[RPG • 200 • Speeltopic 2] Durmstrang Insitute - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek
  • 27 maart 2016 - 18:08   EASE is offline
    EASE
    EASE 14238

    D U R M S T R A N G      I N S T I T U T E
    Rollentopic
    Praattopic
    Praattopic 2
    Speeltopic 2

    STORY
    Durmstrang Institute, 2014. De school richt zich nog altijd wat op de duistere magie, maar een stuk minder dan vroeger. Muggleborns worden echter nog altijd niet toegelaten op Durmstrang, en de school heeft een duidelijke voorkeur voor Purebloods. Toch is de school een stuk toegankelijker dan hij vroeger was. Sinds enkele decennia is Durmstrang over gegaan op het indelen van zijn studenten in afdelingen. Dit omdat ze, na weer meer contact gehad te hebben met Hogwarts, het gevoel hadden zo beter overzicht te kunnen houden over de leerlingen en hen beter naar wens dingen konden leren. Leerlingen krijgen hun eerste twee jaar op Durmstrang de kans om zich beter te ontwikkelen, en worden aan het begin van hun derde leerjaar gesorteerd in een van de vier afdelingen. Aan het einde van ieder jaar moet iedereen naast zijn examens een andere grote test begaan, waarin gekeken word of zij nog wel het best passen bij de afdeling waar ze dat jaar in hebben gezeten. Hoewel het nauwelijks voorkomt, veranderen sommige leerlingen dus van afdeling. Op het moment van het RPG volgen we leerlingen in hun zevende jaar, wat voor de meerderheid van deze leerlingen hun voorexamen jaar is.

    HOUSES
    Credits
    • Hallestrom
    (Colors: Navy Blue & Red, Animal: Eurasian Lynx, Traits: Intelligence & Loyalty) Opinionated, but open to suggestion. These fair few are of the brightest and most inquisitive. They seek knowledge, and respect intelligence. However as students of Durmstrang their chosen paths are still often dark in nature, and the knowledge they truly thirst for is that which no others have found before and the power that comes with it. Their loyalty may be favoured in many situations, but they can be somewhat selfish friends at times, and hard masters to work for as they also command complete loyalty and respect from those around them.
    • Molokov
    (Colors: Burned Orange & Black, Animal: Black Bear, Traits: Strength & Endurance) Of great strength, comes great power. The ability to endure whatever is thrown at them, and still hold their heads high. They value not only physical or magical strength, but also inner strength. Many Molokovs rely only on these things and blunder into situations without thinking, and learning to also appreciate mental strength sometimes proves difficult. Molokovs can be bullies, and make excellent henchmen. Hallestroms in particular occasionally think of them as stupid, but this is by no means always the case.
    • Ranaulph
    (Colors: Steel Grey & Lime, Animal: Grey Wolf, Traits: Cunning & Bravery) Valiant and chivalrous - for Durmstrang students - those in this house enjoy a challenge. Daring and sly, they rarely back down even from the toughest opponent. And quite a lot of the time they win. But it is often with the aid of copious and outrageous cheating. A good Ranaulph will learn to successfully conceal this deceit. But those who know this house will always be aware of it, even if there is no proof. Charming on the outside, they are often rather talented individuals, and occasionally they are exceptionally talented. but their rash actions can lead them into trouble later on.
    • Rhoswen
    (Colors: Purple & Gold, Animal: Osprey, Traits: Integrity & Perseverance) Rhoswens do what they set their minds to no matter the consequence - and what they do always benefits them in some way. The word "impossible" is not a part of their vocabulary. They are determined to remain true to themselves, rarely choosing to voluntarily follow another unless it serves part of a long term plan. When questioned, their integrity holds true, lying is not tolerated. They are proud of their achievements and as a general rule do not particularly care about hiding mistakes unless doing so is essential. They can be very blunt, and usually have a few amusing insults ready for use at any time. Rhoswens are experts at twisting things to their own advantage.

    OTHER INFORMATION
    • Vakken en Lessen
    Durmstrang heeft een groot vakkenpakket, met veel keus, maar ook redelijk wat verplichte vakken. Leerlingen zitten tot en met hun vierde leerjaar vast aan een bepaald vakkenpakket zonder keus. In het begin van het vijfde jaar zullen zij minimaal twee extra vakken moeten kiezen naast de verplichte. Het maximum wat betreft keuzevakken ligt op 5, op deze manier probeert de schoolleiding van Durmstrang er voor te zorgen dat leerlingen niet te veel doen, en ook wat vrije tijd overhouden. In totaal heeft een leerling op Durmstrang keuze uit een tiental vakken naast de zes verplichte vakken.
    • Lijst met vakken voor het 5e, 6e, 7e, en 8e jaar
    [V] Charms
    [V] Dark Arts*
    [V] History of Magic [HoM]
    [V] Transfiguration
    [V] Potions
    [K] Astronomy
    [K] Quidditch**/****
    [K] Sports***/****
    [K] Care of Magical Creatures [CoMC]
    [K] Arithmancy
    [K] Divination
    [K] Studie of Ancient Runes [SoAR]
    [K] Music****
    [K] Art****
    [K] Ghoul Studies
    * Bij Dark Arts wordt zowel de geschiedenis van de Dark Arts, de uitvoering en de verdediging behandeld.
    ** Enkel leerlingen die Quidditch volgen mogen in het Quidditch-team voor de bovenbouw zitten.
    *** Bij Sports wordt gericht op individuele sporten. De leerlingen die dit volgen zullen ook wedstrijden hebben, zowel onderling als uitjes naar de muggle-wereld om hier wedstrijden te hebben. Dit zijn sporten waar geen magie bij nodig is, en waar het dan ook verboden is om gebruik van magische hulpmiddelen (spreuken, toverdrankjes, etc.) te maken. Leerlingen richten zich binnen dit vak vaak nog op een sport, om hier meer en beter in te trainen. Eenmaal in de week is er een gezamenlijke les, en twee keer in de week wordt er specifiek getraind. Natuurlijk mogen de fanatiekelingen, in overleg met het schoolbestuur en de leerkracht, ook vaker trainen. Er wordt binnen Sports gericht op Atletiek, Zwemmen, Paardensport, Boogschieten, Roeien en Wielersport.
    **** Een leerling mag enkel een van deze vakken als extra vak hebben. Als een leerling wenst meerdere van deze vakken te kiezen, dient zij bij een tweede ook een derde keuzevak te kiezen, en bij een derde van deze vakken, een vierde keuzevak.
    • Rooster


    • Quidditch
    Ook op Durmstrang wordt er natuurlijk Quidditch gespeeld, in twee verschillende klassen weliswaar. De onderste klasse is voor de onderbouw (1e - 4e Leerjaar), en de bovenste klasse voor de bovenbouw (5e - 8e Leerjaar). Enkel leerlingen die ook Quidditch volgen, mogen onderdeel nemen in de Quidditch teams in de bovenbouw. Voor ieder afdeling is er een team, maar wanneer een afdeling te weinig leerlingen heeft wordt dit of aangevuld met de bete leerlingen van die afdeling (of eerste/tweede leerjaar) uit de onderbouw, of met leerlingen uit andere afdelingen. Iedere maand is er voor beide klassen een wedstrijd, uitgezonderd van de eerste twee maanden school. Na afloop van de laatste wedstrijd wordt het eindklassement bekend gemaakt, en de winnende afdeling wint de Quidditch-beker van dat jaar.
    • Hallestrom
    Captain —
    Chaser —
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —
    Beater —
    Keeper — Oliver Amaro Delray
    Seeker —

    • Molokov
    Captain — Vincent Milan Procházka
    Chaser — Zuzana Ružicka
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —Manuello Ezequiel Alvaréz
    Beater —
    Keeper — Vincent Milan Procházka
    Seeker — Claudai Ružicka

    • Ranaulph
    Captain — Dimitri Viktor Volkov
    Chaser — Dimitri Viktor Volkov
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —
    Beater —
    Keeper —
    Seeker —Iza Afina Caterina Dascu


    • Rhoswen
    Captain — (Loten?)
    Chaser — Alexander Stoyan Lyuben
    Chaser —Erika Isole Falker
    Chaser —
    Beater —Vyara Kaven Rumaneck
    Beater —
    Keeper —
    Seeker — Sara Tali Herbovitz

    • Nationaliteiten
    Leerlingen van Durmstrang komen voornamelijk uit Scandinavië en Oost-Europa, al zijn er ook uitzonderingen van leerlingen uit Noord-West Europa en enkele leerlingen uit het middenoosten.

    • Leerjaren en Schooljaar
    Op Durmstrang volgen de leerlingen acht jaar aan onderwijs, en wanneer zij deze succesvol afsluiten heeft bijna elke leerling de kans op een studiebeurs of een gedeeltelijke betaling voor een opleiding. De eerste twee leerjaren zijn leerlingen nog niet ingedeeld in een afdeling, en tot en met het vierde leerjaar hebben zij een vast vakkenpakket. Vanaf het vijfde kiezen zij vakken, die zij tot hun examen zullen moeten volgen, behalve wanneer zij meer dan twee keuzevakken hebben. Wanneer dit het geval is, mag de leerling een van zijn of haar keuzevakken tot en met het zevende leerjaar laten vallen. Het schooljaar begint op de laatste maandag van augustus, en op twee dagen hiervoor vertrekken de leerlingen al naar Durmstrang. Leerlingen krijgen in mei van het jaar dat zij elf worden een brief dat zij zijn toegelaten op Durmstrang, en zullen dat jaar dan ook hun eerste schooljaar starten. Het schooljaar loopt tot en met de laatste vrijdag van juni, en tussen elk schooljaar zit dus telkens ongeveer twee maanden aan zomervakantie. Tussendoor is er natuurlijk de Kerstvakantie, maar ook nog vier andere vrije weken en natuurlijk een aantal vrije dagen/middagen.

