• All I Want For Christmas Is.... Liefde? Familie en vrienden? Misschien een dak boven je hoofd. New York is the place to be met kerstmis. Gekleurde lichten door heel de stad, grote ijsbanen en sneeuw dat de vele straten bedekt. Maar is dat wel genoeg? Wordt dat meisje dat in de kou rond zwerft echt blij van die magische lichten en prachtig gedecoreerde winkels? Kan die steenrijke jongen wel echt genieten van kerst, als de vele cadeaus niet zijn wat hij écht wil. Verschillende mensen willen het dit jaar anders. Ze willen hun tradities verbreken en een kerst hebben die hen echt blij maakt. Ze verlangen naar die perfecte kerst die in al die liedjes te horen zijn en ze zijn vastbesloten om het dit jaar te halen. Zorgt dit voor nieuwe relaties? Nieuwe vijanden? Wordt dit de beste kerst ooit, of draaien hun plannen uit op een regelrechte nachtmerrie...


    ~ Girls
    Cadence "Cadie" Alejandra Aveiro-Garcia ~ Orton
    Lily Dawson ~ WhereITold
    Isabelle "Belle" de Blasio ~ Sempre
    Isilde Mira Haddock ~ Keynes
    Chasey Phoebe Wedge ~ Gently
    Emily June Hale ~ TheHangingTree
    Diony Milgryn ~ DecemberRain
    Joy Fields ~ GusWaters
    Paris Reese Munoz ~ suprisebitch
    Jacelyn Amelia Deveraux ~ Sangster

    ~ Boys
    Tyler Keith Santiago ~ Orton
    Evrest ~ Orochi
    Nathan Matthew Jones ~ NoStranger
    Christopher `Chris` Taylor Campbell ~ Gently
    Jake Julian Harrington ~ Catesbeianus
    Antoine D'Ablaing ~ GusWaters

    ~ Regels
    - Gebruik goede ABN
    - Bestuur niet andermans rollen
    - Hou al je rollen actief!
    - Geen Mary Sue's en Gary Stu's. Iedereen heeft imperfecties!
    - Blijf actief! Ik wil niet dat dit binnen drie dagen dood is!
    - Alleen ik (Orton) maak de topics aan. Als ik op het moment offline ben wil ik een linkje in mijn GB!

    ~ Begin
    Het is 's avonds rond half acht. Alles is sinds het begin van december nog steeds prachtig verlicht en overal zijn mensen op straat.
    Wat jouw personage aan het doen is, mag je natuurlijk zelf weten. Anderen ontmoeten is nog altijd niet verboden ;]

    [ bericht aangepast op 22 dec 2014 - 19:11 ]


    El Diablo.

    Ze keek even op toen Thomas naar haar grijnsde. "Laat me twee woorden zeggen; jou schuld." Zei Chasey met een lachje, maar ook die werd weer gestopt doordat Thomas z'n lippen weer op de hare drukte en vervolgens zijn handen op haar kont plaatste.
    Normaal zou Chasey zoiets niet eens beginnen, but It's Christmas.
    Ze zoende hem terug en beet zacht op z'n onderlip, voordat ze een kus in zijn nek drukte.


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    Dat er een spanning was tussen Jack en Chris leek alleen Isabelle te merken aangezien haar ouders ze allebei leken te adoreren. Haar moeder leek met Chris zelf in bed te willen duiken en haar vader was gewoon trots op hen allebei.
    Toen ze Chris' zijn vraag wilde beantwoorde kwam haar moeder er tussen in.
    "Isabelle gaat zich volledig toewijden aan de kinderen wanneer zij en Jack getrouwd zijn," zei ze met een glimlach.
    Belle zelf kon zich niet eens meer voor het antwoord generen, het feit dat ze een opleiding volgde om een financieel adviseur te worden werd niet eens ter sprake gebracht en ze besloot het ook niet op te brengen.
    Jack's kaak stond strak bij het horen van Chris' zijn antwoord en hij besloot het over een andere boeg te gooien. "Heb je trouwens mijn auto gezien Christopher? Ik heb gisteren de limited edition van de nieuwste mercedes gekocht."

    [ bericht aangepast op 28 dec 2014 - 14:39 ]


    When time and life shook hands and said goodbye.

    Iemand voor Nathan?


    Spoiler alert: you will save yourself

    "Dat is interessant, een erg mooi model - maar niet snel genoeg. Ik heb nu een mercedes voor jullie huis staan , maar dat is alleen de zakenauto - niet zo belangrijk dus. Ik hecht meer waarde aan m'n Alfa Romeo 4c, de Italiaanse auto's zijn nog altijd de beste. Vinden jullie niet?" Jacques stemde in door te knikken en Chris keek met een lachje naar Jack.
    Hij was niet meer dan een egoïst die niets in zijn brein heeft, arme Isabelle. "Weten jullie wat, wanneer het de 2e Kerstdag is - zodat jullie gezellig met de familie onderling konden vieren, nodig ik jullie uit in mijn huisje." Chris benadrukte huisje met een lachje en keek vooral de ouders van Isabelle afwachtend aan.


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    Jack's mond viel open met verbazing en het was duidelijk te zien dat hij zich over gaf. Dat luchtte Isabelle een beetje op, want de twee mannen waren haar nogal op de zenuwen aan het werken.
    Haar moeder was helemaal in de wolken met Christophers aanbod en ook Isabelle's vader was instemmend aan het knikken. Maar Jack leek in twee strijd te zijn en Isabelle wist waarom. Hij wilde niet dat haar vader Chris leuker vonden, maar hij had veel meer zin in het etentje dat hij met zijn vrienden had gepland.
    "Ah, helaas, ik heb dan een etentje met wat vrienden." Zei hij uiteindelijk met een spijtige glimlach.
    Stiekem hoopte Isabelle dat ze er nu buiten werd gelaten maar dat bleek niet het geval te zijn.
    "Wat jammer jongen, nou ja, Christopher, dat is erg attent van je. Isabelle komt natuurlijk ook met ons mee." Zei haar vader met een glimlach en Isabelle wist niet of ze opgelucht moest zijn dat ze niet naar Jack en zijn vrienden hoefde, of dat ze haar vader moest waarschuwen om op te passen voor Chris zijn plannetjes.


    When time and life shook hands and said goodbye.

    "Dat is inderdaad jammer, ik heb je graag beter willen leren kennen. Maar natuurlijk heel erg fijn dat jullie vrij maken voor mijn aanbod," zei Chris met een glimlach. "Ik zal natuurlijk mijn best doen voor het eten, want dit lijkt haast niet te overtreffen kunnen worden." Vervolgde Christopher met een adorerende ondertoon in zijn stem.
    Hij nam een slok van de witte wijn, die heerlijk smaakt en keek dan naar Jack en Isabelle. Als die Jack niet een klootzak was, zou Isabelle het goed getroffen hebben - maar het leek niet alsof er een liefde tussen die twee heerste. Meer alsof het een verplichting was.


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    Joy was in paniek en wou zo snel mogelijk het gebouw uit zijn. Waarschijnlijk was er niemand meer maar er was sowieso iemand geweest. En dat idee maakte haar er niet echt gerust op. Het beetje geld dat ze nog in haar zak had zitten, stopte ze goed weg samen met het kaartje dat ze van de jongedame had gekregen. Zo stil mogelijk verliet ze het gebouw en strompelde door de straten.
    Haar brood had ze in het gebouw laten liggen op een plek waar er geen ratten aan konden, maar ze had toch nog een sneetje brood meegenomen dat ze nu aan het opeten was. De koude wind sneed langs haar gezicht en ze plooide haar mantel er wat overheen zodat het minder in haar gezicht zou komen.
    Er waren weinig mensen te bespeuren in de straat wat Joy maar vreemd vond. Plots hoorde ze iets bewegen achter haar, dus ze draaide haar gezicht maar er was niets te zien. Ondanks dat ze in een chique buurt was, voelde Joy zich hier niet op haar gemak.
    Bij het horen van nog een geluid, spurtte ze meteen naar het eerste gebouw waar ze in kon. Haar hart sloeg misschien wel twee keer zo snel als normaal. Misschien had ze zo veel schrik gekregen sinds de man van deze avond haar had bedreigd.


    Ik wil vrij zijn zoals de wind

    Nathan zat op zijn bank terwijl hij wat chips et en keek naar een programma wat hij eigenlijk ontzettend saai vond. De heel tijd ging zijn telefoon af omdat Jack hem probeerde te bereiken. Nathan had alles weer eens verpest door weg te lopen en nu was Jack ontzettend boos. Niet dat Nathan hem iets kwalijk nam, hij probeerde enkel zijn werk te doen en Nathan was gewoon een beetje een probleemgeval.
    Opeens hoorde hij een geluid vanuit de gang komen. Geschrokken keek hij de kamer rond. De hond van Nathan, Max, lag nog braaf in zijn mand en voor de rest was er niemand thuis. Daarom pakte Nathan een lamp die naast hem op de tafel stond. De stekker trok hij uit het stopcontact en met de lamp en draad in zijn hand liep hij naar de deur van de gang.
    In films was dit zo ontzettend veel minder eng. Met een hart dat heel snel klopte en trillende handen opende Nathan de deur naar de gang en rende hij daarheen. Er stond inderdaad iemand. Net als hij wilde gaan slaan zag hij wie het was; het meisje dat hij net ook al tegen kwam, de dief. Hij laat de lamp zoeken en kijkt haar aan.
    'Ik had je bijna geslagen met mijn lamp. Wat doe je hier?'


    Spoiler alert: you will save yourself

    Joy draaide zich geschrokken om toen een man met een lamp op haar kwam afgelopen.
    Haar mond ging open en haar ogen toe omdat ze zich wou voorbereiden op de slag die zou komen. Alleen kwam de slag niet.
    Ze keek nog eens goed en herkende de persoon die voor haar stond. Nathan Jones. Dat had ze onthouden. 'Ik eh, wel er was daarbuiten iemand en ik schrok', mompelde ze terwijl ze Nathan een beetje beangstigend aankeek. Joy had niet verwacht dat er iemand thuis ging zijn, laat staan dat het iemand was die ze "kende".


    Ik wil vrij zijn zoals de wind

    Nathan knikt en kijkt haar nog even aan. 'Het is goed. Ik was alleen erg geschrokken.' Vanuit de woonkamer komt een heleboel geblaf en ik open de deur naar de woonkamer, waar Max vrolijk uit komt gerend. Ik glimlach en aai de grote labrador even.
    'Wil je even hier wachten tot de persoon weg is?' vraagt hij. De vorige keer dat hij haar hulp aanbood rende ze snel weg. Daarop is hij nu wel berekend, dus zal hij niet meer schrikken. Wel zou hij het gezellig vinden als er iemand hier zou zijn. Op dit moment kent hij niemand die hij kan bellen of iets aangezien zijn ouders waarschijnlijk niet thuis zijn.


    Spoiler alert: you will save yourself

    Joy vond het vervelend om hulp te vragen maar ze had echt geen zin om terug op straat te gaan of terug naar haar "huis". 'Uhm wel als je het niet erg vind, zou ik hier misschien wel willen wachten', zei ze een beetje beschaamd. Ze keek op naar de labrador die in de deuropening stond. Zo een hond hadden zij en Thomas ook gehad vroeger. Ze wist niet meer veel over vroeger, maar ze hadden zo een hond gehad. Jammer genoeg had ze Thomas sinds ze elf was niet meer teruggezien en de hond was gestorven dat wist ze. Waarschijnlijk was hij vermoord geweest door iemand van een bende want Thomas was lid geweest van een bende maar wou er mee stoppen. Joy dacht dat ze als wraakactie hun hond hadden vermoord.
    Sindsdien had ze ook Thomas niet meer gezien, daarom had ze daarna nooit meer samen met iemand anders geleefd.
    Ze glimlachte dus even toen ze de hond zag, maar voelde zich ook triest omdat ze sinds lange tijd niets meer van Thomas gehoord had. Ze vreesde dat hij misschien ook wel vermoord was.


    Ik wil vrij zijn zoals de wind

    Het viel Nathan op dat het meisje naar de hond bleef kijken. Ze glimlachte even, maar keek ook een beetje triest. Nathan besloot er niet naar te vragen omdat het er niet naar uitzag alsof ze graag erover wilde praten.
    'Kom maar binnen dan. Als je wilt kun je ook wel wat te eten pakken.' Nathan loopt de woonkamer binnen, die vast zit aan de keuken. Meteen voelt hij zich een beetje rood worden omdat zijn huis heel luxe is en het meisje moet stelen om eten te kopen. 'Wat is je naam eigenlijk?' Hij weet dat ze waarschijnlijk liever niet wil praten, maar zelf houdt hij niet van stiltes.


    Spoiler alert: you will save yourself

    Joy's ogen werden groot bij het zien van alle spullen. Haar mantel deed ze wat losser over haar schouders heen omdat het lekker warm was hierbinnen. Nathan zei dat ze eten mocht pakken, maar dat was ze niet van plan. Ze ging niet in andermans huis rondneuzen naar eten dat vond ze iets te zielig overkomen.
    'Joy', antwoordde ze kort. Normaal gezien zou ze haar naam niet tegen de man gezegd hebben maar aangezien hij zo vriendelijk was haar binnen te laten, vond ze wel dat ze haar naam kon vertellen. Ze voelde voorzichtig met haar hand aan de zachte zetel en merkte dat de zachte stof haar handen streelde terwijl ze haar hand er over heen liet gaan.
    Ergens vond ze dat de man te rijk was en dat het oneerlijk was maar voor even besloot ze die gedachte maar opzij te schuiven aangezien ze daar tot nu toe alleen nog maar problemen mee heeft gehad.


    Ik wil vrij zijn zoals de wind

    Ze beet zacht op Thomas zijn onderlip en voelde zich al aardig opgewonden toen ze haar lippen in zijn nek drukte. ''Je lokt het uit,'' hijgde hij lichtjes en trok haar meer op zijn schoot. Het meisje was anders dan toen hij haar voor het eerst ontmoette en het liet hem kort zwakjes glimlachen.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    Grijnzend keek ze naar Thomas, die er duidelijk van genoot - al kon Chasey ook wel zeggen dat ze het genoot.
    Ze voelde hoe Thomas haar dichter op zijn schoot trok, wat Chasey aanspoorde verder te gaan.
    Met haar vinger volgde ze zijn jukbeenderen en vervolgens zijn mond, waar ze vervolgens een klein kusje op de mondhoek gaf.
    Ze vervolgde grijnzend de weg met haar vinger zijn nek naar beneden, totdat ze bij de hals van zijn shirt was aangekomen.
    "Wat wil je doen dan?" Antwoordde ze uiteindelijk met een speels lachje op z'n 'uitlokken.'


    "Satan's friendship reaches to the prison door."