[MSV] All I Want For Christmas... || O1 - Speeltopics

~ Girls
Cadence "Cadie" Alejandra Aveiro-Garcia ~ Orton
Lily Dawson ~ WhereITold
Isabelle "Belle" de Blasio ~ Sempre
Isilde Mira Haddock ~ Keynes
Chasey Phoebe Wedge ~ Gently
Emily June Hale ~ TheHangingTree
Diony Milgryn ~ DecemberRain
Joy Fields ~ GusWaters
Paris Reese Munoz ~ suprisebitch
Jacelyn Amelia Deveraux ~ Sangster

~ Boys
Tyler Keith Santiago ~ Orton
Evrest ~ Orochi
Nathan Matthew Jones ~ NoStranger
Christopher `Chris` Taylor Campbell ~ Gently
Jake Julian Harrington ~ Catesbeianus
Antoine D'Ablaing ~ GusWaters

~ Regels
- Gebruik goede ABN
- Bestuur niet andermans rollen
- Hou al je rollen actief!
- Geen Mary Sue's en Gary Stu's. Iedereen heeft imperfecties!
- Blijf actief! Ik wil niet dat dit binnen drie dagen dood is!
- Alleen ik (Orton) maak de topics aan. Als ik op het moment offline ben wil ik een linkje in mijn GB!

~ Begin
Het is 's avonds rond half acht. Alles is sinds het begin van december nog steeds prachtig verlicht en overal zijn mensen op straat.
Wat jouw personage aan het doen is, mag je natuurlijk zelf weten. Anderen ontmoeten is nog altijd niet verboden ;]

[ bericht aangepast op 22 dec 2014 - 19:11 ]

---

El Diablo.

Christopher pakte de mobiel met een korte grijns uit de hand van Isabelle, snel stopte hij hem dan ook in z'n zak.
Isabelle liep naar het meisje toe en verontschuldigde zich voor Chris, wacht wat? Na een paar minuten kwam het meisje en gaf Chris een duw, maar voordat ze nog kon ontkomen - greep Christopher haar ruw bij de arm. Hij kneep er hard in en kwam met zijn gezicht heel erg dicht bij dat van die stinkende zwerver," jíj hebt heel erg geluk dat het kerst is - anders had je anders uit je doppen gekeken." Woest liet Chris haar los, zodat ze bijna moest omvallen.

__________

Chasey stond net als Thomas op en antwoordde op z'n reactie met een klein lachje, een soort grimas.
Ze kende zoiets wel, als klein meisje had ze altijd wanneer er onweer was - bij één van haar broers geslapen, alhoewel Thomas geen broer was kon Chasey zich niet voorstellen dat hij een gevaarlijke man was.
"Ben je niet lief, raak ik desnoods bevriend met je vloerkleed," zei ze lachend.

[ bericht aangepast op 26 dec 2014 - 23:09 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

'Bedankt, echt bedankt', zei Joy tegen het meisje. Ze boog haar hoofd even en stak het kaartje goed weg. Even had Joy zelfs spijt dat ze zo was uitgevlogen tegen de twee, maar dat veranderde snel toen de man haar arm vastgreep. De hele gezellige kerstgedachte was uit haar hoofd verdwenen en het enige waar ze nog spijt van had was dat ze de man een duw gegeven had.
Ze was bang en woedend tegelijk en wist vooral niet wat ze moest doen. Joy zou hem zo graag slaan maar tegelijkertijd wou ze ook wegrennen. Omdat ze in paniek was deed ze maar een combinatie van de twee zonder er bij na te denken. Ze strompelde eerst wat achteruit om zich te beschermen maar schopte daarna kort tegen zijn schenen.

(

[ bericht aangepast op 26 dec 2014 - 23:19 ]

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

(Aangepast)

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Woeps er ging iets fout

[ bericht aangepast op 26 dec 2014 - 23:28 ]

---

When time and life shook hands and said goodbye.

