[RPG • 200 • Speeltopic 2] Durmstrang Insitute - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek
  • 27 maart 2016 - 18:08   EASE is offline
    EASE
    EASE 14238

    D U R M S T R A N G      I N S T I T U T E
    Rollentopic
    Praattopic
    Praattopic 2
    Speeltopic 2

    STORY
    Durmstrang Institute, 2014. De school richt zich nog altijd wat op de duistere magie, maar een stuk minder dan vroeger. Muggleborns worden echter nog altijd niet toegelaten op Durmstrang, en de school heeft een duidelijke voorkeur voor Purebloods. Toch is de school een stuk toegankelijker dan hij vroeger was. Sinds enkele decennia is Durmstrang over gegaan op het indelen van zijn studenten in afdelingen. Dit omdat ze, na weer meer contact gehad te hebben met Hogwarts, het gevoel hadden zo beter overzicht te kunnen houden over de leerlingen en hen beter naar wens dingen konden leren. Leerlingen krijgen hun eerste twee jaar op Durmstrang de kans om zich beter te ontwikkelen, en worden aan het begin van hun derde leerjaar gesorteerd in een van de vier afdelingen. Aan het einde van ieder jaar moet iedereen naast zijn examens een andere grote test begaan, waarin gekeken word of zij nog wel het best passen bij de afdeling waar ze dat jaar in hebben gezeten. Hoewel het nauwelijks voorkomt, veranderen sommige leerlingen dus van afdeling. Op het moment van het RPG volgen we leerlingen in hun zevende jaar, wat voor de meerderheid van deze leerlingen hun voorexamen jaar is.

    HOUSES
    Credits
    • Hallestrom
    (Colors: Navy Blue & Red, Animal: Eurasian Lynx, Traits: Intelligence & Loyalty) Opinionated, but open to suggestion. These fair few are of the brightest and most inquisitive. They seek knowledge, and respect intelligence. However as students of Durmstrang their chosen paths are still often dark in nature, and the knowledge they truly thirst for is that which no others have found before and the power that comes with it. Their loyalty may be favoured in many situations, but they can be somewhat selfish friends at times, and hard masters to work for as they also command complete loyalty and respect from those around them.
    • Molokov
    (Colors: Burned Orange & Black, Animal: Black Bear, Traits: Strength & Endurance) Of great strength, comes great power. The ability to endure whatever is thrown at them, and still hold their heads high. They value not only physical or magical strength, but also inner strength. Many Molokovs rely only on these things and blunder into situations without thinking, and learning to also appreciate mental strength sometimes proves difficult. Molokovs can be bullies, and make excellent henchmen. Hallestroms in particular occasionally think of them as stupid, but this is by no means always the case.
    • Ranaulph
    (Colors: Steel Grey & Lime, Animal: Grey Wolf, Traits: Cunning & Bravery) Valiant and chivalrous - for Durmstrang students - those in this house enjoy a challenge. Daring and sly, they rarely back down even from the toughest opponent. And quite a lot of the time they win. But it is often with the aid of copious and outrageous cheating. A good Ranaulph will learn to successfully conceal this deceit. But those who know this house will always be aware of it, even if there is no proof. Charming on the outside, they are often rather talented individuals, and occasionally they are exceptionally talented. but their rash actions can lead them into trouble later on.
    • Rhoswen
    (Colors: Purple & Gold, Animal: Osprey, Traits: Integrity & Perseverance) Rhoswens do what they set their minds to no matter the consequence - and what they do always benefits them in some way. The word "impossible" is not a part of their vocabulary. They are determined to remain true to themselves, rarely choosing to voluntarily follow another unless it serves part of a long term plan. When questioned, their integrity holds true, lying is not tolerated. They are proud of their achievements and as a general rule do not particularly care about hiding mistakes unless doing so is essential. They can be very blunt, and usually have a few amusing insults ready for use at any time. Rhoswens are experts at twisting things to their own advantage.

    OTHER INFORMATION
    • Vakken en Lessen
    Durmstrang heeft een groot vakkenpakket, met veel keus, maar ook redelijk wat verplichte vakken. Leerlingen zitten tot en met hun vierde leerjaar vast aan een bepaald vakkenpakket zonder keus. In het begin van het vijfde jaar zullen zij minimaal twee extra vakken moeten kiezen naast de verplichte. Het maximum wat betreft keuzevakken ligt op 5, op deze manier probeert de schoolleiding van Durmstrang er voor te zorgen dat leerlingen niet te veel doen, en ook wat vrije tijd overhouden. In totaal heeft een leerling op Durmstrang keuze uit een tiental vakken naast de zes verplichte vakken.
    • Lijst met vakken voor het 5e, 6e, 7e, en 8e jaar
    [V] Charms
    [V] Dark Arts*
    [V] History of Magic [HoM]
    [V] Transfiguration
    [V] Potions
    [K] Astronomy
    [K] Quidditch**/****
    [K] Sports***/****
    [K] Care of Magical Creatures [CoMC]
    [K] Arithmancy
    [K] Divination
    [K] Studie of Ancient Runes [SoAR]
    [K] Music****
    [K] Art****
    [K] Ghoul Studies
    * Bij Dark Arts wordt zowel de geschiedenis van de Dark Arts, de uitvoering en de verdediging behandeld.
    ** Enkel leerlingen die Quidditch volgen mogen in het Quidditch-team voor de bovenbouw zitten.
    *** Bij Sports wordt gericht op individuele sporten. De leerlingen die dit volgen zullen ook wedstrijden hebben, zowel onderling als uitjes naar de muggle-wereld om hier wedstrijden te hebben. Dit zijn sporten waar geen magie bij nodig is, en waar het dan ook verboden is om gebruik van magische hulpmiddelen (spreuken, toverdrankjes, etc.) te maken. Leerlingen richten zich binnen dit vak vaak nog op een sport, om hier meer en beter in te trainen. Eenmaal in de week is er een gezamenlijke les, en twee keer in de week wordt er specifiek getraind. Natuurlijk mogen de fanatiekelingen, in overleg met het schoolbestuur en de leerkracht, ook vaker trainen. Er wordt binnen Sports gericht op Atletiek, Zwemmen, Paardensport, Boogschieten, Roeien en Wielersport.
    **** Een leerling mag enkel een van deze vakken als extra vak hebben. Als een leerling wenst meerdere van deze vakken te kiezen, dient zij bij een tweede ook een derde keuzevak te kiezen, en bij een derde van deze vakken, een vierde keuzevak.
    • Rooster


    • Quidditch
    Ook op Durmstrang wordt er natuurlijk Quidditch gespeeld, in twee verschillende klassen weliswaar. De onderste klasse is voor de onderbouw (1e - 4e Leerjaar), en de bovenste klasse voor de bovenbouw (5e - 8e Leerjaar). Enkel leerlingen die ook Quidditch volgen, mogen onderdeel nemen in de Quidditch teams in de bovenbouw. Voor ieder afdeling is er een team, maar wanneer een afdeling te weinig leerlingen heeft wordt dit of aangevuld met de bete leerlingen van die afdeling (of eerste/tweede leerjaar) uit de onderbouw, of met leerlingen uit andere afdelingen. Iedere maand is er voor beide klassen een wedstrijd, uitgezonderd van de eerste twee maanden school. Na afloop van de laatste wedstrijd wordt het eindklassement bekend gemaakt, en de winnende afdeling wint de Quidditch-beker van dat jaar.
    • Hallestrom
    Captain —
    Chaser —
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —
    Beater —
    Keeper — Oliver Amaro Delray
    Seeker —

    • Molokov
    Captain — Vincent Milan Procházka
    Chaser — Zuzana Ružicka
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —Manuello Ezequiel Alvaréz
    Beater —
    Keeper — Vincent Milan Procházka
    Seeker — Claudai Ružicka

    • Ranaulph
    Captain — Dimitri Viktor Volkov
    Chaser — Dimitri Viktor Volkov
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —
    Beater —
    Keeper —
    Seeker —Iza Afina Caterina Dascu


    • Rhoswen
    Captain — (Loten?)
    Chaser — Alexander Stoyan Lyuben
    Chaser —Erika Isole Falker
    Chaser —
    Beater —Vyara Kaven Rumaneck
    Beater —
    Keeper —
    Seeker — Sara Tali Herbovitz

    • Nationaliteiten
    Leerlingen van Durmstrang komen voornamelijk uit Scandinavië en Oost-Europa, al zijn er ook uitzonderingen van leerlingen uit Noord-West Europa en enkele leerlingen uit het middenoosten.

