Once Upon A Time (speeltopic) ~ 8 - Speeltopics

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?


Once Upon A Time (speeltopic) ~7
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178281&page=last&message=66#6263599

---

When you believe your dreams come true

Baelfire/Neal
Ik hoorde alleen de woorden. 'Mijn vader...ik had Graham vermoord...' toen ik mijn ogen sloot en in slaap viel de rest van wat dat meisje zei ging aan me voorbij.

Vittoria Gold
'Ik rijd wel,' zei Graham maar hij kon zijn autosleutels in zijn zak niet zo snel vinden. 'We gaan wel lopen,' besloot hij en de hele weg naar de politiebureau hield ik hem vast, bij de politiebureau pakte ik een stoel en liet ik hem daarop zetten snel pakte ik een glas en vulde ik die met water. 'Hier drink op,' zei ik tegen hem streng maar vriendelijk.

Rumplestiltskin
Mijn woede zat me in de weg ik moest eerst rustig worden voordat ik ging nadenken wat ik met Jo ging doen, ik vuurde allerlei magie af, duwde de vitrinekasten om, schreeuwde uit woede en gooide dingen kapot, ik deed van alles zodat mijn woede wegging.

Ruby

August kleurde rood. Het was schattig en het doorbrak zijn geheimzinnigheid. "Prince Charming vind ik niet echt bij mezelf passen. Ik dacht eerder aan..." Hij leek zich te bedenken. "Prince Charming is prima als jij mijn Snow White bent." Was dit nou weer een hint? Het was mijn beurt om te kleuren. Ik moest mij hier natuurlijk niets bij voorstellen, maar zijn Snow White? 'Aan wie zat jij dan te denken, mijn prins?' Ik pakte zijn hand vast en kuste deze. Het was als grapje bedoelt, maar zijn hand bleef ik vasthouden. Weer bekroop mij dat warme gevoel, was ik verliefd aan het worden?

[ bericht aangepast op 20 juni 2016 - 20:29 ]

---

When you believe your dreams come true

Joseph Lloyd Dombrowski

'oke wat is er echt aan de hand?' Ze aaide mij over m'n hoofd 'hij zou toch geen kwaad doen?' Een hondje volgde haar en begon te kwispelen voor mij. Ik kwispelde terug.

"Mijn vader... Ik had Graham vermoord..." stamelde Jo, "Per ongeluk!" mijn ogen schoten wijd open. Had ik het nou goed gehoord? "Hij gaf me mijn herinneringen terug en nu weet ik alles weer..." ze durfde me niet aan te kijken, "Ik heb hem geprobeerd te vermoorden maar toen was Graham zijn hart... weg... hij was zo boos dat hij me bijna heeft vermoord, we hebben een nieuw hart voor hem en hebben daarbij ook Bae levend gemaakt, niet dat het me iets boeit maar hij geeft om hem ofzo... Maar hij is nog heel boos, en..." ze stopte met praten en keek ik mijn ogen. Ik kon overduidelijk de angst in haar ogen zien. "Hij wil me pijn doen, vermoorden, hij haat me... En ik haat hem, maar hij heeft me al bijna vermoord... en hij heeft mijn hart..."
"Ik geef jullie een kostbaar hart en nog binnen een uur verpulveren jullie deze?" roep ik laaiend. Ik stond op en liet Neal achter, omdat hij toch lag te slapen. "Je hebt gewoon iemand vermoord." zeg ik ongeloofwaardig. "En je vader wilt je niet vermoorden, anders was je nooit hier aangekomen of anders lag je hier op de grond." ik gaf haar een klap in haar gezicht. "Hij heeft je hart slimpie!"

Graham

De hele weg naar het politiebureau had Vittoria me stevig vastgehouden. Alleen had ik deze tocht waarschijnlijk niet kunnen maken. In het politiebureau zette ze me op een stoel. Langzaam vielen mijn ogen dicht, maar al snel gingen deze weer open. 'Hier drink op,' zei ze streng maar vriendelijk tegen mij. Moeizaam kon ik een lachje laten verschijnen op mijn gezicht. "Vittoria?" ik neem een slok water. "Waarom had jou vader mijn hart?"

