• All I Want For Christmas Is.... Liefde? Familie en vrienden? Misschien een dak boven je hoofd. New York is the place to be met kerstmis. Gekleurde lichten door heel de stad, grote ijsbanen en sneeuw dat de vele straten bedekt. Maar is dat wel genoeg? Wordt dat meisje dat in de kou rond zwerft echt blij van die magische lichten en prachtig gedecoreerde winkels? Kan die steenrijke jongen wel echt genieten van kerst, als de vele cadeaus niet zijn wat hij écht wil. Verschillende mensen willen het dit jaar anders. Ze willen hun tradities verbreken en een kerst hebben die hen echt blij maakt. Ze verlangen naar die perfecte kerst die in al die liedjes te horen zijn en ze zijn vastbesloten om het dit jaar te halen. Zorgt dit voor nieuwe relaties? Nieuwe vijanden? Wordt dit de beste kerst ooit, of draaien hun plannen uit op een regelrechte nachtmerrie...


    ~ Girls
    Cadence "Cadie" Alejandra Aveiro-Garcia ~ Orton
    Lily Dawson ~ WhereITold
    Isabelle "Belle" de Blasio ~ Sempre
    Isilde Mira Haddock ~ Keynes
    Chasey Phoebe Wedge ~ Gently
    Emily June Hale ~ TheHangingTree
    Diony Milgryn ~ DecemberRain
    Joy Fields ~ GusWaters
    Paris Reese Munoz ~ suprisebitch
    Jacelyn Amelia Deveraux ~ Sangster

    ~ Boys
    Tyler Keith Santiago ~ Orton
    Evrest ~ Orochi
    Nathan Matthew Jones ~ NoStranger
    Christopher `Chris` Taylor Campbell ~ Gently
    Jake Julian Harrington ~ Catesbeianus
    Antoine D'Ablaing ~ GusWaters

    ~ Regels
    - Gebruik goede ABN
    - Bestuur niet andermans rollen
    - Hou al je rollen actief!
    - Geen Mary Sue's en Gary Stu's. Iedereen heeft imperfecties!
    - Blijf actief! Ik wil niet dat dit binnen drie dagen dood is!
    - Alleen ik (Orton) maak de topics aan. Als ik op het moment offline ben wil ik een linkje in mijn GB!

    ~ Begin
    Het is 's avonds rond half acht. Alles is sinds het begin van december nog steeds prachtig verlicht en overal zijn mensen op straat.
    Wat jouw personage aan het doen is, mag je natuurlijk zelf weten. Anderen ontmoeten is nog altijd niet verboden ;]

    [ bericht aangepast op 22 dec 2014 - 19:11 ]


    El Diablo.

    Isabelle stond op toen ze geen antwoord kreeg en glimlachte kort even naar de twee die er nog zaten.
    "Nou, ik ga nog iets te drinken bestellen." Was het excuus dat ze gaf, waarna ze naar de bar liep om een espresso te bestellen.
    Ze zag dat er aan de andere kant nog een plek vrij leek te zijn, maar toen ze naar het hoekje toe liep en haar tassen op de grond zetten om te gaan zitten besefte ze dat er al iemand zat.
    "Oh sorry, ik dacht dat er nog niemand zat," verontschuldigde ze zichzelf.


    When time and life shook hands and said goodbye.

    Chris keek op en automatisch toen hij de meid zag, verscheen er een kleine grijns om z'n lippen.
    "Van mij mag je hier best zitten, met een paar voorwaardes; je zegt je naam en je gaat me niet overstorten met vragen," zei hij met een zelfzekere toon in zijn stem.
    Het was geen geheim dat Chris altijd zelfzeker en een tikkeltje arrogant was, maar het plezierde hem alleen de mensen een beetje te laten schrikken.
    "Wees gerust, met zo een mooie jonge dame als jij doe ik niets. Tenslotte ben ik iemand die geld verdiend en niet zo een verwilderde zwerver die je zomaar bedreigt." Genottelijk bekeek Chris haar, terwijl hij met z'n mobiel speelde.


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    Belle keek de man onderzoekend aan waarna ze zich in de stoel tegenover hem liet zakken. Zijn toonnatie maakte weinig indruk op haar, ze was gewent aan zijn soort types, haar vader gedroeg zich ook altijd zo.
    "Ah, wat jammer, ik doe niets liever dan vreemde uithoren over hun levensverhalen." Zei ze met een zoete glimlach waarna ze een wenkbrauw optrok. "Ik heet Isabelle en jij bent..?"
    De espresso werd gebracht waarna ze de serveerster bedankte en glimlachte toen naar de man tegenover haar bij het horen van zijn woorden.
    "Pfoe, heb ik even geluk." Belle legde haar hand op haar hart alsof het haar opluchtte. "Ik was bijna bang dat het je niet om mij ging, maar om mijn portemonnee." Een grijns volgde waarna ze een slok nam.


    When time and life shook hands and said goodbye.