    • Leerjaren en Schooljaar
    Op Durmstrang volgen de leerlingen acht jaar aan onderwijs, en wanneer zij deze succesvol afsluiten heeft bijna elke leerling de kans op een studiebeurs of een gedeeltelijke betaling voor een opleiding. De eerste twee leerjaren zijn leerlingen nog niet ingedeeld in een afdeling, en tot en met het vierde leerjaar hebben zij een vast vakkenpakket. Vanaf het vijfde kiezen zij vakken, die zij tot hun examen zullen moeten volgen, behalve wanneer zij meer dan twee keuzevakken hebben. Wanneer dit het geval is, mag de leerling een van zijn of haar keuzevakken tot en met het zevende leerjaar laten vallen. Het schooljaar begint op de laatste maandag van augustus, en op twee dagen hiervoor vertrekken de leerlingen al naar Durmstrang. Leerlingen krijgen in mei van het jaar dat zij elf worden een brief dat zij zijn toegelaten op Durmstrang, en zullen dat jaar dan ook hun eerste schooljaar starten. Het schooljaar loopt tot en met de laatste vrijdag van juni, en tussen elk schooljaar zit dus telkens ongeveer twee maanden aan zomervakantie. Tussendoor is er natuurlijk de Kerstvakantie, maar ook nog vier andere vrije weken en natuurlijk een aantal vrije dagen/middagen.

    • Schoolregels
    — Tijdens lesuren duurt het schooluniform ten allen tijden gedragen te worden.
    — Vernieling van andermans bezittingen is niet toegestaan.
    — Het pesten of vernederen van wie dan ook is verboden.
    — Alle lessen dienen gevolgd te worden, tenzij je een goedgekeurde reden hebt.
    — Meisjes en jongens mogen niet bij elkaar in de dorms komen
    — Iedere avond worden de dorms gecheckt, is iedereen er, en zijn er geen meiden bij de jongens/andersom? Als jij niet aanwezig bent, volgen er maatregelen.
    — Wees op tijd bij lessen en Quidditch wedstrijden.
    — Aanwezigheid bij Quidditch wedstrijden is voor iedereen verplicht.
    — Muggle-voorwerpen zoals moderne technologie, dienen niet meegebracht te worden, deze zullen toch niet werken.


    • Dorms
    Iedere Durmstrang afdeling heeft zijn eigen Dorms, hier kunnen de leerlingen na de lessen rondhangen, huiswerk maken, en natuurlijk zijn hier ook hun slaapzalen en badkamers. Leerlingen van andere afdelingen kunnen in principe niet in de Dorm van een andere afdeling komen, gezien deze beschermd is met een wachtwoord. Iedere maand veranderd het wachtwoord.
    • Hallestrom
    De Hallestrom Dorm bevind zich op de derde verdieping van het kasteel, achter een grote houten deur met daar de naam van de afdeling op. Momenteel is het wachtwoord Wisdom and Knowledge are not completely the same. Hallestroms' slaapzalen zijn verdeeld per leerjaar en sekse. De bovenbouw slaapt aan de rechterkant van de zitkamer, de onderbouw links. Bij beiden is het zo dat de meiden het dichts bij de deur naar de zitkamer slapen, en de jongens meer naar achter.
    • Molokov
    Molokov's Dorm ligt vlak naast de eetzaal van de school, verborgen achter een simpele deur als ieder ander. De jongere leerlingen van andere afdelingen vragen zich dan ook dikwijls af waar de Molokov Dorm is. De Dorm neemt twee verdiepingen in beslag, en heeft dan ook op de tweede verdieping van de school een deur. Ook deze valt nauwelijks op. Het wachtwoord is momenteel We may be Reckless, but we create the best stories of all.De slaapzalen voor de meiden bevinden zich op de tweede verdieping, die van de jongens op de begane grond, samen met de zitkamer.
    • Ranaulph
    De Ranaulph Dorm bevind zich tegenover die van Rhoswen. Dit komt omdat, voordat Durmstrang de afdelingen invoerde, er op deze plekken ook twee slaapzalen tegenover elkaar waren, en het schoolbestuur het onzin vond om die ruimte niet te gebruiken. Het wachtwoord is Succes, even with cheating, remains succes. Ranaulph heeft twee grote slaapzalen, waar alle leerjaren door elkaar slapen. Jongens en meiden wel gescheiden.
    • Rhoswen
    Rhoswen's Dorm is tegenover Ranaulph, en heeft een grote Visarend op de deur geschilderd. De Dorm is strategisch opgedeeld, met slaapzalen ingedeeld in leeftijd. Jongens hebben altijd de linker slaapzaal, en de meiden de rechter. De onderbouw slaapt het verst van de zitkamer af, zodat zij niet gewekt worden wanneer de oudere leerlingen naar bed gaan. Het wachtwoord is de vraag bij het antwoord wat luid Lydia and Simon, de vraag— het wachtwoord— is; Who were unable to stand eachother throughout their school life, but now have a baby?

    • Uniform
    Aangezien Durmstrang in een koud gebied staat, dragen de leerlingen altijd veel kleding. De hoofdkleur in het uniform is bruin of zwart, gecombineerd met wit en de afdelingskleuren. Vroeger was het Durmstrang uniform bruin met rood, maar sinds de komst van de afdelingen is dit veranderd. Leerlingen mogen zelf kiezen of zij een rok of broek dragen, maar deze moet altijd egaal van kleur (zwart of bruin) zijn, en er mogen geen gaten in zitten. Daarboven dragen de leerlingen een witte blouse met lange mouwen en een blazer, gevoerd met de hoofdkleur van hun afdeling, en met de buitenkant de andere kleur. Zo kunnen Hallestroms rode blazers met donkerblauwe voering dragen, of donkerblauwe blazer met rode voering. Voor buiten krijgt iedereen een mantel en een dikke winterjas. Ook krijgt iedereen een bontmuts en sjaal, en moeten de leerlingen in de winter stevige laarzen of winterschoenen dragen, waar zij in de zomer, lente en herfst ook hakken, open schoenen, en dunne sneakers mogen dragen.
    Mocht een leerling de dresscode niet volgen, dan krijgt deze een waarschuwing.

    • Huisdieren
    Op Durmstrang staan huisdieren niet hoog in de lijst met prioriteiten, maar zijn ze wel toegestaan. Studenten mogen uilen, padden, katten, ratten en paarden (wanneer zij zich focussen op paardensport en het vak sport hebben) meenemen naar de school, mits zij deze goed verzorgen.

    • Kasteel en omgeving
    Durmstrang's kasteel is oud, en heeft drie verdiepingen. Het kasteel heeft naast het hoofdgebouw een astronomietoren, een uilentoren en ligt naast een groot bos, een groot meer en ver verwijderd van de eerste muggle-beschaving. Wanneer de leerlingen van school weggaan of aankomen, gebeurt dit via een boot. Op school aankomen aan het begin van ieder jaar vergaat ook zo. De leerlingen stappen in de buurt van hun woonplaats op de trein/auto/bus/vliegtuig/whatever, en lopen het laatste stuk naar het meer, waar zij opgepikt zullen worden door de boot. Naast het kasteel bevinden zich ook verscheiden sportaccommodaties, waar de leerlingen die het vak sport volgen, dan ook les hebben en trainen. Naast de sportaccommodaties bevind zich het quidditchveld.

    • Cijfers, toetsen en essays
    Op Durmstrang wordt educatie in een hoog vaandel gezet, wat logisch is voor een school. Leerlingen mogen per week maximaal een toets hebben voor een verplicht vak, en een voor een keuzevak. Dit zodat de leerlingen goed de tijd hebben om te leren, en om ook dingen te doen aan hun andere vakken. Essays en Opdrachten voor een cijfer mogen echter zo veel gegeven worden als leraren willen, al moet het wel nut hebben. Cijfers worden gegeven op een schaal van 100%. Wanneer een leerling lager dan 65% haalt voor een essay of andere opdracht, wordt dit als onvoldoende beschouwd. Voor toetsen ligt dit op 60%. Wanneer een leerling lagen dan 65% staat als gemiddelde, is er een mogelijkheid dat hij of zij aan het eind van het jaar zijn examens niet mag maken totdat hij of zij zijn cijfers ophaalt door het herkansen van toetsen, maken van extra essays, etc. Wanneer een leerling zijn examens niet maakt, blijft hij automatisch zitten. Wanneer een leerling voor zijn examens minder dan een 65% overall-score haalt, mag hij of zij nog herkansen, maar wanneer de overall-score onder de 50% ligt, blijft hij of zij ook zitten. Wanneer een leerling zijn herkansingen faalt, blijft hij of zij ook zitten.




    CHARACTERS
    Naam — Faceclaim — User — Pagina
    [Girls/Boys: 10/10]
    Hallestrom [2/2]
    • Eleanore Ingrid Novak — ? — MaIfoys — 1.4
    • Gabriëla Antansia Rozycha — Kristina Bazan — Philip — 1.8
    •

    • Oliver Amaro Delray — Lucky Blue Smith — Poppys — 1.2
    • August Felix Björk — ? — Raccoon — 1.6
    •

    Molokov [3/4]
    • Zuzana Ružicka — Ebba Zingmark — Deamus — 1.4
    • Claudai Ružicka — Ebba Zingmark — Necessity — 1.6
    • Natalya Alissa Ivanov — Alycia Debnam Carey — Clarik — 1.9

    • Vincent Milan Procházka — ? — MikeGClifford — 1.2
    • Marcello Aloisio Alvaréz — Marcio Patriota — Malfoys — 1.8
    • Manuello Ezequiel Alvaréz — ? — Raccoon — 1.8
    • ? — ? — Probie — ?