Ruby kleurde lichtjes rood. 'Aan wie zat jij dan te denken, mijn prins?' Ze pakte mijn hand vast en bleef deze vasthouden. Zou ik nu mijn eigen sprookje kunnen zeggen? Ik twijfelde enorm. "Ik zat meer te denken aan, Pinokkio." zeg ik met een glimlach. "Als ik een leugen vertel groeit mij neus. Zal ik het uitproberen? Ik vind Ruby een leuke meid." zeg ik al lachend. Zoals verwacht groeide mijn neus niet. "Of ik ben geen Pinokkio of het is de waarheid."

---

If no one else will defend the world then I must

Jo
Regina werd woedend, wat ik ook wel kon begrijpen. En ze had gelijk, als hij me dood zou willen hebben had hij dat allang gedaan... Toch?
Ineens kreeg ik een harde klap in mijn gezicht. Geschrokken wreef ik over mijn wang, "Het was niet mijn schuld, hij maakte het kappot! Ik niet!" Schreeuwde ik, "En hij leeft nu toch weer..." Zei ik rustig. "Is er iets waarmee ik het goed kan maken?"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Rumplestiltskin
Ik toverde het kistje met Jo haar hart erin en pakte het er uit, zachtjes kneep ik er even in en liep ik mijn stem door haar hoofd gaan.
'Maak je gereed voor de ergste dag van je leven.' ik lachte en legde haar hart weer terug in het kistje, deze kreeg ze terug en dan zal ze mijn woede voelen.
Een grijns verscheen.

Vittoria Gold
'Vittoria?' ik leunde tegen een kast aan en keek Graham vragend aan terwijl ik geduldig afwachtte wat hij wilde vragen. 'Waarom had jou vader mijn hart?" ik keek even naar de grond en daarna weer naar Graham.
'Regina heeft het waarschijnlijk gegeven, zie mijn vader mag jou niet.' ik grinnik even. 'Hij mag eigenlijk vrijwel niemand, en wilde jou pijn doen en voor gevaarlijke dingen gebruiken daarom had hij jou hart.' ik stopte even en dacht even na ik keek naar de grond en ging verder. 'Het spijt me als hij iets verschrikkelijks heeft gedaan.'

"Het was niet mijn schuld, hij maakte het kapot! Ik niet!" Schreeuwde Jo terug, "En hij leeft nu toch weer..." Zei ze vervolgesn rustig. "Is er iets waarmee ik het goed kan maken?" Ik schudde mijn hoofd. "Ow nu maakte Gold het opeens kapot? Volgens mij zei je net nog dat JIJ Graham had vermoord. En ook al is hij nu weer levend je hebt hem wel vermoord!" Ik sla haar nog een keer in het gezicht. "De vloek raakt zo helemaal in de war." Ik wijs naar Neal. "Iedereen denkt dat hij dood is. Er is een grafsteen met zijn naam erop. En nu ligt hij hier." Ik probeer te kalmeren. "Wat moet Emma hiervan denken?" Ik tel in mijn gedachtes tot tien om rustig te worden. "Je kan het goed maken," zeg ik kalmpjes. Ik wrijf over de wang die ik twee keer geslagen heb en geeft er een klein kusje op en flusietr vervolgens in haar oor. "denk na voor je iets doet."'

Vittoria moest blijkbaar even nadenken voordat ze antwoord kon geven. Het bleef namelijk even stil en ze staarde naar de grond. 'Regina heeft het waarschijnlijk gegeven, zie mijn vader mag jou niet.' ze keek me aan en grinnikte even. 'Hij mag eigenlijk vrijwel niemand, en wilde jou pijn doen en voor gevaarlijke dingen gebruiken daarom had hij jou hart.' het was weer stil en ze staarde weer naar de grond. 'Het spijt me als hij iets verschrikkelijks heeft gedaan.' Ik dronk het water op en zette de beker op het bureau naast mij. Moeizaam tilde ik mijn hoofd op en keek Vittoria recht aan. "Moet ik bang zijn? Ik heb mijn hart terug, maar ik neem aan dat hij die ook terug wilt." Ik schudde ongeloofwaardig mijn hoofd. "Hij heeft me vermoord..."

