Once Upon A Time (speeltopic) ~ 8 - Speeltopics

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?


Once Upon A Time (speeltopic) ~7
http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=178281&page=last&message=66#6263599

---

When you believe your dreams come true

Vittoria Gold
Ik kijk vernietegend naar Joseph die aan het grommen is, als hij even zijn bek hield.
'Vittoria, wat doe je?' vroeg Jo gespannen en ik keek haar aan. 'Lieve zus, jullie denken allemaal dat ik lief, onschuldig ben, van mijn vader hou en hem altijd zal beschermen.' ik lachte even. 'Alles wat jullie van mij zien is nep behalve 1 ding en, en dat zijn mijn gevoelens voor Graham, de enigste die het goede in mij naar boven kan halen.' ik keek even naar Pan, naar mijn vader die benauwd keek en daarna weer naar Jo. 'Ik wil niet de Dark One worden, maar ik wil ook niet dat mijn vader die macht houdt want dat verdient hij niet.' ik grinnikte. 'Terwijl jullie bezig waren met ruzie maken, was ik bezig met het vertrouwen te winnen van mijn lieve pappie, zodat hij zijn dolk aan mij zou geven en ik hem op een bepaald moment deze dolk in zijn hart kan steken.'

Ruby

"Ik heb gisteravond doorgewerkt dus alle administratie is klaar. Ik heb alles weer op orde, dus het is gewoon een kwestie van patrouilleren, alles in de gaten houden en donuts eten." zei hij al lachend. "Gaat het alweer een beetje of niet?" vroeg hij vervolgens bezorgd. Ik knikte 'Het was gelukkig niets ernstigs.' Ik vertelde maar niet dat ik een kater had. Als sheriff had je een voorbeeldfunctie en veel verantwoordelijkheid. Je kan niet zomaar met een kater op het werk verschijnen. 'Kom we gaan donuts halen,' glimlachte ik, om het onderwerp te veranderen. Die jongen was veel te bezorgt, het hoorde nou eenmaal bij het werk. 'Naar Granny's dan maar?' vroeg ik hem. Ik dronk snel mijn koffie op.

[ bericht aangepast op 22 juni 2016 - 21:31 ]

---

When you believe your dreams come true

Jo
Geschrokken keek ik Vittoria aan, "Is dat niet een klein beetje overdreven?" vroeg ik, ik liep naar haar toe en fluisterde, "Het is toch leuker om hem eerst pijn te doen en hem daarna te vermoorden?" ik grijnsde, "Kom, geef mij dat mes maar, dan doe jij die banden bij hem om... ik weet niet hoe dat werkt namelijk..." zei ik en reek mijn hand uit voor het mes.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Ruby gaf een klein knikje. 'Het was gelukkig niets ernstigs.' Ze deed net alsof er niks aan de hand was. Ze gedroeg zich vreemd. Geen kus of iets? Ze zou toch niet vreemd gaan. 'Kom we gaan donuts halen,' glimlachte ze. Iets klopte er niet aan Ruby. Was dat misschien door iets van magie gekomen? Ik moest iedereen nu wantrouwen die zich vreemd gedroeg. Ruby had zelfs niks meer gevraagd over die zaak met die wolf, hoewel ze juist daarin altijd geïnteresseerd was. 'Naar Granny's dan maar?' vroeg ze aan mij, terwijl ze snel een slokje van haar koffie neemt. Ik knik droogjes. "Ja is goed, we hebben toch niks te doen." ik pak mijn jack en mijn autosleutels. Ik bereid me vast voor op het moment dat Ruby ze uit mijn handen grist.

---

Do I look like Mother Teresa?

Ruby

Graham knikte droog. "Ja is goed, we hebben toch niks te doen." Hij pakte zijn jack en autosleutels. Het leek of hij ergens op stond te wachten. 'Uhm is er wat?' vroeg ik hem. Hij deed zo raar vanochtend. Sinds wanneer was hij zo bezorgt en sinds wanneer wilde hij gezellige dingen doen onder werktijd? Als hij blijft staan loop ik hem voorbij. 'Ik wil ook best alleen gaan,' mompel ik. Waarom kon Graham niet zo als August zijn? Ik bedoel hij is niet lelijk, maar vergeleken met August is hij net een kind. Ik keek al naar uit naar het einde van de werkdag, dan kon ik opzoek gaan naar August en meer over hem te weten komen.

---

When you believe your dreams come true

'Uhm is er wat?' vroeg Ruby. Terwijl ik mijn hoofd schudde haalde ik mijn schouders op. Ruby vroeg of er wat met mij aan de hand was, maar er was overduidelijk met haar iets aan de hand. 'Ik wil ook best alleen gaan,' mompel ze. Waar sloeg dit gedrag toch op? Mijn humeur ging de slechte kant op en met een chagrijnig hoofd stapte ik de auto in. Ik wachtte tot Ruby was ingestapt en reed naar Granny's toe. De hele weg had ik niks gezegd. Ik had een vreemd gevoel over Ruby. Ze leek niet haar zelf te zijn.

---

Do I look like Mother Teresa?

Peter Pan

Vittoria richt Rumple's dolk op zijn borst, slim gespeeld, ik geef toe. 'De worm bijt van zich af,' zeg ik met een grijns. Ik steek mijn hand uit en de dolk verschijnt in mijn hand. Zo ongeveer alles wat ik zie kan ik krijgen. 'Eens kijken of ze ook zo stoer is zonder magie, wie weet, is ze met een boze Rumple achter zich aan, plots wel net zo laf als hij.'
Een handgebaar en Vitoria draagt de armband. Dan loop ik naar Rumple toe en geef hem zijn dolk aan. 'Wees voorzichtig met kinderen, ze doen nare dingen met je, je neersteken, of je magie afpakken met inktvisseninkt en zo.' zeg ik, met een hint naar wat hij mij gedaan heeft.

