[RPG • 200 • Speeltopic 2] Durmstrang Insitute - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek
  • 27 maart 2016 - 18:08   EASE is offline
    EASE
    EASE 14238

    D U R M S T R A N G      I N S T I T U T E
    Rollentopic
    Praattopic
    Praattopic 2
    Speeltopic 2

    STORY
    Durmstrang Institute, 2014. De school richt zich nog altijd wat op de duistere magie, maar een stuk minder dan vroeger. Muggleborns worden echter nog altijd niet toegelaten op Durmstrang, en de school heeft een duidelijke voorkeur voor Purebloods. Toch is de school een stuk toegankelijker dan hij vroeger was. Sinds enkele decennia is Durmstrang over gegaan op het indelen van zijn studenten in afdelingen. Dit omdat ze, na weer meer contact gehad te hebben met Hogwarts, het gevoel hadden zo beter overzicht te kunnen houden over de leerlingen en hen beter naar wens dingen konden leren. Leerlingen krijgen hun eerste twee jaar op Durmstrang de kans om zich beter te ontwikkelen, en worden aan het begin van hun derde leerjaar gesorteerd in een van de vier afdelingen. Aan het einde van ieder jaar moet iedereen naast zijn examens een andere grote test begaan, waarin gekeken word of zij nog wel het best passen bij de afdeling waar ze dat jaar in hebben gezeten. Hoewel het nauwelijks voorkomt, veranderen sommige leerlingen dus van afdeling. Op het moment van het RPG volgen we leerlingen in hun zevende jaar, wat voor de meerderheid van deze leerlingen hun voorexamen jaar is.

    HOUSES
    Credits
    • Hallestrom
    (Colors: Navy Blue & Red, Animal: Eurasian Lynx, Traits: Intelligence & Loyalty) Opinionated, but open to suggestion. These fair few are of the brightest and most inquisitive. They seek knowledge, and respect intelligence. However as students of Durmstrang their chosen paths are still often dark in nature, and the knowledge they truly thirst for is that which no others have found before and the power that comes with it. Their loyalty may be favoured in many situations, but they can be somewhat selfish friends at times, and hard masters to work for as they also command complete loyalty and respect from those around them.
    • Molokov
    (Colors: Burned Orange & Black, Animal: Black Bear, Traits: Strength & Endurance) Of great strength, comes great power. The ability to endure whatever is thrown at them, and still hold their heads high. They value not only physical or magical strength, but also inner strength. Many Molokovs rely only on these things and blunder into situations without thinking, and learning to also appreciate mental strength sometimes proves difficult. Molokovs can be bullies, and make excellent henchmen. Hallestroms in particular occasionally think of them as stupid, but this is by no means always the case.
    • Ranaulph
    (Colors: Steel Grey & Lime, Animal: Grey Wolf, Traits: Cunning & Bravery) Valiant and chivalrous - for Durmstrang students - those in this house enjoy a challenge. Daring and sly, they rarely back down even from the toughest opponent. And quite a lot of the time they win. But it is often with the aid of copious and outrageous cheating. A good Ranaulph will learn to successfully conceal this deceit. But those who know this house will always be aware of it, even if there is no proof. Charming on the outside, they are often rather talented individuals, and occasionally they are exceptionally talented. but their rash actions can lead them into trouble later on.
    • Rhoswen
    (Colors: Purple & Gold, Animal: Osprey, Traits: Integrity & Perseverance) Rhoswens do what they set their minds to no matter the consequence - and what they do always benefits them in some way. The word "impossible" is not a part of their vocabulary. They are determined to remain true to themselves, rarely choosing to voluntarily follow another unless it serves part of a long term plan. When questioned, their integrity holds true, lying is not tolerated. They are proud of their achievements and as a general rule do not particularly care about hiding mistakes unless doing so is essential. They can be very blunt, and usually have a few amusing insults ready for use at any time. Rhoswens are experts at twisting things to their own advantage.

    OTHER INFORMATION
    • Vakken en Lessen
    Durmstrang heeft een groot vakkenpakket, met veel keus, maar ook redelijk wat verplichte vakken. Leerlingen zitten tot en met hun vierde leerjaar vast aan een bepaald vakkenpakket zonder keus. In het begin van het vijfde jaar zullen zij minimaal twee extra vakken moeten kiezen naast de verplichte. Het maximum wat betreft keuzevakken ligt op 5, op deze manier probeert de schoolleiding van Durmstrang er voor te zorgen dat leerlingen niet te veel doen, en ook wat vrije tijd overhouden. In totaal heeft een leerling op Durmstrang keuze uit een tiental vakken naast de zes verplichte vakken.
    • Lijst met vakken voor het 5e, 6e, 7e, en 8e jaar
    [V] Charms
    [V] Dark Arts*
    [V] History of Magic [HoM]
    [V] Transfiguration
    [V] Potions
    [K] Astronomy
    [K] Quidditch**/****
    [K] Sports***/****
    [K] Care of Magical Creatures [CoMC]
    [K] Arithmancy
    [K] Divination
    [K] Studie of Ancient Runes [SoAR]
    [K] Music****
    [K] Art****
    [K] Ghoul Studies
    * Bij Dark Arts wordt zowel de geschiedenis van de Dark Arts, de uitvoering en de verdediging behandeld.
    ** Enkel leerlingen die Quidditch volgen mogen in het Quidditch-team voor de bovenbouw zitten.
    *** Bij Sports wordt gericht op individuele sporten. De leerlingen die dit volgen zullen ook wedstrijden hebben, zowel onderling als uitjes naar de muggle-wereld om hier wedstrijden te hebben. Dit zijn sporten waar geen magie bij nodig is, en waar het dan ook verboden is om gebruik van magische hulpmiddelen (spreuken, toverdrankjes, etc.) te maken. Leerlingen richten zich binnen dit vak vaak nog op een sport, om hier meer en beter in te trainen. Eenmaal in de week is er een gezamenlijke les, en twee keer in de week wordt er specifiek getraind. Natuurlijk mogen de fanatiekelingen, in overleg met het schoolbestuur en de leerkracht, ook vaker trainen. Er wordt binnen Sports gericht op Atletiek, Zwemmen, Paardensport, Boogschieten, Roeien en Wielersport.
    **** Een leerling mag enkel een van deze vakken als extra vak hebben. Als een leerling wenst meerdere van deze vakken te kiezen, dient zij bij een tweede ook een derde keuzevak te kiezen, en bij een derde van deze vakken, een vierde keuzevak.
    • Rooster


    • Quidditch
    Ook op Durmstrang wordt er natuurlijk Quidditch gespeeld, in twee verschillende klassen weliswaar. De onderste klasse is voor de onderbouw (1e - 4e Leerjaar), en de bovenste klasse voor de bovenbouw (5e - 8e Leerjaar). Enkel leerlingen die ook Quidditch volgen, mogen onderdeel nemen in de Quidditch teams in de bovenbouw. Voor ieder afdeling is er een team, maar wanneer een afdeling te weinig leerlingen heeft wordt dit of aangevuld met de bete leerlingen van die afdeling (of eerste/tweede leerjaar) uit de onderbouw, of met leerlingen uit andere afdelingen. Iedere maand is er voor beide klassen een wedstrijd, uitgezonderd van de eerste twee maanden school. Na afloop van de laatste wedstrijd wordt het eindklassement bekend gemaakt, en de winnende afdeling wint de Quidditch-beker van dat jaar.
    • Hallestrom
    Captain —
    Chaser —
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —
    Beater —
    Keeper — Oliver Amaro Delray
    Seeker —

    • Molokov
    Captain — Vincent Milan Procházka
    Chaser — Zuzana Ružicka
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —Manuello Ezequiel Alvaréz
    Beater —
    Keeper — Vincent Milan Procházka
    Seeker — Claudai Ružicka

    • Ranaulph
    Captain — Dimitri Viktor Volkov
    Chaser — Dimitri Viktor Volkov
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —
    Beater —
    Keeper —
    Seeker —Iza Afina Caterina Dascu


    • Rhoswen
    Captain — (Loten?)
    Chaser — Alexander Stoyan Lyuben
    Chaser —Erika Isole Falker
    Chaser —
    Beater —Vyara Kaven Rumaneck
    Beater —
    Keeper —
    Seeker — Sara Tali Herbovitz

    • Nationaliteiten
    Leerlingen van Durmstrang komen voornamelijk uit Scandinavië en Oost-Europa, al zijn er ook uitzonderingen van leerlingen uit Noord-West Europa en enkele leerlingen uit het middenoosten.

