik op en keurde ik mijn rug naar hen toe. Ik moest iets regelen met Gold. Pan en August vormde een groot gevaar.

---

Do I look like Mother Teresa?

Joseph Lloyd Dombrowski

Ik wandelde weg. Vittoria en Graham waren al uit het zicht verdwenen. Ik liep dus richting het politiebureau, hopend ze daar te vinden. Ik keek door een raam en zag dat ze wat tijd met elkaar doorbrachten. Daar wilde ik niet tussenkomen. Ik dwaalde rond tussen de straten, tot in opeens het huis van Ruby zag. Ik twijfelde. Als Regina zou opendoen ben ik dood, en als Ruby opendoet weet ik iets te doen vandaag. Ik belde uiteindelijk toch maar aan, en verborg me snel achter een struikje. Ik keek verborgen toe wie er opendeed. Ik hoopte dat het Ruby was en Regina weg/dood was... Ik haat dat achterlijk mens.

Jo
Ik liet Rumple met rust en wende me naar Bae.
"Waar zullen we heengaan?" Vroeg ik aan Bae, hopelijk niet naar huis...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Baelfire/Neal
'Naar huis eventjes.' Zei ik en ik stond op.
'Ik wil verhaal gaan halen bij ons vader wat die deze keer allemaal weer gedaan heeft.' Ik keek naar haar armbanden waarvan ik zeker wist wat het waren.

Vittoria Gold
Hij glimlachte 'ondanks het idee dat jou vader mij wilt vermoorden en vermoord heeft...' hij stopte even en begon te lachten ik keek hem even raar aan. 'Kan het momenteel niet beter.' Hij legde zijn armen om me heen en ik legde mijn hoofd op zijn schouder. 'Zo snel kom je niet meer aan me af.' Zei hij plagerig. Ik lachte.
'Ik wil ook niet zo snel van je af.' Zei ik zachtjed

Jo
'Naar huis eventjes.' Zei hij en stond op, oh no!
'Ik wil verhaal gaan halen bij ons vader wat die deze keer allemaal weer gedaan heeft.'
"Oké, dan gaan we naar huis.." zei ik en trok hem mee, "Oh ja en Rumple is nogal boos op me dus niet schrikken..." zei ik.
Toen we bij de winkel aankwamen, "Hé Rumple, kijk eens wie we hier hebben, ben je nu nog boos?" vroeg ik.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Lisa

Iedereen was weg en ik zat hier weer alleen met Spike, leuk. Ik wist niet wat te doen, ik voelde me blij en vrolijk en vol energie. Ik besloot dan maar om te zingen, Ik liep naar het bos en vanaf hier zou je het net moeten horen aan de rand van het bos. Ik rende samen met Spike overal heen toen ik aan het zingen was.

I got this feeling inside my bones
It goes electric, wavy when I turn it on
All through my city, all through my home
We're flying up, no ceiling, when we in our zone

I got that sunshine in my pocket
Got that good song in my feet
I feel that hot blood in my body when it drops
I can't take my eyes up off it, moving so phenomenally
You gon' like the way we rock it, so don't stop

Under the lights when everything goes
Nowhere to hide when I'm getting you close
When we move, well, you already know
So just imagine, just imagine, just imagine

Nothing I can see but you when you dance, dance, dance
Feeling good, good, creeping up on you
So just dance, dance, dance, come on
All those things I should do to you
But you dance, dance, dance
And ain't nobody leaving soon, so keep dancing

I can't stop the feeling
So just dance, dance, dance
I can't stop the feeling
So just dance, dance, dance, come on

Ooh, it's something magical
It's in the air, it's in my blood, it's rushing on
I don't need no reason, don't need control
I fly so high, no ceiling, when I'm in my zone

Cause I got that sunshine in my pocket
Got that good song in my feet
I feel that hot blood in my body when it drops
I can't take my eyes up off it, moving so phenomenally
You gon' like the way we rock it, so don't stop

Under the lights when everything goes
Nowhere to hide when I'm getting you close
When we move, well, you already know
So just imagine, just imagine, just imagine

Nothing I can see but you when you dance, dance, dance
Feeling good, good, creeping up on you
So just dance, dance, dance, come on
All those things I should do to you
But you dance, dance, dance
And ain't nobody leaving soon, so keep dancing

I can't stop the feeling
So just dance, dance, dance
I can't stop the feeling
So just dance, dance, dance
I can't stop the feeling
So just dance, dance, dance
I can't stop the feeling
So keep dancing, come on