    Hij moest licht glimlachen bij zijn benoeming, charmeur. Chasey Wedge, klonk interessant. ''Ik ben Thomas.'' Hij nam net als haar een slok van zijn wodka, het brandde lichtelijk in zijn keel maar hij hield van het gevoel. ''Ik doe niet aan vriendinnen,'' zei hij half-lachend. ''Of ze moeten heel leuk zijn,'' vervolgde hij.
    ''Dit is hoe ik elk jaar mijn kerst vier. Ik kan beter vragen wat jij hier doet, zonder jas en bibberend van de kou.'' Hij keek kort naar zijn vriend Dylan die zijn eigen meisje had gevonden, het moest je smaak maar zijn. ''Nog maar een rondje doen?'' Vroeg hij aan haar, ze leek hem wel het type dat veel dronk.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Een grom verliet z'n mond. "Chris, Chistoper Taylor Campbell." Hij zei zijn volledige naam en nam ongestoord een slok van zijn koffie.
    Toen ze haar hand naar haar hart bracht, Chris haat zulke ironische mensen. "Die grapjes kun je liever voor je houden, Isabelle." Zijn stem klonk niet arrogant of zelfzeker, maar kil.
    Ooit was er iemand tussen gekomen in zijn zaken, de criminelere zaken. Het was een meisje, die sprekend op Isabelle leek. En jammer genoeg, was het meisje door haar stommiteit er niet meer.
    Een duister lachje omspeelde Chris' zijn lippen toen hij Isabelle afwachtend bekeek. Een onschuldig kind.


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    Z'n naam paste wel bij hem, Thomas. Ze schudde vervolgens lachend haar hoofd," je hebt gelijk; ik zou ook geen relatie of zoiets willen, het breekt alleen maar je hart," voegde Chasey er nog wat zachter aantoe. Iemand had haar is haar hart gebroken en het was maar één iemand, die er nu niet meer was..
    "Euhm, ik was..euhh..even geld bij de bank halen." Ze kon zichzelf wel op haar voorhoofd slaan, dom dom dom.
    Toen hij nog een rondje wou doen, keek ze Thomas achterdochtig aan. Shit, niet nog meer. Ze knikte maar en dronk de rest nog in twee teugen op. Ze knipperde even met haar ogen en voelde zich al een beetje duizelig worden.
    "Nog een rondje, voor ons twee." Zei Chasey opeens met een lach rondom haar lippen.


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    Isabelle trok een wenkbrauw op maar liet een antwoord achterwege. Ze had de neiging om op te staan en daarmee het gesprek tot een einde te brengen, maar ze verwierp dat idee. Het sneeuwde immers nog steeds en ze had nog geen zin om de kou in te gaan.
    Zijn naam had geen belletje bij haar doen rinkelen en dat was raar, want hij zag eruit alsof hij in haar eigen omgeving thuis hoorde. Zijn reactie was inderdaad wat anders dan ze had verwacht en een rilling trok over haar rug bij het horen van zijn kille stem.
    Zwijgend bestudeerde ze hem waarna ze haar lippen op elkaar perste. Want hoewel hij toch enigszins anders leek te zijn dan de mannen die ze kende, was de blik in zijn ogen wel duidelijk te lezen. Het was dezelfde blik die haar verloofde had en ze haatte het. Haar normaal altijd rustige en vrolijke zelf vervloog bij het zien van zijn minachtende blik en koelte nam ervoor in de plaats.
    "Dus Chris," ze zorgde ervoor dat haar ogen die van hem vast hielden, "wat is precies je probleem?"


    When time and life shook hands and said goodbye.

    Chris begon te lachen bij haar vraag, vervolgens schudde hij nog grijnzend zijn hoofd. Voordat hij begon met z'n antwoord nam zijn blik weer plaats voor arrogantie.
    "Je wilt mijn probleem weten? Weet je überhaupt wat problemen zijn," Chris boog zich over de tafel, pakte Isabelle's arm vast en keek haar recht in de ogen. "Jij hebt geen idee wat problemen zijn, meisje. Een arme op straat bedelend voor geld, wordt begeerd en sterft; dat mijn lieve Isabelle is een probleem."
    De manier van haar beviel Christopher totaal niet, desondanksvons hij het meisje wel leuk - behalve dat ze niets van de wereld afwist
    .


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    Isabelle was niet bepaald onder de indruk van zijn woorden, maar toen hij haar arm vast greep deinsde ze wat achteruit. Ze had op die plek een gemene blauwplek zitten en hoewel zijn greep niet strak was geweest, deed het wel wat pijn.
    "Daar weet ik inderdaad niks van." Ze wist dat ze bofte dat ze niet had meegemaakt wat hij beschreef, maar dat wilde niet zeggen dat hij zo tegen haar kon praten. "Maar om al die haat op mij te richten.. dat is een beetje kinderachtig, vind je niet?"
    Haar blik dwaalde af naar buiten terwijl ze inwendig om hem lachte. Hij had dan de harde kant van zijn wereld gezien, maar klaarblijkelijk was hij maar al te onwetend over de harde kant in de hare.

