[RPG] Oxford Acadamy for Witches and Wizards [Speeltopic] - Speeltopics

Ergens in de bergen van Zweden staat een school. Een school speciaal voor jongeren van 10 t/m 18met een speciale gave: het beheersen van Magie. De school gaat onder de naam 'Oxford Academy'
De jongeren die hier naar school gaan leren hoe ze deze magie moeten gebruiken.
De school is opgericht 46 jaar na Wizarding War II omdat de wizarding populatie alsmaar groter werd en de drie andere europese scholen voor jonge magiërs de hoeveelheid leerlingen niet meer konden aannemen en zo veel jonge Tovenaars en Heksen geen lessen zouden kunnen volgen.

Rollen
Vrouwen
×Phoebe Dana Jacksons - TheHorcrux 6
×Cassandra Adira Zabini - Falahee 5
×June Mercendes - Vivir 4
×America Gaia Lazar - CharmedPaige 6
×Lillith `Lills` Genevieve Malfoy - Gently 2
×Silena Zoë Paetrix - Piaffe 5
×Hunter Lake Sharrow - Oneira 4
×Carfelia Lydia Romanoff - Sangster 10
×Lily Amanda Hale - Verityy 12
×Hope Cailla Elaine Woodward - Walker 17
×Aiden Luca Millefois - Descent 18
×Jade Ira Phernon - TheHorcrux 20
×Rose Sophia Cole - Verityy 20

Mannen
×Colton Lucifer DiRomano - Falahee 10
×Jackson Charles Vanderbilt - Forman 4
×Lewis Mercendes - Vivir 10
×Timothy "Tommy" Cleaver - Eloquentiae 8
×Nathaniel Dylan Phellon - Oneira 10
×Robin McAdair - xBooBear 15
×Max Veran Phubar - Rosea 15

Leraren

×Cevelle Appoline Delacour - Charms - Rosea 4
×Ric Alexander Jones - Potions - Verityy 15
×Mary Shawna Woodsen - Divination - TheHorcrux 12
×Eva Katherine Adams - Transfiguration - Verityy 13
× Louise 'madam' hagrid -Care of Magical Creatures - Natuurix 16
×Pernilla Tyra Kjellberg -Muggle Studies - TheHorcrux 18
×Christian Andersson -Anciens Runes 19
×Christopher "Chris" Redfield - DADA 7
×Daniel Stephen Morrison -History Of Magic 18
×Amanda Sprouse -Herbology 19
×Andréas Eriksson -Flying Lessons 19
×Stefan Hägg -Astronomy 19
×Erik Olsson -Arithmancy 19

Regels

×-OOC graag in het praattopic
×Minimaal 200 woorden per post
×Naamsverandering graag doorgeven in de topics
×Houd het realistisch, nieuwe leerlingen kunnen niet meteen vanaf dag 1 al verliefd zijn op iemand.
×18+ mag, maar hou het netjes en onder een spoiler of met waarschuwing voor degenen die dit niet graag lezen.
×Het Uniform voor de dames
×Het Uniform voor de heren.
×Kamerindeling

Topics

×Rollenstory / info story
×Praattopic
×Praattopic 2
×Rollentopic

Zaterdag 9:30
Het is Ochtend, de eerste week is net voorbij. Leraren hebben het rustig gehouden voor de leerlingen en vooral voor de eerste jaars. Na een lange zomervakantie vol rust zullen de lessen langzaam weer opgebouwt worden. Pas aankomende maandag zullen de leerlingen weer écht aan het werk moeten. Dit is dus hun laatste weekend rust, zonder huiswerk. Want komende week gaat alles beginnen.
Het is half 10, het ontbijt word langzaam afgesloten en de leerlingen zullen hun plekken in en om het kasteel zoeken. Tijd om te doen wat iedereen wil, echter is er geen goedkeuring om het tovenaarsdorp te bezoeken. De weg ernaartoe is dan ook afgezet dit weekend.
Het bestuur van Oxford acadamy is streng, gelukkig voor de leerlingen niet zo streng als op Durmstrang, maar zeker niet zo losjes als op Hogwarts.