    Rhoswen [3/2]
    • Sara Tali Herbovitz — Imaan Hammam — Tiva — 1.3
    • Erika Isole Falker — Katherine McNamara — Clarik — 1.8
    • Vyara Kaven Rumaneck — ? — Morgen — 1.8

    • Alexander Stoyan Lyuben — Francisco Lachowski — Necessity — 1.4
    • Emiel Elijah Rostville — ? — Florentina — 1.7
    •

    Ranaulph [2/2]
    • Mae Nicola Mickelson — ? — caIypso — 1.7
    • Iza Afina Caterina Dascu — Lodovica Comello — sandordinja — 1.7
    •

    • Dimitri Viktor Volkov — ? — calice — 1.3
    • Adrian Andrej Nordheim — Alexander Koch — Solemnly — 1.9
    •

    [justify]RULES
    • Schrijf minimaal 200 woorden, naam, codes etc is uitgezonderd!
    • De Huisregels van Quizlet gelden uiteraard ook hier.
    • Posts dienen geschreven te worden in correct Nederlands.
    • 16+ (sex, extreem geweld, etc) is toegestaan, maar meld dit wel even aan de bovenkant van je post, in het rood.
    • Enkel ik (Remarkeyable) maken nieuwe topics, tenzij anders vermeld.
    • Als je twee weken niet reageert, zal ik je een PB sturen. Als je een geldige reden hebt zal je niet uit de RPG gezet worden.
    • Als je niet meer met plezier meespeelt of niet meer mee wilt doen, meld je dan netjes af én schrijf nog minimaal een post over hoe je personage het gesprek af rond o.i.d.
    • Bespeel andermans personages niet zonder toestemming.


    HET BEGIN

    Datum en Tijd
    Maandag 1 september.
    We skippen door naar de volgende ochtend. Natuurlijk is het prima om nog even een avond post te schrijven, maar zorg dat dit niet langer wordt dan 1 post p.p. Je mag ook een deel avond en een deel ochtend schrijven, zo,lang je dit maar duidelijk aangeeft. Het is nu maandagochtend 1 september, 9:46. Er is deze dag gewoon les, maar de leerlingen hebben geen lesplichten, gezien de leraren ook wel snappen dat zij als bovenbouw zijnde het liefst uit zouden willen slapen en even een dagje rust zouden willen hebben. De lessen gaan dus wel gewoon door, maar de leerlingen zijn niet verplicht om te komen, enkel wanneer zij dit willen.

    [ bericht aangepast op 12 juni 2016 - 22:11 ]

    [ bericht aangepast door een moderator op 27 maart 2016 - 19:29 ]

    take me back to the basics and the simple life

    21 april 2016 - 22:27   Ken_ is offline
    Ken_
    Ken_ 18289


    August Felix Björk
    Volbloed T Hallestrom





    een luttele seconde had ik tijwfel gevoeld bij Dimitri, maar dit smolt meteen weer weg eens hij doorhad dat hij dit echt wilde, dat hij mij nodig had zoals ik hem op dit moment wilde. Mijn hart die normaal een kleine ijsklomp hoorde te zijn smolt meteen en klopte op een snelheid die ik zelf niet gewoon was.
    Maar ik kreeg de kans niet om te handelen.
    Helaas moest ik mijn lippen wel eens van de zijne halen zodat ik adem kon halen waardoor ik eens ik hem los liet even een teug adem moest hebben vooraleer ik de jongen weer aankeek. Zacht op mijn lip bijtend, het feit dat hij een seconde twijfel had gevoeld haf me een onstabiel gevoel. Onzekerheid. Moest ik dit wel doen? Liefde was zwakheid en... Zijn stem deed me weer naar hem opkijken in zijn donkerblauwe ogen. "Laat ik het zo zeggen: je bent de enige echt interessante persoon op deze school. En ik weet niet waarom, maar ik wou dit al weken doen, iedere keer als ik je zag." zijn woorden drongen meteen tot me door. Zijn blik van hoe hij me in de trein had aangekeken, en later ook nog eens in de zaal. Die waren zoals ik ze in mijn hoofd steeds zag. Interesse, lichte verlangens. En Nu konden onze beide verlangens vervuld worden. Voordat ik mijn mond nog maar kon openen drukte hij zijn lippen weer vol op mijn lippen en gretig kuste ik hem terug. Mijn armen sloeg ik om zijn nek heen en drukte hem dichterbij me. Hij was de warmte en ik was de koude, maar samen leken ze de perfecte temperatuur te zijn om alles levend te houden. Kort haalde ik mijn lippen van zijne af en keek hem recht in zijn ogen aan. " Vanaf dat moment in de trein... Je sppokte gewoon in mijn hoofd, en uh ik moest je gewoon voor mezelf hebben." mompelde ik en pekte zijn lippen even waarna ik zachtjes grinnike en een paas kusjes in zijn nek drukte. "Ja maakt me gek." fluister ik iets schor en plaatste een kleine zuigzoen daar. Zonder alcohol ging het me niet verder gewaand zijn tot het kussen van zijn lippen, maar nu dankzij dit alles was ik eindelijk in staat om al deze 'stoute' dingen aan te kunnen dus maakte ik hier gretig gebruik van. Ik wilde en moest gewoon Dimitri voor mezelf winnen.

    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    22 april 2016 - 20:05   sandordinja is offline
    sandordinja
    sandordinja 456

    Iza Afina Caterina Dascu
    Renaulph - Pureblood - Seeker



    'Neuuuhhh' antwoordde Emiel, iets wat te nonchalant. Echter gaf ik geen commentaar, want ik had een paar seconden geleden nog zelf een fles alcohol aan mijn lippen gehad. 'Hmm... zo heb je een date, en zo heb je er geen meer' mompelde Emiel. Ik keek versuft voor me uit. 'Tja...' Waarop hij inhaakte met de veelbelovende woorden: 'We kunnen eigenlijk ook best ons eigen feestje hebben hier. We hebben drank, we kunnen vanaf hier naar die mensen kijken en hebben hier meer ruimte om te dansen dan die mensen die daar tegen elkaar aangeplakt staan' Hij had ook gelijk, maar in mijn achterhoofd bleef maar rondspoken hoe ik zo dom had kunnen zijn. Hoe had ik kunnen denken dat Dimitri en ik NIET als vrienden zouden gaan. Waarom was hij daar niet van begin af aan duidelijk over geweest, of had ik die signalen gewoon gemist? Ik was toch niet gek, hij had me toch willen zoenen daarnet op de dansvloer? Blijkbaar betekent een zoen tegenwoordig ook al niets meer. Ik volgde nu de contouren van een ander danspaar. Mae en Nathiel was ik opnieuw uit het oog verloren. 'Mensen kijken is altijd leuk' Grinnikte ik. 'Wat vind je van haar jurk?' Ik wees naar een meisje met een 'princeslike' jurk in een kleur paars waarvan mijn ogen niet erg vrolijk werden.

    Ondanks dat Emiel naast me zat was mijn avond toch verpest, in ieder geval voor het komende uur. Ik had niet eens echt de motivatie om te zeggen hoe de jurk verbeterd moest worden. Ik bleef maar een beetje suf voor me uit staren en ook al was ik meestal het lichtpuntje in het leven van Emiel, op dit moment moest hij de mijne maar zijn. Ik was boos, boos op de jongen waar ik zo goed mee bevriend dacht te zijn. Uit frustratie bonkte ik een keer zacht in het gras. Ik kon er niet mee zitten dat mijn jurk vies was geworden van het zand waar ik in had lopen wroeten. Ik gooide er zelfs nog wat bij, gewoon uit principe. Ik had geen zin meer in dit feest. 'Het is een vreselijke jurk.' bevestigde ik uiteindelijk nors.

    'Speak the truth, even if your voice shakes...'

    23 april 2016 - 18:52   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369



    Hmm, de sfeer werd er niet echt beter op, al deed hij zijn best om het ‘luchtig’ te houden. Iza leek namelijk niet echt veel woorden klaar te hebben. Terwijl ze normaal gesproken best aardig kon kletsen. Maar dit was niet het moment. Hij besefte ook wel dat ze door haar date achter was gelaten en hoe kut dat was. Immers, hem was hetzelfde lot ondergaan. Maar dat was gebeurd en zou niet meer kunnen worden teruggedraaid. Nu konden ze er maar het beste van maken. Op een of andere manier bekroop deze positieve gedachte hem zowaar. Al bedoelde hij met het beste eigenlijk vergeten. Of ergens anders aan denken. Het gewoonweg weg proberen te drinken, niet dat dat zou lukken. Maar dan zou hij morgenochtend in ieder geval niet te veel details meer weten.