---

obsessive rage

Ruby

Ik stapte de auto in, Graham zat met een chagrijnige kop naast mij. Ik genoot van de stilte onderweg, het kwam mijn hoofdpijn te goede en ik hoefde Graham's gezeur niet aan te horen. Toen we aankwamen gluurde ik snel naar binnen, maar August zat er niet. Ik verborg mijn teleurstelling, Graham hoefde niet te zien dat ik hoopte dat er een speciaal persoon aanwezig was in Granny's. Dan zou hij vast weer van die moeilijke vragen gaan stellen. En mijn liefdesleven deelde ik liever niet met hem. Snel liep ik naar binnen en nam plaats aan de bar. Om maar een keer collegeaal te zijn bestelde ik ook voor Graham. Het was nog vrij rustig in Granny's, ik kwam hier graag. Er hing altijd wel een fijne sfeer.

---

When you believe your dreams come true

Rumplestiltskin
Ik werd wat rustiger toen Jo er tussen kwam, ik zag dat Vittoria even twijfelde maar voordat ze een besluit kon maken verdween de dolk en kwam die in de handen van Pan.
'Pas maar op of deze kind zal dadelijk je hoofd van je romp scheiden.' zei ik een vervelende lachje verscheen op mijn gezicht. 'Papa,' zei ik om hem te irriteren.
'En deze kind van mij,' ik draaide me naar Vittoria. 'Moet maken dat ze nu uit mijn ogen verdwijnt.'

Ik wachtte tot Ruby de auto uit was en stapte toen pas uit. Ik controleerde of ik de deur op slot had gedaan en dit wat het geval. Ik liep langzaam naar binnen en zag dat Ruby al had plaatsgenomen aan de bar. Ze had ook al besteld, dus het was maarde vraag wat voor donut ik zou krijgen. "Goedemorgen, een lekkere sterke koffie alstublieft." ik keek naast me en zag de man die gisteren meegeholpen had bij het redden van Ruby. Hij nam naast mij plaats en gaf een klein knikje als begroeting.

Om toch geen risico te nemen had ik die avond besloten om een kamer bij Granny's te gebruiken. Nu ik toch wakker kon ik net zo goed even wat drinken bij Granny's voordat ik mijn onderzoek zou gaan hervatten. Ik liep het cafe binnen via de bed&breakfast en zag tot mijn verbazing de twee Sheriffs aan de bar zitten. Ik nam plaats naast de hoofdsheriff en bestelde een kop koffie. Ik gaf een klein knikje naar Ruby en Graham als begroeting.

---

Do I look like Mother Teresa?

Vittoria Gold
'Deze kind van mij.' mijn vader draaide naar me om. 'Moet maken dat ze nu uit mijn ogen verdwijn.' ik liep even achteruit en slikte even ik had geen magie dus mijn vader kon me zo vermoorden. 'Wel ik ben iets vergeten op de politie bureau. uhm wel Jo ik zie je later wel weer.' ik rende de winkel uit en besloot om naar Granny te gaan. even rustig worden en wat drinken. dat had ik wel nodig

Jo
Na een bedreiging rende Vittoria al weg, wat een watje, "Wat is zei een watje! Serieus na een bedreiging is ze al bang!" zei ik, "Het is gewoon een schande voor de familie, net zoals jij Rumple, als jij geen magie hebt loop je ook weg als een watje!" rustig keek ik naar Peter en Rumple.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Peter Pan

'Ik twijfel er niet aan dat je het zou proberen. Het is niet de eerste keer.' zeg ik droogjes. 'Maar laten we dit als een korte sorry zeggen. Of je je leven dat ik nu gered heb belangrijk genoeg vindt om dat niet te doen, ligt bij jou.'
Vergeven zat er toch niet in, dat wist ik ondertussen ook wel. Ik sla mijn armen over elkaar, wachtend op een antwoord.
Vittoria is weg gerend, zoals ik al dacht, laf. Jo roept wat over haar. 'Volgens mij zijn jij en Baelfire uitzonderingen.' zeg ik luchtig.

[ bericht aangepast op 22 juni 2016 - 22:31 ]

---

obsessive rage

Rumplestiltskin
Ik keek eerst naar Peter. 'Oke prima, deze keer zal ik je niet proberen te vermoorden daarna keek ik naar Jo 'Ow nee ze is zeker geen watje, ze is verstandig want zei betekent tenminste plannen en denkt na voordat ze me probeert te vermoorden.' ik grinnik. 'Waarschijnlijk gaat ze nu bij granny koffie drinken en betekent ze hoe ze zonder magie die dolk terug krijgt en me weer kan proberen te vermoorden.'

[ bericht aangepast op 22 juni 2016 - 22:31 ]

Jo
'Ow nee ze is zeker geen watje, ze is verstandig want zei bedenkt tenminste plannen en denkt na voordat ze me probeert te vermoorden.' Rumple grinnikt. 'Waarschijnlijk gaat ze nu bij granny koffie drinken en betekent ze hoe ze zonder magie die dolk terug krijgt en me weer kan proberen te vermoorden.'
Ik keek Peter hoopvol aan, zou hij het voor me opnemen?

[ bericht aangepast op 22 juni 2016 - 22:36 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]