Toen Belle zag hoe Chris het meisje vastgreep werd ze boos. Iemand bespotten was tot daar aan toe, maar dit was bizar.
"Jezus, hadden je ouders geen liefde voor je dat je zo verbitterd bent geworden?!" riep ze boos naar hem.
Ze begreep hem echt niet maar zijn woede problemen kon ze niet goed praten. Toen het meisje hem tegen zijn schenen schopte besloot ze in te grijpen waarna ze ertussen in sprong.
"Als nog een van jullie het waagt dan bel ik de politie."Dat Belle's stem wat trilde was waarschijnlijk wat minder effectief, maar goed. Inmiddels was er ook een groep mensen komen kijken en ze hoopte maar dat dit nieuws niet bij haar ouders terecht zou komen. Of erger, bij haar verloofde.

[ bericht aangepast op 26 dec 2014 - 23:28 ]

---

When time and life shook hands and said goodbye.

Chris kreunde eventjes bij de schop tegen z'n benen, maar hij was een paar keer voor z'n carrière in elkaar geslagen worden - dus veel deed het hem niet. Hij wierp de zwerver alleen maar een giftige blik toe.
Vervolgens wendde hij zich aan Isabelle," Ik denk het deels wel ja en net zo goed kan ik die vraag terug stellen; hebben je ouders je tot een holbewoonster laten opgroeien met die manieren van je?" Het liefst had hij beide meisjes bij de kraag gepakt, Chris was niet iemand die niet - niet meisjes sloeg als het nodig was. Maar het was kerst en de mensen begonnen al te kijken.
Hij pakte z'n mobiel weer en toetste de nummer van Joe in. Langzaam draaide hij zich weg en liep een paar passen weg van die etters. "Joe!" Een vluchtige grijns beeldde zich rondom z'n lippen. "Ik moet je later bellen, ik heb hier een paar wandelende problemen. Een stinkend probleem en een manierloos probleem." Hij mompelde nog wat en duwde de mobiel in z'n zak.
Isabelle bemoeide zich er weer mee, hoor. "De politie kent me, ik heb genoeg geld om die van me af te halen - bovendien zitten m'n beste vrienden bij de politie." Hij zette een pokerface op, maar bij de 'goede' baan die hij had - had Chris inderdaad vrienden bij de politie.

[ bericht aangepast op 26 dec 2014 - 23:35 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

''Is dat een dreigement Chasey?'' Vroeg hij voordat hij zijn jas pakte maar keek naar het meisje in haar wollen trui, ''neem mijn jas maar.'' Hij wankelde lichtjes op zijn benen maar het viel allemaal nog wel mee, de muren bewogen niet en hij dacht nog redelijk goed na over wat hij zei. ''Ik ben altijd lief, soms misschien iets té.'' Hij pakte haar hand vast en trok haar of het nou tegen haar zin in was door de menigte.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Chasey keek hem grijzend aan," misschien," floot ze tussen haar tanden door. Tegelijk pakte ze dankbaar de jas van Thomas aan en deed hem snel aan. Oké, ze leek een kind in de jas van haar vader.
Voordat ze nog kon mopperen over de jas, pakte Thomas haar bij de hand en trok haar door de menigte. Gewillig liet ze zich meevoeren door hem, totdat ze buiten waren.
Tjees, het was koud. "En waar nu heen?" Ze keek om zich heen en wankelde lichtjes op haar benen, hopelijk was z'n woning/huis niet ver weg.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Isabelle moest bijna lachen om zijn reactie, maar ze hield zich in.
Hij verborg iets, dat zag ze meteen. Na jaren liegende en bedriegende familieleden aan tafel te hebben gehad was het voor Belle niet moeilijk om een gezicht te lezen. Toch zei ze er niets over, want ze had het gevoel dat ze niet achter zijn geheim wilde komen.
"Ah, je bent niet de enige met geld en connecties hier," was wat ze daarom maar zei voor ze een stap achteruit zette.

---

When time and life shook hands and said goodbye.

Joy zag dat er aardig wat mensen rond hen waren komen staan en dat kon ze missen als kiespijn. Toen de jongedame dan ook nog eens zei dat ze de politie er ging bijhalen wist Joy dat ze zich moest inhouden. Hoe graag ze hem ook nog een keer had geschopt of gewoon had willen laten struikelen, ze deed het niet.
'Jij bent hier het probleem', siste ze enkel nog kwaad maar verder hield ze zich in zeker nadat ze gehoord had dat de man zei dat hij vrienden had bij de politie. Als die mannen er werden bijgehaald wist Joy wel zeker wie er opgepakt zou worden en jammer genoeg zouden het niet de man of de jongedame zijn dat wist ze maar al te goed.