    'Tja...' zei Iza enkel. Hij merkte op dat hij dit niet van haar gewend was. Meestal was zij de positieve en hij de negatieve pool. Nu leek het haast alsof zij in een negatief gevoel bleef hangen terwijl hij dat niet wilde. Dat wilde hij niet omdat als hij zou breken, hij ook helemaal zou breken. En hij had toch geen zin om hier hysterisch te gaan zitten huilen, dus spaarde hij deze tranen. Iza leek een beetje in gedachten te zijn terwijl ze naar de mensen keek. Hij volgde haar blik en nam nog maar wat te drinken. Die fles wodka bleef hij nu maar vasthouden, gezien hij toch om de zoveel seconden wat slokken nam. 'Mensen kijken is altijd leuk' grinnikte Iza nog wel, maar toch had hij ergens het gevoel dat ze niet bepaald vrolijk was. “Uhu” antwoordde hij en hij keek naar de dansende mensen. Ja, hij had daar ook wel willen staan. Maar het was niet anders… 'Wat vind je van haar jurk?' zei ze en hij keek direct naar waar Iza op doelde. Wat hij van die jurk vond. Dat was gewoon niet te beschrijven, zo lelijk. En omdat hij al gedronken had kwam er dan ook niet echt een nuttig of goed geformuleerd antwoord uit. “Ehr.. Tja.. Dat is tja..” Hij nam snel nog maar een paar slokken wodka.

    'Het is een vreselijke jurk.' had Iza echt nors gezegd en voor die woorden kon hij al duidelijk aan haar zien dat ze zich bepaald niet happy voelde. Ugh, hij wilde haar niet zo zien. Het was vreemd. Net de omgekeerde wereld. Iza die niet blij was, eigenlijk kende hij dat helemaal niet goed, terwijl zij van hem misschien meer het omgekeerde verwacht was. Dit klopte gewoon niet. En hij wilde er in ieder geval iets aan proberen te doen, ook al zou het misschien mislukken.

    “Echt een draak van een jurk ja” stemde hij in en hij had besloten om naast Iza te gaan zitten. Hij kon haar boze gezichtje wel zien, en dat had niets te maken met een lelijke jurk van iemand die aan het dansen was. Hij wilde het liefst dit gezicht opklaren, al zou het maar voor luttele seconden zijn. Hij had in ieder geval genoeg gedronken om daadwerkelijk positieve en lieve dingen op dit moment te gaan zeggen, terwijl hij zich zelf ook kut voelde en dit een kutfeest vond nu.

    Hij ging dichterbij haar zitten en sloeg een troostende arm om haar heen. “Ooit, misschien best wel snel, vind jij je droomprins op het witte paard. Hij zal komen aanrijden als je het misschien niet verwacht, maar hij zal je wel waard zijn” zei hij een beetje poëtisch, maar hij meende het wel. Vertrouwen in zijn eigen –momenteel niet bestaande- liefdesleven had hij niet, maar Iza was zo’n leuk spontaan meisje dat hij altijd al had geloofd dat als er een iemand was die door kon gaan voor een prinses uit een sprookje, zij dat wel moest zijn. “En daaaan gaan jullie trouwen, op het straaand ofzo, en krijgen jullie lieve kleine kindertjes die het abc in het Engels kunnen zingen” ratelde hij er een beetje grappend achteraan.

    Hij bleef even naar de mensen kijken terwijl hij zachtjes Iza probeerde te troosten en iets vrolijker probeerde te krijgen. Hij kon echt niet tegen haar niet blije gezicht. Hij wilde deze eraf wassen, al was het maar voor even. Impulsief als hij was, helemaal met drank op, kreeg hij een idee. Hij stond dan ook op en wist nog net te herinneren dat hij die fles wel even op de grond moest zetten. “Hoe zonde is het om de rest van de avond zo boos te blijven zitten kijken Ies” zei hij en een vriendelijke –ietwat wazige- glimlach ondersteunde zijn woorden. “Wil je niet nog eeeeven dansen?” zei hij met een grijns en hij bood haar zijn hand aan. Hij was op zich best in de stemming op te dansen, deels door de drank, deels doorhad hij liever gewoon niet aan Svetlana dacht en dit een manier was om in het moment te blijven. Konden ze in ieder geval even doen alsof ze nog een soort van feestje hadden. Al zou dit jammerlijk kunnen mislukken, dan had hij het in ieder geval geprobeerd. En dan zou hij het ook best vinden om gewoon naast een boze Iza te zitten maar hij zou haar niet alleen laten en toch proberen om haar in ieder geval te troosten.

    [ bericht aangepast op 23 april 2016 - 18:55 ]

    Aan niets denken is ook denken.

    23 april 2016 - 20:06   Necessity is offline
    Necessity
    Necessity 5612

    CLAUDAI      R U Ž I C K A
    “I stepped into the bookshop and breathed in that perfume of paper and magic that strangely no on had ever thought of bottling”
    Molokov – Seeker –Twin - Halfblood - Dress front/back


    Vincent keek haar net iets te lang aan en ergens werd ze er toch wel verlegen van. Niemand keek ooit zo naar haar, zelfs niet als vrienden. Hij keek alsof hij haar echt zag zoals ze was en niet als slechts het ‘zusje van’ en de seeker.
    “Het feit dat ik een paard kan temmen en een paar hoepels kan verdedigen betekent niet dat ik controle heb over mijn ledematen,” fluisterde hij als antwoord. Ze grinnikte. “Want jij denkt dat ik op deze hakken wel kan dansen?” antwoordde ze hem. Ze vond haar schoenen echt heel mooi en ze zaten op zich ook nog best wel lekker, maar ze vroeg zich toch af hoe ze ooit had kunnen bedenken dat het een goed idee was om op hakken van twaalf centimeter te komen. Met haar evenwichtsgevoel was het al een wonder dat ze op platte schoenen de school door kon lopen, laat staan als ze ook nog zulke killerheels droeg.
    "Je kiest anders maar een nummer, want een goede dans wordt het toch niet. Misschien kan je nog iets vinden waarmee we niet helemaal op bezopen llama’s lijken," ze hij grinnikend.
    “Wat een vertrouwen in mijn muzieksmaak,” antwoordde ze hem lachend. “Ik zal mijn best doen, maar ik kan niks beloven. Misschien moeten we maar accepteren dat we bezopen llama’s worden,” vervolgde ze plagend. Ze deden er allebei wel grappend over, maar ze was er zeker van dat de dans heus niet zo erg zou worden. Ze waren twee sporters. Hoe erg zou hun capabiliteit om te dansen nou kunnen zijn?
    Ze wist niet wat ze verkeerd had gezegd of gedaan, maar ineens ging hij een stuk rechterop zitten en vergrootte – voor zover mogelijk was op deze te kleine zitplek – de afstand tussen ze. Het was ook niet gewoon omdat hij moest verzitten, wist ze. Ze zag aan hem dat hij zich echt terugtrok en ze had geen idee wat ze gedaan had waarom hij dat deed.
    Ook haalde hij de lucifers die hij blijkbaar altijd bij zich droeg uit zijn zak. Waarom wist ze niet, maar het leek hem te kalmeren.
    Zoals altijd was Zuze zeer enthousiast, en zeker bij zo’n mooie avond. Toch bleef ze niet heel lang met ze staan praten. Claudai kon nog net zeggen dat zij het ook fantastisch vond, maar toen keerde haar zus toch terug naar haar vriend die iets verderop stond. Ze glimlachte. Zuze had overduidelijk inderdaad een fantastische avond en ze gunde het haar zus ook van harte.
    “En toen waren we alleen,” zei ze tegen Vincent. “Zie je die jongen daar? Hij ziet eruit alsof hij een erg leuke avond heeft,” zei ze lachend en ze wees naar een jongen iets verderop. Hij was – zo gokte ze – twee jaar jonger en was omringd door drie meiden die allemaal om zijn aandacht vochten. Hijzelf zag er echter totaal niet gelukkig uit en was overduidelijk druk bezig met een uitweg te zoeken. Als ze hier toch nog lang zouden zitten, konden ze net zo goed lol maken om andere mensen.
    Ineens veranderde de muziek en de eerste noten van een wel heel bekend nummer – voor Claudai dan – begonnen te spelen. “Dit is een van mijn lievelingsnummers!” riep ze uit. “Ik mocht een nummer kiezen toch?” Zonder echt op zijn antwoord te wachten, pakte ze zijn hand en sleurde hem al mee richting de dansvloer.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    23 april 2016 - 22:28   KIaus is offline
    KIaus
    KIaus 21035


    Vincent Milan Procházka
    Molokov || Let's be drunk and weird together... Though I REALLY can't dance.