Roosters
Maandag T/M Woensdag
Donderdag & Vrijdag

[ bericht aangepast op 23 nov 2014 - 20:11 ]

---

Little do you know

Phoebe Dana Jacksons || Outfit

Robin steekt ook zijn hand naar mij op als begroeting en ik glimlach. Dan gaat hij bij ons zitten, eerst is hij een beetje terughoudend en stil, maar wanneer er weer verder gepraat word over het Quidditch idee kijkt de jongen op.
"Wat is dat over een Quidditch wedstrijd?" vraagt Robin dan aan mij.
Ik grinnik, het klonk wat gretig maar ach, Silena klonk ook meteen enthausiast en weer terug op aarde toen ze Quidditch hoorde.
"Oh, ze zijn van plan om vanmiddag Quidditch te gaan spelen" leg ik uit tegen Robin "Je kan vast wel mee doen als je wil" vervolg ik grinnikend. Dan richt ik me even tot de rest van de groep: "Als jullie allemaal gaan spelen dan kan ik de ballen wel los laten enzo?" stel ik dan voor met een glimlach. Dan heb ik tenminste een beetje inspeling op het spel zonder dat ik op zo'n doodenge bezem moet zitten.

---

Little do you know

Silena Zoë Paetrix

"Als jullie allemaal gaan spelen dan kan ik de ballen wel loslaten enzo?" Zegt Phoebe "Sure!" Reageer ik vrolijk. Nik heb echt veel zin in het Quidditch spel van vanmiddag. Ik sta op. "June? Lil? Mer? Wraakactie." Ik sprak maar vier woorden en hoopte dat ze het begrepen. Het plan van mijn wraakactie had ik in mijn hoofd. Het had alleen wat uitwerking en meer mensen nodig. Natuurlijk zijn mijn vriendinnen de eerste die er over te horen krijgen. De basis dan, de rest zoek ik samen met hen uit. En als alles dan uitgedacht heb ga ik mensen optrommelen om mee te doen. Een grijns speelt om mijn lippen ennik wacht op reacties van de meiden.

---

take me back to the basics and the simple life

Robin McAdair]
"Oh, ze zijn van plan om vanmiddag Quidditch te gaan spelen. Je kan vast wel meedoen als je wil." Phoebe antwoordt me grinnikend. Ik aarzel met antwoorden. Aan de ene kant wil ik heel graag meedoen, maar ik wil niet te gretig overkomen. Sowieso moet ik dan nog steeds bij mensen rondhangen en ik heb het tot nu toe behoorlijk verprutst. Tien minuten bij mensen en mijn zorgvuldig gemaakte masker begint al uiteen te vallen. "Ik zie nog wel" mompel ik tegen niemand in het bijzonder. Mijn broodje is nu wel heel interessant. Een volle mond geeft in elk geval een reden om niet te praten en weer fouten te maken. Toch besluit ik dat ik wel naar de wedstrijd ga. Ik kan altijd nog besluiten om niet mee te doen en het is al veel te lang geleden dat ik het gespeeld heb, dat moet zelfs nog op Durmstrangs geweest zijn tijdens een verplichte wedstrijd. Ik vraag me af of ik het nog kan.

[ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 21:29 ]