    • Leerjaren en Schooljaar
    Op Durmstrang volgen de leerlingen acht jaar aan onderwijs, en wanneer zij deze succesvol afsluiten heeft bijna elke leerling de kans op een studiebeurs of een gedeeltelijke betaling voor een opleiding. De eerste twee leerjaren zijn leerlingen nog niet ingedeeld in een afdeling, en tot en met het vierde leerjaar hebben zij een vast vakkenpakket. Vanaf het vijfde kiezen zij vakken, die zij tot hun examen zullen moeten volgen, behalve wanneer zij meer dan twee keuzevakken hebben. Wanneer dit het geval is, mag de leerling een van zijn of haar keuzevakken tot en met het zevende leerjaar laten vallen. Het schooljaar begint op de laatste maandag van augustus, en op twee dagen hiervoor vertrekken de leerlingen al naar Durmstrang. Leerlingen krijgen in mei van het jaar dat zij elf worden een brief dat zij zijn toegelaten op Durmstrang, en zullen dat jaar dan ook hun eerste schooljaar starten. Het schooljaar loopt tot en met de laatste vrijdag van juni, en tussen elk schooljaar zit dus telkens ongeveer twee maanden aan zomervakantie. Tussendoor is er natuurlijk de Kerstvakantie, maar ook nog vier andere vrije weken en natuurlijk een aantal vrije dagen/middagen.

    • Schoolregels
    — Tijdens lesuren duurt het schooluniform ten allen tijden gedragen te worden.
    — Vernieling van andermans bezittingen is niet toegestaan.
    — Het pesten of vernederen van wie dan ook is verboden.
    — Alle lessen dienen gevolgd te worden, tenzij je een goedgekeurde reden hebt.
    — Meisjes en jongens mogen niet bij elkaar in de dorms komen
    — Iedere avond worden de dorms gecheckt, is iedereen er, en zijn er geen meiden bij de jongens/andersom? Als jij niet aanwezig bent, volgen er maatregelen.
    — Wees op tijd bij lessen en Quidditch wedstrijden.
    — Aanwezigheid bij Quidditch wedstrijden is voor iedereen verplicht.
    — Muggle-voorwerpen zoals moderne technologie, dienen niet meegebracht te worden, deze zullen toch niet werken.


    • Dorms
    Iedere Durmstrang afdeling heeft zijn eigen Dorms, hier kunnen de leerlingen na de lessen rondhangen, huiswerk maken, en natuurlijk zijn hier ook hun slaapzalen en badkamers. Leerlingen van andere afdelingen kunnen in principe niet in de Dorm van een andere afdeling komen, gezien deze beschermd is met een wachtwoord. Iedere maand veranderd het wachtwoord.
    • Hallestrom
    De Hallestrom Dorm bevind zich op de derde verdieping van het kasteel, achter een grote houten deur met daar de naam van de afdeling op. Momenteel is het wachtwoord Wisdom and Knowledge are not completely the same. Hallestroms' slaapzalen zijn verdeeld per leerjaar en sekse. De bovenbouw slaapt aan de rechterkant van de zitkamer, de onderbouw links. Bij beiden is het zo dat de meiden het dichts bij de deur naar de zitkamer slapen, en de jongens meer naar achter.
    • Molokov
    Molokov's Dorm ligt vlak naast de eetzaal van de school, verborgen achter een simpele deur als ieder ander. De jongere leerlingen van andere afdelingen vragen zich dan ook dikwijls af waar de Molokov Dorm is. De Dorm neemt twee verdiepingen in beslag, en heeft dan ook op de tweede verdieping van de school een deur. Ook deze valt nauwelijks op. Het wachtwoord is momenteel We may be Reckless, but we create the best stories of all.De slaapzalen voor de meiden bevinden zich op de tweede verdieping, die van de jongens op de begane grond, samen met de zitkamer.
    • Ranaulph
    De Ranaulph Dorm bevind zich tegenover die van Rhoswen. Dit komt omdat, voordat Durmstrang de afdelingen invoerde, er op deze plekken ook twee slaapzalen tegenover elkaar waren, en het schoolbestuur het onzin vond om die ruimte niet te gebruiken. Het wachtwoord is Succes, even with cheating, remains succes. Ranaulph heeft twee grote slaapzalen, waar alle leerjaren door elkaar slapen. Jongens en meiden wel gescheiden.
    • Rhoswen
    Rhoswen's Dorm is tegenover Ranaulph, en heeft een grote Visarend op de deur geschilderd. De Dorm is strategisch opgedeeld, met slaapzalen ingedeeld in leeftijd. Jongens hebben altijd de linker slaapzaal, en de meiden de rechter. De onderbouw slaapt het verst van de zitkamer af, zodat zij niet gewekt worden wanneer de oudere leerlingen naar bed gaan. Het wachtwoord is de vraag bij het antwoord wat luid Lydia and Simon, de vraag— het wachtwoord— is; Who were unable to stand eachother throughout their school life, but now have a baby?

    • Uniform
    Aangezien Durmstrang in een koud gebied staat, dragen de leerlingen altijd veel kleding. De hoofdkleur in het uniform is bruin of zwart, gecombineerd met wit en de afdelingskleuren. Vroeger was het Durmstrang uniform bruin met rood, maar sinds de komst van de afdelingen is dit veranderd. Leerlingen mogen zelf kiezen of zij een rok of broek dragen, maar deze moet altijd egaal van kleur (zwart of bruin) zijn, en er mogen geen gaten in zitten. Daarboven dragen de leerlingen een witte blouse met lange mouwen en een blazer, gevoerd met de hoofdkleur van hun afdeling, en met de buitenkant de andere kleur. Zo kunnen Hallestroms rode blazers met donkerblauwe voering dragen, of donkerblauwe blazer met rode voering. Voor buiten krijgt iedereen een mantel en een dikke winterjas. Ook krijgt iedereen een bontmuts en sjaal, en moeten de leerlingen in de winter stevige laarzen of winterschoenen dragen, waar zij in de zomer, lente en herfst ook hakken, open schoenen, en dunne sneakers mogen dragen.
    Mocht een leerling de dresscode niet volgen, dan krijgt deze een waarschuwing.

    • Huisdieren
    Op Durmstrang staan huisdieren niet hoog in de lijst met prioriteiten, maar zijn ze wel toegestaan. Studenten mogen uilen, padden, katten, ratten en paarden (wanneer zij zich focussen op paardensport en het vak sport hebben) meenemen naar de school, mits zij deze goed verzorgen.

    • Kasteel en omgeving
    Durmstrang's kasteel is oud, en heeft drie verdiepingen. Het kasteel heeft naast het hoofdgebouw een astronomietoren, een uilentoren en ligt naast een groot bos, een groot meer en ver verwijderd van de eerste muggle-beschaving. Wanneer de leerlingen van school weggaan of aankomen, gebeurt dit via een boot. Op school aankomen aan het begin van ieder jaar vergaat ook zo. De leerlingen stappen in de buurt van hun woonplaats op de trein/auto/bus/vliegtuig/whatever, en lopen het laatste stuk naar het meer, waar zij opgepikt zullen worden door de boot. Naast het kasteel bevinden zich ook verscheiden sportaccommodaties, waar de leerlingen die het vak sport volgen, dan ook les hebben en trainen. Naast de sportaccommodaties bevind zich het quidditchveld.

    • Cijfers, toetsen en essays
    Op Durmstrang wordt educatie in een hoog vaandel gezet, wat logisch is voor een school. Leerlingen mogen per week maximaal een toets hebben voor een verplicht vak, en een voor een keuzevak. Dit zodat de leerlingen goed de tijd hebben om te leren, en om ook dingen te doen aan hun andere vakken. Essays en Opdrachten voor een cijfer mogen echter zo veel gegeven worden als leraren willen, al moet het wel nut hebben. Cijfers worden gegeven op een schaal van 100%. Wanneer een leerling lager dan 65% haalt voor een essay of andere opdracht, wordt dit als onvoldoende beschouwd. Voor toetsen ligt dit op 60%. Wanneer een leerling lagen dan 65% staat als gemiddelde, is er een mogelijkheid dat hij of zij aan het eind van het jaar zijn examens niet mag maken totdat hij of zij zijn cijfers ophaalt door het herkansen van toetsen, maken van extra essays, etc. Wanneer een leerling zijn examens niet maakt, blijft hij automatisch zitten. Wanneer een leerling voor zijn examens minder dan een 65% overall-score haalt, mag hij of zij nog herkansen, maar wanneer de overall-score onder de 50% ligt, blijft hij of zij ook zitten. Wanneer een leerling zijn herkansingen faalt, blijft hij of zij ook zitten.