    De alcohol liet me langzaam vergeten, wat voor relaties er eigenlijk tussen ons lagen. Ik was de captain van het Quidditch team, en zij de seeker. Zij was de tweelingzus van het meisje waar ik al jaren een oogje op had. Zij was een lief meisje wat met mensen om kon gaan, terwijl ik de grootste moeite had om hier zelfs aangeschoten aan deel te nemen. Dit werd nog maar eens duidelijk toen Zuze zich bij ons voegde, en ik voor de zekerheid mijn lucifers pakte als houvast. Ik wilde geen gekke dingen gaan doen, de avond verpesten voor wie dan ook, want niemand verdiende dat. Zo speelde ik daar ook mee, om mezelf bezig te houden en een houding te geven, terwijl Zuzanna enthousiast sprak over haar avond. Het was lief om te zien, maar ik had wel echt mijn bezigheidstherapie nodig om geen asshole te worden. Ik had nu een date met haar zus, en dat meisje was op een andere manier ook geheel geweldig, en Zuze zelf leek dolgelukkig met haar date. Nu deed dat wel pijn, dat ik mogelijk dat nooit zou kunnen, maar ik wilde Claudai daar niet mee opzadelen. Het waren mijn problemen, en zij verdiende het niet om daarmee opgezadeld te zijn. Toen ze uiteindelijk wegliep, durfde ik mijn doosje weer weg te stoppen, en nam nog een flinke slok uit mijn veldflesje, die nu al ongeveer voor twee derde leeg zou zijn. Ik stopte het flesje weer weg en keek naar het roodharige meisje naast me, toen ze tegen me begon te spreken. Ik volgde haar ogen, waarvan me nu pas echt begon op te vallen hoe mooi ze eigenlijk waren. Er leken gehele sterrenstelsels in gevangen te zijn, in die irissen achter de dikke brillenglazen. Ik keek naar de jongen op de dansvloer, in wie ik me erg kon vinden. Als captain had ik zo'n scenario vaker dan eens meegemaakt, en het was niet prettig. Ik werd nu alleen met rust gelaten omdat ik een paar keer zo bot duidelijk had gemaakt dat ik geen interesse had in geen van de groupies, dat ze uiteindelijk afdropen. Plots veranderde de muziek naar iets vlots en moderns, iets wat ik op stal wel eens opzette als ik daar de hele dag alleen klusjes aan het doen was. Duidelijk kende het meisje met de vuurrode haren naast me het nummer wel, en werd even enthousiast als haar zus net was geweest. Ik had het amper door, of ik stond al middenop de dansvloer, met waarschijnlijk een volslagen verbijsterde blik op mijn gezicht. Ik pakte met mijn vrije hand haar andere en begon een beetje vreemde draaiende beweging te maken, waardoor onze voeten wat heen en weer shuffleden. Meer kon ik ook echt niet, al paste het redelijk op de muziek. Na even begonnen langzaam de woorden die er werden gezongen in te zinken. Het was 'Dear Future Husband' een liedje wat van de zomer vaak op de radio was, en eerlijk gezegd best catchy was. "Probeer je me wat te zeggen, dame?" grinnikte ik zacht. Door de alcohol was dit toch leuker dan gedacht. Ik trok haar wat naar me toe, maar bleef wat vreemd heen en weer met haar draaien. Iemand zou het misschien aan kunnen zien voor een hele slechte shuffle, maar meer ook echt niet. Ik liet haar een rondje draaien, maar zoals verwacht ging het mis, ondanks dat ik mijn voeten nog niet had opgetild. Ik verloor de macht over de pirouette, en liet haar met zoveel moment tegen me opbotsen, dat ik met haar samen naar de grond ging, waardoor ze op mijn borst kwam te liggen. Ik zou pijn moeten hebben, maar door de drank, kon ik hier alleen maar om lachen, oprecht om lachen, met mijn handen nogsteeds om die van het meisje.

    Bowties were never Cooler

    25 april 2016 - 17:05   R3HAB is offline
    R3HAB
    R3HAB 12456

    Gabriëla Antansia Rozycha
    Hallestrom •7th year • Music
    'I am not waiting for a prince, I am waiting for the one who thinks i'm their princess.'


    Zachtjes hoorde ik de jongen een zucht slaken. Ik wist dat de jongen duidelijk geïrriteerd was geworden door mijn acties, maar ik kon geen spijt van deze krijgen. Hij had er zelf overduidelijk naar gevraagd. ‘Ik zou je het wel kunnen vertellen, maar dat doe ik niet.’
    Verontwaardigt blikte ik even naar de jongen voor me en twijfelde even of ik boos moest worden of zijn opmerking gewoon moest negeren gezien deze enorm kinderachtig was, net zoals hijzelf natuurlijk. Voor ik echter een van beide kon doen, deed Alex zijn mond weer open. ‘Jij hebt niet gezien hoe hij keek toen jij weg was. Naar een ander. Hij is zonet ook richting diegene verdwenen.’
    Ik volgde Alex blik, die mij naar Gus leidde. Ik zag hem samen met iemand naar buiten lopen, maar wie die gene was, kon ik niet zien. Een lichte steek van jaloezie schoot door mij heen, hoewel dit totaal niet met het feit te maken had dat Gus hoogstwaarschijnlijk met een meisje buiten ging zoenen. Wel had het er mee te maken dat Gus blijkbaar iemand zoals Alex meer vertrouwde met deze informatie dan mij. Ik wist heus wel dat Alex een streepje voor bij Gus kon hebben gezien ik slechts halfblood was. Niet dat ik vond dat dit hoorde te tellen.
    Zachtjes slaakte ik een zucht en voor ik het zelf in de gaten had, boog ik mijn hoofd lichtjes waardoor mijn haar wat voor mijn gezicht hing. Ik deed geen moeite om de plukjes haar weer achter mijn oor te schuiven. Ik was toch ietwat verslagen geraakt door de laatste opmerking van de jongen, hoewel dit korte moment totaal verdween toen deze zijn mond weer opendeed. ‘Tenzij je meer voor hem voelt dan alleen vrienden, geef hem ook een kans. Geloof me, een date die plots opduikt, is meestal niet in je voordeel.’ Ongelovig staarde ik kort de jongen aan die overduidelijk aan het dagdromen was over het moment dat dit hem gebeurde. De zwijn. Ik prikte hem dan ook venijnig in zijn zij, om hem weer wakker te schudden. ‘En dan vraag jij jezelf nog af waarom je alleen op een gala bent.’ Kaatste ik terug op zijn laatste opmerking.
    Nors sloeg ik mijn armen over elkaar, waar mijn blik weer over de dansende koppels gleden. Vincent was nu ook met Claudai aan het dansen, hoewel ze op dit moment meer op de grond lagen dan henzelf voortbewogen. Misschien was het toch maar beter dat ik niet met Vincent was gegaan. Ik was iemand die streefde naar perfectie en ergens haatte ik dat soms van mezelf gezien Claudai er alleen maar lol in leek te hebben, terwijl ik al bij voorbaat wist dat ik beschaamd mijn ogen gerold had voordat ik naar de menigte om me heen gekeken had. Ik wist dat dit deels door mijn opvoeding kwam. Ik had altijd binnen moeten zitten en perfect moeten wezen net zoals nu, terwijl ik vermoedde dat Claudai en Zuzanna veel vrijer opgevoed waren. Ik denk dat dat de reden was dat ik en Gus zo goed matchen, maar dan alleen als vrienden en niet als geliefdes.
    Ik haakte mijn ogen even weer met de bruine kijkers van Alex. Er was eigenlijk nooit een jongen geweest die zo lang door bleef gaan, ook al had ik deze nog zo ver de grond in geboord. Daarnaast kon ik hem min of meer wel dankbaar zijn, gezien als hij er niet was geweest, er allang andere jongens waren geweest die me lastig gevallen hadden.
    Zachtjes greep ik naar de jongen, waar ik even naar onze vingers keek die ik verstrengelde. Ook al was Alex hand groter dan dat van mij, leken ze toch perfect in elkaar te passen. Toch voelde ik geen verliefde gevoelens bij deze wetenschap opbloeien. Ik hoefde niet eens in Alex gezicht te kijken om te weten dat deze ongetwijfeld een brede grijns over zijn gelaat getekend stond. Echter hoefde de jongen niet zo voldaan te zijn want misschien leidde jongens in een dans, zal ik de touwtjes vanavond in handen houden. ‘Als je maar een keer stom gaat doen of tegen mensen gaan zeggen dat wij een koppel zijn, dan stop ik met dansen en zoek je maar een ander.’

    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    25 april 2016 - 17:52   darkurge is offline
    darkurge
    darkurge 3074

    Sasha Elena Draganov
    Hallestrom • Beater • Halfblood
    “Wait... Am I starting to like this guy?”




    Ik had hem gevraagd naar zijn tweelingbroer en zijn vriendinnetje. Hij haalde zijn schouders op en glimlachte. "Hmm ongetwijfeld dat ze zoiets wel van plan zouden kunnen zijn." antwoordde Marcello. "Maar ik ben hier nu met jou." zei hij, verder ging hij er niet op in. Ik vond Marcello al geen type voor small talk, dus besloot er zelf ook niet over door te gaan. Hij nam nog een slok van zijn drankje en keek me vervolgens aan.
    "Zin om na dit drankje de dansvloer op te gaan?" vroeg hij me terwijl hij knikte naar de dansende mensen.
    "Dat aanbod sla ik niet af." zei ik glimlachend, ik nam nog een slokje van mijn drankje. "Bovendien, moet jij met Braziliaanse achtergrond vast goed kunnen dansen."
    Ik wou niet brutaal of oncharmant overkomen, maar het voelde gewoon goed en ik had zoveel zin in deze avond. Dus besloot ik niet te wachten tot Marcello aangaf wanneer we zouden gaan dansen. Ik dronk mijn drankje in een teug op en pakte zijn hand vast. Samen met hem baande ik me een weg tussen de dansende mensen en ergens midden in de menigte begon ik te bewegen op de muziek. Ik legde mijn armen om zijn schouders en kon een kleine glimlacht niet onderdrukken.
    Was het de alcohol of begon ik Marcello misschien echt leuk te vinden? Ik weet niet precies wat het was, maar ik weet wel dat ik heel gelukkig was op dit moment.
    "Stel ik was niet naar jou toegekomen om je te vragen voor vanavond, zou je mij dan wel gevraagd hebben?" vroeg ik. Marcello's aanwezigheid, de acohol, het feit dat we dansten en waarschijnlijk ook wel de muziek maakten me kwetsbaar. En ik vond het niet eens erg. Ik wou met kwetsbaar opstellen. Ik wou dit oprecht weten. Want eerlijk gezegd speelde het wel mee dat ik Marcello had gevraagd, omdat ik bang was dat hij mij anders niet zou vragen. Eerlijk gezegd wou ik niet dat hij met iemand anders ging. We zijn gewoon vrienden, dat weet ik en het hoeft ook niet perse meer te worden. Maar ik wou hem gewoon niet met iemand anders zien. Al mijn gevoelens waren zo vermengd met elkaar, ik wist niet meer wat ik nu werkelijk voelde en wilde. Maar voor nu bleef ik gewoon met Marcello dansen. Zorgen over gevoelens komen later wel.