    • Schoolregels
    — Tijdens lesuren duurt het schooluniform ten allen tijden gedragen te worden.
    — Vernieling van andermans bezittingen is niet toegestaan.
    — Het pesten of vernederen van wie dan ook is verboden.
    — Alle lessen dienen gevolgd te worden, tenzij je een goedgekeurde reden hebt.
    — Meisjes en jongens mogen niet bij elkaar in de dorms komen
    — Iedere avond worden de dorms gecheckt, is iedereen er, en zijn er geen meiden bij de jongens/andersom? Als jij niet aanwezig bent, volgen er maatregelen.
    — Wees op tijd bij lessen en Quidditch wedstrijden.
    — Aanwezigheid bij Quidditch wedstrijden is voor iedereen verplicht.
    — Muggle-voorwerpen zoals moderne technologie, dienen niet meegebracht te worden, deze zullen toch niet werken.


    • Dorms
    Iedere Durmstrang afdeling heeft zijn eigen Dorms, hier kunnen de leerlingen na de lessen rondhangen, huiswerk maken, en natuurlijk zijn hier ook hun slaapzalen en badkamers. Leerlingen van andere afdelingen kunnen in principe niet in de Dorm van een andere afdeling komen, gezien deze beschermd is met een wachtwoord. Iedere maand veranderd het wachtwoord.
    • Hallestrom
    De Hallestrom Dorm bevind zich op de derde verdieping van het kasteel, achter een grote houten deur met daar de naam van de afdeling op. Momenteel is het wachtwoord Wisdom and Knowledge are not completely the same. Hallestroms' slaapzalen zijn verdeeld per leerjaar en sekse. De bovenbouw slaapt aan de rechterkant van de zitkamer, de onderbouw links. Bij beiden is het zo dat de meiden het dichts bij de deur naar de zitkamer slapen, en de jongens meer naar achter.
    • Molokov
    Molokov's Dorm ligt vlak naast de eetzaal van de school, verborgen achter een simpele deur als ieder ander. De jongere leerlingen van andere afdelingen vragen zich dan ook dikwijls af waar de Molokov Dorm is. De Dorm neemt twee verdiepingen in beslag, en heeft dan ook op de tweede verdieping van de school een deur. Ook deze valt nauwelijks op. Het wachtwoord is momenteel We may be Reckless, but we create the best stories of all.De slaapzalen voor de meiden bevinden zich op de tweede verdieping, die van de jongens op de begane grond, samen met de zitkamer.
    • Ranaulph
    De Ranaulph Dorm bevind zich tegenover die van Rhoswen. Dit komt omdat, voordat Durmstrang de afdelingen invoerde, er op deze plekken ook twee slaapzalen tegenover elkaar waren, en het schoolbestuur het onzin vond om die ruimte niet te gebruiken. Het wachtwoord is Succes, even with cheating, remains succes. Ranaulph heeft twee grote slaapzalen, waar alle leerjaren door elkaar slapen. Jongens en meiden wel gescheiden.
    • Rhoswen
    Rhoswen's Dorm is tegenover Ranaulph, en heeft een grote Visarend op de deur geschilderd. De Dorm is strategisch opgedeeld, met slaapzalen ingedeeld in leeftijd. Jongens hebben altijd de linker slaapzaal, en de meiden de rechter. De onderbouw slaapt het verst van de zitkamer af, zodat zij niet gewekt worden wanneer de oudere leerlingen naar bed gaan. Het wachtwoord is de vraag bij het antwoord wat luid Lydia and Simon, de vraag— het wachtwoord— is; Who were unable to stand eachother throughout their school life, but now have a baby?

    • Uniform
    Aangezien Durmstrang in een koud gebied staat, dragen de leerlingen altijd veel kleding. De hoofdkleur in het uniform is bruin of zwart, gecombineerd met wit en de afdelingskleuren. Vroeger was het Durmstrang uniform bruin met rood, maar sinds de komst van de afdelingen is dit veranderd. Leerlingen mogen zelf kiezen of zij een rok of broek dragen, maar deze moet altijd egaal van kleur (zwart of bruin) zijn, en er mogen geen gaten in zitten. Daarboven dragen de leerlingen een witte blouse met lange mouwen en een blazer, gevoerd met de hoofdkleur van hun afdeling, en met de buitenkant de andere kleur. Zo kunnen Hallestroms rode blazers met donkerblauwe voering dragen, of donkerblauwe blazer met rode voering. Voor buiten krijgt iedereen een mantel en een dikke winterjas. Ook krijgt iedereen een bontmuts en sjaal, en moeten de leerlingen in de winter stevige laarzen of winterschoenen dragen, waar zij in de zomer, lente en herfst ook hakken, open schoenen, en dunne sneakers mogen dragen.
    Mocht een leerling de dresscode niet volgen, dan krijgt deze een waarschuwing.

    • Huisdieren
    Op Durmstrang staan huisdieren niet hoog in de lijst met prioriteiten, maar zijn ze wel toegestaan. Studenten mogen uilen, padden, katten, ratten en paarden (wanneer zij zich focussen op paardensport en het vak sport hebben) meenemen naar de school, mits zij deze goed verzorgen.

    • Kasteel en omgeving
    Durmstrang's kasteel is oud, en heeft drie verdiepingen. Het kasteel heeft naast het hoofdgebouw een astronomietoren, een uilentoren en ligt naast een groot bos, een groot meer en ver verwijderd van de eerste muggle-beschaving. Wanneer de leerlingen van school weggaan of aankomen, gebeurt dit via een boot. Op school aankomen aan het begin van ieder jaar vergaat ook zo. De leerlingen stappen in de buurt van hun woonplaats op de trein/auto/bus/vliegtuig/whatever, en lopen het laatste stuk naar het meer, waar zij opgepikt zullen worden door de boot. Naast het kasteel bevinden zich ook verscheiden sportaccommodaties, waar de leerlingen die het vak sport volgen, dan ook les hebben en trainen. Naast de sportaccommodaties bevind zich het quidditchveld.

    • Cijfers, toetsen en essays
    Op Durmstrang wordt educatie in een hoog vaandel gezet, wat logisch is voor een school. Leerlingen mogen per week maximaal een toets hebben voor een verplicht vak, en een voor een keuzevak. Dit zodat de leerlingen goed de tijd hebben om te leren, en om ook dingen te doen aan hun andere vakken. Essays en Opdrachten voor een cijfer mogen echter zo veel gegeven worden als leraren willen, al moet het wel nut hebben. Cijfers worden gegeven op een schaal van 100%. Wanneer een leerling lager dan 65% haalt voor een essay of andere opdracht, wordt dit als onvoldoende beschouwd. Voor toetsen ligt dit op 60%. Wanneer een leerling lagen dan 65% staat als gemiddelde, is er een mogelijkheid dat hij of zij aan het eind van het jaar zijn examens niet mag maken totdat hij of zij zijn cijfers ophaalt door het herkansen van toetsen, maken van extra essays, etc. Wanneer een leerling zijn examens niet maakt, blijft hij automatisch zitten. Wanneer een leerling voor zijn examens minder dan een 65% overall-score haalt, mag hij of zij nog herkansen, maar wanneer de overall-score onder de 50% ligt, blijft hij of zij ook zitten. Wanneer een leerling zijn herkansingen faalt, blijft hij of zij ook zitten.




    CHARACTERS
    Naam — Faceclaim — User — Pagina
    [Girls/Boys: 10/10]
    Hallestrom [2/2]
    • Eleanore Ingrid Novak — ? — MaIfoys — 1.4
    • Gabriëla Antansia Rozycha — Kristina Bazan — Philip — 1.8
    •

    • Oliver Amaro Delray — Lucky Blue Smith — Poppys — 1.2
    • August Felix Björk — ? — Raccoon — 1.6
    •

    Molokov [3/4]
    • Zuzana Ružicka — Ebba Zingmark — Deamus — 1.4
    • Claudai Ružicka — Ebba Zingmark — Necessity — 1.6
    • Natalya Alissa Ivanov — Alycia Debnam Carey — Clarik — 1.9

    • Vincent Milan Procházka — ? — MikeGClifford — 1.2
    • Marcello Aloisio Alvaréz — Marcio Patriota — Malfoys — 1.8
    • Manuello Ezequiel Alvaréz — ? — Raccoon — 1.8
    • ? — ? — Probie — ?

    Rhoswen [3/2]
    • Sara Tali Herbovitz — Imaan Hammam — Tiva — 1.3
    • Erika Isole Falker — Katherine McNamara — Clarik — 1.8
    • Vyara Kaven Rumaneck — ? — Morgen — 1.8

    • Alexander Stoyan Lyuben — Francisco Lachowski — Necessity — 1.4
    • Emiel Elijah Rostville — ? — Florentina — 1.7
    •

    Ranaulph [2/2]
    • Mae Nicola Mickelson — ? — caIypso — 1.7
    • Iza Afina Caterina Dascu — Lodovica Comello — sandordinja — 1.7
    •

    • Dimitri Viktor Volkov — ? — calice — 1.3
    • Adrian Andrej Nordheim — Alexander Koch — Solemnly — 1.9
    •

    [justify]RULES
    • Schrijf minimaal 200 woorden, naam, codes etc is uitgezonderd!
    • De Huisregels van Quizlet gelden uiteraard ook hier.
    • Posts dienen geschreven te worden in correct Nederlands.
    • 16+ (sex, extreem geweld, etc) is toegestaan, maar meld dit wel even aan de bovenkant van je post, in het rood.
    • Enkel ik (Remarkeyable) maken nieuwe topics, tenzij anders vermeld.
    • Als je twee weken niet reageert, zal ik je een PB sturen. Als je een geldige reden hebt zal je niet uit de RPG gezet worden.
    • Als je niet meer met plezier meespeelt of niet meer mee wilt doen, meld je dan netjes af én schrijf nog minimaal een post over hoe je personage het gesprek af rond o.i.d.
    • Bespeel andermans personages niet zonder toestemming.


    HET BEGIN

    Datum en Tijd
    Maandag 1 september.
    We skippen door naar de volgende ochtend. Natuurlijk is het prima om nog even een avond post te schrijven, maar zorg dat dit niet langer wordt dan 1 post p.p. Je mag ook een deel avond en een deel ochtend schrijven, zo,lang je dit maar duidelijk aangeeft. Het is nu maandagochtend 1 september, 9:46. Er is deze dag gewoon les, maar de leerlingen hebben geen lesplichten, gezien de leraren ook wel snappen dat zij als bovenbouw zijnde het liefst uit zouden willen slapen en even een dagje rust zouden willen hebben. De lessen gaan dus wel gewoon door, maar de leerlingen zijn niet verplicht om te komen, enkel wanneer zij dit willen.

