+ over het algemeen: ik heb een gruwelijke hekel aan onrecht en onredelijkheid. Mensen die zeiken om het zeiken zelf en weigeren oplossingen te nemen voor hetgene waarvoor ze zeiken (als het een oplosbaar zeikgeval is) als het ze op een presenteerblaadje in drievoud wordt aangeboden.
Dan niet joh. En zeur in het vervolg tegen de spiegel ipv tegen mij. Dat vind ik dus onredelijkheid.
Voorbeelden: onredelijke moeders vooral. Waarin overbezorgdheid dus groteske proporties aanneemt. Jezus Christus, doe normaal. En basically zijn het vooral vrouwen die naar mijn insziens in deze categorieën vallen, either way.
Vrouwen zijn goed in zeiken, de mannen moeten het oplossen. Althans, zo ervaar ik het in dit huishouden. Ffs, mens, als je een probleem hebt, doe er wat aan of maak het bespreekbaar. Althans, als het iets is dat je kan oplossen. Iedereen, geboren met baarmoeder of niet, heeft z'n 'godverdetufuskut wat voor kolereweer is het vandaag' momentje, het is ons vergeven. Maar als het is op te lossen, dóe het dan ook of probéér het op z'n minst.
No growth of the heart is ever a waste