[ bericht aangepast op 20 juni 2016 - 22:02 ]

---

If no one else will defend the world then I must

Jo

Alweer werd Regina woest, "Iedereen denkt dat hij dood is. Er is een grafsteen met zijn naam erop. En nu ligt hij hier. Wat moet Emma hiervan denken? Je kan het goed maken," zegt ze kalmpjes. Ze wrijft over mijn wang die ze twee keer geslagen heb en geeft er een klein kusje op,ik durfde me niet te bewegen, en fluisterde vervolgens in mijn oor. "denk na voor je iets doet." De woorden kwamen hard binnen maar tijd om erover na te denken had ik niet want ik kreeg ontzettende pijn bij mijn, niet hart, mijn hand greep naar mijn borstkas, dit deed ongelofelijke pijn, 'Maak je gereed voor de ergste dag van je leven.' zei een stem in mijn hoofd, zacht herhaalde ik de woorden, de ergste dag van mijn leven...

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Ruby

Even zag ik hem twijfelen. "Ik zat meer te denken aan, Pinokkio." zegt hij vervolgens met een glimlach. Ik nam een slok uit mijn glas. "Als ik een leugen vertel groeit mij neus. Zal ik het uitproberen? Ik vind Ruby een leuke meid." zegt hij lachend. Prompt verslik ik mij in mijn drinken. Zijn neus groeide natuurlijk niet. "Of ik ben geen Pinokkio of het is de waarheid." Ik voelde dat ik nog roder werd, snel nam ik nog een slok om het te verbergen. Hij vond mij echt leuk, nu sprak hij het zelfs hardop uit. 'Maar als jij Pinokkio bent dan kan ik niet Snow White zijn. Want zij heeft haar prince Charming nodig.' Ik trok een pruillipje. 'Ik wil dan ook iemand anders zijn.' Ik trok een bedenkelijk gezicht. In mijn hoofd ging ik alle vrouwelijke sprookjes figuren bij langs. De meeste waren prinsessen en dat kon niet, want Pinokkio is was geen prins. 'Wacht! Ik weet het,' zei ik enthousiast. Ik deed mijn capuchon over mijn hoofd. 'Ik ben Red Riding Hood,' zei ik bijna trots. Ik voelde dat dit beter bij mij paste dan Snow White.

---

When you believe your dreams come true

Vittoria Gold
'Moet ik bang zijn? ik heb mijn hart terug, maar ik neem aan dat hij die ook terug wilt.'' ik keek hem aan. 'Hij heeft me vermoord.' ik keek hem geschrokken aan, hoe? hoe kan hij nu leven als mijn vader hem heeft vermoord? 'Maar hoe?' ik schudde mijn hoofd even. 'Wel gelukkig blijk je toch nog te leven.' ik glimlachte zwakjes. 'Het spijt me dat je dit allemaal door moet maken, door hem.'

Jo bleef heel de tijd stil zitten. Mooi, ze was bang geworden voor me. Nu pas merkte ik de armbanden rondom haar polsen op. Ze beschikte niet meer over magie. Dit kon nog eens leuk worden. De hand van Jo ging naar haar borst . "Wanneer je die pijn voelt moet je vrezen voor leven, lieverd." zeg ik al lachend. 'De ergste dag van mijn leven.' zegt Jo op een zachte toon. Vermoedelijk was het de boodschap van Gold. "Dit gaat interessant worden."