    [ bericht aangepast op 12 juni 2016 - 22:11 ]

    [ bericht aangepast door een moderator op 27 maart 2016 - 19:29 ]

    take me back to the basics and the simple life

    2 april 2016 - 20:57   Ken_ is online
    Ken_
    Ken_ 18289


    August Felix Björk
    Volbloed T Hallestrom





    Hoewel we slechts vrienden waren, voelde het heel erg aangenaam aan. Dansend onder de lichten met een heel erg knappe dame en tevens dus ook één van mijn beste vriendinnen. Het dansen leek vloeiender te gaan dan verwacht en alles ging best goed tot een tik op mijn schouders me deed omkijken naar het zelfverzekerde gezicht van Alexander. Iets geïrriteerd keek ik de jongen aan, want ik wist precies wat hij aan me ging vragen. Of beter gezegd aan haar.
    ‘Zou ik deze dame voor een dans mogen lenen?’ Zijn blik stond strak op haar gericht terwijl hij dit vroeg, waardoor ik ook even kort Gabi bekeek.Normaliter zou ik er nooit een probleem van maken, en zeker gezien ik enkel vriendschappelijke gevoelens voor haar had.
    ‘Vind Wendy dat wel goed, waar is ze eigenlijk?’ vroeg ze in de hoop om hieruit verzeilt te geraken, want iedereen wist dat eens Alex een meisje op het oog heeft, er haast geen ontkomen aan is. ‘Oh, je wilt natuurlijk daarover even met Gus praten.’ verwierp ze de vraag en ik keek haar even met opgetrokken wenkbrauwen aan. Oh fijn nu mocht ik het lekker oplossen. ‘Ik ga wel even punch halen, zodat jullie kunnen praten.’ zei ze en gunde ons geen blik waardig voordat ze weg liep. Mijn armen sloeg ik over elkaar heen en keek met een frons naar Alexander. "Dus, je wilt mijn date afsnoepen. Is Wanda niet goed genoeg voor je?" vroeg ik hem. Ik wist dat ik niet kwaad mocht zijn, gezien hij Gabi als eerste 'geclaimd' had, maar toch liet ik niet zomaar toe dat hij haar zou pijn doen. Kort haalde ik een hand door mijn blonde haren en keek mijn beste vriend aan, geen emotie tonend. Zeker nu met al dat volk had ik geen zin om me kwetsbaar op te stellen. "Luister, ik weet dat ik Gabriella van je heb ontnomen, maar dat komt ook deels omdat ze geen zin heeft om telkens slecht geflirt aan te horen." begon ik duidelijk doelend op hem. "Ze is niet zoals alle andere grietjes, dit moet je anders aanpakken, respectvol en eerlijk". zei ik en snoof even terwijl ik rondkeek en mijn blik kruiste die van Dimitri weer. Hij zat te dansen met dat issabella kind die ik enorm vervelend vond en hoewel ik niet gauw mijn jaloezie toonde als ik mijn emoties uitschakelde, kon een jaloerse glinstering in mijn ogen me verraden. Mijn blik scheurde ik het van hem af en keek weer naar Alex en dan kort naar Gabi waarna een zachte zucht mijn lippen verliet en ik weer normaal keek naar hem. " Je mag met haar dansen, maar als je haar pijn of verdriet aandoet, dan mag je weten dat ik niet meer mijn o-zo brave zelf tegen je ga zijn." zei ik met een kleine, maar toch waarschuwende grijns.
    Veel zin om te dansen had ik toch niet meer en hoewel ik niet rookte, zou een sigaret of een goede scheut alcohol wel vanpas komen. "Dan ga ik maar, veel plezier met je overwinning Alex." zei ik iets grumpy en zwaaide nog even kort naar Gabi voordat ik me omdraaide en richting de toilette liep.
    Eens ik passeerde botste ik per ongelijk met mijn schouder tegen iemand op waardoor ik lichtelijk geirriteerd snauwde naar de jongen dat hij moest uitkijken. Die jongen was Dimitri. "Oh jij." mompelde ik mijn emoties uitsluident en kort knikte ik naar Iza. "Leuk stelletje zeg." zei ik voordat ik weer verder liep op mijn lip bijtend. Ik ging wel bijdraaien, maar nu had ik even mijn manperiod.







    Nathaniel Finley Bakker
    Volbloed s Renaulph





    Eens ik bij de twee was aangekomen, zag ik dat Mae zich ook bij het afgezonderde groepje had gevoegd wat me naar de twee dames deed glimlachen. Helaas was ik dan ook niet zo'n gentleman en was ik ze vergeten te begroeten. Het was pas toen dat Claudai me eraan herinnerde met haar woorden “Ook goedenavond, Nathaniel,” dat ik de twee meiden een verontschuldigende blik gaf. "Oh sorry, wat ben ik weer verstrooid. Goeieavond, Claudai, Mae." zei ik met een glimlach tegen de dames. "Jullie zien er beiden fantastisch uit en natuurlijk onze Vince ook, eh".zei ik met een grijnsje
    'Wat vinden jullie van het feest?' vroeg Mae waardoor Vince op mijn opmerking over het drank me eerst beantwoorde "Het is niet alsof dit feest anders interessant is..." Grijnsde hij en keek even naar Mae, die evenals als mij uit Renauplh kwam en ik haar dus weldegelijk kende. Leuke meid, maar erg goed kende ik haar ook niet echt. Ik was dan tevens toch diegene die me naar Mae draaide en haar vraag beantwoorde. "Een feestje zoals ieder jaar wel. Weer zonder date met een beste maatje die genoeg drank mee heeft om deze avond zo snel mogelijk te vergeten. En daarbij spant mijn tux enorm, maar alles om toch kans te maken om een dans te verkrijgen met een prachtige dame, nietwaar." een kleine grijns sierde mijn lippen en voor mijn gevoel had ik het idee dat ik weer veel te veel uit mijn mond aan het kletsen was. Moest ik Mae niet kennen, zou ik amper een woord gezegd hebben, dus het was niet zo erg dat ik even van alles ratelde.
    Vincent zei plots iets over dansen waardoor ik hem vol ongeloof aankeek. Vincent en dansen? dat kon toch niet?
    "Heb je een date? Anders kan je misschien de dame naast je blij maken..." stelde Vince voor en ik grimaste even. Ik met mijn lompe voeten gaan dansen, eh... Ik keek even vragend naar Mae. "Enkel als deze dame een dans met we wil delen, natuurlijk."

    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    2 april 2016 - 22:29   EASE is offline
    EASE
    EASE 14238

    Z U Z A N A      R U Ž I C K A
    “Success is not final, failure is not fatal: it is the courage to continue that counts.”
    Dress — Molokov — Track and Field — Chaser — Twin


    Manu drukte me iets dichter tegen hem aan en legde zijn handen volledig om mijn rug, om hier zachtjes over heen te strelen. De aanraking diet me eventjes rillen, juist omdat het me zo goed deed voelen. Enkele nummers lang bleven we zo dansen, ondertussen stonden we ergens in het midden van de dansvloer. Mijn handen liet ik langs Manu's rug langzaam naar beneden en weer omhoog gaan, terwijl ik een onverstaanbaar en tevreden "Ik houd van je, en ik houd van dit moment," in zijn nek mompelde. Toch haalde ik mijn handen na het zoveelste nummer uit zijn nek, en mijn gezicht van zijn schouder af.
    "Kom op, ik heb dorst," zei ik dan ook. Sinds het avondeten had ik namelijk helemaal niks gedronken. Hoewel ik wist dat Vincent en vele anderen waarschijnlijk alcohol mee zouden hebben genomen, deerde dat me niet in de zin dat ik ook zou willen. Ik had een enorme afkeer tegen alcohol, het feit dat mijn vader onder die invloed ons dingen aandeed die niemand ooit mee zou moeten mogen maken, hielp daar dan ook niet echt aan mee. Mijn vingers verstrengelde ik met Manuello's, en ik liep achter hem aan het 'dansgedeelte' uit, richting wat drinken. Ik pakte zelf enkel een groot glas water, en aangezien Vince en Clau vlakbij stonden, bedacht ik me dat Manu en ik daar wel even bij konden gaan staan. Met een vrolijke 'Heyy' begroette ik ze dan ook.

    take me back to the basics and the simple life

    5 april 2016 - 16:27   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369



    Gail keek naar de jongen voor zich en wachtte een antwoord af. Of ze te veel als zichzelf overkwam, ofwel veel te open was naar deze toe, vroeg ze zichzelf niet echt af. Gezien ze altijd gewoon heel erg zichzelf was. En de jongen had haar anders wel een bepaalde blijk gegeven dat hij haar niet zou moeten. Ze vond het in ieder geval fijn om voor nu even gezelschap te hebben. Hoe het feest zou worden zou ze niet weten, maar echt zin had ze er niet in. Echter, ze had al een jurk en een leuk idee voor haar haar dus ze kon er niet meer onderuit. Het zou nogal zonde zijn om een nieuwe jurk te kopen om deze vervolgens niet te dragen.

    'Tuurlijk, er moet wel iets heel ergs aan de hand zijn als ik niet kom opdagen op een feest.' Om die opmerking moest ze even glimlachen. Nu wist ze wel hoe de jongen over feesten dacht. Zelf vond ze uitgaan ook altijd erg leuk en was ze er bijna altijd voor in. Maar dit was anders en het zat haar toch enigszins dwars dat ze niemand kende. Niet dat ze verlegen was, absoluut niet, maar ze zou niet weten wat voor fun ze zou kunnen hebben zonder haar gekke vrienden, die hier niet waren. Het besef dat dit nu echt haar plek zou gaan worden was nog niet helemaal doorgedrongen.
    'Maar ben jij nog van plan je up te gaan dressen voor vanavond?' Hij kwam wel erg to the point, maar dat mocht ze wel. Ze deed even een pluk haar die voor haar ogen was gekomen achter haar oor. ‘Ehh, ja, ik denk dat ik dat zo maar eens ga doen’ zei ze. Hij herinnerde haar eraan dat ze nu toch wel naar dat feest zou moeten gaan.

    'Mag ik dan met je mee?' Die vraag deed haar enigszins verrassen, maar ze moest erom glimlachen. Niet iedereen zou zoiets durven vragen, helemaal niet gezien het toch wel een beetje ‘niet gepast’ werd gezien om als jongen / meisje zoiets te doen. Al helemaal als je elkaar pas voor de eerste keer zag. Ze merkte op dat ze in ieder geval al 1 ding in common hadden: namelijk dat ze gewoon vroegen waar het op sloeg zonder zich af te vragen wat de ander daarvan zou vinden.
    Zij vond het echter helemaal niet erg. Integendeel, ze vond het wel gezellig. En wel handig. “Tuurlijk, dan mag jij me helpen om die achterkant van die jurk dicht te ritsen” zei ze en ze stak even haar tong uit. Ze kwamen bij haar kamer / afdeling.

    Daar aangekomen schoof ze wat spullen opzij. Het was niet dat ze enorm chaotisch was of een sloddervos. Het zat er meer tussenin. Soms had ze aardig wat rommel in haar kamer liggen, soms lag alles vrij netjes. Nu was het een tikkeltje rommelig. Ook omdat ze net aangekomen was en geen zin had om op te ruimen. Eerst maar nieuwe indrukken opdoen, dan zou ze daar wel aan toe komen.
    Ze liep naar haar kast en haalde daar haar jurk uit.


    “Ik denk dat mensen ook wel naar jou zullen kijken, al zal het niet zijn omdat je een mooi pak aanhebt maar juist het feit dat je geen pak aanhebt” zei ze, al vond ze het persoonlijk helemaal niet erg dat hij geen pak aan had. Ze vond het wel grappig dat hij waarschijnlijk als een van de enigen zou verschijnen in kleding ‘die niet hoorde’.

    Ze had een goede panty gekocht, wat een intense moeite was geweest, want zie maar eens een panty te kopen die je prothese been eruit laat zien als echt en ook nog eens goed paste. Deze was in ieder geval goed. Ze had geen schaamte en begon zich dan ook uit te kleden, ook al stond de jongen achter haar. Ze wist dat hij haar been nu wel zou gaan zien maar het leek haar een jongen die dat niet zomaar zou doorvertellen of iets dergelijks. Bovendien zouden ze er toch allemaal achter komen als 1 iemand die het wist het zou doorvertellen, dus erg lang zou ze het niet kunnen verbergen.

    Voorzichtig deed ze haar broek uit en trok de panty aan. Ze vloekte even toen hij vast kwam te zitten tussen haar prothese. Het was nogal een gedoe om dat ding goed te krijgen, maar als hij eenmaal aan was zat het prima. Ze deed haar jurk aan en zover mogelijk als ze hem aan de achterkant aan kon doen. “Zou je hem verder willen dichtritsen?” vroeg ze aan hem. Ze kreeg het zelf namelijk niet echt goed voor elkaar. Het was toch handig om iemand daarvoor voor te hebben. “Oh, ik moet trouwens nog wel mijn haar doen maar verder duurt het niet zo lang” zei ze tegen hem. Alleen haar haar kostte even tijd, maar make-up had ze vrij snel gedaan. Ze ging immers voor naturel en niet voor een hele plamuur laag. Ze twijfelde nog of ze haar neuspiercing uit moest doen of niet.

    Aan niets denken is ook denken.

    5 april 2016 - 23:33   darkurge is offline
    darkurge
    darkurge 3074

    D I M I T R I V I K T O R V O L K O V
    Renaulph • Captain & Chaser • Fullblood
    "Winning is a state of mind that embraces everything you do."








    Iza had door dat ik naar mn zusje aan het kijken was.
    "Svetlana ziet er geweldig uit." vertelde ze me. Dat was nu juist het probleem.. Svetlana was te goed voor die gast.
    "Ik weet het." reageerde ik. Verder had ik geen zin om over Svetlana en Emiel te praten, ook ik wou een leuke avond hebben.
    Ik legde mijn handen om haar middel en Iza draaide haar hoofd weer naar me toe.
    "Laat maar eens zien hoe goed je kunt dansen op die hakken." zei ik grijnzend tegen Iza.
    "Of course Captain." ze nam mijn uitdaging aan en begon me te leiden over de dansvloer. Ik moest wel toegeven dat Iza goed kon dansen, en dat het goed voelde om samen te dansen. Bij Iza voelde ik me op mijn gemak.
    Ze draaide een rondje en haar jurk viel elegant rond haar lichaam heen. Ik volgde haar de dansvloer over en ik moest wel toegeven dat dit goed voelde, het klopte. Zou dit eindelijk het moment zijn? Zou ik het moeten doen?
    Iza en ik begonnen iets langzamer te dansen toen de muziek veranderde. Ik besloot de twijfel bij mezelf weg te nemen: het moment leek goed, mijn gevoel zat goed en Iza zag er prachtig uit, dus waarom niet? We kwamen dichterbij elkaar en ik besloot dat het wel eens tijd was om te zien of er meer zou kunnen zijn tussen ons. Ik bewoog mijn lippen naar de hare toe maar net voordat haar lippen de mijne raakten botste iemand tegen ons op.
    Redelijk kwaad draaide ik me om naar degene die ons verstoord had.

    "Oh jij." Het was Gus en ik kon even geen woorden over mijn lippen brengen. Hij knikte kort naar Iza. "Leuk stelletje, zeg." zei hij, overduidelijk niet oprecht en hij liep verder.
    "Wat denkt die gast wel niet, ik ben zo terug." zei ik tegen Iza en ik gaf haar een kus op haar wang. Maar eerlijk gezegd weet ik niet zeker of ik wel echt boos was of dat slechts als excuus gebruikte om even met Gus te kunnen praten. Tuurlijk als het ieder andere student was geweest dan had hij wel even zijn excuses moeten aanbieden.
    Maar met Gus was het anders. Ieder contact met hem gaf me een goed gevoel.
    Ik liep Gus achterna en haalde hem al snel in. "Heb je geen leuke avond ofzo? Of kun je gewoon nog wat wodka gebruiken?" Er verscheen een grijns op m'n gezicht. De eerste zin kwam er redelijk bot uit maar bij de tweede zin maakte ik wel duidelijk dat ik geen zin in gezeur had. En ik haalde mijn flacon wodka uit mijn zak, als teken van dat ik hem een drankje aanbood.

    [ bericht aangepast op 5 april 2016 - 23:33 ]

    6 april 2016 - 9:16   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369

    Marcello Aloisio Alvaréz
    Halfblood / Molokov


    Hij keek naar het kleine donkerblond harige meisje voor hem. Hij kon alleen maar blij zijn met zo’n leuke date die niet alleen knap was maar ook vertrouwd aanvoelde. Ze stonden bij de dranktafel en hij keek even om zich heel. Manuello en Zuzana waren aan het dansen en zagen er allebei goed uit, anders dan dat had hij niet verwacht. Hij zag nog een aantal bekende gezichten maar richtte zich weer op Sasha.

    Hij nam het drankje aan en nam even een slok. Net toen hij opmerkte dat hij Claudai nog niet had gespot, begon Sasha te spreken over Claudai. "Dus, vertel eens, hadden Manuello en Zuze niet het plan om jouw en Claudai te koppelen vanavond?" Met een glimlach haalde hij zijn schouders op maar rolde vervolgens wel met zijn ogen. “Hmm ongetwijfeld dat ze zoiets wel van plan zouden kunnen zijn” merkte hij op, gezien zijn broer en zijn vriendin vaker dan eens pogingen hadden gedaan om Claudai en hem bij elkaar te brengen. Niet dat het werkte, het was voornamelijk altijd erg akward voor de twee. Hij moest niets van die pogingen hebben. Hoewel hij Claudai een hele leuke meid vond, zag hij haar gewoon als goede vriendin. Hij kon haar zelfs nog wel als zusje zien en daarom lukte het hem niet om het beeld van mogelijke flirt / vriendin bij haar te plaatsen. Hij maakte zich nooit zo druk over die pogingen maar hij vond het wel sneu voor Claudai, hij wist niet hoe vervelend die dat vond. Hij hoopte voor deze, die hij nog niet kon vinden met zijn ogen, dat ze een date had. Dat gunde hij namelijk haar wel.

    Hij bleef Sasha aankijken. “Maar ik ben hier nu met jou” zei hij en liet daarmee de kwestie voor wat hij was. Gezien hij met haar was zouden die pogingen erg gaan falen, wat ze ook zouden willen doen.
    Hij nam nog een slok van zijn drankje en keek even naar de dansende mensen. Met zo’n knappe date als Sasha kon je eigenlijk niet aan de zijlijn blijven staan. En hij geloofde dat zij wel van dansen hield, als hij het niet verkeerd had. Dit voelde in ieder geval goed bij haar, gezien ze elkaar goed kende.
    “Zin om na dit drankje de dansvloer op te gaan?” vroeg hij aan haar met een knikje naar de dansende mensen.

    Aan niets denken is ook denken.

    6 april 2016 - 9:35   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369



    Dansen met Svetlana deed zijn gedachten weer in het moment brengen. Gelukkig maar, want hij wilde niet al te ver afdwalen. Hij keek in haar ogen want hij hoefde niet op te letten dat hij op haar tenen zou gaan staan, dat zou toch niet gaan gebeuren. De muziek was goed dansbaar. Maar het viel hem op dat dansen met Svetlana heel natuurlijk ging, eigenlijk net zo natuurlijk als met haar omgaan.