    [ bericht aangepast op 25 dec 2014 - 18:53 ]


    When time and life shook hands and said goodbye.

    "Oh, het meisje gaat haar mond open trekken. Hier heb je geld o plakband voor op je mond te kopen." Achteloos gooide Chris twintig dollar en nog een paar munten voor haar neer op de tafel.
    Hij pakte zijn Burberry jas en trok hem aan, in zulke mensen had hij geen zin. Voordat hij echter ging ledgde hij een klein kaartje voor Belle neer," bel me maar als je nog meer zin hebt over het woord prObleem te praten." Zelfvoldaan liep hij het café uit, de sneeuw in
    .


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    ''Geld bij de bank. . .'' Herhaalde hij nadenkend en hij fronste kort, ''dan woon je vast heel dichtbij als je zo zonder jas naar buiten gaat?'' Thomas kon goed tegen de drank, elk weekend had hij wel een feestje en daar kwam het altijd aan ten pas. Ze had er duidelijk zin in toen ze haar glas achterover sloeg, ''nog een rondje,'' zei hij dan ook tegen de man achter de bar en hij keek haar nauwkeurig aan. ''Vertel wat over jezelf.''


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Chasey keek hem terug aan, terwijl ze de twee glazen naast Thomas en haar neerzette - die werden voorgeschoven.
    "Euhm.." Lachend keek ze hem aan, een klein stemmetje in haar achterhoofd piepte 'alcohol', maar die negeerde ze en nam snel een grote slok van de wodka, wat n' geweldige drank.
    "Nou, ik ben dus Chasey en woon sinds een tijdje al in New York. Ik heb sinds kort een baantje als..," als crimineel, Chasey beet even op haar lip - ze was misschien niet helemaal bij zinnen maar zeggen dat ze steelt kan ze nog vermijden, "als winkelbediende in die grote shopping mall. Ik hou van, euhh, alleen zijn en af en toe rook ik wel eens." Ze schudde haar hoofd even en nam nog twee grote slokken van de wodka. Jezus, haar kop deed pijn.
    Chasey keek om zich heen en zag in het midden van de kroeg een paar mensen dansen op de muziek die wat in de achtergrond speelde, maar harder werd doordat er meer mensen kwamen.
    "En van muziek en dansen, daar hou ik van," voegde Chasey er al wat aangerand aan toe. De alcohol had werkelijk veel effect op haar.

    [ bericht aangepast op 25 dec 2014 - 20:16 ]


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    Een grijns was op Belle's lippen komen staan bij het horen van zijn reactie. Hoofdschuddend keek ze naar het geld en besloot het later als fooi te geven.
    Meneer de chagrijn was inmiddels opgestaan en legde een kaartje op de tafel, wat haar enigszins verbaasde. Natuurlijk, ze had het grappig gevonden om hem uit zijn schulp te jagen, maar ze had er moeite mee om hem goed te begrijpen. Het ene moment leek hij haar te haten, het andere moment gaf hij haar de ruimte om toenadering te zoeken. Het verwarde haar enigszins en ze keek hem na toen hij weg liep terwijl ze het kaartje in haar handen hield.
    Achteloos stopte ze hem in haar zak om vervolgens haar spullen op de stoel tegenover haar te zetten en van haar espresso te genieten. De gedachten aan het kaartje bleef op een of andere manier in haar gedachten opkomen, maar stug probeerde ze het naar achteren te schuiven. Het was namelijk niet het meest aangename gesprek geweest.


    When time and life shook hands and said goodbye.

    Winkelbediende, ik fronste nogmaals en dronk mijn tweede glas wodka op. ''Muziek en dansen,'' herhaalde hij nu glimlachend. ''Je kan gelukkig goed tegen alcohol,'' zei hij sarcastisch terwijl hij merkte hoe de alcohol tot haar door drong. Ze had niet veel nodig, twee glazen wodka en nu ze toch bezig was bestelde Thomas nog een paar shots. ''Hoe oud ben je?'' Vroeg hij en sloeg het glaasje naar achter om vervolgens even kort en snel te rillen maar zich snel weer te herstellen.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Het werd Joy even te veel. De rijke jongedame stond daar en Joy gaf haar de kans niet meer om te antwoorden (Jacelyn). ''Mensen zoals jij weten niet eens wat verdriet is, jullie zijn gewoon allemaal gewetenloze monsters!', riep ze kwaad uit. Ze schopte met haar voeten in de witte koude massa die ondertussen op de grond lag. Ze schreeuwde nog even iets uit en liep daarna stampvoetend weg. Alle lichtjes, al die warmte, al die rijke mensen die op café zaten, die iets warm aan het drinken waren, ze kon hen allemaal op dit moment wel vermoorden. Vermoorden was misschien overdreven maar ze had er mooi genoeg van dat ze altijd buiten in de kou moest staan.


    Ik wil vrij zijn zoals de wind