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

June Mercendes

Ik voel me best wel blij als ik merk dat Tommy een beetje naar mij toe schuift. Toch probeer ik niets te laten merken.
"We zouden ook tijdens de wedstrijd er even tussenuit kunnen knijpen. Sinds de vakantie hebben we niet echt tijd samen gehad." Dat was maar al te waar en ik wil het ook best wel graag eerlijk gezegd.
"Ik weet niet of deze meiden me wel willen laten gaan." Zeg ik terwijl ik de tafel rondkijk. "Niet dat ik niet zo willen uiteraard." Momenteel zou ik een heleboel over hebben om even de kans te hebben om alleen te zijn met hem, maar ik heb mezelf de hele tijd al voorgenomen dat ik mijn vriendinnen niet moet verwaarlozen. Jongens kosten nou eenmaal veel tijd, heb ik al gemerkt. En het liefste zou ik dan ook zo veel mogelijk tijd besteden met Tommy. In mijn stilte waarin ik nadenk geeft hij antwoord op mijn vraag over Aiden.
"Ze liep volgens mij opeens weg, net. Ik werd een beetje afgeleid door een zekere verschijning." Zijn stem klonk heel erg flirtirig, waar ik een beetje charmant om lach.
"Wat raar. Heel toevallig is mij hetzelfde overkomen." Zeg ik wel erg nep verbaast. Dan hoor ik opeens mijn naam uit Selina's mond komen. Verbaast kijk ik op. Zoals ik net al had benadrukt was ik afgeleid door een zekere verschijning. "Eh, wat. Zei je iets tegen mij?" Mijn ogen zijn op Selina gericht, al zit ik nog steeds naar Tommy gedraaid.

---

She was always looking for more..

Nadat ik me aan Lillith had voorgesteld en naar de wc was geweest liep ik terug naar de tafel. Snel ging ik weer zitten. Op het moment dat ik ga zitten staat Silena weer op.
"June, Lil, Mer? Wraakactie" Silena was de enige die me Lil noemde, de andere spraken gewoon mijn volledige naam uit. Ik kijk naar haar op en zie dat ze een kleine grijns rond haar lippen heeft liggen. Snel sta ik op en ik zie dat Mer en June hetzelfde doen. June echter klagend omdat ze Timothy niet alleen wilde laten. Ik liep achter Silena aan en bedacht wat ze zou willen gaan doen. Maar ik wist zeker, omdat het gewoon Silena was, dat iedereen het zich lang zou herinneren.

[ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 21:37 ]

---

-

Terwijl de kleine grijns nog steeds op mijn lippen speelt loop ik de gang op en ga al snel het hoekje om. "Heeft je broodje je aangevallen omdat je het niet snel genoeg op at ofzo?" hoor ik opeens en ik kijk op. Ik laat mijn blik even over het meisje glijden en kom erachter dat ik haar niet vaker rond heb zien lopen. Ik bedoel maar, met paars haar val je hier wel op. Geloof me.
'Ja.. Hij werd jaloers omdat ik meer aandacht gaf aan mijn koffie..' speel ik mee terwijl de grijns op mijn gezicht alleen maar groter werd. Wederom botst er iemand weer tegen me op en als ik opkijk zie ik mijn kamergenoot Jackson. "Colton" zei hij met een knikje. 'Yo.' zeg ik met een knikje en kijk even toe hoe hij de zaal in verdwijnt. Ik grinnik zachtjes en kijk weer naar het meisje. 'Je bent nieuw, no?' zeg ik en ik steek mijn hand nonchalant uit. 'Colton, Colton DiRomano.' stel ik mezelf voor. Ik wist niet of ze mijn achternaam kende, maar ik zei het maar gelijk. Iedereen weet het toch al dus.. Ik weet nog dat ik me een hele tijd niet goed voelde omdat mijn achternaam niet de beste geschiedenis heeft, maar dat is door de jaren heen helemaal verdwenen..

---

El Diablo.