    Toen hij haar in zijn armen hield besefte hij zich eigenlijk dat ze nog nooit zo dichtbij elkaar waren geweest. Toch voelde het niet ongemakkelijk aan. Hij keek in haar ogen en merkte op dat ze er best wel mooi uitzagen door het licht dat van de lampjes afkomstig was dat er af en toe in scheen.
    Hij hield wel van deze moderne muziek, want daar kon hij toch wel wat beter op dansen, of in ieder geval meer zichzelf zijn, dan op traditionele muziek. Het zat niet zo vast aan bepaalde regels, waardoor je niet voornamelijk bezig was met af en toe te checken of je de pasjes wel goed had. Maar af en toe gewoon even in gedachten kon zijn of even wat praten terwijl je aan het dansen was. Hij had echter niet zin om al te veel te praten gezien dat het moment een beetje zou verstoren. Ze hadden ook geen woorden nodig nu, zoals wel vaker het geval was.

    Ze had haar armen om zijn nek geslagen en hij vond dat prima. Ze kon zo goed dansen op die hakken dat het net wel leek alsof ze over de dansvloer aan het zweven geweest was.
    Svetlana verschoof haar handen en daardoor merkte hij op dat de muziek veranderd was. Hij paste zich ook aan door de juiste danspositie aan te houden en hij merkte op dat zei volgens hem meer verstand had van dit soort muziek en dans dan hem. Hij liet haar dan ook leiden, wat hij best wel leuk vond dat ze dat deed en maakte dan ook de draaien die ze in gedachten had. “Je mag wel leiden gezien je hier meer vanaf weet dan mij” moedigde hij haar aan en liet zich dan ook leiden door haar als ze een kleine beweging maakte die hem tot iets aanstuurde. Hij vond het ook wel fijn om zo te kunnen vertrouwen op iemand.
    Hij merkte op dat Svetlana haar blik af was gegleden naar iets anders en volgde haar blik. Hij was gericht op Dimitri, waarvan hij wel wist dat het haar broer was. Hij scheen haar een beetje in de gaten te houden. “Niets van aan trekken” zei hij toen hij in haar ogen las dat ze door die blik wat twijfelachtig werd. Hij trok zich er in ieder geval niets van aan en had zijn aandachtig enkel op de dame voor zich gericht. Hij wilde gewoon een avond met haar en merkte op dat hij verder niet eens zoveel mensen zou willen spreken of zien.
    Even later veranderde de muziek weer en paste hij zich net zo geleidelijk aan als bij de andere overgang. Het was dit keer van een trager tempo, en klonk enigszins romantisch. Slow stuff material dus. En hij paste zich daar maar aan aan, al wist hij niet hoe fijn Sveta het zou vinden. Hij vond het wel prettig om nu dicht bij haar te zijn. Hij had zijn handen op een gepaste plek gelegd. Een hand lag op haar rug maar zeker wel gepast, gezien hij natuurlijk niet in de buurt van haar kont wilde komen, want dat zou zeer ongepast zijn. Hij had haar niet te stevig vast maar ook niet te losjes.
    Langzaam bewogen ze op de muziek en het voelde fijn aan.

    Aan niets denken is ook denken.

    9 april 2016 - 10:49   Ken_ is online
    Ken_
    Ken_ 18289


    Manuello Ezequiel Alvaréz
    halfbloed { Molokov





    Zu streelde mijn rug tijdens het dansen en mompelde iets, waaruit ik verstond dat ze van mij en van dit moment hield. Automatisch glimlachte ik dan ook en drukte een kusje op haar voorhoofd. "Ik hou ook van jou." fluisterde ik in haar oor en drukte nog een zijde zachte kus in haar nek. Na enkele nummers dansen liet ze me toch los en keek ik haar vragend aan, ik wist heus wel dat er niets ergs was, dus wilde ik weten wat ze ging voorstellen. "Kom op, ik heb dorst," zei ze dan en ik knikte. "Ja er is punch hier, hopelijk dan ook betere dan vorigjaar." zei ik met een zacht lachje en nam haar hand vast waarna we door de menigte heen richting de dranktafel liepen. Zoals ieder jaar lag er geen alcohol op de tafel, maar die had ik ook helemaal niet nodig om me te amuseren gezien ik Zuzuna had. En daarbij kon ik dat ook niet tegenover haar maken. Eens we bij de tafel aankwamen zag ik Vincent en Claudai niet ver hiervandaan en keek ik even weg. Sinds Vince me een blauw oog had geslagen meed ik hem liever dan dat ik er een gezellig praatje mee ging maken - wat naar mijn denken heel logisch leek-
    Ik schonk voor mezelf een glaasje punch in en keek op eens ik die had, maar Zu was al naar de twee gegaan waardoor ik kort op mijn lip beet. Sinds die dag had ik nog steeds geen flauw idee waarom Vincent me niet meer mocht, Marcello kon het wel nog altijd met hem vinden. Had ik ooit dan wat verkeerd gezegd ? Twijfelend keek ik naar de drie mensen doe verderop stonden en besloot me even af te zonderen door bij de punchtafel te blijven staan en rustig het drankje te drinken terwijl ik toekeek hoe mijn broer met Sasha stond te dansen.

    -Maybe this is the moment for Mae, to cause drama? -





    August Felix Björk
    Volbloed T Hallestrom





    Verder liep ik weg van het feest en alles die daarbij hoorde, waarom zou ik ook nog op het feest blijven? Alex had nu al de tijd van de wereld om met Gabi te dansen of afgewezen te worden en Sasha had het ook heel erg zin met die Molokov tweeling. Oliver was spoorloos en dan... dan... Had ik niet echt iemand die ik als vriend kon bestempelen eigenlijk. Ik zag enkele meisjes naar me kijken en sommige zaten te overwegen om naar me toe te komen- dat was dan ook het laatste waar ik nood aan had nu. Het was pas tot Dimitri in mijn gezichtsveld verscheen dat ik oprecht opkeek en nauwkeurig de bewegingen van de jongeman volgde. Hij leek niet kwaad zoals hij daarnet geklonken had en hoewel zoiets me niet zou boeien, deed het dat nu wel.
    "Heb je geen leuke avond ofzo? Of kun je gewoon nog wat wodka gebruiken?" vroeg hij waardoor mijn rechtermondhoek wat opkrulde in een lichte grijns. " Feestjes boeien me niet zo, iedereen lijkt me toch altijd tegen te werken." begon ik ongeïnteresseerd en keek de jongen weer aan. "Maar alcohol is altijd een leuke oppepper, heb je wat bij soms?" lichtelijk uitdagend keek ik hem aan, maar ook een twinkeling van nieuwsgierigheid was te vinden in mijn ijzige blik.
    Dimitri aanwoorde daar vervolgens op doormiddel van een flacon uit zijn zak te halen en me die aan te bieden waardoor ik grijnsde en het flesje aannam. " Hmm, pure wodka, goede keus." zei ik eens ik het dopje had afgedraaid en nam een slok. Hoe ik dan ook een jongen was die amper iemand bedankte knikte ik Dimi toch dankbaar toe. "Dus jij en Iza zijn een stelletje?" begon ik vervolgens en probeerde niet geintereseerd over te komen, want stiekem wilde ik dat hij nee zou zeggen. Waarom? Omdat ik ook mijn behoeftes had en ik moest gewoon toegeven dat deze jongen iets met me lijkt te doen. Iets wat een gevoel van spanning en zelfs lust bij me bovenhaalt. Rustig nam ik nog een slok, mijn gevoelens en gedachtes niet uitend. Natuurlijk zijn ze een stelletje en ik moet me niet aanstellen. Het was overduidelijk dat ik hen net gestoord had toen hij haar ging zoenen. De alcohol brandde in mijn keel en ik had het flesje aan hem terug voordat ik hem in een dronken daad vol op zijn bek ging kussen, want daar had ik op dit moment enorm veel zin in. Wie zou er nou niet voor zijn charmes vallen? Hij had enorm intrigerende ogen, een schattige glimlach en daarnaast had hij ook wel iets donkers over zich wat net een trigger is voor mij.
    Vlug schudde ik dan ook die gedachtes uit mijn hoofd en keek ik koel voor me uit naar het feest .Deze gedachtes waren uitzonderlijk en dan ook totaal niet mijn ijsbeer zelf. " Moet je niet terug? Iza staat vast op je te wachten." zei ik dan ook plots koeltjes. Hoe hard ik ook wilde dat hij bij me bleef mocht ik niet. Wat zouden mijn ouders nu wel niet van me denken? Misbaksel, homo, een schande voor de familie.
    Gefrustreerd van alles om me heen haalde ik warrig mijn handen door mijn haren die nu helaas niet meer in model zaten en een diepe zucht verliet mijn lippen. Great Gus , just great.


    [ bericht aangepast op 9 april 2016 - 10:50 ]

    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    9 april 2016 - 12:44   Fagerman is offline
    Fagerman
    Fagerman 4603