    CHARACTERS
    Naam — Faceclaim — User — Pagina
    [Girls/Boys: 10/10]
    Hallestrom [2/2]
    • Eleanore Ingrid Novak — ? — MaIfoys — 1.4
    • Gabriëla Antansia Rozycha — Kristina Bazan — Philip — 1.8
    •

    • Oliver Amaro Delray — Lucky Blue Smith — Poppys — 1.2
    • August Felix Björk — ? — Raccoon — 1.6
    •

    Molokov [3/4]
    • Zuzana Ružicka — Ebba Zingmark — Deamus — 1.4
    • Claudai Ružicka — Ebba Zingmark — Necessity — 1.6
    • Natalya Alissa Ivanov — Alycia Debnam Carey — Clarik — 1.9

    • Vincent Milan Procházka — ? — MikeGClifford — 1.2
    • Marcello Aloisio Alvaréz — Marcio Patriota — Malfoys — 1.8
    • Manuello Ezequiel Alvaréz — ? — Raccoon — 1.8
    • ? — ? — Probie — ?

    Rhoswen [3/2]
    • Sara Tali Herbovitz — Imaan Hammam — Tiva — 1.3
    • Erika Isole Falker — Katherine McNamara — Clarik — 1.8
    • Vyara Kaven Rumaneck — ? — Morgen — 1.8

    • Alexander Stoyan Lyuben — Francisco Lachowski — Necessity — 1.4
    • Emiel Elijah Rostville — ? — Florentina — 1.7
    •

    Ranaulph [2/2]
    • Mae Nicola Mickelson — ? — caIypso — 1.7
    • Iza Afina Caterina Dascu — Lodovica Comello — sandordinja — 1.7
    •

    • Dimitri Viktor Volkov — ? — calice — 1.3
    • Adrian Andrej Nordheim — Alexander Koch — Solemnly — 1.9
    •

    [justify]RULES
    • Schrijf minimaal 200 woorden, naam, codes etc is uitgezonderd!
    • De Huisregels van Quizlet gelden uiteraard ook hier.
    • Posts dienen geschreven te worden in correct Nederlands.
    • 16+ (sex, extreem geweld, etc) is toegestaan, maar meld dit wel even aan de bovenkant van je post, in het rood.
    • Enkel ik (Remarkeyable) maken nieuwe topics, tenzij anders vermeld.
    • Als je twee weken niet reageert, zal ik je een PB sturen. Als je een geldige reden hebt zal je niet uit de RPG gezet worden.
    • Als je niet meer met plezier meespeelt of niet meer mee wilt doen, meld je dan netjes af én schrijf nog minimaal een post over hoe je personage het gesprek af rond o.i.d.
    • Bespeel andermans personages niet zonder toestemming.


    HET BEGIN

    Datum en Tijd
    Maandag 1 september.
    We skippen door naar de volgende ochtend. Natuurlijk is het prima om nog even een avond post te schrijven, maar zorg dat dit niet langer wordt dan 1 post p.p. Je mag ook een deel avond en een deel ochtend schrijven, zo,lang je dit maar duidelijk aangeeft. Het is nu maandagochtend 1 september, 9:46. Er is deze dag gewoon les, maar de leerlingen hebben geen lesplichten, gezien de leraren ook wel snappen dat zij als bovenbouw zijnde het liefst uit zouden willen slapen en even een dagje rust zouden willen hebben. De lessen gaan dus wel gewoon door, maar de leerlingen zijn niet verplicht om te komen, enkel wanneer zij dit willen.

    [ bericht aangepast op 12 juni 2016 - 22:11 ]

    [ bericht aangepast door een moderator op 27 maart 2016 - 19:29 ]

    take me back to the basics and the simple life

    8 mei 2016 - 23:08   Ken_ is offline
    Ken_
    Ken_ 18305


    Manuello Ezequiel Alvaréz
    halfbloed { Molokov





    "Hmm," begon Zuze licht mompelend terwijl haar gezicht nog in mijn schouder gedrukt zat. "die had het inderdaad wel naar d'r zin, maar ik heb niet heel lang staan kletsen, zoals je wel gemerkt hebt." zei ze vervolgens waarop ik begrjipend knikte. " Nu heeft ze toch een soort van een date." zei ik er dan maar simpel blij en sloeg mijn armen toen om haar middel heen
    Gezien ik daarnet zo goed als 5 minuten in de punch had zitten roeren had ik al een glaasje voor haar gevuld dus daarop kon ik haar gemakkelijk een glaasje aanbieden. Zo hadden we dan ook haast de tafel ingepalmd en nog wat gedanst. Met Zuzuna erbij vliegt de tijd gewoon en als ik zou kunnen dan had ik de tijd stil gezet - er is waarschijnlijk wel zo'n spreuk ergens, maar zo'n goede tovenaar was ik nu ook weer niet-.
    De mensen begonnen stilaan af te druipen naar de tentjes en ik besloot om de menigte te volgen, en daarbij was het mijn enigste kans dit schooljaar om een nachtje met Zuze te vertoeven. "Kom je mee? " vroeg ik haar dan ook met een vriendelijk glimlachje en nam haar hand vast. "We kunnen naar de tentjes gaan? Of we kunnen eens verder het bos verkennen? Ik heb gehoord dat er hier een leuk meertje is?" stelde ik voor en grijnsde lichtjes.
    Het Durmstrang pand was enorm groot en geweldig om te ontdekken, daarbij had ik wel graag mijn eigen prive momentje gehad met mijn droommeid en hier in de tentjes is er nog net te veel toezicht. Zo vinden ze het al een drama als er stiekem gekust word.





    August Felix Björk
    Volbloed T Hallestrom




    Hoewel de jongen me terug zoende leek hij nog niet overtuigd te zijn, of wist hij niet wat hij moest doen waardoor ik het gevoel had dat dit een one time thing ging worden. Voelde dit dan toch aan als een afwijzing? Na een tijdje zoende hij me gewoon terug en voelde ik zijn handen over mijn ruggengraat glijden wat me even deed rillen. Hoe hard ik ook genoot van zijn aanraking knaagde het onzekere gevoel aan me, hier hield ik niet van, ik was liever zelfzeker, het maakte me machtig en nu... Was ik haast wanhopig. Mijn gevoel ontging hem niet waardoor hij onze kus onderbrak en ik hem met een licht onzekere blik aankeek. Bang dat hij zich toch zou gaan bedenken. Zijn handen gingen door mijn blonde haren en lipbijtend keek ik hem aan.
    "Luister, ik schaam me nooit voor je oké?" Zijn woorden verrasten me en deed me licht smelten vanbinnen. "Echt nooit. Het ligt niet aan jou." voegde hij er nog aan toe onze lippen herenigden zich weet en gepassioneerd liet ik me met hem meegaan, een kreuntje verleit dan ook mijn lippen zodra ik zijn warme hand op mijn buik voelde brandden.
    Mijn mond werd echter gesnoerd zodra stemmen dichterbij kwamen waardoor ik ook zweeg en geen zin had om gesnapt te worden, anders moet ik een slaapspreuk over de twee meiden uitspreken die nu voorbij kwamen gelopen. Ze waren bezig over het zusje van Dimi waardoor ik even op mijn lip beet. Fijn net nu het zo goed ging. In zijn ogen verschenen verschillende emoties en meteen voelde ik me ook wat verantwoordelijk. Door mij had hij zijn date en zusje achtergelaten. Naja moest ik dat niet gedaan hebben, dan was dit moment nooit gebeurd en ging ik me niet langer ingehouden kunnen hebben.
    "Sorry... Mijn zusje..." verward haalde hij zijn lippen bij de mijne vandaan en kort begrijpend streelde ik zijn wang. "Sorry... Ik moet naar haar toe. Maar dit wordt vervolgd." zei hij vluchtig en kort voelde ik zijn lippen nog even voordat hij opstond. "De volgende keer laat ik je niet gaan." zei ik met een lichte grijns maar kon mijn teleurstelling haast niet verbergen, maar ik deed mijn best. Family was belangrijk voor Dimi en dat moest ik maar respecteren. Ik keek nog toe hoe hij weg liep en haalde dan zuchtend een hand door mijn blonde haren.
    Ik moest me ook maar weer terugtrekken, straks was Gabi nog razend op me. Ik stond op en trok mijn hemd en blazer weer goed en ook vluchtig liet ik mijn haren weer in model vallen. Ik zag er niet te dronken uit, right?
    Ik wankelde heel even en vermande mezelf en liet naar de zaal alsof er niets was gebeurd in de hoop Gabi of Sas tegen te komen.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    9 mei 2016 - 10:11   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369

    Marcello Aloisio Alvaréz
    Halfblood / Molokov


    Dansen met Sasha was great, natuurlijk. Hoewel ze een aanzienlijk lengteverschil hadden, maakte dat niet uit als je er gewoon rekening mee hield. Hij vond het ergens ook wel leuk, omdat hij de kleine dame gemakkelijk even kon optillen om een soort lift mee te maken. Zij kon ook goed dansen, dus swingden ze samen op de dansvloer. Enige aandacht voor anderen had hij dan ook niet als hij met haar aan het dansen was. Hij wist ook wel dat Manuello en Zuzana zich wel zouden vermaken. En hij hoefde alles wat zij deden ook niet te zien.