"Ik weet niet of deze meiden me wel willen laten gaan. Niet dat ik niet zo willen uiteraard." Ik glimlach even en haal dan mijn schouders op. Ondanks dat ik zo graag even een moment met haar zou willen hebben, snap ik het. Ze heeft vrienden en het moet niet zo zijn dat ze haar leven om ons laat draaien. Zodra ik Silena June's naam hoor zeggen, weet ik dat het wraaktijd is.
"Silena, probeer haar nog een beetje heel te houden. Je hebt nog een heel schooljaar." Ik kijk nog even naar June. Ergens wil ik haar nog even hier houden, maar de plicht roept. Of nou ja, Silena roept. En aangezien ze een plan heeft, is het de onderbreking wel even waard.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

Silena Zoë Paetrix

"of je mee wou lopen, ik heb een plan voor de grootste wraakactie en eveneens grootste Pronk van het jaar." Zeg ik grijnzend tegen June. Wanneer ik op het punt sta om weg te lopen, zegt Tommy nog wat. "Silena, probeer haar nog een beetje heel te houden, je hebt nog een heel schooljaar." Ik glimlach. Deze Pronk heeft voorbereiding nodig, fit wordt niet zomaar eventjes uitgevoerd. "Rustig maar, ze blijft heel." Zeg ik tegen hem. Ik draai me om en loop de eetzaal uit, op zoek naar een rustige plek. Zojuist heb ik besloten dat die rustige plek het bos op het terrein is, dus loop ik naar buiten. De frisse lucht vangt zich om mijn gezicht en even sluit ik mijn ogen. Het is hier zo mooi. En het is zulk lekker weer. Ik loop door richting de bossen en kijk even om me heen, er zeker van zijnde dat er verder niemand mee is gelopen en dat er geen leraren zijn. Rond dit tijdstip mag je namelijk nog niet het bos in. Je mag trouwens bijna nooit het bos is.

---

take me back to the basics and the simple life

---

Door een zonnestraal die net op mijn gezicht landde, werd ik nogal geïrriteerd wakker. Een diepe zucht verliet mijn lippen terwijl ik naar het plafond keek. Mijn nachtrust werd verstoord door een zonnestraal en daar werd ik niet bepaald erg blij van. Ik veranderde van positie op mijn bed en keek zo naar Hunter. Kamergenoten. Een diepe zucht verliet nogmaals mijn lippen om daarna mijn voeten over het bed te slingeren en mijn voeten de koude vloer aanraakten. Een lichte trilling ging door me heen door de kou. Ik stond op en ging door mijn kast heen om voor een geschikte outfit te zoeken voor de dag. Het was weekend, dus de schooluniform was niet nodig vandaag. Ik trok een hemd, een overhemd, wat gescheurde jeans en mijn Chelsea boots uit mijn kast. Mijn vertrouwde oufit voor de dag en ik kon er praktisch niet zonder mee. Neuriënd verplaatste ik mijn pyjama voor mijn normale kleren en deed daarna mijn gewoonlijke ochtendroutine. Mijn tanden poetsen, haren kammen en wat make-up kon ook geen kwaad.
      Ik keek tevreden naar mijn spiegelbeeld voordat ik mijn rode lippenstift op deed. Het zou vast geen rumoerige dag worden sinds het onze laatste weekend was en tja, als school nou eenmaal begon brak de hel los. Ik stak mijn toverstok in mijn broek en liep daarna mijn kamer uit om nogal doelloos door de gangen te lopen voordat ik zin had om iets te eten voor de ochtend. Op het moment had ik namelijk nog niet erg trek in eten. Na een tijdje te hebben gedwaald in de gangen liep ik toch naar de grote zaal toe sinds er toch niemand was om me te vergezellen.

[ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 21:54 ]

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Jade Ira Phernon || The New Girl || Outfit

