[MSV] All I Want For Christmas... || O1 - Speeltopics

~ Girls
Cadence "Cadie" Alejandra Aveiro-Garcia ~ Orton
Lily Dawson ~ WhereITold
Isabelle "Belle" de Blasio ~ Sempre
Isilde Mira Haddock ~ Keynes
Chasey Phoebe Wedge ~ Gently
Emily June Hale ~ TheHangingTree
Diony Milgryn ~ DecemberRain
Joy Fields ~ GusWaters
Paris Reese Munoz ~ suprisebitch
Jacelyn Amelia Deveraux ~ Sangster

~ Boys
Tyler Keith Santiago ~ Orton
Evrest ~ Orochi
Nathan Matthew Jones ~ NoStranger
Christopher `Chris` Taylor Campbell ~ Gently
Jake Julian Harrington ~ Catesbeianus
Antoine D'Ablaing ~ GusWaters

~ Regels
- Gebruik goede ABN
- Bestuur niet andermans rollen
- Hou al je rollen actief!
- Geen Mary Sue's en Gary Stu's. Iedereen heeft imperfecties!
- Blijf actief! Ik wil niet dat dit binnen drie dagen dood is!
- Alleen ik (Orton) maak de topics aan. Als ik op het moment offline ben wil ik een linkje in mijn GB!

~ Begin
Het is 's avonds rond half acht. Alles is sinds het begin van december nog steeds prachtig verlicht en overal zijn mensen op straat.
Wat jouw personage aan het doen is, mag je natuurlijk zelf weten. Anderen ontmoeten is nog altijd niet verboden ;]

[ bericht aangepast op 22 dec 2014 - 19:11 ]

---

El Diablo.

Joy voelde even of het geld dat ze eerder die dag verzameld had nog in de gleuf zat. Haar vingertoppen voelden niet meteen briefjes geld waardoor ze recht ging staan zodat ze beter kon voelen. Niets. Er zat niets meer in. Joy vloekte even. Natuurlijk was ze het geld kwijt en dat was erg maar het was niet haar grootste zorg. Er was iemand anders in dit gebouw geweest of die persoon was er nog en dat was wat Joy angst aan jaagde.


---

Antoine werd het beu in de koffiebar. Er kwamen steeds meer mensen binnen en buiten was er ook wat tumult. Hij stond op en wandelde over het grote plein heen. Misschien moest hij nog maar eens op café gaan. Nieuwe mensen leren kennen. Als hij nu naar huis zou gaan zou hij daar toch maar alleen zitten. Hij vroeg zich even af wat hij van zijn ouders ging krijgen voor nieuwjaar. Waarschijnlijk een nieuwe auto.
Hij zag een café dat er wat beschaafd uitzag en ging er naar binnen.

[ bericht aangepast op 27 dec 2014 - 18:40 ]

---

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Uiteindelijk had Isabelle onderweg toch nog wat cadeaus weten te kopen waarna ze de taxi naar huis had genomen.
Met een bedankje gaf ze wat geld aan de taxichauffeur toen deze haar thuis had afgezet en ze glimlachte even bij het aanblik van alle lampjes die binnen branden. Ondanks dat haar ouders haar meer zagen als een decoratie stuk vond Isabelle het aangenaam om na een lange en vooral verwarrende dag thuis te komen.
De vreemde auto die op de oprit stond ontging haar en dus opende ze vrolijk de voordeur.
"Ik ben thuis!" riep ze uit waarna ze deur achter zich sloot.
Echter weerhield een persoon in de gang haar ervan om haar jas op te gangen.
"Mijn god, wat doe jij hier?" siste Belle kwaad, bang dat hij een stalker was.

---

When time and life shook hands and said goodbye.

''Ik weet het,'' zei hij nu grijnzend door haar liefhebbende, dronken complimentjes. Ze stond op en pakte en andere fles uit de koelkast, nog meer sterke drank waarvan ze nog een glas volschonk. Thomas bekeek haar activiteiten zorgvuldig tot ze op hem neerviel en kort lachte door haar aanstekende lach. ''Dat maakt niet uit,'' zei hij om vervolgens zijn lippen op de hare te drukken. Het was nou eenmaal de perfecte gelegenheid.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Met een opgetrokken wenkbrauw draaide hij zich om, en keek recht in het gezicht van Isabelle. Woonde zij hier?.. Bij Jacques?.. Ook Jacques leek verrrast te zijn over haar reactie," Isabelle, dit is een klant van me - je weet wel, zaken enzo," vervolgde de man met inmiddels al wat grijze haren. Doordat hij achter Chris stond, kon hij niet zien hoe Chris Isabelle een knipoog gaf. "Zo zie je maar dat er altijd verassingen op de drempel staan." Zei Chris met een vals en belustigd lachje.
___________

Toen Thomas meelachte, moest Chasey een beetje meer lachen. Waarom was ze nooit op het idee gekomen van alchohol? Het was heerlijk en een middel je vrij te laten voelen, zo tenminste dacht Chasey.
Haar lach werd vervolgens onderbroken, door de zachte lippen van Thomas - die op de hare drukten. Een klein kreuntje verliet Chasey's mond, voordat ze haar armen om zijn nek sloeg. Ze drukte zich meer tegen hem aan, wetende dat ze aan het uitlokken was - maar het achterstemmetje in haar hoofd had niets meer te zeggen.