    "Dan heb je jezelf nog niet gezien... alhoewel, van jou zijn er dan natuurlijk wel twee." "Bovendien je wordt toch niet boos als ik vanavond per ongeluk met Manu ga dansen?" Hij kon hier wel even om lachen. Daar had ze wel een punt eigenlijk. Alhoewel, ze verschilden wel wat, maar het waren kleine subtiele verschillen die je pas opmerkte als je beide goed kende. “Ga je gang” had hij plagend gezegd, alsof het hem echt niets uitmaakte. Nu ja, hij zou er niet boos om worden of zich er druk om maken, maar het zou wel vreemd zijn natuurlijk.

    Zij kon heel goed zijn bewegingen oppakken en samen met hem dansen, het was allemaal geen probleem. Ritmisch was ze ook zeker. Dus alles ging heel soepel en gemakkelijk, dat had hij echt niet met iedereen gehad waarmee hij had gedanst. Natuurlijk kwamen er ook langzamere nummers en hoewel hij daar nu niet echt zo van was, zeker niet omdat hij het associeerde met klef gedoe, voelde het bij Sasha wel goed. Hij ademde rustig en kon zweren dat hij haar hartslag ook zo kon waarnemen. Hij had het idee dat zijn hart wel snel klopte, ondanks dat hij dus rustig aan het ademhalen was. Ze stonden namelijk erg dichtbij. En hij had gemerkt dat hij het niet alleen warm kreeg van het dansen maar ook van zo dichtbij haar te zijn. Wat best vreemd was, als je vrienden was. Niet dat hij zich er druk over maakte, hij liet alles maar op zijn loop gaan.

    Hij had geen drank nodig om losser te worden. Misschien was dit dan ook een van de redenen dat hij niet veel dronk normaal gesproken. Hij kon wel tegen wat, maar hij kon ook weer niet veel drinken. Dus hij was wel degelijk nog losser door de drank geworden en voornamelijk vrolijker. Agressief werd hij gelukkig nooit van drank, dat wist hij wel. Maar hij was dus wel tipsy, niet dat hij het erg vond. Hij was een beetje aan het wegsoezen, beetje in haar ogen kijkend en de omgeving achter haar, toen zij haar hoofd van zijn borst af haalde. Hij werd hierdoor weer een beetje wakker. Hij volgde haar blik dan ook om op te merken dat er een stuk minder mensen waren. "Zullen we een tentje gaan zoeken, voordat ze allemaal bezet zijn?"
    “Is goed” zei hij en hij glimlachte vrolijk naar haar. Dit was een mooie avond geweest, of eigenlijk: was het nog steeds, want de nacht was nog niet voorbij. Het leek hem niet meer dan zelfsprekend dat hij wel in een tentje met Sasha wilde liggen. Sasha had haar hand in de zijne gelegd en hij vond dat zeker prima. Dat er mensen hun nakeken boeide hem niet, hij had het ook helemaal niet zo door. Zijn aandacht was toch voornamelijk op Sasha gericht en niet op anderen. Ze had een tentje naar haar wens uitgezocht, gelukkig niet te groot want hij had ook het idee dat zij ook niet meer mensen in die tent wilde hebben. Ofwel: perfect voor zijn tweetjes.
    Hij kroop ook naar het tentje binnen, bijna zijn hoofd stotend tegen iets van het ding aan, maar ja.

    ‘Pfft het is hier echt warm’ flapte hij eruit. Nou ja, dat was ook zo. Niet alleen in de tent zelf, maar ook gewoon als je zo’n pak aanhad. Hij deed dan ook eerst zijn schoenen uit. Zonder gene trok hij ook zijn het bovenstuk van zijn pak uit, zodat hij in zijn blote borst zat, er eigenlijk niet eens bij nadenkend. Hij had dan ook genoeg gedronken om dit soort dingen nu gewoon te doen zonder nadenken. Bij het volgende dacht hij dan ook niet na. Drank maakte je gewoon impulsief. Hij kroop richting haar en grijnsde even. Hij zat nu dicht achter haar en sloeg zijn armen losjes om haar middel. ‘Zit die jurk niet veel te strak?’ vroeg hij aan haar, niet dat hij haar gelijk ging betasten, maar zijn armen lagen wel rond haar middel en kon haar adem bijna voelen, zo dichtbij zat hij bij haar.

    Aan niets denken is ook denken.

    9 mei 2016 - 10:27   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369

    Jonah Serge Procházka

    Jonah keek naar het meisje en nam haar trekken nog eens in zich op. Nu hij beter naar haar kon kijken zag hij wel dat er iets gebeurd moest zijn wat haar van streek had gemaakt. Hij had maar een milliseconde nodig om medelijden met haar te krijgen, ook al wist hij helemaal niet wat er met haar gebeurd was. Ze had rode ogen, merkte hij op, waarschijnlijk van het huilen. Arm kind, dat hier nu kwam omdat haar iets overkomen was op het feest. Waarschijnlijk was ze bepaald niet meer in een feeststemming, niet dat hij dat wel was.

    "Dank je." had ze gezegd en ze had zijn zakdoekje wel aangepakt. Maar voordat hij nog verder wat had kunnen zeggen, was ze er al vandoor gegaan naar de wc’s. Ach, dan geen gezelschap. Hij had door dat hij het meisje beter ook maar met rust kon laten. Hij zou er dan ook niets over zeggen of naar vragen de volgende ochtend, want zo was hij ook. Al zouden er wellicht anderen zijn die over haar zouden roddelen omdat ze waarschijnlijk in tranen was weggerend van het feest, zo zag hij dat voor zich, hij zou zijn mond niet open doen.

    Het kwam ergens ook wel weer goed uit dat ze wegging, hij moest namelijk echt overgeven nu. Hij rende dan ook meteen nadat het meisje was weggegaan naar de jongens wc om daar zeker een kwartier met zijn knieën op de koude grond te zitten om zijn maaginhouden, wat al niets meer inhield –ofwel maagzuur- te legen. Hij hoopte maar dat hij vannacht nog even zou kunnen slapen, maar rekende er niet op. Hij bleef nog een tijdje zitten totdat hij zich enigszins beter voelde en keerde toen terug naar de gang. Daar kon hij, na een beetje moeite te hebben opgebracht, op de rand van een raam gaan staan en naar buiten kijken. Hmm, jammer, er waren niet veel mensen meer te zien. Maar de mensen die hij zag hadden een vrolijke glimlach op hun gezicht en leken zich met elkaar te vermaken. Misschien kwam dat gedeeltelijk door de drank. Maar hij was blij dat zij in ieder geval het naar hun zin hadden. Hij zag ook dat er tentjes stonden, waar ze konden overnachten.

    Zelf was hij blij dat ze morgen vrij waren, gezien hij die dag goed kon gebruiken om uit te zieken. Hij hoopte maar dat hij niet al te lang ziek zou zijn, al voelde het aan alsof hij niet snel beter zou worden. Hij was hartstikke klam maar slapen zou hem echt niet gaan lukken nu. Hij besloot dan ook om iets te gaan doen wat misschien een heel dom idee zou zijn. Of nu ja, gewoon een dom idee was. Hij trok dan ook zijn zwarte jas aan, simpele schoentjes, en maakte zijn weg naar buiten. Niet dat hij leuk bij andere mensen zich zou aansluiten die nog bij een kampvuur zaten, nee, hij zou als donkere verschijning wel niet gezien worden en wilde gewoonweg wat frisse lucht. Ondanks dat hij het erg koud had, liep hij nu toch rustig buiten en haalde hij even diep adem.