I can't stop the, I can't stop the
I can't stop the, I can't stop the
I can't stop the feeling

Nothing I can see but you when you dance, dance, dance
(I can't stop the feeling)
Feeling good, good, creeping up on you
So just dance, dance, dance, come on
(I can't stop the feeling)
All those things I should do to you
But you dance, dance, dance
(I can't stop the feeling)
And ain't nobody leaving soon, so keep dancing

[ bericht aangepast op 21 juni 2016 - 16:54 ]

Neal/Baelfire
"Oké, dan gaan we naar huis.." Jo trok me mee "Oh ja en Rumple is nogal boos op me dus niet schrikken..." ik trok mijn wenkbrauwen op. 'Waarom is hij boos op jou?' vroeg ik.
"Hé Rumple, kijk eens wie we hier hebben, ben je nu nog boos?"
Zei ze, ze kreeg een vaas naar haar hoofd toe geworpen tot dat mijn vader mij zag staan en hij verstijfde.
'Volgens mij is hij nog boos op jou.' zeg ik.

Rumplestiltskin
De deur van mijn winkel ging open en zag Jo binnen komen ik pakte een vaas en gooide die naar haar hoofd "Hé Rumple, kijk eens wie we hier hebben, ben je nu nog boos?" ik zie Baelfire ineens staan en verstijf even, een glimlach verscheen op mijn gezicht. 'Bae, je leeft weer.' zei ik en ik liep naar hem toe en omhelsde hem die niet werd beantwoord ik liet hem snel weer los.

Jo
'Waarom is hij boos op jou?" vroeg Bae, "Ik heb iemand vermoord..." zei ik luchtig en liep verder. Toen we binnenkwamen kreeg ik meteen een vaas naar mijn hoofd gesmeten maar ik ontweek hem, "Bedankt..." zei ik sarcastisch. Maar toen Rumple Bae zag hield hij op en omhelsde hem, maar Bae hem niet, snel liet hij los, ik wist dat ik hiermee problemen zou krijgen maar ik moest het gewoon zeggen, "Sorry Rumple, volgens mij zijn hier familieproblemen..." en liep naar hem toe, "Hij mag je niet meer..." fluisterde ik.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Ruby

Regina's ogen werden groot toen ik zijn naam uitsprak. Ik trok een wenkbrauw op, kende ze hem? "August, de schrijver?" vroeg Henry enthousiast. "Hij vond mijn sprookjesboek zo interessant." Henry glimlachte. Waarom hoorde Henry altijd alles? En hij kende August ook? August wist dus al van het sprookjesboek af. Ik heb de hele avond met August zitten te praten en blijkbaar weet ik nog helemaal niets over hem. Hij is schrijver? "Ik ben blij voor je Ruby." Regina kneep even in mijn hand en draaide zich vervolgens om. Er kwam veel informatie op mij af. Ik greep naar mijn hoofd toen ik een steek in mijn hoofd voelde. 'Auw, kater,' mompelde ik. 'Waar heb je August ontmoet?' vroeg ik Henry.

---

When you believe your dreams come true

'Waar heb je August ontmoet?' vroeg Ruby aan Henry. Ik nam weer plaats aan de keukentafel. Dit wilde ik ook wel graag te weten komen. "Nou luister," begon Henry. "Uit school was ik naar Granny's gegaan voor een beker warme chocolade melk met kaneel eroverheen." Henry likte zijn lippen af. Ik moest er even om grinniken. "En mijn tas met het boek lag naast mij."
"Waarom neem jij dat boek mee naar school jongeman?" vroeg ik. in mijn stem klonk lichtte boosheid. "Het was voor een spreekbeurt." zei Henry kalm. Hij keerde zich naar Ruby. "August kwam naast me zitten en deed zo geheimzinnig, maar interesseerde zich in het boek. Ik vroeg dus waarom en hij zei dat hij als schrijver ook niet altijd naar de werkelijkheid kijkt." Langzaam kneep ik mijn ogen fijn. August... die man moest uit de weg geruimd worden...

Vittoria moest lachen om wat ik zei. 'Ik wil ook niet zo snel van je af.' zei het nog net niet fluisterend. Ik gaf haar opnieuw een zoen en schrok toen ik de klok zag. "Shit, Ruby komt zo." roep ik geschrokken. "Dat bed," ik wijs ernaar. "Het moet weg!" Ik keek Vittoria bezorgd aan. "Sorry, ik wil je niet weg hebben, maar..." ik hoopte dat ze het zelf kon invullen.

---

Do I look like Mother Teresa?