    25 april 2016 - 18:01   darkurge is offline
    darkurge
    darkurge 3074

    D I M I T R I V I K T O R V O L K O V
    Renaulph • Captain & Chaser • Fullblood
    "Winning is a state of mind that embraces everything you do."








    Ik had net mijn hele tirade gehouden over wat ik nu werklijk voor Gus voelde. Ik had aan hem toegegeven dat ik het hele jaar al verlangd had om zijn lippen te zoenen. Hopelijk nam hij me serieus. Hopelijk zag hij me niet als een grap. Ik kuste hem opnieuw, om een afwijzing nog even te ontwijken, nog even uit te stellen.
    Hij haalde zijn lippen van de mijne en ik wou eigenlijk niet horen wat hij ging zeggen. Waarschijnlijk zou hij me uitlachen. Maar het tegendeel was waar.
    "Vanaf dat moment in de trein... Je spookte gewon in mijn hoofd, en uh ik moest je gewoon voor mezelf hebben." zei Gus.
    Zei hij dit nu echt? Dus het was wederzijds... Dit had ik nooit zien aankomen. Opnieuw geen kans om te antwoorden. Maar dit keer maakte het me niet uit. Ik had bevestiging gekregen dat Gus me dus wel zag zitten, helemaal geen afwijzing!
    Gus grinnikte en plaatste een paar kusjes in mijn nek. "Je maakt me gek." fluisterde hij schor.
    Even dacht ik aan Iza. Misschien was zij nu wel alleen, terwijl ik hier in het donker aan het zoenen was met Gus.. Vervolgens dacht ik aan Svetlana.. wat moest zij wel niet denken als ze hier ooit achter kwam? Haar grote broer... Maar zo snel deze gedachtes waren verschenen verdwenen ze ook weer.
    Ik voelde dat Gus me een zuigzoen gaf en ik duwde hem tegen de grond om half overheen heen te liggen en hem opnieuw te zoenen.
    "Dit blijft voor nu even tussen ons, oke?" vroeg ik hem. Ik wou eigenlijk niet zeggen dat ik wou dat ik er nog niet klaar voor was. Want dat zou toegeven zijn. Dit was bovendien maar een enkel incident. Misschien gebeurde dit nooit meer. Dus het beste was al Gus en ik allebei onze mond hierover hielden.

    [ bericht aangepast op 25 april 2016 - 18:02 ]

    25 april 2016 - 19:30   sandordinja is offline
    sandordinja
    sandordinja 456

    Iza Afina Caterina Dascu
    Renaulph - Pureblood - Seeker



    'Echt een draak van een jurk ja.' had Emiel gezegd. Ik kreeg er toch even een glimlach van op mijn gezicht, maar die vertrok al snel weer. Emiel was inmiddels naast mij komen zitten en sloeg een arm om mij heen. . 'Ooit, misschien best wel snel, vind jij je droomprins op het witte paard. Hij zal komen aanrijden als je het misschien niet verwacht, maar hij zal je wel waard zijn' zei hij. 'En daaaan gaan jullie trouwen, op het straaand ofzo, en krijgen jullie lieve kleine kindertjes die het abc in het Engels kunnen zingen.' Emiel leek echt overtuigd van zijn eigen verhaal, al kwam het er wel een beetje grappend uit. Het deed me opnieuw glimlachen. 'Ik weet ht, je hebt gelijk.' mompelde ik. Om eerlijk te zijn ging het me er meer om dat een goede vriend me had laten zitten, niet zozeer omdat ik dacht dat Dimitri mijn droomprins was. Natuurlijk had ik wel gehoopt op een droomavond, maar die hoop had ik al zo vaak gehad, ik wist inmiddels dat het leven niet was zoals ik het in gedachte had. Ik had gedroomd van de kus, die er bijna was, gedroomd van het urenlange dansen, met pijn aan onze voeten, maar geweldige gesprekken, lachen, gieren, brullen. Kon dat dan nu niet meer omdat Dimitri er niet meer was? Dat was onzin. Ik zat hier naast een andere beste vriend en misschien had ik Emiel nog nooit gezien als iemand waar ik verliefd op zou worden, dat hoefde toch ook niet? Liefde maakte dingen juist vaak ingewikkeld, vriendschap was misschien dan nog een stuk eenvoudiger, zeker als deze al zo lang stand hield.

    'Hoe zonde is het om de rest van de avond zo boos te blijven zitten kijken Ies' zei Emiel. Ik glimlachte. 'Wil je niet nog eeeeven dansen?' Hij reikte mij zijn hand toe en die pakte in enthousiast vast. Het nummer dat nu op stond was één van mijn favoriete nummers. 'Je hebt gelijk, dan maken wij er wel een leuke avond van!' Ik pakte zijn andere hand ook vast in plaats van in de 'danshouding' te gaan staan, daar was dit geen nummer voor. Verschillende stelletjes op de dansvloer deden hetzelfde, natuurlijk stonden wij gewoon op het gras, op een veilige afstand, maar wel perfect.

    Ergens wilde ik wel weer de dansvloer op, om met meer vrienden lol te hebben. Toch stelde ik het niet voor. Misschien was het ook wel goed, even op een afstand. Later deze avond zou ik me wel weer bij Mae en de mensen de ze had opgezocht voegen. Het werd vast nog wel gezellig. Tijdens het dansen werd het zand weer een beetje van mijn jurk geslagen en begon deze weer wat mooier te glinsteren. 'Het jaar is ook nog maar net begonnen, laten we het dan ook maar goed beginnen, toch?' zei ik tegen Emiel. 'En als onze dates een betere avond kunnen hebben zonder ons, dan is dat maar zo, misschien is onze avond zo ook wel beter, we will never know!' grapte ik.

    'Speak the truth, even if your voice shakes...'

    26 april 2016 - 13:28   Necessity is offline
    Necessity
    Necessity 5612

    CLAUDAI      R U Ž I C K A
    “I stepped into the bookshop and breathed in that perfume of paper and magic that strangely no on had ever thought of bottling”
    Molokov – Seeker –Twin - Halfblood - Dress front/back


    Het duurde heel even voor Vincent doorhad wat hem was overkomen toen hij ineens samen met Claudai op de dansvloer stond. Toch merkte Claudai dat hij zich redelijk snel herstelde, want hij pakte haar hand en begon een soort van te dansen. Ongeveer net zo goed als hij danste, wist Claudai ook te dansen en ineens leek de omschrijving van bezopen llama’s niet zo heel vreemd meer. Dansen was het niet echt te noemen, maar daar ging het niet om. Het ging gewoon om plezier maken – al dan niet als impressies van llama’s.
    Het duurde maar een paar seconde voor Claudai haar schoenen echt vervloekte en ze met behulp van magie veilig naast haar bed had opgeborgen. Ze waren heel erg leuk, zolang je niet hoefde te bewegen. Een stuk kleiner ‘danste’ ze verder met Vincent, maar het was niet erg. Het was sowieso haar standaardhoogte en het feit dat ze niet heel extreem groot was, maakte haar juist een goede Seeker, al was het af en toe ook wel leuk om wel lang te zijn.
    “Probeer je me wat te zeggen, dame?” grinnikte Vincent toen hij eenmaal doorhad welk nummer het was. Nu pas realiseerde Claudai zich wat de titel was van het lied en ze grinnikte even. Vertrouw haar er maar op om precies zo’n nummer uit te kiezen. “Misschien,” antwoordde ze hem grinnikend en ze stak even haar tong uit. Natuurlijk probeerde ze dat niet tegen Vincent te zeggen – ze waren alleen vrienden en teamgenoten after all – maar dat wist hij ook prima, dus een beetje terug plagen kon echt geen kwaad.
    Terwijl het liedje vorderde, kregen ze een beetje de smaak van het dansen te pakken en uiteindelijk stond Claudai ineens een stuk dichter op Vincent dan in het begin. Hun dansmoves waren niet verbeterd, maar dat had ze ook niet verwacht. Het dichter op elkaar dansen voelde ergens wel goed.
    Vincent besloot een zeer gewaagde dansmove te doen – voor hun begrippen dan – door haar een pirouette te laten draaien. Hoewel het misschien een van de makkelijkste dingen was die je ook maar kon bedenken, kregen ze het natuurlijk voor elkaar dat zij vol tegen Vincent opbotste, en ze samen op de grond terecht kwamen.
    Het duurde misschien iets te lang voor Claudai doorhad dat ze bovenop Vincent lag en zich van hem af liet rollen, om naast hem op de grond te liggen. De tranen stroomden inmiddels over haar wangen en ze kreeg spontaan een lachstuip.
    “Oké, je had gelijk,” bracht ze uiteindelijk uit terwijl ze zichzelf onder controle probeerde te krijgen. Iedere keer wanneer ze dacht dat het lukte, moest ze echter weer denken aan hun dansmoves en begon ze weer opnieuw. “Je kan echt niet dansen!”
    Het interesseerde haar ook niet of hij – en zijzelf natuurlijk – wel of niet kon dansen. Hoewel ze naast elkaar op de grond lagen, had ze gewoon plezier – en aan hem te zien had hij dat ook – en dat was het enige wat telde. Wat maakte het haar nou uit of haar danspartner een echte danser was of net zo onhandig als zijzelf? Ze wilde gewoon een leuke avond hebben, en ze was er wel achter dat ze dat met Vincent ook zou hebben.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    26 april 2016 - 19:22   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369

    Marcello Aloisio Alvaréz
    Halfblood / Molokov

    Hij had zijn drankje op een gegeven moment al opgedronken en luisterde naar de muziek. Het klonk aanstekelijk, perfect om op te dansen. En met Sasha zou dat zeker gebeuren, dacht hij. Ze leek hem niet iemand om de hele tijd aan de zijkant te blijven staan. Al was er niets mis met gewoon gezellig wat drinken, haar aanwezigheid was prettig. No matter what they did.

    “Dat aanbod sla ik niet af." Iets anders had hij ook eigenlijk niet verwacht. "Bovendien, moet jij met Braziliaanse achtergrond vast goed kunnen dansen." Hij had hier even kort om gelachen, waardoor kuiltjes in zijn wangen waren gekomen. Waarschijnlijk had ze hier wel gelijk, mocht hij wel zeggen. Bijna iedereen met die roots kreeg wel mee dat dansen, gezelschap en dat soort dingen belangrijke dingen waren. En had zat gewoon een beetje in je bloed waarschijnlijk.

    Ze had zijn hand vastgepakt toen ze het tijd vond om de dansvloer op te gaan. Hij voelde al snel haar armen. Iets wat niet vervelend aanvoelde, integendeel. Hij glimlachte naar haar. “Stel ik was niet naar jou toegekomen om je te vragen voor vanavond, zou je mij dan wel gevraagd hebben?" Die vraag kwam een beetje onverwachts. Hij trok dan ook een wenkbrauw even op. Hoezo dacht ze daar nu aan? Hij kon zich toch niet voorstellen dat Sasha onzeker over dat soort dingen zou zijn. Ze had er immers geen reden voor naar zijn idee. “Kom op, Sas” hij glimlachte vriendelijk naar haar. “Het is dat jij eerst was, anders had ik je natuurlijk gevraagd” Dat was echt zo, alleen was hij nooit zo snel met die dingen. Hij was gewoon relaxed en een beetje niet zo slim in deze dingen. Hij vond het namelijk wel oké om 1 dag van te voren diegene te vragen die hij wilde vragen, want daarvoor dacht hij eigenlijk ook nog niet aan het feest. Maar natuurlijk moest je dat meer van te voren doen, gezien meisjes ook tijd nodig hadden om een goede jurk te vinden et cetera. “Je bent immers het mooiste meisje wat hier op school rondloopt” kon hij niet laten om te zeggen met een flirterige glimlach.

    Het was er zo uitgeflapt maar hij meende het wel. Ze was een knappe verschijning en dat had hij eigenlijk altijd al gevonden. Alleen waren ze vrienden en wist hij eigenlijk ook niet waarom hij niet echt had gedacht aan meer, nu hij haar zo zag in die prachtige groene jurk van haar. Hij bedoelde maar: ze was mooi maar ook niet dom en een goede vriendin van hem. Maar misschien was het juist dat laatste geweest, dat hij misschien als vanzelfsprekend had aangenomen, dat hem niet op het idee gebracht om zich ietwat anders, zoals nu, charmanter, te gedragen tegenover haar. Hij wist niet wat het was maar nu ze zo netjes aangekleed waren voelde het ook anders.

    Dansen met haar was leuk. Het ging soepel. Hij hield wel van dansen dus voor hem was het ook geen probleem om Sasha even een mooie draai te laten maken, net zodat haar jurk ook wat meezwierde. De muziek was goed om op te dansen en hij genoot dan ook van dit moment, in het hier en nu. Sasha was even alles wat hij nu zag en hij keek haar met een grijns aan toen hij hoorde dat de muziek veranderde. Het was echt muziek waar je wel salsa op kon dansen. Of zij het ooit eerder had gedaan wist hij niet, maar dat hoefde ook niet. Hij was er wel goed in. “Laten we even wat anders proberen” zei hij dan ook voordat hij begon te leiden, zodat zij wist welke damespassen ze moest doen. Als man moest je echt je passen weten en op je tellen letten, maar de vrouw hoefde eigenlijk alleen maar op de bewegingen van de man te reageren. Immers, als hij bepaalde bewegingen maakte, moest zij de tegenovergestelde passen maken. Hij zou haar natuurlijk ook even gaan draaien, maar keek eerst even toe hoe het haar nu beviel. Hij was gelukkig wel los in zijn heupen, want als je dit deed als je stijf was dan kon je het beter niet doen.

    Aan niets denken is ook denken.

    26 april 2016 - 19:47   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369



    Hij vond het nog steeds vreemd om Iza zo te zien. Niet dat hij het erg vond. Ze waren goede vrienden. Dus hij zou, in welke stemming ze ook zou zijn, altijd wel bij haar kunnen zijn. Dit hoorde immers ook bij het leven. En bij vriendschap. Want hij wilde haar niet kwijt, besefte hij zich opeens, voornamelijk doordat Svetlana opeens niet meer zo beschikbaar leek te zijn voor hem. En als hij gedronken had kon hij wel wat emotioneler worden, dus wilde hij haar echt niet zo triest zien nu. Als ze zijn pogingen tot wat meer vrolijkheid zou afslaan, zou hij ongetwijfeld ook in janken uitbarsten. Al helemaal als zij ging huilen. Want dat was wel een beetje zijn onderliggende stemming, al kon je met wat alcohol op heel wat verbergen.

    Gelukkig barstte ze niet in huilen uit waardoor hij niet ook in huilen zou uitbarsten om vervolgens de hele fles wodka verder leeg te drinken. Het verhaal wat hij had opgehangen tegen haar zou ongetwijfeld een beetje niet serieus kunnen overkomen, ook omdat hij gedronken had en het er dus ook zo was uitgeflapt. Maar hij meende de hoofdlijn er wel van. Iza zou wel iemand anders vinden, die beter voor haar was en daadwerkelijk van haar hield. Of hij zelf nog iemand anders zou vinden was maar de vraag. Hij stond niet open voor een serieuze relatie en dat had hij toch echt wel op een soort pijnlijke manier aan Svetlana moeten laten zien. Ergens voelde het als een opluchting, maar voornamelijk nu nog erg pijnlijk. Vooral omdat hij niet beseft had dat hun vriendschap nog wel eens in het geding zou kunnen komen, en hij had het vermoeden dat dit nu zeker wel het geval was.

    'Ik weet het, je hebt gelijk.' Hij grijnsde even kort hierom. “Ik weet het, ik heb wel vaker gelijk” zei hij grappend vrolijk. Hij voelde dat Iza wel weer ging omslaan, naar een wat vrolijkere Iza en daar werd hij zelf al weer vrolijk van, ook vooral door de nodige alcohol die hij al naar binnen had gewerkt. Hij glimlachte vrolijk toen zij zijn hand vastpakte, want dat betekende dat hij in ieder geval voor nu nog even lol kon maken om maar even niet aan Svetlana te denken. 'Je hebt gelijk, dan maken wij er wel een leuke avond van!' had ze gezegd, waarop hij een korte “yay!” had geslaakt. Oké, hij had al best wat drank op, maar dansen ging nog wel lukken. Het maakte je ook wel weer soepeler drank, al zat dat bij hem sowieso zonder drank ook wel goed. Het was geen traditioneel nummer, gelukkig, dan konden ze iets vrijer dansen. Iets wat hij wel leuk vond, gezien je dan ook een beetje gek kon improviseren en dingen.

    Hij dacht even niet aan dat feest van daarnaast. Daar wilde hij even niet zijn, gezien het verbonden was met Svetlana. Naja, waarschijnlijk zou hij zich straks ook wel weer onder de mensen willen begeven gezien dat ook wel afleidde en als hij nog wat meer zou drinken zou alles wel leuk zijn. Hij zag hoe haar jurk weer wat schoner werd.