    Aan niets denken is ook denken.

    14 mei 2016 - 12:05   Fagerman is offline
    Fagerman
    Fagerman 4603

    JAMES CAMILLO GRIFFITHS


    'Oh het gaat prima' merkte ik op terwijl ik zo goed als ik kon en zo serieus mogelijk een paar kleurtjes, poedertjes en cremetjes op haar gezicht deed. Ik had van een aantal producten wel een beetje door hoe en waar het moest, maar een artiest was ik er absoluut niet in.
    Na een aantal minuten van random dingen op haar gezicht doen besloot ik dat het wel genoeg was. Ik pakte een spiegel en bracht deze naar haar gezicht.
    'Voilà' Ik grijnsde naar Gail. Ze zag er echt te belachelijk uit voor woorden. 'Vind je het niet prachtig?'

    Ik hoorde Gails adem in mijn oor. Haar been voelde ik tegen de mijne. We lachen naast elkaar in een tentje. Ik draaide mijn hoofd naar haar toe om haar gezicht te bekijken vanaf de zijkant. Ik was heel blij dat ik dit meisje op mijn eerste dag hier ontmoet had. Op zich had ik het ook best overleefd in mijn eentje, maar een vriend is toch altijd fijner. Het is leuker om een grap te maken waar je niet als enige om lacht, met zijn tweeën is altijd beter dan alleen. We waren samen naar het feest geweest en hadden een beetje gedanst - wat ze overigens beter deed dan gedacht met haar kunstbeen. Misschien vond ze dat zelf niet - dat wist ik niet, daar ging ik enkel vanuit omdat meisjes vaker zo in elkaar steken. Ja hoor, ik heb er reuze verstand van. Ik wordt ook weleens Meisjesdokter James genoemd - maar niet heus.
    'Ik moet toegeven dat je er zo veel beter uit ziet dan met al die verschrikkelijke make up.' Ik trok mijn arm op om deze als steun onder mijn hoofd te leggen. Ondanks dat deze tentjes niet geheel primitief waren, lag het nu ook weer niet mega comfortabel.
    'Ik ben echt blij dat ik je hier ontmoet heb.'

    i'm the cutest ugly person ever

    [ bericht aangepast op 14 mei 2016 - 14:30 ]

    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    14 mei 2016 - 12:31   Fagerman is offline
    Fagerman
    Fagerman 4603

    MAE NICOLA MICKELSON


    Er verscheen een grijns op Nathaniels gezicht toen hij me antwoord gaf op mijn vraag
    'Helaas had deze knappe jongen niet door dat het al lang te laat was om een prachtdame zoals jouw mee uit te vragen.' Touché. Hij liet me een rondje draaien, waardoor ik even snel een korte kijk door de feestgangers kreeg.
    'Waarom heeft een prachtdame als jij geen knaap aan haar arm?' gooide hij de bal terug. Er verscheen een ontdeugend glimlachje op mijn gezicht al was weinig ondeugends aan mijn antwoord.
    'Ik weet niet... Misschien was moest dit het lot zijn?' We dansten door en door en het verbaasde me dat ik Nathaniel nog niet eerder echt gezien had. Natuurlijk had ik hem wel gezien; ik ben niet blind. Maar dat hij zo'n leuke jongen was, was me eigenlijk nog nooit opgevallen. Klinkt dat gemeen?
    'Hé? Wat is er met Iza?' vroeg hij me toen opeens. Iza? Meteen schrok ik wakker uit mijn vibe of iets. Ik scande met mijn ogen langs iedereen op het feest, maar ik kon haar niet ontdekken tussen alle meisjes in jurken en jongens in nette kleding.
    'Wa-' begon ik mijn vraag, toen ik haar plots weg zag lopen met Emiel. Wat moest ze nou met hem? Wat ik van hem vond, was in dit geval even niet relevant. Misschien ook wel, maar over dat vraagstuk dacht ik liever niet na. Weetje, ik had eerder iets met hem meegemaakt, wat me verder geen indruk van hem wilde laten krijgen. Ik zeg niet dat wat wij hadden slecht was, ook niet goed - het was meer te beschrijven als no feelings, wat ik eigenlijk wel prima vond. Als Iza dit nu ook met hem van plan was, kon ik dat plan maar beter niet verpesten. Wat er met Dmitri gebeurd was en waar die heen was, wist ik eigenlijk niet. Alhoewel ik die twee eigenlijk perfect bij elkaar vond passen, vond ik het ook prima als Iza iets anders wilde proberen. Het was toch haar leven?
    'Nee hoor, hoeft niet denk ik.' Ik knikte met mijn hoofd naar de twee. 'Volgens mij heeft ze het hartstikke gezellig met Emiel.'
    Ik draaide me weer naar hem toe en keek hem bedenkelijk aan. Ik vond het dansen erg leuk, maar stiekem had ik nu wel een beetje zin in wat spanning en ik wist precies wat ik wilde.
    'Ik neem aan dat je als Renaulph nooit nee zegt tegen een wedstrijdje toch?' Weer kwam mijn ondeugende glimlach op mijn gezicht. Ik vond dat ik echt een goed plan bedacht had. Voordat Nathaniel ook maar iets kon zeggen, legde ik hem mijn plan uit. Of nou ja, uitleggen...
    'Wie als eerst iemand van de tweelingen gezoend heeft, krijgt een boterbier op andermans kosten.' Stiekem ging het me helemaal niet om de prijs. Ik kon het zelf ook best kopen. Zo duur was het niet en al was ik niet mega rijk, ik kon het makkelijk betalen. Oh ja, ik ging er overigens al vanuit dat ik ging winnen.
    'Drie twee één go' kwam er haast ratelend uit mijn mond, waarna ik na de eerste tweelingbroer spurtte die ik zag. Ik wilde eigenlijk meteen toeslaan, toen ik zag dat er een van de twee van de andere tweeling naast hem stond. Het was Zuze, als ik het goed had. Ik besloot het er maar gewoon op te wagen.
    'Hey Zuus' groette ik haar alsof ik hier voor haar was. Ik wierp haar een vriendelijk glimlachje toe al was wat ik ging doen misschien helemaal niet zo vriendelijk. 'Je zus heeft je nodig, vertelde ze me. Misschien moet je even naar haar toegaan, want ja...'

    love is just a word made up by someone who only could get one person to like him or her

    [ bericht aangepast op 14 mei 2016 - 14:31 ]

    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    14 mei 2016 - 16:40   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369


    'Oh het gaat prima' Dat geloofde ze maar half, of eigenlijk niet. Toch had ze de jongen verder zijn gang laten gaan. Toen hij klaar was, was ze zeer benieuwd naar het eindresultaat. Ze had namelijk geen idee wat hij allemaal had gedaan. Hij had in ieder geval een stuk meer handelingen gebruikt dan dat zij altijd deed met make-up op doen..


    Ze kreeg een spiegel voor zich en schrok lichtelijk van het eindresultaat. Ze barstte gelijk in lachen uit. ‘Ik zie eruit als een prostituee!’ riep ze uit en ze bekeek zichzelf nog even lachend in de spiegel. Een hele plamuur laag zat erop, zo had ze zichzelf eigenlijk nog nooit gezien. En het stond echt een stuk minder dan haar natuurlijke make-up, die ze gewend was. ‘Ik denk dat ik jou niet meer vertrouw met make up’ zei ze en ze had hem een knipoog gegeven, gezien ze het grapje wel kon waarderen. Als ze mensen hier beter had gekend, of al vrienden hier had gehad, zou ze het juist op houden op mensen te laten schrikken of zich voor te doen als zo’n dom tutje die zo kon doorgaan als Barbie. Maar ze wilde mooi naar dit gala gaan, daar was haar jurk veel te mooi voor, dus had ze de make up eraf gehaald. En vervolgens gekozen voor een natuurlijke lichtroze lippenstift . Echte schoonheid heeft geen opsmuk nodig, immers. Ze had ook smokey eyes (en mascara op) gemaakt, gezien ze wel voor een wat dramatische touch wilde gaan, wat bij de jurk paste. Maar helemaal geen foundation of iets verder. Ze keek toen nogmaals in de spiegel, dit keer oprecht tevreden en stond op. ‘Let’s go!’ zei ze en ze had James meegetrokken naar het gala. Gezien ze nu nog wel even het wilde meemaken, gezien het een beetje sneu zou zijn om in zo’n jurk en alles te verschijnen als het een lege bedoeling was.