Rumplestiltskin
'Dat snap ik dat hij me niet meer mag, ik heb natuurlijk verschrikkelijke dingen gedaan, ik heb me eigen zoon in de steek gelaten.' zei ik en ik keek naar Bae die emotieloos terug keek. 'Alsjeblieft Bae, ik begrijp dat het moeilijk is om me te vergeven.' ik wilde dat hij me vergaf maar wist dat het geen zin had.


Baelfire
'Dat heb je goed gedacht vader, ik zal je nooit meer vergeten, je hebt al zo vaak beloofd dat je zal veranderen maar dat zal je nooit.' boos keek ik hem aan. 'Je denkt alleen maar aan macht, macht is het enigste wat voor jou telt.' ik stopte even. 'Waarom heb je me tot leven gewekt? waarom!' Ik liep naar Jo toe en keek haar even aan daarna keek ik weer terug naar mijn vader. 'Waarom heb je mijn zus pijn gedaan? waarom doe je waarschijnlijk ook Vittoria pijn? wat hebben hun jou ooit misdaan.' mijn adem stokte even. 'Wat heb ik hou ooit misdaan?'


Vittoria Gold
Hij gaf me een zoen en hij schrok om de een of andere reden. 'Shit, Ruby komt zo.'' riep hij geschrokken, 'Dat bed,' hij wees ernaar. 'Het moet weg!' hij keek me bezorgd aan en ik snapte hem ik toverde het bed gelijk weer weg.' Sorry, ik wil je niet weg hebben, maar...' ik keek hem even aan, tranen prikte achter me ogen, als ik het goed begreep zou hij altijd nog voor Ruby kiezen of misschien begreep ik het verkeerd. 'Ja, ik begrijp het.' zei ik zachtjes en ik liep van hem weg.

[ bericht aangepast op 22 juni 2016 - 0:05 ]

Jo

Bae liep naar me toe, 'Waarom heb je mijn zus pijn gedaan? waarom doe je waarschijnlijk ook Vittoria pijn? wat hebben hun jou ooit misdaan? Wat heb ik hou ooit misdaan?' Oehh die kwam hard aan denk ik! Ik vond dit geweldig, allebei tegen Rumple, ik wou nog gaan zeggen wat ik hem had aangedaan maar besloot mijn mond te houden, in plaats daarvan liep ik naar Rumple toe en zei met een onschuldig gezicht zodat het alleen erger werd, "Hij heeft wel gelijk, wat hebben wij jou ooit aangedaan?" Maar ik wist, ook dit kon twee kanten opgaan, of hij brak of hij werd woest...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Ruby

Ik luisterde aandachtig naar Henry's verhaal. Ook Regina was weer aan tafel komen zitten. Ik knikte naar Henry 'Ja dat klinkt precies als August.' Toen ik naar Regina's gezicht keek vielen de kleine signaaltjes mij op, die venijnige blik in haar ogen. 'Mam?' Vroeg ik? 'Ken je hem soms?' Ik fronste mijn wenkbrauwen. 'Ik heb gezegd dat hij hier zo lang mag blijven als hij wil, dus je gaat hem niet wegsturen uit Storybrooke,' waarschuwde ik haar. Ik keek haar kort uitdagend aan. Ze mag niet haar macht als burgemeester misbruiken alleen omdat iemand haar niet aanstaat.

---

When you believe your dreams come true

Ruby knikte naar Henry. 'Ja dat klinkt precies als August.' Ik had niet in de gaten dat Ruby naar me gekeken had. 'Mam?' Vroeg ze. 'Ken je hem soms?' Ze fronste haar wenkbrauwen. 'Ik heb gezegd dat hij hier zo lang mag blijven als hij wil, dus je gaat hem niet wegsturen uit Storybrooke,' was dit nu een waarschuwing. Een zwak glimlachje verscheen op mijn mond. "Hij zal Storybrooke niet snel verlaten hoor." Ik pakte Henry's bord weg en tikte op de klok. "Kom jullie niet te laat voor school en werk?"

Vittoria leek me te begrijpen toverde het bed weg. "Dankjewel," zei ik lachend. 'Ja, ik begrijp het.' zei ze zachtjes en ze liep weg. "Vittoria!?" riep ik en pakte haar bij de pols beet. "Dankjewel en zie ik je gauw weer?" ik drukte mijn lippen op die van haar. "Dankjewel." fluisterde ik opnieuw, maar dit keer in haar oor.

---

Do I look like Mother Teresa?

[ bericht aangepast op 22 juni 2016 - 12:00 ]

---

When you believe your dreams come true