    MAE NICOLA MICKELSON


    Claudai groette me als eerst om me vervolgens te laten weten dat ze vond dat ik er ontzettend leuk uitzag, om haar woorden maar even te gebruiken. Ik wierp haar een dankbare glimlach, omdat ik natuurlijk ook wel echt dankbaar was voor haar compliment.
    Ook Nathaniel groette ons ook om ons vervolgens ook te complimenteren. Blijkbaar was hij er ook net bij komen staan.
    Verder werd ik eigenlijk een beetje genegeerd, wat ik aan de ene kant best wel beledigend vond en absoluut niet aardig, maar ik begreep ook best dat de jongen die mij volledig negeerde te arrogant was en totaal geen zin had om op mij in te gaan. Hij had blijkbaar wel iets beters te doen met Claudai, wat ik allemaal ook wel best vond. Ik hoefde ook niets van hem.
    Gelukkig antwoordde Nathaniel mijn vraag wel, ik had ook niet anders verwacht van een Renaulph; die waren tenminste wel aardig en gemanierd.
    'Het is niet alsof dit feest anders interessant is...' zei hij gecombineerd met een grijns. Ik was nog niet zo heel lang op het feest, maar moest hem tot nu toe wel gelijk geven. Ik had een heleboel betere feesten meegemaakt, die dan ook beter begonnen waren, maar ach, zoals ik al zei was ik er ook pas net.
    'Een feestje zoals ieder jaar wel. Weer zonder date met een beste maatje die genoeg drank mee heeft om deze avond zo snel mogelijk te vergeten. En daarbij spant mijn tux enorm, maar alles om toch kans te maken om een dans te verkrijgen met een prachtige dame, nietwaar.' Ik glimlachtte een beetje ondeugend naar hem. Bedoelde hij mij met die prachtige dame? Ik zou een dans met een jongen zeker niet afslaan.
    De twee Molokovs naast ons besloten om te gaan dansen, waar ik wel blij mee was. Claudai was een lieve meid, maar de jongen die me haar date leek, mocht ik nu al niet ookal kende ik hem hoogstens vijf minuten. Voordat ze de dansvloer betreedden, zei hij nog iets in Nathaniels oor, wat ik echter niet verstaan kon doordat de harde muziek en de afstand het geluid overstemden.
    Wat ik wel waarnam, was een grimas op Nathaniels gezicht, gevolgd door een vragende blik.
    'Enkel als deze dame een dans met me wil delen, natuurlijk.' Ah, opeens maakte het niet meer uit dat ik het niet verstaan had. Dat had de jongen dus voorgesteld.
    Ik liet een beetje lucht uit mijn mond verdwijnen, waarbij ik mijn schouders ophaalde.
    'Ja tuurlijk, waarom ook niet?' Met een lach op mijn gezicht pakte ik Nathaniel bij zijn hand om hem naar de dansvloer te trekken. Daar begon ik meteen met de muziek mee te bewegen.
    'Waarom heeft een knappe jongen als jij geen date?' vroeg ik hem daar haast schreeuwend om de muziek te overstemmen. Ik vroeg het me echt af. Ik kende Nathaniel niet persé heel goed, wel wist ik dat hij een aardige jongen was en iedereen kon zien dat hij er qua uiterlijk zeker mocht zijn.

    huh? i don't even understand myself half of the time.

    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    9 april 2016 - 15:51   Necessity is offline
    Necessity
    Necessity 5612

    ALEXANDER      STOYAN       LYUBEN
    “Just face it, babe. I’m rich and handsome, so yes, I’ll get exactly what I want”
    Pureblood – Rhoswen – Chaser - Bulgaars


    En alweer leek hij de verkeerde woorden gekozen te hebben – iets wat hem eigenlijk nooit gebeurde, behalve bij dit meisje – want hij kon de irritatie in haar ogen zien. Hij wist ook wel dat er tussen Gus en Gabi niks romantisch was, maar hij begon zich bijna af te vragen of hij niet nu toch het begin van iets moois had onderbroken.
    “Vindt Wendy dat wel goed, waar is ze eigenlijk?”vroeg Gabi hem, overduidelijk in de hoop dat ze hem kon afschrikken. Tijd om te antwoorden gaf ze hem echter niet, want op het moment dat hij ongeveer half gebaarde naar de plek waar Wendy en Ex-date samen stonden te dansen en hij zijn mond opende om te zeggen dat hij haar aan een ander had afgestaan, ging zij al verder. De conclusie die ze echter trok – namelijk dat hij zo zielig was dat hij gedumpt zou zijn door zijn date en nu op Gus’ schouder zou moeten uithuilen – klopte natuurlijk van geen kanten. Hij werd niet gedumpt. Hij was degene die bepaalde hoe lang en met wie hij danste en wanneer hij een nieuwe partner zocht. Nu dus. Sowieso deed hij niet aan uithuilen, en dan zeker niet op Gus’ schouder. Hij gaf niet om Wendy en zij zou hem echt nooit kunnen kwetsen, en zijn ego was nog niet zo erg de grond ingetrapt dat hij bij Gus eventueel troost zou moeten zoeken. Bij niemand zou hij dat moeten doen, maar dan zeker niet bij Gus. Ze waren misschien wel goede vrienden, maar zo diep was hij niet gezonken en zo ver zou het ook nooit komen.
    Voor hij of Gus haar had kunnen antwoorden, meldde ze al dat ze punch ging halen en verdween ze. Gus was inmiddels bijna net zo geïrriteerd als Gabi was geweest toen hij ze gestoord had. Hij probeerde zijn emoties wel te verbergen, maar Alexander kende zijn vriend langer dan vandaag en de lichte frons op zijn voorhoofd zei hem genoeg.
    “Dus, je wilt mijn date afsnoepen. Is Wanda niet goed genoeg voor je?" vroeg hij emotieloos. Als Alexander Alexander niet was geweest, had hij hem ook echt wel serieus genomen en was misschien zelfs wel afgeschrikt door de kille houding. Helaas voor Gus was hij echter wel Alexander en zag hij het trekje om Gus’ mond dat verried dat hij meer emoties had dan hij wilde tonen.
    “Jij weet ook wel dat het nooit mijn plan is geweest om lang bij Wendy te blijven,” antwoordde hij Gus. “Ik heb haar inmiddels afgestaan aan een ander die wel met haar wil dansen.”
    "Luister, ik weet dat ik Gabriella van je heb ontnomen, maar dat komt ook deels omdat ze geen zin heeft om telkens slecht geflirt aan te horen. Ze is niet zoals alle andere grietjes, dit moet je anders aanpakken, respectvol en eerlijk," vervolgde Gus en hij klonk voornamelijk vermoeid. Alexander had vooral de neiging om met zijn ogen te rollen, maar weerhield zich er toch van. Ja, alsof hij daar niet allang achter was. Ze gaf hem er alleen geen kans voor. Hij wilde net antwoorden dat hij dat echt wel wist, toen hij zag hoe Gus naar Iza en Dimitri keek. Hij keek jaloers en Alexander kon een kleine glimlach niet onderdrukken. Iza en Gus zouden schattig samen zijn. Hoe het ooit zou werken tussen ze, wist hij niet, maar dat hoefde niet altijd een barrière te vormen. Hij had zelf ook meer dan genoeg ervaring met meisjes die eigenlijk totaal niet bij hem pasten.
    "Je mag met haar dansen, maar als je haar pijn of verdriet aandoet, dan mag je weten dat ik niet meer mijn o-zo brave zelf tegen je ga zijn," waarschuwde Gus hem nog. Alexander grijnsde uitdagend terug. “Ik zie je dat graag proberen, grote broer,” antwoordde hij hem. Het was duidelijk dat Gus echt om Gabi gaf – als vrienden – en als het aan hem lag zouden er geen gebroken harten komen.
    "Dan ga ik maar, veel plezier met je overwinning Alex," zei hij nog voor hij zich ook van de dansvloer verwijderde. Het viel Alexander op dat hij precies in de richting van Iza liep. “Go get her, tiger,” mompelde hij nog grijnzend maar hij wist ook wel dat Gus hem niet meer zou kunnen horen. Dat was ook eigenlijk niet echt de bedoeling.
    Toen draaide hij zich om in de richting waar Gabi heen was gegaan en begon te lopen in de hoop dat ze echt punch was gaan halen en zich niet nu op de damestoiletten verborg. Gelukkig zat het hem mee en was ze serieus bij de dranktafel. Heel even keek hij vanaf een afstandje hoe ze in de punch aan het roeren was en totaal geen aanstalten maakte om drinken te pakken, en toen liep hij naar haar toe met de intentie om haar nogmaals ten dans te vragen. Toen hij haar echter had bereikt en zijn mond opende, waren het hele andere woorden die zijn mond verlieten.
    “Wat heb ik je ooit misdaan?” vroeg hij haar. Waarom deed ze zo vijandig tegen hem? Wat had hij verkeerd gedaan of gezegd in een ver verleden waardoor ze zo’n hekel aan hem had? Hij wist het niet en dat frustreerde hem. Natuurlijk vonden niet alle meisjes – maar wel veel – hem aardig, maar degenen die zo tegen hem deden, waren normaal gesproken alleen degenen wiens hart hij ooit eens gebroken had. Vaak waren ze dan alsnog aardiger dan Gabi tegen hem was.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    10 april 2016 - 15:33   R3HAB is offline
    R3HAB
    R3HAB 12456

    Gabriëla Antansia Rozycha
    Hallestrom •7th year • Music
    ''Butterflies can't see their wings. They can't see how truly beautiful they are, but everyone else can. People are like that aswell.''



    Kort keek ik naar de uitgang van het gala, waar nog leraren bij stonden. Misschien waren ze over een klein half uurtje weg, zodat ik uit deze hel kon ontsnappen. Ik had nog vaag gezien hoe Gus, Alex verlaten had wat betekende dat ik nu helemaal geen date meer had. Great. Daarnaast leek Finnley het goed te vinden met Mae evenals Vincent met Claudai. De laatste koppel was nogal vreemd. Het leek nu net alsof Vincent, Zuzanna had ingeruild voor haar tweeling zus en dat was eigenlijk ergens nogal misselijkmakend. Ik richtte mijn blik maar weer op de punch voor me. Zonder het in de gaten te hebben had ik het drankje voor de zoveelste keer gemixt. Ik wist dat ik enigszins medelijden moest hebben met het fruit onderin de kom die ik genadeloos kapot roerde bij deze bewegingen, maar dat behield me er niet van om er mee te spelen. Ik wilde ergens niet jaloers zijn, maar bij het aanblik van Sasha en Marcello was toch wel behoorlijk bitter. Ze zag er onwijs mooi uit en ik wist dat vrijwel iedereen naar haar keek. Het enige wat ik wilde was ook eens een keer een volledige bal met iemand zijn, maar dat is mij zojuist afgenomen. Misschien had het toch een stuk anders afgelopen als ik bij Gus had blijven staan. Misschien kon ik hem zo nog wel vinden. Echter toen ik weg wilde lopen, merkte ik een lange gestalte naast me op. Even keek ik op in de donkerbruine kijkers, voor mijn blik weer afgleed naar het dansvloer om Gus af te speuren. Ik wist niet wat Gus tegen Alex gezegd had, maar blijkbaar resulteerde dit niks goeds voor mij.
    ‘Wat heb ik je ooit misdaan?’ bij die woorden verliet er een zachte zucht over mijn lippen. Van alle momenten dat de jongen hier over kon praten, koos hij precies het moment van een bal. Hij heeft vast deze gekozen omdat dit de meest ideale openingszin is van het jaar. Ik snapte zo en zo niet waarom hij mij weer lastig moest vallen. Hij heeft een ego van hier tot aan Tokyo dus waarom ging hij gewoon niet Sasha of Zuzanna lastig vallen.
    Ik sloeg mijn armen dan ook ietwat boos over elkaar, voor ik een kille blik naar de jongen zond.
    ‘Vind je dit echt het beste moment om hierover te praten want mijn lijstje over jou kan wel behoorlijk lang worden. Niet dat ik zin heb om mijn tijd daaraan te besteden. Ik denk vast wel dat je dat wel begrijpt gezien jij het behoorlijk ‘hit it and quit it’ regel nastreeft.’ Ik hoefde geen spiegel te zien om te weten dat mijn gelaat alles behalve uitnodigend was. Ik hield dan ook een kort staarwedstrijdje met de jongen. Hij mocht misschien vol van zich zelf zijn, maar ik wist dat ik hem eerder zal breken dan hij mij zou kunnen. Ik was en bleef een bulgaar met een trotse familienaam.
    ‘Kunnen we niet heel jouw slechte acteerstuk overslaan tot het geen wat je wilt zodat je ego hoog kan houden bij je vrienden, terwijl iedereen ziet dat je een arrogante zak bent die enkel de harten van meisjes spaart omdat hij zelf geen genoeg liefde had gekregen van zijn ouders.’