    Ze keek in James zijn gezicht terwijl ze met een hand haar hakken uitdeed. Verdomde dingen, ze wist nu weer waarom het beter was om niet zulke hoge hakken te kopen. Ach, je moest er wat voor over hebben. Met James in een tent vond ze prima. Gezien ze verder nog niet iemand kende, hij wel cool was en verder had je dan ook nog niemand nodig. 'Ik moet toegeven dat je er zo veel beter uit ziet dan met al die verschrikkelijke make up.' ‘Hmm, ja die prostituee look siert me toch niet’ zei ze met een glimlach en ze ging ook liggen, op haar zij, zodat ze James wel nog kon aankijken.

    'Ik ben echt blij dat ik je hier ontmoet heb.' Ze was best wel blij om deze woorden, gezien ze hetzelfde erover dacht. En hoewel ze best wel sociaal was en met iedereen vrienden wilde worden, was het altijd maar de vraag hoe snel je vrienden zou maken als je ergens anders vandaan kwam. En of mensen wel vrienden met jou wilde worden. Niet dat zij nu al vrienden waren, maar ze voelde wel een kans erop met James. ‘Ik ook’ zei ze. ‘Wat ik hier zo zag rondlopen, hmm, ze lijken wel braafjes en tuttig te zijn die meisjes. En echt leuke jongens, behalve jij, heb ik ook nog niet gezien’ zei ze eerlijk.
    Ze dacht eraan dat ze nog niemand kende hier. Maar dat zou toch wel snel genoeg gebeuren, gezien ze haar mond wel open trok en er vast toch wel leuke mensen hier moesten zijn. ‘Ik ken eigenlijk nog niemand verder hier..’ gaf ze eerlijk toe. ‘Jij wel?’ vroeg ze nieuwsgierig. Ze wist eigenlijk helemaal niet hoe lang hij hier al was, al was hij ook nieuw net als haar.

    [ bericht aangepast op 14 mei 2016 - 16:54 ]

    Aan niets denken is ook denken.

    14 mei 2016 - 17:48   Necessity is offline
    Necessity
    Necessity 5622

    CLAUDAI      R U Ž I C K A
    “I stepped into the bookshop and breathed in that perfume of paper and magic that strangely no on had ever thought of bottling”
    Molokov – Seeker –Twin - Halfblood - Dress front/back


    Ze kon een glimlachje niet tegenhouden toen ze zijn antwoord hoorde. Ze had de vraag uit interesse gesteld, misschien ook een beetje om zichzelf te kwellen met het idee dat ook hij met vrienden in een tent zou slapen en zij als enige niet, en het was totaal niet als hint om haar uit te nodigen geweest, maar nu ze hem die woorden hoorde uitspreken, wist ze dat het zo goed was. De avond was veel te leuk om al te eindigen. Ze wilde niet dat het al voorbij was en hij bood haar nu de gelegenheid om de avond nog even wat langer te laten duren.
    Toen Vincent iets verplaatste, tilde ze haar hoofd van zijn schouder. Dat was makkelijker dan haar hoofd in onmogelijke hoeken moeten draaien en het praatte ook nog eens makkelijker omdat ze elkaar tenminste konden aankijken.
    “Nou…” begon ze grijnzend. Natuurlijk was ze niet het meisje dat meteen met de eerste de beste jongen ‘een tent in zou duiken’, maar dit was anders dacht ze. Ja, ze waren al de hele avond toch wel een beetje aan het flirten – kijk maar eens naar die knipoog van hem – maar hij was als het goed was geen creep die maar op één ding uit was – tenminste, dat hoopte ze.
    “Ik kan misschien wel een uitzondering voor je maken,” antwoordde ze nog steeds grijnzend. Ze knipoogte niet echt naar hem, maar het was wel in haar stem te horen. Dat was hoe ze de hele avond al met elkaar om gingen. Elkaar constant plagen en uitdagen, en om heel eerlijk te zijn vond ze het geweldig. Vincent was een geweldige jongen en een goede vriend, en ze was blij dat ze aan het begin van de avond de keuze had gemaakt om bij hem te gaan zitten. Haar avond was zoveel beter geworden dan ze verwacht had.
    “Zullen we dan zo gaan? Anders zijn de goede tenten al bezet,” voegde ze eraan toe terwijl ze even overdreven met haar wenkbrauwen bewoog.

    [Waarschijnlijk hopelijk *kuch kuch* komt Alex morgen]


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    14 mei 2016 - 18:06   EASE is offline
    EASE
    EASE 14238

    Z U Z A N A      R U Ž I C K A
    “Success is not final, failure is not fatal: it is the courage to continue that counts.”
    Dress — Molokov — Track and Field — Chaser — Twin


    "Kom je mee?" vroeg Manu, waarna hij mijn hand pakte. De meesten begonnen nu of af te druipen terug naar het kasteel, of naar de tentjes.
    "We kunnen naar de tentjes gaan? Of we kunnen eens verder het bos verkennen? Ik heb gehoord dat er hier een leuk meertje is?" stelde hij voor, een grijns rond zijn lippen. zijn grijns werkte aanstekelijk, waardoor er niet veel later ook een grijns rond mijn lippen lag.
    "Hmm, dat klinkt natuurlijk wel verleidelijk, Alvaréz," zei ik dan ook. Ondertussen waren we als vanzelf al richting het bos aan het drentelen, en keek ik even om me heen of er geen leraar was die ons boos terug wou roepen. In plaats van een leraar verscheen Mae echter in mijn blikveld. Mijn gezicht betrok een beetje. Gezien het akkefietje van gister wist ik niet zeker of ik haar nou helemaal vertrouwde in haar eentje.
    "Hey Zuus," begroette ze me, waarna ik haar met opgetrokken wenkbrauwen aankeek.
    "Je zus heeft je nodig, vertelde ze me. Misschien moet je even naar haar toegaan, want ja..." zei de blondine. Ik nam een aantal seconden om te besluiten of ik wel of niet op zoek zou gaan. Het meisje hier voor me klonk immers niet echt bezorgd, en zag er meer uit alsof ze me weg wou hebben. Maar aan de andere kant heb ik Clau vanavond zien drinken en voor hetzelfde geld ligt dat kind stomdronken madeliefjes te tellen of iets dergelijks. Uiteindelijk besloot ik er gewoon voor te gaan en Clau te zoeken, ze was immers nog altijd mijn tweelingzus en als er wat ergs was zou ik mezelf nooit vergeven. Ik gaf Manu een vlugge kus op zijn wang en fluisterde dat ik zo terug zou zijn. Dit kon immers niet al te lang gaan duren. Toen ik echter wegliep en Clau casual zag staan praten met Vince, had ik niet echt het idee dat er wat ernstigs was. Als het zo dringend zou zijn dat ze me echt nodig zou hebben zou ze me zelf maar op komen zoeken. En met die gedachte draaide ik me op mijn hakken om om terug te keren.

    Tum tum tum tummmmmmm

    take me back to the basics and the simple life

    14 mei 2016 - 20:23   KIaus is offline
    KIaus
    KIaus 21035


    Vincent Milan Procházka
    Molokov || I'm totally waisted, but this was totally worth it.