Ruby kleurde nog roder wat ik wel schattig begon te vinden aan haar. 'Maar als jij Pinokkio bent dan kan ik niet Snow White zijn. Want zij heeft haar Prince Charming nodig.' Ruby trok een pruillipje en knikte instemmend. 'Ik wil dan ook iemand anders zijn.' Ruby was druk bezig met het bedenken van een karakter. Ik was benieuwd wie het zou worden. Ariël, Tinkerbell of misschien toch Red? 'Wacht! Ik weet het,' Ruby klonk vrij enthousiast en deed haar capuchon over haar hoofd. 'Ik ben Red Riding Hood,' ze zei het alsof ze zich trots voelde. Een geheimzinnige glimlach kwam op mijn gezicht. "Ik vond je wel iets van Red hebben, Red." zei ik met nog steeds datzelfde glimlachje.

Ik zag dat Vittoria schrok van mijn uitspraak. 'Maar hoe?' ze schudde snel haar hoofd even. 'Wel gelukkig blijk je toch nog te leven.' een zwak glimlachje leek haar gezicht te betreden. 'Het spijt me dat je dit allemaal door moet maken, door hem.' Met moeite stond ik op en liep ik richting Vittoria. Een glimlach verscheen op mijn gezicht. "Ik ben blijkbaar niet zo snel uit te schakelen."

[ bericht aangepast op 20 juni 2016 - 22:20 ]

---

If no one else will defend the world then I must

Jo

"Dit gaat interessant worden." zei Regina, "Interessant? Waarom? Interessant? Ik snap veel maar interessant? Waarom zeg je niet gewoon meteen dat je me wilt zien sterven." kaatste ik terug. Als iemand gemeen doet tegen mij dan doe ik gemeen terug, nu pas zie ik dat ze naar mijn armbanden aan het kijken is, snel doe ik mijn mouw erover dat ze niet in zicht zijn, "Heb ik iets van je aan ofzo? Of nee, je wilt het liever niet om hebben..."

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

"Interessant? Waarom? Interessant? Ik snap veel maar interessant? Waarom zeg je niet gewoon meteen dat je me wilt zien sterven." ik zucht diep. "Je voelde net een benauwd gevoel, toch? Dat was je vader die in je hart kneep. Als hij je wilde vermoorden dan had hij dat dus al gedaan, maar blijkbaar dringt niet alles door wat ik tegen je zeg." ik was vrij geïrriteerd. "Heb ik iets van je aan ofzo? Of nee, je wilt het liever niet om hebben..." Ik begin te lachen. "Het is grappig dat je zo'n grote mond heb, terwijl je machteloos bent en je hebt mijn krachten al eens in werking gezien." ik kniel voor Jo neer zodat ik op oog hoogte gelijk met haar ben. "Onderschat mij niet jongedame!" zeg ik dreigend.

---

If no one else will defend the world then I must

Jo

Regina knielde naast me neer, "Onderschat mij niet jongedame!" ik haalde diep adem,
"Als je denkt dat ik bang voor je ben dan heb je het mis hoor! Ik ben niet zo laf als mijn vader. Dus ik zeg wat ik wil..." zei ik verontwaardigt. Moet ik nou serieus op mijn woorden letten omdat het haar niet aanstaat!? Dacht het eve niet! Ik keek haar zelfverzekerd in de ogen.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Rumplestiltskin
Ik hield Jo in mijn hoofd en dacht aan al haar angsten en dromen die weg werden gevaagd, die nooit voor haar uit zou komen, ik zorgde dat Jo al die beelden zag, allerlei soorten hallucinaties die er zo echt uitzagen dat ze misschien wel gek zou worden. Ik grijnsde bij die gedachtes.

Vittoria Gold
Met moeite stond Graham op en liep naar mij toe. 'Ik ben blijkbaar niet zo snel uit te schakelen.' ik keek recht in zijn ogen, zijn mooie ogen waar ik even in verdronk, snel schudde ik weer even met mijn hoofd en herstelde ik mezelf. 'Uhm ja, dat heb je inderdaad wel bewezen gelukkig maar.' ik glimlachte en vervolgde. 'Wat zou deze dorp moeten zonder een Sheriff als jou.'