[ bericht aangepast op 28 dec 2014 - 8:47 ]

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Isabelle wilde haar mond open doen om door te vragen maar de kwade blik die haar vader haar toewierp deed haar anders besluiten.
"Zeg dat wel," mompelde ze geirriteerd als reactie op Chris zijn woorden, waarna ze haar jas aan een dienstmeisje gaf.
"Dus, doe je dat aan voor het eten?" zei haar vader vervolgens afkeurend waardoor Belle gegeneert weg keek.
"Ik zal me zo omkleden." Antwoordde ze zachtjes, wetende dat Chris waarschijnlijk een belangrijker persoon was dan ze had gedacht.

---

When time and life shook hands and said goodbye.

Chris keek belustigd toe hoe uit Isabelle een stil persoo werd, ze wist heus wel waar respect lag - maar ze kende gewoon het beroep van Christopher niet.
"Ik neem aan dat dit je dochter, Isabelle was het toch, is?" Chris draaide zich met een lachje rondom zijn lippen naar Jacques. Hij kuchte even," Ja, dit is mijn dochter Isabelle," hij wierp even een strenge blik op haar," die zich nog gaat omkleden." Christopher knikte langzaam van begrijpen.
"Natuurlijk zullen mijn vrouw en de verloofde van Isabelle er ook bij zijn." Christopher ging iets rechter staan en keek met samengeknepen ogen naar Isabelle. Zo zo.
"Het zal me een eer zijn de rest van je familie te leren kennen." Grijnsde Chris. Het leek Jacques rustiger te maken, gezien hij Chris hem bood te volgen naar de lounge room. Chris wierp nog een laaste blik op Isabelle en volgende hem dan de kamer in met grote zetels en talloze dranken in een glazen kast.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Toen bleek dat Jack, Belle's verloofde er ook zou zijn werd ze wat misselijk en zonder nog naar de rest te luisteren liep ze naar boven.
In haar kamer aangekomen liep ze naar de prullenbak waar de verlovingsring gelukkig nog in lag en ze deed hem om.
De gedachten aan Chris maakte dat ze besloot om zich een keer uit te sloven met haar kleding, maar pas toen ze weer naar beneden liep in een strak kanten jurkje met nette hakken eronder vroeg ze zich af waarom ze dat eigenlijk had gedaan.
Inmiddels was Jack ook gearriveerd maar hij was zo druk in gesprek met haar vader en Chris dat hij haar geen blik waardig keurde. Iets wat enigszins een opluchting was voor Belle.
"De tafel is gereed," zei Amalia, een van de dienstmeisjes ten teken dat iedereen zich naar de eetkamer zou begeven.

---

When time and life shook hands and said goodbye.

Ook een andere man kwam bij Chris en Jacques zitten en Chris kon concluderen dat hij wel de verloofde van Isabelle moest zijn, ongeveer dezelfde leeftijd als hij zelf.
Hij groette Chris met een simpele knik, hetzelfde deed Chris koeltjes bij de blondharige man met de bruine ogen.
Jacques en de man die zich voorgesteld had als Jack waren in een gesprek en werden onderbroken door een huismeid, die gebood naar de eetzaal te komen.
Christopher stond gelijk op en liep naar de kamer, waarvan hij wist waar hij was - en zag Isabelle i een prachtige jurk die haar mooie figuur betoonde. Chris schonk haar een flauwe knipoog voordat hij plaatsnam.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

De knipoog die Chris haar toewierp liet Belle grijnzen, was er tenminste nog iemand die haar opmerkte.
Door haar moeder werden ze naar hun stoelen gedirigeerd waardoor ze tegenover Chris plaatsnam en Jack langs haar kwam te zitten. Het voelde nogal benauwend want ze had al direct gezien dat Jack het niet goed kon vinden met de man tegenover haar.
En dat was raar, want hoewel haar verloofde zich voor iedereen te goed voelde, was het duidelijk te zien dat hij Chris als een bedreiging zag. Voor Belle's gevoel kwam dat omdat haar vader grotendeels van de tijd met hem aan het praten was en dat krenkte Jack's ego aangezien hij gewent was die aandacht te krijgen.
"Dus Christopher, heb je je al aan iemand verbonden?" Vroeg Jack met een valse grijns terwijl Isabelle alleen maar kon bedenken hoe fout het klonk. Natuurlijk had ze ook door gehad dat het geen verloving uit liefde was geweest, maar de manier waarop hij het uitdrukte maakte haar boos. Niet dat ze dat kon laten merken natuurlijk.

---

When time and life shook hands and said goodbye.