    Het was allemaal verrassend leuk geweest met Claudai. Ik had altijd afstand gehouden tot degenen uit het team, in de hoop overwicht te houden, maar ik begon nu toch spijt te krijgen dat ik het had gedaan. Ik had dan wel een oogje op haar zus, zij mocht er zeker ook wel wezen, en daarbij was ze echt een geweldig persoon om mee rond te kloten. Inmiddels waren we beiden best zat en leken allebei geen zin te hebben om dit feestje nu al te stoppen. Dat bleek ook uit haar antwoord, iets wat me deed stralen. Er was misschien geen liefde in het spel, maar ik voelde wel degelijk genegenheid tegenover dit meisje. Ik kreeg dan geen knipoog van haar terug, maar haar intonatie zei genoeg. Bij haar toevoeging, en vooral de wenkbrauwwiebel, deden me weer dubbelklappen van het lachen. Het was vast anders bedoelt, maar het zag er zo grappig uit, dat ik niet anders kon dan weer in een scheur schieten. Ik pakte haar hand, om me toch wat houvast te geven, terwijl ik probeerde te stoppen, iets wat me niet echt goed lukte. Toch kreeg ik het gelukkig genoeg onder controle, dat ik mezelf weer rechtop wist te houden. "Kom dan" zei ik, nog nahikkend van het lachen, met tranen op mijn wangen. Ik veegde de tranen weg en trok haar met een ongewoon kinderlijk enthousiasme richting een van de tenten, zonder echt te kijken wie onze buren waren. De flappen van deze tent hingen nog open, waardoor deze wel tot me sprak als beschikbaar, wat gelukkig ook zo was, want ik was nu echt te bezopen voor ongemakkelijke confrontaties. De tent in komen was namelijk al moeilijk genoeg in mijn staat, want de alcohol had er zelfs bij mij flink in gehakt, terwijl ik normaal mijn alcohol best goed kon houden. Ik tuimelde de tent in, struikelend over het randje aan de onderkant van de tent, en belandde op mijn rug op het matras in de tent. Ik had niet door dat ik Claudai nog vast had en haar meetrok in mijn val, waardoor de bovenop me knalde. Door de klap werd alle lucht uit mijn longen geslagen, maar kwam tegelijkertijd de lachstuip terug, die nog niet helemaal was verdwenen, en de tranen weer over mijn wangen begonnen te lopen. Ik snakte naar adem, terwijl ik stuk ging van het lachen. Mijn armen sloegen zich om haar heen en hielden haar tegen me aan, doordat mijn armen zich aanspanden door de spastende spieren in mijn buik door het lachen.

    Bowties were never Cooler

    15 mei 2016 - 12:03   Ken_ is offline
    Ken_
    Ken_ 18305

    [/face][/grey]


    Manuello Ezequiel Alvaréz
    halfbloed { Molokov






    "Hmm, dat klinkt natuurlijk wel verleidelijk, Alvaréz," Zei Zuze wat me deed glimlachen en samen liepen we richitng eht bos, echter deed het geluid van voetstappen me omdraaien. Aangezien ik een leerkracht verwachtte die ons een hele preek gingen geven was het dat meisje van Renaulph. Hoe noemde ze ook alweer? Mary? Zoiets ja. Ze bleek Zuzuna nodig te hebben dus keek ik de twee even vragend aan. "Hey Zuus," begroette ze de roodharige prachtdame naast me , mij iets negerend. "Je zus heeft je nodig, vertelde ze me. Misschien moet je even naar haar toegaan, want ja..." vervolgde ze en kort beet ik op mijn lip. Ze was toch bij Vincent? Gezien ik niet echt kon geloven dat Vincent iets met haar zou doen waar er nog steeds de kans dat ze beiden iets te veel hadden gedronken.
    Zuze dacht ook even maar besloot om toch te gaan en haf me een snelle kus op mijn wang waardoor ik even glimlachte en na keek hoe ze weg liep. Ik hoopte maar dat het niet te ernstig was. Even kort keek ik naa rhet meisje en glimlachte even vriendelijk ."Jij bent Mary toch? " vroeg ik nog even.

    [ bericht aangepast op 16 mei 2016 - 21:05 ]

    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    15 mei 2016 - 19:54   Necessity is offline
    Necessity
    Necessity 5622

    ALEXANDER      STOYAN       LYUBEN
    “Just face it, babe. I’m rich and handsome, so yes, I’ll get exactly what I want”
    Pureblood – Rhoswen – Chaser - Bulgaars


    Ondanks het stroeve begin was het uiteindelijk nog best een leuke avond geworden. Afgezien de eerste woorden in het begin – waarop hij geantwoord had dat ze dan nog maar even moesten wachten, want hij was met haar aan het dansen – was er niet heel veel gesproken, maar vooral gedanst. Misschien was dat juist waardoor de avond nog was gered, want hij leek telkens als hij zijn mond in de aanwezig van Gabi opende precies de verkeerde dingen te zeggen.
    Vanaf het moment dat hij ervoor gekozen had om echt voor Gabi als date te gaan en niet toch bij een willekeurig meisje te eindigen, had hij geweten dat hij deze keer toch geen gebruik zou maken van de tenten, zelfs al waren de leraren minder streng op het gescheiden houden van beide geslachten. Gabi zou nooit in een tent met hem slapen, en alleen was zeker geen optie. Dan sliep hij liever in zijn eigen bed.
    “Ik denk dat het tijd wordt om elkaar welterusten te wensen,” zei hij terwijl ze samen richting de uitgang liepen. Hij was eigenlijk van plan om haar naar haar common room te begeleiden. Het was niet zo heel ver om – tenminste niet voor hem, want hij kende wel een geheime gang waarmee hij snel zijn eigen common room kon bereiken.
    Iets verderop zag hij Gus. De jongen leek – in tegenstelling tot Alexander zelf – behoorlijk dronken. Alexander had, op datgene wat hij van tevoren al gedronken had na, helemaal geen alcohol op, wat best een uitzondering voor hem was. Meestal was hij halverwege de avond al door zijn meegebrachte shotjes heen. Deze keer had hij er echter totaal geen behoefte aan gehad om te drinken.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    16 mei 2016 - 12:37   darkurge is offline
    darkurge
    darkurge 3074

    D I M I T R I V I K T O R V O L K O V
    Renaulph • Captain & Chaser • Fullblood
    "Maybe I'm drunk and overreacting, but don't even think about hurting my sister...
    You can't imagine the things I'll do to you"








    Dronken van woede en natuurlijk ook van de drank staarde ik naar het haardvuur. Van het haardvuur liet ik mijn ogen afglijden naar de deur van de common room. Af en toe sloot ik mijn ogen uit vermoeidheid en dan speelde de hele avond zich nogmaals voor mijn ogen af. De deur van de common room ging open en opgelucht haalde ik adem. Maar tegelijkertijd brak mijn hart bij het zien van mijn kleine zusje, zo verslagen. Ze had haar haren in een vlecht, haar ogen waren nog rood en ze zag eruit alsof de avond haar verslagen had. Svetlana snelde naar me toe en stortte zich op me neer. Tranen begonnen te stromen en ik kon voor heel even niks anders dan mijn armen om haar heen slaan. Ik wist dat hij haar pijn ging doen... dacht ik woest bij mezelf. Svetlana bleef maar huilen en het geluid van haar snikken brak me. Niemand mocht haar pijn doen. Maar ik hield mijn mond. Ik aaide haar haren en wachtte tot zij zelf iets zou gaan zeggen. Nog even snikte ze door. Om uiteindelijk te zeggen:
    "Waarom doet het zo'n pijn?"

    Die woorden maakten het nog erger. Ik zou Emiel net zoveel pijn doen als hij mijn zusje heeft gedaan. Hij zou boeten voor alle tranen die Svetlana nu laat.
    "Ik weet het niet..." was het enige wat ik kon uitbrengen. "Het is nu het ergste. Maar het slijt weg." zei ik daarna. Ik was niet de beste in mensen troosten, al had ik dat nu wel graag willen zijn. Ik twijfelde of ik Svetlana moest vragen wat er gebeurd was. Ik wou het niet erger maken, haar niet meer overstuur maken. "Het komt wel goed, Sveta." zei ik uiteindelijk troostend. "Wil je het erover hebben? Ik zal je nooit veroordelen, dat weet je toch. Bij mij kun je altijd terecht." zei ik terwijl ik haar haren aaide en haar vasthield. "Ik zou je nooit pijn doen."

    [ bericht aangepast op 16 mei 2016 - 13:14 ]

    16 mei 2016 - 14:05   darkurge is offline
    darkurge
    darkurge 3074

    Sasha Elena Draganov
    Hallestrom • Beater • Halfblood
    “Wait... Am I starting to like this guy?”