    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    10 april 2016 - 16:17   sandordinja is offline
    sandordinja
    sandordinja 456

    Iza Afina Caterina Dascu
    Renaulph - Pureblood - Seeker



    De muziek begon langzamer te spelen en ik verlaagde ons tempo. Juist op dat moment begon Dimitri naar voren te leunen. Zijn lippen richting de mijne. Mijn hart maakte er een sprongetje van. Onze lippen raakte elkaar bijna toen de vorige middag door mijn hoofd spookte, de lippen van Mae. Ik schok er zelf een beetje van en had mijn bijna gesloten ogen er weer van geopend. Dit was het moment dat August ons kwam storen. Hij stootte Dimitri aan, waarop hij mompelde 'Oh jij,' 'Leuk stelletje zeg.' Ik keek van August weg. Dat gedoe in de trein had ik nog altijd wat overdreven gevonden. Arrogante zak. Dimitri dacht er anders over. Om één of andere reden had ik ook niet het idee dat Dimitri enige afschuw voor August had, ook al probeerde hij mij dat misschien wel duidelijk te maken. 'Wat denkt die gast wel niet, ik ben zo terug.' Zei Dimitri. Hij gaf me een kus op de wang. Ik keek hem na en zag hoe August en Dimitri stonden te praten. Er leek geen enkele spanning te zijn. Ik besloot niet te blijven staan om te wachten, als een idioot alleen op de dansvloer. Ik begaf me naar de dranktafel. Vanaf hier bekeek ik de stelletjes op de dansvloer. Ik spotte Mae dansend met een jongen, die er zeker mocht weten. Even twijfelde ik of ik er naartoe moest gaan. Ik besloot bij de dranktafel te blijven staan. August en Dimitri stonden nu echt een eind van mij vandaan. Ik kon hen zien, maar voor hen viel ik haast uit het zicht. Even vroeg ik me af of Dimitri nog wel terug zou komen, wat ging ik dan doen met mijn avond?

    'Speak the truth, even if your voice shakes...'

    11 april 2016 - 16:17   Necessity is offline
    Necessity
    Necessity 5612

    CLAUDAI      R U Ž I C K A
    “I stepped into the bookshop and breathed in that perfume of paper and magic that strangely no on had ever thought of bottling”
    Molokov – Seeker –Twin - Halfblood - Dress front/back


    Claudai voelde zich alsof ze de wereld aankon. Ze was op een feest in een jurk om verliefd op te worden en was omringd door geweldige mensen. Kon het nog veel beter?
    Vincents antwoord op haar voorwaarde liet nog even op zich wachten door de komst van een paar anderen. Nathaniel was weer eens verstrooid bezig, maar ze kon er wel om lachen. Het was niet erg. Toen hij haar complimenteerde met haar uiterlijk, maakte ze zo goed als het kon – aangezien ze nog steeds zat – een soort van buiging en ze grijnsde. “Jij ziet er ook prima uit hoor,” antwoordde ze hem.
    Gelukkig gaf Nathaniel wel antwoord op Mae’s vraag, want Claudai begon zich al bijna schuldig te voelen dat ze het meisje niet geantwoord had. Bijna. Deze avond was veel te goed voor schuldgevoelens, dus die zou ze ook zeker niet de overhand laten hebben.
    “Tja, je moet wat over hebben voor de dames hè?” vervolgde ze vrolijk. “Wat denk je dan van al die meisjes op killerhakken? Die lopen daar echt niet voor hun plezier op.” Ze was spraakzamer dan ze normaal gesproken was en het voelde wel goed. Ze hoefde haar mond niet te houden. Ze kon prima zeggen wat ze wilde vandaag. Ja, ze voelde zich opperbest.
    Tot haar grote verbazing ging Vincent zelfs nog in op het dansen met haar, en tot haar nog grotere verbazing stemde hij zelfs toe. Ze wist niet hoe ze het voor elkaar gekregen had, maar het was haar gelukt. Zij, van alle meisjes die het geprobeerd hadden, had hem zo ver dat hij zou gaan dansen.
    Intussen had Vincent ook een date voor Nathaniel geregeld, namelijk niet minder dat Mae. Mae leek er ook wel erg blij mee te zijn en zeer enthousiast om meteen met hem te dansen, dus dat ze hem meteen mee de dansvloer op voerde, verbaasde Claudai helemaal niet.
    Wat haar wel verbaasde, was dat Zuze ervoor gekozen had bij ze te komen staan en niet de hele avond in de armen van haar vriendje rond hing. Manuello was niet eens bij haar in de buurt, maar stond van een afstandje te kijken. Claudai stak toen ze hem zag kijken even haar hand naar hem op en richtte zich toen weer op de mensen die dichterbij stonden, namelijk Zuze en Vincent.
    “Hello Zuze. Geniet je al van je avond?” vroeg ze haar zus uitbundig – te uitbundig? – en toen richtte ze zich op Vincent om zijn laatste opmerking nog even te beantwoorden.
    “Ik heb nooit iets gezegd over nuchter zijn,” fluisterde ze grinnikend in zijn oor. “En als je denkt dat het een goede dans wordt, heb je overduidelijk mij nog nooit zien dansen. Ik faal er echt in.” Het maakte niet uit dat ze niet kon dansen of dat Vincent niet kon dansen. Zolang ze er plezier in hadden en haar tenen niet helemaal blauw waren na die tijd – al vreesde ze meer voor Vincents tenen – was het goed.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    11 april 2016 - 19:36   KIaus is offline
    KIaus
    KIaus 21035


    Svetlana Irina Volkov
    Ranaulph || How on earth did I get a date with this amazing kid?
    Emiel was echt een schatje, en kon goed dansen, zelfs al maakte het verschil in lengte het soms iets onhandig met bepaalde bewegingen. Toch ging het allemaal redelijk goed.We zwierden over ons stukje dansvloer, en het voelde gewoon allemaal enorm vertrouwd. Ik liet me meevoeren op de muziek, en moest moeite doen om niet de leiding te nemen, die hij niet leek te pakken. Ik vond dat wat eigenaardig, gezien hij duidelijk kon dansen en zeker ook ritmegevoel had, maar goed. Na even zei hij me de leiding te nemen, iets wat ik nog nooit had gedaan. Dat hoorde niet, en om eerlijk te zijn durfde ik het ook niet. Ik had vast genoeg ervaring om het te kunnen, maar omdat het niet hoorde, het niet gepast was voor de dame om te leiden, had ik ook eigenlijk geen interesse om het nu te doen. Toch was er iets in zijn stem, en zijn manier van doen, die me overhaalde en me liet toegeven aan zijn vraag, waarna ik toch de leiding nam, al bleef ik als dame dansen. Het was heel anders dan normaal, en voelde vreemd, maar met Emiel aan mijn zijde wist ik wel dat het goed zou komen. Toch werd ik langzaam afgeleid door mijn broer, die dit allemaal niet leek goed te keuren. Ik vond het vreemd, want voor zover ik wist was Emiel een goede jongen uit een prima familie, maar het zat me ergens niet lekker, want mijn broer keek niet zomaar zo afkeurend. Daarbij trok ik me wel degelijk iets aan van zijn mening, zelfs al zei de jongen om wiens lichaam mijn armen lagen dat ik het niet moest doen. Dimitri was mijn enige familie hier, en had daarmee ook de meeste invloed op mijn leven hier. Ik zei er maar niets over tegen Emiel en besloot later wel met mijn broer te gaan praten, maar nu toch te proberen te genieten van de prachtige avond en mijn geweldige danspartner. De muziek veranderde weer en ik voelde zijn handen naar mijn rug gaan. Eigenlijk automatisch verschoof ik die van mij terug naar zijn nek en vlocht mijn vingers door de haartjes in zijn nek. Het was fijn om zo te dansen met iemand om wie je echt gaf, zeker zo dicht bij elkaar. Ik schuifelde tussen twee pasjes door nog iets dichter tegen hem aan, en rustte mijn hoofd tegen zijn borstkas, zodat ik zijn rustige hartslag en ademhaling kon horen. Dit deden meisjes altijd in een film, en ik had het nooit begrepen, maar om eerlijk te zijn voelde het heel erg prettig. Het voelde of we langzaam samensmolten tot een, zijn rustige hartslag die me kalmeerde, en onze lichamen die samen bewogen op de langzame muziek. Het was gewoonweg perfect. Ik zou het ook met niemand anders willen, al bleven er toch twee dingen aan mij knagen: Een waarmee ik al langer zat, en een die net recent eraan was toegevoegd. De eerste was mijn vraag aan mezelf of ik meer in deze relatie tussen ons zag dan alleen vrienden. Ik was nooit zo close geweest met een jongen die niet mijn broer was, en wist gewoon niet zo goed wat ik van mijn emoties op dit gebied moest maken. Het tweede was Dimitri's duidelijke afkeuring van ons twee samen. Daar moest meer achter zitten, maar ik was ergens diep van binnen bang om erachter te komen, uit angst om duistere geheimen te weten te komen, al dacht ik niet dat een lieverd als Emiel die had. Ik draaide langzaam mijn hoofd, zodat ik van onder naar hem opkeek, en onze lippen bijna elkaars huid raakten, een idee wat mijn hart gênant sneller liet kloppen, iets wat hij zeker zou voelen. Vanaf hier zag hij er misschien nog wel betoverender uit met zijn wimpers die zijn huid streelden elke keer als hij knipperde, en zijn ogen die twinkelden door de verlichting. Langzaam bekroop de de neiging om hem te kussen, iets totaal nieuws wat me volledig overrompelde, en me compleet perplex deed staan, terwijl mijn voeten doorgingen. Dit was weer iets heel vreemds, waar ik alleen over gehoord had, en waarmee ik niets aankon, behalve hopen dat hij hetzelfde voelde en er wel op wilde ingaan. Dat wilde ik ook wel, maar dat was zeker niet gepast.