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

"Oh, oh, oh. Toe maar, jullie twee tegen me. Prima. Een spel beginnen is geen slimme keus, meisjes." Chris had hier echt geen zin in, maar de mensen die keken - deden hem niets.
Hij haalde zijn mobiel weer tevoorschijn. "Tja, de politie wouden jullie erbij toch?" Chris drukte de mobiel tegen z'n oor en stak daarbij een sigaret op.
Natuurlijk wisten die twee niet dat hij niemand belde, maar acteren kon hij als de beste - waardoor hij een 'serieus' gesprek begon.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Joy zat in de val nu.
'Geen politie alsjeblieft', smeekte ze nu bijna aan de man. Ze was echt in paniek. De adrenaline raasde door haar lichaam wat er alleen maar voor zorgde dat ze niet rustig kon nadenken. Haar ogen drukte ze op elkaar -wat ze wel vaker deed wanneer ze in paniek was- en ze hoopte op een idee. Jammer genoeg kwam er niets in haar op. Gewoon niets.
Ze voelde zich stom dat ze als enige oplossing de man die ze net had uitgescholden en geschopt, smeekte om medelijden.

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Het deed Isabelle niet veel dat hij de politie belde maar een blik op het meisje naast haar vertelde dat het niet juist was.
"Laat maar Christopher, ik ben al weg en ik verwacht dat zij ook zo gaat," zei ze uiteindelijk en zuchte even.
"Oh en graag gedaan van je mobiel trouwens." Voegde ze er nog aan toe.

---

When time and life shook hands and said goodbye.

''Ik woon dichtbij,'' zei hij – nu hij bijna dood stond te vriezen. Het was vreselijk koud en aangezien hij in een wit shirtje rondliep was het handig dat hij dichtbij woonde. Hij had haar hand nog steeds vast en glimlachte zwakjes voordat ze bij zijn huis aankwamen en hij haar naar binnen leidde. Thomas woonde niet groot, het was een soort van studentenplek maar misschien nét iets netter. ''Wil je misschien nog wat drinken?'' Vroeg hij terwijl hij zijn schoenen uittrapte en de koelkast opende zonder te wachten op antwoord. ''Wat malibu misschien?'' Zijn ogen gingen over het blonde meisje, ze had een prachtig lichaam maar dat was amper te zien door haar oversized trui. ''Het ziet er niet uit alsof je genoeg hebt gehad.''

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Chris moet z'n lach inhouden bij het gezicht van het meisje en uiteindelijk deed ie alsof hi ophing.
"Ik dacht al dat je weg bent, als het erop aankomt." Hij keek haar met een genottelijke grijns aan," wees niet bang sweetheart, de politie stelt vragen en neemt je misschien nog mee - meer niet." Vervolgde hij met een grom.
Waarom bestond de wereld uit zulke mensen? Christopher schudde even zuchtend zijn hoofd. "Waarom zou ik bedankt zeggen? Eerst een beetje af snauwen en dan weer over nonsens praten?" Chris bekeek haar even van top tot teen, ze is inderdaad beeldschoon - maar of die schoonheid in haar kop zat..

_____________


Thomas was blijkbaar niet van plan haar hand los te laten, maar Chasey vond het opzich wel fijn - een grote hand om de hare.
Toen ze z'n 'woning' inkwamen, keek Chasey met grote ogen om zich heen. Het was al veel groter als inde twee-kamer-woning van haar.
Net als Thomas schopte ze haar schoenen uit, vervolgens ook de sokken. Doordat er tapijt in haar appartement was, deed ze het automatisch hier en omdat de sokken roze hartjes hadden, natuurlijk. Ze bewoog even haar zwartgelakte tenen en keek toen grijnzend naar Thomas.
"Graag, ik heb wel dorst," antwoordde ze met een lachje rondom haar lippen.
Die verdween echter snel weer toen ze zag hoe Thomas ongenegeerd zijn blik over haar lichaam liet glijden. Ze wankelde toen maar naar hem toe, richting koelkast - gezien hij van dichtbij haar niet zomaar kon aankijken, toch?

[ bericht aangepast op 27 dec 2014 - 0:19 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."