    Marcello paste maar net in het tentje met zijn grote lichaam. Tenten waren ook niet echt gemaakt voor jongens van zijn formaat.
    "Pff het is hier echt warm." zei de jongen naast me toen we allebei het tentje in waren verkopen. Hij trok zijn schoenen uit en zonder er zo te zien over na te denken ook zijn jasje en hemd. Ik had Marcello wel vaker zonder shirt gezien, maar op dit moment was hij nog aantrekkelijker dan normaal. Het was dan ook lastig om van hem af te blijven. Marcello kroop dichter naar me toe en hij begon te grijnzen. Zijn grijns werkte aanstekelijk en ik kon een kleine glimlach niet onderdrukken. Losjes sloeg hij zijn armen om mijn middel heen.
    "Zit die jurk niet veel te strak?" vroeg hij me. Ik kon niet ontkennen dat het me wel beviel welke kant dit op ging. Toch bleef hij afwachtend, want een gentlemen bleef hij zelfs nu.
    "Ja misschien wel..." zei ik met een klein glimlachje en ik draaide mijn rug naar hem toe als teken dat hij mijn jurk los mocht maken. Ik voelde zijn warme handen langs mijn rug glijden en mijn jurk openmaken. Langzaam liet ik hem van me afglijden en ik draaide me weer naar Marcello toe.
    We hadden nog nooit gezoend, maar dit leek me wel een goed moment voor onze eerste kus. Ik leunde naar hem toe en plaatste voorzichtig mijn lippen op die van hem terwijl ik mij handen op zijn rug plaatste. Zijn lippen waren zachter dan ik had verwacht.

    zullen we de rest van de nacht skippen, aangezien we toch wel weten wat er gebeurd is haha

    [ bericht aangepast op 16 mei 2016 - 14:06 ]

    16 mei 2016 - 15:09   R3HAB is offline
    R3HAB
    R3HAB 12456

    Gabriëla Antansia Rozycha
    Hallestrom •7th year • Music
    'I am not waiting for a prince, I am waiting for the one who thinks i'm their princess.'


    Ik wist niet hoe het Alex gelukt was om mij weer aan het dansen te krijgen. Voor ik het door had gehad, was mijn hoofd weer tegen zijn borst aangelegen. Op een of andere manier voelde het goed om dicht bij hem te zijn, hoewel ik aan de andere kant hem ook het liefst weg geduwd had. De hele avond hadden we stilletjes met elkaar gedacht, hoewel ik meerdere malen opmerkingen in moest slikken. Ik wist gewoon even niet meer of ik boos moest zijn of vriendelijk. Vooral omdat Alex zo rustig was en zweeg.
    ‘Ik denk dat het tijd wordt om elkaar welterusten te wensten.’ Zijn adem prikkelde over mijn blote huid, wat meteen kippenvel achterliet toen het daar streek. Ik had niet eens in de gaten gehad dat de gala afgelopen was, dus het was niet gek dat ik even verbaasd knipperde terwijl Alex me meetrok richting de uitgang. Ergens luchtte het me wel op dat hij me niet richting de tentjes meevoerde, gezien ik anders weer mijn stem woedend had moeten verheffen. De enige persoon waar ik ooit een tentje mee gedeeld had was Sasha en die leek nu een ander gevonden te hebben. Ik wist dat we langzaam aan wel op een leeftijd gekomen waren waar je dat niet meer deed, maar ergens deed het me wel pijn dat Sasha me ingeruild had voor Marcello. Ik had liever gehad dat we hem gedumpt hadden zodat ik, zij en Gus samen een tent gedeeld hadden. Ik wist niet waarom, maar ik voelde me nooit ongemakkelijk om dicht bij Gus te zijn. Waarschijnlijk omdat we te goeie vrienden waren om iets intiems met elkaar te bedenken. Hij was dan ook de enige jongen die me mocht aanraken, zonder zware gevolgen hiervan te krijgen. Toch was het Alex ook vanavond gelukt. Onze handen waren nog steeds met elkaar versmolten en ik kon het niet laten om voor de zoveelste keer vanavond mijn blik erover te laten glijden. Toen ik echter weer omhoog keek, viel mijn blik op Gus die een beetje raar er bij stond in de deuropening. Ik fronste even mijn wenkbrauwen, terwijl ik keek naar de wankelende jongen. Ik vermoedde dat de jongen gedronken had, hoewel ik niet wist hoe hij ooit op dit feest drank had kunnen drinken. Ik had nog nooit alcohol gedronken. Althans als je niet die keer mee rekent dat ik dronk omdat ik bang was om Sasha te verliezen. Sasha was op dat punt veel verder dan mij en ergens was ik soms bang dat dat een kloof ooit tussen ons ging veroorzaken. Het feit dat we op de hele feest niet gesproken hadden, benauwde me dan ook wel ergens.
    Ik liet mijn hand uit die van Alex glijden en keek even naar zijn kastanjebruine kijkers. ‘Ik denk dat het maar beter is dat ik Gus ga helpen. Veel plezier vanavond.’ ik zond de jongen een kleine glimlach, puur uit beleefdheid vorm, omdat ik niet wist hoe ik met hem om moest gaan. Hij wist nu in ieder geval dat hij nu een meisje kon zoeken bij de tenten waar hij wel mee kon doen wat hij wilde.
    Zo gauw mijn hakjes toelieten, liep ik naar Gus toe. Misschien wankelde ik nu ook wel iets lichtjes, gezien deze hakjes na een hele avond dansen toch echt een moord waren. Ik ging ze echter niet uit doen. Liever bont en blauwe voeten morgen dan dat ik de pijn van de hakjes mij liet overwinnen.
    Ik zetten mijn handen rond Gus heen en trok hem in een lange stevige knuffel, voor ik mijn handen langs zijn gezicht zetten en even in zijn koude kijkers staarde. Hij rook zelfs naar alcohol.
    ‘Gus dat is heel stom van je om te drinken. Ik wist dat ik je had moeten zoeken.’ Siste ik zachtjes naar hem, voor ik besefte dat hij toch niks meer zou herinneren. Daarnaast was ik ergens ook wel blij om een van mijn beste vrienden nog deze avond te zien. ‘Sorry. Ik had je niet moeten achterlaten. Ik beloof je nooit meer achter te laten.’ Vervolgde ik zachtjes fluisterend, waar ik teder een plukje haar van de jongen naar achter streek.

    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    16 mei 2016 - 19:57   KIaus is offline
    KIaus
    KIaus 21035


    Svetlana Irina Volkov
    Ranaulph || I'm not okay.
    Ik wist dat ik mijn problemen niet op Dimi mocht gooien. Hij had vast zijn eigen problemen en ik had het recht net om hem op te zadelen met die van mij. Toch wist ik niet wat ik anders kon doen. Hij was er altijd voor me geweest en de enige die ik echt vertrouwde. Hij was misschien wat ongemakkelijk, maar bedoelde het goed, en dat was hetgeen wat het voor mij deed. Toch maakten de woorden van mijn broer de pijn in mijn borstkas niet minder. Zijn armen om mijn lichaam werkten beter. Ik trilde niet meer en een veilig gevoel begon langzaam met me te overspoelen. Mijn tranen werden langzaam minder, tot het alleen een hakkelend gesnik was. Mijn ogen staken van het uitvoerige huilen, en mijn spieren waren moe van het snikken, trillen, en schokken. Zijn vragen kwamen van een goede plek, maar ik durfde mijn mond eigenlijk niet open te trekken. Ik wilde hem niet nog meer zorgen geven. Dat was gewoon niet eerlijk. Zijn geaai over mijn haren kalmeerde me compleet, waardoor ik me stilletjes op zijn schoot opkrulde, nog net niet spinnend als een kat. Het voelde als thuis, veilig met iemand die me snapte en me nooit pijn zou doen of zou verlaten. Ik keek naar hem met grote rode ogen. "Het is allemaal mijn schuld. Ik heb onze vriendschap verpest door er te veel verwachtingen op te leggen." snikte ik, voor ik mijn gezicht weer in zijn schouder verstopte, en de losse plukjes haar over mijn wangen vielen. Mijn handen lagen stilletjes op zijn borst, terwijl ik weer zacht begon te snikken. "Ik zou hem helpen met zijn expositie, maar dat gaat nu ook vast nooit meer gebeuren. Ik verpest ook alles." snikte ik verder. Ik had het gewoon niet meer en moest eigenlijk gewoon gaan slapen en er morgen met een helderder hoofd tegenaan kijken. Het probleem was dat ik nu echt niet durfde alleen te zijn met mijn gedachten, want dat zou het alleen maar erger maken, maar ik wilde ook niemand tot iets dwingen. Misschien zou ik maar gewoon wakker blijven, wachten tot de morgen kwam en dan alle klappen incasseren. Mijn vriendschap met Emiel, mijn enige echte vriendschap buiten mijn familie om, was totaal verpest en er was geen mogelijkheid het weer zo te krijgen als voorheen. Dat deed nog wel het meeste pijn, veel meer dan het feit dat hij me niet zo zag als ik. Het liefst zou ik nu in Emiel's armen hangen, maar dat zou nooit meer gebeuren.

    Bowties were never Cooler




Index RPG Actieve Topics Zoek