Chris keek even op naar Jack en keek niet zo vals terug, maar wist gelijk waarop hij doelde. "Als jij als ik was en alle dagen alleen maar werk aan je hoofd hebt, lukt het niet en zeker niet als de liefde van je leven is aangereden en vervolgens opslag dood is gegaan," vervolgde Christopher kil. Toen hij 22 was, is Maria, z'n vriendin aangereden en sindsdien heeft hij er niks meer mee - behalve af en toe flirten.
Hij nam rustig een slok van de wijn, zonder naar het geshockte gezicht van de vrouw van Jacques te kijken. "Oh, Christopher.. Dat spijt ons erg," probeerde ze meevoelend uit te drukken.
"Maakt u zich geen zorgen om me. Hoe gaat het met jou 'liefde', Jack?" Chris keek hem met een arrogantie aan, die Jack van z'n leven niet kon toppen.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Een stilte viel aan tafel toen Chris zijn verhaal eruit gooide. Ook Isabelle stond ervan te kijken, maar vooral van de manier waarop hij zo rustig leek te blijven. Ze had medelijden met hem, maar toch kon ze nog niet honderd procent zeggen dat hij een goed persoon was. Zijn gedrag van eerder die dag had zoveel verwarring veroorzaakt dat ze gewoon niet wist waar ze aan toe was met hem.
Ook Jack was aardig stil, hoewel Belle gewoon aan hem kon zien dat het antwoord hem weinig kon schelen, maar meer de reacties die hij ermee ontlokte. Bij de volgende vraag lichtte zijn ogen open iets wat Isabelle verwarde.
"Isabelle is echt geweldig Christopher, ik ben de gelukkigste man op aarde."
Zonder haar überhaupt aan te kijken verlieten die woorden zijn mond en Belle's ogen knepen zich samen. Haar moeder was in de hemel met zijn reactie, maar Isabelle zelf kon hem wel slaan.
Jack klopte haar met een glimlach op haar hand waarna ze zuur een hap nam van het voorgerecht. Dit werd nog een lang etentje had ze zo het idee.

---

When time and life shook hands and said goodbye.

"Dat is dan een erg goede keuze geweest, neem ik aan," zijn blik wandelde van Jack naar Isabelle - terwijl Jacques en zijn vrouw in een druk gesprek waren.
"En, vieren jullie gezellig met z'n allen kerst?" Chris keek de tafel rond naar iedereen, waarbij Jacques vrolijk knikte. "Ja, Isabelle heeft Jack erbij - wat alles wel leuker maakt." Stemde zijn vrouw bevestigend in.
Christopher keek ze met een glimlach aan, terwijl hij een aantal happen van het heerlijke voorgerecht nam.
"Het is me een eer met de hele familie te mogen dineren," waarbij Chris naar Isabelle keek met een vlugge blik. "Wat doe jij zo van beroep Jack, het lijkt me interessant wat je doet." Vroeg Chris hem uitdagend, hij wist dat hi het terug zou vragen - maar het zou waarschijnlijk alleen Belle verrassen.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

De misselijkheid die Isabelle eerder had gevoeld was niks met het gevoel van walging dat nu door haar heen ging. Christopher bespeelde haar familie perfect en ook Jack leek niet helemaal te weten hoe hij dit ging winnen.
Het liefst was ze dan ook er vandoor gegaan, maar met een familie als de hare was ze eraan gewent dat ze toch maar weinig zou hoeven te zeggen.
Soms, als Isabelle even rond keek, zag ze hoe Chris haar met een soort plagende grijns even aan keek. Hij genoot ervan, dat wist ze heel goed en het ergste van alles was dat heel zijn plan leek te werken. Zelfs zijzelf merkte dat ze soms niet anders kon dan hem bewonderend aan te kijken met de nette en precies goede reacties die hij leek te geven.
"Ah, ik ben eigenlijk van plan om over een paar jaar de plek van Jacques over te nemen," zei Jack met een glimlach die puur gericht was op haar vader. "Maar tot die tijd probeer ik nog zoveel mogelijk van hem te leren. En jij Christopher? Waar hou jij je mee bezig?"

---

When time and life shook hands and said goodbye.

"Aha, studie dus. Persoonlijk zou ik studeren tekst hebben gevonden, maar erbij leren is altijd interessant. Ik doe van beroep advocaat, je weet zeker wat dat is. Meestal heb ik papierwerk te doen, maar dat is nog is interessant. Natuurlijk heb ik veel klanten en partners, zoals Jacques." De vader van Isabelle keek Chris met een lach aan, gezien hij wist hoe goed Christopher in zijn vak was.
"Zeer heerlijk voorgerecht," wendde zich Chris aan de gastvrouw, zoals het hoorde als je wist wat nette manieren zijn. Ze glimlachte, waardoor Chris beleefd knikte. "Wat doe jij zo van beroep of in je vrije tijd, Isabelle?" Chris merkte dat ze niks zei, maar hij vroeg haar expres om de draad met Jack nog meer aan te spannen.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Thomas verbaasde zich over het feit dat ze zich meer tegen hem aan drukte en kon een lichte grijns niet onderdrukken. "Je bent wel gewillig, niet?" Zei hij voordat hij zijn lippen weer op haar mond plaatste en zijn handen op haar kont legde.

---

Everything is illuminated by the light of our past.