'Ja.. Hij werd jaloers omdat ik meer aandacht gaf aan mijn koffie..' was het antwoord van de jongen. Een grinnik rolt over mijn lippen.
"Ja, je zou denken dat ze daar inmiddels aan gewend zijn zo in de vroege ochtenden aangezien velen dan koffie nodig hebben, maar nee hoor" lach ik.
Dan botst er een jongen tegen hem op, ik grinnik nog maals vanwege het zicht. De jongen kwam langs mij gerend zo tegen de gescheurde shirt jongen. De botsende jongen zegt 'Colton' tegen de gescheurde shirt jongen, dat zal zijn naam dan wel zijn. Al weet je het maar nooit, misschien is het een code woord ofzo? Nee, dat zal wel nergens op slaan Jade.
De botsende jongen verdwijnt alweer en dan richt de gescheurde shirt jongen zich weer op mij.
"Yup, helemaal nieuw, net overgeplaatst van het gewéldige Beauxbatons" zeg ik met een sarcastische vrolijkheid.
Dan steekt de jongen zijn hand uit en ik pak deze aan, even nonchalant als hij dat deed.
"Oh, wel prettig kennis te maken gescheurde shirt jongen, A.K.A Colton" lach ik met een speelse grijns rond mijn lippen "Ik ben Phernon, Jade Pheronon" zeg ik op een 'James Bond' manier, de grijns rond mijn lippen verteld dat ik het voor de grap zo zeg.

---

Little do you know

June Mercendes

Ik kijk Selina een beetje verward aan, wachtend tot ze haar woorden zal herhalen.
"of je mee wou lopen, ik heb een plan voor de grootste wraakactie en eveneens grootste Pronk van het jaar." Met een opgetrokken wenkbrauw kijk ik haar aan. Dat klinkt veelbelovend. Ik voel me al gelijk een beetje nieuwschierig. Een beetje schuldbewust kijk ik naar Tommy.
"Het spijt me." Zucht ik een beetje. "Ik zie je snel weer hoop ik." Vervolg ik mezelf voordat ik opsta en achter Selina aanloop.
Ik grinnik even om het korte gesprek wat Selina en Tommy voeren en kijk nog net voordat wel weglopen even achterom naar Tommy. Ik zwaai even naar hem. Ik wil hem liever niet alleen laten, maar ik kan Selina ook niet laten stikken. Ik verbaas me een beetje als ik merk dat we naar buiten gaan en ik ril even als ik de koude lucht voel. Meteen krijg ik kippenvel. Mijn armen sla ik om mijn lichaam heen om het hopelijk een beetje warmer te krijgen, al betrap ik mezelf op de wens dat ik zou willen dat het Tommy's armen waren. Zeker weten dat ik dan zou opwarmen. Ook voel ik me een beetje chagerijnig. Selina mag wel met een erg goed plan komen als ze wilt dat ik de ontbijtzaal ervoor verlaat. Na een poosje merk ik dat we richting het bos lopen.
"Hé Selien." Roep ik naar haar terwijl ik even een paar stappen extra zet om naast haar te kunnen lopen. "Waarom gaan we naar het bos?"

---

She was always looking for more..

"Yup, helemaal nieuw, net overgeplaatst van het gewéldige Beauxbatons" zei ze met een duidelijk sarcastische vrolijkheid. 'Oeh, Beauxbatons?' zeg ik met een kleine grijns. Ik herinner me nog wel die ene keer dat Beauxbatons en Durmstrang naar Hogwarts kwamen, oh god. Alle jongens waren natuurlijk gek op de dames van Beauxbatons, niet dat ik niet meedeed hoor.
'Colton, Colton DiRomano.' had ik mezelf voorgesteld en met dezelfde nonchalance had ze mijn hand geschud. "Oh, wel prettig kennis te maken gescheurde shirt jongen, A.K.A Colton" lacht ze met een speelse grijns rond haar lippen waardoor ik ook even moet lachen. Oh ja, gescheurd shirt. "Ik ben Phernon, Jade Pheronon" zegt ze en ik grijns even door de manier waarop ze het zegt. 'Maargoed.. Ik denk dat ik dit shirt maar moet gaan vervangen, ik heb geen zin in Kjellberg want als die dit zo zal zien. Echt, die maakt het denk ik een koltrui.' zeg ik met een bijdehante grijns. 'Ik zie je nog wel.. Later. Misschien straks nog, tenzij dat broodje ook wraak heeft genomen op mijn shirts.' zeg ik en met een laatste knikje vervolg ik mijn weg naar de kamers. Nog geen vijf minuten later kom ik daar aan en ik open mijn kast. Eens zien...