    Bowties were never Cooler

    12 april 2016 - 14:51   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369



    Ze had klaarblijkelijk toch enige moeite gehad met het feit dat een vrouw ook de mogelijkheid kon hebben om te leiden. Misschien was dat iets wat zij helemaal niet kende, gezien hij wist dat ze uit Rusland kwam en dat niet het meest tolerante land was. En een vrij traditioneel land. Zelf vond hij het juist leuk, ook omdat hij dan wel verrast kon worden. En misschien omdat hij gewoon moest toegeven dat hij haar beter die traditionele dansen vond dansen dan hemzelf. Hij voelde zich gewoon minder op zijn gemak bij traditionele dansen. Iets moderner lag hem gewoon meer en had hij ook meer vaardigheid in. Maar ja, op zich kon hij wel verschillende dansen dus zo erg was het ook weer niet. Ze had toch voorzichtig aan de leiding genomen en dat ging gewoon heel goed, vond hij, al ging hij het nu niet tegen haar zeggen want dat was misschien een beetje te veel van het goede.

    Langzaam bleven ze bewegen op de muziek en het voelde goed en ook vertrouwd aan. Het was ook wel fijn om gewoon even rustig te dansen, dat kostte toch iets minder ademhaling. Iets waar hij de laatste tijd toch moeite mee had. Svetlana was nu zo dichtbij dat hij kon zweren dat hij haar hartslag kon horen. Wat op zich wel een geruststellen iets was, gezien hij deze liever hoorde dan dat hij hem niet hoorde. Ongetwijfeld dat zij ook zijn ademhaling kon horen. Het maakte niet uit, het was fijn zo.

    Al wist hij niet helemaal wat hij aan moest met het gevoel wat hij van binnen kreeg nu hij zo dichtbij haar stond. Ugh, het was nou juist iets wat hij zelf vrij goed herkende maar er al was al een hele tijd niets op dat gebied gebeurd. Ja, misschien was lichamelijk contact wel iets dat hij wel had gehad, maar de dieperliggende gevoelens die daarbij kwamen waren al een lange tijd uitgebleven.
    En dan net op de momenten waarop dit soort dingen niet uitkwamen zul je zien dat er dan opeens dingen gebeurden. En dan ook nog eens bij de laatste persoon waarvan je het zou verwachten waarbij je verliefde gevoelens zou krijgen, was het je goede vriendin. Hij wist het nog niet zeker, maar hoe langer ze zo stonden hoe meer hij ergens wel begon te weten dat hij misschien meer voor haar voelde dan dat hij zelf wilde toegeven.

    Opeens waren ze zo dichtbij dat hun lippen elkaar bijna raakten, al had geen van beiden de intentie om elkaar te gaan kussen. Hij keek recht in haar ogen en een glimlach verscheen op zijn gezicht. Het was wel een beetje akward want hij durfde eigenlijk niets te doen verder. Hij hield zichzelf namelijk tegen. Normaal gesproken had hij nu al lang iets gedaan, ofwel: zoenen of niet. Maar nu bleef het in het midden hangen. Hoewel hij zich wel af vroeg hoe ze zou zoenen, kon hij de gedachte maar beter gelijk kwijt raken. Hij wist namelijk niet of hij het wel kon doen ondanks dat hij het zou willen. Het was een beetje ingewikkeld. Aan de ene kant wilde hij haar gewoon vol op haar mond kussen en kon het hem niet schelen wie het zou zien, aan de andere kant wilde hij niet dat ze de verkeerde intenties kreeg doordat het dan gelijk iets serieus zou zijn. En het zou niet serieus kunnen worden. Niet voor hem. De timing had niet slechter kunnen zijn in ieder geval.

    Ze bleven gewoon doordansen terwijl er duidelijk spanning in de lucht hing. Misschien kreeg hij het iets te warm door haar. Een steek in zijn borst leidde hem dan ook van het moment af en deed hem een aantal keren doen hoesten. Hij zette snel een stap naar achteren, gezien hij haar niet onder wilde hoesten. “Sorry” verontschuldigde hij zich en hij hield zijn hand voor zijn mond maar kon niet voorkomen dat hij nog een aantal keren moest hoesten. Hij had wel de gave om momenten te verpesten zeg.

    Hij wist niet hoe storend ze het vond maar ging gewoon weer in dezelfde positie staan om even dichtbij haar te dansen als eerst. Alleen nu wist hij niet wat hij moest doen. Als hij niets zou doen, zou zij dan ook niets zou doen. En zou hij willen dat zij iets zou doen. En als zij iets zou doen, wist hij bijna zeker dat hij wel hierop zou reageren. En misschien was dat ook wel in zijn ogen te lezen, maar wat betekende dat dan weer. Hoezo maakte hij dit zo ingewikkeld?

    Aan niets denken is ook denken.

    12 april 2016 - 16:46   Necessity is offline
    Necessity
    Necessity 5612

    ALEXANDER      STOYAN       LYUBEN
    “Just face it, babe. I’m rich and handsome, so yes, I’ll get exactly what I want”
    Pureblood – Rhoswen – Chaser - Bulgaars


    Zoals verwacht was Gabi zeer blij om hem te zien – niet dus. Ze zond hem een kille blik en hij wist redelijk zeker dat op het moment dat blikken echt hadden kunnen doden, hij nu dood op de grond had gelegen en zijn lichaam zeer waarschijnlijk ook al in vlammen was opgegaan. Hij liet zich er niet door ontmoedigen. Zo had ze bij hun eerste ontmoeting ook gedaan en daar was uiteindelijk een prima gesprek uit gekomen. Waarom zou het nu anders zijn?
    “Vind je dit echt het beste moment om hierover te praten want mijn lijstje over jou kan wel behoorlijk lang worden. Niet dat ik zin heb om mijn tijd daaraan te besteden. Ik denk vast wel dat je dat wel begrijpt gezien jij het behoorlijk ‘hit it and quit it’ regel nastreeft,” antwoordde ze hem. Ze begon een staarwedstrijd met hem, maar hoewel hij wist dat hij die makkelijk zou kunnen winnen, verbrak hij na een paar seconden het oogcontact. Hij was hier niet gekomen om staarwedstrijden te winnen.
    “Wanneer anders?”antwoordde hij haar. Zij keek misschien totaal niet uitnodigend naar hem, maar dat liet zijn gebruikelijke grijns niet verdwijnen. Zo keek hij immers en zo zou hij altijd blijven kijken. “We hebben nu tijd zat. We kunnen toch niet weg hier.” Hij knikte even richting de uitgang waar nog steeds een paar leraren stonden die er allemaal niet uitzagen alsof ze de komende uren hun post zouden verlaten. Het laatste gedeelte van haar opmerking negeerde hij bewust. Iedereen wist dat hij zo speelde en hoewel ieder meisje scheen te denken dat hij voor haar een uitzondering zou maken, gebeurde dat meestal niet. Er waren natuurlijk een paar uitzonderingen geweest, maar hij dacht dat het nu toch wel algemeen bekend moest zijn dat hij nooit lang bij meisjes bleef hangen, en dat degenen die het spel met hem mee wilden spelen, zich daar ook op moesten voorbereiden.
    “Kunnen we niet heel jouw slechte acteerstuk overslaan tot het geen wat je wilt zodat je ego hoog kan houden bij je vrienden, terwijl iedereen ziet dat je een arrogante zak bent die enkel de harten van meisjes spaart omdat hij zelf geen genoeg liefde had gekregen van zijn ouders,” vervolgde ze, zo mogelijk nog killer dan zonet. Alexander moest even moeite doen om een glimlach te onderdrukken, want hij wilde haar niet het idee geven dat hij haar uitlachte. Het Bulgaarse temperament was duidelijk bij haar aanwezig. Ergens had hij wel medelijden met jongens die haar nietsvermoedend in een bar zouden benaderen. Hij wist wel redelijk inmiddels met wie hij te maken had en was wel bekend met het Bulgaarse temperament, maar die jongens zouden echt compleet de grond in getrapt worden.
    Hoewel ze eigenlijk de dans had toegezegd, wilde hij niet op deze manier dansen. Het zou een afstandelijke dans worden waarin ze waarschijnlijk zoveel mogelijk afstand zou bewaren van hem en er zou een kille stilte hangen tussen ze. Pas op het einde zou ze gaan zeggen dat het nu tenminste voorbij was, voor ze weg zou lopen. Ja, hij wist precies hoe het zou gaan en dat was niet de manier hoe hij de dans had voorgesteld.
    “Jij ziet mij echt als een monster, hè?”was zijn antwoord slechts. Hij kon waarschijnlijk hele verhalen antwoorden, haar opvatting volledig ontkrachten en er vol tegenin gaan, maar dat zou alleen een averechts effect hebben. Zij zou juist nog meer in haar mening over hem als arrogante zak – om haar bewoording te gebruiken - worden gesterkt, dan wanneer hij zijn mond zou houden erover.


    [Het einde moest helaas een beetje snel, want ik had te weinig tijd :')]


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.




Index RPG Actieve Topics Zoek