    'Het jaar is ook nog maar net begonnen, laten we het dan ook maar goed beginnen, toch?' zei ik tegen Emiel. 'En als onze dates een betere avond kunnen hebben zonder ons, dan is dat maar zo, misschien is onze avond zo ook wel beter, we will never know!' grapte ik. “Precies” stemde hij in. Al ontging de ironie van deze zinnen, betrekkende op hem, hem niet. Daardoor was voor een luttele secondes even geen glimlach op zijn gezicht als wel in zijn ogen te zien. Maar al snel zette hij een glimlach op, om dit niet te laten doorschijnen. De ironie was namelijk, dat hij het jaar helemaal niet zo goed was begonnen. Hij had zelfmoord proberen te plegen en Svetlana was net door zijn toedoen ervandoor gegaan. Niet alleen had hij een zelfvertrouwen wat nog steeds onder het nulpunt zat, samen met het verlangen om niet meer op deze wereld te zijn, maar ook was hij waarschijnlijk een van zijn beste vriendinnen kwijt. Maar dat waren dingen hij uit zijn hoofd bande, in ieder geval voor deze avond.

    Hij richtte zich op Iza en was al snel losjes aan het dansen met haar. Hij lachte even toen hij haar een rondje liet draaien. “Whieeeeeeee”. Hij vond het leuk hoe haar jurk heen en weer bewoog met de muziek en maakte zelf ook een rondje, omdat hij dat niet kon laten. De muziek was leuk. Dansen ging prima nu nog. Met haar kon je ook goed dansen, al voelde het natuurlijk anders dan met Svetlana. Hier had je ook genoeg ruimte om even een andere move te doen, wat eigenlijk best wel leuk was. Hij kon hier dus op dit moment ook wel oprecht even van genieten. Af en toe kwamen wat moderne dans dingen naar boven.

    Aan niets denken is ook denken.

    27 april 2016 - 12:29   Ken_ is offline
    Ken_
    Ken_ 18289


    August Felix Björk
    Volbloed T Hallestrom





    Dimitri leek verbaasd te zijn door mijn woorden die ik ook zonder nadenken eruit had geflapt, maar dat betekende niet dat ik deze woorden niet meende. Het was 100% de waarheid uit een dronken mond. Mijn lippen in zijn nek leek hem uit zijn gedachten te halen en zonder enige waarschuwing werd ik op de grond geduwd waardoor ene kleine auw mijn lippen verliet en ik toekeek wat Dimitri van plan was. Hoewel ik eerder een mep leek te verwachten ging de jongen over me heen hangen en duwde zijn lippen vol op de mijne. Gretig zoende ik hem dan ook terug totdat hij zijn zoete lippen weer van de mijne hield en een tegenpruttelend geluidje mijn keel verliet.
    Fronsend keek ik hem dan ook aan, was hij zich aan het bedenken? Ik hoopte van niet anders moest ik een andere manier vinden om voor mezelf te houden.
    "Dit blijft voor nu even tussen ons, oke?" zijn vraag liet me even slikken en wegkijken. "Waarom? Ben je beschaamd voor me ?" vroeg ik hem iets achterdochtig en ging wat rechterzitten zodat ik hem met mijn blauwe ogen kon scannen. Het liefst had ik ook dat dit tussen de twee van ons bleef, maar langs de andere kant staken deze woorden als een speer door me heen. Was hij bang voor me? Of eerder voor de meningen van anderen? Nu ik er ook zo overnadacht wist ik gewoon dat mijn familie er binnen de kortste keren achter zouden komen, dus moest ik dit verborgen houden voor iedereen. Najah, misschien Sasha? En Gabi gezien ik dit wel aan haar verschuldigd was. Kort beet ik op mijn lip en streelde Dimi even door zijn donkere haren. "Voor nu dan." mompelde ik en zuchtte zachtjes. Ik had meer alcohol nodig, mijn hersenen spinden nog veels te veel door en ik had geen zin om angstige gevoelens te krijgen. Ik greep naar het flesje alcohol die in zijn jaszak verstopt zat en nam er gulzig een slok uit waarna ik mijn hoofd even liet rusten op zijn schouder. " Dit is fijn." mompelde ik zachtjes terwijl ik mijn armen losjes om zijn nek heensloeg. Ruw duwde ik mijn gedachten dan ook weg en drukte een vluchtig kusje op zijn lippen. "Laten we er gewoon een leuke avond van maken." grijnsde ik lichtjes waarna ik de jongen weer aankeek en mijn mond weer op die van hem drukte. Licht opende ik dan ook mijn lippen wachtend tot hij de volgende stap zou gaan zetten.

    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    28 april 2016 - 12:27   Necessity is offline
    Necessity
    Necessity 5612

    ALEXANDER      STOYAN       LYUBEN
    “Just face it, babe. I’m rich and handsome, so yes, I’ll get exactly what I want”
    Pureblood – Rhoswen – Chaser - Bulgaars


    Toen ze haar hoofd boog, viel een pluk van haar haar voor haar gezicht en voor hij zich echt realiseerde wat hij aan het doen was, had hij zijn hand al opgetild om de pluk weer achter haar oor te schuiven. Gelukkig realiseerde hij zich op tijd wat hij deed en kon hij in plaats van zijn gebaar af te maken, het zo veranderen dat hij alleen met zijn hand door zijn eigen haar ging. Hij dacht niet dat zij zou kunnen waarderen als hij dat bij haar deed.
    Ineens ontving hij een por in zijn zij en hij had echt geen idee waar hij die aan verdiend had. Hij had haar slechts de waarheid verteld. Ze leek misschien een beetje uit het veld geslagen door deze informatie – zou ze stiekem toch iets meer voor Gus voelen? – maar hij was slechts de bezorger van het bericht.
    “En dan vraag jij jezelf nog af waarom je alleen op een gala bent,” was haar antwoord. Lachend schudde hij zijn hoofd. “Nee hoor, ik weet precies waarom,” antwoordde hij haar. Hij had immers zijn eigen date achtergelaten bij een ander, zodat die ook een kans zou hebben. Normaal zou hij dat niet hebben gedaan – het was zijn toch toch? – maar deze keer wel, want hij had haar helemaal niet als date gewild. Hij had nog steeds voor Gabi gekozen en hoewel dit bijna niet als date te tellen kon zijn, was het wel de waarheid dat Gabi nu al een tijdje met hem doorbracht, zelfs al was het niet op de dansvloer of op welke manier je dan ook met een date zou doorbrengen.
    Toen Gabi hun vingers verstrengelde, staarde hij eerst even ongelovig naar deze ontwikkeling. Hij had dit echt totaal niet meer zien aankomen – ondanks zijn pogingen om het toch voor elkaar te krijgen – maar Gabi’s gezicht vertelde hem niet dat ze eigenlijk van plan was om zijn arm te breken of hem andere schade toe te brengen, dus moest hij het wel goed interpreteren.
    “Als je maar een keer stom gaat doen of tegen mensen gaan zeggen dat wij een koppel zijn, dan stop ik met dansen en zoek je maar een ander,” waarschuwde ze hem nog terwijl hij haar richting de dansvloer voerde.
    “Dat doe ik toch nooit?” antwoordde hij haar plagend, maar gewoon op de toon die hij ook zou gebruiken als het bijvoorbeeld Gus zou zijn geweest. Het zou eenmaal in hem om zo te antwoorden, maar nu de avond ineens een heel stuk beter begon te verlopen, kon hij het niet riskeren haar nu al weer weg te jagen.


    [Niet mijn allerbeste post ooit, maar hé, het is iets! ^^]


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    28 april 2016 - 22:05   EASE is offline
    EASE
    EASE 14238

    Z U Z A N A      R U Ž I C K A
    “Success is not final, failure is not fatal: it is the courage to continue that counts.”
    Dress — Molokov — Track and Field — Chaser — Twin


    Manu bleef een aantal seconden stil staan, al voelde ik hem wel duidelijk ontspannen. Niet veel later draaide hij zich dan ook om en vouwde zijn armen om me heen, drukte een kus op mijn lippen. Ik sloot genietend mijn ogen en legde mijn hoofd tegen zijn schouder aan.
    "Hey beautiful," fluisterde hij terug, waarop ik automatisch moest glimlachen en er een lichte blos op mijn gezicht ontstond.
    "Hoe was het met Clau? Ze leek het wel naar haar zin te hebben met Vincent," vroeg hij me vervolgens.
    "Hmm," mompelde ik in zijn schouder, "die had het inderdaad wel naar d'r zin, maar ik heb niet heel lang staan kletsen, zoals je wel gemerkt hebt."
    Zijn armen hing rond mijn middel, zijn handen ietwat lager, en het kwam tot mijn realisatie dat we hier de dranktafel misschien een beetje stonden te blokkeren. Maar aan de andere kant maakte dat me niks uit. Als ze er echt perse bij moesten, duwden ze ons maar aan de kant ofzo. Alsof Manu mijn gedachten kon lezen, bood hij me wat punch aan, die ik aanpakte. Door deze beweging moest ik me echter wel uit Manu's armen wringen, anders was het echt niet mogelijk om het überhaupt aan te pakken. Hoe hij het voor elkaar heeft gekregen het in te schenken was dan ook een groot raadsel voor mij. Nog steeds tegen hem aanleunende met mijn rug sipte ik langzaam wat van het drinken.

    Sorry voor de hele late- en slechte- post, maar ik had geen tijd D':

    take me back to the basics and the simple life




Index RPG Actieve Topics Zoek