---

El Diablo.

Jackson Charles Vanderbilt
Zo snel als ik was gaan zitten, stond ik op. Dit kwam door het aanzicht van Carfelia. Als druk als ik net was, zo rustig was ik nu. Met grote beheersde, maar toch lichtelijk opgewonde stappen liep ik richting het blonde meisje dat ik ook wel mijn vriendin kan noemen. Kort inspecteetde ik hoe ze er uitzag en al vlug kwam ik erachter dat ze er net zo mooi zag als altijd. Mijn ozo verwarde dag na een verschrikkelijke nachtmerrie was door haar meteen opgeklaard. Eenmaal bij haar aangekomen gaf ik haar een kus op haar voorhoofd. Hiervoor boog ik even lichtelijk door mijn knieën aangezien er nogal een lengteverschil tussen ons zat. Na de kus keek ik haar aan met een glimlach op mijn gezicht. Ik was er trots op dat ik haar de mijne kon noemen. 'Hé schoonheid. Lekker geslapen?' vroeg ik geïnteresseerd, waarna ik achter haar door keek om er achter te komen of het ontbijt nog stond en of we nog op tijd waren. Gelukkig, het stond ik er nog. Ik was niet zo'n vreetzak, maar toch vond ik belangrijk mijn behoeftes aan calorieën per dag binnen te krijgen.
Vervolgens keek ik weer naar Carfelia, benieuwd naar haar antwoord

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

---

Voor de tweede keer vandaag veeg ik de zwarte strepen onder mijn ogen vandaan en werk het bij met een likje mascara. Amy had niet gewild dat ik om haar zou huilen, ze had gewild dat ik had gelachen om de tijden die we hadden gehad. Maar dat was moeilijk aangezien ik haar uitschold de laatste keer dat ik haar zag. We hadden knallende ruzie op de dag dat ze overleed. Ze was de deur uitgelopen en was in de storm verdwenen. Die avond was ze niet terug gekomen, s' ochtends voelde dat er iets enorm mis was. Er had altijd een vorm van telepathie tussen ons gespeeld; ik voelde waneer ze pijn had, ze blij was. Diezelfde ochtend vond ik haar in het bos. Dood. Een onbehagelijk gevoel bekruipt me als ik denk aan haar levenloze ogen. Ik schud het gevoel van me af. "Kappen nou Aiden" klinkt een stemmetje in mijn hoofd. Werp nog een blik de kamer in en loop met mijn Nimbus 2001 de trappen af. Het was een oud model maar vloog nog steeds geweldig. In de Great Hall aangekomen zag ik dat het ontbijt zo goed als voorbij was en de zaal was leger. Toen ik me wendde tot het groepje waren de meiden al weg. Verbaast ga ik zitten tegenover Tommy "Zijn ze al weg? Ik dacht ze niet te zien boven"

[ bericht aangepast op 16 nov 2014 - 22:38 ]

---

I like my choices. I hope she likes hers.

Timothy "Tommy" Cleaver

Ik kijk op wanneer ik Aiden hoor. Haar ogen zijn lichtelijk rood en ze heeft een Nimbus 2001 in haar handen. "Zijn ze al weg? Ik dacht ze niet te zien boven." Ik glimlach even en draai me naar haar toe.
"Silena heeft hen meegesleurd op een wraakactie naar buiten." Ik schenk wat koffie in en drink de beker in een keer leeg, waarna ik besluit dat ik klaar ben.
Ik wijs naar de bezem. "Aangezien zij voorlopig niet terugzijn, zullen wij alvast naar het veld gaan. Ik wil je wel weer eens zien vliegen. Dan kan je me ook meteen vertellen wat er aan de hand is." Ondanks dat ik zelf bang ben voor vliegen en bang ben dat anderen gewond raken, heeft het wat. Het is als weten dat iets slecht is, maar het alsnog willen doen. Alleen ben ik het Derek verschuldigt om het niet te doen.

---

#dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman