[RPG] Oxford Acadamy for Witches and Wizards [Speeltopic] - Speeltopics

Ergens in de bergen van Zweden staat een school. Een school speciaal voor jongeren van 10 t/m 18met een speciale gave: het beheersen van Magie. De school gaat onder de naam 'Oxford Academy'
De jongeren die hier naar school gaan leren hoe ze deze magie moeten gebruiken.
De school is opgericht 46 jaar na Wizarding War II omdat de wizarding populatie alsmaar groter werd en de drie andere europese scholen voor jonge magiërs de hoeveelheid leerlingen niet meer konden aannemen en zo veel jonge Tovenaars en Heksen geen lessen zouden kunnen volgen.

Rollen
Vrouwen
×Phoebe Dana Jacksons - TheHorcrux 6
×Cassandra Adira Zabini - Falahee 5
×June Mercendes - Vivir 4
×America Gaia Lazar - CharmedPaige 6
×Lillith `Lills` Genevieve Malfoy - Gently 2
×Silena Zoë Paetrix - Piaffe 5
×Hunter Lake Sharrow - Oneira 4
×Carfelia Lydia Romanoff - Sangster 10
×Lily Amanda Hale - Verityy 12
×Hope Cailla Elaine Woodward - Walker 17
×Aiden Luca Millefois - Descent 18
×Jade Ira Phernon - TheHorcrux 20
×Rose Sophia Cole - Verityy 20

Mannen
×Colton Lucifer DiRomano - Falahee 10
×Jackson Charles Vanderbilt - Forman 4
×Lewis Mercendes - Vivir 10
×Timothy "Tommy" Cleaver - Eloquentiae 8
×Nathaniel Dylan Phellon - Oneira 10
×Robin McAdair - xBooBear 15
×Max Veran Phubar - Rosea 15

Leraren

×Cevelle Appoline Delacour - Charms - Rosea 4
×Ric Alexander Jones - Potions - Verityy 15
×Mary Shawna Woodsen - Divination - TheHorcrux 12
×Eva Katherine Adams - Transfiguration - Verityy 13
× Louise 'madam' hagrid -Care of Magical Creatures - Natuurix 16
×Pernilla Tyra Kjellberg -Muggle Studies - TheHorcrux 18
×Christian Andersson -Anciens Runes 19
×Christopher "Chris" Redfield - DADA 7
×Daniel Stephen Morrison -History Of Magic 18
×Amanda Sprouse -Herbology 19
×Andréas Eriksson -Flying Lessons 19
×Stefan Hägg -Astronomy 19
×Erik Olsson -Arithmancy 19

Regels

×-OOC graag in het praattopic
×Minimaal 200 woorden per post
×Naamsverandering graag doorgeven in de topics
×Houd het realistisch, nieuwe leerlingen kunnen niet meteen vanaf dag 1 al verliefd zijn op iemand.
×18+ mag, maar hou het netjes en onder een spoiler of met waarschuwing voor degenen die dit niet graag lezen.
×Het Uniform voor de dames
×Het Uniform voor de heren.
×Kamerindeling

Topics

×Rollenstory / info story
×Praattopic
×Praattopic 2
×Rollentopic

Zaterdag 9:30
Het is Ochtend, de eerste week is net voorbij. Leraren hebben het rustig gehouden voor de leerlingen en vooral voor de eerste jaars. Na een lange zomervakantie vol rust zullen de lessen langzaam weer opgebouwt worden. Pas aankomende maandag zullen de leerlingen weer écht aan het werk moeten. Dit is dus hun laatste weekend rust, zonder huiswerk. Want komende week gaat alles beginnen.
Het is half 10, het ontbijt word langzaam afgesloten en de leerlingen zullen hun plekken in en om het kasteel zoeken. Tijd om te doen wat iedereen wil, echter is er geen goedkeuring om het tovenaarsdorp te bezoeken. De weg ernaartoe is dan ook afgezet dit weekend.
Het bestuur van Oxford acadamy is streng, gelukkig voor de leerlingen niet zo streng als op Durmstrang, maar zeker niet zo losjes als op Hogwarts.

Roosters
Maandag T/M Woensdag
Donderdag & Vrijdag

[ bericht aangepast op 23 nov 2014 - 20:11 ]

---

Little do you know

TheHorcrux schreef:
(...)

Ik heb je stukje wel doorgelezen maar aangezien mijn personage daar niet veel mee te maken had heb ik ook niet kunnen reageren aangezien ze in de Dorm Room zat, maar het zou wel enorm jammer zijn als je hier door weg gaat.
Ik zou zeggen schrijf een nieuw stukje dat je personage bij de rest komt zitten en dan zullen we je er gewoon in betrekken :]

Ik kan niet geloven dat er opzettelijk genegeerd word. En dat je het niet helemaal bij kan houden kan ik begrijpen want ik raak de draad ook kwijt.
Hiervoor stel ik voor om te wachten, zegmaar dat eerst gepost word met Silena, daarna Timothy, daarna Lily, daarna June en daarna Phoebe, en zo verder. Zo kan iedereen even rustig een post schrijven zonder dat ie meteen weer aangepast moet worden omdat iemand anders alweer wat gepost heeft :']

Ook stel ik voor om te stoppen met het besturen van andere personages tenzij het al in de post van de andere personage stond wat ze deden. Ik vind het namelijk heel verwarrend als ik Silena dr stukje leer en dan ineens bij Lily lees ofzo dat Silena ineens met brood gooit :']

Owh oeps, net wat gepost. Maar ik weet niet of het heel handig is om om de beurt te posten omdat sommige een tijd niet online zijn waardoor andere niet kunnen posten

Sorry ik ben echt heel slecht in andermans personages niet besturen, het gaat eigenlijk een soort van per ongeluk. Dus kan je me erop wijzen als ik het weer doe?

[ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 19:18 ]

---

-

Engla Nyström
Ik pak mijn spullen en loop naar beneden, waar ik bij enkele meiden van vorige jaren ga zitten. 'Hallo allemaal!' Ik kijk vrolijk om me heen en hoop niet dat ik midden in een gesprek binnen kom vallen.

Is ze er nu weer bij?

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Robin McAdair
"Hé Robin! Kom je anders bij ons zitten?" Ik hoor June roepen. Ik aarzel. Zou ik dat wel doen? Natuurlijk wel, bangerik. Ik spreek mezelf in gedachten toe. Waarom zou je dat niet doen? Je bent toch geen lafaard?
Ik besluit om er toch bij te gaan zitten en loop naar het groepje toe. Ik moet echt nog een meter als ik over een rondslingerende tas struikel en op de grond val. Sukkel! Goede indruk zeg! Snel sta ik op en ga zitten. Jij wilde er zeker bij horen, hè Robin? Nou, zo doe je dat écht. Dat irritante stemmetje houdt maar niet op met praten. Doe normaal. Er is niks aan de hand. Nu pas bedenk ik me dat ik misschien even hallo moet zeggen. "Hey." Mijn stem is kalm, zelfverzekerd. Precies het juiste geluid, een stuk beter dan mijn binnenste. Het is de eerste keer dat ik in zo'n grote groep zit en om heel eerlijk te zijn ken ik de meesten alleen van gezicht. Stay cool, Robin. Denk aan wie je moet zijn.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Oke, ja Marjanne heb je wel gelijk mee dat je in het echt ook niet om de beurt gaat praten x'D
Maar ik heb het in vorige RPG's ook gedaan, niet echt zo dat je echt perse móet wachten maar gewoon dat je de anderen ook even de tijd geeft om te reageren cx
Anders moet iedereen steeds weer stukjes aanpassen en alles :']
Maar goed, laat dat plan maar in de afvalbak gaan dan cx

---

Little do you know

Phoebe Dana Jacksons || Outfit

Het gesprek over Quidditch word vervangen met de vraag waar Max is, de vriend van Silena.
Oh, je kan dus niet eens een anderhalf uur zonder je vriend.. gaat het door mijn hoofd, maar opnieuw hou ik mijn mond. Doordat Silena zo brutaal is en ik nogal het tegenovergestelde klikt het niet helemaal tussen ons. We zitten bij het zelfde groepje maar volgens mij blijft het daar bij.
June roept Robin, een jongen die eigenlijk altijd wel alleen zit, bij ons groepje en na wat aarzelen komt hij deze kant op gelopen. Ondertussen is er een Engla bij ons komen staan, ze begroet iedereen vrolijk. Ik glimlach naar het blonde meisje en steek een hand op.
"Hey" glimlach ik dan. Het volgende moment klinkt er een dof geluid, Robin was gestruikelt over een tas. Geschrokken kijk ik hem aan.
"Hey" zegt hij dan zelfverzekerd wanneer hij weer recht staat, alsof er niets gebeurt was. Ik grinnik zacht en steek mijn hand weer op, dit keer naar Robin.

---

Little do you know

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

June Mercendes

Ik grinnik een beetje als ik zie hoe Robin over een tas struikelt. Hij vindt het zo te zien een stuk minder leuk en zijn hoofd wordt een beetje rood. Wel zegt hij heel doodnormaal hoi als hij bij ons is. Phoebe steekt een hand naar hem uit. Ik glimlach naar hem, mezelf bedenkend dat het best wel leuk voor hem zou zijn als hij een beetje betrokken wordt bij mensen. Als ik me de andere kant omdraai zie ik dat Tommy naar iemand zit te staren. Hij kijkt niet ontzettend vrolijk om het zo maar even te formuleren. Een beetje verbaast kijk ik naar wie hij staart en even later kijk ik net zo chagerijnig. Lewis, mijn tweelingbroer. Verder dan dat gaat onze relatie niet. Kon hij niet gewoon naar een andere school gaan of zo, dan ben ik tenminste van hem af zolang het schooljaar duurt. Het is al vervelend genoeg als ik hem thuis moet zien. De hele zomer lang hebben we elkaar zowat genergeerd en ik ben van plan om de traditie dit jaar lekker voort te zetten. Hatelijk kijk ik hem aan en heel even, al in het maar een seconde, kijkt hij ook naar mij.
"Heb jij plannen voor het weekend?" Hoor ik Tommy zeggen. Ik besluit me op hem te focussen en totaal niet te denken aan Lewis.
"Ehm, eigenlijk totaal niet. Blijkbaar doen we een Quiditch wedstrijd, maar ook daarmee moet ik nog even bedenken of ik wel mee wil doen. Het lijkt me wel grappig maar aan de andere kant...." Ik breek mijn zin op de helft af, al denk ik er nog wel over na. Als iedereen op bezemstelen zit te spelen heb ik misschien een kans om even bij Tommy te zijn, alleen. Eerlijk gezegd klinkt dat idee best wel goed, gezien dat ik ook echt nooit de kans heb om alleen bij hem te zijn. We zitten altijd in die groep waarin het net een kippenhok lijkt. Ik hou van mijn vriendinnen en ik heb ook altijd bij hen willen zijn, maar de laatste tijd zit ik een beetje te wachten op alleen met Tommy zijn tijd, die maar niet lijkt te komen.

---

She was always looking for more..

---

In een paar grote happen zit mijn croissant achter mijn kiezen en ben ik verzadigd; ik ben nooit een grote eter geweest. Er komen steeds mee mensen de Great Hall in druppelen om de laatste 10 minuten toch nog een ontbijt te nuttigen. Ook aan onze tafel wordt het steeds drukker. Ik begin me steeds ongemakkelijker te voelen; grote groepen is niet zo'n mijn ding geloof ik. Iedereen is druk in gesprek en heeft alleen aandacht voor elkaar. Dit zijn de momenten dat ik haar het meeste mis. Ze was altijd de meest sociale van ons twee en was omringt door vrienden, terwijl zij mijn enige vriendin was. Maar ze was er altijd voor me, door dik en dun. En toen gebeurde het ongeval, het ongeval waar ik nog altijd spijt van heb. "Ik ga alvast naar de Quidditch pitch" deel ik in het algemeen mee. Mijn stem is dik en ik sla dicht. Snel draai ik me op een ren richting mijn kamer, voordat iemand mijn tranen kan zien lopen.

[ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 20:30 ]

---

I like my choices. I hope she likes hers.

"Ehm, eigenlijk totaal niet. Blijkbaar doen we een Quiditch wedstrijd, maar ook daarmee moet ik nog even bedenken of ik wel mee wil doen. Het lijkt me wel grappig maar aan de andere kant...." zegt ze. Ze lijkt even te twijfelen. Ik kijk naar haar en glimlach even.
"Aan welke andere kant? Als je wilt, moet je zeker gaan. Volgens mij heb ik wel wat gezelschap op de banken." Ik glimlach even waterig. Ergens vind ik Quidditch uberhaupt geen fijne sport. Vliegen in het algemeen. Je hoeft maar even te denken dat je niets kan gebeuren en dan gaat het mis. Liever heb ik dan ook dat June met me op de tribune zit, maar ik kan haar natuurlijk niet tegenhouden. Slechts stimuleren. Even grijns ik. "Maar samen op de bank is natuurlijk gezelliger," zeg ik zacht in haar oor. De grijns blijft op mijn gezicht, terwijl ik een lok haar achter haar oor strijk.
Vanuit mijn ooghoek zie ik Aiden weglopen en even kijk ik verward op. Vervolgens kijk ik naar de groep. Wie gaat er achter haar aan? Ik bedoel, iemand moet kijken of ze oke is?

[ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 20:42 ]

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Ik had ondertussen maar wat te drinken gepakt maar nam geen plaats. Met rustige slokken dronk ik het drankje op, wat koffie bleek te zijn. Met heel veel suiker. Ach, het is weer eens wat anders. Snel neem ik de laatste slokken en plaats de beker dan op de tafel. Ik hoor een paar eerstejaars lachen en ik kijk op. Ik grijns kort als ik een van de leraren in haar pyjama zie en schud met een klein lachje mijn hoofd. Lijkt erop dat ik niet de enige ben die niet helemaal wakker is.
Ik kijk verveeld om me heen en mijn hoofd schiet naar rechts als iemand tegen me op botst. Ik hoor mijn shirt een beetje scheuren omdat ze zich eraan vast houd, maar ze laat al snel los. Ik kijk toe hoe ze op de grond valt en dan kijkt ze mij aan. Ik kijk kort naar mijn shirt die een beetje gescheurd is waardoor een groter stukje van mijn borstkas te zien is en ik schud lachend mijn hoofd. 'Kijk.. Ik weet dat ik onweerstaanbaar ben.. Maar dit soort acties verwacht ik toch eerder van hormonale tienermeisjes dan van volwassen vrouwen.' zeg ik met een grijns. Ach, ik had een ego en dat is ook bekend. 'Maargoed, een beetje variatie hier en daar is ook leuk..' zeg ik en trek haar dan makkelijk omhoog. Ik kijk wat op haar neer en laat nog een keer mijn ietwat arrogante grijns zien. 'Ik zal me maar gaan omkleden.. Jij ook trouwens, tenzij je wilt dat Kjellberg achter ons beide aankomt...' zeg ik en ik draai me om om de zaal te verlaten...

---

El Diablo.

June Mercendes

"Aan welke andere kant? Als je wilt, moet je zeker gaan. Volgens mij heb ik wel wat gezelschap op de banken." Is Tommy's antwoord. Dat is ook weer waar. Als ik me niet vergis had Phoebe ook al besloten niet mee te gaan. Wat je ook kiest, je bent nooit met z'n tweetjes. Even zucht ik zachtjes, al hoop ik dat niemand dat zag. "Maar samen op de bank is natuurlijk gezelliger," Fluisterd hij in mijn oor. Ik kan zijn adem voelen. Even krullen mijn mondhoeken een beetje omhoog, zeker als hij een plukje haar achter mijn oor stopt. Mijn huid tintelt een beetje van zijn aanraking. Dat laatste had me al helemaal overgehaald.
"Aan de andere kant vindt ik het misschien ook leuk om bij een zeker persoon in de buurt te zijn." Maak ik mijn eigen zin af. Dan kijkt Tommy opeens raar op als Aiden wegloopt. Hij vraagt of er niet iemand achter haar aan moet gaan. Ik frons even, ik heb geen idee waarom ze weg ging. "Heeft ze iets gezegd of zo?" Vraag ik tegen niemand in het algemeen. Ik moet bekkenen dat mijn aandacht er niet helemaal bij was. Rara hoe dat komt.

---

She was always looking for more..

Robin McAdair
Ik steek mijn hand op naar Phoebe - tenminste, ik denk dat het Phoebe is, namen zijn niet zo mijn ding - en ga op een lege plek zitten. June is met iemand - Tommy? - is gesprek en verder ken ik eigenlijk niemand echt dus dat word alsnog alleen eten. Stiekem wens ik dat ik gewoon alleen zit, zodat ik ook niet door de omgangsregels verplicht ben om met anderen te praten.
Dan hoor ik dat er over een Quidditch wedstrijd wordt gepraat. Dat is interessant. Quidditch is een van mijn grote hobby's ook al speel ik het vrij weinig. "Wat is dat over een Quidditch wedstrijd?" Vraag ik Phoebe - ja, dat moet Phoebe wel zijn. Het klinkt te gretig. Niet zo beheerst dan ik zou willen. Ik neem mezelf voor om nu niet meer zo gretig te gaan reageren, in de hoop mijn misstap te kunnen goedmaken, maar ja, Quidditch is altijd al mijn valkuil geweest.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

"Aan de andere kant vindt ik het misschien ook leuk om bij een zeker persoon in de buurt te zijn." Ik glimlach even en schuif wat naar haar toe. Even gaat er door me heen of iemand het zou merken als we gewoon tijdens de wedstrijd er vandoor gingen. Ik grijns even bij de gedachte en kijk naar June.
"We zouden ook tijdens de wedstrijd er even tussenuit kunnen knijpen. Sinds de vakantie hebben we niet echt tijd samen gehad." Aan de ene kant heb ik haar niets te vertellen - niets interessants in ieder geval -, aangezien mijn moeder en zusje me nog steeds negeren en mijn vader het verleden er alleen maar verder indrukte. Hopelijk heeft zij wel wat leuks gedaan om de gesprekken niet pessimistisch te maken. Helaas is dat vrij moeilijk met een broer als Lewis.
Zodra ze ziet hoe ik Aiden nakijkt, vraagt ze of Aiden wat zei. Ik haal mijn schouders op. "Ze liep volgens mij opeens weg, net. Ik werd een beetje afgeleid door een zekere verschijning." Ik grijns even overdreven flirterig.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Jade Ira Phernon || The New Girl || Outfit

Met een glimlachje loop ik de trappen af, richting de eetzaal. Ik ben alweer aan de late kant -ik moet echt wennen aan die tijden- dus kan ik beter opschieten.
Als ik dan beneden voor de grote Hal ben zie ik een jongen naar buiten komen met een gescheurd shirt, ik heb zijn gezicht volgens mij eerder gezien maar ken hem verder niet bepaalt. Door de scheur is zijn borstkas te zien, en het zicht is natuurlijk weer niet lelijk.
"Heeft je broodje je aangevallen omdat je het niet snel genoeg op at ofzo?" vraag ik de jongen lachend met een scheve grijns rond mijn lippen.
Ach een praatje maken kan geen kwaad natuurlijk. Ik vraag me af wat er echt gebeurt is met dat shirt van hem..

---

Little do you know

Jackson Charles Vanderbilt

"Pap, Mam" zei ik met een lichte hese stem. "Ik..." Ik voelde de spanning in mijn lichaam. "Ik kan toveren."
In mijn vaders gezicht zag ik algauw een wenkbrauw omhoog gaan. Mijn moeders gezicht stond enkel bezorgd. Ik keek naar mijn vaders arm die naar de deur wees. "Wat zijn dat voor grapjes?" hoorde ik zijn woedende stem. "Wegwezen! Ik wil je hier nooit meer zien!"
Verschrikt schrok ik wakker. Mijn nacht was niet fijn geweest; vol nachtmerries en andere slaapverstoorders. Ik keek op de klok en zag dat deze vijf voor negen aangaf. Normaal was ik nogal moeilijk wakker te maken, maar na het aanzicht van de tijd en deze verschrikkelijke nacht, sprong ik in één keer op uit mijn bed. Meteen merkte ik dat mijn kamergenoot Colton, wat niet erg opmerkelijk was, al weg was.
"Shit, shit, shit." vloekte ik. Ik was trots op mijn reputatie van best nette jongen die meteen verprutst zou worden als ik te laat zou komen. Ik griste wat kleding bij elkaar, wat uitkwam op een outfit wat niet veel verschilde van mijn anderen. Ik rende naar de spiegel in de badkamer en trok mijn hand door mijn haar aangeziend het aanzicht wat ik daar trof. Normaal had ik een voorkeur voor tip top haar, maar vandaag was ik meer van messy hair, don't care.
Ik stapte in mijn schoenen en maakte vlug een strik in de veters. Snel liep ik de kamer uit, om vervolgens naar de eetzaal te rennen.
Eenmaal rennend dacht ik aan mijn vrienden. Zouden zij er al zijn? Colton waarschijnlijk wel, aangezien hij niet meer in de kamer was.
Algauw zag ik dat hij er inderdaad was. Hij was aan het praten met een meisje, wat ik niet echt opmerkelijk vond. "Colton" zei ik en ik knikte naar hem, waarna ik weer snel door liep naar de eerste beste tafel waar ik mijn toekomstige ontbijt zou kunnen nuttigen.

[ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 22:06 ]

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman